kinimatoramaημερολόγιο από/για το κίνημα

Συγκέντρωση αλληλεγγύης στον απεργό πείνας Δ. Κουφοντίνα

ΝΙΚΗ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΕΙΝΑΣ ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑ

Στις 8 Ιανουαρίου ο πολιτικός κρατούμενος Δ. Κουφοντίνας δήλωσε, για πολλοστή φορά, την έναρξη απεργίας πείνας, χρησιμοποιώντας το μόνο μέσο διεκδίκησης που του έχει απομείνει ως ανάχωμα απέναντι στην επίθεση του κράτους εναντίον του. Σκοπός του αγώνα του είναι η μεταγωγή του στον Κορυδαλλό από τις φυλακές Δομοκού, όπου μεταφέρθηκε βίαια έπειτα από την «απαγωγή» του από τις αγροτικές φυλακές Βόλου. Ο Δ. Κουφοντίνας έχει εκτίσει τα 16 από τα 18 χρόνια του εγκλεισμού του στα υπόγεια των φυλακών του Κορυδαλλού, που φτιάχτηκαν κατ΄εντολή του ίδιου του Μ. Χρυσοχοΐδη ειδικά για τα μέλη της ε.ο. 17 Νοέμβρη, και εκεί πρέπει να επιστρέψει όπως προβλέπεται από το αντισωφρονιστικό νόμο που πέρασε πρόσφατα η κυβέρνηση.

Όπως δήλωσε και ο ίδιος: «Αφού επιμένουν στο νόμο που τόσο προκλητικά μηχανεύτηκαν, οφείλουν να τον εφαρμόσουν, τουλάχιστον αυτόν, και να με ξαναφέρουν στο υπόγειο του Κορυδαλλού, στην ειδική πτέρυγα που έκτισε ο ίδιος ο υπουργός της καταστολής, ο Μ. Χρυσοχοΐδης, για να θάψει την 17Ν, και όπου πέρασα τα 16 από τα 18 χρόνια που είμαι στη φυλακή».

Η διεύθυνση των φυλακών Δομοκού μετέφερε τον Δ. Κουφοντίνα -με ήδη σοβαρά προβλήματα υγείας- σε θάλαμο νοσηλείας της φυλακής, όπου παραμένει κλειδωμένος 24ώρες το εικοσιτετράωρο. Με αυτόν τον τρόπο, του στερείται κάθε δυνατότητα επικοινωνίας με τους συγκρατούμενους του. Παράλληλα, δεν υπάρχει καμία επιτήρηση της υγείας του, δεδομένου ότι ο μόνος δίαυλος επικοινωνίας με τους νοσηλευτές είναι ένα ηλεκτρικό κουδούνι. Πρόκειται επομένως για μία ξεκάθαρη τακτική βασανισμού. Ο κρατικός μηχανισμός με όλο του το μένος στρέφεται εκδικητικά προς το πρόσωπο του, προσπαθώντας να κάμψει το ηθικό του και αδιαφορώντας πλήρως για την ίδια του τη ζωή. Σε ένδειξη αλληλεγγύης προέβησαν σε απεργία πείνας και άλλοι πολιτικοί κρατούμενοι όπως ο Π. Γεωργιάδης, ο Β. Σταθόπουλος, ο Γ. Δημητράκης και ο Ν. Μαζιώτης.

Οι κρατούμενοι χάνουν κάθε ανθρώπινη ιδιότητα όταν διαβαίνουν τις πύλες των φυλακών. Το σύστημα «σωφρονισμού» ισοδυναμεί με σύστημα εξόντωσης, ειδικά στην δεδομένη χρονική στιγμή με την έξαρση της πανδημίας του κορονοϊού. Μοναδικό μέτρο για την αντιμετώπιση της πανδημίας -οξύμωρα- αποτελεί η καταπάτηση των θεμελιωδών δικαιωμάτων των κρατουμένων, τα οποία δεν τους δόθηκαν απλόχερα, αλλά κατακτήθηκαν από αγώνες εντός και εκτός των τοίχων των φυλακών. Το κράτος επιλέγει την αναστολή αδειών, επισκεπτηρίων και μεταγωγών, την ίδια στιγμή που τα κρούσματα ολοένα και αυξάνονται με είδη εκατοντάδες επιβεβαιωμένα κρούσματα και πάνω από 5 νεκρούς. Στο ίδιο καθεστώς αορατότητας αργοπεθαίνουν σε άθλιες συνθήκες και οι έγκλειστοι μετανάστες στα στρατόπεδα συγκέντρωσης με πιο πρόσφατο παράδειγμα τις εικόνες από το Καρά Τεπέ στη Λέσβο.

