kinimatoramaημερολόγιο από/για το κίνημα

Πορεία αλληλεγγύης στη Rosa Nera

Η Συνέλευση Αλληλεγγύης στην Κατάληψη Rosa Nera καλεί τις ομάδες και φορείς της πόλης σε Πορεία το Σάββατο 15/5, ώρα 12 στην Πλατεία Δημοτικής Αγοράς, με κεντρικά αιτήματα την αποχώρηση της αστυνομίας από το Λόφο Καστέλι και το άνοιγμα της αυλής.

Καλεί επίσης, σε συζήτηση συνδιαμόρφωσης και οργάνωσης των αιτημάτων και της πορείας, την Δευτέρα 10/5 στις 18:00 (η ώρα προσέλευσης θα τηρηθεί αυστηρά, και με μέτρα αλληλοπροστασίας της υγείας), στο Πάρκο Ειρήνης και Φιλίας των Λαών.

Πιο αναλυτικά:

Οχτώ μήνες μετά την εκκένωση της κατάληψης Rosa Nera, ο αστυνομικός αποκλεισμός της αυλής και των κτιρίων συνεχίζεται, παρά τις αντιδράσεις της τοπικής κοινωνίας και των κινημάτων.

Στην τωρινή συγκυρία, η αστυνομική παρουσία στο Λόφο πέρα από κρατική εγγύηση της υλοποίησης των επενδυτικών σχεδίων, συμπίπτει και με την συνολικότερη αστυνομική διαχείριση της covid- 19 στην πόλη των Χανίων.

Αυτό γιατί οι κοινωνικές δυναμικές που ανθίζουν όταν οι άνθρωποι συναποφασίζουν και αυτοοργανώνονται, μπορούν να αποτελέσουν αγκάθι στην κυβερνητική επιδίωξη για αύξηση της επιτήρησης και της υποτίμησης της εργασίας και της ζωής.

Σε μία πόλη ολοένα και πιο αφιλόξενη για τις κοινωνικές ομάδες που ζουν και εργάζονται σε αυτήν, ο κατεξοχήν ελεύθερος σε πρόσβαση και ανοιχτός σε ανησυχίες χώρος περιφράσσεται με γνώμονα την κερδοφορία.

Απέναντι σε αποκλεισμούς και κλειστές πόρτες, το αίτημα της ανοιχτής αυλής αφορά τη διεκδίκηση ενός δημόσιου χώρου, ενός χώρου πολιτικής και πολιτιστικής ζύμωσης, φιλόξενου στις μειονότητες, τις μετανάστριες, τους πρόσφυγες.

Καλούμε ομάδες και φορείς της πόλης τη Δευτέρα 10/5 στις 18:00 (η ώρα προσέλευσης θα τηρηθεί αυστηρά, και με μέτρα αλληλοπροστασίας της υγείας), στο Πάρκο Ειρήνης και Φιλίας των Λαών, σε συνέλευση

συνδιοργάνωσης της πορείας του ερχόμενου Σαββάτου 15/5, με κεντρικά αιτήματα την αποχώρηση της αστυνομίας από το Λόφο Καστέλι και το άνοιγμα της αυλής.

Από τον Απρίλιο η Συνέλευση Αλληλεγγύης επέστρεψε στον ανοιχτό της χώρο λειτουργίας, και όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά στο κείμενο της επιστροφής στο ΠΕΦ:

"…Στις 5 Απριλίου, η Συνέλευση Αλληλεγγύης στην Κατάληψη Rosa Nera επέστρεψε και ανασυγκροτήθηκε στον χώρο της: το Πάρκο Ειρήνης και Φιλίας των Λαών (ΠΕΦ).

Μετά το ελευθεριακό και κινηματικό φθινόπωρο που ακολούθησε την εκκένωση της Κατάληψης Rosa Nera στα Χανιά, με πλήθος δράσεων γύρω από την διαμαρτυρία για την εκκένωση, δράσεις για την τέχνη και τον ελεύθερο δημόσιο χώρο, τον αντιφασισμό, τα δικαιώματα των κρατούμενων, την υποστήριξη του φοιτητικού κινήματος και τα ζητήματα της ταξικής πάλης, ήρθε ένα νέο lockdown τον χειμώνα.

