Τετάρτη 7 Απριλίου 2021 στις 16.00
Κινητοποίηση για ενίσχυση του δημόσιου συστήματος υγείας
Η επιδρομή κυβέρνησης και εργοδοσίας θα μας βρει ενωμένες/ους
Δελτίο τύπου από τη σύσκεψη αγώνα την Πέμπτη 1 Απρίλη
Την Πέμπτη 1 Απρίλη 2021 πραγματοποιήθηκε μαζική σύσκεψη αγώνα με την συμμετοχή δεκάδων συνδικαλιστικών κινήσεων, σχημάτων, ταξικών συνδικαλιστών, αγωνιστών και αγωνιστριών από πολλούς χώρους του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα.
Οι συμμετέχοντες ανέδειξαν την εγκληματική πολιτική της κυβέρνησης της ΝΔ, η οποία έχει αφήσει το δημόσιο σύστημα υγείας χωρίς το αναγκαίο προσωπικό, υποδομές και ΜΕΘ, τους εργαζόμενους στους χώρους εργασίας απροστάτευτους και έρμαιο των εργοδοτικών ορέξεων, ενώ προσπαθεί με την καταστολή να επιβάλλει την πολιτική της.
Παράλληλα η κυβέρνηση της ΝΔ ετοιμάζεται ξανά να φέρει για ψήφιση το αντεργατικό αντισυνδικαλιστικό νομοσχέδιο, που προβλέπει δεκάωρη δουλειά, πλήρη ευελιξία για τις επιχειρήσεις, συρρίκνωσης του δικαιώματος στην απεργίας και ποινικοποίηση των αγώνων.
Στην σύσκεψη τονίστηκε η ανάγκη εργατικής και λαϊκής κινητοποίησης, ενάντια στην αντιλαϊκή επιδρομή της κυβέρνησης και της εργοδοσίας. Επιδίωξη είναι να υπάρξει ευρύτερη έκφραση της αντικυβερνητικής δυσαρέσκειας που αποτύπωσαν και οι μεγάλες κινητοποιήσεις του προηγούμενου διαστήματος από τους φοιτητές, τους υγειονομικούς, το κίνημα για τα δημοκρατικά δικαιώματα, οι μαζικές κινητοποιήσεις στις γειτονιές ενάντια στην αστυνομική βίας.
Αποφασίστηκαν μια σειρά κινητοποιήσεων καθώς και η έκδοση κοινής ανακοίνωσης και αφίσας.
Συγκεκριμένα:
- Δευτέρα 5 Απρίλη στις 6:00μμ στον ΔΕΔΗΕ (Χαλκοκονδύλη 30). Κινητοποίηση για το εργοδοτικό έγκλημα τριών εργαζομένων στο δίκτυο διανομής ηλεκτρικού ρεύματος στην Εύβοια. Οι τρεις νεκροί εργάτες συνάδελφοί μας, όπως και ένας ακόμα βαριά τραυματισμένος, εργάζονταν σε συνεργείο του Άκτωρα, εργολάβο του ΔΕΔΔΗΕ.
- Τετάρτη 7 Απρίλη μέρα δράσης για την Υγεία. Την μέρα εκείνη έχουν προκηρύξει στάσεις εργασίας και κινητοποιήσεις οι ομοσπονδίες στην Υγεία, με πρωινές συγκεντρώσεις στις πύλες των νοσοκομείων και συγκέντρωση στο Υπουργείο Υγείας στις 4μμ.
- Παρασκευή 9 Απρίλη καλούμε σε παναθηναϊκή συνάντηση, συζήτηση και συντονισμού εργατικών σχημάτων, συλλογικοτήτων γειτονιάς, φεμινιστικών συλλογικοτήτων κ.ά.
- Πέμπτη 22 Απρίλη προτείνουμε στα πρωτοβάθμια σωματεία και στις ομοσπονδίες την προκήρυξη 24ωρης προειδοποιητικής απεργίας ενάντια το αντεργατικό αντισυνδικαλιστικό νομοσχέδιο και στην αντεργατική πολιτική. Σε κάθε περίπτωση επιδιώκουμε η Πέμπτη 22 Απρίλη να είναι μέρα δράσης και αγώνα με συλλαλητήριο.
- Σάββατο 24 Απρίλη, προτείνουμε μέρα εργατικής παρέμβασης σε γειτονιές με συγκεντρώσεις και πορείες.
- Πέμπτη 6 Μάη προτείνουμε ταξικό και απεργιακό εορτασμό της Πρωτομαγιάς με 24ωρη απεργία
- Σε συνεργασία με τους φοιτητικούς συλλόγους συμμετέχουμε στις κινητοποιήσεις ενάντια στην δημιουργία της πανεπιστημιακή αστυνομία.
- Στηρίζουμε την πρόταση για Διακλαδική Απεργία τον Μάη οργανωμένη από τα κάτω από Κλαδικά και Επιχειρησιακά Εργατικά Σωματεία.
- Στηρίζουμε τις κινητοποιήσεις ενάντια στην απόλυση του γιατρού Κώστα Καταραχιά, πρόεδρου του σωματείου εργαζομένων του Νοσοκομείου «Άγιος Σάββας».
Εργατικά σχήματα, Κινήσεις, Συλλογικότητες, Αγωνιστ(ρι)ες
Κάλεσμα στήριξης των πανελλαδικών κινητοποιήσεων της ΟΕΝΓΕ την Παγκόσμια Ημέρα Υγείας (7/4)
Χωρίς αμφιβολία, αν οι συνέπειες της πανδημίας δεν έχουν γίνει ακόμα χειρότερες, αυτό το οφείλουμε αποκλειστικά σε έναν κλάδο εργαζόμενων. Είναι οι γιατροί, οι νοσηλευτές, οι τραυματιοφορείς, οι καθαρίστριες των νοσοκομείων, όλοι και όλες που εργάζονται στον χώρο της υγείας.
