kinimatoramaημερολόγιο από/για το κίνημα

Απεργιακή συγκέντρωση

ΧΑΣΑΜΕ ΤΟ ΜΕΤΡΗΜΑ ΑΠΛΗΡΩΤΩΝ ΩΡΩΝ

10 ΝΑ ΝΑΙ ΟΙ ΩΡΕΣ ΤΩΝ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ

Έχει περάσει ένας χρόνος από το ξέσπασμα της πανδημίας, ένας χρόνος χωρίς ουσιαστική ενίσχυση του δημοσίου συστήματος υγείας, ένας χρόνος και βάλε "ατομική ευθύνη" , σχεδόν ένα χρόνο που "μένουμε σπίτι" ,είμαστε σε αναστολή εργασίας ή χωρίς εισόδημα, δουλεύουμε σε πιο εντατικές συνθήκες (κούριερ/ ντελίβερι) και σίγουρα ζούμε μέσα στην επισφάλεια για το τι μας ξημερώνει. Μέσα σε αυτόν το χρόνο το κράτος έχει βρει την ευκαιρία να περάσει μια σειρά νομοσχεδίων, όπως ο πτωχευτικός κώδικας, νόμος Κεραμέως-Χρυσοχοίδη και ο αντεργατικός νόμος που θα ψηφιστεί το επόμενο διάστημα. Νομοσχέδια που έρχονται σε σύμπνοια με τα συμφέροντα των αφεντικών και υποτιμούν την παιδεία, την εργατική μας δύναμη και συνολικότερα τις ζωές μας.

Γιατί δεν γουστάρουμε το εργασιακό νομοσχέδιο Χατζηδάκη :

Αύξηση χρόνου εργασίας:

Η νομιμοποίηση του 10ώρου εργασίας/ήμερα είναι μία αλλαγή που άτυπα μπορεί εδώ και χρόνια να εφαρμόζεται σε διάφορους κλάδους (όπως τον δικό μας), αλλά σε θεσμικό επίπεδο γυρνάει τα εργασιακά κεκτημένα πάνω από έναν αιώνα πίσω. Οι ώρες που κάποτε θα πληρωνόμασταν ως υπερωρίες θα αντισταθμίζονται με λιγότερες ώρες εργασίας σε άλλες μέρες ή περισσότερα ρεπό. ∆ηλαδή, ακόμα πιο ελαστικά ωράρια με τη νομιμοποίηση του κράτους, ακόμα πιο μικρός μισθός (εφόσον χάνουμε την προσαύξηση 25% του ωρομισθίου που πληρωνόμαστε ως υπερωρία) για εμάς και σαφώς λιγότερη χασούρα για τα αφεντικά. Το παραπάνω παρουσιάζεται από την κυβέρνηση ως ατομική επιλογή του εργαζόμενου ενώ ξέρουμε πως οι συμφωνίες με τα αφεντικά δεν γίνονται υπό ίσους όρους ούτε έχουμε πολλές επιλογές όταν πρέπει να δουλέψουμε για να ζήσουμε. Επίσης προτείνεται η αύξηση των ωρών των υπερωριών από 120 σε 150 ανά χρόνο. Και όλα αυτά γεννούν συλλογικά ερωτήματα όπως αν θα μας απομείνει χρόνος για να ζήσουμε(;) , πως θα ορίζουμε εμείς τα ρεπό και τον ελεύθερο χρόνο μας όταν γινόμαστε λάστιχο για τα κέρδη τους (;) με μισθούς που ίσα ίσα καλύπτουν βασικές ανάγκες!

Κάρτα εργασίας

Για την καταπολέμηση της υποασφαλιζόμενης/μαύρης εργασίας προτείνεται η χρήση ηλεκτρονικής κάρτας η οποία θα ελέγχεται από το Σ.Ε.Π.Ε. για την τήρηση του ωραρίου. Όσο καινοτόμο και να παρουσιάζεται το συγκεκριμένο μέτρο από την κυβέρνηση για την προάσπιση των εργαζομένων από τις αυθαιρεσίες των αφεντικών , είναι αναμφίβολο το πώς αυτό θα εφαρμοστεί και κατά πόσο θα ελέγχεται από το ΣΕΠΕ κρίνοντας και τι γίνεται στο τώρα. Σίγουρα δεν θα βρεθούμε προ εκπλήξεως ακόμα και αν θεσμοθετηθεί στον κλάδο μας η κάρτα εργασίας , να βρεθεί στα χέρια των αφεντικών αντί για τα χέρια των εργαζομένων δίνοντας τους την ευκαιρία να αυθαιρετούν ηλεκτρονικά και να κάνουν ότι γουστάρουν με τις δηλώσεις των ωραρίων μας.

Αλλαγές στο Σ.Ε.Π.Ε.

To Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας φεύγει από τον έλεγχο του Υπουργείου Εργασίας και μετατρέπεται σε "Ανεξάρτητη Αρχή". Το ΣΕΠΕ είναι ένας κρατικός φορέας που στόχος του είναι να διαφυλάσσει και να γνωμοδοτεί υπέρ των εργασιακών δικαιωμάτων του εργαζομένου. Πολλές φορές όμως έχουμε δεί να μη παίρνει ξεκάθαρη θέση υπέρ των εργαζομένων ή ακόμα να παραβλέπει αυθαιρεσίες των αφεντικών σε ελέγχους, τώρα μένει να δούμε αν αυτή η αλλαγή θα λειτουργήσει επιταχυντικά ως προς τη διάλυση του αφήνοντας ακόμα πιο εκτεθειμένο τον κόσμο της εργασίας στις αυθαιρεσίες των αφεντικών.

Συνδικαλιστικός νόμος

Το νέο αντεργατικό νομοσχέδιο όπως και προηγούμενα που είχαν περάσει επί Σύριζα προσπαθούν να αλλάξουν τον τρόπο με τον οποίο επιλέγει η εργατική τάξη να συνδικαλιστεί και να οργανωθεί. Αυτό φαίνεται άλλωστε και από την υποχρεωτικότητα του ηλεκτρονικού μητρώου μελών για κάθε σωματείο, το οποίο αν δεν καταθέτει ηλεκτρονικά χάνει τη θεσμική δυνατότητα διεκδίκησης δεδουλευμένων, Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας και κήρυξης απεργίας. Ακόμα προωθείται η ηλεκτρονική ψηφοφορία και η απαραίτητη πλειοψηφία 50%+1 των εγγεγραμμένων μελών για την κύρωση αποφάσεων. Προσπαθούνε με κάθε τρόπο να παρεμβαίνουν στις διαδικασίες μας, να τις αποδυναμώσουν να δυσκολέψουν την κήρυξη απεργίας και να φακελώσουν συνδικαλιστές και εργαζόμενους. Οι συνελεύσεις μας οι οποίες λειτουργούν χωρίς ιεραρχίες και ισότιμα προς όλα τα μέλη είναι ο τρόπος που λαμβάνουμε κάθε απόφαση, είναι μια ζωντανή διαδικασία που συζητάμε ,συνδιαμορφώνουμε και άλλοτε διαφωνούμε και δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να αντικατασταθεί από μια διαδικτυακή ψηφοφορία. Αλλά και ούτε θα δώσουμε την ευκαιρία σε φιλοεργοδοτικούς εργαζόμενους, το κράτος και αφεντικά να σπάσουν ή να ελέγξουν δυναμικές αποφάσεις των σωματείων.

Παράνομες απεργίες/ Ποινικές διώξεις εργαζόμενων

Η απεργία, το μπλοκάρισμα της παραγωγής και της κυκλοφορίας του κεφαλαίου, ήταν, είναι και θα είναι εργαλεία αγώνα απαραίτητα για τις νικηφόρες μέρες του εργατικού κινήματος. Με τις αλλαγές που φέρει το νομοσχέδιο Χατζηδάκη οι απεργίες μας κηρύσσονται παράνομες όταν παρακωλύεται η λειτουργία της επιχείρησης και οι απεργοί θα διώκονται ποινικά. Οι απεργίες δεν γίνονται για να πάρουμε ρεπό, ούτε για να κάνουμε περίπατο στην πόλη είναι το μέσο που θα ακουστούν οι φωνές μας και θα ασκήσουμε πίεση και κόστος στα κέρδη τους, όταν αυτά κερδίζονται στις πλάτες μας. ∆εν είναι λίγες οι φορές που έχουμε μπλοκάρει τη λειτουργία κάποιου μαγαζιού ως μέσο πίεσης για την πληρωμή δεδουλευμένων ή για τις εργασιακές συνθήκες που επικρατούν σε αυτό και θα συνεχίσουμε να το κάνουμε .

Άνοιγμα εστίασης

Ενάντια στο νέο αντεργατικό νομοσχέδιο Τα παραπάνω έρχονται να προστεθούν στην επιστροφή μας στην "νέα εργασιακή κανονικότητα", όπου δεν ξέρουμε πού, με τι μισθό ,για πόσο θα δουλεύουμε και με τι μετρά προστασίας. Με το άνοιγμα του επισιτισμού βρεθήκαμε στις ίδιες και χειρότερες συνθήκες με μειωμένα μεροκάματα, απλήρωτα νυχτερινά και τις αυθαιρεσίες των αφεντικών να εντείνονται, πατώντας ακόμα και στην κρατική διαχείριση της πανδημίας, συνεχίζοντας να αδιαφορούν για τις ζωές μας μπροστά στα κέρδη τους. Το κράτος συνεχίζει να μεταφέρει την ευθύνη για τη διάδοση της πανδημίας στους εργαζόμενους, με αμφιβόλου αποτελέσματος self test που είναι στην ευθύνη μας να κάνουμε και όχι από κάποιο εξειδικευμένο προσωπικό. Το αφήγημα της ατομικής ευθύνης χτυπά κόκκινο, αφήνοντας εκτεθειμένους τους/τις εργαζόμενους/ες σε αμέτρητες αυθαιρεσίες υγειονομικού περιεχομένου αυτή τη φορά, όπως η άρνηση κάλυψης του δεύτερου εβδομαδιαίου τεστ από την εργοδοσία ή η αδυναμία λήψης αναρρωτικής άδειας σε περίπτωση που κάποια/ος νοσήσει. Παράδειγμα αν κάποιος εργαζόμενος βγει θετικός στον covid-19 μπαίνει σε καραντίνα και οι μέρες αυτές δεν αναγνωρίζονται ως αναρρωτική άδεια αλλά υποχρεούται να τις αναπληρώσει το επόμενο διάστημα δουλεύοντας απλήρωτες υπερωρίες κάτι που έρχεται να νομιμοποιηθεί με τις αλλαγές ωραρίου στο νέο αντεργατικό νομοσχέδιο. Και αν κάποια δουλεύει σεζόν εκεί τα πράγματα είναι ακόμα χειρότερα αφού συνάδελφοι/ισσες αναγκάζονται όχι να μείνουν σπίτι τους αλλά να βγάλουν την καραντίνα χωρίς ουσιαστική περίθαλψη ,στοιβαγμένοι ο ένας πάνω στον άλλον.

Απέναντι στην υποτίμηση της εργασιακής μας δύναμης, την εργασιακή αναδιάρθρωση και τις αυθαιρεσίες των αφεντικών οφείλουμε να σταθούμε ο ένας δίπλα στην άλλη να αγωνιστούμε και να διεκδικήσουμε όλα όσα μας έχουν κλέψει τα αφεντικά. Με όπλο μας τη συλλογική μας δύναμη, να αντισταθούμε σε ότι έρχεται, χωρίς να μοιρολατρούμε ή να αναθέτουμε τους αγώνες μας σε ξεπουλημένους εργατοπατέρες.

