kinimatoramaημερολόγιο από/για το κίνημα

Εργατική διαδήλωση αντίστασης και διεκδίκησης

ΔΕΝ ΖΟΥΜΕ ΓΙΑ ΝΑ ΔΟΥΛΕΥΟΥΜΕ. ΝΑ ΜΗΝ ΠΕΡΑΣΕΙ ΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΧΑΤΖΗΔΑΚΗ

ΕΝΑΝΤΙΩΝΟΜΑΣΤΕ

•στις απλήρωτες υπερωρίες

•στην κατάργηση του 8ωρου

•στην επίθεση στο δικαίωμα της απεργίας

•στην ποινικοποίηση των συνδικαλιστικών μας ελευθεριών

Από τις πρώτες κιόλας μέρες της πανδημίας μέχρι και σήμερα η κατάσταση πάει από το κακό στοχειρότερο. Η επιδοματική πολιτική όχι μόνο δεν λαμβάνει υπόψη της τις συνθήκες ζωής του κάθε ατόμου, π.χ. αν έχουμε παιδιά, υπέρογκο νοίκι ή προβλήματα υγείας, αλλά εξευτελίζει γενικά τις συνθήκες διαβίωσής μας με το ποσό-χαρτζιλίκι των 534 ευρώ. Ταυτόχρονα, για τους ήδη ανέργους, πρακτικά δεν υπήρξε καμία μέριμνα, με αποτέλεσμα να πρέπει να επιβιώνουμε με μηδενικά έσοδα για περισσότερο από έναν χρόνο. Με λίγα λόγια, το μήνυμα του κράτους είναι: όποιος ζήσει έζησε!

Από την άλλη, τα αφεντικά, που ξανά «δεν βγαίνουν», απαιτούν να αντιμετωπίσουμε την πανδημία υποστηρίζοντας τα παράνομα και αντεργατικά συμφέροντά τους. Το κράτος, νομιμοποιεί την κατάσταση αυτή, με τα κλιμάκια ελέγχου αδήλωτης εργασίας (ΙΚΑ, Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας -ΣΕΠΕ) να είναι άφαντα. Ταυτόχρονα, οι ρυθμοί είναι ακόμα πιο εξοντωτικοί για όσα άτομα δουλεύουν υπό καθεστώς τηλεργασίας, ενώ το κατά πόσον οι συνθήκες του κάθε ατόμου του επιτρέπουν να εργάζεται στο σπίτι του, δεν γίνεται καμιά συζήτηση. Το ΣΕΠΕ και το ΙΚΑ με αραιά έως ανύπαρκτα ραντεβού για την εξυπηρέτηση των εργαζόμενων, σε συνδυασμό με τα μηδενικά κλι-μάκια ελέγχου, έπειτα από εντολή του κράτους, μας αφήνουν εντελώς εκτεθειμένους στον εργασιακό μεσαίωνα εν καιρώ πανδημίας.

Την ίδια στιγμή, προσπαθούν να μας φιμώσουν χαρακτηρίζοντας τις διαδηλώσεις παράνομες και καταχρηστικές, τρομοκρατώντας συνδικαλιστές και επιβάλλοντας δυσβάσταχτα πρόστιμα, σε περίπτωση μη συμμόρφωσης με την αστυνομοκρατία και τη γραφειοκρατία τους.

Το σίριαλ όμως συνεχίζεται, καθώς το τερατούργημα του πρώην υπουργού Εργασίας «κυρίου»Βρούτση έρχεται να το ολοκληρώσει ο νυν και επαγγελματίας υπουργός «κύριος» Χατζηδάκης με το νομοσχέδιο για τα εργασιακά, που αναμένεται να ψηφιστεί σε λίγες μέρες. Σύμφωνα με το νομοσχέδιο αυτό, το κάθε αφεντικό θα μπορεί πλέον να επιβάλει και νόμιμα το 10ωρο (έναν αιώνα μετά την κατάργησή του) μέσα από ατομική σύμβαση με τον εργαζόμενο, μετατρέποντας τη συζήτηση για συλλογικές συμβάσεις μια ακόμη πιο μακρινή προοπτική. Το όριο των υπερωριών αυξάνεται στις 150 ετησίως, με ταυτόχρονη κατάργηση του θεσμού της υπερεργασίας και του πενθήμερου. Θεσμοθετείται, έτσι, και με τη βούλα του νόμου ένα ωράριο-λάστιχο ανάλογα με τα κέφια του κάθε εργοδότη. Για όλο αυτό το αίσχος ίσως δοθεί κάποιο ψωρο-ρεπό, γιατί χρήματα για προσαυξήσεις -ως γνωστόν- δεν υπάρχουν (!). Και εδώ το μήνυμα είναι ξεκάθαρο: σε θέλουνμόνο σου απέναντι στο αφεντικό, να δουλεύεις μέχρι τελικής πτώσης, με το αφήγημα μιας ακόμη έκτακτης συνθήκης, του covid. Το κράτος βρίσκει την ευκαιρία να περάσει χωρίς καμιά αντίσταση νομοσχέδια που ανατρέπουν όσες εργατικές κατακτήσεις έχουν απομείνει.

Επιπλέον, σύμφωνα με το νομοσχέδιο, η ηλεκτρονική ψηφοφορία εξ αποστάσεως για κήρυξη απεργίας εισάγεται στη λειτουργία και στις συνελεύσεις των σωματείων, υπονομεύοντας το πιο ισχυρό μας όπλο, την απεργία. Αυτή η μεθόδευση χτυπά κυρίως τα μαχητικά σωματεία και το,από τα κάτω οργανωμένο, συνδικαλιστικό κίνημα. Για τα σωματεία μας, που στηρίζουν τη λειτουργία τους στις γενικές συνελεύσεις, η λογική αυτή της διάσπασης και των ψηφιοποιημένων σχέσεων έχει στόχο να αποτρέψει τους εργαζομένους από το να διεκδικήσουν και να διασφαλίσουν τα εργασιακά τους δικαιώματα.

Επίσης, το νομοσχέδιο ποινικοποιεί την περιφρούρηση της απεργίας με συγκέντρωση στο χώρο εργασίας, βαπτίζοντάς τη «βιαιοπραγία». Τη μετατρέπει σε ποινικά κολάσιμη πράξη, για την οποία μάλιστα ενδέχεται να πρέπει να καταβληθεί και πρόστιμο στο αφεντικό (!), ενώ η απεργία θα χαρακτηρίζεται αυτομάτως παράνομη.

Έχουμε φτάσει πλέον σε ένα σημείο στο οποίο διακυβεύεται όχι απλώς η υποτίμηση της εργασίας μας, αλλά η ίδια μας η επιβίωση. Όμως θα μας βρουν απέναντί τους! Η οικονομική και ψυχολογική πίεση που αντιμετωπίζουμε καθημερινά, δεν είναι λόγος για να δεχτούμε τα ελάχιστα που θέλουν να μας πλασάρουν, αλλά η αιτία για να αγωνιστούμε για όσα μας ανήκουν. Δεν μας «ταιριάζουν»οι ατομικές συμβάσεις, γιατί σε αυτή την κοινωνία δεν είμαστε μεμονωμένα άτομα αλλά η τάξη που παράγει τον πλούτο αυτής της κοινωνίας, η εργατική τάξη. Δεν είμαστε μόνοι/ες μας, αλλά βρισκόμαστε με τους συναδέλφους και συνειδητοποιούμε τη δύναμή μας. Γνωρίζουμε πως η πολιτική κράτους, κυβερνήσεων και αφεντικών επιβεβαιώνει πως η διασφάλιση των συμφερόντων τους πέφτει πάντα στις δικές μας πλάτες, αφού είναι διαμετρικά αντίθετη από τα δικά μας συμφέροντα.

Γι' αυτόν τον λόγο, οργανωνόμαστε από τα κάτω στα σωματεία μας, όπου παίρνουμε ισότιμα και από κοινού τις αποφάσεις μας. Δεν θέλουμε μια ζωή που σπαταλιέται μέσα σε ατελείωτη κούρασηκαι καταναγκασμό, αλλά παλεύουμε για μια ζωή με αξιοπρέπεια και όνειρα, μια ζωή απαλλαγμένηαπό τον φόβο αν θα «τη βγάλουμε» και αυτόν τον μήνα ή πώς θα «την παλέψουμε» και σήμερα στη δουλειά. Γνωρίζουμε άλλωστε πως η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο είναι ενάντια σε μια ζωή αξιοβίωτη, για την οποία θα αγωνιστούμε.

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΕΡΓΟΔΟΤΙΚΗ ΚΑΙ ΚΡΑΤΙΚΗ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ

ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ

• αξιοπρεπείς Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας (ΣΣΕ)

• μισθούς σύμφωνα με τις ανάγκες μας

• ανθρώπινο ωράριο εργασίας

Εργατική Διαδήλωση Παρασκευή 28 Μάη στις 7.00μ.μ. στα Χαυτεία

Κλαδικά & Επιχειρησιακά Εργατικά Σωματεία

πηγή : https://bookworker.wordpress.com/2021/05/20/1…

---

Όλες και όλοι στη διακλαδική-διασωματειακή διαδήλωση ενάντια στο αντεργατικό-αντισυνδικαλιστικό νομοσχέδιο, Παρασκευή 28 Μαΐου, 7μμ, Χαυτεία

Υπάρχει μια παροιμία που λέει ότι ο λύκος στην αναμπουμπούλα χαίρεται και η οποία εκφράζει με τον καλύτερο τρόπο την πραγματικότητα που βιώνουμε στην εποχή της πανδημίας covid19. Κατά τη διάρκεια του τελευταίου χρόνου και ενώ οι κυβερνώντες μας διέταζαν να καθόμαστε κλεισμένοι σπίτια μας για λόγους «δημόσιας υγείας», οι ίδιοι σουλατσάρανε δεξιά και αριστερά, λαμβάνοντας μέτρα, θεσμοθετώντας κανόνες και ψηφίζοντας νόμους με πρόσχημα την «έκτακτη υγειονομική περίσταση», που μεταβάλλουν ριζικά τη ζωή μας και τους όρους της ύπαρξης μας.