Χωρίς αμφιβολία, αν υπάρχει μια κοινωνική ομάδα που έχει πληρώσει το μέγιστο τίμημα από αυτή την πανδημία, δεν είναι ούτε οι υπέργηροι, ούτε όσοι είχαν υποκείμενα νοσήματα, ούτε οι ευπαθείς ομάδες, είναι και πάλι οι εργαζόμενοι στα δημόσια νοσοκομεία. Στις τάξεις τους έχει συμβεί μια εκατόμβη θυμάτων και όχι μόνο. Φτάνει να φανταστούμε το αδιανόητο, ότι τους υποχρέωσαν να εργάζονται ακόμα κι όταν έβγαιναν θετικοί στα τεστ, ώσπου τα συμπτώματα να τους καταβάλουν.
Δεν χρειάζονται οι κρυφές κάμερες και τα δακρύβρεχτα ρεπορταζ, για να πειστεί κανείς ότι αυτό είναι το πιο λογικό και αναμενόμενο σε ανθρώπους που έρχονται διαρκώς σε επαφή με κρούσματα σε ένα περιβάλλον που βασικά μέτρα ασφαλείας δεν έχουν παρθεί. Πρέπει, όμως, να αναρωτηθούμε για το πέπλο σιωπής που έχει απλωθεί γύρω από αυτές τις συνθήκες, για το γεγονός ότι δεν έχουμε ούτε κρυφές κάμερες, ούτε δακρύβρεχτα ρεπορτάζ. Αντίθετα ακούμε να κατηγορούνται ακόμα και το γεγονός ότι το 80% των ασθενών που πεθαίνουν βρίσκονται εκτός ΜΕΘ, λες και είναι δική τους η ευθύνη που δεν φτιάχτηκαν νέες ΜΕΘ, λες και επιλέγουν ηθελημένα τον ρόλο του Θεού ή του δημίου.
Όταν στο πρώτο κύμα της πανδημίας, όταν ακόμα τα θύματα ήταν λίγα, βλέπαμε τα χειροκροτήματα των καθεστωτικών στους «ήρωες», θα έπρεπε να κρατήσουμε επιφυλάξεις. Είναι εύκολες οι φιέστες, όταν δεν έχει έρθει η ώρα απόδοσης ευθυνών. Και τώρα που ήρθε αυτή η ώρα, οι φιέστες δεν έχουν θέση. Τώρα διώχνουν από τα νοσοκομεία συνδικαλιστές που καταγγέλλουν τις συνθήκες περίθαλψης, τώρα, σε συνέχεια της προπαγάνδας περί «ατομικής ευθύνης» οι γιατροί κατηγορούνται για τα θύματα της πανδημίας και αν κινητοποιηθούν, κατηγορούνται για ανευθυνότητα.
Η πραγματικότητα είναι ότι οι υγειονομικοί, αυτοί που σηκώνουν όλο το βάρος της κρίσης βρίσκονται απέναντι στο κράτος που το μόνο που το ενδιαφέρει είναι να βρει πού θα φορτώσει την αποτυχία του, ενώ εκμεταλλεύεται τη συγκυρία, για να περάσει την πιο βαριά αντικοινωνική ατζέντα σε ένα σύνολο άλλων θεμάτων.
Οι υγειονομικοί είναι μόνοι τους. Ό,τι αίτημα είχαν διατυπώσει στο παρελθόν αποδείχθηκε προφητικό στη σημερινή κρίση, είτε αφορούσε ελλείψεις σε υλικά και εξοπλισμούς των νοσοκομείων, είτε ελλείψεις προσωπικού. Σήμερα το κράτος ομολογεί ότι δεν έχει προσωπικό να κάνει τα εμβόλια. Που και το προσωπικό που υπάρχει δεν έχει καν εμβολιαστεί το ίδιο…
Ασφαλώς είναι περισσότερα στο τραπέζι από τη γνωστή κρατική ανικανότητα και τις κομματικές επιδιώξεις της δεξιάς να βγει αλώβητη από την αποτυχία. Είναι η στρατηγική επιλογή καταστροφής και απαξίωσης της δημόσιας υγείας, όπως και κάθε δημόσιου αγαθού προς όφελος των ιδιωτών. Ενώ η πανδημία απέδειξε την εγγενή αδυναμία της ιδιωτικής υγείας να ανταποκριθεί σε δημόσιους κινδύνους ακόμα και τώρα το κράτος συνεχίζει να την πριμοδοτεί. Άμεσα και έμμεσα.
Μόνο να σκεφτούμε πως η μονοπώληση των πόρων του ΕΣΥ από την πανδημία έχει σπρώξει όλα τα άλλα περιστατικά στον ιδιωτικό τομέα. Αυτά που μέχρι χθες ήταν δωρεάν σήμερα πρέπει να πληρωθούν. Να πληρωθούν από όσους έχουν την δυνατότητα, γιατί οι πιο φτωχοί βλέπουν εξετάσεις και χειρουργεία να αναβάλλονται… για κάποτε.
Ακόμα και τώρα τα αφεντικά της υγείας, αντί να βλέπουν τα μαγαζιά τους επιταγμένα για το δημόσιο καλό, θησαυρίζουν, την ώρα που προλετάριοι και κατώτερα μικροαστικά στρώματα συντρίβονται. Αλλά όλα αυτά είναι λογικά, αν σκεφτεί κανείς ότι η εξουσία δεν είχε καν την λεπτότητα να μη σπεύσει να εμβολιαστεί πριν ακόμα και από τους υγειονομικούς.