Ενάντια στο νέο εργασιακό πολυνομοσχέδιο

Ενάντια στη θέσπιση του 10ώρου - Ενάντια στη διάλυση των ΣΕΠΕ

Κάτω τα χέρια από τις απεργίες, τα σωματεία και τους αγώνες μας

Άμεση ενίσχυση του ΕΣΥ. Κανένας αποκλεισμός από την δημόσια περίθαλψη

Σωματείο Σερβιτόρων Μαγείρων και λοιπών εργαζομένων στον κλάδο του επισιτισμού Θεσ/νικης

mail: swmaexteioservexitorwn@yexahoo.gr

site: ssmthess.espivblogs.net

fb: Σωματείο Σερβιτόρων Μαγείρων Θεσσαλονίκης

*Το Σωματείο Σερβιτόρων Μαγείρων και λοιπών Εργαζομένων στον κλάδο του Επισιτισμού είναι σωματείο βάσης. Αυτό σημαίνει πως λειτουργεί με τακτικές γενικές συνελεύσεις, οι οποίες αναγνωρίζονται ως το μόνο όργανο λήψης αποφάσεων και στις οποίες συμμετέχουν όλοι ισότιμα και μακριά από τη λογική της ανάθεσης του γραφειοκρατικού συνδικαλισμού, των αρχηγών και των ειδικών. Είναι ανοιχτό σε όλες/όλους τις/τους εργαζόμενες/ους του κλάδου, εκτός φυσικά από αφεντικά, υπεύθυνους, προϊστάμενους, φασίστες, σεξιστές, ομοφοβικούς, τρανσφοβικούς και αυτούς που προσπαθούν να αντλήσουν ψήφους ή υπεραξία για το κομματικό τους μαγαζί.

ΝΑ ΑΝΤΙΣΤΑΘΟΥΜΕ ΣΤΟ ΝΕΟ ΑΝΤΕΡΓΑΤΙΚΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ

ΝΑ ΜΗ ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΟΥΜΕ ΤΙΠΟΤΑ ΣΤΙΣ ΟΡΕΞΕΙΣ ΤΟΥ ΣΕΒ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΡΓΟΔΟΣΙΑΣ

Τις επόμενες εβδομάδες κατατίθεται προς ψήφιση στη βουλή το νέο αντεργατικό νομοσχέδιο Χατζηδάκη, που έρχεται ως συνέχεια της αντεργατικής νεοφιλελεύθερης πολιτικής όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων. Μέσα στα τελευταία 10 χρόνια καπιταλιστικής κρίσης τα βάρη της οποίας σήκωσαν εξ ολοκλήρου οι εργαζόμενοι κι οι εργαζόμενες, το νέο αντεργατικό νομοσχέδιο έρχεται να επισφραγίσει την επίθεση των αφεντικών στην εργατική τάξη αφού καταργεί το 8ωρο,την καταβολή των υπερωριών (αφού τις αντικαθιστά με ρεπό) ενώ διευρύνει για ακόμη περισσότερους κλάδους την Κυριακάτικη εργασία.

Ταυτόχρονα έρχεται να δώσει ένα οριστικό χτύπημα στις συνδικαλιστικές ελευθερίες, με τη ΝΔ να παίρνει την σκυτάλη από τον ΣΥΡΙΖΑ τελειοποιώντας το ψηφιακό φακέλωμα των σωματείων καιτην εγκαθίδρυση ηλεκτρονικής ψηφοφορίας κάτι που σε συνδυασμό με διάταξη της προηγούμενης κυβέρνησης για υπεδιπλασιασμό των εργαζομένων που απαιτείται προκειμένου να κηρυχθεί απεργία, ουσιαστικά την καταργεί ως μέσο διεκδίκησης και πάλης των εργαζομένων.

Την ίδια στιγμή ορίζεται πως τουλάχιστον το 40% των εργαζομένων επιχειρήσεων και φορέων που η λειτουργία τους θεωρείται κρίσιμη για το κοινωνικό σύνολο οφείλει να δουλεύει ακόμα και σε περίπτωση κήρυξης απεργίας.

Το συγκεκριμένο νομοσχέδιο, δεν είναι τυχαία κομμένο και ραμμένο στις ορέξεις των αφεντικών.Το νομοθετικό μακρύ χέρι της αστικής τάξης έρχεται να μετατρέψει οριστικά την ατζέντα του ΣΕΒ σε νομοσχέδιο με κύριους άξονες την "ελαστικοποίηση", την επίθεση στο συνδικαλισμό και εντέλει την μείωση των παραγωγικών εξόδων. Το ιδεολογικό προκάλυμμα του νομοσχεδίου, είναι η εμπέδωση της ατομικής διαπραγμάτευσης για το ωράριο μεταξύ εργοδότη και εργαζομένου. Δεν υπάρχουν τάξεις παρά μόνο άτομα και έτσι καμία συλλογική διαπραγμάτευση/ σύμβαση δε θα μπαίνει μπροστά στις ατομικές συμφωνίες αφεντικών και εργατών/ εργατριών που "σαν ίσοι" θα συζητούν και θα αποφασίζουν για το αν και πόσο θα δουλεύουν οι δεύτεροι για τις ανάγκες και τα κέρδη των πρώτων.

Κι όταν στην μία πλευρά της ζυγαριάς μπαίνουν τα κέρδη των αφεντικών, δεν έχουμε καμία αυταπάτη για τις εργασιακές συνθήκες και το πώς αντιμετωπίζονται οι ζωές μας. Άλλωστε, δεν έχει περάσει καιρός από τις δολοφονίες εργατών σε εργοτάξια του Μετρό και του ΔΕΔΔΗΕ, από την κανονική λειτουργία και την απόκρυψη κρουσμάτων σε σούπερ μάρκετ και εργοστάσια όπου τα ελλιπή μέτρα προστασίας οδήγησαν ακόμη και στον θάνατο εργαζομένων.

Το ξεζούμισμα των εργαζομένων, ακόμη και ο θάνατος από εργατικά ατυχήματα, ως αποτέλεσμα της επιδίωξης όλο και χαμηλότερου κόστους παραγωγής, αποτελούν κομμάτι της καπιταλιστικής νόρμας έτσι όπως έχει χτιστεί εδώ και αιώνες. Υπεύθυνοι για κάθε εργατική δολοφονία ήταν, είναι και θα είναι για πάντα οι κρατικοί μηχανισμοί και το κεφάλαιο.

Η αντίσταση, η συλλογικοποίηση, η οργάνωση στη βάση και ο αγώνας των εργαζομένων και των καταπιεσμένων είναι ο μόνος δρόμος όταν δεν θέλουμε να θρηνήσουμε άλλους νεκρούς εργάτες και εργάτριες στο βωμό των κερδών της αστικής τάξης.

Ο αγώνας ενάντια στην μισθωτή εργασία, ο αγώνας ενάντια στην ίδια την κρατική και καπιταλιστική οργάνωση της κοινωνίας, ο αγώνας για το πέρασμα σε έναν κόσμο χωρίς καταπίεση και εκμετάλλευση, προϋποθέτει και δένει διαλεκτικά με τον αγώνα που πρέπει να δώσουμε ως κομμάτι της εργατικής τάξης, ως κομμάτι των καταπιεσμένων, μέσα από τα σωματεία αλλά και μέσα από πολιτικούς και κοινωνικούς σχηματισμούς, ενάντια στο συγκεκριμένο νομοσχέδιο.

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΣΩΜΑΤΕΙΑ, ΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΤΑΞΙΚΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣΝΑ ΑΓΩΝΙΣΤΟΥΜΕ ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΚΟΣΜΟ ΧΩΡΙΣ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ ΚΑΙ ΚΑΤΑΠΙΕΣΗ

Συνέλευση ενάντια στο νέο αντεργατικό νομοσχέδιο

πηγή : email που λάβαμε στις 7 Ιουνίου 16h

[Θεσσαλονίκη] Πέμπτη 10/06, 10:30 | Καμάρα | Κάλεσμα στη συγκέντρωση-διαδήλωση ενάντια στο νέο αντεργατικό νομοσχέδιο.

Ανακοίνωση για το νέο εργασιακό νομοσχέδιο

Έναν χρόνο τώρα, με το ξέσπασμα και την εξάπλωση της πανδημίας του covid-19, η διαχείρισή της σε παγκόσμιο επίπεδο έχει αναδείξει με τον πλέον προφανή τρόπο την εγκληματική φύση του κράτους και του καπιταλιστικού συστήματος. Η νεοφιλελεύθερη διαχείριση έρχεται να υλοποιήσει με τους σκληρότερους όρους μια οικονομική και κοινωνική αναδιάρθρωση που συνθλίβει τα κατώτερα στρώματα, φτωχοποιεί μεγάλο μέρος του πληθυσμού και έχει ως πρωταρχική έγνοια τη μεγιστοποίηση του κέρδους των ισχυρών και τη διαφύλαξη των προνομίων των οικονομικών και πολιτικών ελίτ.

Μέσα σε αυτό το γενικότερο πλαίσιο εντάσσεται και το ελληνικό κράτος και η διαχείριση της πανδημίας από την ακροδεξιά-νεοφιλελεύθερη κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Δεν έχει υπάρξει καμιά μέριμνα για την ανθρώπινη ζωή και την περίθαλψη των χιλιάδων κρουσμάτων, με το σύστημα υγείας να έχει αφεθεί στις εντατικές προσπάθειες των εργαζόμενων και με τις ΜΕΘ να είναι ασφυκτικά γεμάτες. Παράλληλα, δεν έχει γίνει καμία επίταξη των ιδιωτικών κλινικών που διεκδικούν οι υγειονομικοί από την αρχή της πανδημίας, καθώς κάτι τέτοιο θα ερχόταν σε σύγκρουση με το ιδιωτικό κεφάλαιο, ενώ δεν έχει παρθεί κανένα ουσιαστικό μέτρο για την ενίσχυση του συστήματος υγείας. Την ίδια στιγμή η ανεργία γιγαντώνεται και το μεγαλύτερο μέρος των ανέργων μολονότι κομμάτι της εργατικής τάξης είναι εγκαταλελειμμένοι στην τύχη τους, οι συνθήκες στους χώρους δουλειάς συνεχώς επιδεινώνονται και υποβαθμίζονται, ιδιαίτερα στα μεγάλα εργοστάσια, ενώ στα μέσα μαζικής μεταφοράς, με τα οποία μετακινούνται χιλιάδες εργαζόμενοι, τα μέτρα προστασίας και περιορισμού της πανδημίας είναι ελάχιστα έναν χρόνο μετά. Την ώρα που το μεγαλύτερο ποσοστό των εργαζόμενων βρίσκεται σε αναστολή σύμβασης και υποχρεωτική τηλεργασία. Παράλληλα, η λίστα των εργατικών ‶ατυχημάτων" και θανάτων συνεχώς μεγαλώνει. Τον τελευταίο μήνα μόνο, συνέβησαν 2 εργοδοτικά εγκλήματα με αποτέλεσμα τον θάνατο 5 εργαζόμενων της ΔΕΗ (3 στην Εύβοια, 2 στην Κοζάνη).

Μέσα σε αυτή τη συνθήκη η κυβέρνηση, μετά το νομοσχέδιο για την περιστολή των διαδηλώσεων, τον αντιπεριβαλλοντικό νόμο και τον νέο εκπαιδευτικό νόμο, ετοιμάζεται να φέρει προς ψήφιση και νέο νομοσχέδιο για τα εργασιακά, το ασφαλιστικό και τη συνδικαλιστική δράση το οποίο μάλιστα αποτελεί συνέχεια και εξειδίκευση του εργασιακού πολυνομοσχεδίου που είχε περάσει επί ΣΥΡΙΖΑ. Το συγκεκριμένο νομοσχέδιο αποτελεί μια προσπάθεια κατάργησης του εργατικού ωραρίου του 8ώρου κι επιχειρεί να θεσμοθετήσει την (ήδη) απλήρωτη υπερωρία την οποία συμψηφίζει με άδειες και ρεπό. Ταυτόχρονα επιχειρείται η στοχοποίηση και ο περιορισμός των απεργιών και των ριζοσπαστικών διεκδικήσεων του εργατικού κινήματος. Κινήσεις που αποτελούν πάγια αιτήματα της άρχουσας τάξης εδώ και καιρό, με σκοπό να εντείνουν την εργασιακή εκμετάλλευση και να ξεριζώσουν κάθε μορφή αντίστασης που μπορεί να αναπτυχθεί στους χώρους δουλειάς.