Με πρόσχημα την πανδημία, το κράτος επιχειρεί μέσω νομοσχεδίων και ωμής βίας την πλήρη πειθάρχηση της κοινωνικής βάσης. Η παρουσία της αστυνομίας είναι ασφυκτική στα αστικά κέντρα αλλά δεν έχουν λείψει και περιστατικά αστυνομικής αυθαιρεσίας και σε μικρότερες πόλεις. Ο ρόλος των κατασταλτικών δυνάμεων είναι πλέον εξόφθαλμος, και δεν είναι άλλος από την πλήρη εξαφάνιση -σύμφωνα πάντα με τις κρατικές προσταγές- κάθε ταξικής και κοινωνικής αντίστασης. Αστυνομοκρατία- αυθαιρεσία- καταστολή: τρείς λέξεις χαρακτηριστικές για το σήμερα. Το κερασάκι στην τούρτα έρχεται να συμπληρώσει το νέο νομοσχέδιο για την εκπαιδευτική αναδιάρθρωση, το οποίο υπερψηφίστηκε στις 11/2 ενώ πανελλαδικά χιλιάδες άνθρωποι πλαισίωσαν τις μαζικές και μαχητικές διαδηλώσεις εναντίων του, έναν χρόνο μάλιστα μετά την κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου. Το νομοσχέδιο αυτό μέσα σε όλα συμπεριλαμβάνει την λειτουργία πανεπιστημιακής αστυνομίας, face control και πειθαρχικά για τους αγωνιζόμενους φοιτητές. Οτιδήποτε δεν χωράει δηλαδή στα πλαίσια της εύρυθμης λειτουργίας κράτους και καπιταλισμού διώκεται και καταστέλλεται.

Η πολιτική της προληπτικής αντιεξέγερσης, οι ταξικοί φραγμοί και ο ιδεολογικός πόλεμος του κράτους ολοένα και εντείνονται. Μέρος της πολιτικής αυτής ατζέντας είναι και η εξόντωση των πολιτικών κρατούμενων. Για αυτό και το κράτος επιλέγει να χτυπήσει έναν πολιτικό κρατούμενο σαν τον Δ. Κουφοντίνα, του οποίου το πρόσωπο συμπυκνώνει για τους εξουσιαστές όλο το φάσμα των πολιτικών τους αντιπάλων, που μάχονται ενάντια σε κράτος και καπιταλισμό για μια ζωή με αξιοπρέπεια.

Σήμερα ο Δ. Κουφοντίνας διανύει την 37η ημέρα απεργίας πείνας με τους γιατρούς να κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου, δηλώνοντας πως η κατάσταση της υγείας του έχει φτάσει σε πολύ κρίσιμη κατάσταση. Συγκεκριμένα, από την πολυήμερη ασιτία έχουν εκδηλωθεί σοβαρά προβλήματα στη χολή και στο στομάχι του απεργού, τα οποία εκδηλώνονται με εμέτους, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να προσλάβει νερό. Η ενυδάτωσή του γίνεται πλέον αναγκαστικά με ορό, κάτι που βέβαια δε μειώνει ούτε τον κίνδυνο της ζωής του ούτε τη μη αντιστρεψιμότητα κάποιας βλάβης.

Μέσα σε ένα χρόνο από το ξέσπασμα της πανδημίας παραπάνω από 6.000 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους στον ελλαδικό χώρο με το κυβερνόν κόμμα να αδιαφορεί πλήρως και να νομοθετεί συνεχώς ενάντια στην κοινωνική βάση απαγορεύοντας μάλιστα τις διαδηλώσεις με πρόσχημα την προστασία της υγείας. Αν κάποιοι ακόμα αδυνατούν να καταλάβουν πως οι θάνατοι αυτοί αποτελούν ένα μαζικό κρατικό έγκλημα μπορούν, για να καταλάβουν το τι αξία έχει η ανθρώπινη ζωή για τους εξουσιαστές, να στραφούν στην υπόθεση του Δ. Κουφοντίνα, τον οποίο δολοφονούν λίγο λίγο μέρα με τη μέρα επειδή διεκδικεί το αυτονόητο με το μόνο μέσο που έχει.

