Σάββατο 27 Μαρτίου 2021 στις 13.00
Συγκέντρωση για τις εργοδοτικές δολοφονίες
ΤΑ ΕΡΓΑΤΙΚΑ «ΑΤΥΧΗΜΑΤΑ» ΕΙΝΑΙ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΚΕΡΔΟΦΟΡΙΑΣ ΤΩΝ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ
Πριν από λίγες ημέρες άλλα δύο εργατικά «ατυχήματα» συνέβησαν στην Πάτρα με θύματα δυο εργαζόμενους κατά τη διάρκεια της εργασίας τους. Το πρώτο συνέβη στην περιοχή της παλαιάς εθνικής οδού, σε επιχείρηση επεξεργασίας μαρμάρων, στην οποία ο εργαζόμενος που εργαζόταν εκεί, ηλικίας 58 ετών καταπλακώθηκε από μαρμάρινο όγκο. Ο άλλος εργαζόμενος ηλικίας 66 ετών, που εργαζόταν στα έργα επέκτασης βιομηχανίας παρασκευής φαρμάκων στην ΒΙΠΕ, υπέστη ατύχημα κατά τη διάρκεια της εργασίας του, όταν ανυψούμενο με γερανό φορτίο έπεσε, καθώς ο ιμάντας που το συγκρατούσε έφυγε από την ασφάλεια. Πρόκειται για άλλα δυο περιστατικά που έρχονται να συμπληρώσουν την τεράστια λίστα των εργατών-τριών που θυσιάζονται καθημερινά στο βωμό του κεφαλαίου. Άλλα δύο περιστατικά που επιβεβαιώνουν ότι μπροστά στα κέρδη των αφεντικών είμαστε όλοι και όλες μας αναλώσιμοι, δίχως να έχει για τ' αφεντικά και το κράτος καμία αξία η ανθρώπινη ζωή.
Για τα «ατυχήματα» αυτά δε φταίει ούτε η κακιά ώρα ούτε η κακιά στιγμή. Στην ουσία είναι εργοδοτικά εγκλήματα και έχουν ενόχους, το κράτος και την εργοδοσία που δεν παίρνουν μέτρα προστασίας στους χώρους δουλειάς και που από κοινού συνεχίζουν να αντιμετωπίζουν την υγιεινή και την ασφάλεια ως κόστος που δεν είναι διατεθειμένοι να αναλάβουν, καθώς στόχος τους είναι να εξοικονομούν πόρους, για να ενισχύουν τη κερδοφορία των αφεντικών.
Εξάλλου, οι δυο προαναφερθείσες δολοφονίες από τα αφεντικά εν ώρα εργασίας των δύο εργαζομένων συνέβησαν σε μια περίοδο κατά την οποία η ταξική διαχείριση της πανδημίας από την πλευρά του κράτους έχει οδηγήσει στην εντατικοποίηση της εργασίας σε πολλούς εργασιακούς χώρους. Από τις ατέλειωτες εργατοώρες των υγειονομικών στα νοσοκομεία, που οδηγούνται στην εξάντληση θέτοντας σε κίνδυνο την υγεία τους δουλεύοντας μάλιστα χωρίς να λαμβάνουν βαρέα και ανθυγιεινά ένσημα, μέχρι τους εργαζόμενους στις ταχυμεταφορες-οδηγούς δικύκλων-delivery που ξεζουμίζονται στις εργασιακές γαλέρες της μισθωτής σκλαβιάς και που συχνά αφήνουν το αίμα τους στην άσφαλτο. Αλλά και το ξεζούμισμα πολλών εργαζομένων μέσα από την τηλεργασία με τα ωράρια-λάστιχο, κάτι που σημαίνει την επέκταση του ωραρίου εργασίας με τους εργαζόμενους πάντα διαθέσιμους για την εργοδοσία, η οποία έχει καταφέρει να απομειώσει το λειτουργικό κόστος, καθώς οι εργαζόμενοι αναλαμβάνουν επιπλέον και τα έξοδα για τα αναλώσιμα.