Πιο συγκεκριμένα, προβλέπεται πως ο εργοδότης θα μπορεί "κατόπιν συνεννόησης" να απασχολεί δύο ώρες επιπλέον την ημέρα το προσωπικό και στη συνέχεια αυτές οι ώρες να συμψηφίζονται για το επόμενο αντίστοιχο διάστημα με μείωση ωραρίου ή με ρεπό ή με ημέρες άδειας. Προσπαθεί έτσι να καθιερώσει τις ατομικές συμβάσεις για τις ώρες εργασίας του κάθε εργαζόμενου. Παράλληλα αυξάνεται το ετήσιο πλαφόν των υπερωριών στις 150 ώρες ανά έτος. Μέχρι σήμερα το ανώτατο όριο είναι 48 ώρες ανά 6μηνο για εργαζομένους σε βιομηχανικές και βιοτεχνικές επιχειρήσεις και 120 ώρες ανά έτος στους υπόλοιπους κλάδους. Αυτό θα ισχύει και για την εργασία τις Κυριακές και φυσικά χωρίς μισθολογική προσαύξηση, που ίσχυε μέχρι πρότινος. Επομένως οι εργαζόμενοι και εργαζόμενες θα δουλεύουν περισσότερες ώρες και θα έχουν μικρότερες αμοιβές. Το ελαστικό ωράριο σε συνδυασμό με την αύξηση του ορίου υπερωρίας θα μειώσει το κόστος εργασίας για τις επιχειρήσεις εις βάρος των εργαζομένων, δηλαδή θα μειωθεί το εισόδημά τους. Το νομοσχέδιο, την ίδια στιγμή που καταπατά το 8ωρο, επιχειρεί την ποινικοποίηση της συνδικαλιστικής δράσης και ακυρώνει το δικαίωμα στην απεργία. Αυτό στην πράξη πραγματοποιείται με την ηλεκτρονική ψηφοφορία, την αύξηση στο 40% του προσωπικού ασφαλείας, το δικαίωμα του εργοδότη σε λοκ-άουτ και την απαγόρευση της κατάληψης ή της παρεμπόδισης της εισόδου του εργασιακού χώρου. Αναιρεί λοιπόν θεμελιώδεις συνδικαλιστικές ελευθερίες μέσω της στοχοποίησης των απεργιών και των εργατικών και συνδικαλιστικών κινητοποιήσεων αλλά και εργαζόμενων που αντιστέκονται, με πρόσφατα παραδείγματα τις εκδικητικές απολύσεις των υγειονομικών που αγωνίζονται καθημερινά.

Είναι φανερό πως ο συγκεκριμένος νόμος έρχεται να καταπνίξει κάθε εργασιακό δικαίωμα και κατάκτηση καθώς και να στοχοποιήσει τον κόσμο του αγώνα και τις αντιστάσεις που οργανώνονται από τα κάτω, τις απεργίες των σωματείων βάσης, τις ταξικές πρωτοβουλίες, τις κινητοποιήσεις συλλογικοτήτων και συλλογικών οργανώσεων. Η μόνη πραγματική προοπτική για να ζήσουμε με αξιοπρέπεια είναι η κοινωνική, πολιτική και ταξική οργάνωσή μας. Με σωματεία βάσης, εργατικά συμβούλια, ακηδεμόνευτα, αδιαμεσολάβητα, οριζόντια και αντι-ιεραρχικά σχήματα, από κοινού φοιτητές, μαθητές, εργαζόμενοι, άνεργοι, να δώσουμε στους χώρους εργασίας, τα σχολεία, τις σχολές, στις γειτονιές και τους δρόμους τη μάχη του ταξικού και κοινωνικού αγώνα. Η λύση βρίσκεται πάντα στον δρόμο του αγώνα, για την κοινωνική και ταξική αντεπίθεση, απέναντι στην καπιταλιστική βαρβαρότητα και τον σύγχρονο ολοκληρωτισμό.

Ενάντια στην μισθωτή σκλαβιά, την εργοδοτική τρομοκρατία και την κρατική καταστολή

προτάσσουμε την ταξική αλληλεγγύη, υπερασπιζόμαστε τα εργασιακά δικαιώματα και τις κατακτήσεις μας, παίρνουμε τη ζωή μας στα χέρια μας.

Ακηδεμόνευτοι, αδιαμεσολάβητοι κοινωνικοί και ταξικοί αγώνες μέχρι την κοινωνική επανάσταση, την αναρχία και τον ελευθεριακό κομμουνισμό.

Αναρχική Πολιτική Οργάνωση - Ομοσπονδία Συλλογικοτήτων

ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΒΙΒΛΙΟΥ-ΧΑΡΤΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

ΔΕΝ ΖΟΥΜΕ ΓΙΑ ΝΑ ΔΟΥΛΕΥΟΥΜΕ.
ΝΑ ΜΗΝ ΠΕΡΑΣΕΙ ΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΧΑΤΖΗΔΑΚΗ
ΑΠΕΡΓΙΑ 10 ΙΟΥΝΗ, ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ 10.30πμ ΚΑΜΑΡΑ

Από τις πρώτες κιόλας μέρες της πανδημίας μέχρι και σήμερα η κατάσταση πάει από το κακό στο χειρότερο. Ο εργασιακός μεσαίωνας μονιμοποιείται και νομιμοποιείται με το τερατούργημα του υπουργού Εργασίας Χατζηδάκη. Σύμφωνα με το νομοσχέδιο αυτό, κάθε επιχείρηση θα μπορεί πλέον να επιβάλει και νόμιμα το 10ωρο (έναν αιώνα μετά την κατάργησή του) μέσα από ατομική σύμβαση με τον εργαζόμενο, μετατρέποντας τη συζήτηση για συλλογικές συμβάσεις μια ακόμη πιο μακρινή προοπτική. Το όριο των υπερωριών αυξάνεται στις 150 ετησίως, με ταυτόχρονη κατάργηση του θεσμού της υπερεργασίας και του πενθήμερου. Θεσμοθετείται, έτσι, και με τη βούλα του νόμου ένα ωράριο-λάστιχο ανάλογα με τα κέφια του κάθε εργοδότη. Το μήνυμα είναι ξεκάθαρο: σε θέλουν μόνο σου, να δουλεύεις μέχρι τελικής πτώσης.
Επιπλέον, σύμφωνα με το νομοσχέδιο, η ηλεκτρονική ψηφοφορία εξ αποστάσεως για κήρυξη απεργίας εισάγεται στη λειτουργία και στις συνελεύσεις των σωματείων, υπονομεύοντας το πιο ισχυρό μας όπλο, την απεργία. Η λογική αυτή της διάσπασης και των ψηφιοποιημένων σχέσεων έχει στόχο να αποτρέψει τους εργαζομένους από το να διεκδικήσουν και να διασφαλίσουν τα εργασιακά τους δικαιώματα. Επίσης, το νομοσχέδιο ποινικοποιεί την περιφρούρηση της απεργίας με συγκέντρωση στο χώρο εργασίας, βαπτίζοντάς τη «βιαιοπραγία». Τη μετατρέπει σε ποινικά κολάσιμη πράξη, για την οποία μάλιστα ενδέχεται να πρέπει να καταβληθεί και πρόστιμο στο αφεντικό, ενώ η απεργία θα χαρακτηρίζεται αυτομάτως παράνομη. Έχουμε φτάσει πλέον σε ένα σημείο στο οποίο διακυβεύεται όχι απλώς η υποτίμηση της εργασίας μας, αλλά η ίδια μας η επιβίωση.
Όμως θα μας βρουν απέναντί τους! Η οικονομική και ψυχολογική πίεση που αντιμετωπίζουμε καθημερινά, δεν είναι λόγος για να δεχτούμε τα ελάχιστα που θέλουν να μας πλασάρουν, αλλά η αιτία για να αγωνιστούμε για όσα μας ανήκουν. Δεν μας
«ταιριάζουν» οι ατομικές συμβάσεις, γιατί σε αυτή την κοινωνία δεν είμαστε μεμονωμένα άτομα αλλά η τάξη που παράγει τον πλούτο αυτής της κοινωνίας, η εργατική τάξη. Δεν είμαστε μόνοι/ες μας, αλλά βρισκόμαστε με τους συναδέλφους και συνειδητοποιούμε τη
δύναμή μας.

Γι' αυτόν τον λόγο, οργανωνόμαστε στα σωματεία μας, όπου παίρνουμε ισότιμα και από κοινού τις αποφάσεις μας. Δεν θέλουμε μια ζωή που σπαταλιέται μέσα σε ατελείωτη κούραση και καταναγκασμό, αλλά παλεύουμε για μια ζωή με αξιοπρέπεια και όνειρα, μια ζωή απαλλαγμένη από τον φόβο αν θα «τη βγάλουμε» και αυτόν τον μήνα ή πώς θα «την παλέψουμε» και σήμερα στη δουλειά
ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ
• αξιοπρεπείς Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας (ΣΣΕ)
• μισθούς σύμφωνα με τις ανάγκες μας
• ανθρώπινο ωράριο εργασίας

ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΒΙΒΛΙΟΥ-ΧΑΡΤΟΥ ΘΕΣ/ΝΙΚΗΣ

πηγή : email που λάβαμε στις 6 Ιουνίου 13h

Την Πέμπτη 10/06 καλούμε σε απεργιακή κινητοποίηση ενάντια στο νέο ΑΝΤ(ΕΡΓΑΤΙΚΟ) νομοσχέδιο, που καταργεί το 8ωρο, απελευθερώνει τις ώρες εργασίας σε όσες θέλουν τα αφεντικά και χτυπά συνδικαλιστικά δικαιώματα.

Καλούμε όλο τον κόσμο, εργαζόμενες/ους, φοιτητές/τριες, άνεργους/ες και όλη την κοινωνία να διαδηλώσουμε ενάντια στη σκλαβοποίηση της εργατικής τάξης.

Καλούμε και όλα τα συνεργατικά εγχειρήματα, να απαντήσουμε μαζί στο δρόμο σε κοινό μπλοκ και να συνδέσουμε τον αγώνα μας προτάσσοντας έναν άλλο τρόπο, της αυτοδιαχείρισης και αλληλεγγύης.

Όλες/οι στις απεργιακές κινητοποιήσεις Πέμπτη 10/6:

• ΑΘΗΝΑ - Προσυγκέντρωση 1οβάθμιων σωματείων στις 10.30 ΧΑΥΤΕΙΑ
• ΘΕΣ/ΝΙΚΗ - Συγκέντρωση στις 10.30 ΚΑΜΑΡΑ

ΟΧΙ ΣΤΟ ΑΝΤΕΡΓΑΤΙΚΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ - ΝΑ ΜΗ ΖΗΣΟΥΜΕ ΣΑΝ ΣΚΛΑΒΟΙ

Πανεργατική απεργία 10 Ιουνίου.

Όλοι-ες στην πανεργατική Απεργία Πέμπτη 10 Ιούνη και στις απεργιακές συγκεντρώσεις.

Αθήνα, Χαυτεία, ώρα 10.30 π.μ. / Θεσσαλονίκη, Καμάρα, 10.30 π.μ.
και σε πολλές ακόμα πόλεις.

Η απεργία αυτή θα είναι μια μάχη των ίδιων των εργατών και όχι των γραφειοκρατών και «πραξικοπηματιών» κατά των απεργιών, της ΓΣΕΕ και των Παναγόπουλων και Σία, θα είναι ένας αποφασιστικός σταθμός στον αγώνα για να ανατραπεί και να πεταχτεί στο καλάθι των αχρήστων η καρμανιόλα των εργατικών και συνδικαλιστικών δικαιωμάτων.

Δείτε για το κάλεσμα της Απεργίας:
https://narnet.gr/articles/πανεργατική-απεργί…

πηγή : https://www.facebook.com/narkomapel

Παρεμβάσεις ΔΕ: Κάτω τα χέρια από το 8ωρο, τα συνδικάτα, τις κατακτήσεις μας! Απεργία Πέμ. 10/6, Καμάρα, 10.30πμ

ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΕΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΔΕ

Πανεργατικός - Πανεκπαιδευτικός ξεσηκωμός!

ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΠΕΜΠΤΗ 10 ΙΟΥΝΗ, Καμάρα, 10.30πμ

Κάτω τα χέρια από το 8ωρο, τις συλλογικές συμβάσεις, τα συνδικάτα, τις κατακτήσεις μας!