Ο μόνος σύμμαχος σε αυτή την κρίση για την κοινωνική βάση είναι ο εαυτός της. Κι ένα κομμάτι της, οι εργαζόμενοι στην υγεία, τιμά τη συμμαχία αυτή και με το παραπάνω.
Δεν πρέπει να τους αφήσουμε μόνους και γιατί θα ήταν ανήθικο και γιατί δε μας συμφέρει.
Αν τα νοσοκομεία καταρρεύσουν, θα είναι καταστροφή.
Και για να μην καταρρεύσουν, ακόμα και αυτή την ύστατη ώρα, πρέπει να στηρίξουμε τους υγειονομικούς, να απαιτήσουμε να ικανοποιηθούν όλα τους τα αιτήματα άμεσα.
Μπορεί να μην είναι η ώρα για μαξιμαλισμούς, είναι όμως η ώρα να αναρωτηθούμε, από όσα βλέπουμε να συμβαίνουν γύρω μας, σε ποιανού τα χέρια έπρεπε να είναι το ΕΣΥ. Του κράτους που προμοτάρει τα ιδιωτικά νοσοκομεία, που μέσα σε τέτοιες συνθήκες επιλέγει να μειώσει τον προϋπολογισμό για την υγεία, που διορίζει άσχετα κομματόσκυλα για διοικητές νοσοκομείων ή των εργαζόμενων; Των εργαζόμενων που με τα δικαιωμένα χρόνια αιτήματά τους έχουν αποδείξει ότι γνωρίζουν τι συμβαίνει και τι χρειάζεται και με τη στάση τους στην πανδημία ότι ξέρουν να τιμούν τον ρόλο τους.
Ό,τι και να θεωρεί κανείς δε χωρά συζήτηση ότι το ΕΣΥ χρειάζεται άμεσα μαζικές προσλήψεις. Ότι όλοι οι υγειονομικοί πρέπει να εμβολιαστούν άμεσα κατά απόλυτη προτεραιότητα. Ότι τα νοσοκομεία χρειάζονται νέες ΜΕΘ, εξοπλισμούς και αναλώσιμα.
Κι ότι εν όψει ενός πιθανού τρίτου κύματος της πανδημίας η ιδιωτική υγεία πρέπει να επιταχτεί στο σύνολό της. Κάθε μέρα ένα μέρος των νεκρών θα επιβίωνε, αν ένα μέρος των συνδικαλιστικών αιτημάτων των υγειονομικών είχε ικανοποιηθεί.
Πόσο θα επιτρέψουμε να συνεχιστεί και να χειροτερέψει αυτή η συνθήκη;
Να σταθούμε στο πλευρό των υγειονομικών.
Να υποστηρίξουμε τα αιτήματά τους
Να υπερασπιστούμε τις κινητοποιήσεις τους
Με ανακοίνωσή της η ΟΕΝΓΕ καλεί σε πανελλαδικές κινητοποιήσεις στις εισόδους των νοσοκομείων και των κέντρων υγείας τις πρωινές ώρες της Τετάρτης 7/4, την Παγκόσμια Ημέρα Υγείας, ενώ την ίδια μέρα στις 16:00 καλεί σε κεντρική συγκέντρωση διαμαρτυρίας έξω από το Υπουργείο Υγείας στην Αθήνα. Ως Αναρχική Ομοσπονδία στηρίζουμε το κάλεσμα και τις προγραμματισμένες κινητοποιήσεις της ΟΕΝΓΕ για την άμεση και ουσιαστική ενίσχυση και θωράκιση του δημόσιου συστήματος υγείας και την ικανοποίηση των αιτημάτων των γιατρών, των υγειονομικών και των εργαζόμενων στα νοσοκομεία.
Αναρχική Ομοσπονδία
Site: https://anarchist-federation.gr/
email: anarchist-federation@riseup.net
Twitter: twitter.com/anarchistfedGr
Fb: facebook.com/anarxikiomospondia2015
Youtube: Αναρχική Ομοσπονδία
7 Απρίλη, Κινητοποιήσεις υγειονομικών και συγκέντρωση στο υπ. Υγείας
Απέναντι στην δολοφονική διαχείριση της πανδημίας από το κράτος και τα αφεντικά.
ΟΛΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ! ΤΡΟΦΗ, ΥΓΕΙΑ, ΠΑΙΔΕΙΑ, ΣΤΕΓΑΣΗ
Βρισκόμαστε σε μία περίοδο συνολικής συστημικής κρίσης με την αντιεξεγερτική και αντικοινωνική ατζέντα του κράτους να ξεδιπλώνεται με όλο και μεγαλύτερη σφοδρότητα. Σε αυτή την ίδια ασφυκτική πραγματικότητα η έξαρση της πανδημίας τον τελευταίο χρόνο και η εγκληματική κρατική διαχείρισή της έχει λειτουργήσει ως καταλύτης για την σαρωτική επίθεση κράτους και αφεντικών απέναντι στην μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία και σε όλα τα μέτωπα. Την ίδια στιγμή που χιλιάδες άνθρωποι νοσούν και χιλιάδες έχουν ήδη χάσει την ζωή τους, ως αποτέλεσμα της πλήρους απαξίωσης και εγκατάλειψης του δημοσίου συστήματος υγείας (με ελλείψεις σε προσωπικό, υλικό και νοσοκομεία), η ακροδεξιά πολιτική διαχείριση επιταχύνει τις αντικοινωνικές διαδικασίες αναδιάρθρωσης. Η ψήφιση του νόμου για την περιστολή των διαδηλώσεων, η εκπαιδευτική αναδιάρθρωση, μέρος της οποίας είναι η είσοδος των αστυνομικών δυνάμεων στις σχολές, η περαιτέρω όξυνση της εγκληματικής βίας των κατασταλτικών μηχανισμών, οι συλλήψεις και διώξεις αγωνιστών/τριών σε διαδηλώσεις, η επίθεση στους αγώνες των υγειονομικών, οι οποίοι υπερασπίζονται τον δημόσιο χαρακτήρα της υγείας και αντιμετωπίζουν την ποινικοποίηση της συνδικαλιστικής δράσης και την εκδικητική μεταχείριση κράτους και διοίκησης αποτελούν κομμάτια της επιβολής του σύγχρονου ολοκληρωτισμού σε ολόκληρη την κοινωνία.
