kinimatoramaημερολόγιο από/για το κίνημα

Πανεκπαιδευτική Διαδήλωση

ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΤΗΡΙΞΗΣ ΣΤΙΣ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΑΝΑΔΙΑΡΘΡΩΣΗ

Ο ΣΥΓΧΡΟΝΟΣ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΣΜΟΣ ΣΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ!

Η νεοφιλελεύθερη/ακροδεξιά αντιεξέγερση επελαύνει. Κανένας τομέας της δημόσιας σφαίρας δεν έχει μείνει έξω από την αλλαγή κοινωνικού παραδείγματος που προσπαθεί να επιβάλλει με την ισχύ της καταστολής και τον τρόμο το κρατικοκαπιταλιστικό Καθεστώς. Αν και η επίθεση αυτή είχε ανακηρυχθεί από το νέο πολιτικό προσωπικό ως λογική συνέχεια της αποσύνθεσης της προηγούμενης κυβερνητικής διαχείρισης, καταλύτη για την διεύρυνση και την ένταση της αποτέλεσε η χρήση της πανδημίας ως εργαλείου αντικοινωνικής επιβολής. Το κράτος ανάμεσα στην επιλογή της ανασυγκρότησης του με όρους πρόνοιας και την αντίστοιχη με όρους καταστολής επέλεξε χωρίς καμία σκέψη το δεύτερο γιατί η κοινωνική πρόνοια θεωρείται μια παρωχημένη παραχώρηση που αναγκάστηκε να κάνει ο καπιταλισμός σε ένα προηγούμενο στάδιο. Ο σύγχρονος ολοκληρωτισμός δεν χρειάζεται -και δεν μπορεί- να υποσχεθεί τίποτε. Το πλέγμα της συναίνεσης δημιουργείται μέσα από τον έλεγχο στην παραγωγή του δημόσιου λόγου και την περιφρούρηση του δημόσιου χώρου από τους νέους (και μόνους) νεοπροσλαμβανόμενους δημόσιους υπαλλήλους που επανδρώνουν τα διαρκώς αυξανόμενα σώματα «ασφαλείας».

Την ίδια ακριβώς διαδικασία επιθυμεί το κράτος να επιβάλλει και στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Από την αρχή της πανδημίας έγινε εμφανές ότι η κυβέρνηση εκμεταλλευόμενη την de facto απαγόρευση κοινωνικών συναθροίσεων θεώρησε ότι βρήκε την πιο μεγάλη ευκαιρία να επιτείνει την ψήφιση των νομοσχεδίων που θα ανέτρεπαν τις εναπομείνασες κατακτήσεις και μαζί τους όρους ζωής των καταπιεσμένων προς το χειρότερο. Η νεολαία μπήκε πρώτη στο στόχαστρο. Το νομοσχέδιο Κεραμέως για τα Πανεπιστήμια έπεται άλλωστε χρονικά του αντίστοιχου που ψηφίστηκε για τα σχολεία τον περασμένο χρόνο. Για να επιτευχθεί η συνολική ανατροπή του μεταπολιτευτικού παραδείγματος που επιθυμεί το Καθεστώς, ώστε να καμφθούν οι ριζοσπαστικές αντιδράσεις και να διαλυθούν οι κοινωνικοί και ταξικοί αγώνες είναι απαραίτητη η κατίσχυση έναντι του πλέον ενεργού υποκειμένου αντίστασης από το Πολυτεχνείο του 1973 και εντεύθεν, τη νεολαία και ο αυταρχικός έλεγχος του μαζικού χώρου κοινωνικοποίησης και πολιτικοποίησής της, τα Πανεπιστήμια. Επιπλέον για να «απελευθερωθούν» νέα εδάφη και δυνατότητες προς εκμετάλλευση από το ιδιωτικό κεφάλαιο θα πρέπει να υπάρξει μια συνολική αναδιάρθρωση του πανεπιστημίου, η οποία για να κατορθώσει να επιβληθεί θα πρέπει να προβλέπει τη δημιουργία πληθώρας πειθαρχήσεων του κοινωνικού σώματος. Έτσι συστήνονται πειθαρχικά συμβούλια για κάθε περίσταση, εγκαθίστανται κάμερες, έλεγχοι σε check-points, κάρτες εισόδου και ασφαλώς, πάνω από όλα τα υπόλοιπα, δημιουργείται και ειδικό αστυνομικό σώμα, η Πανεπιστημιακή Αστυνομία.

Ο σύγχρονος ολοκληρωτισμός περνάει και από την Τριτοβάθμια Εκπαίδευση. Έτσι σχεδιάζει το κρατικοκαπιταλιστικό Καθεστώς να μετατρέψει τη δημόσια παιδεία και γνώση σε επικερδές μέγεθος για τις ιδιαίτερες ανάγκες των ιδιωτικών συμφερόντων, των κολλεγίων και των θεσμών καταπίεσης. Ταυτόχρονα θα επιχειρήσει με την πειθάρχηση και τη διάχυση της τρομοκρατίας στο πανεπιστήμιο να διαλύσει τους όρους συγκρότησης των αντιστάσεων των φοιτητών, των σπουδαστών και της νεολαίας γενικότερα. Στόχο αποτελεί μια δομική ανατροπή όπου, σε ένα απολύτως αποστειρωμένο περιβάλλον οι φοιτητές θα ενσωματώσουν μέσω της εντατικοποίησης και του διαρκούς εκβιασμού τα «ιδεώδη» της κυρίαρχης ιδεολογίας και θα περιοριστούν επιτέλους στον ανταγωνισμό, την «αριστεία» και την εξατομίκευση με στόχο την εξειδίκευση και την προσωπική ανάδειξη και καταξίωση. Αυτή η στοχοθέτηση ευελπιστεί στην ολοκληρωτική αποδυνάμωση της διαχρονικής δυνατότητας των φοιτητών και της νεολαίας να πυροδοτεί σημαντικά κινήματα αντίστασης που λόγω της θέσης τους εκβάλλουν σε ευρύτερα κοινωνικά στρώματα και τα τροφοδοτούν ουσιαστικά.

Απέναντι στην διεύρυνση των ταξικών φραγμών στην εκπαίδευση, ενάντια στην κρατική βία και πειθάρχηση στο κοινωνικό σώμα των φοιτητών και της νεολαίας, σε αντιπαράθεση με όλα τα τμήματα της Αστυνομίας, αυτός ο αγώνας πρέπει να δοθεί με όλα τα μέσα και να κερδίσει, εξηγώντας γιατί όχι μόνο η Παιδεία αλλά και το κίνημα για την υπεράσπισή της από τα νύχια του ολοκληρωτισμού αποτελεί ζήτημα για ολόκληρη την κοινωνία για τους εκμεταλλευόμενους και τους καταπιεσμένους.