Η πανδημία εργαλειοποιήθηκε από την κυβέρνηση με τόσο απροκάλυπτο και εύκολο τρόπο που ούτε στα καλύτερα όνειρα τους δεν είχαν δει οι σκληρότεροι θιασώτες του κράτους και του κεφαλαίου: επιβολή καθολικού εγκλεισμού, βίαιη αστυνομική καταστολή διαμαρτυριών, πορειών και κάθε πτυχής της κοινωνικής ζωής, οικονομική τρομοκρατία μέσω των προστίμων, μαζική φτωχοποίηση μέσω του παγώματος μέρους της παραγωγικής και οικονομικής δραστηριότητας, λεηλασία των δημόσιων αγαθών και πόρων. Παράλληλα, κράτος, κεφάλαιο και ΜΜΕ προσπάθησαν να προωθήσουν το δόγμα της ατομικής ευθύνης και να καλλιεργήσουν ένα κλίμα ατομισμού, ιδιοτέλειας και κοινωνικού κανιβαλισμού προκειμένου να κρύψουν τις ευθύνες τους για τις ελλείψεις γιατρών, ΜΕΘ κτλ στα νοσοκομεία, την υποβάθμιση και απαξίωση των δημόσιων δομών υγείας, για τους χιλιάδες νεκρούς από την πανδημία. Ευτυχώς, δεν τα κατάφεραν.

Το κράτος επιλέγει να κρύψει τις ευθύνες του για την εγκληματική διαχείριση της πανδημίας και να κατευνάσει τις αντιδράσεις, πετώντας μας τα ξεροκόμματα επιδομάτων και στέλνοντας το λογαριασμό στο μέλλον. Υπάρχει άραγε καμιά ή κανείς που αμφιβάλλει ότι τα επιδόματα αναστολής εργασίας θα χρεωθούν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο στις πλάτες μας στο άμεσο μέλλον; Την ίδια στιγμή βέβαια, η κυβέρνηση αποδεικνύεται ιδιαίτερα γαλαντόμα προς το κεφάλαιο: από το τάισμα με πολλά εκατομμύρια των ΜΜΕ που αναφανδόν και σχεδόν μονολιθικά την υποστηρίζουν και την οικονομικά γενναιόδωρη στήριξη των ιδιωτικών δομών υγείας που υποτίθεται ότι «επιτάσσονται», μέχρι τη νομοθέτηση μέτρων που ανοίγουν νέους ορίζοντες κερδοφορίας για τα αφεντικά σε βάρος της φύσης, των εργασιακών δικαιωμάτων και του μισθού μας, είναι πάμπολλα τα παραδείγματα που μπορούν να αναφερθούν. Έτσι, δράττοντας την ευκαιρία του εγκλεισμού και των κάθε είδους περιορισμών, οι κυβερνώντες προσπάθησαν να αδρανοποιήσουν ένα μέρος του κόσμου και εξαπέλυσαν επίθεση στη κοινωνία είτε κυριολεκτικά όπως στην Νέα Σμύρνη, στις πορείες, στις πλατείες, είτε μέσω των νόμων που υποτίθεται ότι αντιμετωπίζουν τις συνέπειες της οικονομικής και υγειονομικής κρίσης.

Τελευταίο χτύπημα αποτελεί η πρόθεση κατάθεσης ενός νέου αντεργατικού νόμου, ο οποίος εμφανίζεται ως «σημαντική μεταρρύθμιση με στόχο τον εκσυγχρονισμό του εργατικού δικαίου και την προσαρμογή της αγοράς εργασίας στα σύγχρονα ευρωπαϊκά οικονομικά και τεχνολογικά δεδομένα». Αν και θα έπρεπε να έχουμε συνηθίσει πλέον τη χρήση της οργουελικής «διπλής γλώσσας» από τη μεριά του κράτους οφείλουμε να αναγνωρίσουμε ότι ο κυνισμός με τον οποίο επενδύεται επικοινωνιακά αυτή η νέα επίθεση στον κόσμο της εργασίας είναι εντυπωσιακός! Για να είμαστε ειλικρινείς όμως πρέπει επίσης να αναγνωρίσουμε ότι ήταν και αναμενόμενος.

Εδώ και πολύ καιρό το κράτος και τα αφεντικά μας παρουσίαζαν, μέσω των καλοπληρωμένων από αυτούς Μ.Μ.Ε., μελέτες και έρευνες με αποκορύφωμα την περιβόητη «έκθεση Πισσαρίδη», μέσω των οποίων αναφέρονταν στην ανάγκη για αλλαγές στα εργασιακά. Σύμφωνα με τα αφεντικά ο εκσυγχρονισμός των «παρωχημένων» ρυθμίσεων είναι αναγκαίος γιατί καθηλώνουν τη χώρα σε ένα πλαίσιο εργασιακών ρυθμίσεων του προηγούμενου αιώνα και την κρατούν μακριά από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο. Στην ουσία δηλαδή, μας προειδοποιούν καιρό τώρα για τη λαίλαπα που ετοιμάζουν και η οποία θα σηματοδοτεί το τέλος όλων όσων ξέραμε μέχρι τώρα αναφορικά με την εργασία, τα εργασιακά δικαιώματα, τον συνδικαλισμό και τους εργατικούς αγώνες.

Το πρώτο και σημαντικότερο που πρέπει να επισημανθεί είναι ότι στην ουσία καταργείται το οκτάωρο. Η διευθέτηση του χρόνου εργασίας θα καθορίζεται όχι από Συλλογική Σύμβαση Εργασίας και τη νομοθεσία αλλά, θεωρητικά, μεταξύ εργαζόμενου και αφεντικού, παρέχοντας τη δυνατότητα στα αφεντικά να επιβάλλουν 10ωρη ημερήσια εργασία, ενώ οι ώρες επιπλέον του 8ώρου δεν θα θεωρούνται υπερεργασία ούτε θα αμείβονται υπερωριακά αλλά θα συμψηφίζονται με άδειες και λιγότερες ώρες εργασίας άλλων ημερών. Επιπλέον, θεσμοθετείται η αύξηση του ετήσιου ορίου νόμιμων υπερωριών σε 150, ενώ καταργείται στην ουσία και το πενθήμερο αφού επεκτείνεται η δυνατότητα εργασίας το Σαββατοκύριακο σε πολλούς κλάδους που μέχρι τώρα λειτουργούσαν κατά κανόνα με πενθήμερο ή τουλάχιστον δεν λειτουργούσαν Κυριακές.

Τα συγκεκριμένα μέτρα χτυπάνε βάναυσα και καίρια τις κατακτήσεις των αγώνων που έχει δώσει η τάξη μας εδώ και πάνω από έναν αιώνα και εξυπηρετούν αποκλειστικά και μόνο τα συμφέροντα του κεφαλαίου. Υποτίθεται βέβαια, ότι αυτές οι αλλαγές θα συμφωνούνται ανά περίσταση και ανά εργασιακό χώρο μεταξύ εργοδότη και εργαζόμενου αλλά στην πραγματικότητα μας μετατρέπουν σε όμηρους στα χέρια των αφεντικών. Γιατί ο εκβιασμός της απόλυσης, σε περίπτωση που ένας εργαζόμενος αρνηθεί να δουλέψει με αυτούς τους όρους, είναι περισσότερο από πιθανός, σε ένα εργασιακό περιβάλλον όπου η ανεργία καλπάζει με διψήφια ποσοστά! Επιπλέον, η ευελιξία και ελαστικοποίηση των όρων και συνθηκών εργασίας θα πλήττει τους μισθούς αφού η λογική του συμψηφισμού των εργάσιμων ωρών δίνει το δικαίωμα στα αφεντικά να πληρώνουν τις υπερωρίες όχι με μισθό αλλά με λιγότερες ώρες εργασίας σε άλλες μέρες, με ρεπό και άδειες, δηλαδή όταν τους συμφέρει και όπως τους βολεύει!

Άλλες αλλαγές που προωθούνται περιλαμβάνουν την κατάργηση του Σώματος Επιθεώρησης Εργασίας (ΣΕΠΕ), έναν θεσμό που παρά την απαξίωση και υποβάθμιση του ήταν ένα επιπλέον πεδίο εργατικών αγώνων και διεκδικήσεων που κάποιες φορές στάθηκε ανάχωμα στην εργοδοτική αυθαιρεσία, όπως και η αποδυνάμωση της απεργίας σε κάποιους κλάδους μέσω της αύξησης σε ποσοστό 40% των εργαζομένων που δουλεύουν ως προσωπικό ασφαλείας στη διάρκεια απεργιακών κινητοποιήσεων.

Ως κερασάκι στην τούρτα έρχεται να προστεθεί σειρά μέτρων που πλήττουν τα εργατικά σωματεία και τους εργατικούς αγώνες. Μέσω της ηλεκτρονικής καταγραφής των μελών των σωματείων, της καθιέρωσης της ηλεκτρονικής ψηφοφορίας και της ποινικοποίησης της απεργιακής περιφρούρησης επιχειρείται σαφώς το φακέλωμα των οργανωμένων στα σωματεία εργαζομένων, η απαξίωση των συνελεύσεων των σωματείων και η αποριζοσπαστικοποίηση των εργατικών αγώνων. Φυσικά, αυτά τα μέτρα δεν θα αγγίξουν τα καθεστωτικά και κομματικά ελεγχόμενα συνδικάτα των εργατοπατέρων της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ, αλλά τα πρωτοβάθμια σωματεία και τα σωματεία βάσης που δίνουν αγώνες σε εργασιακούς χώρους και στους δρόμους.

Είναι σίγουρο ότι όλα τα παραπάνω μαγειρεύονται εδώ και πολύ καιρό από το κράτος και τα οικονομικά αφεντικά του. Είναι επίσης βέβαιο ότι αν τελικά υλοποιηθούν, θα αλλάξουν πολλά από όσα ξέραμε μέχρι τώρα, όχι μόνο σχετικά με την εργασία αλλά με τη ζωή μας την ίδια. Οι ανατροπές στα εργασιακά των τελευταίων δεκαετιών άνοιξαν την όρεξη στα αφεντικά και επιχειρούν μια καθοριστικής σημασίας ταξική επίθεση που θα σημαδέψει αποφασιστικά τις ζωές τις δικές μας αλλά και των επόμενων γενεών. Αποκλειστικά από εμάς εξαρτάται αν θα τους αποτρέψουμε, περνώντας αποφασιστικά στην αντεπίθεση!

