kinimatoramaημερολόγιο από/για το κίνημα

Μοτοπορεία ενάντια στο νέο αντεργατικό νομοσχέδιο

Μετά από 10 χρόνια καπιταλιστικής κρίσης, τα μεγαλύτερα βάρη της οποίας σήκωσε στις πλάτες της η εργατική τάξη και τα κατώτερα κοινωνικά στρώματα με μειώσεις σε μισθούς και συντάξεις, αυξήσεις στα όρια συνταξιοδότησης, αύξηση του κόστους ζωής, καθιέρωση ελαστικών σχέσεων εργασίας, ιδιωτικοποιήσεις και μαζική ανεργία, το νομοσχέδιο που έρχεται τις επόμενες βδομάδες προς ψήφιση στη Βουλή, έρχεται να:

-Καταργήσει ουσιαστικά το 8ωρο αφήνοντας ανοιχτή την πόρτα για 10ωρη απασχόληση, να υπερδιπλασιάσει και να επισημοποιήσει τις απλήρωτες υπερωρίες αλλά και την Κυριακάτικη εργασία για περισσότερους κλάδους. Ουσιαστικό σημείο και πυρήνας σκέψης του νομοσχεδίου, είναι η εμπέδωση της ατομικής διαπραγμάτευσης για το ωράριο μεταξύ εργοδότη και εργαζομένου. Δεν υπάρχουν τάξεις παρά μόνο άτομα και έτσι καμία συλλογική διαπραγμάτευση/ σύμβαση δε θα μπαίνει μπροστά στις ατομικές συμφωνίες αφεντικών και εργατών/ εργατριών που "σαν ίσοι" θα συζητούν και θα αποφασίζουν για το αν και πόσο θα δουλεύουν οι δεύτεροι για τις ανάγκες και τα κέρδη των πρώτων.

-Να δώσει το οριστικό χτύπημα στις συνδικαλιστικές ελευθερίες, με τη ΝΔ να παίρνει την σκυτάλη από τον ΣΥΡΙΖΑ τελειοποιώντας το ψηφιακό φακέλωμα των σωματείων και την εγκαθίδρυση ηλεκτρονικής ψηφοφορίας κάτι που σε συνδυασμό με διάταξη της προηγούμενης κυβέρνησης για υπεδιπλασιασμό των εργαζομένων που απαιτείται προκειμένου να κηρυχθεί απεργία, ουσιαστικά την καταργεί ως μέσο διεκδίκησης και πάλης των εργαζομένων. Την ίδια στιγμή ορίζεται πως τουλάχιστον το 40% των εργαζομένων επιχειρήσεων και φορέων που η λειτουργία τους θεωρείται κρίσιμη για το κοινωνικό σύνολο οφείλει να δουλεύει ακόμα και σε περίπτωση κήρυξης απεργίας.

Επίσης, δίνεται η δυνατότητα στην εργοδοσία να επικαλεστεί ψυχολογική ή σωματική βία κατά τη διάρκεια της απεργιακής περιφρούρησης κάτι που οδηγεί αυτοδικαίως στην απόλυση αλλά και σε ποινικές διώξεις, ενώ η απεργία θα κρίνεται παράνομη και η εταιρεία θα μπορεί να διεκδικεί αποζημιώσεις.

Το συγκεκριμένο νομοσχέδιο έρχεται σε μια περίοδο όπου έχουν γίνει κανόνας τα ελλιπή μέτρα προστασίας στους χώρους δουλειάς που κοστίζουν στην υγεία και στις ζωές πολλών εργαζομένων. Κάτι που αφορά τόσο την πανδημία κατά τη διάρκεια της οποίας κανένα μέτρο δεν έχει παρθεί σε εργοστάσια, εμπορικά κέντρα, σχολεία με τους εργαζόμενους και τις εργαζόμενες να μετακινούνται από και προς τις δουλειές τους στιβαγμένοι σε λεοφωρεία, όσο όμως και ευρύτερα τις συνθήκες εργασίας που εντατικοποιούνται με τους καπιταλιστές να βάζουν διαρκώς πιο ψηλά στο ζύγι τα κέρδη τους από τις ζωές μας.

Η ανάγκη συσπείρωσης της βάσης ενάντια στο συγκεκριμένο νομοσχέδιο είναι επιτακτική, μπαίνει ως κύρια αιχμή, αλλά στέκεται για εμάς ως μία ακόμη πινελιά, ίσως και η τελειωτική, στο κάδρο του κύκλου της τρέχουσας ιστορίας που βιώνουμε.

Ενός νέου κύκλου όξυνσης της καπιταλιστικής κρίσης που επιταχύνθηκε από την πανδημία, ενός κύκλου ακόμα πιο μαζικής ανεργίας και φτώχειας, ενός κύκλου ακόμα πιο βίαιης αναδιάρθρωσης των εργασιακών σχέσεων, ενός κύκλου εντατικών ιδιωτικοποιήσεων.