Το κράτος και η νεοφιλεύθερη/ακροδεξιά διαχείριση αφού επέβαλαν την απουσία της κοινωνίας από το δημόσιο χώρο σχεδιάζουν με πνεύμα ακραιφνούς ρεβανσισμού την αποσυγκρότηση της αγωνιστικής κληρονομιάς που άφησαν δεκαετίες φοιτητικών διεκδικήσεων. Από το Πολυτεχνείο του 1973, όταν οι φοιτητές ανέδειξαν πως μπορεί μια χούφτα ανθρώπων να πυροδοτήσει το αδύνατο, στις πρώτες καταλήψεις του 1979 που ανάγκασαν τον εθνάρχη να ακυρώσει τον νόμο 815/1978, τα πανεκπαιδευτικά κινήματα του 1990-1991 και του 1997-1998 που έβαλαν σημαντικά αναχώματα στους σχεδιασμούς των νεοφιλελεύθερων και των «εκσυγχρονιστών» μέχρι το τεράστιο κίνημα του 2006-2007 που απέτρεψε την αναθεώρηση του άρθρου 16 και το άνοιγμα του δρόμου στην καπιταλιστική ολοκλήρωση, στην ολοκληρωτική εμπορευματοποίηση της Παιδείας, το φοιτητικό κίνημα ήταν είναι και μπορεί να γίνει ξανά επικίνδυνο. Αυτοί το ξέρουν και χτυπάνε στο ψαχνό. Να ανταποδώσουμε στα ίσα. Με καταλήψεις σχολών για την επανοικειοποίηση του δημόσιου χώρου, του κοινωνικού πεδίου, με μαζικές διαδικασίες για την πραγματική εμπλοκή όλων των φοιτητών στις αποφάσεις των συλλόγων αυτοοργανωμένα και ακηδεμόνευτα από κομματικές εξαρτήσεις και κομματικές μεσολαβήσεις, με κοινωνική απεύθυνση και μαχητικό χαρακτήρα για να σπάσουν οι απαγορεύσεις που στοχεύουν στη διάλυση συνολικά του κινήματος για να ανοίξει ξανά ο δρόμος της ανυπότακτης αντίστασης, των ταξικών αγώνων, της κοινωνικής απελευθέρωσης.

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΑΝΑΔΙΑΡΘΡΩΣΗ, ΤΟΥΣ ΤΑΞΙΚΟΥΣ ΦΡΑΓΜΟΥΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΗΣ ΖΩΗΣ

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΚΡΑΤΟΣ & ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΤΗΝ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ

ΚΑΜΙΑ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΗ Ή ΑΛΛΗ ΑΣΤΥΝΟΜΕΥΣΗ

ΣΕ ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ ΜΕ ΤΑ ΣΩΜΑΤΑ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗΣ ΚΑΙ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

Κάλεσμα στήριξης της Πανεκπαιδευτικής Διαδήλωσης

Τετάρτη 10 Φλεβάρη | 13:00 Άγαλμα Βενιζέλου

ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ

ενάντια στην Εκπαιδευτική Αναδιάρθρωση

Τετάρτη 10 Φλεβάρη 17:30 | Άγαλμα Βενιζέλου

[στηρίζουμε το μπλοκ της Αναρχικής φοιτητικής συνέλευσης "Quieta Movere"]

Αναρχική Πολιτική Οργάνωση [τοπικός συντονισμός Θεσσαλονίκης]

πηγή : http://libertatiasquat.blogspot.com/2021/02/b…

Μαζικές κινητοποιήσεις ενάντια στο νομοσχέδιο Κεραμέως-Χρυσοχοΐδη. Όλοι/ες στις διαδηλώσεις 10/2

4/2: ΜΑΖΙΚΟΤΑΤΕΣ & ΔΥΝΑΜΙΚΕΣ ΟΙ ΝΕΕΣ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΤΗΣ ΝΕΟΛΑΙΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ Ν/Σ ΚΕΡΑΜΕΩΣ-ΧΡΥΣΟΧΟΪΔΗ

ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ!

-

ΟΛΟΙ ΣΤΙΣ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΤΗ ΜΕΡΑ ΨΗΦΙΣΗΣ ΤΕΤΑΡΤΗ 10/2/2021:

Αθήνα: 13:00, Προπύλαια

Θεσσαλονίκη : 12:00, Άγαλμα Βενιζέλου

Γιάννενα: 12:00 , Περιφέρεια

Πάτρα : 13:00 , Πλατεία Γεωργίου

-

Συνεχίστηκαν για 4η εβδομάδα οι κινητοποιήσεις ενάντια στο νέο αντιεκπαιδευτικό νομοσχέδιο των Κεραμέως-Χρυσοχοΐδη, που φέρνει χουντικά μέτρα για τα πανεπιστήμια (πανεπιστημιακή αστυνομία, κάμερες, πειθαρχικές διώξεις κ.ά.), ελάχιστη βάση εισαγωγής και μείωση εισακτέων, όρια φοίτησης και διαγραφές φοιτητών. Οι κινητοποιήσεις της 4/2 ήταν άλλη μια μαζική και δυναμική απάντηση, με τη συμμετοχή να κυμαίνεται σε γενικές γραμμές στα ίδια νούμερα με αυτά της 28/1. Χιλιάδες φοιτητές και μαθητές έσπασαν πανελλαδικά τις χουντικές απαγορεύσεις κυκλοφορίας της κυβέρνησης, με αφορμή τη νέα έξαρση της πανδημίας(ιδιαίτερα σε πόλεις όπως η Πάτρα όπου η νυχτερινή απαγόρευση κυκλοφορίας ισχύει από τις 18:00 το απόγευμα!!), δείχνοντας ξεκάθαρα την εναντίωση τους απέναντι στην κυβέρνηση.

Στην Αθήνα, παρά το κλείσιμο σταθμών του μετρό και την αστυνομοκρατία σε όλο το κέντρο, περί των 5000 φοιτητών και μαθητών άρχισαν να συγκεντρώνονται, πριν τις 13:00, στα Προπύλαια, που για άλλη μια φορά είχαν κατακλυστεί από αστυνομικές δυνάμεις και τα νέα ειδικά σώματα για τις διαδηλώσεις. Όταν ο κόσμος βγήκε στον δρόμο για να διαδηλώσει, οι δυνάμεις καταστολής αποχώρησαν. Η πορεία έφτασε από τα Προπύλαια, μέσω της Ομόνοιας, μέχρι τη Βουλή και μετά γύρισε πίσω σε Προπύλαια και Ομόνοια, όπου και διαλύθηκε. Στη βουλή, η διαδήλωση χτυπήθηκε από την αστυνομία, με στόχο να τρομοκρατηθεί η νεολαία και να διαλυθεί η διαδήλωση, χωρίς ωστόσο να το καταφέρνει. Ιδιαίτερα μαζικά ήταν τα μπλοκ των φοιτητικών συλλόγων, ενώ σημαντική παρουσία είχαν οι φοιτητικές παρατάξεις (ΣΣΠ, Αγωνιστικές Κινήσεις κ.ά.), δυνάμεις της άκρας αριστεράς και του αναρχικού χώρου.

Στην Πάτρα πραγματοποιήθηκε με επιτυχία η πορεία. Η συγκέντρωση ξεκίνησε στις 13:00 από την Πλ. Γεωργίου, όπου κόσμος από νωρίς άρχισε να συγκεντρώνεται. Λίγο αργότερα ξεκίνησε και η πορεία, με πάνω από 500 διαδηλωτές, με μεγάλη παρουσία φοιτητών στο μπλοκ των φοιτητικών συλλόγων, αλλά και δυνάμεις της άκρας αριστεράς (ΣΣΠ, Αγωνιστικές Κινήσεις) και του αντιεξουσιαστικού χώρου. Η πορεία ολοκληρώθηκε χωρίς την παρουσία της αστυνομίας, με τις δυνάμεις καταστολής να μην εμφανίζονται καθόλου, σε αντίθεση με άλλες φορές.

Στη Θεσσαλονίκη, στις 12:00 στο Άγ. Βενιζέλου, πραγματοποιήθηκε συγκέντρωση - διαδήλωση στο κέντρο της πόλης, με πάνω από 2.000 διαδηλωτές, που κατέληξε στο Υπουργείο Μακεδονίας-Θράκης. Συμμετείχαν φοιτητικοί σύλλογοι, ΕΛΜΕ, φοιτητικές παρατάξεις (ΣΣΠ, Αγ. Κιν.), η Κίνηση δυνάμεων-φοιτητών ενάντια στο ν/σ Κεραμέως, καθώς επίσης και οργανώσεις της άκρας αριστεράς. Επίσης σημαντική ήταν η παρουσία των μαθητών, οι οποίοι κατέβηκαν με συγκροτημένο μπλοκ των σχολείων τους, κάποια από τα οποία τελούσαν υπό κατάληψη, όπως τα ΓΕΛ Συκεών. Μετά τη διαδήλωση, κομμάτι του αναρχικού χώρου συγκροτημένα πήγε να λήξει την συγκέντρωση του στο ΑΠΘ, όπου εκεί δέχθηκε αναίτια επίθεση από την αστυνομία με 3 συλλήψεις και 1 τραυματία φοιτητή, ενώ ακολούθησε ανθρωποκυνηγητό στα στενά.