Έχει γίνει σαφές ότι οι αλλεπάλληλες καραντίνες που προηγήθηκαν, όπως και τα νέα μέτρα στην κατεύθυνση ανοίγματος της οικονομίας και του τουρισμού, που το κράτος έχει επιβάλλει, δεν έχουν στόχευση να εξυπηρετήσουν τις κοινωνικές ανάγκες απέναντι στην φονική πανδημία. Κι αυτό γιατί, παρά τον ένα χρόνο που έχει περάσει από το ξέσπασμα της πανδημίας το κράτος δεν έχει προσλάβει μόνιμο υγειονομικό προσωπικό, δεν έχει εξοπλίσει τα δημόσια νοσοκομεία, δεν έχει επιτάξει τις υπάρχουσες ιδιωτικές κλινικές. Αντιθέτως έχει προωθήσει μια σειρά αντικοινωνικών αναδιαρθρώσεων, έχει χορηγήσει εκατομμύρια στα μεγάλα αφεντικά και τα μιντιακά φερέφωνα της εξουσίας και έχει επιχειρήσει την δόμηση ενός αστυνομικού κράτους με τον συνεχή εξοπλισμό των σωμάτων ασφαλείας και τις χιλιάδες προσλήψεις σε αυτά.
Από τη μεριά μας ως αναρχικοί/ες, αντιλαμβανόμαστε ότι κανένα σύστημα εκμετάλλευσης και καταπίεσης δεν πρόκειται να νοιαστεί για την υγεία και την επιβίωσή μας, μόνο στο βαθμό που είμαστε χρήσιμοι για την αναπαραγωγή του. Ενώνουμε τις φωνές μας με τους υγειονομικούς που διεκδικούν την ενίσχυση της δημόσιας υγείας και απαιτούν την άμεση επίταξη των ιδιωτικών κλινικών, ώστε να μην συνεχιστεί η διαλογή ανθρώπων στα ήδη κορεσμένα δημόσια νοσοκομεία. Βρισκόμαστε δίπλα στους αγωνιζόμενους φοιτητές/τριες ενάντια στην εκπαιδευτική αναδιάρθρωση των αποκλεισμών, της καταστολής και της υποταγής. Στεκόμαστε αλληλέγγυοι σε όλους όσοι αντιμετωπίζουν το καθεστώς εξαίρεσης (πρόσφυγες, μετανάστες, φυλακισμένοι) και σε όλους όσοι αγωνίζονται στους δρόμους, τις γειτονιές, στους χώρους εκμετάλλευσης, τα σχολεία και τις σχολές ενάντια στην επιβολή της κρατικής και καπιταλιστικής βαρβαρότητας. Εμείς, λοιπόν, οι καταπιεσμένοι και καταπιεσμένες αυτού του κόσμου δεν θα παζαρέψουμε τον θάνατο μας, θα πολεμήσουμε για τη ζωή και την αξιοπρέπεια!
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΩΝ- ΑΜΕΣΗ ΕΠΙΤΑΞΗ ΤΩΝ ΙΔΙΩΤΙΚΩΝ ΚΛΙΝΙΚΩΝ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΑΓΩΝΙΖΟΜΕΝΟΥΣ ΦΟΙΤΗΤΕΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΑΝΑΔΙΑΡΘΡΩΣΗ ΤΩΝ ΑΠΟΚΛΕΙΣΜΩΝ, ΤΗΣ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΥΠΟΤΑΓΗΣ
ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΗ ΚΑΙ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ, ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ
ΓΙΑ ΜΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΙΣΟΤΗΤΑΣ, ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ, ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ
7 Απρίλη: Καλούμε σε στήριξη των κινητοποιήσεων των υγειονομικών και της συγκέντρωσης στο υπ. Υγείας στις 16.00
Συνέλευση Αναρχικών για την Κοινωνική και Ταξική Χειραφέτηση
Όχι άλλος χαμένος χρόνος, όχι άλλες χαμένες ζωές!
Η περίοδος της πανδημίας έχει αναδείξει με τον πιο εκκωφαντικό τρόπο τη σημασία που έχει για τη κοινωνία η δημόσια και δωρεάν περίθαλψη και πρόσβαση σε ποιοτικές υγειονομικές υπηρεσίες. Ένας βασικός πυλώνας προστασίας της κοινωνίας που τη μνημονιακή περίοδο βρέθηκε στο στόχαστρο των δημοσιονομικών περικοπών και αντιμετωπίστηκε σαν ένα οποιοδήποτε προϊόν. Αντί για ένα θωρακισμένο και πλήρως εξοπλισμένο Ε.Σ.Υ, ο covid-19 βρήκε στην Ελλάδα υποβαθμισμένα νοσοκομεία, ελλείψεις σε όλους τους τομείς και μόλις έναν αντίπαλο. Το υγειονομικό προσωπικό που με αυταπάρνηση και συνέπεια δίνει εδώ και 13 μήνες τη μάχη με τη πανδημία αποκλειστικά με τις δικές του δυνάμεις, χωρίς καμία ουσιαστική στήριξη από τη κυβέρνηση. Μια κυβέρνηση που είχε και έχει σταθερά μια και μόνο έγνοια. Τη προστασία φίλων και ημετέρων.