Ως αναρχικοί/ες στεκόμαστε αλληλέγγυοι στον αγώνα του Δ. Κουφοντίνα, ενάντια στις ρεβανσιστικές τακτικές του κράτους. Οφείλουμε να υψώσουμε αναχώματα στην κρατική αυθαιρεσία, να σταθούμε δίπλα σε αυτούς που διεκδικούν και αγωνίζονται.

ΚΑΝΕΝΑΣ ΜΟΝΟΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ

ΝΙΚΗ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΕΙΝΑΣ ΤΟΥ Δ. ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑ

ΑΜΕΣΗ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΑΙΤΗΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΓΙΑ ΜΕΤΑΓΩΓΗ ΣΤΙΣ ΦΥΛΑΚΕΣ ΚΟΡΥΔΑΛΛΟΥ

Τοπικός συντονισμός Θεσσαλονίκης, Αναρχική Πολιτική Οργάνωση- Ομοσπονδία Συλλογικοτήτων

Η αντίσταση και η αδιαλλαξία δεν είναι νεκρές λέξεις, είναι αγώνας για ζωή και ελευθερία

Για ακόμη μια φορά ο επαναστάτης Δημήτρης Κουφοντίνας βρίσκεται στο στόχαστρο της εκδικητικής μανίας της Δεξιάς. Δεν αρκούν πάνω απο 18 χρόνια κράτησης, δεν αρκεί η στέρηση των προβλεπόμενων αδειών και κάθε ευεργετικής διάταξης που δικαιούται. Η Νέα Δημοκρατία βάζει ιώδιο στις ιστορικές πληγές της αυτή τη φορά, προχωρώντας στην έκτακτη απαγωγή του από τις αγροτικές φυλακές Κασσαβέτειας και τη μεταγωγή του σε κλειστό κατάστημα κράτησης. Όμως ούτε οι νόμοι δεν αρκούν για να ικανοποιήσουν τη δίψα της Δεξιάς για εκδίκηση και τιμωρία. Ο Κουφοντίνας αντί να μεταχθεί στον Κορυδαλλό, όπου και είναι χρεωμένος, μετάγεται έκτακτα στο κολαστήριο του Δομοκού. Απέναντι σε ακόμη ένα χτύπημα η συνέπεια του Δημήτρη στον αγώνα και τις αντιστάσεις δείχνει ένα και μόνο δρόμο: ακόμα μια απεργία πείνας (από τις 8 Γενάρη) ενάντια στο καθεστώς εξαίρεσης και απομόνωσης. Ο ίδιος αιτείται την άμεση επιστροφή του στην υπόγεια πτέρυγα κράτησης του Κορυδαλλού. Στο πλάι του απεργού στάθηκαν έμπρακτα αλληλέγγυoι και οι πολιτικοί κρατούμενοι Β. Σταθόπουλος, Π. Γεωργιάδης, Ν. Μαζιώτης και Γ. Δημητράκης που πραγματοποίησαν απεργία πείνας.

«Πρόκειται για την προσπάθεια να συντρίψουν ένα πρόσωπο, όχι γι αυτό που είναι, αλλά για αυτό που σηματοδοτεί, με την άρνηση του να υποκύψει στις αφόρητες πιέσεις που το σύστημα του ασκεί, όπως ζητούσαν επίμονα και πρόσφατα στη Βουλή οι εκπρόσωποι της οικογένειας και ο εκλεκτός της Πρεσβείας. Μετά τα όσα απροκάλυπτα γίνονται και όσα κυνικά αποκαλύπτονται στον πόλεμο εναντίον μου, η απεργία πείνας αποτελεί πια ζήτημα προσωπικής συνέπειας και ατομικής αξιοπρέπειας.»

Πάνω στον Δημήτρη Κουφοντίνα έχουν εφαρμοστεί όλα αυτά τα χρόνια δεκάδες φωτογραφικές διατάξεις, νομοσχέδια, ειδικές συνθήκες κράτησης και τιμωρίας. Τα λευκά κελιά που πρωτοχτίστηκαν για τους κρατούμενους της επαναστατικής οργάνωσης 17 Νοέμβρη, τα έκτακτα τρομοδικεία και τα δικαστήρια μέσα στις φυλακές, τα δεκάδες ισόβια σε ποινές, η στέρηση κάθε ευεργετικού δικαιώματος, οι εκδικητικές μεταγωγές, η στέρηση των αδειών και τώρα η ψήφιση του νέου νομοσχεδίου για στέρηση της παραμονής σε αγροτικές φυλακές. Ακόμα και μέσα από τα κάγκελα η Δεξιά κατέθεσε τα διαπιστευτήρια στις υπηρεσίες των ξένων διπλωματών, φιμώνοντας το λόγο του Κουφοντίνα όταν κύρυξε το περίφημο lock out της Νομικής για την απαγόρευση της εκδήλωσης με θέμα τη χορήγηση άδειας, καθώς και τις προειδοποιητικές κυρώσεις στη φυλακή σε περίπτωση που του επιτρεπόταν να μιλήσει.