Στα Ιωάννινα πραγματοποιήθηκε συγκέντρωση και πετυχημένη πορεία με περίπου 300 διαδηλωτές. Παρουσία είχαν οι φοιτητικοί Σύλλογοι Εστιακών Φοιτητών Πανεπιστημίου Ιωαννίνων και Καλών Τεχνών, ενώ συμμετείχαν και σωματεία εργαζομένων του πανεπιστημίου, των καθηγητών δευτεροβάθμιας, το Εργατικό Κέντρο Ιωαννίνων καθώς και δυνάμεις της εξωκοινοβουλευτικής-Άκρας Αριστεράς. Η αστυνομία δεν χτύπησε την κινητοποίηση.

Καταγγέλλουμε τις επιθέσεις της αστυνομίας στη διαδήλωση της Αθήνας και στους φοιτητές έξω από το ΑΠΘ! Η κρατική τρομοκρατία δεν θα περάσει! Οι διαδηλώσεις της 4/2 είναι ένα επόμενο σημαντικό βήμα, μετά τις διαδηλώσεις των 14/1, 21/1 και κυρίως της 28/1. Δείχνουν μια δυναμική που μπορεί να αποκτήσει το φοιτητικό κίνημα, τις σημαντικές δυνατότητες που υπάρχουν. Και ταυτόχρονα, για να αρχίσει να ξεδιπλώνεται η σύγκρουση με την επικίνδυνη κυβέρνηση της ΝΔ σε όλα τα μέτωπα. Ιδιαίτερα, οι 2 τελευταίες διαδηλώσεις(28/1 και 4/2) είναι πολύ σημαντικές, γιατί ήταν μαζικότατες και δυναμικές, παρά τα σημαντικά εμπόδια που ορθώνονται στο φοιτητικό κίνημα από την πολιτική των γραφειοκρατών ΠΚΣ-ΕΑΑΚ: κοινά πλαίσια, στη βάση των «δελτίων τύπου των συσκέψεων των δεκάδων φοιτητικών συλλόγων», τα οποία το μόνο που κάνουν είναι να βγάζουν «καλέσματα αγώνα» για τις διαδηλώσεις, χωρίς να δίνουν καμία συνέχεια, οργάνωση ή προοπτική κλιμάκωσης του αγώνα. Να σημειωθεί επίσης, πως αυτή η νέα «στροφή» της ΚΝΕ σε πανελλαδικό επίπεδο, να συμμετέχει σε κοινή διαδήλωση, μέχρι και σε κοινά μπλοκ, με τις υπόλοιπες δυνάμεις, είναι σημάδι της βαθιάς πολιτικής της κρίσης και όχι του ότι ξαφνικά «ανακάλυψε» μια επαναστατική και ενωτική πολιτική.

Δεν είναι ώρα για παχιά λόγια, του τύπου «το φοιτητικό κίνημα θα σαρώσει το νομοσχέδιο», αλλά για συνέχιση του αγώνα! Ως ΣΣΠ θα συνεχίσουμε να ρίχνουμε όλες μας τις δυνάμεις στο να συνεχιστεί ο αγώνας, στο να μπουν νέες γενικές συνελεύσεις, οι οποίες με τις αποφάσεις τους, θα δώσουν προοπτική κλιμάκωσης στον αγώνα. Με καταλήψεις και συντονιστικές επιτροπές καταλήψεων στις σχολές, ώστε αυτές να μετατραπούν σε κέντρα αγώνα, με συντονιστικά των ΓΣ, που θα ενοποιούν και θα μαζικοποιούν το κίνημα. Σε αυτή την κατεύθυνση θα συνεχίσει να παλεύει η ΣΣΠ. Για αυτό καλούμε τη νεολαία και κάθε φοιτητή να συμμετέχει στις νέες γενικές συνελεύσεις και να διαδηλώσει μαχητικά και μαζικά στον δρόμο στις 10/2, ημέρα ψήφισης του νομοσχεδίου, σε όλες τις μεγάλες πόλεις.

-

κάλεσμα : Σοσιαλιστική Σπουδαστική Πάλη (ΣΣΠ)

πηγή : https://sosialistiki-spoudastiki-pali.blogspo…

ΠΟΡΕΙΑ ενάντια στο νομοσχέδιο για την παιδεία

ΚΕΙΜΕΝΟ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΓΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ Σ.Φ. ΦΥΣΙΚΟΥ

Την Πέμπτη 4/2 ο σύλλογος φοιτητ(ρι)ών Φυσικού πραγματοποίησε την Γενική του Συνέλευση. Κατά τη διάρκειά της συζητήθηκε το νομοσχέδιο Κεραμέως- Χρυσοοχοϊδηγια την παιδεία. Για να μπορέσουμε να μετατρέψουμε την σχολή μας σε κέντρο οργάνωσης του αγώνα κατά του νομοσχεδίου, ο Σύλλογος αποφάσισε κατάληψη της σχολής, από την Παρασκευή5/2 έως Πέμπτη 11/2, με παράλληλη αναβολή των εξετάσεων των μαθημάτωντις αντίστοιχες ημέρες και να συμμετάσχουμε στη διαδήλωση της Τετάρτης, μέρα ψήφισης του νομοσχεδίου.

Το νομοσχέδιο Κεραμέως- Χρυσοχοΐδη για την τριτοβάθμια εκπαίδευση το οποίο θα ψηφιστεί την Τετάρτη 10/2, επιτίθεταιστη καθολικήδημόσια και δωρεάν εκπαίδευση καθώς και στις πολιτικές και πολιτιστικές ελευθερίες, καταπατώντας ακόμα και το ίδιο το αστικό σύνταγμα. Στόχος του νομοσχεδίου είναι η βίαιη προσαρμογή της εκπαίδευσης στις ανάγκες της αγοράς. Με την ανεργία να βρίσκεται στο 25 % , τα ποσοστά φτώχειας να ανεβαίνουν με όλο και πιο γρήγορους ρυθμούς όσο βαθαίνει η κρίση«ανάγκες της αγοράς» σημαίνει : Μείωση εισακτέων , κλείσιμο σχολών, 30 δις για εξοπλιστικά (στρατός, αστυνομία), δίδακτρα και κατάργηση των φοιτητικών κεκτημένων (σίτιση , στέγαση, δωρεάν συγγράμματα), προσαρμογή των προγραμμάτων σπουδών και της λειτουργίας των σχολών στις ανάγκες τουντόπιου κεφαλαίου κτλ. Για να μπορέσουν να εφαρμόσουν αυτό το τερατούργημα, τους είναι απαραίτητο να καταστείλουν και να ποινικοποιήσουν μεταξύ άλλων και τους αγώνες του φοιτητικού κινήματος.Το νέο νομοσχέδιο προβλέπει: θέσπιση ελάχιστης βάσης εισαγωγής, αλλαγές στον τρόπο συμπλήρωσης του μηχανογραφικού, διαγραφές φοιτητ(ρι)ών, ίδρυση πανεπιστημιακής αστυνομίας, ελεγχόμενη είσοδο και πειθαρχικάσυμβούλια.