Μόρφωση, Υγεία, Σταθερή και Μόνιμη Εργασία - Δημοκρατικά Δικαιώματα - Δημόσια αγαθά για όλους!

Υπεράσπιση των μορφωτικών και εκπαιδευτικών αναγκών!

Ζήσαμε έναν σκληρό χειμώνα με τη χρεοκοπία της κυβερνητικής διαχείρισης της πανδημίας, με αστυνομικές απαγορεύσεις και άγρια καταστολή. Χωρίς κανένα ουσιαστικό μέτρο για την ενίσχυση του ΕΣΥ, καμία πρόνοια στους χώρους δουλειάς, στα λεωφορεία, στα Δημόσια Σχολεία, ενώ η κυβέρνηση αντίθετα πρόσφερε απλόχερα κέρδη στους κλινικάρχες. Η εξελισσόμενη κοινωνική και υγειονομική κρίση αποκάλυψε για μια ακόμη φορά τον αντιδραστικό χαρακτήρα της κυβέρνησης και της ΕΕ. Οι λαοί γίνονται μάρτυρες του ανελέητου ανταγωνισμού των πολυεθνικών του φαρμάκου με στόχο τη μέγιστης κερδοφορία, ενώ η δημόσια υγεία μπαίνει σε δεύτερη μοίρα.

Κυβέρνηση - ΕΕ - κεφάλαιο επιβάλλουν εργασιακό μεσαίωνα!

Όλο αυτό το διάστημα η κυβέρνηση της ΝΔ επέβαλε πλήθος αντεργατικών και αντιλαϊκών μέτρων, γενίκευσε την τηλεργασία σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα, διαμόρφωσε νέες ακόμα πιο σκληρές και ελαστικές μορφές εργασίας. Τώρα κλιμακώνει επικίνδυνα την πολιτική της ενάντια στους εργαζόμενους. Υπηρετώντας τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου καταργεί σε συνεργασία με την ΕΕ θεμελιώδη εργασιακά δικαιώματα που κατακτήθηκαν με πολύχρονους αγώνες, το οκτάωρο, τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας, τα συνδικαλιστικά και δημοκρατικά δικαιώματα. Αυτό είναι το τίμημα για να πάρει ως αντάλλαγμα τα δάνεια και τις επιχορηγήσεις από το περίφημο «Ταμείο Ανάκαμψης» που προορίζονται για το μεγάλο κεφάλαιο και τις επιχειρήσεις.

Η δεκάωρη εργασία θα αποτελέσει τη νέα οδυνηρή πραγματικότητα για το σύνολο των εργαζομένων, των λαϊκών οικογενειών και των παιδιών τους. Θα επιδεινώσει ραγδαία τις συνθήκες ζωής, θα επιβαρύνει τις κοινωνικές και οικογενειακές σχέσεις, θα επηρεάσει βαθιά ακόμα και τη μορφωτική υπόσταση των μαθητών/τριών μας. Η απλήρωτη υπερεργασία θα αποτελεί καθεστώς, ενώ οι υπερωρίες εκτινάσσονται για όλους στις 150 ώρες το χρόνο. Ανοίγει ο δρόμος για την ολοένα και πιο σκληρή καπιταλιστική εκμετάλλευση και καταπίεση των εργαζομένων. Οι εργαζόμενοι καταδικάζονται στην δουλειά από νύχτα ως νύχτα για τον κατώτατο μισθό των 500€. Τα μέτρα που επιχειρεί η κυβέρνηση να επιβάλλει στον Ιδιωτικό τομέα, χτυπούν την πόρτα των εργαζομένων στο Δημόσιο. Η Εκπαίδευση βρίσκεται ήδη αντιμέτωπη με το γενικευμένο καθεστώς της ελαστικής εργασίας (τρίμηνες συμβάσεις κλπ) ενώ πολύ πρόσφατα οι εκπαιδευτικοί είδαν την απότομη αύξηση του ωραρίου .

Το αντεργατικό νομοσχέδιο Χατζηδάκη μας αφορά!

Με το νομοθετικό έκτρωμα «Χατζηδάκη - Βρούτση» η κυβέρνηση επιχειρεί να βάλει στο «γύψο» στα συνδικάτα και τους αγώνες του εργατικού κινήματος. Συνεχίζοντας την πολιτική που εγκαινίασε ο ΣΥΡΙΖΑ, επιφέροντας το πρώτο ουσιαστικό πλήγμα στην κήρυξη απεργίας, η κυβέρνηση της ΝΔ προχωρά σε επίθεση στα συνδικάτα. Εγκαινιάζει το ηλεκτρονικό φακέλωμα όσων ασκούν συνδικαλιστικά δικαιώματα, θεσμοθετεί τις περίφημες «ηλεκτρονικές ψηφοφορίες», επαναφέρει το εργοδοτικό λοκάουτ. Νομιμοποιεί την εργοδοτική τρομοκρατία, ανοίγοντας το δρόμο για διώξεις όσων υπερασπίζονται το δικαίωμα στη συνδικαλιστική δράση και απεργία. Στόχος της κυβέρνησης είναι να βάλει τα συνδικάτα στο γύψο, να παραδώσει τους εργαζόμενους στις αρπακτικές διαθέσεις των εργοδοτών. Αυτό ακριβώς επιχείρησε να «δοκιμάσει» η κυβέρνηση με την φάρσα των ηλεκτρονικών ψηφοφοριών στα Υ/Σ.

Η υπεράσπιση του οκτάωρου, των εργατικών κατακτήσεων και των συνδικαλιστικών - δημοκρατικών δικαιωμάτων είναι ζωτικής σημασίας.

Δίχως στήριξη η Δημόσια Εκπαίδευση

Μετά από 7 μήνες λουκέτου, τα σχολεία άνοιξαν ξανά χωρίς να παρθεί το παραμικρό μέτρο για την προφύλαξη της υγείας των μαθητών και των εκπαιδευτικών. Τα self-test αποτελούν την εφαρμογή του αντιδραστικού δόγματος της «ατομικής ευθύνης». Η κυβέρνηση αρνήθηκε σθεναρά μια ολόκληρη σχολική χρονιά που τα σχολεία παρέμειναν κλειστά, να πάρει μέτρα για τη μείωση των μαθητών στους 15 ανά τμήμα, για την πρόσληψη εκπαιδευτικών που θα καλύψουν τις αυξημένες ανάγκες, για την οργάνωση και περιοδικών επαναλαμβανόμενων τεστ με ευθύνη του ΕΟΔΥ.

Αντίθετα αξιοποίησε όλο αυτό το διάστημα για να επιβάλλει την αντιεκπαιδευτική ατζέντα της σύμφωνα με τις επιταγές των ΕΕ - ΟΟΣΑ - ΣΕΒ. Οι αντιδραστικές αλλαγές στην Τεχνική - Επαγγελματική Εκπαίδευση, ο διαβόητος ν.4692/2020, η επαναφορά της κακόφημης «Τράπεζας Θεμάτων», η επιχειρούμενη επιβολή της αξιολόγησης των σχολικών μονάδων, ο νόμος «Κεραμέως - Χρυσοχοΐδη» που βάζει αστυνομία στα ΑΕΙ και ορθώνει νέους ταξικούς φραγμούς στην τριτοβάθμια (διαγραφές φοιτητών, Ελάχιστη Βάση Εισαγωγής), οι σκανδαλώδεις εξισωτικές ρυθμίσεις των ιδιωτικών κολεγίων και τόσα άλλα μέτρα (Αριστεία - Πρότυπα - Πειραματικά, νέες ελαστικές μορφές εργασίας - τριμηνίτες αναπληρωτές, εξοβελισμός κοινωνικών επιστημών, εικαστικών μαθημάτων κλπ), συνθέτουν ένα νέο πιο αντιδραστικό - αντιεκπαιδευτικό τοπίο. Μέσα σ' όλα αυτά η εκπαίδευση αποτέλεσε ταυτόχρονα ένα τεράστιο «δοκιμαστήριο» για την «τηλεκπαίδευση» - που δεν είναι εκπαίδευση. Η επιδίωξη της ΝΔ να παγιώσει την «τηλεκπαίδευση» στα μάτια του κόσμου της εκπαίδευσης έχει ήδη απονομιμοποιηθεί. Τίποτα δεν μπορεί να αντικαταστήσει τη ζωντανή εκπαιδευτική πράξη.

Ώρα αγώνα για μαζικούς μόνιμους διορισμούς!

Οι δεκάδες χιλιάδες αναπληρωτές που και φέτος κάλυψαν πάγιες και διαρκείς ανάγκες της εκπαίδευσης, βρίσκονται αντιμέτωποι με την κυβερνητική κοροϊδία. Μετά από 12 χρόνια αδιοριστίας και τα χιλιάδες κενά (πάνω από 45.000 επισήμως καταγεγραμμένα) η κυβέρνηση εξαγγέλλει διορισμούς - ψίχουλα 10.500 εκπαιδευτικών και για τις δύο βαθμίδες με ορίζοντα μάλιστα διετίας! Πρόκειται για εμπαιγμό! Η κυβέρνηση τάζει διορισμούς με το σταγονόμετρο ενώ στην πραγματικότητα διαιωνίζει το καθεστώς της ελαστικής εργασίας. Η πολιτική της αίρει την μονιμότητα στη Δημόσια Εκπαίδευση, παγιώνει την ελαστική εργασία! Δεν θα περάσει!

Αυτές τις μέρες άρχισε να απειλεί τον κόσμο της εκπαίδευσης με την ατομική αξιολόγηση, σε τριπλή βάση μάλιστα, από το διευθυντή, τον σύμβουλο που επανέρχεται και τον μαθητή, εισάγοντας τον κοινωνικό κανιβαλισμό στα σχολεία. Ο εκπαιδευτικός υπεύθυνος για το άγονο σχολείο της υποχρηματοδότησης, της παπαγαλίας, της ανεργίας και της κρίσης, τα εργασιακά δικαιώματα και η παιδαγωγική ελευθερία στον πάγκο Προκρούστη: αυτή είναι η αξιολόγηση!

Η πραγματική ελπίδα βρίσκεται στους αγώνες μας!

Μέσα σε αυτές τις συνθήκες ο κλάδος μας έδωσε πολύ ελπιδοφόρες μάχες απέναντι στην πολιτική της κυβέρνησης και πέτυχε νίκες με την καθολική αποχή από τη φάρσα των ηλεκτρονικών εκλογών για τα Υ/Σ αλλά και η μαζική συμμετοχή στην απεργία - αποχή από την αξιολόγηση. Παράλληλα οι μεγάλες φοιτητικές και πανεκπαιδευτικές κινητοποιήσεις ενάντια στα αυταρχικά - αντιεκπαιδευτικά μέτρα της κυβέρνησης, μαζί με τις λαϊκές κινητοποιήσεις ενάντια στην αστυνομική βία και καταστολή, οδηγούν την κυβέρνηση σε μια πρόσκαιρη και μερική αναδίπλωση. Η φετινή αναστολή της «Τράπεζας Θεμάτων» αποτελεί μια σοβαρή υποχώρηση του ΥΠΑΙΘ που οφείλεται στην πίεση του εκπαιδευτικού κινήματος. Κανένας εφησυχασμός! Ο αγώνας πρέπει να συνεχιστεί!

