Τρίτη 22 Ιουνίου 2021 στις 19.00
Φεμινιστική πορεία
Άλλη μια αδερφή μας νεκρή, άλλη μια γυναίκα δολοφονημένη από αυτόν "που είχε τα κλειδιά του σπιτιού της" και ακόμη συζητούν αν ο όρος γυναικοκτονία είναι σωστός. Εμείς λέμε ΝΑΙ, αυτός είναι ο σωστός όρος, δίνει την έμφυλη διάσταση ειδεχθών εγκλημάτων και στιγματίζει το σύστημα της πατριαρχίας και τις αντιλήψεις που ευθύνονται για την έξαρση γυναικοκτονιών στον αναπτυγμένο κόσμο ακόμη και σήμερα στον 21ο αιώνα.
Ο ρόλος της αστυνομίας, των δικαστών, αυτών που νομοθετούν και των ΜΜΕ είναι εξοργιστικός με τον ευνοϊκό τρόπο που μεταχειρίζεται τους γυναικοκτόνους διασύροντας την προσωπικότητα και σπιλώνοντας την μνήμη των νεκρών.
ΩΣ ΕΔΩ! Ο πόνος μας, τα τραύματα που ξυπνούν σε όλ@ επιζώντ@ έμφυλης βίας γίνονται ΟΡΓΗ και μας βγάζουν στους δρόμους.
Πορεία την ΤΡΙΤΗ 22 ΙΟΥΝΙΟΥ στις 19.00 στα Λιοντάρια.
φεμινίστριες ηρακλείου
πηγή : email που λάβαμε στις 21 Ιουνίου 16h
Καμία άλλη γυναικοκτονία! Να τελειώνουμε με όσα οπλίζουν τα χέρια δολοφόνων!
Συμμετέχουμε στην πορεία την ΤΡΙΤΗ 22 ΙΟΥΝΙΟΥ στις 19.00 στα Λιοντάρια
Τα τελευταία 24ωρα βγήκε στο φως η πραγματική φύση του εγκλήματος στα Γλυκά Νερά: Οι δράστες δεν ήταν «άγνωστοι», ούτε αλλοδαποί όπως μας «ενημέρωναν» τα ΜΜΕ αλλά κάποιος που είχε τα κλειδιά του σπιτιού, ο ορισμός του «καθωσπρέπει» σύμφωνα με τα μέχρι τώρα ρεπορτάζ των ΜΜΕ. Το έγκλημα στα Γλυκά Νερά δεν είναι μια μεμονωμένη περίπτωση και ο δολοφόνος δεν είναι ένα αλλόκοσμο τέρας. Πρόκειται για άλλη μια γυναικοκτονία. Η Καρολάιν δολοφονήθηκε επειδή ο σύζυγος της θεώρησε αυτήν και το παιδί τους ιδιοκτησία του με δικαίωμα ζωής και θανάτου επάνω τους.
ΜΜΕ και μέρος της κοινωνίας προσπαθούν να δώσουν ελαφρυντικά στο δράστη χρεώνοντας ευθύνες στη δολοφονημένη. Η Καρολάιν είναι άλλο ένα θύμα των πατριαρχικών σχέσεων, αντιλήψεων και πρακτικών και της έμφυλης βίας που αναπαράγονται ολοένα και περισσότερο στη σύγχρονη εκμεταλλευτική κοινωνία. Σχέσεις, αντιλήψεις και πρακτικές οι οποίες ενισχύονται από το κράτος και το σύνολο της αστικής εξουσίας, εξαπολύοντας μια μνημειώδη επίθεση ενάντια σε γυναίκες και ΛΟΑΤΚΙΑ και προσπαθώντας να επαναφέρουν τις «παραδοσιακές αξίες» και το ρόλο της γυναίκας ως αναπαραγωγική μηχανή (βλ. πρόσφατη συζήτηση για το συνέδριο για τη γονιμότητα).