Κάθε σχολή θα θεσπίζει κάθε χρόνο μια ελάχιστη βάση εισαγωγής(ΕΒΕ) ,ενώ παράλληλα θα θεσπίζει διαφορετικό συντελεστή βαρύτητας για κάθε πανελλαδικώς εξεταζόμενο μάθημα. Η ΕΒΕ θα προκύπτει από το μέσο όρο των βαθμών των πανελλαδικών μαθημάτων, που δίνουν οι μαθητές, επί έναν συντελεστή, που θα επιλέγεται σε κάθε μάθημα. Το μέτρο αυτό πετάει εκτός χιλιάδες παιδιά των κατώτερων κοινωνικών στρωμάτων εντείνοντας τον ταξικό αποκλεισμό των μαθητών από την τριτοβάθμια εκπαίδευση(γεγονός το οποίο οξύνεται και με τον περιορισμό επιλογών στο μηχανογραφικό).

Διαγραφές φοιτητών στα ν+2 χρόνια για σχολές 4ετούς φοίτησης και στα ν+3 για τις υπόλοιπες.

Οδηγούν μ' αυτό τον τρόπο χιλιάδες φοιτητ(ρι)ες εκτός πανεπιστημίων, αποκλείοντας από την εκπαίδευση τα πιο φτωχά κομμάτια της κοινωνίας, που αναγκάζονται να δουλεύουν για να ανταπεξέλθουν στο κόστος σπουδών. Οι φοιτητ(ρι)ες θα σπουδάζουν σε μία ακόμη πιο εντατικοποιημένη καθημερινότητα και δεν θα έχουν χρόνο να ασχολούνται με τίποτα άλλο πέρα από τα μαθήματα και τις εξετάσεις, όπως την κοινωνικοποίηση, την πολιτικοποίηση και την πολιτιστική δράση εντός των πανεπιστημίων, την βελτίωση των όρων διαβίωσης κ.α.

Ίδρυση πανεπιστημιακής αστυνομίας και πειθαρχικό δίκαιο

Ποινικοποιείταιοποιαδήποτε δράση εντός του πανεπιστημίουδεν εγκρίνεται από τις πρυτανικές αρχές ή την διοίκηση της εκάστοτε σχολής (κατάληψη σχολής, κινητοποιήσεις, συνελεύσεις, ακόμα και πολιτιστικές δραστηριότητες). Ενώ παράλληλαθεσπίζονται βαρύτατες ποινές,όπως απαγόρευση συμμετοχής σε εξετάσεις ,οριστική διαγραφή των φοιτητ(ρι)ών και επιβολή μέχρι 3ετούς φυλάκισης.Ταυτόχρονα, ιδρύεται πανεπιστημιακή αστυνομία που θα στελεχώνεται από 1000 ειδικούς φρουρούς, που θα ελέγχει ακόμα και την πρόσβαση στους χώρους του πανεπιστημίου. Καθώς και θα υπάρξει έλεγχος εισόδου με κάρτα και παρακολούθηση με κάμερες. Τα παραπάνω έρχονται σε συνέχεια της κατάργησης του ασύλου ως η βασική προϋπόθεση προκειμένου να κατασταλεί οποιαδήποτε αντίδραση από μεριάς των φοιτητών και να αποτελέσει το πανεπιστήμιο έναν αποστειρωμένο χώρο «τάξης και ασφάλειας». Στο «ευρωπαϊκό» τύπου πανεπιστήμιο που ονειρεύονται, όποιος/α αγωνίζεται είναι εχθρός.

Επίθεση στις φοιτητικές παροχές

Ζούμε σε μία συγκυρία υποτίμησης των όρων διαβίωσής μας. Οι φοιτητικές παροχές (σίτιση,στέγαση, δωρεάν συγγράμματα) είναι όλο και πιο μειωμένες και υποχρηματοδοτούμενες.Ιδίως εν μέσω πανδημίας η κατάσταση έχει εκτραχυνθεί. Οι εστιακές θέσεις είναι ελάχιστες , κόσμος που έχει ανάγκη αποκλείεται από εστίες.Δεν συντηρούνται ποτέ αν δεν αγωνιστούν οι οικότροφοι (εστίες ΑΠΘ,εστίες ΕΚΠΑ). Σαν να μην φτάνουν όλα αυτά, οι διοικήσεις των εστιών πανελλαδικά, εκβιάζουν τους αγωνιζόμενους/ες με διακοπή των αυτονόητων παροχών.

ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΜΑΣ!

Οι διαδηλώσεις της 4/2 είναι ένα επόμενο σημαντικό βήμα, μετά τις διαδηλώσεις των 14/1, 21/1 και κυρίως της 28/1. Δείχνουν μια δυναμική που μπορούν να αποκτήσουν τα αγωνιζόμενα κομμάτια της κοινωνίας, μέρος των οποίων είναι και το φοιτητικό κίνημακαι τις σημαντικές δυνατότητες που υπάρχουν, ώστε να αρχίσει να ξεδιπλώνεται η σύγκρουση με την πολιτική εξουσία και το κεφάλαιο σε όλα τα μέτωπα. Ιδιαίτερα, οι 2 τελευταίες διαδηλώσεις(28/1 και 4/2) είναι πολύ σημαντικές, γιατί ήταν μαζικότατες, δυναμικές και κατάφεραν να σπάσουν την απαγόρευση των διαδηλώσεων. Είναι σημαντικό για την συνέχιση του αγώνα οι σχολές να μετατραπούν σε κέντρα οργάνωσής του, μέσα από καταλήψεις και συντονιστικές επιτροπές. Για αυτό ως συντονιστική επιτροπή κατάληψης Σ.Φ. Φυσικού καλούμε και τους υπόλοιπους συλλόγους να πάρουν αντίστοιχες αποφάσεις, αλλά και όλους/εςτους/τιςφοιτητ(ρι)έςκαι αγωνιζόμενους/εςνα συμμετέχουν στις δράσεις τις κατάληψης μας.

Δράσεις:

• Συμμετοχή στην κινητοποίηση ενάντια στην καταστολή, για την ακύρωση προστίμων-διώξεων το Σάββατο 6/2 , 12:00 η ώρα , Πλατεία Αριστοτέλους, και δημιουργία πανό στις 10:00 την ίδια μέρα.
• Συζήτηση για τις συλλογικές διαδικασίες την Κυριακή 15:00 η ώρα
• Επόμενη συντονιστική επιτροπή , Δευτέρα 8/2 , 11:00 η ώρα.
• Συζήτηση για το νομοσχέδιο Κεραμέως την Δευτέρα 8/2στις 16:00 η ώρα.

ΠΟΡΕΙΑ ΤΕΤΑΡΤΗ 10/2, 13:00 ΑΓ. ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ

ΠΟΡΕΙΑ ΤΕΤΑΡΤΗ 10/2, 17:30 ΑΓ. ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ

Υ.Γ.1 Νίκη στην απεργία πείνας του Δ. Κουφοντίνα από 8/1

Υ.Γ.2 Να πέσει τώρα η σκευωρία στους 8 αγωνιζόμενους κατηγορούμενους για την παρέμβαση στο στέκι της ΑΣΣΟΕ.