Ήταν μια περίοδος όπου (για να χρησιμοποιήσουμε χωρίς περιστροφές τον λόγο της αφίσας του «ΠΕΦ» για την κρίσιμη συγκέντρωση της 10ης Δεκέμβρη) η «ακροδεξιά κυβέρνηση των καθαρμάτων», έχοντας ακέραιη την ευθύνη για 100 νεκρούς από την πανδημία ημερησίως αυτόν τον χειμώνα του θανάτου (όπως ήταν για πολλές περιοχές), επιχείρησε παράλληλα να αλώσει κάθε εργατική και κοινωνική κατάκτηση.

Για να το πετύχει, επιχείρησε να καταστείλει κάθε αντίσταση και διεκδίκηση.

Οι εξουσιαστές, έχοντας εξοπλιστεί με νέες μονάδες αστυνομίας και έχοντας εξαγοράσει και έναν στόλο από ρατσιστές δημοσιολόγους των ΜΜΕ, πιθανόν να ένιωσαν πως δεν θα χρειαστεί να λογοδοτήσουν για τα εγκλήματα τους: Εγκλήματα που αφορούν στα πεδία της εργασίας {με τις χιλιάδες απολύσεις και τα επιδόματα πείνας}, στην εσκεμμένη υποστελέχωση και υποχρηματοδότηση της δημόσιας υγείας {που οδήγησε σε θανάτους που θα μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί, όπως έχουν τεκμηριώσει επανειλημμένως τα σωματεία των εργαζόμενων στην υγεία}, στην διάλυση της ίσης πρόσβασης στην παιδεία {παρά τα αιτήματα των μαθητ(ρι)ών των εκπαιδευτικών και εργαζόμενων στην καθαριότητα των σχολείων για προσλήψεις και επιτάξεις χώρων), στην καταστολή της σημαντικότατης φοιτητικής διαμαρτυρίας, στον πόλεμο ενάντια σε μετανάστ(ρι)ες και προσφύγ(ισσ)ες, στις παραβιάσεις των δικαιωμάτων των κρατούμενων και στην κρατική βία της αστυνομίας.

Για όλους τους παραπάνω λόγους, στα Χανιά, η Συνέλευση Αλληλεγγύης στην Rosa Nera, μαζί με άλλες πολιτικές και συνδικαλιστικές δυνάμεις, παρέμεινε οργανωμένα και με μέριμνα της μίας για τον άλλο στους δρόμους της αντίστασης.

Υποστήριξε με κόστος - και παρά τις συλλήψεις, την κρατική βία και την προσπάθεια τρομοκρατίας - κάθε αντίσταση ενάντια στις νέες μορφές της βαρβαρότητας και - μαζί με τον κόσμο του τοπικού κινήματος - κατάφερε να διαδώσει έναν λογικό, εργατικό και κοινωνικό λόγο, μέσα σε όλες τις γειτονιές της πόλης.

Στις μέρες που έρχονται η δημόσια, ανοιχτή, αμεσοδημοκρατική διαδικασία που ξεκίνησε στο Πάρκο Ειρήνης και Φιλίας των Λαών θα συνεχιστεί.

Να βαδίσουμε, να συζητήσουμε και να αγωνιστούμε για να πάρουμε τις ζωές μας πίσω. Για τα ζητήματα της αυτοδιαχείρισης όλων των πολιτικών ζητημάτων, για τους ελεύθερους χώρους, για το άσυλο και την άνοιξη του φοιτητικού κινήματος, για την μάχη ενάντια στην εργαλειακή αντιμετώπιση της ζωής και της πανδημίας για τα κέρδη των λίγων.

