Πέμπτη 11 Φεβρουαρίου 2021 στις 18.00
Συγκέντρωση ενάντια στο νέο νομοσχέδιο λογοκρισίας
ΚΑΝΕΝΑΣ ΤΡΟΜΟΝΟΜΟΣ ΔΕ ΘΑ ΜΑΣ ΦΙΜΩΣΕΙ
Στις 11 Φλεβάρη ψηφίζεται και από το ελληνικό κράτος ο ευρωπαϊκός νόμος, ο οποίος μεταξύ άλλων επιτίθεται στην ελεύθερη έκφραση. Με βάση το άρθρο 8 του νομοσχεδίου Λιβάνιου για τα ΜΜΕ, απαγορεύεται οποιοδήποτε υλικό ανεβαίνει στο διαδίκτυο από δημιουργό, καλλιτέχνη ή ακόμα κι απο οποιοδήποτε χρήστη "να εμπεριέχει υποκίνηση σε βία ή μίσος και δημόσια πρόσκληση σε τρομοκρατικό έγκλημα". Ουσιαστικά, πρόκειται για την διεύρυνση τού ήδη υπάρχοντος τρομονόμου στη σκέψη, την τέχνη και την ελεύθερη έκφραση.
Η επιλεκτική γενικολογία του τρομονόμου περί αδικημάτων "γενικής διακινδύνευσης και κατα της κοινής ειρήνης" μπορεί να αποτελέσει εργαλείο στα χέρια της εκάστοτε εξουσίας για την καταστολή του ανατρεπτικού λόγου και μουσικής. Με αφορμή την πανδημία κράτος, κυβέρνηση και αφεντικά βρίσκουν πάτημα για να τσακίσουν κάθε κοινωνικό κεκτημένο και να καταπατήσουν κάθε έννοια ελευθερίας. Η πρωτοφανής αστυνομοκρατία κάθε πτυχής της ζωής μας (πανεπιστήμια, ΜΜΜ και κυριολεκτικά σε κάθε σημείο της πόλης) περνά πλέον από τη σφαίρα του δημόσιου χώρου στην ελεύθερη έκφραση.
Αυτό το νομοσχέδιο προς ψήφιση δε μας προκαλεί καμία έκπληξη. Στην ισπανία με αντίστοιχη νομοθεσία έχουν γίνει 76 διώξεις και σε αρκετούς έχουν αποδοθεί ποινές φυλάκισης, όπως ο αγωνιστής ράπερ Πάμπλο Χασέλ που καλείται να παραδοθεί στις αρχές ως τις 12 φλεβάρη με ποινή 2 χρόνια φυλάκισης. Με βάση τον ίδιο τρομονόμο, από το 2019 στη γερμανία διώκονται καλλιτέχνες, συγγραφείς και ακαδημαϊκοί. Για παρόμοιους λόγους έχουν φυλακιστεί πολλά μέλη της μπάντας Grup Yorum στην Τουρκία. Όπως βλέπουμε παρατηρείται ένα παγκόσμιο μοτίβο στην πολιτική αντιμέτωπιση κάθε φωνής που αντιστέκεται στην κυρίαρχη αφήγηση. Το ελληνικό κράτος συνεπές στο να στήνει σκευωρίες σε βάρος αγωνιστών, μπορούμε μόνο να φανταστούμε πως θα χρησιμοποιήσει την παραπάνω νομοθεσία, όταν αυτή ψηφιστεί.
Το Sedatephobia είναι μία μουσικοπολιτική συλλογικότητα η οποία εκφράζεται δημιουργικά και πολιτικά μέσω του rap. Για αυτό και το rap μας είναι εκ των πραγμάτων εχθρικό προς κάθε εξουσία τόσο ως προς το περιεχόμενο, όσο και ως προς τον τρόπο αναπαραγωγής του. Εδώ και 6 χρόνια, η συλλογικότητά μας στέκεται έμπρακτα απέναντι σε κράτος, κεφάλαιο, μπάτσους, φασίστες ενάντια στο σεξισμό και την ομοφοβία. Δε θα το βουλώσουμε και δεν πρόκειται να κάνουμε καμία έκπτωση σ' αυτά που λέμε, σ αυτά που αισθανόμαστε και σκεφτόμαστε. Το ίδιο ισχύει και για τα rap μας. Όσο αναπνέουμε θα βρωμίζουμε την αστική ευγένεια, την αποστειρωμένη μουσική τους που απευθύνεται σε μια κοινωνία φιμωμένων. Εμείς πάντα φοβόμασταν τη σιωπή, για αυτό και είμαστε δηλωμένοι εχθροί τους.