Ο κλάδος μας, μέσα σε δύσκολες συνθήκες συσπειρώθηκε μαζικά και αγωνιστικά στα σωματεία ξεπερνώντας τις γραφειοκρατικές αγκυλώσεις της συνδικαλιστικής πλειοψηφίας ΔΑΚΕ-ΣΥΝΕΚ- ΠΕΚ σε ΟΛΜΕ-ΔΟΕ που έχουν κηρύξει «συνδικαλιστικό lockdown». Αδιέξοδο αποτελεί η στάση του ΠΑΜΕ που επέμενε στις συμβολικές και κατακερματισμένες κινητοποιήσεις, ενώ σαν κλιμάκωση του αγώνα προτείνει τα σωματεία να ζητήσουνε από την αντιπολίτευση να καταθέσει εναλλακτικό νομοσχέδιο, μετατοπίζοντας το στόχο από τον αγώνα στην αναμονή αλλαγής της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας, δηλαδή την επαναφορά του ΣΥΡΙΖΑ. Μιας ψοφοδεούς αντιπολίτευσης που έχει ψηφίσει το 50% των κυβερνητικών νομοσχεδίων, ενώ σε μια κίνηση γεμάτη συμβολισμό πήρε μεταγραφή τον Σ. Κεδίκογλου, τον υφυπουργό Παιδείας της διαθεσιμότητας του 2013. Όμως φρένο στην κυβερνητική επίθεση έβαλαν οι μαζικοί αγώνες, όχι τα κοινοβουλευτικά παιχνίδια…

Αποκορύφωμα αυτής της στάσης ήταν η ακύρωση της απεργίας της ΑΔΕΔΥ στις 3/6 από ΔΑΚΕ, ΔΗΣΥΠ, ΕΑΕΚ (ΣΥΡΙΖΑ), Δημ. Ανατροπή αλλά και ΠΑΜΕ. Στο όνομα της συμπόρευσης με τον ιδιωτικό τομέα επιλέχτηκε η πολιτική ουράς στη ΓΣΕΕ. Αυτό αλλάζει το περιεχόμενο της απεργιακής σύγκρουσης, αφού η ΓΣΕΕ αντί για μετωπική αντιπαράθεση με το αντεργατικό νομοσχέδιο Χατζηδάκη μιλάει κατά «ορισμένων επίμαχων διατάξεων του νόμου». Κι αντί για ανατροπή της εργασιακής ζούγκλας παλεύουν «για τη μη χειροτέρευση της», δηλ. την αποδέχονται αρκεί …να μπει κλιματιστικό στην κόλαση. Η επιλογή ΕΛΜΕ, Συλλόγων ΠΕ και σωματείων του ιδιωτικού τομέα να μην ακυρώσουν την απεργιακή κινητοποίηση στις 3/6, έστω και με στάσεις εργασίας, ήταν αναγκαίο βήμα για να υπάρξουν επόμενα βήματα, κλιμάκωση αντί για μετάθεση της σύγκρουσης, συμβολικές κινητοποιήσεις και ηττοπάθεια.

Η κυβέρνηση αντιλαμβάνεται ότι η εκπαίδευση και η κοινωνία είναι καζάνι που βράζει. Τα σχέδιά τους για την επιστροφή στον εργασιακό μεσαίωνα δεν πρέπει να περάσουν!

ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΜΠΡΟΣΤΑ!

Παλεύουμε για τα δίκαια αιτήματά μας!

Προτάσσουμε τα αιτήματα και τις διεκδικήσεις μας για το Δημόσιο Σχολείο, την Εργασία και τη ζωή μας!

· Κάτω τα αντεργατικά μέτρα της κυβέρνησης. Όχι κατάργηση του οκτάωρου, των συλλογικών συμβάσεων!

· Κάτω τα χέρια από τα συνδικάτα και τα δημοκρατικά δικαιώματα! Να καταργηθούν οι νόμοι για τις διαδηλώσεις, την κατάργηση του παν/κού ασύλου, η παν/κή αστυνομία.

· Μόνιμη και σταθερή εργασία για όλους! Όχι στις ελαστικές μορφές εργασίας! Μαζικοί διορισμοί με βάση τις ανάγκες! Μονιμοποίηση όλων των αναπληρωτών βάση πτυχίο και προϋπηρεσία. Το λιγότερο 19.000 (16000 ΓΠ-3000 ΕΑ) εκπαιδευτικοί για φέτος! Αποκατάσταση ροής διορισμών βάσει συνταξιοδοτήσεων και των αναγκών!

· Να καταργηθεί το «Προσοντολόγιο Γαβρόγλου»!

· Να ανατραπούν όλα τα αντιεκπαιδευτικά μέτρα και νόμοι (4692, ΤΕΕ, «Κεραμέως - Χρυσοχοΐδη», εξοβελισμό κοινωνικών επιστημών, εικαστικών μαθημάτων κλπ)!

· Κατάργηση της τράπεζας θεμάτων και της ΕΒΕ!

· Να καταργηθεί τώρα όλο το πλαίσιο της Αξιολόγηση!

· Κατάργηση της τροπολογίας για τα κολλέγια που οδηγεί στην εμπορευματοποίηση-ιδιωτικοποίηση της εκπ/σης!

· Αύξηση των δαπανών για την εκπαίδευση και όχι για την αστυνομία και εξοπλισμούς!

· Επαναφορά του ωραρίου εκπ/κών στα επίπεδα προ 2013. Όχι περικοπές συντάξεων. Κατάργηση του ν. Κατρούγκαλου. Αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις για να ζούμε με αξιοπρέπεια!

· Όχι στο νέο αυταρχικό πλαίσιο λειτουργίας των σχολείων με τους εσωτερικούς κανονισμούς, τον πανοπτικό έλεγχο, την κατάργηση της στοιχειώδους δημοκρατίας και παιδαγωγικής ελευθερίας των Σ.Δ, της επιβολής διευθυντικού δικαιώματος!

· Να παρθούν μέτρα στα σχολεία ώστε τη νέα χρονιά να είναι ασφαλή και να μην κλείσουν ξανά με τηλεκπαίδευση. Το πολύ 15 παιδιά στην τάξη, προσλήψεις εκπαιδευτικών, αίθουσες κλπ! Τεστ για όλους με την ευθύνη του ΕΟΔΥ! Εμβολιασμός της εκπαιδευτικής κοινότητας. Καμιά σκέψη για μονιμοποίηση και νομιμοποίηση της τηλεκπαίδευσης!

· Δημόσια Δωρεάν Υγεία για το λαό! Υιοθετούμε τα δίκαια αιτήματα των Υγειονομικών για ενίσχυση του Δημόσιου Συστήματος Υγείας-Επίταξη Ιδιωτικού Τομέα!

· Άμεσα μέτρα ενίσχυσης των λαϊκών οικογενειών και των προσφύγων για την κάλυψη των μορφωτικών αναγκών τους!

Με όπλο τα σωματεία και τις Γεν. Συνελεύσεις

Εδώ και τώρα απαιτείται να ενεργοποιηθούν οι ΕΛΜΕ με Γεν. Συνελεύσεις και αγωνιστικές αποφάσεις ενάντια στη νέα βάρβαρη κυβερνητική επίθεση. Να συμμετέχουμε και να συμβάλλουμε στην επιτυχία της απεργίας στις 10/6. Να βαδίσουμε αποφασιστικά στο δρόμο του αγώνα, κλιμακώνοντας με νέες συνελεύσεις και απεργιακό βήμα πριν πάει για ψήφιση το νομοσχέδιο. Με συντονισμό των πρωτοβάθμιων σωματείων, διακλαδικό και πανεργατικό για κλιμάκωση του αγώνα ενάντια στα κυβερνητικά μέτρα!

Όλοι στον αγώνα και την απεργία!

Πέμπτη 10 Ιούνη

Καμάρα, 10.30πμ

πηγή : https://paremvasithess.wordpress.com/2021/06/…

Απεργιακή Συγκέντρωση

Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΝΟΜΟΘΕΤΕΙ ΤΟ ΝΕΟ ΕΡΓΑΣΙΑΚΟ ΜΕΣΑΙΩΝΑ

Μετά από ένα και πλέον χρόνο πανδημίας και αλλεπάλληλων ιδεολογικά φορτισμένων κυβερνητικών λαθών στη διαχείριση της, η κοινωνία έχει βιώσει την στέρηση των ελευθεριών, την αστυνομοκρατία, την μακροχρόνια ανεργία, την μη κάλυψη των υγειονομικών της αναγκών σε περίθαλψη από κόβιντ περιστατικά αλλά και μη. Βρισκόμαστε σε μια συνθήκη που οι εργαζόμενοι/ες βρίσκονται είτε σε καθεστώς αναστολής προσπαθώντας να επιβιώσουν με ένα ψοροεπίδομα και η πλειοψηφία των μικρών επιχειρήσεων και των αυτοαπασχολούμενων να βρίσκεται γεμάτη χρέη μπροστά στην οικονομική κατάρρευση, αν αυτή δεν έχει γίνει ακόμα, κάτι που πρόκειται σύντομα να αυξήσει δραματικά την ανεργία. Όλα αυτά ενώ η κυβέρνηση, αλλά και ολόκληρο το καπιταλιστικό σύστημα, φρόντισε όλο αυτό το διάστημα να διασφαλίσει την οικονομική συνέχιση και ανάπτυξη του κεφαλαίου και των μεγαλοεργοδοτών.

Η συνθήκη αυτή λοιπόν, σε συνέχεια της εξαθλίωσης που βιώνει τα τελευταία χρόνια η κοινωνία λόγω των μνημονίων, αποτελεί μια ακόμα αιτία για την υποβάθμιση της εργατικής δύναμης των εργαζομένων κάτι που κάνει την χώρα ιδανική για φθηνές επενδύσεις και κέρδη για το κεφάλαιο πάντα σε βάρος του εργαζόμενου λαού. Έτσι, πρόσφατα κατατέθηκε στη Βουλή νομοσχέδιο που αφορά σε πληθώρα αντεργατικών διατάξεων που επαναφέρουν επι της ουσίας έναν εργασιακό μεσαίωνα με συρρίκνωση της αμοιβής των εργαζομένων την ίδια στιγμή που οι εργατοώρες αυξάνονται όπως και καταργούν κεκτημένα αιώνων, τα οποία κερδήθηκαν με το αίμα και τις διεκδικήσεις του λαού και των από τα κάτω. Πιο συγκεκριμένα:

• Καταργείται η οκτάωρη εργασία και θεσμοθετείται επί της ουσίας ενα σύστημα δωρεάν υπερωριών, με τον εργοδότη να μπορεί να απαιτήσει 10ωρη εργασία χωρίς καμιά υπερωριακή αμοιβή, αλλά επιστροφή του επιπλέον χρόνου σε απλήρωτο ρεπό ή άδεια, όποτε ο ίδιος θελήσει. Δηλαδή η εργοδοσία θα μπορεί να μεταφέρει την εργασία του εργαζομένου όποτε υπάρχει μεγαλύτερη ανάγκη για δουλειά και αντίστροφα σε περιόδους με λιγότερη δουλειά θα δίνεται ρεπό. Καθαρό ξεζούμισμα δηλαδή με τσάμπα εργασία. Ένα παράδειγμα που αναδεικνύει έντονα το παραπάνω είναι για τις εποχιακές τουριστικές εργασίες που ο/η εργαζόμενος/η θα δουλεύουν το καλοκαίρι απλήρωτες υπερωρίες και θα παίρνουν ρεπό το χειμώνα. Αρκετά οξύμωρο θα έλεγε κανείς!
• Αυξάνεται το επιτρεπόμενο όριο υπερωριών στις 150 ώρες τον χρόνο σε βιομηχανία και λοιπούς κλάδους από 96 και 120 αντίστοιχα που ίσχυε μέχρι τώρα.
• Καταργείται το Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας (ΣΕΠΕ) και ιδρύεται η Ανεξάρτητη Αρχή Επιθεώρησης Εργασίας έτσι χωρίς το ΣΕΠΕ να ανήκει στο Υπουργείο Εργασίας η εκάστοτε κυβέρνηση αποποιείται κάθε στοιχειώδους κρατικής και πολιτικής ευθύνης για θέματα που αφορούν τους ελεγκτικούς μηχανισμούς. Αν για παράδειγμα η υπηρεσία είναι υποστελεχωμένη ή πράττει αδιαφανώς δεν θα είναι υπόλογη καμία κυβέρνηση για τα πεπραγμένα της.
• Πλήττεται το δικαίωμα στον συνδικαλισμό με τα συνδικάτα, πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια, να εξαναγκάζονται σε ηλεκτρονική ψηφοφορία για τη λήψη αποφάσεων για απεργία. Δίνεται έτσι η δυνατότητα στην εργοδοσία να ελέγχει τους συνδικαλιστές που πρωτοστατούν αλλα και όσους στηρίζουν τους μαζικούς αγώνες διεκδίκησης, στοχοποιώντας τους. Παράλληλα προβλέπεται αύξηση στο 40% για το προσωπικό ασφαλείας που θα πρέπει να εργάζεται σε περίπτωση απεργίας, ενώ μειώνονται και τα μέσα άσκησης πίεσης των εργαζομένων ποινικοποιώντας, ως ψυχολογική βία και κατάληψη, τις συγκεντρώσεις εργαζομένων που γίνονται στον χώρο εργασίας προκειμένου να στηρίξουν τα αιτήματα τους.
• Με το νομοσχέδιο αυτό η κυβέρνηση προσπαθεί να εξαλείψει οποιαδήποτε αντίσταση και διεκδίκηση έρχεται από τα κάτω και αφορά εργατικά δικαιώματα. Δεν διστάζει, μάλιστα, να καταργήσει κεκτημένα που έχουν κερδηθεί με πολυετεις αιματηρους αγώνες και απεργίες, όπως την οκταωρη εργασία και το απρόσκοπτο δικαίωμα στον συνδικαλισμό. Ταυτόχρονα δε μας σερβίρει, πάντα με τη βοήθεια των φιλικά προσκείμενων ΜΜΕ, το "κασεράκι" της δήθεν εκσυγχρόνισης θεσπιζοντας 14ημερη άδεια τοκετού και 6μηνη γονεϊκή άδεια (από την οποία οι 4 μηνες είναι απλήρωτοι, γιατί ποιος τα χρειάζεται έτσι και αλλιώς) συμμορφούμενη προφανώς στις επιταγές των οδηγιών της Ε.Ε. που την εξαναγκαζουν και όχι με γνώμονα την στήριξη μας, όπως ευαγγελιζεται.
• Όσον αφορά την κυριακάτικη αργία προστίθενται στις εξαιρέσεις εταιρείες κούριερ, φαρμακοβιομηχανίες, logistics, κέντρα κοινών υπηρεσιών, επιχειρήσεις παροχής εξυπηρέτησης πελατών, data centers, εξετάσεις για την απόκτηση πτυχίων - διπλωμάτων, εξωσχολικές δράσεις, συντήρηση δημοσίων κτιρίων