Σήμερα συνειδητοποιούμε με τον πιο επώδυνο τρόπο πόσο σημαντικό είναι το Ε.Σ.Υ για τη κοινωνία, που εδώ και ένα χρόνο περιθάλπει τους δυσανάλογα πολλούς ασθενείς covid-19. Καταλαβαίνουμε πόσο σημαντική είναι για κάθε έναν και μία από εμάς, για τα αγαπημένα μας πρόσωπα, η δωρεάν πρόσβαση στις παροχές υγείας ανα πάσα ώρα και στιγμή. Αναγνωρίζουμε την αξία των εργαζομένων του Ε.Σ.Υ. , των ανθρώπων που παρά την επισφάλεια της εργασιακής τους συνθήκης, παρ' όλες τις δυσκολίες της παρούσας κατάστασης, είναι εκεί να στηρίζουν, να φροντίζουν και να θεραπεύουν τους ασθενείς. Σηκώνοντας το βάρος της πανδημίας χωρίς την ουσιαστική βοήθεια του κράτους αλλα και πολλές φορές ούτε και των ίδιων των διοικήσεων των νοσοκομείων τους. Βλέπουμε τη διαφορά του "ιδιωτικού" με το "δημόσιο" : Στο πρώτο αυτοσκοπός είναι το κέρδος, ενώ στο δεύτερο η παροχή υπηρεσιών υγείας. Μια ακόμα ξεκάθαρη εικόνα των ημερών, που τη διαμόρφωσαν οι πολιτικές της "λιτότητας", της "ανάπτυξης" και των "επενδύσεων".
Γνωρίζοντας όλα αυτα, ας σκεφτούμε και μια ακόμη παράμετρο που διαμορφώνει τη συνθήκη της περιόδου: Τι θα συνέβαινε αν διεκδικούμε το "σπασιμο της πατέντας" των εμβολίων; Αν υπήρχε η δυνατότητα μαζικής παραγωγής εμβολίων κατά του covid 19, με το ελάχιστο κόστος και διανομής τους στον ελάχιστο χρόνο;
Ας πάμε όμως και πέρα απ' τη σημερινή κατάσταση. Βλέποντας τις ελλείψεις στο Ε.Σ.Υ και ταυτόχρονα αξιολογώντας τις ανάγκες μας ως πολίτες, αναρωτιόμαστε αν αυτή η κατάσταση μας αξίζει ή όχι, αναρωτιόμαστε τι θα σήμαινε για τη κοινωνία να γνωρίζει ότι οποιοσδήποτε άνθρωπος θα είχε πρόσβαση σε όλες τις δομές και παροχές υγείας. Και οι απαντήσεις είναι σαφής. Αυτό που θέλουμε και διεκδικούμε είναι ένα εξελιγμένο και πλήρως επανδρωμένο Εθνικό Σύστημα Υγείας. Ένα Ε.Σ.Υ όπου θα είναι αυτονόητη η δωρεάν παροχή περίθαλψης αλλά και πρόληψης. Όπου για μια έγκυο η συνεχή επαφή με τη γυναικολόγο της θα είναι δεδομένη. Ότι κατα τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, του τοκετου αλλά και μετά από αυτόν θα της παρέχεται η κατάλληλη φροντίδα και εκπαίδευση απ' το δημόσιο νοσοκομείο. Όπου ένας καρκινοπαθής και οι οικείοι του θα είναι σίγουροι ότι στο δημόσιο θα λάβουν τις καλύτερες δυνατές θεραπείες, απ' το καλύτερα εκπαιδευμένο και καταρτισμένο ιατρονοσηλευτικό προσωπικό. Σήμερα όμως, τα παραπάνω φαντάζουν ουτοπικά αντί για ρεαλιστικά. Σε μια περίοδο που το Ε.Σ.Υ και οι άνθρωποί του πιέζονται περισσότερο από ποτέ για να ανταπεξέλθουν, η επίταξη του ιδιωτικού τομέα υγείας αποτελεί την πιο λογική πολιτική απόφαση για το αυτονόητο. Να σωθούν ζωές. Και κάθε μέρα που περνάει και δεν λαμβάνονται δραστικά μέτρα, οι διασωληνωμένοι και οι θάνατοι εκτός Μ.Ε.Θ γίνονται η νέα πραγματικότητα. Οι χαμένες ζωές εξαιτίας της ανεπάρκειας της κυβέρνησης αποτελούν έγκλημα κατ' εξακολούθηση και όχι "ένα μικρό ποσοστό" όπως πρόσφατα μας ενημέρωσαν οι εκπρόσωποί της.
Η 7η Απρίλη, η παγκόσμια ημέρα υγείας, ας αποτελέσει μια ακόμη ευκαιρία να υπερασπιστούμε το Ε.Σ.Υ και τους ανθρώπους του. Να διεκδικήσουμε την ενίσχυσή του και την καθολική πρόσβαση σε ποιοτικές υπηρεσίες υγείας για όλη τη κοινωνία.
Στις 7 Απρίλη στηρίζουμε τις κινητοποιήσεις στις πύλες των νοσοκομείων και στο Υπουργείο Υγείας στις 16:00.
