Τρίτη 23 Μαρτίου 2021 στις 18.00
(Ξανά) Ανοιχτή Συνέλευση Αδιαμεσολάβητου Αγώνα για τη Λέσχη
(Ξανά) Ανοιχτή Συνέλευση Αδιαμεσολάβητου Αγώνα για τη Λέσχη
Τι τρέχει στη λέσχη του ΑΠΘ;
Μετά από ένα χρόνο λειτουργίας με διανομή συσκευασμένου φαγητού, φαίνεται ότι δεν έχει κατασταλάξει ακόμα ο τρόπος λειτουργίας που βολεύει την κοινοπραξία εργολαβιών. Ταινίες σήμανσης μπαινοβγαίνουν, ο έλεγχος επανεμφανίζεται, τα πακέτα ανά λίγο καιρό αλλάζουν σχήμα και συνεπώς ποσότητα που χωράνε, το φαγητό την μια μέρα περισσεύει και το βράδυ ξανασερβίρεται και την επομένη δεν φτάνει για να μας δώσουν δεύτερη μερίδα, εργαζόμενοι και εργαζόμενες απολύονται νωρίτερα και επαναπροσλαμβάνονται όλο και αργότερα (πριν και μετά τις γιορτές) και ό,τι συμβαίνει πίσω στα μαγειρεία το ξέρουν μόνο οι ίδιοι/ίδιες.
Μια συνολική κατάσταση που χαρακτηρίζεται από προσωρινότητα και αβεβαιότητα, σε σημείο που αναγκάστηκαν να διακόψουν την λειτουργία της διανομής για τρεις μέρες ώστε να επαναπροσληφθούν, έχοντας μείνει, δεύτερη φορά τον ίδιο χρόνο, εκτός δουλειάς. Καταστάσεις που πολλά μας θυμίζουν, καθώς η καθημερινότητα μας κατακλύζεται από την ίδια επισφάλεια στους χώρους εργασίας ή σπουδών μας, γεμίζοντας μας άγχος ενώ προσπαθούμε να τα βγάλουμε πέρα.
Την ίδια στιγμή, η προκήρυξη νέου διαγωνισμού για τη λειτουργία της λέσχης ξεχάστηκε και η κοινοπραξία εργολαβιών πήρε παράταση της σύμβασής της μέχρι το καλοκαίρι, προφανώς για την καλή της δουλειά.
Θέλουμε και θα τρώμε όλοι/όλες/όλα μαζί, χωρίς αποκλεισμούς.
Γιατί τα λεφτά του μήνα τελειώνουν πριν τελειώσει ο μήνας και άλλες φορές τελειώνουν πριν καλά καλά ξεκινήσει. Γιατί το νοίκι ανέβηκε αντί να κατέβει, γιατί το κρύο μέσα στο σπίτι δεν παλεύεται, προπάντων όταν η εργασία ή το διάβασμα γίνεται από εκεί και ο λογαριασμός θέρμανσης ως δια μαγείας "φούσκωσε". Γιατί στην τελική, τα λεφτά που παίρνουμε, αν παίρνουμε, δεν καθορίζονται βάσει του αν είναι αρκετά. Και η επιλογή να καλύπτεται η ανάγκη του φαγητού χωρίς κάποιο αντίτιμο, σημαίνει λιγότερο άγχος και λιγότεροι απλήρωτοι λογαριασμοί.
Γιατί όταν δουλεύουμε παράλληλα με τις σπουδές ή δουλεύουμε εξουθενωτικές ώρες, ακόμα και αν μένουν κάτι λίγα στην άκρη, δεν μένει χρόνος για μαγείρεμα. Γιατί δεν μπορούμε, ούτε θέλουμε να τρεφόμαστε μια ζωή με γρήγορες μακαρονάδες και η επιλογή μαγειρευτού/ολοκληρωμένου γεύματος κάνει τα στομάχια να γουργουρίζουν ευχάριστα.