Στο δόγμα περί ατομικής ευθύνης αντιτάσσουμε τη συλλογική πάλη των από τα κάτω! Ενάντια στις λογικές της ανάθεσης, της μοιρολατρίας και της υποταγής, συγκροτούμε εστίες αντίστασης στις γειτονιές μας και στους χώρους εργασίας. Πυκνώνουμε τις γραμμές του αγώνα συμμετέχοντας στις απεργιακές κινητοποιήσεις που καλούνται, στηρίζοντας τα σωματεία βάσης και προωθώντας την ιδέα της δημιουργίας νέων σωματείων βάσης όπου δεν υπάρχουν.

Ενάντια στο νέο αντεργατικό νομοσχέδιο!

Ενάντια σε κάθε νόμο με τον οποίο το κράτος κλιμακώνει την ταξική επίθεση!

Ούτε ένα λεπτό παραπάνω από το 8ωρο!

Δεν χρειαζόμαστε αφεντικά - μπορούμε χωρίς αυτούς!

Ο μεγαλύτερος τρόμος τους οι συλλογικοί αγώνες μας!

Ο μεγαλύτερος φόβος τους είναι η ταξική ανασυγκρότησή μας στην προοπτική της ταξικής χειραφέτησης και της γενικευμένης κοινωνικής αυτοδιεύθυνσης!

Όλες και όλοι στη διακλαδική-διασωματειακή διαδήλωση ενάντια στο αντεργατικό-αντισυνδικαλιστικό νομοσχέδιο, Παρασκευή 28 Μαΐου, 7μμ, Χαυτεία.

Ανοιχτή Συνέλευση Κατοίκων Πετραλώνων-Θησείου-Κουκακίου

κάθε Κυριακή 6μμ συνέλευση στην κατάληψη πρώην ΠΙΚΠΑ, Τιμοδήμου και Αντωνιάδου, Άνω Πετράλωνα - askpthk.espivblogs.net

---

Στηρίζουμε την εργατική διαδήλωση αντίστασης και διεκδίκησης Παρασκευή 28 Μάη στις 7.00 μ.μ. στα Χαυτεία

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΙΣ ΑΝΤΕΡΓΑΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΕΞΟΝΤΩΤΙΚΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ

Μάρτιος 2020-Μάης 2021… Μετράμε πάνω από ένα χρόνο υγειονομικής κρίσης με πολύμηνες καραντίνες ωστόσο η κρατική και καπιταλιστική επιθετικότητα δεν έχει μπει σε καμία καραντίνα και συνεχίζεται με αμείωτους ρυθμούς, από το άνοιγμα του τουρισμού την περασμένη άνοιξη, την παντελή έλλειψη μέτρων ενίσχυσης του ΕΣΥ, τη ψήφιση του πτωχευτικού νομοσχεδίου μέχρι τις χιλιάδες προσλήψεις στα σώματα ασφαλείας, το νόμο για την περιστολή των διαδηλώσεων και τις χορηγίες εκατομμυρίων στα μιντιακά φερέφωνα της εξουσίας. Γίνεται φανερό με τον πλέον προφανή τρόπο πως η διαχείριση της πανδημίας από το κράτος δεν είχε στόχο να καλύψει τις ανάγκες της μεγάλης κοινωνικής πλειοψηφίας, αλλά την περαιτέρω προώθηση της αντικοινωνικής ατζέντας των πολιτικών και οικονομικών αφεντικών, την επίσπευση των πολιτικών αναδιάρθρωσης, την όξυνση των συνθηκών εκμετάλλευσης και καταπίεσης και την επιβολή του τρόμου μέσα από την επίταση της κρατικής καταστολής για την αποτροπή οποιασδήποτε υποβόσκουσας κοινωνικής έκρηξης. Ένα χρόνο μετά, έχουμε βιώσει, σε ακόμα μεγαλύτερο βαθμό, τις κατασταλτικές μεθοδεύσεις τους κράτους, με πολυάριθμες συλλήψεις, επιθέσεις και βασανισμούς αγωνιστών, την εκπαιδευτική αναδιάρθρωση, που περιλαμβάνει και την εισαγωγή αστυνομικών δυνάμεων στις σχολές, τις δεκάδες δολοφονίες εργατών στα κάτεργα της μισθωτής σκλαβιάς, την έκρηξη περιστατικών σεξουαλικών κακοποιήσεων στους χώρους δουλειάς, που βγαίνουν στην επιφάνεια και αφορούν μέχρι και σε υψηλά ιστάμενα πρόσωπα, τις επιθέσεις στον αγώνα των υγειονομικών που υπερασπίζονται τον δημόσιο χαρακτήρα της υγείας, τον αποκλεισμό κρατούμενων από την πρόσβαση σε ιατροφαρμακευτική περίθαλψη την ώρα που είναι γνωστά δεκάδες επιβεβαιωμένα κρούσματα σε φυλακές, τις δολοφονίες προσφύγων/μεταναστών στα κέντρα κράτησης λόγω των άθλιων συνθηκών διαβίωσης και την περαιτέρω λεηλασία του φυσικού κόσμου. Αυτή τη στιμή, ετοιμάζεται εκ νέου το άνοιγμα του τουρισμού και η διαφύλαξη της οικονομικής δραστηριότητας, σε μια περίοδο όπου έχουμε εκατοντάδες νεκρών και χιλιάδες κρουσμάτων καθημερινά και οι δομές δημόσιας υγείας καταρρέουν και αδυνατούν να ανταποκριθούν ακόμα και στα βασικά περιστατικά.

Σε αυτή την κατεύθυνση της ολομέτωπης κρατικής επίθεσης κινείται και το νέο αντεργατικό νομοσχέδιο που κατατέθηκε σε δημόσια διαβούλευση τον Οκτώβριο και έρχεται προς ψήφιση τις επόμενες μέρες στη βουλή, το οποίο περιλαμβάνει μια σειρά από μέτρα, μέσα από τα οποία επιτείνονται οι όροι εκμετάλλευσης και λειαίνεται το έδαφος για την επιβολή επαχθέστερων όρων επιβίωσης για τους από τα κάτω, την ίδια στιγμή που η ανεργία γιγαντώνεται και οι συνθήκες στους χώρους δουλειάς συνεχώς επιδεινώνονται. Το νομοσχέδιο αυτό περιλαμβάνει ακραία ελαστικοποίηση του ωραρίου και επί της ουσίας την κατάργηση του 8ωρου και τη μετατροπή του σε 10ωρο, την κατάργηση του 5ήμερου με την απελευθέρωση της δυνατότητας εργασίας και τα Σαββατοκύριακα, την κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας σε επτά νέους κλάδους εργασίας, την αύξηση του ανώτατου ορίου των υπερωριών σε 150 (από 120 και 96) και την πληρωμή τους σε ρεπό και άδειες, την απελευθέρωση των ατομικών συμβάσεων και την κατάργηση των συλλογικών αφού ο εργοδότης θα μπορεί να διαπραγματεύεται προσωπικά με τον εργαζόμενο για τη σχέση εργασίας, τη θέσπιση ηλεκτρονικής κάρτας για τον έλεγχο του ωραρίου, την καθιέρωση ευέλικτης τηλεργασίας. Επιπλέον, περιλαμβάνει τον αντισυνδικαλιστικό νόμο, που βασίζεται και σε προηγούμενες διατάξεις που ψηφίστηκαν επι ΣΥΡΙΖΑ, δηλαδή την εφαρμογή της ψηφιοποίησης των μητρώων των μελών των σωματείων και την ουσιαστική κατάργηση της απεργίας με την θέσπιση της ηλεκτρονικής ψηφοφορίας.

Μέσα σε ολοένα και επαχθέστερες συνθήκες διαβίωσης των από τα κάτω, υπό τον υγειονομικό φόβο και την εγκληματική κρατική διαχειρίση της πανδημίας, την επισφαλή εργασία, την κρατική καταστολή και τη διαρκή φτωχοποίηση της κοινωνικής βάσης, κυβέρνηση και εργοδοσία ετοιμάζονται να φέρουν προς ψήφιση ένα νομοσχέδιο που καταστρατηγεί τις εργασιακές συνθήκες, το ασφαλιστικό και τη συνδικαλιστική δράση, κατακτήσεις μέσα από χρόνια διεκδικήσεων και κοινωνικών και ταξικών αγώνων. Απέναντι, λοιπόν, στην κρατική και καπιταλιστική βαρβαρότητα και το σάπιο κόσμο της εξουσίας, που δεν μπορεί να υποσχεθεί τίποτα άλλο πέρα από φτώχεια, εξαθλίωση, καταπίεση και υποταγή, γίνεται ακόμα πιο ορατή η ανάγκη να συνεχίσουμε και να δυναμώσουμε τις μάχες που θα οικοδομήσουν μια νέα κοινωνία ισότητας, δικαιοσύνης και ελευθερίας, ως αντιστεκόμενοι απέναντι στους δυνάστες μας… μέχρι να νικήσουμε!!

ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΕ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟ

ΜΑΧΗΤΙΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ - ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ - ΤΑΞΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ!

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΜΙΣΘΩΤΗ ΣΚΛΑΒΙΑ, ΤΟΥΣ ΑΝΤΕΡΓΑΤΙΚΟΥΣ ΝΟΜΟΥΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ

ΟΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΙ ΚΑΙ ΤΑΞΙΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΘΑ ΝΙΚΗΣΟΥΝ!