Τα τελευταία νομοσχέδια-οδοστρωτήρες στην Ελλάδα έρχονται να ενισχύσουν τις έμφυλες ανισότητες, τις διακρίσεις και τις εξουσιαστικές σχέσεις. Πόσο εύκολα θα μπορεί να ξεφύγει μια γυναίκα ή ένα ΛΟΑΤΚΙΑ άτομο από ένα κακοποιητικό περιβάλλον όταν είναι οικονομικά εξαρτημένο λόγω του εργασιακού μεσαίωνα που μας επιβάλλεται με τον αντεργατικό νόμο Χατζηδάκη; Πόσο εύκολο είναι για μια γυναίκα να αντιμετωπίσει την κακοποίηση και την έμφυλη βία της εργοδοσίας μπροστά στο φόβο της εκδικητικής απόλυσης και ανεργίας; Πόσο εύκολα θα φύγει μια γυναίκα από έναν κακοποιητικό γάμο όταν ο σύζυγος θα την απειλεί με την υποχρεωτική συνεπιμέλεια του Τσιάρα; Πόσες νέες γυναίκες θα εγκλωβιστούν σε κακοποιητικούς γάμους γιατί οι αμβλώσεις θα θεωρούνται εθνική προδοσία στην «υπογεννητικότητα»; Πόσες θα βγουν να μιλήσουν και να ζητήσουν βοήθεια σε ένα περιβάλλον που στοχοποιεί τα θύματα, βρίσκει ελαφρυντικά στο «πάθος» των θυτών και δεν προσφέρει καμία πρακτική βοήθεια με αρκετούς, δημόσιους και ασφαλείς ξενώνες φιλοξενίας;
Την περίοδο της πανδημίας η εργασιακή επισφάλεια των γυναικών οξύνεται, ενώ η τηλεεργασία ενοποίησε τον χώρο του σπιτιού με τον χώρο της δουλειάς διαμορφώνοντας μια συνθήκη διαρκούς καταπίεσης. Παράλληλα αυξάνεται η επιβάρυνση της εργασίας στο σπίτι με την φροντίδα παιδιών και ηλικιωμένων, καθώς και η ενδοοικογενειακή βία. Οι εργαζόμενες μητέρες ή εγκυμονούσες δεν έχουν καμία προστασία απέναντι στην εργοδοτική αυθαιρεσία και τις απολύσεις. Οι άδειες και τα επιδόματα μητρότητας είναι συνεχώς υπό διαπραγμάτευση και αντικείμενο διεκδίκησης, ενώ όσες εργάζονται με ελαστικούς όρους είναι σε ακόμα δυσμενέστερη θέση. Σε χώρους εργασίας αυξάνονται οι καταγγελίες για την έμφυλη βία και την παρενόχληση Οι αποκαλύψεις μέσω του ελληνικού #metoo αναδεικνύουν την βρωμιά ενός συστήματος που σαπίζει σε όλους τους τομείς. Την ίδια στιγμή τα ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα αντιμετωπίζουν φοβερές διακρίσεις και αποκλεισμούς.
Χαρακτηριστική είναι η υποβάθμιση του αρμόδιου κρατικού φορέα, της ΓΓ Ισότητας των Φύλων, την οποία η κυβέρνηση επέλεξε επί της ουσίας να καταργήσει, προχωρώντας στην μετονομασία της και συγχωνεύοντας τις πολιτικές για την ισότητα με τις πολιτικές για την οικογένεια και το δημογραφικό. Αναγνωρίζουμε ότι είναι μία συνειδητή αντιστροφή του στόχου της Ισότητας των Φύλων, μια επικίνδυνη οπισθοδρόμηση που συνδέει στερεοτυπικά τις γυναίκες με τον αναπαραγωγικό τους ρόλο.
Η προσπάθεια του συστήματος να αλώσει όλες τις κατακτήσεις του φεμινιστικού κινήματος φέρνουν την προσπάθεια απαγόρευσης των εκτρώσεων στην Πολωνία κ.α. και την «μεταρρύθμιση» επί το χείρον του οικογενειακού δικαίου στην Ελλάδα. Η πολιτική αυτή ενσωματώνει πατριαρχικές σχέσεις και οξύνει την έμφυλη βία. Ενδεικτικά για την ΕΕ, παρά τα όσα δήθεν διακηρύσσει για την ισότητα και την προστασία των γυναικών στα κράτη-μέλη της, πρόσφατη έρευνα αποκάλυψε ότι 13 εκατομμύρια γυναίκες στην ΕΕ είχαν δεχθεί σωματική βία μέσα σ' ένα χρόνο ενώ 3.700.000 έπεσαν θύματα σεξουαλικής κακοποίησης, με την Ελλάδα να κατέχει την 3η θέση.
Το Σωματείο Μισθωτών Τεχνικών καλεί τα μέλη του, τις εργαζόμενες και εργαζόμενους του κλάδου να απευθυνθούν στο σωματείο για κάθε αντεργατική, παραβιαστική, κακοποιητική και σεξιστική συμπεριφορά στους χώρους εργασίας. Στηρίζει τα θύματα παρενόχλησης και βίας στη διεκδίκηση των δικαιωμάτων τους.
Παλεύουμε για ΣΣΕ που θα διασφαλίζει καλύτερες εργασιακές σχέσεις και απολαβές. Κατάργηση όλων των αντεργατικών νόμων που καταδικάζουν τις γυναίκες στην ανασφάλεια. Παλεύουμε για κοινωνικές παροχές, δικαιώματα και ουσιαστικά μέτρα προστασίας. Παλεύουμε συνολικά για ένα κόσμο ισότητας, χειραφέτησης και ελευθερίας.