Στόχοι μας παραμένουν αφενός η επανεκκίνηση της λειτουργίας της Κατάληψης Rosa Nera, το άνοιγμα της αυλής της πάλι για «όλο τον λαό και όλα τα παιδιά», όπως και η αποχώρηση του στρατού κατοχής του λόφου Κάστέλι που βρίσκεται καθημερινά (και με δημόσια δαπάνη) να φυλάει ένοπλος τα συμφέροντα κάποιων λαμόγιων και της ακροδεξιάς κυβέρνησης.

Αφετέρου, όπως και μέσα σε κάθε περίοδο, όσο και αν δεν το θέλουν οι εκμεταλλευτές και οι καταπιεστές, συνεχίζουμε τους αγώνες:

Ενάντια στην υποτίμηση της υγείας, της παιδείας και της εργασίας

Για την ανατίμηση της εργατικής τάξης και ίσα δικαιώματα για όλες, όλους, όλα

Ενάντια στην αστυνομική διαχείριση της ζωής και την αστυνομική βία

Για την αλληλεγγύη σε μετανάστ(τρι)ες και πρόσφυγες/ισσες και ενάντια στις κρατικές δολοφονίες και τους εγκλεισμούς…."

Η Άνοιξη δική μας!

- Δευτέρα 10/5 στις 18:00 (η ώρα προσέλευσης θα τηρηθεί αυστηρά, και με μέτρα αλληλοπροστασίας της υγείας), στο Πάρκο Ειρήνης και Φιλίας των Λαών, σε συνέλευση συνδιοργάνωσης της πορείας του ερχόμενου Σαββάτου 15/5.

- Σάββατο 15/5, ώρα 12, Πλατεία Δημοτικής Αγοράς.

Πορεία με αίτημα:

Να αποχωρήσει η Αστυνομία από τον Λόφο Καστέλλι!

Να ανοίξει η Αυλή!

Ας γίνουμε η άνοιξη!

πηγή : https://rosanera.squat.gr/2021/05/07/may15/

«Μπορείς να κόψεις όλα τα λουλούδια, αλλά δεν μπορείς να εμποδίσεις την Άνοιξη να 'ρθει» (Pablo Neruda)

Στην πολιτική εποχή που ζούμε, οι ανισότητες βαθαίνουν, θεμελιώδη δικαιώματα καταργούνται, η καθημερινότητα ψηφιοποιείται σε πρωτοφανή βαθμό, το άγχος κυριαρχεί, οι περιφράξεις και ο εγκλεισμός επεκτείνονται στο σύνολο του πληθυσμού. Μέσα σ' αυτό το πλαίσιο, η αποθέωση του ατομισμού επιβάλλει τη λήθη όσον αφορά τη δύναμη των πολλών, τη δύναμη των κοινών. Ως κοινά αντιλαμβανόμαστε τα κοινά αγαθά που βρίσκονται εκτός της σφαίρας του κεφαλαίου, αγαθά που δεν είναι αυθύπαρκτα ούτε δεδομένα, αγαθά που παίρνουν αξία και νόημα όταν τα χρησιμοποιούμε εμείς, όλοι, όλες, όλα, αγαθά που μετατρέπουμε σε πεδίο αγώνα, σε τέχνη, σε γιορτή.

Στην πόλη μας, ο ελεύθερος δημόσιος χώρος και τα κοινά ολοένα και συρρικνώνονται, κυρίως για τις ανάγκες της τουριστικής βιομηχανίας. Πλέον δυσκολευόμαστε να περπατήσουμε από τα εμπόδια-τραπεζοκαθίσματα που συναντάμε συνεχώς, ενώ ακόμη και τα πεζούλια των πλατειών χρησιμοποιούνται για τις ανάγκες των επιχειρήσεων. Και μένουμε να αναζητούμε με αγωνία κοινούς τόπους για τους μαθητές, τους νέους, για όλους τους κατοίκους της πόλης, ντόπιους και μετανάστ(ρι)ες. Να αναρωτιόμαστε πού μπορεί να σταθεί κανείς χωρίς να καταναλώσει. Να στεκόμαστε οργισμένες-οι απέναντι στην καταπάτηση κάθε δημόσιου χώρου και ειδικά στην απαγόρευση πρόσβασης στην αυλή του λόφου Καστέλι, την τελευταία ελεύθερη πλατεία της παλιάς πόλης.