Όχι άλλος χαμένος χρόνος, όχι άλλες χαμένες ζωές.
Να σταματήσουν οι διώξεις σε βάρος των αγωνιζόμενων υγειονομικών.
Άμεση επίταξη του ιδιωτικού τομέα υγείας.
Οι ζωές μας πάνω από τα κέρδη τους.
Συνάντηση για μια Αντικαπιταλιστική και Διεθνιστική Αριστερά
Κάλεσμα στήριξης και συμμετοχής στις κινητοποιήσεις των υγειονομικών στις 7/4
Ενώ η Ελλάδα εμφανίζει έναν από τους υψηλότερους δείκτες θνητότητας ασθενών με λοίμωξη Covid-19 στην Ευρώπη, ενώ οι μακάβριες ειδήσεις των δεκάδων νεκρών έχουν γίνει πια καθημερινότητα, ενώ η κατάσταση στα Δημόσια Νοσοκομεία είναι στην καλύτερη περίπτωση απελπιστική με την πληρότητα στις ΜΕΘ να ξεπερνά το 100%, ενώ το υγειονομικό προσωπικό βρίσκεται στα όρια των φυσικών του αντοχών η κυβέρνηση εμμένει στην θανατοπολιτική της: Καμία ενίσχυση του ΕΣΥ, καμία επίταξη των αναγκαίων υπηρεσιών και δομών του ιδιωτικού τομέα υγείας, ένας εμβολιαστικός σχεδιασμός ''σταγονόμετρο'', και καταστολή για οποιονδήποτε αντιστέκεται.
Από την δήλωση ''είμαστε έτοιμοι να αντιμετωπίσουμε την πανδημία'' διά στόματος υψηλόβαθμων κυβερνητικών στελεχών ένα χρόνο πριν φτάσαμε σήμερα στο να θεωρείται λογικό σύμφωνα με το υπουργείο υγείας ένα ποσοστό θανάτων ασθενών εκτός ΜΕΘ που φτάνει το 20%.
Η θανατοπολιτική τους όμως δεν τελειώνει εδώ, συνεχίζεται στα στρατόπεδα συγκέντρωσης προσφύγων/μεταναστών όπου οι διαμένοντες πληθυσμοί αφήνονται πλέον να πεθάνουν αβοήθητοι είτε οδηγούνται μεθοδικά στην απελπισία και την αυτοκτονία, στις φυλακές με τις άθλιες συνθήκες κράτησης και της στέρησης βασικών δικαιωμάτων αλλά και στα εργασιακά κάτεργα με τελευταίο τρανταχτό παράδειγμα την εργατική δολοφονία 3 εργατών εργολαβικού συνεργείου του ΑΚΤΩΡ οι οποίοι έχασαν την ζωή τους εν ώρα εργασίας συντήρησης κολώνας του ΔΕΔΔΗΕ.
Εν μέσω υγειονομικής κρίσης η κυβέρνηση με κάθε μέσο καταστολής που διαθέτει και με σταθερό αρωγό τα φίλια ΜΜΕ (ειδικευόμενα στο ψέμα και στην παραποίηση της αλήθειας) βάλλει εναντίον όσων τολμούν να σηκώσουν κεφάλι ενάντια στην εγκληματική διαχείριση της πανδημίας, σε όσους αντιστέκονται στα αντιλαϊκά εκπαιδευτικά και εργασιακά νομοσχέδια, σε όσους αρνούνται να αποδεχτούν την αστυνομική βία ως την νέα κανονικότητα. Απεναντίας, συγκαλύπτει παιδεραστές και βιαστές (πχ Λιγνάδης, Γεωργιάδης), αθωώνει μεγαλοναρκέμπορους και ρίχνει ποινές χάδια στις φασιστοσυμμορίες που οι ίδιοι εξέθρεψαν και χρησιμοποίησαν στο παρελθόν ως μακρύ χέρι του κράτους.
Οι κρατικές μεθοδεύσεις και αυθαιρεσίες, η συστηματική φίμωση και η αστυνομική καταστολή στρέφονται και εναντίον των αγωνιζόμενων υγειονομικών. Οι άλλοτε ήρωες με τις πράσινες και λευκές μπλούζες πέρα από τις υπερωρίες και τις επισφαλείς συνθήκες εργασίες σήμερα τρώνε γκλοπιές στο κεφάλι σε κινητοποιήσεις τους, απειλούνται και παρακολουθούνται από βαλτές διοικήσεις, τους αποστέλλονται κλητεύσεις για απολογία εξαιτίας κινητοποιήσεων για διεκδίκηση καλύτερων όρων εργασίας, απειλούνται με πειθαρχικές διώξεις σε περίπτωση που νοσήσουν από τον ιό, τους επιβάλλονται ποινές στέρησης μισθού με γελοίες αφορμές , απειλούνται με ΕΔΕ στην περίπτωση που δημοσιοποιήσουν την πραγματική κατάσταση που επικρατεί στα νοσοκομεία και τιμωρούνται για την συνδικαλιστική τους δράση με μετακινήσεις σε άλλα νοσοκομεία ή και με απόλυση.