Στηρίζουμε την εργατική διαδήλωση αντίστασης και διεκδίκησης Παρασκευή 28 Μάη στις 7.00μ.μ. στα Χαυτεία

κάλεσμα : Συνέλευση Αναρχικών για την Κοινωνική και Ταξική Χειραφέτηση

---

Παρασκευή 28/5, Χαυτεία, 19:00: Ενάντια στην αντεργατική μεταρρύθμιση - να περάσουμε από τη διεκδίκηση στην επαναστατική προοπτική

Στηρίζουμε - συμμετέχουμε στη διακλαδική - διασωματειακή διαδήλωση την Παρασκευή 28/5 στα Χαυτεία στις 19:00

Αναρχικές συλλογικότητες, στέκια, συντρόφισσες-οι

Τα τελευταία χρόνια, με το ξέσπασμα της δομικής καπιταλιστικής κρίσης, οι διάφοροι διαχειριστές του κράτους επέβαλλαν μια σειρά από νόμους προκειμένου να επεκτείνουν την εκμετάλλευση και την καταπίεση των απο τα κάτω. Η υγειονομική κρίση που ξέσπασε το τελευταίο χρόνο παγκόσμια, δημιούργησε ένα προνομιακό περιβάλλον για την κυριαρχία, προκειμένου να επιχειρήσει την ολοένα και μεγαλύτερη κρατική και καπιταλιστική επίθεση. Απαγορεύσεις μετακινήσεων, διαδηλώσεων, συγκεντρώσεων και εκτεταμένη καταστολή, αποτέλεσαν και αποτελούν κεντρικές πολιτικές σε όλο τον πλανήτη.

Στον τομέα της εκπαίδευσης, ο νόμος Κεραμέως-Χρυσοχοΐδη ήρθε να επιβάλλει την νέα κανονικότητα του ελέγχου και της πειθάρχησης αλλά και να ενισχύσει το ρόλο του πανεπιστημίου ως επιχείρηση. Η αποστείρωση και η εντατικοποίηση σε πανεπιστήμια και σχολεία αποτελεί για την κυριαρχία ιδανικό εργαλείο διαμόρφωσης του μελλοντικού και πλέον πειθήνιου εργατικού δυναμικού. Στον τομέα της εργασίας, τα «υγειονομικά μέτρα» αποτέλεσαν πρώτης τάξεως ευκαιρία για το βάθεμα της εκμετάλλευσης. Από την πρώτη στιγμή λοιπόν, τα μέτρα «προστασίας της εργασίας» ήρθαν για να πλήξουν τις εργαζόμενες και να διασώσουν τα αφεντικά. Χιλιάδες εργαζόμενοι βρέθηκαν να προσπαθούν να επιβιώσουν με το επίδομα των 534 ευρώ. Ενώ ακόμη περισσότεροι είναι αυτοί που αποκλείστηκαν και από αυτό το επίδομα, επειδή δούλευαν αδήλωτοι. Την ίδια ώρα αναγκάστηκαν να συνεχίζουν να δουλεύουν τσάμπα, σε καθεστώς ημιπαρανομίας, με το φόβο του εξοντωτικού προστίμου για τη μετάβασή τους προς και από τη δουλειά. Παράλληλα, εισήχθη σε πολλούς κλάδους και επεκτάθηκε δραματικά σε άλλους, η τηλεργασία, με πολλές και βαθιές αρνητικές επιπτώσεις στους όρους εκμετάλλευσης των εργαζομένων.

Μέσα σε αυτή τη νέα κανονικότητα και το δυστοπικό πλαίσιο που βιώνουμε, έρχεται το καινούργιο νομοσχέδιο Χατζηδάκη, το οποίο στοχεύει να δώσει τέλος στις εργατικές διεκδικήσεις και να αναιρέσει και τα τελευταία εργατικά κεκτημένα. Πιο συγκεκριμένα, η κατάργηση της 8ωρης εργασίας είναι κομβικό σημείο του νέου νόμου και έρχεται να νομιμοποιήσει την υπάρχουσα συνθήκη σε διάφορους εργασιακούς τομείς αλλά και να την επεκτείνει σε άλλους. Η υπερωριακή εργασία πλέον θα είναι απλήρωτη και θα αντιστοιχεί με μέρες ή ώρες ρεπό, όταν και εφόσον το επιτρέψουν τα αφεντικά. Η δεκάωρη εργασία θα πραγματοποιείται μέσω ατομικών συμβάσεων στις επιχειρήσεις που δεν υπάρχουν συλλογικές συμβάσεις, οι οποίες μέσα από το ίδιο το νομοσχέδιο, θα αυξηθούν κατακόρυφα. Παράλληλα, καμία διάταξη δεν προστατεύει τον εργαζόμενο από το να απολυθεί και οι απλήρωτες ώρες υπερωρίας να πάνε στα αζήτητα. Ένα άλλο σημείο του νομοσχεδίου αποτελεί συνέχεια της προηγούμενης επέκτασης της κυριακάτικης εργασίας στο λιανεμπόριο από την αριστερή κυβέρνηση, η οποία πλέον επεκτείνεται σε ακόμη 7 τουλάχιστον κλάδους. Η εντατικοποίηση της εργασίας και η επέκταση των ωραρίων, όπως συνοπτικά αναπτύχθηκαν παραπάνω είναι μια συνθήκη που νομοτελειακά θα οδηγήσει σε ακόμα περισσότερα «εργατικά ατυχήματα» - εργατικές δολοφονίες. Τέλος, η εισαγωγή της τηλεργασίας τον τελευταίο χρόνο έρχεται να μονιμοποιηθεί, εγκαθιδρύοντας ένα καθεστώς, όπου ο προσωπικός χρόνος και χώρος μετατρέπεται σε εργασιακός. Με αυτό το τρόπο τα όρια ελεύθερου και εργάσιμου χρόνου γίνονται δυσδιάκριτα με διάφορες ψυχολογικές, μεταξύ άλλων, συνέπειες στους εργαζόμενους. Η δουλειά από το σπίτι εμποδίζει την αλληλεπίδραση με συναδέλφισσες άρα οποιαδήποτε συλλογικοποίηση και αντίδραση γίνεται εξαιρετικά δύσκολη. Συγχρόνως, πραγματοποιείται μια τεράστια απαλλαγή δαπανών από τα αφεντικά, καθώς οικονομικά φορτία μετακυλίονται στους εργαζόμενους (ρεύμα, νερό, υλικοτεχνική υποδομή Η/Υ, internet, καθαριότητα κ.α.).

Την ίδια στιγμή, το νομοσχέδιο επιχειρεί να βάλει τέλος στις εργατικές διεκδικήσεις και να απλώσει ένα καθεστώς, όπου κράτος και αφεντικά ανενόχλητα, θα επιτίθενται στις εργαζόμενες. Η υποχρεωτική καταγραφή σωματείων και μελών τους και η διαχείριση αυτής της πληροφορίας από το κράτος θα αποτελέσει ανασταλτικό παράγοντα οργάνωσης σε σωματεία, καθώς θα στοχοποιούνται όσοι επιθυμούν κάποια μορφή συλλογικοποίησης. Πολλαπλές διατάξεις του νέου νόμου έρχονται να χτυπήσουν ειδικά την απεργία. Αυτό γίνεται:

1) μέσω της ηλεκτρονικής ψηφοφορίας στις γενικές συνελεύσεις και της απαίτησης για το 50%+1 των μελών προκειμένου η απεργία να είναι νόμιμη (διάταξη που ψήφισε η κυβέρνηση του σύριζα),

2) μέσω της θεσμοθέτησης προσωπικού ασφαλείας στο 1/3 του συνόλου των εργαζομένων στις επιχειρήσεις που ονομάζουν «κοινής ωφέλειας», οδηγώντας στη λειτουργία της επιχείρησης τη μέρα της απεργίας και άρα μετατρέποντάς την σε συμβολική,

3) με την ποινικοποίηση των απεργιακών περιφρουρήσεων που αποτελεί ασπίδα για την απεργοσπασία και μπορεί να οδηγήσει στην παρανομοποίηση της απεργίας αν εμποδιστεί η είσοδος απεργοσπαστών στην επιχείρηση ή ακόμη και αν τους ασκηθεί ψυχολογική βία (!).

Τέλος, οι διατάξεις που ανοίγουν το δρόμο για απολύσεις συνδικαλιστών δείχνουν ξεκάθαρα τη στόχευση της συνδικαλιστικής δράσης γενικότερα.

Αυτό λοιπόν είναι το παρόν και το μέλλον που κράτος και αφεντικά εξυφαίνουν για μας και την τάξη μας. Ένα μέλλον με ακόμα λιγότερο χρόνο και ελευθερίες, με ακόμα περισσότερο θάνατο, εκμετάλλευση και υποταγή. Το νομοσχέδιο της ΝΔ στη μετά-covid κανονικότητα έρχεται να επισφραγίσει την ύφεση των κοινωνικών και ταξικών αντιστάσεων στη χώρα τα τελευταία χρόνια. Να πάρει πίσω και τις τελευταίες εργατικές κατακτήσεις του παρελθόντος, να βάλει ταφόπλακα σε κάθε διεκδίκηση και να επιβάλλει σιωπή νεκροταφείου στους εργασιακούς χώρους. Η μόνη απάντηση στα σχέδια τους δε μπορεί παρά να είναι ο ανυποχώρητος ταξικός αγώνας και η (αυτο)οργάνωση των εργατών/τριων. Ένας αγώνας σε πολλά επίπεδα και με μεγάλο εύρος: από τη συλλογικοποίηση και την οργάνωση στα σωματεία βάσης, την καθημερινή πολιτική δουλειά στους χώρους εργασίας και το σαμποτάζ στην παραγωγική διαδικασία, μέχρι τη συμμετοχή στις απεργίες και την περιφρούρησή τους, στις διαδηλώσεις και τις συγκρούσεις στο δρόμο. Και όταν λέμε απεργίες δεν εννοούμε τα 24ωρα «πυροτεχνήματα» της ξεπουλημένης εργοδοτικής ΓΣΕΕ την ημέρα της εκάστοτε ψήφισης, ούτε το μάντρωμα στα κομματικά στεγανά του ΠΑΜΕ, αλλά τις απεργίες διαρκείας και τις άγριες απεργίες, που μπλοκάρουν την παραγωγή, προκαλούν υλικό κόστος στα αφεντικά και είναι διατεθειμένες και έτοιμες να αντιμετωπίσουν την καταστολή. Μονάχα έτσι η απεργία μπορεί να γίνει ξανά λέξη επικίνδυνη.