Για 16 χρόνια, η αυλή της κατάληψης Ρόζα Νέρα εξυπηρέτησε κοινωνικές ανάγκες και δημιούργησε πραγματικά δημόσια αγαθά που απωθούνται ως "ενοχλητικά" από το κυρίαρχο πλάνο και σχεδιασμό κάθε μορφής εξουσίας. Ήταν ένα σημείο αναφοράς όπου ο κάθε επισκέπτης συναντούσε την αγκαλιά μιας πλατείας με ελεύθερη πρόσβαση και απίστευτη θέα, χωρίς καμιά εμπορική δραστηριότητα, μακριά από "κράχτες" που μιλάνε μόνο τη γλώσσα του χρήματος. Ένας ζωντανός τόπος συνάντησης όπου στεκόταν πλάι-πλάι το άγνωστο με το διαφορετικό, ο πόνος με την ελπίδα. Πλέον, επιχειρηματίες, άρχοντες της πόλης και αστυνομία αφανίζουν τα κοινωνικά αγαθά που προσέφερε η αυλή, και πασχίζουν να τα αντικαταστήσουν με το κέρδος τους.

Καλούμε, επισκέπτες και γείτονες της αυλής, νέους και νέες που μεγάλωσαν μαζί της, μαθητές, μαθήτριες και εκπαιδευτικούς που συμμετείχαν σε προγράμματα τοπικής ιστορίας, όσες-ους απολάμβαναν το ηλιοβασίλεμα, όσες-ους έκαναν πάντα μια στάση με τα παιδιά τους για παιχνίδι και δημιουργική απασχόληση, όσες-ους πάρκαραν δωρεάν τα αυτοκίνητά τους, όσες-ους ερωτεύτηκαν, ονειρεύτηκαν, γλέντησαν, χόρεψαν, σκέφτηκαν, γνώρισαν, έμαθαν... χωρίς αντίτιμο, αυτούς στους οποίους ανήκει πραγματικά η αυλή, όλες και όλους, στον αγώνα για το άνοιγμά της.

Καλούμε αυτό το Σάββατο, 15/05, στην πορεία που ξεκινάει στις 12 στην πλ. Αγοράς.

Απαιτούμε να αποχωρήσουν οι αστυνομικές δυνάμεις που σφράγισαν την είσοδο και παραμένουν μέχρι σήμερα εν είδει σεκιούριτι της εταιρίας. Δεν ανεχόμαστε άλλο την καταστολή και τους περιορισμούς των κοινών και της ζωής για τον πλουτισμό των λίγων.

Μπορούμε και θα φέρουμε την άνοιξη!
Ανοιχτή αυλή για όλα τα παιδιά, μικρά και μεγάλα.
Η ανάσα μας βρίσκεται στα κοινά, στους ελεύθερους δημόσιους χώρους.