Ενδεικτική είναι η περίπτωση του προέδρου του σωματείου εργαζομένων του νοσοκομείου Αγ. Σάββας, ο οποίος και απολύθηκε στις 31 Μαρτίου παρά τις τραγικές ελλείψεις σε ανθρώπινο δυναμικό στο εν λόγω νοσοκομείο. Μιλάμε εδώ για την πρώτη απόλυση προέδρου σωματείου στο δημόσιο μετά το 1974. Μία εκδικητική απόλυση η οποία πέρα από τον ίδιο στοχεύει να χτυπήσει το σωματείο εργαζομένων του νοσοκομείου το οποίο την τελευταία δεκαετία αντιστέκεται στις συστηματικές προσπάθειες υπονόμευσης του Δημόσιου Συστήματος Υγείας. Μία απόλυση που κινείται στα πλαίσια της συνέτισης όσων τολμούν να αντισταθούν στον κυβερνητικό προγραμματισμό στο πεδίο της υγείας. Μία απόλυση η οποία επικυρώθηκε σε πολιτικό επίπεδο, από τον Κ. Μπακογιάννη ο οποίος σε αγαστή συνεργασία με τους εκλεγμένους της Χρυσής Αυγής καταψήφισε το ψήφισμα αλληλεγγύης στον πρόεδρο του σωματείου εργαζομένων του νοσοκομείου Αγ. Σάββας που είχε κατατεθεί στο Δημοτικό Συμβούλιο.
Την ίδια στιγμή καθημερινά πληθαίνουν οι καταγγελίες για διοικητικές αυθαιρεσίες σε διάφορα νοσοκομεία, όπως στην περίπτωση του νοσοκομείου Ευαγγελισμός με την εκδικητική παρακράτηση μέρους του μισθού (15 και 5 ημερών) δύο ειδικευόμενων γιατρών του ορθοπεδικού τμήματος, με πρόσχημα την αναιδή τους συμπεριφορά. Στην ουσία αυτό που ενόχλησε την διοίκηση ήταν η απαίτηση των δύο εργαζομένων για καλύτερες συνθήκες εργασίας για τους ίδιους και καλύτερες συνθήκες νοσηλείας για τους ασθενείς.
Μιλάμε εδώ για την προέκταση μιας κυβερνητικής πολιτικής η οποία ακόμα και αυτή την ύστατη στιγμή αντί να διαθέσει χρήματα (τα χρήματα των φορολογουμένων) για την μόνιμη και επαρκή στελέχωση των νοσοκομείων/κέντρων υγείας/ΤΟΜΥ, την αύξηση των μέσων μαζικής μεταφοράς, την πρόσληψη δασκάλων/καθηγητών στα σχολεία και την εύρεση κατάλληλων χώρων διδασκαλίας για την μείωση των μαθητών ανά τάξη, την διασφάλιση αντι-Covid 19 προστατευτικών μέτρων στους χώρους εργασίας κτλ επιλεγεί να ξοδεύει δισεκατομμύρια ευρώ σε εξοπλιστικά προγράμματα, δεκάδες εκατομμύρια για την ενίσχυση των σωμάτων της αστυνομίας (στα πλαίσια μιας στρατηγικής καταστέλλω όποιον αντιστέκεται), μειώνει την φορολογία για τις άδειες χρήσης ΜΜΕ κατά 98,5%, ανακεφαλαιοποιεί ιδιωτικές εταιρείες (πχ Aegean) με χρηματοδοτήσεις δώρο και στήνει την αγορά για τις ιδιωτικές μεγα-κλινικές σπρώχνοντας εκεί όσους και όσες έχουν την οικονομική δυνατότητα.
Για τους υπόλοιπους, η πρόσβαση σε δομές/υπηρεσίες υγείας αποτελεί μάλλον άπιαστη πολυτέλεια. Όσο για τις ιδιωτικές κλινικές και το μεγάλο έργο που αυτές θα επιτελέσουν στην μάχη κατά του Covid-19 η κοροϊδία φαίνεται δεν έχει όρια. Η μεταφορά ασθενών στις εν λόγω δομές προϋποθέτει αυτοί να βρίσκονται ένα βήμα πριν το εξιτήριο, με την νοσηλεία τους πάντοτε να γίνεται με το αζημίωτο. Παράλληλα, το εμπόριο ελπίδας του μαζικού εμβολιασμού αποδεικνύεται ένα μεγάλο φιάσκο απουσίας επιχειρησιακού σχεδιασμού και εμβολιαστικών δόσεων.
Σε όποιον τα παραπάνω δεν φαντάζουν ως ενίσχυση του δημόσιου συστήματος υγείας, έχει δίκιο. Μπροστά στα κέρδη της πολιτικοοικονομικής ελίτ αυτής της χώρας και της διατήρησης της εξουσίας της εις βάρος της κοινωνικής βάσης οι λέξεις "δημόσια υγεία" αποτελούν ψιλά γράμματα, αν όχι παρωχημένη αντίληψη περί κοινωνικού κράτους. Άλλωστε, η διαχρονική υπονόμευση της Δημόσιας υγείας ως μόνο στόχο έχει την ιδιωτικοποίηση και εμπορευματοποίησή της. Όποιος όμως σπέρνει ανέμους θερίζει θύελλες.
H καραμέλα της ατομικής ευθύνης/ανευθυνότητας ως κύριος μηχανισμός διασποράς του ιού έλιωσε, όταν έγινε αντιληπτό το πως εκμεταλλεύτηκε την πανδημία το κεφάλαιο: Έλιωσε με την ψήφιση των νομοσχεδίων Χρυσοχοΐδη-Κεραμέως για τα πανεπιστήμια, με την απελευθέρωση των πλειστηριασμών πρώτης κατοικίας, με το νομοσχέδιο που απαγορεύει τις διαδηλώσεις, με το νέο εργασιακό νομοσχέδιο που έρχεται προς ψήφιση τον επόμενο καιρό. Με τις απαγορεύσεις που αφορούσαν μόνο την εργατική τάξη, το λαό και τα δικαιώματά του όταν οι καπιταλιστικές επιχειρήσεις συνέχισαν να λειτουργούν κανονικά. Με τις fast-track ιδιωτικοποιήσεις, με την μή ενίσχυση του ΕΣΥ και την αδιαφορία για τη στήριξη των εργαζομένων και των ανέργων, με την λογοκρισία του διαδικτύου και της καλλιτεχνικής έκφρασης, με την καθημερινή αστυνομική βία που εφαρμόζεται στο πλαίσιο "Νόμος και Τάξη" που έχει κατακλύσει τις γειτονιές μας και που μας επιτρέπει να βγούμε από το σπίτι στην ουσία μόνο για να παράγουμε και να καταναλώσουμε.