πηγή : email που λάβαμε στις 9 Φεβρουαρίου 11h

ΑΜΕΣΗ ΠΡΟΣΒΑΣΗ ΤΩΝ ΜΕΤΑΝΑΣΤ(ΡΙ)ΩΝ ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΖΩΗ

Δύο λόγια για το νέο εκπαιδευτικό νομοσχέδιο…
Όπως και στα περισσότερα κοινωνικά πεδία, έτσι και στην εκπαίδευση, το ελληνικό κράτος προσπαθεί, εν μέσω πανδημίας, να «κάνει την κρίση ευκαιρία». Το νέο εκπαιδευτικό νομοσχέδιο επιχειρεί να επιβάλλει ό,τι δεν κατάφεραν τα προηγούμενα, λόγω των κοινωνικών αντιστάσεων που συνάντησαν, δηλαδή να μετατρέψει την εκπαίδευση σε μια αποστειρωμένη φούσκα σφοδρού ανταγωνισμού, με στόχο την κοινωνική ανέλιξη. Οι διακηρυγμένοι στόχοι, για άλλη μια φορά, είναι ο «εξορθολογισμός» και η «σύνδεση με την αγορά εργασίας».
Η δημιουργία πανεπιστημιακής αστυνομίας αποτελεί το κερασάκι στην τούρτα, μαρτυρώντας ότι το ιδεολογικό πλαίσιο της αναδιάρθρωσης είναι, αυτή τη φορά, πιο ενισχυμένο από ποτέ. Με πρόσχημα την «πάταξη της ανομίας» το κράτος προσπαθεί να απονεκρώσει τα πανεπιστήμια από οποιαδήποτε δραστηριότητα δεν χωράει στα στενά πλαίσια της «έρευνας». Στην ουσία μας λέει ότι τα πανεπιστήμια θα πάψουν να είναι χώροι κοινωνικοποίησης, προβληματισμού, αμφισβήτησης και πειραματισμού και θα μετατραπούν σε ιδρύματα όπου θα παράγεται στείρα επιστημονική γνώση και θα σχεδιάζονται οι ατομικές διαδρομές καριέρας.
Πίσω λοιπόν από την αστυνόμευση, κρύβεται μια βίαιη διαδικασία εντατικοποίησης που αγγίζει όλες τις βαθμίδες. Ο νέος νόμος περιλαμβάνει αυστηροποίηση της εισόδου στα ΑΕΙ, θέσπιση κατώτερης βάσης, ελάχιστο χρόνο φοίτησης , πειθαρχικές ποινές ,κ.α. μετατρέποντας την εκπαίδευση σε έναν αγώνα δρόμου, που μόνο όσοι κοπιάσουν πολύ θα επιβιώσουν: εξαντλητικό διάβασμα στο σχολείο για να μπούμε στο πανεπιστήμιο, ασταμάτητη μελέτη για να πάρουμε το πτυχίο, ατελείωτο άγχος για να βρούμε δουλειά. Τεστ, διαγωνίσματα, εξετάσεις, εξεταστικές, απουσιολόγια, ποινολόγια, βαθμοί, αξιολογήσεις, συνεντεύξεις, πριμ αποδοτικότητας. Ο εκπαιδευτικός χαρακτήρας αυτής της διαδικασίας απέχει πλέον χιλιόμετρα από την «ανάπτυξη μιας πολύπλευρης προσωπικότητας» και έχει συρρικνωθεί στην δημιουργία ενός πειθήνιου ανθρωπότυπου που θα είναι έτοιμος να υποστεί την χειρότερη εκμετάλλευση όταν και άμα «συνδεθεί» με την αγορά εργασίας. Οι ταξικοί φραγμοί σε αυτήν την κούρσα αντοχών είναι προφανείς. Όσοι μπορούν να πληρώνουν φροντιστήρια και ιδιαίτερα, όσοι δεν χρειάζεται να δουλεύουν παράλληλα με τις σπουδές , ή να πληρώνουν νοίκια σε άλλες πόλεις, βρίσκονται σε πλεονεκτικότερη θέση απέναντι στους υπόλοιπους.
…και τους αποκλεισμούς των μεταναστών
Την ίδια στιγμή, οι χιλιάδες μετανάστες που ζούνε στην χώρα αποκλείονται εξαρχής από αυτήν την διαδικασία, καθώς το ελληνικό κράτος έχει αδιαφορήσει πλήρως για την πρόσβαση τους στο εκπαιδευτικό σύστημα. Οι ανήλικοι (4-17χρ) μετανάστες υπολογίζονται περίπου στις 27.000 , εκ των οποίων, τα τελευταία χρόνια, λιγότεροι από τους μισούς ήταν εγγεγραμμένοι στα σχολεία. Ποσοστό πολύ χαμηλό αφού η σχολική ένταξη αφήνεται στα χέρια του κάθε δήμου (πρόσφατα το Δημοτικό Συμβούλιο Χαλκιδέων αποφάσισε τον ρατσιστικό αποκλεισμό των προσφυγόπουλων από τα δημοτικά), των διευθυντών, της περιφέρειας (η οποία είναι υπεύθυνη για τον πολύ σημαντικό παράγοντα της ικανότητας μετακίνησης από τα camps με λεωφορεία) και τώρα φυσικά του ΕΟΔΥ και της διοίκησης των camps. Εξαρτώμενη από τόσους παράγοντες η εκπαίδευση των μεταναστ(ρι)ών πλαισιώνει το φάσμα στο καθεστώς εξαίρεσης που ζουν και που γιγαντώνεται με την συνθήκη της πανδημίας. Μέσα σε αυτόν τον πληθυσμό δημιουργούνται διαφορετικού τύπου αποκλεισμοί από την εκπαίδευση.
Όσον αφορά τα παιδιά που διαμένουν εντός του αστικού ιστού, οι εγγραφές στα σχολεία φέτος σταμάτησαν πολύ νωρίς (περίπου στις 2 πρώτες βδομάδες του Σεπτέμβρη) σε αντίθεση με άλλες χρονιές που εγγραφές γίνονταν κανονικά μέσα στη χρονιά. Το γεγονός αυτό αιτιολογήθηκε στα πλαίσια των μέτρων προστασίας για την διασπορά του covid 19. Επιστρατεύθηκε δηλαδή το ρατσιστικό επιχείρημα που θέλει τους μετανάστες φορείς ασθενειών , που θα μολύνουν τον υγιή ντόπιο πληθυσμό. Κάτι αντίστοιχο συνέβη και στην περίπτωση όσων διαμένουν σε ξενοδοχεία του ΔΟΜ ή δομές φιλοξενίας ανηλίκων. Άλλοτε επίσημες και άλλοτε ανεπίσημες κρατικές «οδηγίες», παρότρυναν τους διαχειριστές των δομών να μην στείλουν τα παιδιά στα σχολεία.
Την ίδια στιγμή, τα πράγματα είναι ακόμα πιο δύσκολα για όσα παιδιά ζούνε σε καμπ. Τα απογευματινά τμήματα που λειτουργούσαν για τους μετανάστες σε ολοήμερα σχολεία, φέτος δεν άνοιξαν καθόλου, ενώ το γενικότερο καθεστώς καραντίνας που έχει επιβληθεί στα καμπ δεν επιτρέπει την έξοδο όσων διαμένουν εκεί, παρά μόνο υπό όρους.
Η απάντηση που έχει να δώσει το κράτος σε αυτήν την κατάσταση, είναι η προσπάθεια δημιουργίας χώρων διδασκαλίας στο εσωτερικό των καμπς, για όσους μένουν εκεί. Είναι προφανές ότι η κατεύθυνση αυτή εντείνει την γκετοποίηση των μαθητών, καθηλώνοντας τους εντός των δομών και περιορίζοντας δραστικά την κοινωνικοποίηση τους. Η τηλεκπαίδευση αναπαράγει ακριβώς το ίδιο πρόβλημα, μόνο που σε αυτήν την περίπτωση προστίθενται και έξτρα εμπόδια, όπως η έλλειψη τεχνικού εξοπλισμού, η γραφειοκρατία που απαιτείται προκειμένου να αποκτήσει κανείς πρόσβαση στο ηλεκτρονικό σύστημα και η ακόμα πιο μεγάλη δυσκολία στην επικοινωνία που δημιουργείται.
Όλοι οι παραπάνω φραγμοί που τίθενται στην πρόσβαση των μεταναστών στην εκπαίδευση, δημιουργούν νέους διαχωρισμούς ανάμεσα σε αυτούς και τους ντόπιους. Η σημασία του να πηγαίνουν τα παιδιά των μεταναστών στα σχολεία (όταν αυτά είναι ανοιχτά) έγκειται στο γεγονός ότι εκεί μπορούν, εκτός των άλλων, να κοινωνικοποιηθούν, να επουλώσουν τα τραύματα τους, να εκφραστούν ανάμεσα σε άλλους και να δημιουργήσουν φιλίες. Για εμάς, η συνάντηση ντόπιων και μεταναστών μαθητών είναι απαραίτητη ως υπενθύμιση του ότι εδώ και καιρό ζούμε σε πολυεθνικές κοινωνίες.
Ας μην ξεχνάμε πως και τα ίδια τα παιδιά στα camps πολλές φορές αντιστέκονται στην απόσταση που δημιουργεί το κράτος μεταξύ αυτών και της σχολικής τους εκπαίδευσης. Με παράδειγμα παιδιά απ'το camp της Ριτσώνας όπου τα ίδια αυτομορφώνονται διοργανώνοντας κύκλους μαθημάτων μεταξύ τους και όχι μόνο (καλλιτεχνικές και περιβαλλοντικές δραστηριότητες με αποκορύφωμα και την κατασκευή μικρού χώρου που θα λειτουργεί ως σχολείο, με υλικά που βρίσκουν μέσα στο camp).
Συνοψίζοντας, βλέπουμε πως το ελληνικό επιχειρηματικό δαιμόνιο (ελληνικός καπιταλισμός) δυσκολεύεται να βρει έναν τρόπο με τον οποίο θα καταφέρει να βγάλει κέρδος μέσα από την διαχείριση ενός πληθυσμού χιλιάδων μεταναστών που βρίσκονται εγκλωβισμένοι στην χώρα. Η «σύνδεση» τους με την αγορά εργασίας δια μέσου του εκπαιδευτικού συστήματος μοιάζει με μακροπρόθεσμη και αμφίβολη επένδυση. Προς το παρόν φαίνεται να αρκείται στο να λαμβάνει μερικά ευρωπαϊκά κονδύλια για να τους κρατάει φυλακισμένους , ενώ παράλληλα ωθεί ένα τμήμα τους στην μαύρη ή/και υποτιμημένη εργασία .
Όσοι και όσες, όμως, αδιαφορούμε για τα λογιστικά και τα αδιέξοδα τους κράτους, θα παλέψουμε για την άμεση πρόσβαση των μεταναστών στην εκπαίδευση. Έχουμε μάλιστα καλούς λόγους για να το κάνουμε αυτό. Αυτό που μας παρακινεί, δεν είναι μόνο το αίτημα για «ίσες ευκαιρίες» , το δικαίωμα στην εκπαίδευση και η αλληλεγγύη απέναντι σε όσους υφίστανται καθημερινά αποκλεισμούς. Είναι, κυρίως, το ότι ξέρουμε, πως μέσα από την συνάντηση, την συναναστροφή και το μοίρασμα εμπειριών με τους μετανάστες έχουμε να μάθουμε πολλά, τόσο για εμάς τους ίδιους, όσο και για τον κόσμο γύρω μας. Σίγουρα περισσότερα απ' όσα θα μάθουμε σε ένα εκπαιδευτικό σύστημα που προωθεί την ουδετερότητα, τον καριερισμό και τον κυνισμό, που μας μαθαίνει να συνηθίζουμε την βία αυτού του κόσμου.

