kinimatoramaημερολόγιο από/για το κίνημα

Μικροφωνική ενάντια στο νέο αντεργατικό νομοσχέδιο

ΧΑΣΑΜΕ ΤΟ ΜΕΤΡΗΜΑ ΑΠΛΗΡΩΤΩΝ ΩΡΩΝ

10 ΝΑ ΝΑΙ ΟΙ ΩΡΕΣ ΤΩΝ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ

Έχει περάσει ένας χρόνος από το ξέσπασμα της πανδημίας, ένας χρόνος χωρίς ουσιαστική ενίσχυση του δημοσίου συστήματος υγείας, ένας χρόνος και βάλε "ατομική ευθύνη" , σχεδόν ένα χρόνο που "μένουμε σπίτι" ,είμαστε σε αναστολή εργασίας ή χωρίς εισόδημα, δουλεύουμε σε πιο εντατικές συνθήκες ( κούριερ/ ντελίβερι) και σίγουρα ζούμε μέσα στην επισφάλεια για το τι μας ξημερώνει.

Μέσα σε αυτόν το χρόνο το κράτος έχει βρει την ευκαιρία να περάσει μια σειρά νομοσχεδίων ,όπως ο πτωχευτικός κώδικας, νόμος Κεραμέως-Χρυσοχοίδη και ο αντεργατικός νόμος που θα ψηφιστεί το επόμενο διάστημα. Νομοσχέδια που έρχονται σε σύμπνοια με τα συμφέροντα των αφεντικών και υποτιμούν την παιδεία, την εργατική μας δύναμη και συνολικότερα τις ζωές μας.

Γιατί δεν γουστάρουμε το εργασιακό νομοσχέδιο Χατζηδάκη :

Αύξηση χρόνου εργασίας:

Η νομιμοποίηση του 10ώρου εργασίας/ήμερα είναι μία αλλαγή που άτυπα μπορεί εδώ και χρόνια να εφαρμόζεται σε διάφορους κλάδους (όπως τον δικό μας), αλλά σε θεσμικό επίπεδο γυρνάει τα εργασιακά κεκτημένα πάνω από έναν αιώνα πίσω. Οι ώρες που κάποτε θα πληρωνόμασταν ως υπερωρίες θα αντισταθμίζονται με λιγότερες ώρες εργασίας σε άλλες μέρες ή περισσότερα ρεπό. Δηλαδή, ακόμα πιο ελαστικά ωράρια με τη νομιμοποίηση του κράτους, ακόμα πιο μικρός μισθός (εφόσον χάνουμε την προσαύξηση 25% του ωρομισθίου που πληρωνόμαστε ως υπερωρία) για εμάς και σαφώς λιγότερη χασούρα για τα αφεντικά .Το παραπάνω παρουσιάζεται από την κυβέρνηση ως ατομική επιλογή του εργαζόμενου ενώ ξέρουμε πως οι συμφωνίες με τα αφεντικά δεν γίνονται υπό ίσους όρους ούτε έχουμε πολλές επιλογές όταν πρέπει να δουλέψουμε για να ζήσουμε. Επίσης προτείνεται η αύξηση των ωρών των υπερωριών από 120 σε 150 ανά χρόνο. Και όλα αυτά γεννούν συλλογικά ερωτήματα όπως αν θα μας απομείνει χρόνος για να ζήσουμε(;) , πως θα ορίζουμε εμείς τα ρεπό και τον ελεύθερο χρόνο μας όταν γινόμαστε λάστιχο για τα κέρδη τους (;) με μισθούς που ίσα ίσα καλύπτουν βασικές ανάγκες!