Τα γεγονότα στην Ν. Σμύρνη όπου αγωνιστές ξυλοκοπήθηκαν και συνελήφθησαν επειδή διαμαρτυρήθηκαν για την επιβολή προστίμων σε μία οικογένεια με μικρά παιδιά που κάθισε σε ένα παγκάκι, η μεθοδευμένη προσπάθεια δολοφονίας του αγωνιστή Δ. Κουφοντίνα αλλά και η -δύο φορές - εκκένωση της κατάληψης της Πρυτανείας του ΑΠΘ, αποτέλεσαν το έναυσμα για να γυρίσει ο φόβος πλευρά. Χιλιάδες διαδηλωτές αψηφώντας τις απαγορεύσεις, τα πρόστιμα, τις συλλήψεις και την οργανωμένη κρατική τρομοκρατία πλημμυρίζουν τους δρόμους και τις πλατείες της Αθήνας, της Θεσσαλονίκης και άλλων πόλεων συγκροτώντας μαζικές λαϊκές αντιστάσεις στην επιβαλλόμενη δυστοπία και στον ''δημοκρατικό'' ολοκληρωτισμό, ανοίγοντας τον δρόμο για την διεκδίκηση της ζωής και της αξιοπρέπειας. Στηρίζουμε και συμμετέχουμε στον αγώνα των Υγειονομικών, του φοιτητικού κινήματος, των τοπικών αντιστάσεων ενάντια στην κρατική καταστολή.
Μόνο με ένα ενιαίο σύστημα Υγείας (Δημόσια Υγεία - Πρωτοβάθμια Φροντίδα, - Νοσοκομειακή περίθαλψη) το οποίο θα καλύπτει δωρεάν και επαρκώς τις ανάγκες όλων θα μπορέσουμε ως κοινωνία να εξέλθουμε με το μικρότερο δυνατό κόστος από την πανδημία και τις πολύπλευρες συνέπειές της. Μόνο με αλληλεγγύη, ενότητα και οργάνωση θα μπορέσουμε να σταθούμε απέναντι στην κρατική και καπιταλιστική διαχείριση της πανδημίας όπου για την εργατική τάξη και το λαό επιφυλάσσει μόνο φτώχεια, ανεργία, επισφάλεια, καταστολή, τρομοκρατία, την ίδια στιγμή που οι ιμπεριαλιστές ετοιμάζουν ήδη τις νέες πολεμικές επεμβάσεις που έρχονται όλο και πιο κοντά στην περιοχή μας. Δουλειά τη δουλειά και γειτονιά τη γειτονιά, χωρίς αυταπάτες πια για την όποια σοσιαλδημοκρατία, να παλέψουμε ενάντια στον καπιταλισμό και στις κρίσεις του, ενάντια στον ιμπεριαλισμό και την διαρκή πολεμική προετοιμασία, ενάντια στην αστυνομοκρατία, ενάντια στη λεηλασία της φύσης, ενάντια στην εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.
ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ ΚΑΙ ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΜΕ ΣΤΙΣ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΩΝ ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ 7/4
ΑΘΗΝΑ:
- Πύλη του Νοσοκομείου Άγιος Σάββας, 12:00
- Υπουργείο Υγείας, 16:00
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ:
- Ιπποκράτειο Γενικό Νοσοκομείο, 9:00
- Θεαγένειο Αντικαρκινικό Νοσοκομείο 9:00
Νίκη στους αγώνες των φοιτητών/ φοιτητριών, των γειτονιών, της εργατικής τάξης και του λαού
Άμεση ικανοποίηση των αιτημάτων των Υγειονομικών
- Ανανέωση της σύμβασης του επικουρικού γιατρού, προέδρου του σωματείου εργαζομένων του νοσοκομείου Άγιος Σάββας
- Καμία επιβολή προστίμου στους δύο γιατρούς του νοσοκομείου Ευαγγελισμός
- Καμία δίωξη στους υγειονομικούς Αφροδίτη Ρέτζιου, Θανάση Σιούλη και Δάφνη Κατσίμπα και σε όλους τους γιατρούς που διώκονται διοικητικά ή ποινικά
- Μαζικές προσλήψεις μόνιμου προσωπικού, πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης
- Μονιμοποίηση των εκτάκτων και επικουρικών
- Ισχυρή Δημόσια Υγεία με επαρκή στελέχωση και χρηματοδότηση
- Επαρκή μέτρα ατομικής προστασίας
- Άμεσα μέτρα για την πλήρη επαναλειτουργία των τακτικών ιατρείων και των χειρουργείων στο δημόσιο σύστημα υγείας.
- Δημιουργία του αναγκαίου αριθμού εμβολιαστικών κέντρων στο πλαίσιο της Π.Φ.Υ. σε κατάλληλους χώρους και στελέχωση τους με προσλήψεις μόνιμου προσωπικού.
- Επίταξη του ιδιωτικού τομέα υγείας
Ταξική Αντεπίθεση (Ομάδα Αναρχικών και Κομμουνιστών)