Στο πρόσωπο του Δημήτρη Κουφοντίνα, η εξουσία βλέπει τους αγώνες που δόθηκαν δεκαετίες τώρα απέναντι στην καταπίεση και εκμετάλλευση. Βλέπει την πίστη στο δίκαιο της κοινωνικής απελευθέρωσης. Βλέπει όλα όσα περήφανα έπραξε και υπερασπίστηκε απέναντι στην καταστολή, τον εγκλεισμό, τα εκατοντάδες χρόνια φυλάκισης στις ποινές των τρομοδικείων. Όλα όσα υπερασπίζεται ακόμα και σήμερα, δίχως ίχνος μεταμέλειας. Το επίδικο είναι ένα και μοναδικό για την εξουσία: να αποσπάσει δηλώσεις μετάνοιας και αποκήρυξης της ένοπλης πάλης ενάντια στην εκμετάλλευση.

Η κυβέρνηση και οι δικαστικοί θέλουν νεκρό τον επαναστάτη Δ. Κουφοντίνα

Η υγεία του συντρόφου Δημήτρη αυτή τη στιγμή βρίσκεται σε κρίσιμη κατάσταση, με τους γιατρούς να τον μεταφέρουν σε μονάδα αυξημένης φροντίδας. Ανοιχτό παραμένει το ζήτημα της εντολής αναγκαστικής σίτισης-ένα σύγχρονο βασανιστήριο που έχει διαταχθεί από την εισαγγελία Δομοκού και βρίσκει έδαφος συνεργασίας με τους υπεύθυνους της ΜΕΘ. Επαναστάτες σαν το Δημήτρη Κουφοντίνα ποτέ τους δε ζητήσαν τίποτα. Το κέρδισαν με αγώνες, πολλές φορές αιματηρούς. Γι αυτό και είναι χρέος μας πλάι του να υπερασπιστούμε όλοι/ες μαζί, μαχητικά και αδιάλλακτα, ότι έχει κερδηθεί τόσα χρόνια. Απέναντι στην εξουσία τίποτα δεν είναι αυτονόητο και τίποτα δεδομένο.

Αλληλεγγύη και σεβασμό στον επαναστάτη Δημήτρη Κουφοντίνα

Νίκη στην απεργία πείνας ενάντια στην εκδικητική του μεταγωγή στο κολαστήριο του Δομοκού

Συγκέντρωση αλληλεγγύης Τρίτη 16/2 17:00 Καμάρα

κάλεσμα : κατάληψη Terra Incognita

Νίκη στην απεργία πείνας (από 8/1) του επαναστάτη Δημήτρη Κουφοντίνα

Τον Δεκέμβριο η κυβέρνηση περνάει τον νόμο με τίτλο «Ρυθμίσεις σωφρονιστικής νομοθεσίας», στον οποίο προβλέπεται ότι «απαγορεύεται η μεταγωγή σε αγροτικές φυλακές και στην ΚΑΥΦ σε όσους κρατουμένους έχουν καταδικαστεί για εγκλήματα τρομοκρατίας». Ο νόμος είναι φωτογραφικός προκειμένου να ανοίξει ο δρόμος για τη μεταγωγή του Δ. Κουφοντίνα από τις αγροτικές φυλακές Κασσαβέτειας Βόλου όπου κρατούνταν. Λίγες μέρες μετά ο Δ. Κουφοντίνας μετάγεται όχι στις φυλακές Κορυδαλλού, όπως προβλέπει ο νόμος, αλλά στο Δομοκό, με απόφαση -φυσικά- της γενικής γραμματέως Αντεγκληματικής Πολιτικής, Σοφίας Νικολάου. Τα παπαγαλάκια των ΜΜΕ σπεύδουν να δικαιολογήσουν την καταστρατήγηση του νόμου, αλλά δεν το κάνουν επιτυχημένα με αποτέλεσμα σε κάθε ειδησεογραφικό μέσο να αναγράφονται άλλες γελοίες δικαιολογίες για την καθαρά πολιτική αυτή απόφαση. Στο έγγραφο που επιδόθηκε για τη μεταγωγή του Δ. Κουφοντίνα από την Κασσαβέτεια στο Δομοκό, φαίνεται ότι μετήχθη και στον Κορυδαλλό ώστε, όπως αναφέρει και ο ίδιος στην ανακοίνωση του, να τηρηθεί «αυτό που απαιτούσε ο φωτογραφικός νόμος για τις αγροτικές, που έφτιαξαν για να με εκτοπίσουν από αυτές».