Ενός κύκλου όπου μέσα σε ένα χρόνο καραντίνας έχουν περάσει νομοσχέδια που σπαταλούν δισεκατομμύρια για την πολεμική προετοιμασία της χώρας και για την καταστολή, νομοσχέδια που απαγορεύουν διαδηλώσεις και συγκεντρώσεις, νομοσχέδια που αφήνουν το περιβάλλον βορά στις ορέξεις των καπιταλιστών, νομοσχέδια που ιδιωτικοποιούν την Παιδεία, που μειώνουν τα κρατικά έξοδα για την Υγεία και τις κοινωνικές ανάγκες.

Ενός κύκλου όπου οι μετανάστες και οι μετανάστριες ζουν μία διαρκή κόλαση από τα σύνορα μέχρι τα κέντρα κράτησης και δεν τους δίνεται η δυνατότητα να εργαστούν, να μορφωθούν, να έχουν πρόσβαση στην περίθαλψη, όπου οι έγκλειστοι και οι έγκλειστες σε φυλακές και ψυχιατρεία μένουν εκτεθειμένοι στον ιό και στερούνται των βασικών δικαιωμάτων τους.

Ο αγώνας ενάντια στην μισθωτή εργασία, ο αγώνας ενάντια στην ίδια την κρατική και καπιταλιστική οργάνωση της κοινωνίας, ο αγώνας για το πέρασμα σε έναν κόσμο χωρίς καταπίεση και εκμετάλλευση, προϋποθέτει και δένει διαλεκτικά με τον αγώνα που πρέπει να δώσουμε ως κομμάτι της εργατικής τάξης, ως κομμάτι των καταπιεσμένων, μέσα από τα σωματεία αλλά και μέσα από πολιτικούς και κοινωνικούς σχηματισμούς, ενάντια στο συγκεκριμένο νομοσχέδιο.

Ενάντια στις γραφειοκρατικές και αναθετικές λογικές που οδήγησαν την εργατική τάξη και την κοινωνία σε εκφυλισμό τόσο των σωματείων, όσο και των μαζικών αγώνων του 2010-2012 η "Συνέλευση ενάντια στο νέο αντεργατικό νομοσχέδιο" που συστάθηκε στη Θεσσαλονίκη καλεί σε μοτοπορεία το ερχόμενο Σάββατο 15/5 στις 12.00 στην Καμάρα.

Ελάστικα ωράρια, δεκάωρη δουλειά αυτή είναι η ανάπτυξη για τ' αφεντικά

Κάτω τα χέρια από τα σωματεία, τους ταξικούς αγώνες και την απεργία

Μοτοπορεία: Σάββατο 15/5 στις 12.00 στην Καμάρα

Συνέλευση ενάντια στο νέο αντεργατικό νομοσχέδιο

πηγή : email που λάβαμε στις 11 Μαΐου 13h

Μοτοπορεία ενάντια στο εργασιακό νομοσχέδιο Σάββατο 15/5 στις 12.00 στην Καμάρα, Θεσσαλονίκη

Ελαστικά ωράρια-δεκάωρη δουλειά, αυτή είναι η ανάπτυξη για τ' αφεντικά!

https://www.youtube.com/watch?v=A3Yj8InGIiI

Τα τελευταία χρόνια, ιδιαίτερα με το ξέσπασμα της δομικής οικονομικής κρίσης του 2009/10 και έπειτα, πραγματοποιείται μια λυσσαλέα επίθεση στα εργατικά κεκτημένα. Από την εκτόξευση του δημόσιου χρέους και τα μνημόνια μέχρι τη σημερινή παγκόσμια οικονομική και υγειονομική κρίση όπου υπάρχει πλήρης ταύτιση της κυβέρνησης (με την επιτροπή Πισαρίδη), του ΣΕΒ και της Ε.Ε., πραγματοποιείται μια τεράστια αναδιάρθρωση των εργασιακών σχέσεων και ταυτόχρονη περιστολή των συνδικαλιστικών ελευθεριών υπό τη μορφή μνημονιακών συμβάσεων και μη. Η εν λόγω επίθεση στην εργατική τάξη, έχει εκφραστεί ποικιλοτρόπως.Σταχυολογώντας, αξίζει να αναφερθεί ότι οι συλλογικές διαπραγματεύσεις μετατοπίστηκαν από τον εκάστοτε κλάδο ή το εκάστοτε επάγγελμα σε επίπεδο επιχείρησης, το οποίο εμφανώς μείωσε ακαριαία τη διαπραγματευτική δύναμη των εργαζομένων έναντι των αφεντικών μας. Χαρακτηριστικής σημασίας ακόμα, είναι οι μειώσεις του κατώτατου μισθού, η καθιέρωση ευέλικτων ωραρίων εργασίας, η αύξηση του ορίου συνταξιοδότησης, η απελευθέρωση των απολύσεων .