Σ αυτό τον αγώνα, ξέρουμε πως δε θα είμαστε μόνοι μας. Ευτυχώς, υπάρχουν μουσικές συλλογικότητες, άτομα και συγκροτήματα με τα οποία μοιραζόμαστε κοινές πεποιθήσεις και μια κοινή διάλεκτο και θα είμαστε όλοι εκεί, ξεκάθαρα αλληλέγγυοι και αλληλέγγυες σε οποιαδήποτε δίωξη.
ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΣΤΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ 11/2 ΣΤΙΣ 18:00 ΣΤΗΝ ΚΑΜΑΡΑ
Η ΜΟΥΣΙΚΗ ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΓΚΗ ΚΑΙ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ
ΣΚΑΤΑ ΣΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΚΑΙ ΤΗ ΛΟΓΟΚΡΙΣΙΑ
ΔΕ ΘΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΠΙΣΩ ΟΥΤΕ ΛΕΞΗ!
Sedatephobia Rap collective
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 8 : ΟΥΤΕ ΕΝΑ ΧΙΛΙΟΣΤΟ
ΝΑ ΜΗΝ ΠΑΡΑΔΟΘΕΙ ΟΥΤΕ ΧΙΛΙΟΣΤΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΤΗΣ ΕΚΦΡΑΣΗΣ
Ποτέ δεν επαναπαυθήκαμε στα αγαθά της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας, στην κρατική προστασία της τέχνης, στη συνταγματική κατοχύρωση της ελευθερίας της έκφρασης. Πολύ λιγότερο, δεν δείξαμε ποτέ καμιά εμπιστοσύνη στην ελευθερία της αγοράς, την ανεξαρτησία των ΜΜΕ, τον πλουραλισμό των μέσων κοινωνικής δικτύωσης.
ΩΣΤΟΣΟ
Η θεσμική προστασία της ελευθερίας της έκφρασης, παρ' όλη την προσχηματικότητά της, ήταν και παραμένει αποτέλεσμα των αγώνων που κατοχύρωσαν τη σημασία της στη συλλογική συνείδηση και εξανάγκασαν την εξουσία σε άτακτες υποχωρήσεις και νομοθετικές ρυθμίσεις (πάντοτε λίγο πριν τους πάρουμε με τις κλωτσιές).
Δεν θα παραδώσουμε ούτε χιλιοστό από την ελευθερία αυτή.
Μπορεί η τέχνη να μην είχε ποτέ ανάγκη την αστική νομιμότητα για να ξεδιπλώσει την ικανότητά της να αλλάξει την κοινωνία. Μπορεί το αίτημα "κάτω τα χέρια από την ελευθερία της έκφρασης" να φαντάζει μερικό, μπροστά στο στρατηγικό όραμα της ανατροπής του καπιταλισμού. Είναι όμως σίγουρα ένας αγώνας που αξίζει να δοθεί. Για τον ίδιο ακριβώς λόγο που οι αγώνες για την υπεράσπιση του 8ώρου, την πρόσβαση στην υγεία και τη δημόσια δωρεάν παιδεία ή τη νομική αναγνώριση ταυτότητας φύλου, γίνονται συμβολικά καθολικοί στην ιστορική τους διαδρομή, αφού κουβαλάνε κι αυτοί τα επιτεύγματα των αντίστοιχων αγώνων του παρελθόντος.
Έτσι και τώρα/ και πάντα /
Να σταθούμε ενάντια στην τροποποίηση του άρθρου 8 του νομοσχεδίου Λιβάνιου, που θεσμίζει τη φίμωση της τέχνης.
Εμπνεόμεν@ από την ιστορία της ανυπακοής
ΝΑ ΤΟΥΣ ΠΑΡΟΥΜΕ ΜΕ ΤΙΣ ΚΛΩΤΣΙΕΣ
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΗΝ ΚΑΜΑΡΑ (ΘΕΣ/ΝΙΚΗ) ΣΤΙΣ 11/2/2021, ΩΡΑ 18:00
+ΤΕΧΝΙΑ-
-Μαρκ, κόψ' τους, "υποκίνηση σε βία", άρθρο 8 (6 της οδηγίας 2010/13/ΕΕ)