Αν λοιπόν αποκαλύπτουν κάτι αυτές ο δολοφονίες, αυτό είναι η εγκληματική δράση του ντόπιου κεφαλαίου, η εντατικοποίηση της εργασίας μας και η υπερεκμετάλλευση της εργατικής τάξης από τα αφεντικά ως τρόπος κερδοφορίας για τo κεφάλαιο, που στο βωμό της συσσώρευσης πλούτου δε διστάζει να πατήσει επί πτωμάτων. Αποκαλύπτουν επίσης και την κρατική διαχείριση της μισθωτής σκλαβιάς προς όφελος του κεφαλαίου, μιας διαχείρισης εξωραϊσμένης με την επίκληση για την δημιουργία προϋποθέσεων για επιχειρηματικότητα, ανταγωνιστικότητα και οικονομική ανάκαμψη. Στην ουσία, αποκαλύπτουν όλη τη σαπίλα του καπιταλισμού και του κράτους, η συνέχεια και η αναπαραγωγή των οποίων βασίζεται πάνω στη λεηλασία της ζωής των από κάτω της κοινωνικής πυραμίδας. Αυτό σημαίνει ότι οι θάνατοι και οι τραυματισμοί στην δουλειά δεν είναι «δυστυχήματα» και «ατυχήματα» αλλά εγκλήματα του καπιταλισμού. Πρόκειται για μια ταξική «γενοκτονία» που μόνο με ταξικούς όρους μπορεί να σταματήσει.
Πρέπει λοιπόν να γίνει αντιληπτό πως, ενώ για τον εργάτη ο μισθός είναι όρος ύπαρξης, για το αφεντικό είναι κόστος. Ενώ για τον εργάτη η ασφάλεια στην δουλειά είναι ζήτημα σωματικής ακεραιότητας, ζωής και θανάτου, για το αφεντικό είναι κι αυτό κόστος. Όσο βαθαίνει η κρίση του κεφαλαίου -ιδίως σ' αυτές τις συνθήκες της πανδημίας- τόσο οι σχέσεις εκμετάλλευσης θα εντείνονται, τόσο οι τραυματισμοί και οι θάνατοι εργαζομένων στα εργασιακά κάτεργα της μισθωτής σκλαβιάς θα πληθαίνουν.
Απέναντι στην εκμετάλλευση της εργατικής μας δύναμης, απέναντι στις εκατόμβες σακατεμένων και νεκρών εργατών, οι εργαζόμενοι και οι εργαζόμενες ας αντιτάξουμε την ταξική μας αυτοοργάνωση σε σωματεία βάσης, τη συναδελφικότητα και την ταξική μας αλληλεγγύη καθώς και τη συλλογική αντίσταση μέσα και έξω από τους χώρους δουλειάς και της καθημερινότητάς μας. Στη γειτονιά, στη σχολή, στο σχολείο, στο χώρο δουλειάς και σε κάθε πτυχή της ζωής μας η αυτoοργάνωση της άμυνας αλλά και της αντεπίθεσής μας είναι η μόνη υπαρκτή λύση απέναντι στην ολομέτωπη επίθεση που δεχόμαστε από το κράτος και το κεφάλαιο.
ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΜΙΣΘΩΤΗ ΣΚΛΑΒΙΑ ! ΚΑΜΙΑ ΕΙΡΗΝΗ ΜΕ ΤΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ !
ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΙ ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΙΣ ΕΡΓΟΔΟΤΙΚΕΣ-ΚΡΑΤΙΚΕΣ ΔΟΛΟΦΟΝΙΕΣ !
συγκέντρωση - μικροφωνική: Σάββατο 27 Μάρτη στη 1 το μεσημέρι στην πλ. Όλγας
Ταξική δράση ενάντια στα αφεντικά | Πάτρα