ΟΥΤΕ ΤΗΛΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΟΥΤΕ ΕΓΚΛΕΙΣΜΟΣ-ΘΕΛΟΥΜΕ ΣΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΩΝ ΜΕΤΑΝΑΣΤ(ΡΙ)ΩΝ

ΑΓΩΝΕΣ ΓΙΑ ΠΑΙΔΕΙΑ ΧΩΡΙΣ ΤΑΞΙΚΟΥΣ ΦΡΑΓΜΟΥΣ-ΓΙΑ ΝΤΟΠΙΕΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΡΙΕΣ ΧΩΡΙΣ ΑΠΟΚΛΕΙΣΜΟΥΣ

MIGRANTS' CHILDREN: ACCESS TO EDUCATION AND SOCIAL LIFE NOW!

The new education bill and the creation of "university police" by decision of the government show that fewer and fewer of us fit in the "new normality" that they impose, a "normality" that is not so "new" for some others. For migrants, this "normality" has been a common reality for years.
Thousands of migrants' children living all over the greek territory are excluded from the learning process, as the Greek state has completely ignored their right for access to the education system. The underage (4-17 years) migrants are estimated at about 27,000, of whom, in recent years, less than half were enrolled in schools. One reason why school integration is so low, is that it has been handed to municipal authorities (recently the Municipal Council of Chalkida decided the racist exclusion of refugee children from primary schools), school directors, regional authorities (responsible for moving children by buses from the camps to the schools) and now of course the State Health Organisation (EODY) and the administration of the camps. By depending on so many factors, the education of migrants contributes to the state of exclusion they live in, a state of exclusion magnified by the pandemic. Within the migrant population, different types of exclusion from education are created.
School enrollment for migrants' children living within greek cities stopped very early this year (in the middle of September), unlike other years, when they could enrol at any time during the year. This was justified in the context of the protection measures to prevent covid-19 from further spreading. In other words, the racist argument that migrants are carriers of diseases that will infect the healthy local population was used. Something similar happened to those who stay in IOM hotels and unaccompanied minors' shelters. In other cases, formal and sometimes informal government directives urged facility administrators not to send migrants' children to schools.
Things are even more difficult for children living in camps. The afternoon classes for migrants in "normal" greek schools were not realised at all this year, while the general quarantine imposed on the camps does not allow those who live there to get out of the camps, except under conditions.
The "solution" that the state is offering to address this situation is the decision to create "teaching spaces" inside the camps, for those who are obliged to live there. It is obvious that this intensifies the ghettoization of migrant schoolchildren, enclosing and limiting them within the "refugee structures" and drastically limiting their socialization. Tele-education reproduces exactly the same problem, except that in this case extra obstacles are added, such as lack of equipment and technical support, bureaucratic procedures required to access the digital education system and the even greater difficulties in enabling communication created.
All the above barriers that are placed on the access of migrant women to education, create new divisions between them and the locals. The importance of migrant's children going to school (when the schools are open) lies in the fact that there they can, among other things, socialize, heal their wounds, express themselves among others and make friends. For us, the meeting of local and migrant schoolchildren is a vital reminder that we have been living in multinational societies for a long time.
We must emphasise that the children in the camps often resist their state created exclusion from schooling and education. A great example are the children from Ritsona camp, who educate themselves by organizing courses among each other - and not only: hey also self-organise artistic and environmental activities. Migrants at Ritsona camp have even constructed a small space that will function as a school, using materials found in the camp.
We see that the Greek business genius (Greek capitalism) is finding it difficult to make a profit by managing a population of thousands of migrants trapped in the country. Migrants' "connection" to the labor market through the education system looks like a long-term and dubious investment. For the moment, it seems to be enough to receive European funds to keep migrants imprisoned, and at the same time push migrants, including minors, into illegal employment and unreported, low-paying, undervalued jobs.
However, those of us who don't care for the supposed financial shortcomings of the greek state, we will fight for the direct access of migrants to education. In fact, we have good reasons for doing so. What motivates us is not only the demand for "equal opportunities", the right to education and our solidarity with those who suffer daily exclusions. The reason, above all, is the fact that we know, that through meeting, socializing and sharing with migrants we have a lot to learn, both for ourselves and for the world around us. Definitely more than we will learn in an education system that promotes indifference, careerism and cynicism, that teaches us to get used to the violence of this world.

NEITHER TELE-EDUCATION NOR ISOLATION IN THE CAMPS - MIGRANTS' CHILDREN MUST GO TO SCHOOLS!

COMMON STRUGGLES FOR EDUCATION WITHOUT CLASS BARRIERS FOR LOCALS AND MIGRANTS, WITHOUT EXCEPTIONS OR EXCLUSIONS!