Γιατί το να τρώμε κάθε μέρα μόνοι καταντάει μίζερο, πόσο μάλλον όταν είμαστε
κουρασμένες και τεντωμένες από υποχρεώσεις. Και η λέσχη λειτουργεί παράλληλα ως χώρος συνάντησης και κοινωνικοποίησης. Με την τωρινή λειτουργία (με πακέτο), τα
τριγύρω γεμάτα παγκάκια και τα πηγαδάκια τονίζουν ακόμα περισσότερο τον διττό ρόλο
σίτισης/κοινωνικοποίησης.
Όλα αυτά προϋποθέτουν ελεύθερη πρόσβαση στη λέσχη η οποία δεν είναι δεδομένη. Έρχεται ως απόρροια αγώνων ενάντια σε αποκλεισμούς και αντίτιμο. Με την μορφή συλλογικών παρεμβάσεων και παρεμπόδισης του ελέγχου στην είσοδο, και καθημερινά μέσα από την άρνηση κόσμου που σιτίζεται να δείξει πάσο/κάρτα σίτισης και να δεχτεί τον αποκλεισμό όσων δεν έχουν.
Για να μην παίζουν με το φαγητό μας…
Σαν συνέλευση συναντηθήκαμε με αφορμή την προσπάθεια του διδύμου διοίκησης ΑΠΘ-εργολαβίας να επαναφέρει το 2018 ελέγχους και αποκλεισμούς ατόμων (φοιτητών και μη) που σιτίζονται στη λέσχη και συνεχίζουμε με στόχο τόσο την εξασφάλιση της ελεύθερης πρόσβασης στο φαγητό, όσο και τον εμπλουτισμό των χρήσεων του χώρου πέρα από τα στενά πλαίσια του επισιτισμού, ώστε να αναπτυχθούν νέες μορφές επικοινωνίας και συνάντησής μας. Σε αυτή την κατεύθυνση έχουμε πειραματιστεί με βιωματικά και θεατρικά εργαστήρια και παιχνίδια.
Είμαστε άνθρωποι με διάφορες κοινωνικές ταυτότητες, υπόβαθρα και αντιλήψεις, που εκκινούμε από το μοίρασμα κοινών αναγκών και επιθυμιών σε επίπεδο καθημερινότητας χωρίς να νιώθουμε κεντρικό ζήτημα την επιβεβαίωση κάποιας ιδεολογικής ταυτότητας. Μοιραζόμαστε την επιθυμία για ένα κόσμο χωρίς εκμετάλλευση, καταπίεση, σεξισμό και ρατσισμό. Επιλέγουμε να αγωνιζόμαστε αδιαμεσολάβητα, αρνούμενοι/ες να συμμετέχουμε σε (συνδικαλιστικές, τοπικές, εθνικές)
εκλογές, συλλογικά ή ατομικά. Ακόμη προτιμούμε να αγωνιζόμαστε μακριά από συντεχνιακούς διαχωρισμούς (π.χ. εργαζόμενων/σιτιζόμενων, μαθητών/φοιτητών) για κάθε εκμεταλλευόμενο και καταπιεζόμενη, καθώς η ευημερία του ενός δεν μπορεί να χτίζεται πάνω στον αποκλεισμό της άλλης. Στην εβδομαδιαία συνέλευση όλες οι αποφάσεις σχετικά με τις δράσεις και το πολιτικό λόγο που παράγεται, παίρνονται ομόφωνα έπειτα από συζήτηση που συμμετέχουν όλοι και όλες ισότιμα.
Να διασφαλίσουμε την ελεύθερη πρόσβαση στη λέσχη για όλες και όλους.
Να ξεφύγουμε από την κοινωνική απομόνωση και να ξαναβρεθούμε
σε συνελεύσεις και κοινούς χώρους.
Να προσεγγίσουμε με νέους, δημιουργικούς τρόπους κοινωνικοποίησης
τη λέσχη, που να περνάνε αλλά να μην μένουν στα στομάχια μας.
Να δημιουργήσουμε κοινούς τόπους αλληλεγγύης σιτιζομένων-εργαζομένων.
Ανοιχτή Συνέλευση Αδιαμεσολάβητου Αγώνα για τη Λέσχη