Σαν να μην έφτανε αυτό, το αντεργατικό νομοσχέδιο αλληλοσυμπληρώνεται από δύο νομοσχέδια. Το πρώτο, αφορά την ψήφιση του νέου πτωχευτικού κώδικα, βάση του οποίου, τα φυσικά πρόσωπα αποκτούν την 'πτωχευτική δυνατότητα', μάλιστα η κήρυξη του οφειλέτη σε πτώχευση, μπορεί να γίνεται έπειτα από αίτηση της τράπεζας στην οποία έχει οφειλές, ή οποιοδήποτε αντίστοιχο πιστωτή. Στην περίπτωση που θα κηρύττει πτώχευση, οι επιλογές που θα έχει ο οφειλέτης θα είναι, είτε η ρευστοποίηση της όποιας περιουσίας του, είτε η πώληση του ακινήτου του. Αν ο νέος πτωχευτικός κώδικας αποτελεί την θηλιά γύρω από τον λαιμό των λαϊκών στρωμάτων, τότε ο θεσμός των μικροχρηματοδοτήσεων είναι το σχοινί που μας πουλάει η κυβέρνηση για να κρεμαστούμε. Με τον θεσμό των μικροχρηματοδοτήσεων, θα μπορούν να δημιουργούνται νομικά πρόσωπα (εταιρειες) οι οποίες θα έχουν δικαίωμα να δανείζουν λεφτά, ΧΩΡΙΣ ΕΓΓΥΗΣΕΙΣ, με ανώτατο όριο τα 25.000€. Μέσα στους λόγους των δανείων αυτών, εμπίπτουν τα δάνεια για σπουδές (αφού πρώτα εξίσωσαν τα ιδιωτικά κολέγια με τα δημόσια πανεπιστήμια), καθώς και η στήριξη (δανειοδότηση δηλαδή) των ευάλωτων κοινωνικών ομάδων. Μέσα στον ορισμό των 'ευάλωτων κοινωνικών ομάδων' εμπίπτουν και οι άνεργοι, αντί λοιπόν να δημιουργήσουν νέες αξιοπρεπείς θέσεις εργασίας, καταστρέφουν τα όποια δικαιώματα παρέχουν μια κάποια αξιοπρέπεια στον κόσμο της εργασίας, και μάλιστα του λένε πως 'δεν πειράζει και να μείνεις χωρίς δουλειά θα δανείζεσαι λεφτά'... Με λίγα λόγια, ξεφτίλα για τον λαό, κέρδη για τα αφεντικά.

Όλα αυτά σε μια περίοδο που ενώ η τεχνολογική εξέλιξη δίνει την δυνατότητα για περισσότερη παραγωγή σε λιγότερο χρόνο και έτσι θα έπρεπε οι ώρες εργασίας να μειώνονται αυτοί επιλέγουν να συνεχίσουν το ξεζούμισμα των εργαζομένων. Μας αποδεικνύει έτσι περίτρανα το κράτος για αλλη μια φορά, ότι οι πρωτοβουλίες του θα είναι πάντα σε βάρος μας και μόνον οι αγώνες μας μπορούν να μας δικαιώσουν. Οι συλλογικές διεκδικήσεις μέσω της οργάνωσης σε σωματεία, η συμμετοχή σε μαζικές απεργίες και κινητοποιήσεις που οργανώνονται από τα κάτω και θέτουν στο επίκεντρο τα συμφέροντα των εργατών και του λαού αποτελούν το μόνο μέσο που είχαμε και θα έχουμε σε αυτό τον αγώνα. Οφείλουμε να διεκδικήσουμε ανθρώπινες εργασιακές συνθήκες μακριά από τα στείρα συμφέροντα του κεφαλαίου, που μας αντιμετωπίζουν ως αναλώσιμα στην κούρσα του κέρδους. Να δομήσουμε συλλογικά ένα εργατικό κίνημα οργανωμένο στη βάση, να σταθούμε δίπλα στους συνδικαλιστές και τις συνδικαλιστριες και να ενώσουμε τις φωνές μας για να μην ζούμε για να δουλεύουμε, για να μην ζούμε για να πλουτίζουν οι λίγοι.

ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ - ΝΑ ΜΗ ΖΗΣΟΥΜΕ ΣΑΝ ΔΟΥΛΟΙ

ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ ΤΑ ΚΑΛΕΣΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ 10/6 ΚΑΜΑΡΑ 10:30

Ελεύθερος Κοινωνικός Χώρος "Σχολείο για την μάθηση της ελευθερίας"

Για επικοινωνία:

Facebook: Ελεύθερος Κοινωνικός Χώρος Σχολείο ή @ekxsxoleio

email: librexe12o@gmaexil.com

Διεύθυνση: Βασ.Γεωργίου & Μπιζανίου γωνία

Κάλεσμα στην απεργιακή διαδήλωση ενάντια στο νέο αντεργατικό νομοσχέδιο

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΝΕΟ ΑΝΤΕΡΓΑΤΙΚΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ

«Οι δρόμοι δεν ξεχνούν ποτέ των εργατών το πνεύμα πορείες, οδοφράγματα, των κολασμένων αίμα»

Οι προηγούμενοι μήνες χαρακτηρίζονται από μια αρκετά ιδιόμορφη εντεινόμενη καταστολή που εξαπλώνεται σε κάθε πεδίο. Από την απαγόρευση κυκλοφορίας, τους μπάτσους που τοποθετούνται ως τοποτηρητές τους μέχρι την εκμετάλλευση αυτής της συνθήκης για την ανασυγκρότηση του κράτους και του κεφαλαίου. Παρά τον ένα χρόνο πανδημίας, τους χιλιάδες νεκρούς και τις δολοφονικές ελλείψεις στο σύστημα υγείας, ο κρατικός σχεδιασμός συνεχίζει ακάθεκτος. Σειρά νομοσχεδίων που ψηφίζονται μέσα στη συνθήκη της πανδημίας υπαγορεύουν την επίθεση στην κοινωνική βάση. Ο «εκσυγχρονισμός» του πανεπιστημίου με όρους κέρδους για το ιδιωτικό κεφάλαιο και τις επιχειρήσεις παραδίδει τη σκυτάλη στο «μεσαιωνικό» μετασχηματισμό της εργασίας. Γι' αυτό, και λίγο μετά τη ψήφιση της νέας εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης έρχεται η ψήφιση του αντι-εργατικού νομοσχεδίου, το οποίο αντίστοιχα επιδιώκει την κατάργηση αγωνιστικών κεκτημένων των εργατών και την επίθεση στους συνδικαλιστικούς αγώνες τους.

Το νέο αντι-εργατικό νομοσχέδιο επεκτείνει την επίθεση που υπαγορευόταν από το νομοσχέδιο Βούτση επί Σύριζα, θεσμοθετώντας την κατάργηση του 8ώρου και την επιστροφή στην 10ωρη εργασία χωρίς πρόσθετη αμοιβή αλλά με αντίστοιχη μείωση του χρόνου εργασίας σε άλλη ημέρα ή ρεπό ή πρόσθετη άδεια μέσα στο ίδιο εξάμηνο. Προωθεί, δηλαδή, τις απλήρωτες υπερωρίες, την κατάργηση της κυριακάτικης αργίας όπως και τη στοχοποίηση του εργαζομένου που θα απεργήσει και θα αγωνιστεί για τα δεδουλευμένα του. Ο εργάτης/τρια πλέον δεν θα έχει το δικαίωμα να απεργήσει ούτε να συνδικαλίζεται στον χώρο εργασίας του. Κάθε τέτοιου είδους προσπάθεια όχι μόνο θα κρίνεται παράνομη αλλά για να συμμετέχουν οι εργαζόμενοι σε σωματεία, θα πρέπει να έχει προηγηθεί ηλεκτρονική συνέλευση δημιουργώντας ένα είδους ηλεκτρονικό φακέλωμα, συμβάλλοντας στη στοχοποίηση όσων συμμετέχουν σε απεργίες ή συνδικαλιστικά όργανα. Ταυτόχρονα οι εργατικές διεκδικήσεις παύουν να υπάγονται στην Επιθεώρηση Εργασίας και μεταβιβάζονται στο αυτόνομο νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου Ο.ΜΕ.Δ. (Οργανισμός ΜΕσολάβησης και Διαιτησίας). Το κράτος έτσι δίνει το πάτημα στα αφεντικά να εκμεταλλεύονται ακόμα περισσότερο τους «μισθωτούς σκλάβους» τους χωρίς αμοιβή και χωρίς καμία δυνατότητα διεκδίκησης. Επιδιώκει να δημιουργήσει ένα νέο μεσαιωνικό πρότυπο «ανάπτυξης» και «εργασιακής προοπτικής», όπου οι εργαζόμενοι θα είναι έρμαια των ορέξεων του κράτους και του κεφαλαίου.

Το νέο εργασιακό νομοσχέδιο είναι η συνέχεια όλων αυτών των νομοσχεδίων που περνιούνται και στον χώρο της εκπαίδευσης. Ξεκινώντας από εκεί λοιπόν το κράτος προσπαθεί να δημιουργήσει ένα σχολείο κι ένα πανεπιστήμιο που να ευθυγραμμίζεται με τις σκληρές ανάγκες της αγοράς υποβαθμίζοντας το δημόσιο χαρακτήρα της παιδείας και επιβάλλοντας την πειθάρχηση οποιασδήποτε φωνής αντίστασης ενάντια σε αυτούς που μας καταπιέζουν. Σε αυτό το πλαίσιο, βλέπουμε να περνάνε διατάξεις για όριο φοίτησης σε σχολές, για διαγραφές φοιτητών ή και μείωση των εισακτέων κατά μεγάλο αριθμό πετώντας έξω μεγάλο αριθμό μαθητών χάνοντας το δικαίωμα τους για την τριτοβάθμια εκπαίδευση. Στη συνθήκη που επιβάλλεται από τα δύο αυτά νομοσχέδια, οι μαθητές, οι νέοι/ες είναι σχεδόν αναγκασμένοι να αντιμετωπίσουν την ανεργία η την χαμηλόμισθη εργασία με περιορισμένα εργασιακά δικαιώματα. Η επίθεση στους συλλογικούς αγώνες των καταπιεσμένων σε κάθε κοινωνικό πεδίο που συναντιούνται αποτελεί το μέσο για την προώθηση αυτής της βίαιης επίθεσης ενάντια στην κοινωνική βάση.