Κάρτα εργασίας

Για την καταπολέμηση της υποασφαλιζόμενης/μαύρης εργασίας προτείνεται η χρήση ηλεκτρονικής κάρτας η οποία θα ελέγχεται από το Σ.Ε.Π.Ε. για την τήρηση του ωραρίου. Όσο καινοτόμο και να παρουσιάζεται το συγκεκριμένο μέτρο από την κυβέρνηση για την προάσπιση των εργαζομένων από τις αυθαιρεσίες των αφεντικών , είναι αναμφίβολο το πώς αυτό θα εφαρμοστεί και κατά πόσο θα ελέγχεται από το ΣΕΠΕ κρίνοντας και τι γίνεται στο τώρα. Σίγουρα δεν θα βρεθούμε προ εκπλήξεως ακόμα και αν θεσμοθετηθεί στον κλάδο μας η κάρτα εργασίας , να βρεθεί στα χέρια των αφεντικών αντί για τα χέρια των εργαζομένων δίνοντας τους την ευκαιρία να αυθαιρετούν ηλεκτρονικά και να κάνουν ότι γουστάρουν με τις δηλώσεις των ωραρίων μας.

Αλλαγές στο Σ.Ε.Π.Ε.

To Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας φεύγει από τον έλεγχο του Υπουργείου Εργασίας και μετατρέπεται σε ¨Ανεξάρτητη Αρχή¨. Το ΣΕΠΕ είναι ένας κρατικός φορέας που στόχος του είναι να διαφυλάσσει και να γνωμοδοτεί υπέρ των εργασιακών δικαιωμάτων του εργαζομένου. Πολλές φορές όμως έχουμε δεί να μη παίρνει ξεκάθαρη θέση υπέρ των εργαζομένων ή ακόμα να παραβλέπει αυθαιρεσίες των αφεντικών σε ελέγχους, τώρα μένει να δούμε αν αυτή η αλλαγή θα λειτουργήσει επιταχυντικά ως προς τη διάλυση του αφήνοντας ακόμα πιο εκτεθειμένο τον κόσμο της εργασίας στις αυθαιρεσίες των αφεντικών.

Συνδικαλιστικός νόμος

Το νέο αντεργατικό νομοσχέδιο όπως και προηγούμενα που είχαν περάσει επί Σύριζα προσπαθούν να αλλάξουν τον τρόπο με τον οποίο επιλέγει η εργατική τάξη να συνδικαλιστεί και να οργανωθεί. Αυτό φαίνεται άλλωστε και από την υποχρεωτικότητα του ηλεκτρονικού μητρώου μελών για κάθε σωματείο, το οποίο αν δεν καταθέτει ηλεκτρονικά χάνει τη θεσμική δυνατότητα διεκδίκησης δεδουλευμένων, Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας και κήρυξης απεργίας. Ακόμα προωθείται η ηλεκτρονική ψηφοφορία και η απαραίτητη πλειοψηφία 50%+1 των εγγεγραμμένων μελών για την κύρωση αποφάσεων. Προσπαθούνε με κάθε τρόπο να παρεμβαίνουν στις διαδικασίες μας, να τις αποδυναμώσουν να δυσκολέψουν την κήρυξη απεργίας και να φακελώσουν συνδικαλιστές και εργαζόμενους.

Οι συνελεύσεις μας οι οποίες λειτουργούν χωρίς ιεραρχίες και ισότιμα προς όλα τα μέλη είναι ο τρόπος που λαμβάνουμε κάθε απόφαση, είναι μια ζωντανή διαδικασία που συζητάμε ,συνδιαμορφώνουμε και άλλοτε διαφωνούμε και δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να αντικατασταθεί από μια διαδικτυακή ψηφοφορία. Αλλά και ούτε θα δώσουμε την ευκαιρία σε φιλοεργοδοτικούς εργαζόμενους, το κράτος και αφεντικά να σπάσουν ή να ελέγξουν δυναμικές αποφάσεις των σωματείων.

Παράνομες απεργίες/ Ποινικές διώξεις εργαζόμενων

Η απεργία, το μπλοκάρισμα της παραγωγής και της κυκλοφορίας του κεφαλαίου, ήταν, είναι και θα είναι εργαλεία αγώνα απαραίτητα για τις νικηφόρες μέρες του εργατικού κινήματος. Με τις αλλαγές που φέρει το νομοσχέδιο Χατζηδάκη οι απεργίες μας κηρύσσονται παράνομες όταν παρακωλύεται η λειτουργία της επιχείρησης και οι απεργοί θα διώκονται ποινικά.