Και αν κάτι τέτοιο στη σημερινή δυστοπική συνθήκη φαντάζει ουτοπικό, δε θα πρέπει να ξεχνάμε ότι η ιστορία είναι γεμάτη από τέτοια παραδείγματα, για να διδάξουν και να εμπνεύσουν τους αγώνες του σήμερα. Από την εξέγερση στο Σικάγο το 1886, όπου και κατακτήθηκε το 8ωρο, μέχρι το ματωμένο Μάη των απεργών καπνεργατών στη Θεσσαλονίκη το '36. Από τις μαζικές συγκρούσεις με τις δυνάμεις καταστολής και τα ξηλωμένα πεζοδρόμια της δεκαετίας του '60, μέχρι τις απεργίες διαρκείας και τους πρώτους νεκρούς της μεταπολίτευσης. Από τις συγκρουσιακές απεργιακές περιφρουρήσεις της δεκαετίας του '90, μέχρι τις τεράστιες διαδηλώσεις και συγκρούσεις των πρώτων μνημονιακών χρόνων, όταν και ανέλαβε η σοσιαλδημοκρατία του ΣΥΡΙΖΑ να αφομοιώσει και να αποσαθρώσει τα κινήματα. Η ιστορία μας δείχνει ότι τίποτα δε μας χαρίστηκε και τίποτα δεν αποκτήθηκε με μια απλωμένη παλάμη, αλλά τα πάντα κατακτήθηκαν με σκληρούς αγώνες, όχι νόμιμους ή παράνομους αλλά δίκαιους. Το ίδιο αποδεικνύουν και οι ανά τον πλανήτη εξεγέρσεις τα τελευταία χρόνια, σε Γαλλία, Χιλή, Κολομβία, Κίνα, και αλλού, εκεί όπου η ιστορία γράφεται και που όλα είναι δυνατά.

Δε θα πρέπει να ξεχνάμε βέβαια ότι όσο υπάρχουν κράτη και καπιταλισμός, όσο υπάρχουν εκμεταλλευτές και εκμεταλλευόμενες, η εργασία ποτέ δε θα αποκτήσει ανθρώπινο πρόσωπο, αλλά θα είναι πάντα προϊόν εκμετάλλευσης και καταναγκασμός ή αλλιώς μισθωτή σκλαβιά. Έτσι, κανένας αγώνας για την ανάσχεση κάποιου αντεργατικού νομοσχεδίου ή για βελτίωση των συνθηκών εργασίας δε θα είναι ποτέ αρκετός, αν δε στοχεύει στην κοινωνική/ατομική απελευθέρωση και την κατάργηση του κράτους και του καπιταλισμού. Να απορρίψουμε λοιπόν, κάθε δημοκρατική ψευδαίσθηση και να περάσουμε από τη διεκδίκηση στην επαναστατική προοπτική. Να προτάξουμε και να αγωνιστούμε για την κοινωνική επανάσταση, για ένα κόσμο ελευθερίας, ισότητας και αλληλεγγύης, με βάση την αρχή από τον καθένα σύμφωνα με τις δυνατότητες του, στην καθεμία σύμφωνα με τις ανάγκες της.

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΜΙΣΘΩΤΗ ΣΚΛΑΒΙΑ, ΟΛΟΙ/ΟΛΕΣ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ

ΕΜΠΡΟΣ ΓΙΑ ΑΠΕΡΓΙΕΣ - ΣΥΓΚΡΟΥΣΕΙΣ - ΔΙΑΔΗΛΩΣΕΙΣ

ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ - ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ - ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ

https://hide.espiv.net?https://athens.indymed…

πηγή : https://kathodon.espivblogs.net/?p=1664

---

Κάλεσμα για την εργατική διαδήλωση την Παρασκευή 28/5

Όλοι και όλες στην εργατική - διασωματειακή διαδήλωση την Παρασκευή 28/5, 19.00 Χαυτεία

Ενάντια στο Αντεργατικό Νομοσχέδιο

Το νέο αντεργατικό νομοσχέδιο που θα ψηφιστεί το επόμενο διάστημα αποτελεί μια ακόμη σφοδρή ταξική επίθεση, μια πράξη πολέμου εναντίον του κόσμου της εργασίας. Αποτελεί τη συνέχεια των μνημονιακών πολιτικών που εδώ και μια δεκαετία σαρώνουν δικαιώματα και κατακτήσεις.

Συνοπτικά το νέο αντεργατικό νομοσχέδιο περιλαμβάνει :

• Κατάργηση 8ωρου και επιβολή 10ωρης εργασίας στο πλαίσιο "διευθέτησης" του εργασιακού ωραρίου.

Σημαίνει μείωση του κόστους εργασίας προς όφελος της εργοδοσίας, μείωση ενός ενσήμου τη βδομάδα και εξίσωση της υπερωρίας με την ώρα. Επίσης μέσω αυτού του "ευέλικτου" ωραρίου, νομιμοποιείται η εντατικοποίηση της εργασίας με αποτέλεσμα την σωματική και ψυχική εξόντωση των εργαζομένων καθώς δεν είναι λίγες οι φορές που εργοδότες επιβάλλουν 12ωρη αδήλωτη εργασία, χωρίς απολαβές.

• Θεσμοθέτηση των απλήρωτων υπερωριών, εξίσωση της υπερωρίας με την ώρα, αύξηση του ορίου υπερωριών στις 150 και επιδείνωση της ανεργίας.

Σημαίνει περαιτέρω μείωση του μισθού καθώς η εξίσωση αυτή σημαίνει ότι δε θα δίνεται η προσαύξηση του ποσού της υπερωρίας και θα πληρώνεται όπως η ώρα. Σημαίνει περαιτέρω υποβάθμιση και εξαθλίωση για κάθε άνεργο και άνεργη που θα είναι περιττός και μονίμως σε εφεδρεία να στελεχώσει την καπιταλιστική παραγωγή πουλώντας για ελάχιστα την εργατική του δύναμη.

• Ρύθμιση του εργάσιμου χρόνου ανάλογα με τις ανάγκες της εργοδοσίας.

Σημαίνει συνθήκες εργασίας και ωράριο λάστιχο βασισμένο στις ανάγκες των αφεντικών με την -πλήρη αποδιοργάνωση του προγραμματισμού της καθημερινής ζωής των εργαζομένων.

• Καθολική εφαρμογή ατομικών συμβάσεων

Μετά την κατάργηση, μέσω των μνημονίων, των συλλογικών συμβάσεων εργασίας και την επιβολή των ατομικών συμβάσεων, έρχεται τώρα η θεσμοθέτηση της ατομικής διαπραγμάτευσης σε περισσότερους κλάδους εργασίας.

• Επέκταση σε όλο και περισσότερους κλάδους, της κατάργησης της Κυριακάτικης αργίας

Σημαίνει επέκταση του ήδη ισχύοντος νόμου για το άνοιγμα των καταστημάτων 32 Κυριακές, στο λιανεμπόριο, σε ολοένα και περισσότερους κλάδους. Δημιουργώντας έτσι συνθήκες εφταήμερης εργασίας, καταργώντας στην πραγματικότητα την πενθήμερη εργασία.

• Ψηφιακό φακέλωμα των εργαζομένων και χτύπημα στο κεκτημένο της απεργίας μέσω της ηλεκτρονικής, εξατομικευμένης-πλήρως ελεγχόμενης από την εργοδοσία και το κράτος- ψηφοφορίας.

Σημαίνει μεγάλο χτύπημα στα εργατικά σωματεία και στα όργανά τους, καθώς θεσμοθετεί το 51 της εκατό ως προαπαιτούμενο ,πράγμα που ισχύει ήδη επί ΣΥΡΙΖΑ, για την κήρυξη απεργίας και προσθέτει την τηλεψηφοφορία που θα γίνεται εξ αποστάσεως Το γεγονός αυτό μέσα στο ήδη υπάρχον περιβάλλον εργοδοτικής τρομοκρατίας, δημιουργεί κλίμα φόβου. Ενώ η καθιέρωση προσωπικού ασφαλείας ίσο με το 1/3 του συνόλου των εργαζομένων κατά τη διάρκεια της και η θεσμοθέτηση της επίταξης ποινικοποιούν τους εργατικούς αγώνες.

Αρκετά από τα παραπάνω δεδομένα αποτελούν για πολλούς εργαζόμενους και εργαζόμενες μια πραγματικότητα εδώ και καιρό. Το επερχόμενο νομοσχέδιο λοιπόν έρχεται να οξύνει και θεσμικά, την είδη υπάρχουσα εργασιακή συνθήκη εξαθλίωσης και φτωχοποίησης.

Οι λέξεις που χρησιμοποιούν τα αφεντικά, οι πολιτικοί και οι δημοσιογράφοι των συστημικών μέσων ενημέρωσης, για να κάνουν ελκυστικό το αντεργατικό έκτρωμα δεν είναι ουδέτερες. Η «ευελιξία», η «ανταγωνιστικότητα», η «αύξηση της παραγωγικότητας», σημαίνουν περισσότερα κέρδη για την πλευρά των αφεντικών και περισσότερη εξαθλίωση για την πλευρά των εργαζομένων. Όλοι εμείς, οι άνεργοι/ες, οι ανασφάλιστοι/ες, οι επισφαλώς εργαζόμενοι, θα πρέπει να υποτάξουμε ακόμα πιο πολύ τον ελεύθερο χρόνο μας, το σώμα μας, την ενέργεια μας για τα συμφέροντα των αφεντικών.

Τα συμφέροντα μας ποτέ δεν ήταν κοινά. Εμείς είμαστε αυτοί/ες που σακατευόμαστε σε εργατικά ατυχήματα, που είμαστε αναγκασμένοι/ες, να ζούμε με τα ψίχουλα που μας πετάνε, που ζούμε μέσα στο άγχος και την επισφάλεια. Αυτοί είναι που μας εκμεταλλεύονται, που ζούνε μέσα στα πλούτη και τις ανέσεις, που εκπροσωπούν ένα βάρβαρο εκμεταλλευτικό σύστημα.