κάλεσμα : Συνέλευση Stop War on Migrants

πηγή : email που λάβαμε στις 9 Φεβρουαρίου 18h

Την Τετάρτη 10/2, με αιχμή τη στήριξη της απεργία πείνας του Δ.Κουφοντίνα, κατεβαίνουμε στον δρόμο.
Συμμετέχουμε στις κινητοποιήσεις εναντία στο νομοσχέδιο για την παιδεία και τη πανεπιστημιακή αστυνομία.
Για να επανακτήσουμε τον χώρο που χάσαμε λόγω των μέτρων καταστολής, με πρόσχημα την πανδημία.
Για να διεκδικήσουμε κεκτημένες ελευθερίες.

Άμεση μεταγωγή του επαναστάτη Δ.Κουφοντίνα στις φυλακές Κορυδαλλού. Απεργία πείνας από 8/1.

Ακολουθεί το κείμενο του Ταμείου Αλληλεγγύης φυλακισμένων & διωκόμενων αγωνιστ(ρι)ών

Στις 8/1/2021 ο επαναστάτης πολιτικός κρατούμενος Δημήτρης Κουφοντίνας ξεκινά για 5η φορά απεργία πείνας προκειμένου να θέσει το ίδιο το σώμα ως οδόφραγμα αξιοπρέπειας απέναντι σε ένα πολιτικό σύστημα που επιθυμεί να τον εξουθενώσει ηθικά και ψυχικά με σκοπό τη μεθόδευση της σταδιακής του εξόντωσης. Η μεθόδευση αυτή εν προκειμένω ξεκινάει με τη ψήφιση του νέου νομοσχεδίου για τις φυλακές, νομοσχέδιο που καταργεί μια σειρά κεκτημένων των κρατουμένων και που εμπεριείχε φωτογραφική διάταξη ειδικά για την περίπτωση του συντρόφου, όσον αφορά τη δυνατότητα παραμονής του σε αγροτικές φυλακές. Ακολούθησε η βίαιη μεταγωγή του από τις αγροτικές φυλακές Βόλου όπου βρισκόταν για τουλάχιστον δύο χρόνια, στις φυλακές Δομοκού κάτι που ωστόσο συνιστά θεσμική παρατυπία, καθώς η ίδια η φωτογραφική διάταξη για όσους επαναμετάγονται από τις αγροτικές φυλακές, προβλέπει την επιστροφή τους στα καταστήματα κράτησης που βρισκόντουσαν προηγουμένως, στην περίπτωση του Δημήτρη Κουφοντίνα δηλαδή, στις φυλακές Κορυδαλλού.

Η πρωτοβουλία αυτή έχει ως ηθική αυτουργό τη συνήθη ύποπτο Σοφία Νικολάου, ως Γενική Γραμματέας Αντεγκληματικής Πολιτικής, που με πρόσχημα μέτρα πρόληψης σχετικά με τον covid 19, υπέγραψε αυτήν την παράτυπη μεταγωγή-με χαρακτηριστικά απαγωγής- του Κουφοντίνα στις φυλακές Δομοκού. Γνωρίζοντας ωστόσο ότι η απόφαση αυτή αποκλίνει από το νόμο που η ίδια η κυβέρνηση προώθησε με εκδικητικές προθέσεις εναντίον του συντρόφου, επιχείρησε να καλύψει τα νώτα της για το τυπικό της υπόθεσης, με ένα ψευδές έγγραφο που φαίνεται ότι της μεταγωγή του στις φυλακές Δομοκού προηγήθηκε στάση στις φυλακές Κορυδαλλού.

Η νέα αυτή βασανιστική μεταχείριση του Δημήτρη Κουφοντίνα- προφανώς με τις ευλογίες της κυβερνητικής οικογενειοκρατίας- με τον τρόπο που υλοποιήθηκε και τα χαρακτηριστικά που είχε, ως συνέχεια δηλαδή ενός μόνιμου καθεστώτος εξαίρεσης στο πρόσωπού του, αποτέλεσε μονόδρομο ώστε να προχωρήσει στην απόφαση να διεκδικήσει πίσω την αξιοπρέπεια του, με έναν από τους ελάχιστους τρόπους που διαθέτουν οι κρατούμενοι, ως άνθρωποι πραγματικά στριμωγμένοι στον τοίχο, χωρίς πολλά περιθώρια κινήσεων, την απεργία πείνας.

Αυτή η οριακή απόφαση, που τοποθετεί εκ νέου το σύντροφο σε κίνδυνο για τη σωματική του υγεία και την ίδια του τη ζωή, είναι και το βήμα αντίστασης απέναντι στη συνολική αντιμετώπιση του από την πολιτική διαχείριση της εξουσίας και τα διάφορα θεσμικά και παραθεσμικά της κέντρα. Για αυτό η ικανοποίηση του αιτήματος του για άμεση μεταγωγή του στις φυλακές Κορυδαλλού δεν έχει μόνο τεχνικό χαρακτήρα, που είναι εξίσου σημαντικός, αλλά και βαθιά ουσιαστικό, καθώς θα είναι μια πρώτη μικρή νίκη απέναντι στο καθεστώς που επιλέγει να προβεί σε ξεκαθάρισμα λογαριασμών μέσω ενός συστηματικού βασανισμού του.

Ως Ταμείο δε μπορούμε παρά να εκφράσουμε την αμέριστη αλληλεγγύη μας στον απεργό πείνας Δημήτρη Κουφοντίνα, και να πιέσουμε με τις μικρές μας δυνάμεις για την ικανοποίηση του δίκαιου αιτήματος τους.

ΝΙΚΗ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΕΙΝΑΣ ΤΟΥ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΗ ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑ

ΑΜΕΣΗ ΜΕΤΑΓΩΓΗ ΤΟΥ Δ. ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑ ΣΤΙΣ ΦΥΛΑΚΕΣ ΚΟΡΥΔΑΛΛΟΥ

Τετάρτη 10/2 στη 13:00 Άγαλμα Βενιζέλου. Όλοι/ες στο δρόμο.

κάλεσμα : Ταμείο αλληλεγγύης φυλακισμένων & διωκόμενων αγωνιστ(ρι)ών - συνέλευση θεσ/νίκης

Κάτω το νέο αντι-εκπαιδευτικό νομοσχέδιο της καταστολής και των ταξικών αποκλεισμών.

Το κράτος έρχεται να σπείρει το χάος του νεοφιλελευθερισμού στην τριτοβάθμια εκπαίδευση μέσα από το οργανωμένο πρόγραμμα της καταστολής, της επίτασης των ταξικών αποκλεισμών και κατ' επέκταση της πριμοδότησης της ιδιωτικής πρωτοβουλίας. Το νέο εκπαιδευτικό νομοσχέδιο όχι μόνο υποβαθμίζει την ελεύθερη και δωρεάν παιδεία, αλλά επιτίθεται στοχευμένα -και πρώτα από όλα- στους φοιτητές και τις φοιτήτριες της τάξης μας. Επιτίθεται στους φοιτητές και τις φοιτήτριες που εργάζονται, για να μπορέσουν να συντηρήσουν τις σπουδές τους και με τα νέα όρια φοίτησης κινδυνεύουν με διαγραφή. Οι νέες βάσεις που θεσπίζονται για την εισαγωγή στα ΑΕΙ θα μετατρέψουν την είσοδο στα πανεπιστήμια σε έναν αγώνα δρόμου για τους υποψήφιους και τις υποψήφιες, όπου θα επικρατήσει το μεγαλύτερο πορτοφόλι που θα πληρώσει το καλύτερο φροντιστήριο ή το ιδιωτικό πανεπιστήμιο με τις «αρτιότερες περγαμηνές» για την είσοδο στην αγορά εργασίας, ειδικά τώρα που έχουν εξισωθεί τα πτυχία των ΑΕΙ με αυτά των κολλεγίων. Η παρούσα εκπαιδευτική αναδιάρθρωση επιζητεί πανεπιστήμια με λιγοστές θέσεις για τους λίγους και εκλεκτούς της ελίτ που ευνοείται από την κυβέρνηση Μητσοτάκη. Όπως είναι αντιληπτό, οι ακόμα πιο εντατικοποιημένες σπουδές θα αποσκοπούν, όχι στη μόρφωση της νεολαίας, αλλά στην ταχύτερη παραγωγή εργατικού δυναμικού που θα ταΐσει την αγορά εργασίας. Χωρίς καμία κοινωνικοποίηση, επιστημονική ή ιδεολογική ζύμωση ανάμεσα στους φοιτητές και τις φοιτήτριες, αφού το μόνο πράγμα που θα σκέφτονται είναι πως θα τελειώσουν τις σπουδές τους, ώστε να μη διαγράφουν. Τα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα θα μετατραπούν σε κλειστούς επιτηρούμενους χώρους, σε γυάλες παραγωγής εξειδικευμένων προλετάριων, όπου θα μπαινοβγαίνουν μέσα σε ένα κλίμα τρομοκρατίας και ανασφάλειας μόνο όσοι και όσες υποδεικνύουν το φοιτητικό τους πάσο.