Επιπλέον, δεν θα μπορούσε να μην αναφερθεί η υιοθέτηση του υπό-κατώτατου μισθού, ο οποίος αφορούσε εργαζόμενες και εργαζόμενους έως 25 ετών, παρά την μετέπειτα κατάργησή του. Όμως δεν ήταν μόνο αυτά. Είναι τόσες πολλές οι αλλαγές, είτε σε μακρό-επίπεδο είτε κλαδικά, που θα χρειαζόμασταν πολλές κόλλες χαρτί και μελάνι για να τις απαριθμήσουμε. Ως αποτέλεσμα αυτών των πολιτικών, οι ελαστικές μορφές απασχόλησης (μερική απασχόληση, εκ περιτροπής κ.α.), δεν εντάθηκαν απλά, αλλά αποτελούν την κυρίαρχη μορφή εργασίας. Παράλληλα, εντάθηκε δραματικά η εργασία μέσω βραχυχρόνιων χρηματοδοτούμενων προγραμμάτων που στην ουσία ανακυκλώνουν τους προλετάριους σε κύκλους εργασίας χωρίς δικαιώματα και ανεργίας αλλά και η μαύρη εργασία. Το εν λόγω κείμενο όμως δεν έχει σκοπό να εστιάσει στις πρότερες αλλαγές.Αντιθέτως, ως στόχο έχει να τονίσει την ανάγκη οργάνωσης και αντεπίθεσης, όταν, εν μέσω πανδημίας, με υποστελεχωμένα νοσοκομεία, ανεπαρκείς δημόσιες συγκοινωνίες που λειτουργούν ως υγειονομικές βόμβες, ανύπαρκτα μέτρα προστασίας της υγείας των εργαζομένων, υπερπληθώρα μαθητών ανά τάξη και περισσότερους από 1.500.000 ανέργους, η κυβέρνηση, προσπαθώντας να ικανοποιήσει τις ανάγκες και τις προσταγές του κεφαλαίου, φέρνει προς ψήφιση ένα επαίσχυντο νομοσχέδιο βαθαίνοντας την μείωση των εισοδημάτων και των συνθηκών ζωής μας. Βέβαια, δεν είναι η πρώτη φορά που γίνεται μία προσπάθεια θεσμοθέτησης από το κράτος εν μέσω πανδημίας, φοβούμενο τις λαϊκές αντιστάσεις. Το ίδιο έγινε με το νομοσχέδιο για το περιβάλλον που ανοίγει το δρόμο στην ακόμα μεγαλύτερη λεηλασία των φυσικών πόρων.

Το ίδιο έγινε με το νομοσχέδιο που παραδίδει την Παιδεία στις ορέξεις της του κεφαλαίου και της καταστολής, όπως και με το νομοσχέδιο, το οποίο ουσιαστικά ποινικοποιεί τις διαδηλώσεις. Τέλος αξίζει να αναφερθούμε και στον "νέο πτωχευτικό κώδικα" ο οποίος άνοιξε το δρόμο για πλειστηριασμούς και κατασχέσεις πρώτης κατοικίας αλλά ορίζει ταυτόχρονα και ως μάξιμουμ εισόδημα για έναν άνθρωπο ανεξαρτήτων υποχρεώσεων, κόστους ζωής, οικογενειακής κατάστασης τα 15.000 το χρόνο, ενώ τέλος ανοίγει το δρόμο για μη καταβολή αποζημίωσης απόλυσης σε εργαζόμενους εταιρειών που κάνουν χρήση των διατάξεων του νομοσχεδίου. Όταν βαράνε λοιπόν πιστόλες τα παράσιτα οι καπιταλιστές, εμείς θα χάνουμε όλα τα δικαιώματά μας, ενώ την ίδια στιγμή η αντιμετώπιση ατομικών χρεών φυσικού προσώπου ως χρέη εταιρείας είναι αρκετά για να μας τραβάν τα λεφτά και να αναγκάζουν πολυμελείς οικογένειες να ζουν με ψίχουλα την ίδια ώρα που θα μπορούν να τιςς κατάσχουν τις πρώτες κατοικίες και να τις μετατρέπουν σε ενοικιαστές που πληρώνουν στην τράπεζα εφ' όρου ζωής .