Η μόνη λύση απέναντι στην επίθεση κράτους και αφεντικών είναι ο δρόμος του αδιαμεσολάβητου αγώνα, των συλλογικών μαχητικών διεκδικήσεων, της απεργίας, της κοινωνικής αλληλεγγύης. Να οργανώσουμε και να πυροδοτήσουμε τις κοινωνικές - ταξικές αντιστάσεις, ενάντια στο σύγχρονο ολοκληρωτισμό, τις συνθήκες σκλαβιάς και εξαθλίωσης. Ούτε βήμα πίσω από τα κεκτημένα αγώνων.

Πέμπτη 10/6 Καμάρα, 10:30 απεργιακή διαδήλωση ενάντια στο αντι-εργατικό νομοσχέδιο

Οργάνωση & Αγώνας σε χώρους εργασίας, σχολές, σχολεία, γειτονιές.

Μέχρι την κατάργηση της μισθωτής σκλαβιάς και κάθε εξουσίας.

Οργάνωση στη Βάση, Ενότητα στη Δράση.

Αναρχική Συνέλευση Φοιτητών/τριών «Quieta Movere»

Κάλεσμα στήριξης των απεργιακών κινητοποιήσεων στις 10/6

Ταξική αντίσταση ενάντια στον νέο εργασιακό μεσαίωνα!

Η πανδημία του Covid-19 λειτούργησε ως επιταχυντής της δομικής κρίσης του καπιταλισμού, βυθίζοντας ακόμα περισσότερο στη φτώχεια, την ανέχεια, την ανεργία και την εξαθλίωση τους καταπιεσμένους και εκμεταλλευόμενους, προλεταριοποίησε σημαντική μερίδα των μεσαίων στρωμάτων και αύξησε τη συσσώρευση πλούτου για το μεγάλο κεφάλαιο. Το χτύπημα που ετοιμάζει τώρα η κυβέρνηση στην εργατική τάξη δεν έχει προηγούμενο. Θα μας βρουν, όμως, πεισματικά απέναντί τους, γιατί η ταξική πάλη δεν αναστέλλεται. Δε θα επιτρέψουμε να αρθούν κατακτήσεις για τις οποίες μόχθησαν και έδωσαν τη ζωή τους άνθρωποι της τάξης μας.

Μέσα σ' όλο αυτό το διάστημα τo κράτος απέδειξε για ακόμα μια φορά πως μεριμνά για τα συμφέροντα της άρχουσας τάξης. Το διαλυμένο δημόσιο σύστημα υγείας, οι περικοπές στις δημόσιες δαπάνες για την κοινωνική πρόνοια, η βαθμιαία ιδιωτικοποίηση της υγείας, η κερδοσκοπία και ο αχαλίνωτος ανταγωνισμός των φαρμακοβιομηχανιών κόστισαν τις ζωές πολλών φτωχών ανθρώπων που αποκλείονται καθημερινά λόγω της ταξικής τους θέσης από παροχές που θα όφειλαν να είναι δημόσιες, δωρεάν και ελεύθερες στην πρόσβαση για τη διασφάλιση μιας αξιοπρεπούς ζωής για όλους. Η κυβέρνηση της ΝΔ έθεσε ως προτεραιότητα της πολιτικής της τη διάσωση και την ενίσχυση του μεγάλου κεφαλαίου, κάνοντας τα θελήματα των ιδιοκτητών μεγάλων κλινικών και των αφεντικών της τουριστικής βιομηχανίας. Μπούκωσε στο χρήμα τα καθεστωτικά ΜΜΕ, για να προπαγανδίζουν ασταμάτητα το αφήγημα της ατομικής ευθύνης και να γλείφουν την κυβέρνηση και τα στελέχη της, προκειμένου να συσκοτίσουν τις εγκληματικές ευθύνες της βαθύτατα ταξικής πολιτικής που ακολουθεί η κυβέρνηση, να χειραγωγήσουν και να ενοχοποιήσουν την κοινωνία. Επιπλέον, δαπάνησε μεγάλο τμήμα του ετήσιου κρατικού προϋπολογισμού σε εξοπλιστικές δαπάνες που βαθαίνουν περαιτέρω την εμπλοκή του ελληνικού κράτους στους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς και στις πολεμικές προετοιμασίες, ενώ στο εσωτερικό δρομολογήθηκαν κατά προτεραιότητα προσλήψεις αστυνομικών και ΕΠΟΠ, αναβάθμιση και επέκταση του εξοπλισμού της αστυνομίας. Θέτοντας την κοινωνία στον πάγο με τα ασυνάρτητα από υγειονομική σκοπιά lockdown, την ώρα που ο κόσμος καθημερινά συνωστίζεται, ελλείψει υποδομών και μέτρων ασφαλείας, στους χώρους εργασίας και στα ΜΜΜ, η κυβέρνηση έδωσε το ελεύθερο στους μπάτσους να κάνουν ό,τι γουστάρουν, με αποτέλεσμα τη ραγδαία όξυνση της αστυνομικής καταστολής και τη διαμόρφωση ενός κλίματος κρατικής τρομοκρατίας στην κατεύθυνση της συγκρότησης ενός ισχυρού αστυνομικού κράτους.

Η κυβέρνηση βρήκε την ευκαιρία μέσω της πλήρους απονέκρωσης της κοινωνικής ζωής και της περιστολής των αντίστοιχων ελευθεριών, να προχωρήσει στην ψήφιση αντεργατικών και αντικοινωνικών μέτρων, θεωρώντας πως δε θα συναντήσει αντίσταση. Είχε το θράσος να εκμεταλλευτεί καιροσκοπικά την πανδημία και εν τέλει να λασπολογεί εις βάρος όσων αντιστέκονταν στην υποτίμηση της υγείας, της εργασίας, των ζωών μας. Συνάντησε, όμως, μαζική κοινωνική αντίσταση στο εκπαιδευτικό μέτωπο, στην απεργία πείνας του Δημήτρη Κουφοντίνα και στις διαδηλώσεις στις γειτονιές και τις πλατείες, γι' αυτό και αναγκάστηκε να αναδιπλωθεί εν πολλοίς, επικεντρώνοντας την προσοχή της στο επικείμενο κερδοφόρο και χωρίς κάποιον σοβαρό υγειονομικό σχεδιασμό άνοιγμα του τουρισμού και στις πιθανές προσεχείς πρόωρες εκλογές.

Επόμενο βήμα της επίθεσης που σχεδιάζει η κυβέρνηση ενάντια στην κοινωνική βάση είναι η πλήρης απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων, δια της οποίας αποσκοπεί να μας γυρίσει έναν αιώνα πίσω σε επίπεδο εργασιακών δικαιωμάτων. Το νέο εργασιακό νομοσχέδιο έρχεται να θέσει τέλος στην 8ωρη εργασία, την οποία κατέκτησε η εργατική τάξη με αιματηρούς και μακρόχρονους αγώνες. Πλέον, οι επιχειρήσεις θα έχουν τη δυνατότητα, όταν κρίνουν ότι υπάρχουν αυξημένες ανάγκες, να απασχολούν τους εργαζόμενούς τους ακόμα και 10ωρα έχοντας την αντίστοιχη νομική κάλυψη του κράτους. Οι έξτρα ώρες εργασίας υποτίθεται ότι θα επιστρέφονται στους εργαζόμενους εν είδει άδειας ή με μείωση ωρών εργασίας άλλες μέρες, κάτι που δεν μπορούν να το εγγυηθούν φυσικά η εργοδοτική αυθαιρεσία, οι απολύσεις, αλλά και το γεγονός ότι πολλοί εργαζόμενοι δουλεύουν μεροκάματο. Πλέον, προβλέπεται η εργάσιμη εβδομάδα των 30-50 ωρών με τον συνδυασμό 6ωρης και 12ωρης εργασίας. Οι νόμιμες υπερωρίες αυξάνονται από τις 120 στις 150 ώρες και η εκάστοτε επιχείρηση θα έχει τη δυνατότητα να διευθετεί τον χρόνο εργασίας ανάλογα με τις ανάγκες της, ξεζουμίζοντας έτσι τους εργαζόμενους, που θα αποστερούνται τις προσαυξήσεις λόγω υπερωριών. Η εργασία τις Κυριακές προβλέπεται να επεκταθεί και σε νέους κλάδους πέραν του εμπορίου (βλ. μεταφορικές, πληροφορική, logistics, data center, τηλεφωνικά κέντρα, ψηφιοποίηση έγχαρτου αρχείου, παραγωγή έτοιμου σκυροδέματος). Κατόπιν άδειας ΣΕΠΕ θα επιτρέπεται η κυριακάτικη εργασία και σε ορισμένους ακόμα κλάδους (βλ. εξεταστικά κέντρα, εξυπηρέτηση εξωσχολικών δράσεων ιδιωτικών σχολείων, συντήρηση σχολικών κτηρίων, προσαρμογή και αναβάθμιση πληροφοριακών συστημάτων). Οι ατομικές συμβάσεις εργασίας θα γίνουν πλέον καθεστώς, επιχειρώντας να αφήσουν μόνους και ξεκρέμαστους τους εργαζόμενους μπροστά στην πίεση των αφεντικών. Ο ταξικός συνδικαλισμός στοχοποιείται, οι συνδικαλιστές φακελώνονται, ορίζεται ηλεκτρονική ψηφοφορία για την προκήρυξη απεργιών, όπου προβλέπεται η λειτουργία προσωπικού ασφαλείας σε ποσοστό 40%, το δικαίωμα του εργοδότη για λοκ-αουτ και η απαγόρευση κατάληψης ή αποκλεισμού του εργασιακού χώρου. Τέλος, εδραιώνεται η τηλεργασία και η εργασία μέσω πλατφορμών, που συνεπάγονται την περαιτέρω ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων.

Η κυβέρνηση παρουσιάζει αυτόν τον νέο εργασιακό μεσαίωνα ως εκσυγχρονισμό του απαρχαιωμένου εργατικού δικαίου της Ελλάδας και ως αναγκαία συμπόρευση των εγχώριων εργασιακών σχέσεων με τις ευρωπαϊκές απαιτήσεις. Αυτά τα παραμύθια προσπαθεί να μας πουλήσει με κυνικό τρόπο, για να αποσπάσει τη διαταξική συναίνεση και την κοινωνική ειρήνη. Γι' αυτό πρέπει να δοθούν άμεσα ηχηρές απαντήσεις από την εργατική τάξη, τα σωματεία και τις πρωτοβουλίες της. Είναι επιτακτική ανάγκη, λοιπόν, η στήριξη των προσεχών απεργιακών κινητοποιήσεων στις 10/6 με μαζικούς και δυναμικούς όρους.

Η συνδικαλιστική οργάνωση των εργαζομένων είναι απαραίτητη προϋπόθεση για την υπεράσπιση των ταξικών τους συμφερόντων. Να ενδυναμώσουμε, λοιπόν, τον ακηδεμόνευτο ταξικό συνδικαλισμό και να τον καταστήσουμε όχημα για την αναγκαία συσπείρωση και αντεπίθεση των εργαζομένων.

Να οργανώσουμε την πάλη μας για αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας, αμοιβές και παροχές που θα ανταποκρίνονται στις ανάγκες μας. Να μην επιτρέψουμε να βάλει το κράτος την ταφόπλακα στις κατακτήσεις μας και στα μέσα του αγώνα μας. Η συνειδητοποίηση των ταξικών μας συμφερόντων, του ταξικού μας εχθρού και η μεταξύ μας αλληλεγγύη να γίνουν οι κινητήριες δυνάμεις που θα σημάνουν την ανασυγκρότηση των ταξικών αντιστάσεων και τη μετωπική μας σύγκρουση με το κράτος και το κεφάλαιο. Μόνο με τις ίδιες μας τις δυνάμεις μπορούμε να αποτρέψουμε τη βάρβαρη επίθεση που μεθοδεύουν συντονισμένα κράτος και κεφάλαιο. Δεν έχουμε αυταπάτες περί μεταρρύθμισης ενός δομικά άδικου και εκμεταλλευτικού συστήματος, ούτε εμπιστευόμαστε τους εργατικούς μας αγώνες στον γραφειοκρατικό και υποταγμένο συνδικαλισμό της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ. Δεν έχουμε καιρό για χάσιμο, να πάρουμε τις ζωές μας στα χέρια μας!