Ο αγώνας ενάντια στο αντεργατικό νομοσχέδιο είναι ταυτόχρονα και αγώνας ενάντια στα οικονομικά αφεντικά και το πολιτικό προσωπικό («δεξιό» και «αριστερό»). Ένας αγώνας ο οποίος θα είναι μαχητικός και ολομέτωπος, όπως ολομέτωπη είναι και η επίθεση που έχουν εξαπολύσει κράτος και κεφάλαιο απέναντι στους φτωχούς, τις άνεργες, τους μετανάστες, όλους εμάς τους καταπιεσμένους και τις καταπιεσμένες.

Σε αυτόν τον αγώνα καλούμε όλο τον κόσμο να κατέβει στους δρόμους της οργής, να στηρίξει μαζικά τους ακηδεμόνευτους ταξικούς και κοινωνικούς αγώνες, να γυρίσει την πλάτη στις ξεπουλημένες εργοδοτικές - συνδικαλιστικές ηγεσίες, να οργανώσει την αντεπίθεση του με όλα τα μέσα.

ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΚΟΣΜΟ ΧΩΡΙΣ ΑΦΕΝΤΙΚΑ ΚΑΙ ΜΙΣΘΩΤΗ ΣΚΛΑΒΙΑ

ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΚΟΣΜΟ ΙΣΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ

ΝΑ ΑΓΩΝΙΣΤΟΥΜΕ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΑΝΤΕΡΓΑΤΙΚΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ

ΝΑ ΟΡΓΑΝΩΘΟΥΜΕ- ΝΑ ΔΙΑΔΗΛΩΣΟΥΜΕ-ΝΑ ΑΝΤΙΣΤΑΘΟΥΜΕ ΜΕ ΚΑΘΕ ΜΕΣΟ

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟ

ΤΑ ΕΡΓΑΤΙΚΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΜΠΡΟΣΤΑ

Συντονισμός ενάντια στο αντεργατικό νομοσχέδιο

Όλοι και όλες στην εργατική - διασωματειακή διαδήλωση την Παρασκευή 28/5, 19.00 Χαυτεία

Ενάντια στο Αντεργατικό Νομοσχέδιο

Το νέο αντεργατικό νομοσχέδιο που θα ψηφιστεί το επόμενο διάστημα αποτελεί μια ακόμη σφοδρή ταξική επίθεση, μια πράξη πολέμου εναντίον του κόσμου της εργασίας. Αποτελεί τη συνέχεια των μνημονιακών πολιτικών που εδώ και μια δεκαετία σαρώνουν δικαιώματα και κατακτήσεις.

Συνοπτικά το νέο αντεργατικό νομοσχέδιο περιλαμβάνει :

• Κατάργηση 8ωρου και επιβολή 10ωρης εργασίας στο πλαίσιο "διευθέτησης" του εργασιακού ωραρίου.

Σημαίνει μείωση του κόστους εργασίας προς όφελος της εργοδοσίας, μείωση ενός ενσήμου τη βδομάδα και εξίσωση της υπερωρίας με την ώρα. Επίσης μέσω αυτού του "ευέλικτου" ωραρίου, νομιμοποιείται η εντατικοποίηση της εργασίας με αποτέλεσμα την σωματική και ψυχική εξόντωση των εργαζομένων καθώς δεν είναι λίγες οι φορές που εργοδότες επιβάλλουν 12ωρη αδήλωτη εργασία, χωρίς απολαβές.

• Θεσμοθέτηση των απλήρωτων υπερωριών, εξίσωση της υπερωρίας με την ώρα, αύξηση του ορίου υπερωριών στις 150 και επιδείνωση της ανεργίας.

Σημαίνει περαιτέρω μείωση του μισθού καθώς η εξίσωση αυτή σημαίνει ότι δε θα δίνεται η προσαύξηση του ποσού της υπερωρίας και θα πληρώνεται όπως η ώρα. Σημαίνει περαιτέρω υποβάθμιση και εξαθλίωση για κάθε άνεργο και άνεργη που θα είναι περιττός και μονίμως σε εφεδρεία να στελεχώσει την καπιταλιστική παραγωγή πουλώντας για ελάχιστα την εργατική του δύναμη.

• Ρύθμιση του εργάσιμου χρόνου ανάλογα με τις ανάγκες της εργοδοσίας.

Σημαίνει συνθήκες εργασίας και ωράριο λάστιχο βασισμένο στις ανάγκες των αφεντικών με την -πλήρη αποδιοργάνωση του προγραμματισμού της καθημερινής ζωής των εργαζομένων.

• Καθολική εφαρμογή ατομικών συμβάσεων

Μετά την κατάργηση, μέσω των μνημονίων, των συλλογικών συμβάσεων εργασίας και την επιβολή των ατομικών συμβάσεων, έρχεται τώρα η θεσμοθέτηση της ατομικής διαπραγμάτευσης σε περισσότερους κλάδους εργασίας.

• Επέκταση σε όλο και περισσότερους κλάδους, της κατάργησης της Κυριακάτικης αργίας

Σημαίνει επέκταση του ήδη ισχύοντος νόμου για το άνοιγμα των καταστημάτων 32 Κυριακές, στο λιανεμπόριο, σε ολοένα και περισσότερους κλάδους. Δημιουργώντας έτσι συνθήκες εφταήμερης εργασίας, καταργώντας στην πραγματικότητα την πενθήμερη εργασία.

• Ψηφιακό φακέλωμα των εργαζομένων και χτύπημα στο κεκτημένο της απεργίας μέσω της ηλεκτρονικής, εξατομικευμένης-πλήρως ελεγχόμενης από την εργοδοσία και το κράτος- ψηφοφορίας.

Σημαίνει μεγάλο χτύπημα στα εργατικά σωματεία και στα όργανά τους, καθώς θεσμοθετεί το 51 της εκατό ως προαπαιτούμενο ,πράγμα που ισχύει ήδη επί ΣΥΡΙΖΑ, για την κήρυξη απεργίας και προσθέτει την τηλεψηφοφορία που θα γίνεται εξ αποστάσεως Το γεγονός αυτό μέσα στο ήδη υπάρχον περιβάλλον εργοδοτικής τρομοκρατίας, δημιουργεί κλίμα φόβου. Ενώ η καθιέρωση προσωπικού ασφαλείας ίσο με το 1/3 του συνόλου των εργαζομένων κατά τη διάρκεια της και η θεσμοθέτηση της επίταξης ποινικοποιούν τους εργατικούς αγώνες.

Αρκετά από τα παραπάνω δεδομένα αποτελούν για πολλούς εργαζόμενους και εργαζόμενες μια πραγματικότητα εδώ και καιρό. Το επερχόμενο νομοσχέδιο λοιπόν έρχεται να οξύνει και θεσμικά, την είδη υπάρχουσα εργασιακή συνθήκη εξαθλίωσης και φτωχοποίησης.

Οι λέξεις που χρησιμοποιούν τα αφεντικά, οι πολιτικοί και οι δημοσιογράφοι των συστημικών μέσων ενημέρωσης, για να κάνουν ελκυστικό το αντεργατικό έκτρωμα δεν είναι ουδέτερες. Η «ευελιξία», η «ανταγωνιστικότητα», η «αύξηση της παραγωγικότητας», σημαίνουν περισσότερα κέρδη για την πλευρά των αφεντικών και περισσότερη εξαθλίωση για την πλευρά των εργαζομένων. Όλοι εμείς, οι άνεργοι/ες, οι ανασφάλιστοι/ες, οι επισφαλώς εργαζόμενοι, θα πρέπει να υποτάξουμε ακόμα πιο πολύ τον ελεύθερο χρόνο μας, το σώμα μας, την ενέργεια μας για τα συμφέροντα των αφεντικών.

Τα συμφέροντα μας ποτέ δεν ήταν κοινά. Εμείς είμαστε αυτοί/ες που σακατευόμαστε σε εργατικά ατυχήματα, που είμαστε αναγκασμένοι/ες, να ζούμε με τα ψίχουλα που μας πετάνε, που ζούμε μέσα στο άγχος και την επισφάλεια. Αυτοί είναι που μας εκμεταλλεύονται, που ζούνε μέσα στα πλούτη και τις ανέσεις, που εκπροσωπούν ένα βάρβαρο εκμεταλλευτικό σύστημα.

Ο αγώνας ενάντια στο αντεργατικό νομοσχέδιο είναι ταυτόχρονα και αγώνας ενάντια στα οικονομικά αφεντικά και το πολιτικό προσωπικό («δεξιό» και «αριστερό»). Ένας αγώνας ο οποίος θα είναι μαχητικός και ολομέτωπος, όπως ολομέτωπη είναι και η επίθεση που έχουν εξαπολύσει κράτος και κεφάλαιο απέναντι στους φτωχούς, τις άνεργες, τους μετανάστες, όλους εμάς τους καταπιεσμένους και τις καταπιεσμένες.

Σε αυτόν τον αγώνα καλούμε όλο τον κόσμο να κατέβει στους δρόμους της οργής, να στηρίξει μαζικά τους ακηδεμόνευτους ταξικούς και κοινωνικούς αγώνες, να γυρίσει την πλάτη στις ξεπουλημένες εργοδοτικές - συνδικαλιστικές ηγεσίες, να οργανώσει την αντεπίθεση του με όλα τα μέσα.

ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΚΟΣΜΟ ΧΩΡΙΣ ΑΦΕΝΤΙΚΑ ΚΑΙ ΜΙΣΘΩΤΗ ΣΚΛΑΒΙΑ

ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΚΟΣΜΟ ΙΣΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ

ΝΑ ΑΓΩΝΙΣΤΟΥΜΕ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΑΝΤΕΡΓΑΤΙΚΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ

ΝΑ ΟΡΓΑΝΩΘΟΥΜΕ- ΝΑ ΔΙΑΔΗΛΩΣΟΥΜΕ-ΝΑ ΑΝΤΙΣΤΑΘΟΥΜΕ ΜΕ ΚΑΘΕ ΜΕΣΟ

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟ

ΤΑ ΕΡΓΑΤΙΚΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΜΠΡΟΣΤΑ

Συντονισμός ενάντια στο αντεργατικό νομοσχέδιο

πηγή : http://athens.indymedia.org/event/84867/

---

Κάλεσμα σε εργατική διαδήλωση αντίστασης & διεκδίκησης ★ Παρασκευή 28/5 Χαυτεία 19:00

Από τη μεριά μας, οφείλουμε να δώσουμε την απάντηση μας στον δρόμο, φοιτητές και μαθήτριες, εργαζόμενες και άνεργοι, μετανάστ(ρι)ες και όλος ο κόσμος που αγωνίζεται και οργανώνεται με αντι-ιεραρχικά χαρακτηριστικά, υπερασπίζοντας τα συμφέροντα της τάξης μας. Απέναντι στη μισθωτή σκλαβιά και τους ασφυκτικούς ρυθμούς σπουδών, απαντάμε με ταξικούς, αδιαμεσολάβητους και κοινωνικούς αγώνες ενάντια σε κράτος και κεφάλαιο.

Η περίοδος της πανδημίας της covid-19 έχει αποτελέσει για το κράτος την κατάλληλη συγκυρία για να περάσει μια σωρεία νόμων εις βάρος της κοινωνίας, προκειμένου να μεγιστοποιηθεί το κέρδος του κεφαλαίου και να διαφυλαχθούν τα συμφέροντα των «ισχυρών». Τέτοιοι νόμοι είναι ο νόμος Κεραμέως-Χρυσοχοΐδη για την εκπαίδευση --ο οποίος στοχεύει στον περαιτέρω αποκλεισμό της εργατικής τάξης από την τριτοβάθμια εκπαίδευση μέσω βάσεων εισαγωγής, διαγραφές φοιτητ(ρι)ών ορίζοντας πλαφόν σε συγκεκριμένα έτη φοίτησης, στην ίδρυση τμημάτων με δίδακτρα, αλλά και στην κοινωνική και πολιτική αποστείρωση των Πανεπιστημίων μέσω μπάτσων, face-control,και πειθαρχικών--, ο νόμος για την απαγόρευση των διαδηλώσεων, για την ιδιωτικοποίηση του περιβάλλοντος, των δημοσίων χώρων και άλλοι. Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, έρχεται ένα ακόμα νομοσχέδιο-επίθεση στα εργασιακά δικαιώματα. Πιο συγκεκριμένα, το νομοσχέδιο Βρούτση-Χατζηδάκη, έχει τεθεί ήδη υπό διαβούλευση και αναμένεται να ψηφιστεί στο εγγύς μέλλον, την ώρα που ένα μεγάλο ποσοστό των εργαζομένων βρίσκεται σε αναστολή σύμβασης και σε τηλεργασία.

Τι πραγματεύεται όμως το νέο αντεργατικό νομοσχέδιο;

Η θεσμική κατάργηση του εργατικού 8ώρου και η επαναφορά του 10ωρου, η αύξηση των υπερωριών (χωρίς μισθολογική προσαύξηση) και η κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας (συνέχεια του πολυνομοσχεδίου που είχε περάσει από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ), αποτελούν κάποιες από τις πολύ σημαντικές πτυχές του όσον αφορά την εντατικοποίηση της εργασίας. Πέρα όμως από την όξυνση της συνθήκης της εντατικοποίησης, το εν λόγω νομοσχέδιο επιχειρεί την αναίρεση όλων των εργατικών κεκτημένων και την αύξηση της εργασιακής εκμετάλλευσης. Πιο συγκεκριμένα, στοχεύει στον περιορισμό των απεργιών και των ριζοσπαστικών διεκδικήσεων, στην καθιέρωση των ατομικών συμβάσεων για το ωράριο του/της κάθε εργαζομένου/ης και στην ποινικοποίηση της συνδικαλιστικής δράσης. Όλα αυτά επιτυγχάνονται πολύ εύκολα, με τη θέσπιση ηλεκτρονικών ψηφοφοριών, με το δικαίωμα των αφεντικών να κυρήξουν λοκ-άουτ ανά πάσα στιγμή και με την απαγόρευση της κατάληψης-αποκλεισμού των κτηρίων. Συνεπώς, καταλαβαίνουμε ότι πρόκεται για μια ολομέτωπη επίθεση στα συλλογικά-συνδικαλιστικά όργανα που δρουν στους εργασιακούς χώρους και σε όποιον ή όποια τολμήσει να αντισταθεί, υπερασπίζοντας τα δικαιώματα του/της.

Ποια είναι τα σημεία τομής του αντεργατικού νομοσχεδίου με τον αντι-εκπαιδευτικό νόμο;

Όλα. Παρατηρούμε πολύ εύκολα ότι τόσο το εργασιακό νομοσχέδιο όσο και ο πρόσφατος πανεκπαιδευτικός νόμος έχουν πολλά βασικά κοινά σημεία. Αυτά τα κοινά σημεία ωστόσο, συγκλίνουν σε ένα:

Στην υποβάθμιση των ζωών μας.

Ακόμα και αν δυσκολευόμαστε να αντιληφθούμε πως επηρεάζουν όλα αυτά τις ζωές μας σαν φοιτητές/τριες, στην περίπτωση που δεν βρισκόμαστε στην ανάγκη της ταυτόχρονης εργασίας και σπουδών (όπως ένα αρκετά μεγάλο ποσοστό φοιτητών/ριών της τάξης μας), μπορούμε να πάρουμε το παράδειγμα της «μαύρης» εργασίας και των ελαστικών ωραρίων στους πανεπιστημιακούς χώρους, όπως συμβαίνει με τους υποψήφιους διδάκτορες και τις ερευνήτριες, μετις εκδικητικές απολύσεις εργαζομένων που αγωνίζονται, με την ψηφιοποίηση και την αποστείρωση των συλλογικών διαδικασιών κ.α.

Είναι ξεκάθαρο πως οι συγκεριμένοι νόμοι -χρησιμοποιώντας προφανώς και τα αντίστοιχα μέσα επιβολής (μπάτσοι, ισχυροποίηση των διοικητικών οργάνωνων (αφεντικά, πρυτάνεις κτλπ)) και προωθώντας τον ατομικισμό και τον ανταγωνισμό- έρχονται για να καταστείλλουν τις αντιδράσεις του κόσμου του αγώνα και των «από τα κάτω», από τις απεργίες των σωματείων βάσης μέχρι τις καταλήψεις και τις κινητοποιήσεις των φοιτητικών συλλόγων, τις συνδικαλιστικές διεκδικήσεις και τους αδιαμεσολάβητους αγώνες.

Από τη μεριά μας, οφείλουμε να δώσουμε την απάντηση μας στον δρόμο, φοιτητές και μαθήτριες, εργαζόμενες και άνεργοι, μετανάστ(ρι)ες και όλος ο κόσμος που αγωνίζεται και οργανώνεται με αντι-ιεραρχικά χαρακτηριστικά, υπερασπίζοντας τα συμφέροντα της τάξης μας.

Απέναντι στη μισθωτή σκλαβιά και τους ασφυκτικούς ρυθμούς σπουδών, απαντάμε με ταξικούς, αδιαμεσολάβητους και κοινωνικούς αγώνες ενάντια σε κράτος και κεφάλαιο.

ΕΙΜΑΣΤΕ ΦΟΙΤΗΤΡΙΕΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΕΡΓΑΤΕΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΑΥΤΑΠΑΤΕΣ

ΤΑ ΤΑΞΙΚΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΝΑ ΒΑΛΟΥΜΕ ΜΠΡΟΣΤΑ, ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΑΦΕΝΤΙΚΑ

★ αυτοοργανωμένα σχήματα από τις σχολές τις Αθήνας & φοιτητ(ρι)ες

*φωτογραφία αφίσας από τις απεργίες ανθρακωρύχων, Ισπανία, 2012

πηγή : http://athens.indymedia.org/post/1612763/

---

Διαδηλώσεις ενάντια στο νομοσχέδιο Χατζηδάκη

Παρασκευή 28/5 σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη

Το νομοσχέδιο που προωθεί το υπουργείο εργασίας προβλέπει μια σειρά από αρνητικές αλλαγές για όλους και όλες μας με πιο σημαντική την κατάργηση επί της ουσίας του 8ώρου. Μπορείς να διαβάσεις σχετικά στην αναλυτική μας ανακοίνωση εδώ.

Σκοπός μας φυσικά είναι να αποσυρθεί το νομοσχέδιο αυτό. Στο πλαίσιο αυτό συντονιστήκαμε με άλλες συλλογικότητες και συμμετείχαμε στην διαδήλωση της Πέμπτη 22/4, στην ημέρα δράσης στις γειτονιές το Σάββατο 24/4 στην απεργία της Πέμπτης 6/5 ενώ οι κινητοποιήσεις συνεχίζονται!

Τι μπορώ να κάνω εγώ;

• Να συμμετέχεις στις διαδηλώσεις της Παρασκευή 28/5 στην Αθήνα, 7.00μμ Χαυτεία (Ομόνοια) & Θεσσαλονίκη 6.30μμ στο Άγαλμα Βενιζέλου
• Να συμμετέχεις στην απεργιακή κινητοποίηση της επόμενης εβδομάδας (Πέμπτη 03/06)
• Να προετοιμαστείς στη πράξη ώστε να απεργήσεις στην επόμενη απεργία. Βρες το σωματείο σου εδώ
• Να μιλήσεις σε φίλους και συναδέλφους για τη σημασία συμμετεχείς στις κινητοποιήσεις τον επόμενων ημερών. Μπορείς να μοιραστείς και το κείμενο μας εδώ

Επίσης μπορείς να κάνεις τα εξής:

• Να "φορέσεις" στο Facebook προφίλ σου το Frame που φτιάξαμε και μπορείς να βρείς εδώ
• Να μοιραστείς τις αφίσες των σωματείων κι των εργατικών συλλογικοτήτων

Συνάντηση για μια Αντικαπιταλιστική και Διεθνιστική Αριστερά

πηγή : https://synantisi.org/diadiloseis-enantia-sto…

---

Κάλεσμα της ΕΣΕ στην εργατική διαδήλωση στις 28 Μάη στα Χαυτεία

Η Ελευθεριακή Συνδικαλιστική Ενωση Αθήνας συμμετέχει στον διακλαδικό συντονισμός εργατικών σωματείων για έναν συνδικαλισμό από τα κάτω,και καλεί στην εργατική διαδήλωση που θα γίνει στις 28 Μάη στις 19:00 στα Χαυτεία.Ακολουθεί η ανακοίνωση-κάλεσμα της ΕΣΕ.