ΤΟ ΝΕΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΤΩΝ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΩΝ ΚΑΤΑΡΓΕΙ ΤΟ 8ΩΡΟ

Μέσα σε αυτή τη συνθήκη λοιπόν, η κυβέρνηση της ΝΔ, φέρνει προς ψήφιση το νέο ν/σ στα εργασιακά. Αύξηση του ορίου των απλήρωτων υπερωριών, ελαστικά σπαστά ωράρια μετά από ατομική συμφωνία του εργαζόμενου και του εργοδότη, εφαρμογή 10ωρου ωραρίου εργασίας. Και αν η κυβέρνηση πλασάρει ως δήθεν ευεργετική για όλες τις πλευρές την αντικατάσταση του 5ημερου 8ωρου από 4ημερο 10ωρο η αλήθεια είναι ότι εξυπηρετεί αποκλειστικά και μόνο τα συμφέροντα της εργοδοσίας. Σημαντικό λοιπόν είναι να τονίσουμε πως αυτό σημαίνει 1 ένσημο λιγότερο τη βδομάδα (με ότι αυτό συνεπάγεται ταυτόχρονα με την αυξητική τάση των ορίων συνταξιοδοτησης και για την κατάσταση των ασφαλιστικών ταμείων) , σημαίνει πως οι υπερωρίες δε θα πληρώνονται με προσαύξηση αλλά θα δίνονται ως ρεπό ή ως μειωμένο ωράριο εργασίας στο μέλλον.

Είναι δεδομένο λοιπόν πως το εν λόγω νομοσχέδιο μειώνει κατ ουσίαν τον μισθό των εργαζομένων, τσακίζει τον προγραμματισμό των ζωών τους, ενώ είναι κοινό μυστικό πως από τη στιγμή που υπάρχει 6μηνη προθεσμία για να δηλωθούν συνολικά οι υπερωρίες ακόμα και τα ρεπό ή τα μειωμένα ωράρια, αυτά δεν πρόκειται να δοθούν ποτέ. Τέλος στο νέο νομοσχέδιο προβλέπονται περισσότεροι κλάδοι που θα δουλεύουν και τις Κυριακές, καθώς το λιανεμπόριο ήταν απλά η αρχή...Κάπως έτσι ΕΕ-κυβέρνηση-κεφάλαιο τσακίζουν κάποια από τα τελευταία δικαιώματα που είχε κατακτήσει η εργατική τάξη με τους αγώνες της τα τελευταία 100 χρόνια. Για αυτόν ακριβώς τον λόγο έχουν προαναγγείλει και αλλαγές-ταφόπλακα στον συνδικαλιστικό νόμο, για να προλάβουν τις αντιστάσεις που ξέρουν ότι αργά ή γρήγορα θα ξεσπάσουν. Έτσι, η άσκηση του συνδικαλιστικού δικαιώματος αποκτά ως προϋπόθεση την απογραφή στο Γενικό Μητρώο συνδικαλιστικών οργανώσεων (τελειοποιώντας το ψηφιακό φακέλωμα). Αυτό σε συνδυασμό με την ηλεκτρονική ψηφοφορία για όποιαδήποτε απόφαση του φορέα, καθιστά οποιαδήποτε επιχειρησιακή ή κλαδική απεργία παράνομη ή και ανέφικτη καθώς έρχεται και δένει με την διάταξη που ψήφισε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ τον Γενάρη του 2018, σύμφωνα με την οποία υπερδιπλασιάστηκε ο αριθμός των εργαζομένων που απαιτείται προκειμένου να κηρυχθεί απεργία.

Σαν να μην έφτανε αυτό, το προσωπικό ασφαλείας που πρέπει να εργάζεται σε περίπτωση απεργίας, όταν αυτή αφορά επιχειρήσεις που η λειτουργία τους είναι κρίσιμη για το κοινωνικό σύνολο, ορίζεται σε τουλάχιστον 40% και κάπως έτσι έχουμε τη δημιουργία ενός νόμιμου απεργοσπαστικού μηχανισμού. Μάλιστα, για την τελευταία υποχρέωση ο εκπρόσωπος του εργοδότη, αν δεν καταφέρει να κάνει "όλα όσα πρέπει" για να διασφαλιστεί το προσωπικό ασφαλείας, τελεί ποινικώς κολάσιμη πράξη, παρέχοντας έτσι ένα ιδιαίτερα ισχυρό κίνητρο στην εργοδοσία να εξασφαλίσει με οποιονδήποτε τρόπο την "ομαλή λειτουργία της επιχείρησης" με ό,τι συνεπάγεται αυτό. Το κερασάκι στην τούρτα, είναι μια δημιουργική ασάφεια καθώς αν κατά την διάρκεια απεργίας ασκηθεί ψυχολογική ή σωματική βία η απεργία καθίσταται παράνομη και όσοι μετέχουν σε αυτή τελούν ποινικά κολάσιμη πράξη που οδηγεί εκτός των άλλων στην απόλυση, όπως γίνεται κατανοητό η 'ψυχολογική βία' θα αποτελέσει ένα πασπαρτού βάση του οποίου η εργοδοσία θα βγάζει κάθε απεργία παράνομη και θα μπορεί μάλιστα να διεκδικεί και αποζημίωση.

ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ

Ζούμε κοσμοϊστορικές συνθήκες που θα αλλάξουν τις ζωές μας για τις επερχόμενες δεκαετίες, είναι χρέος μας σε όλη αυτή την επίθεση που δεχόμαστε να απαντήσουμε με το μόνο όπλο των εργαζομένων, με την ταξική ενότητα και αλληλεγγύη. Να οργανώσουμε την τάξη μας, να σταματήσουμε την λεηλασία των μισθών, του χρόνου, των δικαιωμάτων, της αξιοπρέπειας μας. Σήμερα, την ώρα που δισεκατομμύρια δίνονται για την πολεμική προετοιμασία ενώ νοσοκομεία-σχολεία είναι υποστελεχωμένα, σήμερα που γίνεται ξεκάθαρο πως η πανδημία έχει αποτελέσει την μεγαλύτερη ευκαιρία για να χτυπηθούν εργατικά και λαϊκά δικαιώματα και ελευθερίες, σήμερα που γίνεται αντιληπτό πως τα αφεντικά μας στοιβάζουν σε υπερπλήρη λεοφωρεία και χωρίς μέτρα προστασίας στις δουλειές γιατί το μόνο που τους νοιάζει είναι το κέρδος να ξεκινήσουμε από το μπλοκάρισμα του συγκεκριμένου νομοσχέδιο για να αρχίσουμε το πέρασμα στην αντεπίθεση.

Για να χτίσουμε ξανά τα σωματεία μας, την αλληλεγγύη στις γειτονιές και την ταξική αυτοάμυνα απέναντι στην κρατική και εργοδοτική τρομοκρατία, για να διεκδικήσουμε μείωση του εργάσιμου χρόνου και αύξηση των μισθών, για να παλέψουμε για δουλειές σταθερές και με δικαιώματα, για να μπορούμε να απεργούμε και να διαδηλώνουμε αλλά και για να μιλήσουμε επιτέλους για την μεγάλη ανάγκη που γεννάει η εποχή.Να γίνουμε εμείς, οι παραγωγοί όλου του κοινωνικού πλούτου, κύριοι της μοίρας μας, να καταργήσουμε την ατομική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής, να τσακίσουμε την κρατική μηχανή και την αστική εξουσία, να στήσουμε μια οργάνωση της παραγωγής και της κοινωνίας που θα εξυπηρετεί τον άνθρωπο και τις ανάγκες του και όχι τα παράσιτα με τις επαύλεις και τους φουσκωμένους τραπεζικούς λογαριασμούς.Η εργατική τάξη να πάρει τη σκυτάλη από τους φοιτητές και την νεολαία και ο λαός ενωμένος να σηκώσει τις μαύρες και τις κόκκινες σημαίες του αγώνα...

ΤΑΞΙΚΟ ΜΠΛΟΚΟ ΣΤΟ ΝΕΟ ΕΡΓΑΣΙΑΚΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ, ΤΙΣ ΑΠΛΗΡΩΤΕΣ ΥΠΕΡΩΡΙΕΣ, ΤΑ ΕΛΑΣΤΙΚΑ ΩΡΑΡΙΑ, ΤΗΝ ΑΝΕΡΓΙΑ, ΤΙΣ ΑΝΤΙΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ

ΜΕΤΡΑ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΔΟΥΛΕΙΑΣ - ΟΙ ΖΩΕΣ ΜΑΣ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΑ ΚΕΡΔΗ ΤΩΝ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ

ΘΑ ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ, ΘΑ ΔΙΑΔΗΛΩΝΟΥΜΕ, ΘΑ ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ!

Ταξική Αντεπίθεση (ομάδα αναρχικών και κομμουνιστών)

Site: taksiki-antepithesi.gr

Mail: taksexiki-anteexpithesi@exespiv.neext, tathexess@riseexup.net

πηγή : http://athens.indymedia.org/event/84726/

ΜΠΛΟΚΟ ΣΤΟ ΝΕΟ ΕΡΓΑΣΙΑΚΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ

ΜΟΤΟΠΟΡΕΙΑ ΣΑΒΒΑΤΟ 15/5 |12.00| ΚΑΜΑΡΑ

Ο αγώνας για αξιοπρέπεια και ισότητα είναι υπόθεση όλων μας...

Τον τελευταίο χρόνο, βλέπουμε τοκράτος και τ' αφεντικά να εκμεταλλεύονται την υγειονομική κρίση και το καθεστώς «έκτακτης ανάγκης» που μας έχει επιβάλει η ελληνική κυβέρνηση με πρόφαση την αντιμετώπισή της πανδημίας, ως την ιδανική ευκαιρία για να προωθήσουν όσα ούτως ή άλλως είχαν στην ατζέντα τους. Από το ξέσπασμα του κορωνοϊού πριν από ένα χρόνο, έχει περάσει μια σειρά από ολοκληρωτικά και αντεργατικά μέτρα, καθώς και νομοσχέδια που εντείνουν την υποτίμηση των όρων ζωής μας (νέο ασφαλιστικό, νομοσχέδιο ποινικοποίησης των διαδηλώσεων, νομοσχέδια για την εκπαίδευση, την "ανάπτυξη" και το μεταναστευτικό, αλλά και ο νέος πτωχευτικός κώδικας που στην ουσία καταργεί οποιοδήποτε νομικό μέσο προστασίας της Α' κατοικίας).