Καλούμε σε στήριξη των απεργιακών κινητοποιήσεων ενάντια στο νέο αντεργατικό νομοσχέδιο την Πέμπτη 10 Ιουνίου:

-Αθήνα: 10:30 στα Χαυτεία.
-Θεσσαλονίκη: 10:30 στην Καμάρα. Στηρίζουμε το μπλοκ της Συνέλευσης ενάντια στο νέο αντεργατικό νομοσχέδιο.

ΚΑΤΩ ΤΟ ΝΕΟ ΑΝΤΕΡΓΑΤΙΚΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ - ΔΕ ΘΑ ΔΟΥΛΕΥΟΥΜΕ ΣΑΝ ΣΚΛΑΒΟΙ

ΛΕΦΤΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΝΑΓΚΕΣ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΒΑΣΗΣ, ΟΧΙ ΓΙΑ ΤΑ ΕΞΟΠΛΙΣΤΙΚΑ, ΤΟΝ ΣΤΡΑΤΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ

ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΤΟΥ COVID-19 ΚΑΙ ΤΟΥ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΥ ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΝ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΣΩΜΑΤΕΙΑ, ΤΟΥΣ ΤΑΞΙΚΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ

Αναρχική Ομοσπονδία
Site: anarchist-federation.gr
email: anarexchist-feexderation@riseup.exnet
Twitter: twitter.com/anarchistfedGr
Fb: facebook.com/anarxikiomospondia2015
Youtube: Αναρχική Ομοσπονδία

πηγή : https://www.facebook.com/anarxikiomospondia20…

Φοιτητική πορεία ενάντια στον νόμο Κεραμέως- Χρυσοχοΐδη (4777)

ενισχύοντας τα απεργιακά καλέσματα των σωματείων βάσης και πολιτικών οργανώσεων ενάντια στο νέο αντεργατικό νομοσχέδιο.

Πέμπτη 10/6, 10:30, Καμάρα

Κάτω ο νόμος 4777 και το νέο εργασιακό νομοσχέδιο

Νόμος Κεραμέως-Χρυσοχοΐδη (4777)

1. Πειθαρχικά και πανεπιστημιακή αστυνομία
2. Ν + Ν/2 και διαγραφές
3. Έλεγχος και καταστολή
4. Ειδική βάση εισαγωγής και διπλό μηχανογραφικό

Ο νόμος αυτός έρχεται ως απόρροια της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης, η οποία είναι μια συνεχής διαδικασία αλλαγών/μεταβολών στον χώρο της εκπαίδευσης, έτσι ώστε αυτή να εξυπηρετεί τις ανάγκες του κάθε κοινωνικοπολιτικού συστήματος και, στην δική μας περίπτωση, του καπιταλισμού και του κεφαλαίου. Δεν είναι τυχαία η περίοδος στην οποία ψηφίστηκε, καθώς η πανδημία έχει δώσει την ευκαιρία για μια σειρά νομοσχεδίων που πλήττουν την κοινωνική βάση, η οποία βρίσκεται αποδυναμωμένη λόγω των περιοριστικών μέτρων.

Οι πρώτοι επηρεαζόμενοι από τον νόμο 4477 είναι οι μαθητές. Η επιβολή ελάχιστης βάσης εισαγωγής στα Α.Ε.Ι. και διπλού μηχανογραφικού, στερεί, σε τεράστιο αριθμό μαθητών, τη πρόσβαση στα δημόσια πανεπιστήμια. Έτσι, εντείνεται η ήδη προϋπάρχουσα εντατικοποίηση και βαθμοθηρία της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, με αποτέλεσμα την έλλειψη προσωπικού χρόνου και την παρεμπόδιση ανάπτυξης κριτικής σκέψης. Ακόμα, οξύνεται ο ανταγωνισμός, με αποτέλεσμα την απομάκρυνση από το συλλογικό πνεύμα και την προαγωγή του ατομικού δρόμου στα έφηβα ή/και μικρότερα παιδιά. Όσοι/ες μαθήτ(ρι)ες, δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα παρακολούθησης φροντιστηρίου θα δυσκολεύονται ακόμα περισσότερο ή/και θα αποκλείονται από την τριτοβάθμια εκπαίδευση, ως συνέπεια της περαιτέρω ύψωσης ταξικών φραγμών. Την ίδια ώρα, προωθείται η τεχνική εκπαίδευση και ο θεσμός της μαθητείας (μεταλυκειακό έτος, ετήσια εργασία με ελάχιστες αποδοχές που αιτιολογείται ως πρακτική και ωθεί σε κακοπληρωμένη εργασία).

Μία ακόμα βασική αιχμή του νέου νόμου, αποτελεί και η θέσπιση ορίου φοίτησης στα ν + ν/2 έτη, η οποία αυξάνει τους ταξικούς φραγμούς και εισάγει την εντατικοποίηση και στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, καθώς φοιτήτ(ρι)ες, που πρέπει να εργάζονται για βιοποριστικούς λόγους παράλληλα με τις σπουδές τους, αποκλείονται από την πανεπιστημιακή εκπαίδευση και αντιμετωπίζονται από την κρατική προπαγάνδα ως «οικονομικά βάρη», με όρους κοινωνικού κανιβαλισμού. Η εφαρμογή του νέου 'νόμου θα ισχύσει, επίσης, και για τα παιδιά που έχουν εισέλθει στις σχολές πριν τη ψήφιση του νόμου, γεγονός που συνεπάγεται μαζικές διαγραφές και μείωση των πτυχιούχων, σύμφωνα με τις ανάγκες του κεφαλαίου.

Ο νέος πειθαρχικός κώδικας ποινικοποιεί οποιαδήποτε δραστηριότητα μη εγκεκριμένη από αρχές, πρυτανεία και διοικήσεις τμημάτων, όπως τη χρήση αιθουσών για Γενικές Συνελεύσεις, πολιτικές δραστηριότητες, καταλήψεις και πολιτιστικά δρώμενα, τα οποία είναι φύσει ασυμβίβαστα με το «αποστειρωμένο ακαδημαϊκό περιβάλλον» που επιθυμεί το κράτος. Τα όργανα με τα οποία θα επιχειρηθεί η καταστολή των παραπάνω και η επιβολή του νόμου είναι, φυσικά, και άλλοι μπάτσοι του νέου σώματος πανεπιστημιακής αστυνομίας που βρίσκεται προ των πυλών. Σε συνδυασμό με την εγκατάσταση συστημάτων παρακολούθησης σε όλο το πανεπιστήμιο, στην πραγματικότητα, το κράτος δημιουργεί ένα σύγχρονο Πανοπτικόν εντός του campus, ενώ μετατρέπει το πανεπιστήμιο σε αστυνομοκρατούμενο χώρο, καταργώντας, έτσι, και τον δημόσιο/ανοιχτό χαρακτήρα του. Τα μέτρα αυτά έχουν σκοπό τη διασφάλιση της επέλασης των επιχειρηματικών και κρατικών συμφερόντων.

Τέλος, μέσα σε μια συνολική επιθετική πολιτική, το χτύπημα στα κεκτημένα της κοινωνίας στην εκπαίδευση σε συνδυασμό με την καταστολή της ριζοσπαστικοποίησης και της πολιτικοποίησης εντός των πανεπιστημίων, οδηγεί σε αναχρονιστικές εργασιακές σχέσεις ενός αιώνα πίσω. Τόσο οι μαθητές όσο και οι φοιτητές από την κοινωνική βάση πλήττονται σφοδρά από τον νόμο, γι' αυτό υπάρχει η ανάγκη δόμησης κοινού αγώνα ενάντιά του.

Αντεργατικό νομοσχέδιο

Η επίθεση του κράτους και του κεφαλαίου προς την κοινωνική βάση πέρα από το πανεπιστήμιο, εντείνεται και απέναντι στον κόσμο της εργασίας με το νέο αντεργατικό νομοσχέδιο που θα καταθέσει σύντομα η κυβέρνηση. Με αυτό, καταργείται τυπικά το κερδισμένο με αγώνες αιώνων, 8ωρο εργασίας και επεκτείνεται μέχρι και σε 10ωρο εργασίας με απλήρωτες τις υπερωρίες. Μόνη προϋπόθεση για την επέκταση του ωραρίου εργασίας, αποτελεί η εξόφληση των παραπάνω ωρών σε ρεπό, άδειες και μείωση αντίστοιχων ωρών. Ουσιαστικά παραχωρεί τη δυνατότητα στα αφεντικά να εκμεταλλεύονται παραπάνω την εργατική δύναμη και τον ελεύθερο χρόνο των εργαζομένων.

Το κράτος επιλέγει να ποινικοποιήσει και να υπονομεύσει την απεργία ως μέσο πίεσης. μέσω πολλαπλών διατάξεων του νέου νομοσχεδίου. Αυξάνει το προσωπικό ασφαλείας (δηλαδή το ελάχιστο ποσοστό των εργαζομένων που απαιτείται ώστε να μπορεί να λειτουργούν επιχειρήσεις που η λειτουργία τους είναι κρίσιμη για το κοινωνικό σύνολο όπως Δημόσιο, ΟΤΑ) στο 40%, διασφαλίζοντας την λειτουργία των επιχειρήσεων ακόμα και σε περίπτωση απεργίας. Αναγνωρίζει ως νόμιμες τις συνελεύσεις των σωματείων που ψηφίζει το 50% των εγγεγραμμένων μελών τους (νόμος που έφερε ο ΣΥΡΙΖΑ). Με αυτό τον τρόπο τίθενται περαιτέρω φόβητρα και νομικά εμπόδια ώστε να μη συνδικαλίζονται και να μην απεργούν - η απεργία θα κρίνεται παράνομη αν ασκεί <<ψυχολογική βία>> - οι εργαζόμενες/οι, χτυπώντας ταυτόχρονα τις δομές και τους φορείς οργάνωσής τους και κρίνοντας παράνομη κάθε απόφαση διαδικασίας που δεν δίνει τη δυνατότητα ηλεκτρονικής συμμετοχής. Πρακτικά, σε μία περίοδο όπου η φτώχεια και η ανεργία αυξάνονται γοργά, μεγαλώνει το κλίμα τρομοκρατίας απέναντι στον κόσμο της εργασίας που έχει την ανάγκη να διεκδικεί καλύτερους μισθούς, συνθήκες εργασίας κ.ά., προσπαθώντας να τους υποτάξει στην εξαθλίωση. Ακόμη, ευνοείται το ψηφιακό φακέλωμα των εργαζομένων, καθώς δικαίωμα διαπραγματεύσεων με την εργοδοσία για τη σύναψη ΣΣΕ (συλλογικής σύμβασης εργασίας) έχουν μόνο οι οργανώσεις εργαζομένων που έχουν εγγραφεί στα νομοθετημένα ψηφιακά μητρώα.

Το πλάνο της 《ανακούφισης》 των επιχειρήσεων από την κρίση του Covid19 που προβλέπει η κυβέρνηση, αφορά στην πραγματικότητα την ανακούφιση των εργοδοτών από περιττά έξοδα, αφού το νέο νομοσχέδιο προβλέπει και την απελευθέρωση των απολύσεων όσων εργαζόμενων βρέθηκαν σε αναστολή κατά τη διάρκεια της πανδημίας. Το μέτρο αυτό θα ωθήσει ακόμα περισσότερο κόσμο στην ανεργία, καθώς θα επιτρέπεται η άνευ όρων απόλυση όσου από το προσωπικό δε χρειάζεται λόγω της μειωμένης ή καθόλου δουλειάς που προκάλεσε η πανδημία.

Η απάντηση και η αντίσταση σε όλα τα παραπάνω και η εντεινόμενη εξαθλίωση των ζωών μας είναι μόνο οι αγώνες. Ο δικός μας αγώνας ως φοιτητές και φοιτήτριες είναι κοινός με τον αγώνα των εργαζομένων.

Πρωτοβουλία φοιτητ(ρι)ών Φυσικού