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ-ΚΑΛΕΣΜΑ ΤΗΣ ΕΣΕ ΑΘΗΝΑΣ ΓΙΑ ΤΟ ΑΝΤΕΡΓΑΤΙΚΟ-ΑΝΤΙΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΒΡΟΥΤΣΗ ΧΑΤΖΗΔΑΚΗ

ΝΑ ΜΗΝ ΠΕΡΑΣΕΙ ΤΟ ΑΝΤΕΡΓΑΤΙΚΟ- ΑΝΤΙΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΒΡΟΥΤΣΗ- ΧΑΤΖΗΔΑΚΗ!

Η ΕΣΕ ΑΘΗΝΑΣ ΚΑΛΕΙ ΣΕ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΕΓΡΗΓΟΡΣΗ ΚΑΙ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ:

Πέμπτη 22 Απρίλη εργατική συγκέντρωση-πορεία Προπύλαια στις 6 μ.μ.

Σάββατο 24 Απρίλη, μέρα πολυμόρφων δράσεων σε γειτονιές με συγκεντρώσεις και πορείες

Πέμπτη 6 Μάη ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑΤΙΚΗ ΠΑΝΕΡΓΑΤΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ

Η εργαλειοποίηση της κρίσης με υγειονομικούς όρους από την κυβέρνηση δείχνει ότι πέρα από την ηθελημένη της ανικανότητα να οχυρώσει το δημόσιο σύστημα υγείας, βρήκε πρόσφορο έδαφος να επισπεύσει μέτρα κατασταλτικού χαρακτήρα, με ακόμη περισσότερο αστυνομικό κράτος. Επιβάλει τον εγκλεισμό και τρομοκρατεί με υπέρογκα πρόστιμα μαζικά την κοινωνία, ενώ εξωθεί στη φτώχεια και την ανεργία τη μεγάλη πλειοψηφία του εργατικού δυναμικού. Ταυτόχρονα, ταΐζει με εκατομμύρια τα συστημικά ΜΜΕ και τους «ημετέρους», πετώντας ένα επιδοματικού τύπου ξεροκόμματο στους φτωχούς για να «το βουλώσουν».

Νομοθετεί αντιδραστικά ενάντια στην εργατική τάξη, με πτωχευτικούς κώδικες, εργατικά νομοσχέδια, αστυνομία πανεπιστημίων, νομοσχέδια ποινικοποίησης της συνδικαλιστικής δράσης. Βασανίζει διαδηλώτ(ρι)ες, και όποιον αντιστέκεται, κατονομάζει ανοικτά θύματα αστυνομικής βίας ενώ συλλαμβάνει και χτυπά εφήβους και φοιτητές που αγωνίζονται απέναντι στη νέα εκπαιδευτική δυστοπία. Κι ενώ η πανδημία καλπάζει και το διαλυμένο Ε.Σ.Υ. παραπαίει, απολύει και πειθαρχεί νοσοκομειακούς γιατρούς τιμωρώντας τους ουσιαστικά για τη συνδικαλιστική τους δράση.

Είναι φανερό, και μέσω των εξαγγελιών του πρωθυπουργού στη ΔΕΘ, ότι ταυτόχρονα με την πανδημία, οι κρατικοί μηχανισμοί κάνουν «υπερωρίες», βάζοντας στόχο ό,τι έχει απομείνει από τα εργασιακά δικαιώματα, καθώς αυτά θεωρούνται πλέον «παρωχημένες ρυθμίσεις του προηγούμενου αιώνα». Συνοπτικά, με το νέο εργασιακό νομοσχέδιο που επίκειται να ψηφιστεί έρχεται κατάργηση του 8ώρου και θεσμοθέτηση του 10ώρου, οι εργαζόμενες θα πρέπει να είναι περισσότερο «ευέλικτες» και θα γίνονται περισσότερο «λάστιχο», αφού οι υπερωρίες δεν θα έχουν όριο και δε θα πληρώνονται αλλά θα «συμψηφίζονται» με ρεπό ή μειωμένο ωράριο σε βάθος εξαμήνου. Ακόμη, το νομοσχέδιο περιέχει την ουσιαστική κατάργηση της απεργίας στο δημόσιο και τις υπηρεσίες κοινής ωφέλειας (συγκοινωνίες, λιμάνια, τηλεπικοινωνίες, ενέργεια), αφού το προσωπικό ασφαλείας θα πρέπει να είναι το 40%, έτσι ώστε να μη διακόπτεται η παραγωγή και προωθεί την ποινικοποίηση της απεργίας και της συνδικαλιστικής δράσης αφού τόσο η απεργιακή συγκέντρωση έξω από το χώρο δουλειάς όσο και η περιφρούρηση της θα αποτελούν ποινικό αδίκημα και υπονόμευση των συλλογικών και συνδικαλιστικών διαδικασιών, εφόσον αυτές θα πρέπει να γίνονται υποχρεωτικά και αποκλειστικά διαδικτυακά, με πλήρες φακέλωμα των συμμετεχόντων στο Γενικό Μητρώο Συνδικαλιστικών Οργανώσεων Εργαζομένων (ΓΕΜΗΣΟΕ).

Μέσω της επιδοματικής πολιτικής που ασκείται, επιχειρείται να φιμωθούν οι εργαζόμενες/οι, ενώ ταυτόχρονα επιβάλλονται περιοριστικά μέτρα κυκλοφορίας τύπου χούντας προκειμένου να περνάνε νομοθετήματα και διατάξεις αφαιρώντας το δικαίωμα στη διαμαρτυρία. Όλα αυτά, σε συνέχεια του προγράμματος «ΣΥΝ-ΕΡΓΑΣΙΑ», όπου το κράτος «κερνούσε» μέρος των μισθών των εργαζομένων στα αφεντικά, μεταμορφώνοντας, σταδιακά τον μισθό σε επίδομα και δίνοντας ελευθερία και άλλοθι στα τελευταία, να μην πληρώνουν την εργασία που αγοράζουν και εκμεταλλεύονται.

Η κυβέρνηση συνολικά εξακολουθεί να πράττει ενάντια στο κοινωνικό ώφελος κουνώντας το δάχτυλο στην κοινωνική βάση. Συνεχίζει να κατηγορεί τον κόσμο που συμμετέχει σε διαδηλώσεις ως υπαίτιο για την άνοδο των κρουσμάτων, ενώ τα λεωφορεία και τα μετρό είναι γεμάτα, αρνείται να λάβει ουσιαστικά μέτρα για την υγεία, την ώρα που τα νοσοκομεία έχουν φρακάρει, ισχυρίζεται πως για την εξέλιξη της πανδημίας ευθύνονται «οι ανούσιες μετακινήσεις», ενώ οι ίδιοι πίνουν τσίπουρα σε ακριτικά νησιά ή κάνουν «έκτακτα» βαφτίσια, και τέλος δηλώνει ότι η διαχείριση της πανδημίας στη χώρα είναι επιτυχημένη, ενώ δεκάδες κόσμου πεθαίνει σε ράντζα χωρίς ούτε τη βασική υγειονομική περίθαλψη. Παράλληλα, σκορπάει δις για εξοπλισμούς σε μπάτσους, εκατομμύρια σε καναλάρχες και σε επιχειρηματίες, όπως στην περίπτωση της Aegean, ενόσω καγχάζει ότι δεν υπάρχουν «λεφτόδεντρα» για υγεία, παιδεία, ασφάλιση και μεταφορές.

Απέναντι στο κυβερνητικό δόγμα της ατομικής ευθύνης, προτάσσουμε συλλογική και ταξική εγρήγορση.

Συσπειρωνόμαστε στους χώρους δουλειάς, στα σωματεία βάσης και σε εργατικές συλλογικότητες στην περιοχή μας, συγκροτούμε Ελευθεριακά σωματεία έξω και σε ρήξη με τον καθεστωτικό συνδικαλισμό των ΓΣΕΕ -ΑΔΕΔΥ και τον κομματικό συνδικαλισμό του ΠΑΜΕ, στην κατεύθυνση της συγκρότησης μιας επαναστατικής συνομοσπονδίας εργασίας.

ΔΕΝ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΟΥΜΑΣΤΕ! ΑΓΑΝΑΚΤΟΥΜΕ!

ΝΑ ΞΕΣΠΑΣΟΥΜΕ ΤΗ ΣΥΣΣΩΡΕΥΜΕΝΗ ΜΑΣ ΟΡΓΗ ΠΑΝΩ ΤΟΥΣ!

ΝΑ ΜΕΤΟΥΣΙΩΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΓΑΝΑΚΤΗΣΗ ΜΑΣ ΣΕ ΑΓΩΝΑ!

ΚΑΝΕΝΑΣ ΜΟΝΟΣ -ΚΑΜΙΑ ΜΟΝΗ!

Απόσυρση του αντεργατικού-αντισυνδικαλιστικού νομοσχεδίου Βρούτση.

Όχι στην «πληρωμή» της υπερωρίας σε ρεπό ή άδειες

Κάτω τα χέρια από την Κυριακάτικη αργία

Κάτω τα χέρια από τα συνδικάτα. Όχι στην ποινικοποίηση της συνδικαλιστικής δράσης.

Καμία επιχειρηματική δράση σε υγεία και φάρμακο

Αποκλειστικά δημόσια υγεία για όλο το λαό

Μαζικές προσλήψεις σε υγεία- παιδεία

Ελευθεριακή Συνδικαλιστική Ένωση Αθήνας (ΕΣΕ)

ese-exath@espiexv.net

πηγή : https://ese.espiv.net/2021/05/27/kalesma-tis-…