Φυσικά η επίθεση από τον κόσμο του κεφαλαίου στον κόσμο της εργασίας δεν αποτελεί κάτι καινούργιο. Όποτε οι κοινωνικοί και ταξικοί αγώνες υποχωρούσαν, οι κεφαλαιοκράτες άρπαζαν την ευκαιρία για την όξυνση της εκμετάλλευσης και της καταπίεσης των κατώτερων κοινωνικών στρωμάτων. Την ίδια στιγμή λοιπόν που έχουν ήδη προηγηθεί μειώσεις μισθών, επιδομάτων και συντάξεων -με ταυτόχρονη αύξηση του ορίου ηλικίας για συνταξιοδότηση- κι ενώ η μαύρη ανασφάλιστη εργασία, οι απλήρωτες υπερωρίες και η ανεργία έχουν βαρέσει κόκκινο, ο κατάλογος με τα εκατοντάδες εργατικά "ατυχήματα" λόγω ανεπαρκών ή και ανύπαρκτων σε πολλές περιπτώσεις μέτρων ασφαλείας, αλλά και μη τήρησης των απαραίτητων υγειονομικών μέτρων από τη μεριά των αφεντικών, συνεχίζει να μεγαλώνει. Μόνο τον τελευταίο μήνα σημειώθηκαν ακόμα δύο δυστυχήματα με πέντε νεκρούς εργάτες. Το πρώτο έλαβε χώρα στο Γυμνό Ευβοίας, όπου τέσσερις εργολαβικοί εργαζόμενοι του ομίλου ΑΚΤΩΡ που εργάζονταν στο δίκτυο του ΔΕΔΗΕ, χτυπήθηκαν από ηλεκτρικό ρεύμα υψηλής τάσης κατά τη διάρκεια εργασιών υπογειοποίησης του δικτύου. Οι 3 εξ' αυτών πέθαναν, ενώ ο 4ος τραυματίστηκε. Το δεύτερο δυστύχημα εξελίχθηκε στον ΑΗΣ Αγ. Δημητρίου Κοζάνης της ΔΕΗ, με θύματα δύο εργάτες που απασχολούνταν από υπεργολαβική γερμανική τεχνική εταιρία σε έργο που είχε αναλάβει ελληνική εταιρία. Οι εργάτες ήταν ανεβασμένοι σε καλάθι σε ύψος 108 μέτρων και εργάζονταν σε πύργο ψύξης και για λόγους που ακόμα δεν έχουν διευκρινιστεί, έπεσαν στο κενό. Παράλληλα, τη Δευτέρα 19 Απριλίου έγινε γνωστός και ο θάνατος δύο ακόμα νέων ανθρώπων, εργαζόμενων στις αστικές συγκοινωνίες σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, από επιπλοκές του κορωνοϊού. Οι νεκροί στον κλάδο φτάνουν πλέον τους 9, ενώ μέσα στον ίδιο μήνα έχασε τη ζωή του και ένας εργαζόμενος σε κατάστημα του Σκλαβενίτη (ο 2ος αυτό το χρόνο) στην Ευκαρπία, με τα σωματεία εργαζομένων τόσο στην επιχείρηση όσο και σε άλλη αλυσίδα σούπερ-μάρκετ να καταγγέλλουν την έλλειψη ουσιαστικών μέτρων προστασίας .

Μαζί με όλα τα παραπάνω, το νέο αντεργατικό νομοσχέδιο που πρόκειται να ψηφιστεί εντός των επόμενων εβδομάδων έρχεται να δώσει το τελειωτικό χτύπημα στα εργασιακά κεκτημένα.

Το νομοσχέδιο αυτό μεταξύ άλλων προβλέπει:

• Τη 10ωρη εργασία χωρίς πληρωμή για υπερωριακή απασχόληση (οι υπερωρίες δε θα πληρώνονται πλέον, αλλά θα μπορούν να δίνονται ως μειωμένο ωράριο, ρεπό ή άδεια εντός 6μήνου, ελαστικοποιώντας πλήρως τα προγράμματα των εργαζομένων).
• Αύξηση στο πλαφόν των νόμιμων υπερωριών, χωρίς όμως να αυξάνονται και οι αποδοχές. Μέχρι σήμερα το ανώτατο όριο που μπορούσαν να απασχοληθούν οι εργάτ(ρι)ες σε υπερωρίες σε βιομηχανικές/βιοτεχνικές επιχειρήσεις ήταν 90 ώρες/έτος και σε όλους τους υπόλοιπους κλάδους 120ώρες/έτος. Οι ώρες θα αυξηθούν στις 150 ώρες για όλους τους κλάδους.
• Τη διεύρυνση της λίστας των κλάδων για τους οποίους θα επιτρέπεται κυριακάτικη εργασία, θεσμοθετώντας έτσι την έμμεση κατάργηση της πενθήμερης εργασίας.
• Ο εργοδότης θα δικαιούται να απαγορεύσει στον εργαζόμενο την προσέλευσή του στη δουλειά μετά την προειδοποίηση της απόλυσής του, ενώ η αποζημίωση έπειτα από προειδοποίηση θα είναι μειωμένη κατά 50%.
• Σχεδόν το σύνολο των αρμοδιοτήτων της επιθεώρησης εργασίας μεταφέρονται στο αυτόνομο νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου Ο.ΜΕ.Δ. (Οργανισμός μεσολάβησης και διαιτησίας). Για προσφυγή στην Ο.ΜΕ.Δ είναι απαραίτητη η παρουσία δικηγόρου, γεγονός που συνεπάγεται οικονομική επιβάρυνση, ενώ θα είναι ακόμα πιο χρονοβόρα διαδικασία απ' ότι ήταν.
• Δίνει επίσης το δικαίωμα στον εργοδότη να συστήνει ατομική σύμβαση εργασίας με τον εργαζόμενο ακόμα κι αν υπάρχει ήδη συλλογική σύμβαση εργασίας, ανοίγοντας έτσι το δρόμο για τη δημιουργία συμβάσεων με πολύ δυσμενέστερους όρους εργασίας.
• Τελειοποιείται το ηλεκτρονικό φακέλωμα των σωματείων και συνδικαλιστικών οργανώσεων, καθώς η άσκηση του συνδικαλιστικού δικαιώματος αποκτά ως προϋπόθεση την απογραφή στο Γενικό Μητρώο συνδικαλιστικών οργανώσεων.
• Η ψηφοφορία για την κήρυξη απεργίας θα είναι υποχρεωτικά ηλεκτρονική. Έτσι, υπονομεύονται και τίθενται στην αδιαφάνεια οι απαραίτητες διαδικασίες για την κήρυξη μιας απεργίας που πριν εξασφαλίζονταν με τη φυσική παρουσία στις γενικές συνελεύσεις, ενώ βάλλεται και η κοινωνικοποίηση και η πολιτικοποίηση των εργαζομένων.
• Ποινικοποιούνται οι απεργιακές κινητοποιήσεις μέσω μίας άκρως ασαφούς διατύπωσης σύμφωνα με την οποία αν κατά την διάρκεια απεργίας ασκηθεί ψυχολογική ή σωματική βία η απεργία καθίσταται παράνομη, οι μετέχοντες μπορούν να απολυθούν και ο εργοδότης δικαιούται να διεκδικήσει αποζημίωση.
• Σε επιχειρήσεις που η λειτουργία τους κρίνεται ως "κρίσιμη για το κοινωνικό σύνολο" είναι απαραίτητο να εργάζεται ως προσωπικό ασφαλείας τουλάχιστον το 40% του συνολικού προσωπικού ακόμα και τις ημέρες κηρυγμένης απεργίας. Αυτό στην ουσία ακυρώνει την απεργία ως μέσο αγώνα, αφού η "παραγωγή" συνεχίζει κανονικά χωρίς καμία πίεση στην εργοδοσία και επίσης καλλιεργεί την απεργοσπασία που πάλι είναι προς όφελος της εργοδοσίας.

…να οργανωθούμε λοιπόν και να συλλογικοποιήσουμε τις αντιστάσεις μας!