Ήδη από τις πρώτες μέρες της απεργίας πείνας, ο πολιτικός κρατούμενος Δ. Κουφοντίνας κρατείται στην απομόνωση, σε ένα κελί, που το έχουν βαφτίσει θάλαμο νοσηλείας, με 24ωρη παρακολούθηση μέσω κάμερας. Η παρακολούθηση του εσωτερικού του κελιού, φυσικά, αποτελεί κατάφορη παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων του κρατουμένου. Μέχρι σήμερα έχει μεταφερθεί στο νοσοκομείο ήδη τρεις φορές, με την κατάσταση της υγείας του να επιβαρύνεται σημαντικά κάθε μέρα που περνάει.
Ο απεργός πείνας δήλωσε ήδη ρητά την αντίρρηση του σε κάθε απόπειρα σίτισης του. Να τονίσουμε εδώ ότι πέρα από το ότι κάθε άνθρωπος έχει δικαίωμα να μη συναινέσει σε οποιαδήποτε ιατρική πράξη, άρνηση την οποία οι γιατροί είναι υποχρεωμένοι να σεβαστούν, η ΕΙΝΑΠ (Ένωση Ιατρών Νοσοκομείων Αθήνας - Πειραιά) έχει και σε άλλες φορές πάρει ομόφωνη αρνητική απόφαση σχετικά με την πιθανότητα υποχρεωτικής σίτισης απεργών πείνας, σεβόμενη το στοιχειώδη κώδικα δεοντολογίας που οφείλουν να ακολουθούν οι γιατροί. Άλλωστε υπάρχει και σχετική διακήρυξη των Παγκόσμιων Ιατρικών Συνεδρίων, η οποία παίρνει ρητή θέση ενάντια σε κάθε προσπάθεια υποχρεωτικής σίτισης απεργών πείνας, την οποία χαρακτηρίζει αδικαιολόγητη και αντιδεοντολογική (Μάλτα 1991, και αναθεωρήσεις Ισπανία 1992 και Ν. Αφρική 2006 WMV). Σε ανακοίνωση της η ΟΕΝΓΕ (Ένωση Νοσοκομειακών Γιατρών Ελλάδος) στις 15/2/2021 αναφέρει:

"Με αφορμή την επιδείνωση της υγείας του κρατούμενου απεργού πείνας Δ. Κουφοντίνα, η ΟΕΝΓΕ δηλώνει άλλη μια φορά πως πάγια και σταθερή θέση των νοσοκομειακών γιατρών σε όλες ανεξαίρετα τις περιπτώσεις απεργίας πείνας είναι:
1. Σύμφωνα και με την ισχύουσα νομοθεσία περί ιατρικής δεοντολογίας δεν νοείται ιατρική πράξη χωρίς την εκούσια συναίνεση του έχοντος ικανότητα καταλογισμού ασθενούς και παρά την θέλησή του.
2. Ιδιαίτερα δε η αναγκαστική σίτιση θεωρείται βασανιστήριο σύμφωνα με αποφάσεις διεθνών ιατρικών συνεδρίων περί ιατρικής δεοντολογίας και ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αλλά και του ΟΗΕ και της Διεθνούς Αμνηστίας."
Αλλά φυσικά η Εξουσία δεν άργησε πολύ να βρει κάποιον πρόθυμο υποψήφιο βασανιστή. Σύμφωνα με την συνήγορο του απεργού πείνας, Ιωάννα Κούρτοβικ, ο Διευθυντής Μ.Ε.Θ. του νοσοκομείου Λαμίας «έχει, σε προηγούμενο στάδιο, δηλώσει, ότι αν το κρίνει αναγκαίο θα προβεί σε αναγκαστική σίτιση, ακόμη και με ακινητοποίηση».