′′ You can cut all flowers, but you can't stop Spring from coming ′′ (Pablo Neruda) In the political era we live in, inequalities deepen, fundamental rights abolished, everyday life digitized to an unprecedented degree, stress dominates, fences and imprisonment extend to the entire population. Within this context, the apotheosis of individualism requires forgetfulness in terms of the power of the many, the power of the common. As common we perceive common goods outside the capital sphere, goods that are not self-sufficient nor data, goods that take value and meaning when we use them, all, all, all goods that we turn into a field of struggle, into art, into Feast. In our city, the free public space and the public are increasingly shrinking, mainly for the needs of the tourism industry. We now find it difficult to walk from the barriers-table seats we constantly encounter, while even the square pedestrians are used for business needs. And we stay anxiously searching for common places for students, youth, for all city residents, locals and immigrants. Wondering where one can stand without consuming. Stand angry - the people against the trespassing of every public place and especially the ban on access to Castelli hill courtyard, the last free square in the old town. For 16 years, Rosa Nera's occupation yard served social needs and created real public goods repelled as ′′ annoying ′′ from the dominant plan and design of all forms of power. It was a benchmark where each visitor met the embrace of a square with free access and incredible views, without any commercial activity, away from ′′ rags ′′ that speak only the language of money. A living meeting place where the unknown stood side by side with the different, the pain with hope. Now, entrepreneurs, city lords and police eliminate the social goods offered by the yard, and struggle to replace them with their profit. We invite courtyard visitors and neighbors, young people and young people who grew up with her, students, students and teachers who participated in local history programs, those who enjoyed the sunset, who always stopped by with their children for play and creative employment, those who parked their cars for free, those who fell in love, dreamed, feasted, danced, thought, knew, learned... without a price, those who truly belong the yard, everyone and everyone, in the race for the opening her. Calling this Saturday, 15/05, to the course starting at 12 in the pl. Marketplace. We demand that the police forces who sealed the entrance and remain until today in security of the company. We no longer tolerate repression and restrictions on the common and life to enrich the few. We can and will bring spring! Open yard for all children, young and old. Our breath lies in the common, in the free public spaces.

Κοινωνικό Στέκι - Στέκι Μεταναστών Χανίων

πηγή : https://www.facebook.com/stekichania/posts/38…

TΑ ΜΑΥΡΑ ΡΟΔΑ ΘΑ ΑΝΘΙΖΟΥΝ ΜΙΑ ΖΩΗ

(Κάλεσμα για τις 15/5 από τα μουσικά σχήματα YAR AMAN):

Τα ξημερώματα της 5 ης Σεπτεμβρίου του 2020, εκκενώθηκε απ' τις αστυνομικές δυνάμεις η κατάληψη Rosa Nera.

Αυτή η κρατική απόφαση εφαρμόστηκε στο πλαίσιο της γενικότερης και συνεχώς εντεινόμενης κρατικής καταστολής με σκοπό την ήδη δρομολογημένη ξενοδοχοποίησή της από την εταιρία Belvedere.

Η Rosa Nera αποτελεί αυτά τα 16 χρόνια λειτουργίας της σημείο αναφοράς της πόλης των Χανίων. Από ένα εγκαταλελειμμένο κτίριο από το 1985, το 2004 μετατράπηκε με συλλογική εργασία, σε χώρο ελεύθερης πολιτικής, κοινωνικής και πολιτιστικής έκφρασης. Και τέτοιοι χώροι δεν περισσεύουν ποτέ.

Στο πλαίσιο αυτό, το Yar Aman ως μουσική συλλογικότητα, έχουμε φιλοξενηθεί στο χώρο της Rosa Nera πραγματοποιώντας πρόβες, συναυλίες, εκδηλώσεις, εργαστήρια.

Οκτώ μήνες μετά την εκκένωση και υπάρχουν ακόμα αστυνομικές δυνάμεις που φυλάνε την επένδυση, ενώ ο χώρος της αυλής - ο οποίος είναι δημόσιος - είναι σφραγισμένος και ολόκληρος ο λόφος Καστέλι αποκλεισμένος.

Μετά από ένα ακόμα παρατεταμένο lockdown και συνεχούς υποτίμησης των ζωών μας και των δικαιωμάτων μας, συσπειρωνόμαστε για να απελευθερωθεί η αυλή από τις αστυνομικές δυνάμεις. Συσπειρωνόμαστε για να διεκδικήσουμε τον τελευταίο ελεύθερο χώρο της πόλης των Χανίων. Έναν χώρο που θα συλλογικοποιούμε τις ανάγκες και τις επιθυμίες μας, θα συμπράττουμε και θα δημιουργούμε.

ΝΑ ΑΠΟΧΩΡΗΣΕΙ Η ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΛΟΦΟ ΚΑΣΤΕΛΙ

ΝΑ ΑΝΟΙΞΕΙ Η ΑΥΛΗ ΤΗΣ ROSA NERA

πηγή : https://sinialo.espiv.net/χανιά-κάλεσμα-για-τ…