Όλα τα παραπάνω αποτελούν κομμάτι της ίδιας βίαιης αναπροσαρμογής των σχέσεων παραγωγής που συντελείται εδώ και μια δεκαετία, σε βάρος της κοινωνικής βάσης. Είναι αυτό που οι αστικές δυνάμεις ονομάζουν διαμόρφωση ενός περιβάλλοντος φιλικό προς επενδύσεις. Με λίγα λόγια το πλαίσιο που περιλαμβάνει φθηνό, κατακερματισμένο, χωρίς δικαιώματα, φακελωμένο, πειθαρχημένο και από ότι φαίνεται αναλώσιμο εργατικό δυναμικό. Αυτό φαίνεται έντονα τώρα μέσα στην συνθήκη της πανδημίας, όπου η εξάπλωση του ιού είναι τέτοια που ενώ έχουν γεμίσει τα υποστελεχωμένα δημόσια νοσοκομεία και ενώ κόσμος έχει ήδη αρχίσει να πεθαίνει εκτός ΜΕΘ, το κράτος συνεχίζει να αρνείται να προβεί σε ουσιαστική ενίσχυσή του συστήματος υγείας. Αντιθέτως, επιλέγει να δαπανήσει εκατομμύρια για να θωρακιστεί απέναντι στην επερχόμενη κοινωνική έκρηξη των από τα κάτω που έχει ήδη κάνει τα πρώτα της βήματα, δείχνοντας την προοπτική της μέσω δυναμικών κινητοποιήσεων που πραγματοποιήθηκαν σε όλο τον ελλαδικό χώρο τους τελευταίους μήνες, για πληθώρα ζητημάτων: από μαζικές διαδηλώσεις φοιτητ(ρι)ών, αλληλέγγυων στον αγώνα του Δ. Κουφοντίνα και όσων εναντιώνονται στην υπέρμετρη καταστολή, ως καταλήψεις διαρκείας διαφόρων πανεπιστημιακών σχολών, και γενικότερα δράσεις του πολύμορφου κοινωνικού και ταξικού αγώνα. Ταυτόχρονα, επιλέγει να δαπανήσει δισεκατομμύρια για την αγορά στρατιωτικού εξοπλισμού για τη βελτίωση της θέσης του στη γεωπολιτική σκακιέρα της περιοχής, και φυσικά για εξοπλισμό και προσωπικό για τα σώματα "ασφαλείας".

Επί δεκαετίες τώρα προσπαθούν να μας πείσουν πως μόνο το υπάρχον σύστημα μπορεί να υφίσταται και πως μονάχα τον ατομικό δρόμο μπορούμε να ακολουθήσουμε. Όμως δεν πρέπει να ξεχνάμε πως οι όποιες ανάσες πήρε η εργατική τάξη από την αρχή της ύπαρξης της (8ώρο, απαγόρευση της παιδικής εργασίας, συλλογικές συμβάσεις και τόσα άλλα που μας φαίνονταν δεδομένα) ήταν αποτέλεσμα συλλογικών κοινωνικών και ταξικών αγώνων. Τα αφεντικά δε, όποτε βρήκαν ευκαιρία εξαπέλυσαν επίθεση με σκοπό την κατάργηση των εργατικών κεκτημένων. Οι αγώνες που δόθηκαν για την εξασφάλιση καλύτερων όρων εργασίας και ζωής, μας δείχνουν πως όταν είμαστε ενωμένοι μπορούμε να νικήσουμε, μας θυμίζουν ότι τίποτα δεν μας χαρίζεται αλλά όλα κατακτώνται.

Οργανωνόμαστε λοιπόν συλλογικά στα σωματεία μας και με όπλο μας την αλληλεγγύη αντιστεκόμαστε για τη διεκδίκηση όλων όσων μας ανήκουν. Αγωνιζόμαστε ενάντια στα απάνθρωπα ωράρια εργασίας, ενάντια στις απλήρωτες υπερωρίες, για την προάσπιση της απεργίας και της Κυριακάτικης αργίας. Γιατί μόνο έτσι θα μπορέσει η τάξη μας να καταλάβει την δύναμη της. Γιατί κάθε μικρή νίκη δείχνει το δρόμο για να δυναμώνουμε και να αντιστεκόμαστε συνεχώς μέχρι και την ανατροπή του συστήματος που βάζει υψηλότερα το κεφάλαιο από τις ανθρώπινες ζωές. Για την ανοικοδόμηση μιας κοινωνίας που δεν ικανοποιεί τις ανάγκες των λίγων και εκλεκτών, αλλά αντιμετωπίζει ισότιμα όλες τις ανθρώπινες ζωές και παίρνει οριζόντια αποφάσεις χωρίς εκμετάλλευση και καταπίεση.

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ 10ΩΡΟΥ | ΤΙΣ ΑΠΛΗΡΩΤΕΣ ΥΠΕΡΩΡΙΕΣ | ΤΑ ΕΛΑΣΤΙΚΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ| ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ ΤΩΝ ΤΑΞΙΚΩΝ ΑΓΩΝΩΝ, ΤΩΝ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΠΕΡΓΙΩΝ

ΜΕΤΡΑ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗΝ ΠΑΝΔΗΜΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΔΟΥΛΕΙΑΣ

ΤΑ ΕΡΓΑΤΙΚΑ "ΑΤΥΧΗΜΑΤΑ" ΕΙΝΑΙ ΔΟΛΟΦΟΝΙΕΣ ΤΩΝ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ - ΝΑ ΜΗΝ ΣΥΝΗΘΗΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ

ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΝΟΜΩΝ ΠΟΥ ΠΕΡΑΣΑΝ ΑΠΟ ΤΟ ΞΕΣΠΑΣΜΑ ΤΗΣ ΠΑΝΔΗΜΙΑΣ

Συλλογικότητα αναρχικών από τα ανατολικά/

anatolika.espivblogs.net