Η απάντηση του κινήματος αλληλεγγύης προς αυτή τη χυδαία αυτή απειλή, αλλά και σε όσους γιατρούς ίσως σκεφτούν να την υλοποιήσουν, γελοιοποιώντας κάθε έννοια δεοντολογίας και ηθικής, είναι η ίδια με αυτή που έχει πολλαπλώς δώσει και ο ίδιος ο Κουφοντίνας: ΟΥΤΕ ΝΑ ΤΟ ΣΚΕΦΤΕΣΤΕ.

Την ίδια στιγμή οι υπεύθυνοι για την παραβίαση της -ψηφισμένης από τους ίδιους!- νομοθεσίας προσπαθούν να αποπροσανατολίσουν ή λεν ευθαρσώς ψέματα. Σε συνέντευξη του στις 21/01 ο Υπουργός "Προστασίας του Πολίτη", Μ. Χρυσοχοΐδης είπε απλά και ξεκάθαρα ψέματα, υποστηρίζοντας ότι ο Δ. Κουφοντίνας μέσω της απεργίας πείνας του απαιτεί "διακριτική μεταχείριση" καθώς, όπως είπε, όλοι οι κρατούμενοι θέλουν να μεταφερθούν στην Αθήνα, αποκρύπτοντας πλήρως ότι ο νόμος όριζε το σημείο της μεταγωγής και ο νόμος αυτός δεν τηρήθηκε. Η γενική γραμματέας Αντεγκληματικής Πολιτικής, Σοφίας Νικολάου, δε, η οποία όπως τόσες και τόσες φορές αποτέλεσε το μακρύ χέρι της κυβέρνησης στην υποτιθέμενα ανεξάρτητη δικαστική εξουσία, διατάσσοντας παρανόμως την μεταγωγή του Δ. Κουφοντίνα στο Δομοκό δηλώνει… αναρμόδια για το θέμα! Την ίδια στιγμή τα καθεστωτικά ΜΜΕ κάνουν ότι μπορούν για να αποκρύψουν το ζήτημα, ενώ εκπρόσωποι του Αμερικανικού κράτους ασκούν πιέσεις για την σκληρότερη αντιμετώπισή του Κουφοντίνα.

Ττην ίδια στιγμή ακόμα και ο Συνήγορος του Πολίτη με επιστολή του στις 23/1 αναρωτιέται για πιο λόγο παραβιάστηκε η κείμενη νομοθεσία και ξεκινά έρευνα. Στην επιστολή του ο Συνήγορος ζητά στοιχεία για το κατά πόσο σύννομη είναι η μεταγωγή του Δ. Κουφοντίνα, ως προς την αιτιολογία, τη διαδικασία και την ειδικότερη τεκμηρίωση των αιτιών της παράκαμψης των νομίμων διαδικασιών, ενώ κάνει ξεκάθαρα λόγο για παράκαμψη της Κεντρικής Επιτροπής Μεταγωγών και των αποφάσεων αυτής για αναστολή των μεταγωγών, λόγω της πανδημίας. Τέλος καλεί την -υποτίθεται αναρμόδια!- κα. Νικολάου να δώσει στον κρατούμενο τα αντίγραφα των εγγράφων για τη μεταγωγή του, κάτι που η ίδια αρνήθηκε να κάνει, χωρίς φυσικά καμία δικαιολογία ή νόμιμα αποδεκτή αιτία.