Οι απεργίες δεν γίνονται για να πάρουμε ρεπό, ούτε για να κάνουμε περίπατο στην πόλη είναι το μέσο που θα ακουστούν οι φωνές μας και θα ασκήσουμε πίεση και κόστος στα κέρδη τους, όταν αυτά κερδίζονται στις πλάτες μας. Δεν είναι λίγες οι φορές που έχουμε μπλοκάρει τη λειτουργία κάποιου μαγαζιού ως μέσο πίεσης για την πληρωμή δεδουλευμένων ή για τις εργασιακές συνθήκες που επικρατούν σε αυτό και θα συνεχίσουμε να το κάνουμε .

Άνοιγμα εστίασης

Τα παραπάνω έρχονται να προστεθούν στην επιστροφή μας στην "νέα εργασιακή κανονικότητα", όπου δεν ξέρουμε πού, με τι μισθό ,για πόσο θα δουλεύουμε και με τι μετρά προστασίας. Με το άνοιγμα του επισιτισμού βρεθήκαμε στις ίδιες και χειρότερες συνθήκες με μειωμένα μεροκάματα, απλήρωτα νυχτερινά και τις αυθαιρεσίες των αφεντικών να εντείνονται, πατώντας ακόμα και στην κρατική διαχείριση της πανδημίας, συνεχίζοντας να αδιαφορούν για τις ζωές μας μπροστά στα κέρδη τους. Το κράτος συνεχίζει να μεταφέρει την ευθύνη για τη διάδοση της πανδημίας στους εργαζόμενους, με αμφιβόλου αποτελέσματος self test που είναι στην ευθύνη μας να κάνουμε και όχι από κάποιο εξειδικευμένο προσωπικό.

Το αφήγημα της ατομικής ευθύνης χτυπά κόκκινο, αφήνοντας εκτεθειμένους τους/τις εργαζόμενους/ες σε αμέτρητες αυθαιρεσίες υγειονομικού περιεχομένου αυτή τη φορά, όπως η άρνηση κάλυψης του δεύτερου εβδομαδιαίου τεστ από την εργοδοσία ή η αδυναμία λήψης αναρρωτικής άδειας σε περίπτωση που κάποια/ος νοσήσει. Παράδειγμα αν κάποιος εργαζόμενος βγει θετικός στον covid-19 μπαίνει σε καραντίνα και οι μέρες αυτές δεν αναγνωρίζονται ως αναρρωτική άδεια αλλά υποχρεούται να τις αναπληρώσει το επόμενο διάστημα δουλεύοντας απλήρωτες υπερωρίες κάτι που έρχεται να νομιμοποιηθεί με τις αλλαγές ωραρίου στο νέο αντεργατικό νομοσχέδιο. Και αν κάποια δουλεύει σεζόν εκεί τα πράγματα είναι ακόμα χειρότερα αφού συνάδελφοι/ισσες αναγκάζονται όχι να μείνουν σπίτι τους αλλά να βγάλουν την καραντίνα χωρίς ουσιαστική περίθαλψη ,στοιβαγμένοι ο ένας πάνω στον άλλον .

Απέναντι στην υποτίμηση της εργασιακής μας δύναμης, την εργασιακή αναδιάρθρωση και τις αυθαιρεσίες των αφεντικών οφείλουμε να σταθούμε ο ένας δίπλα στην άλλη να αγωνιστούμε και να διεκδικήσουμε όλα όσα μας έχουν κλέψει τα αφεντικά. Με όπλο μας τη συλλογική μας δύναμη, να αντισταθούμε σε ότι έρχεται, χωρίς να μοιρολατρούμε ή να αναθέτουμε τους αγώνες μας σε ξεπουλημένους εργατοπατέρες.

Ενάντια στο νέο εργασιακό πολυνομοσχέδιο

Τα νομοσχέδια καταργούνται στους δρόμους

Ενάντια στη θέσπιση του 10ώρου - Ενάντια στη διάλυση των ΣΕΠΕ

Κάτω τα χέρια από τις απεργίες, τα σωματεία και τους αγώνες μας

Άμεση ενίσχυση του ΕΣΥ. Κανένας αποκλεισμός από την δημόσια περίθαλψη

Σωματείο Σερβιτόρων Μαγείρων και λοιπών εργαζομένων στον κλάδο του επισιτισμού