Την ίδια στιγμή, και λίγο καιρό πριν συμπληρωθούν 19 χρόνια κράτησης του Δ. Κουφοντίνα, χρονική στιγμή που του επιτρέπει να κάνει αίτηση για υφ' όρων απόλυση, το Μονομελές Εφετείο Κακουργημάτων Αθήνας καλούμενο να αποφασίσει σχετικά με μία αίτηση συγχώνευσης ποινής που κατατέθηκε από την πλευρά του και αφορά ποινή δύο χρόνων για ανυποταξία, έκρινε ανεπαρκή την απόφαση του Πενταμελούς Εφετείου που τον καταδίκασε. Με αυτή τη δικαιολογία δεν προχώρησε στη συγχώνευση των ποινών, ως όφειλε, και διέταξε τη συμπλήρωση της απόφασης της δίκης της 17Ν. Για να γίνει αυτό προβλέπεται εκ νέου συγκρότηση του Πενταμελούς Εφετείου Κακουργημάτων, μελέτη του φακέλου για να διαπιστωθεί το όποιο έλλειμμα και κλήση όλων των διαδίκων της δίκης, δηλαδή 50 διαδίκων και 16 κατηγορουμένων. Για να κατανοήσει κανείς τη σημαίνει αυτό πρακτικά, αρκεί να αναφέρουμε ότι πρέπει να επανεξεταστεί η απόφαση η οποία είναι… 8,5 χιλιάδες σελίδες! Κι όλα αυτά για μια συγχώνευση ποινής σχετικά με πλημμεληματική υπόθεση που δεν αλλάζει τίποτε στα εκτιτέα χρόνια του κρατουμένου. Στην πραγματικότητα, απλώς «επινοήθηκε ένα κώλυμα για να μην μπορέσει ο κατηγορούμενος να ασκήσει το δικαίωμά του για τη συγχώνευση ποινής και αναπροσδιορισμού της ποινής σύμφωνα με τον καινούριο νόμο. Ένα εμπόδιο για να μην μπορεί να κάνει χρήση των ευεργετικών διατάξεων», όπως αναφέρει και η συνήγορος του Γ. Κούρτοβικ.

Σε αυτό τον αγώνα ο κομμουνιστής πολιτικός κρατούμενος Δημήτρης Κουφοντίνας δεν είναι μόνος. Τόσο για την προσωπική του στάση τόσα χρόνια μέσα στα κελιά της δημοκρατίας τους, που κάνει τη λέξη «αξιοπρέπεια» να φαντάζει λίγη, όσο και γιατί τα αιτήματα του μας αφορούν όλες και όλους. Όπως είχε γράψει και ο ίδιος σε παλιότερη ανακοίνωση του ο δικός του αγώνας μέσα στα κελιά δεν αφορά μόνο τον ίδιο, αφορά «την επίθεση στο δικαίωμα του λόγου και της έκφρασης, στα δικαιώματα του κρατούμενου, στα δικαιώματα του λαού.» Είναι ευθύνη όλων μας να σταθούμε δίπλα στους πολιτικούς κρατούμενους, απέναντι σε κάθε απόπειρα καταστρατήγησης των δικαιωμάτων τους, που στόχο έχει τόσο την εξόντωση των ίδιων, όσο και την εδραίωση ενός καθεστώτος εξαίρεσης για όλες και όλους τους αγωνιστές που μπορεί να βρεθούν στην θέση τους.

Δεν είναι άλλωστε η πρώτη φορά που το νομικό πλαίσιο της αστικής δημοκρατίας γίνεται κουρελόχαρτο όποτε χρειάζεται… Το ίδιο έχει υποστεί ο Δ. Κουφοντίνας πολλές φορές προκειμένου να μη του χορηγηθούν οι άδειες τις οποίες σύμφωνα με το νόμο δικαιούται. Είναι πλέον δεδομένο ότι όποιος αμφισβητεί έμπρακτα τον καπιταλισμό αλλά και το μονοπώλιο της κρατικής βίας καταδικάζεται και θα συνεχίσει να καταδικάζεται εσαεί με πολλαπλά μέσα: χαλκευμένα στοιχεία, test DNA μηδενικής αξιοπιστίας, μαρτυρίες μπάτσων και στελεχών της αντιτρομοκρατικής, ποινικοποίηση προσωπικών σχέσεων ώστε να καταφέρουν να βάλουν αγωνιστές στη φυλακή, καθεστώς απομόνωσης, στέρηση εκπαιδευτικών ή τακτικών αδειών, 18μηνες προφυλακίσεις χωρίς στοιχεία, άρνηση αποφυλάκισης για ιατρικούς λόγους, ακόμα και απόπειρα στέρηση των παιδιών των κρατουμένων αφού μπουν στη φυλακή, πολλαπλές νέες διώξεις με ανύπαρκτα κατηγορητήρια σε όσους καταφέρουν να αποδείξουν τη γελοιότητα των κατηγοριών της αντιτρομοκρατικής και (τελικά) αποφυλακίζονται. Η λίστα των συντρόφων/ισσων και συναγωνιστών/στριών που βρέθηκαν αντιμέτωποι με τη μανία του κράτους είναι μεγάλη: Ρούπα, Μαζιώτης, Θεοφίλου, Περικλής, Ηριάνα, Σεϊσίδης, Σειρηνίδης, Σακκάς, Ασπιώτης, Τσιρώνης, Ρωμανός, κάτοικοι Χαλκιδικής, Χριστοδούλου, Σωτηροπούλου, Τσάκαλου, Στατήρη, Μ. Θεοφίλου και πολλές και πολλοί ακόμα κλήθηκαν να «αποδείξουν ότι δεν είναι ελέφαντες».

Κάθε περίπτωση έχει τις ιδιαιτερότητες της. Κάθε διωκόμενος εκφράζει ένα ιδιαίτερο πολιτικό περιεχόμενο. Για τους καταπιεσμένους, ανεξάρτητα με ποια πολιτικά περιεχόμενα μπορεί να ταυτίζονται, αυτό που έχει σημασία είναι ότι η κάθε μια από αυτές τις περιπτώσεις, αλλά και όλες μαζί καταδεικνύουν τον ουσιαστικό πολιτικό πυρήνα κάτω από την επιφάνεια «αμεροληψίας» που η αστική δικαιοσύνη αξιώνει για τον εαυτό της. Ο πολιτικός αυτός πυρήνας παράγει μία γκρίζα ζώνη αυτό-αναίρεσης του «κράτους δικαίου», η οποία ανάλογα με τη συγκυρία μπορεί να διογκωθεί αισθητά. Μια τέτοια συγκυρία είναι η σημερινή, κατά την οποία γινόμαστε μάρτυρες μιας συστηματικής επίθεσης μέσα από την κινητοποίηση ενός ολόκληρου μηχανισμού: φωτογραφικοί νόμοι, "επανεξέταση" αποφάσεων δικαστηρίων απλά και μόνο για να στερηθούν οι κρατούμενοι τα εκ του νόμου δικαιώματα τους, καταδίκες χωρίς στοιχεία, κατασκευή «στοιχείων», αδιανόητα διογκωμένα κατηγορητήρια, αναιρέσεις αποφάσεων και «εφέσεις υπέρ του νόμου», διασπορά ψευδών ειδήσεων.

Στην ανακοίνωσή του ο αγωνιστής Δ. Κουφοντίνας γράφει:
«Μετά τα όσα απροκάλυπτα γίνονται και όσα κυνικά αποκαλύπτονται στον πόλεμο εναντίον μου, η απεργία πείνας αποτελεί πια ζήτημα προσωπικής συνέπειας και ατομικής αξιοπρέπειας.
Αφού επιμένουν στο νόμο που τόσο προκλητικά μηχανεύτηκαν, οφείλουν να τον εφαρμόσουν, τουλάχιστον αυτόν, και να με ξαναφέρουν στο υπόγειο του Κορυδαλλού, στην ειδική πτέρυγα που έκτισε ο ίδιος ο υπουργός της καταστολής, ο Μ.Χρυσοχοίδης, για να θάψει την 17Ν, και όπου πέρασα τα 16 από τα 18 χρόνια που είμαι στη φυλακή.»

Στεκόμαστε αλληλέγγυοι στον αγωνιστή Δημήτρη Κουφοντίνα.

Στεκόμαστε αλληλέγγυοι σε όποιον χαμογελάει κοιτώντας κατάματα το κρατικό θηρίο.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟ ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑ
ΝΙΚΗ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΕΙΝΑΣ (ΑΠΟ 8/1)

ΑΜΕΣΗ ΜΕΤΑΓΩΓΗ ΤΟΥ Δ. ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑ ΣΤΙΣ ΦΥΛΑΚΕΣ ΚΟΡΥΔΑΛΛΟΥ

ΚΑΝΕΝΑΣ ΑΓΩΝΙΣΤΗΣ ΜΟΝΟΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ

ΚΑΜΙΑ ΣΚΕΨΗ ΓΙΑ ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΗ ΣΙΤΙΣΗ ΑΠΕΡΓΟΥ ΠΕΙΝΑΣ

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΟΝ ΑΠΕΡΓΟ ΠΕΙΝΑΣ ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑ:
ΤΡΙΤΗ 16/2, 17:00, ΚΑΜΑΡΑ

Οι χουντικής έμπνευσης απαγορεύσεις δε θα περάσουν.
Όλοι στους δρόμους, τηρώντας όλα τα μέτρα προστασίας για τον εαυτό μας και του γύρω μας.

Ελευθεριακή Πρωτοβουλία Θεσσαλονίκης (μέλος της Αναρχικής Ομοσπονδίας)
e-mail επικοινωνίας: lib_exthess@hoextmail.coexm
blog: libertasalonica.wordpress.com