Μέσα σε όλο αυτό το δυστοπικό αντι-εκπαιδευτικό πλαίσιο που ξεπροβάλλει, η ΝΔ κάνει ό,τι είναι δυνατόν, για να μας πείσει πως η παλινόρθωση δικτατορικών πολιτικών δεν είναι μια ανησυχητική εκτίμηση για το μέλλον, αλλά η πραγματικότητα του σήμερα. Η σύσταση σώματος ασφαλείας μέσα στα πανεπιστήμια, η παρακολούθηση εσωτερικών και εξωτερικών χώρων των πανεπιστημίων με κάμερες και η ποινικοποίηση των μαχητικών συνδικαλιστικών κινητοποιήσεων και πρακτικών των φοιτητ(ρι)ών μέσω πειθαρχικών μέτρων υποδεικνύει την εξουσιομανή ηλιθιότητα των διαχειριστών του κράτους στην απεγνωσμένη προσπάθειά τους να κάμψουν το μέτωπο των αγωνιζόμενων φοιτητ(ρι)ών που στέκεται ανάχωμα στα σχέδια κράτους και κεφαλαίου. Είναι, άλλωστε, γνωστή η τακτική τους απέναντι στο ανταγωνιστικό κίνημα.

Σε κάθε ερώτηση που τίθεται στο κράτος και την κυβέρνησή του, μπάτσοι είναι πάντα η απάντηση. Μπάτσοι στις πλατείες και τις γειτονιές μας, μπάτσοι στους κοινωνικούς μας χώρους, προσεχώς μπάτσοι και στις σχολές. Κάπου εδώ είναι το σημείο που θα πρέπει να πούμε "ο κύβος ερρίφθη". Συμμετέχουμε στον μαζικό αγώνα των φοιτητ(ρι)ών και των εργαζομένων στους πανεπιστημιακούς χώρους κατά του εκπαιδευτικού νομοσχεδίου. Στις σημερινές συνθήκες ζόφου είναι εξαιρετικά σημαντικό. Οφείλουμε να σταθούμε ανάχωμα στα σχέδια κράτους και κεφαλαίου που οδηγούν στην εξόντωση της βάσης σε κάθε κοινωνικό πεδίο. Διεκδικούμε ελεύθερη και ισότιμα προσβάσιμη παιδεία για όλες και όλους. Δεν μπορούμε να ανεχτούμε μια ακόμα δόση χούντας. Γνωρίζουμε το κρίσιμο των υγειονομικών συνθηκών, αλλά είμαστε στο σημείο που το κράτος γίνεται και άμεσα πιο επικίνδυνο από την πανδημία. Ήρθε η ώρα να ξαναβγούμε στους δρόμους.

ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΣΤΙΣ ΠΑΝΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΕΣ ΔΙΑΔΗΛΩΣΕΙΣ ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ 9/2:

• Αθήνα: 13:00 στα Προπύλαια. Στηρίζουμε το μπλοκ της Ανοιχτής Συνέλευσης Πανεπιστημιούπολης.
• Θεσσαλονίκη: 13:00 στο Άγαλμα Βενιζέλου. Στηρίζουμε τα μπλοκ των αυτόνομων και ελευθεριακών σχημάτων. 17:30 στο Άγαλμα Βενιζέλου
• Ναύπλιο: 17:30 στην Πλατεία 3 Ναυάρχων (Δημαρχείου) . Στηρίζουμε τα μπλοκ των φοιτητικών συλλόγων.

κάλεσμα : Αναρχική Ομοσπονδία
Site: anarchist-federation.gr
email: anarexchist-feexderation@riseup.exnet
Twitter: twitter.com/anarchistfedGr
Fb: facebook.com/anarxikiomospondia2015
Youtube: Αναρχική Ομοσπονδία

Νομοσχέδιο για τα Πανεπιστήμια: Ο φόβος φυλάει τα έρμα

Σε καθεστώς lockdown όπου η κοινωνία τιμωρείται με αλλεπάλληλα πρόστιμα και περιορισμούς η κυβέρνηση της Ν.Δ. περνάει νομοσχέδια που εντείνουν αυτή την επίθεση. Το πλαίσιο από το οποίο εμπνέεται κάθε νομοθετική πράξη, και στη συνέχεια ο σχεδιασμός για την νομιμοποίησή της, δεν είναι άλλο από την επεκτατική διάθεση του κράτους στο δημόσιο χώρο και την επικράτηση του κέρδους ως την μόνη αξία.

Την Τετάρτη 10/2/2021 κατατίθεται για ψήφιση το νομοσχέδιο για τα Πανεπιστήμια του Υπουργείου Παιδείας από κοινού με το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη και σε πρώτη ανάγνωση το μήνυμα είναι ξεκάθαρο: Το κράτος είναι κυρίαρχο παντού και η αστυνομία η μόνη που νομιμοποιείται στο δημόσιο χώρο.

Ο στόχος είναι ένας: όλα να λειτουργούν «κανονικά» και «τακτοποιημένα».

Τί σημαίνει κανονικά; Οι πλατείες πρέπει να χρησιμοποιούνται με σκοπό την μεγαλύτερη κατανάλωση, οι παραλίες για τις ανάγκες της τουριστικής ανάπτυξης με το τελευταίο νομοσχέδιο να νομιμοποιεί δομικές δραστηριότητες ακόμη και σε περιοχές Natura. Οι φυσικοί πόροι θα πρέπει να καλύπτουν το κυρίαρχο ενεργειακό μοντέλο όπου η ενέργεια αποτελεί ένα προϊόν και όχι μία βασική ανάγκη. Άρα τα βουνά, οι λίμνες, τα ποτάμια να αντιμετωπίζονται μόνο ως αναπτυξιακά πεδία. Σε αυτό το πλαίσιο έρχεται και το νομοσχέδιο για τα πανεπιστήμια ώστε να επισφραγιστούν ως επιχειρήσεις με ένα πρόγραμμα σπουδών που θα ορίζεται μονοδιάστατα από την αγορά. Να αφαιρεθεί δηλαδή οποιοδήποτε πρόσημο του κοινωνικού που υπάρχει στην γνώση και την έρευνα και να επιβληθεί η κυριαρχία του κεφαλαίου. Αυτή είναι η κοινή λογική που επικαλείται η Κεραμέως και τιμωρεί τους πάντες για την επιβάλει. Ας δούμε τα βασικά σημεία της τιμωρίας:

• Η υπουργός παιδείας στοχοποιεί τους μαθητές γιατί περνούν στην 250η επιλογή τους, τους εγκαλεί γιατί κάποιοι δεν πηγαίνουν τελικά και τους τιμωρεί με βάση εισαγωγής. Την ίδια στιγμή που το μεγαλύτερο ποσοστό της κοινωνίας αδυνατεί να ανταπεξέλθει στον οικονομικό προϋπολογισμό για την προετοιμασία των μαθητών στις πανελλήνιες, τα σχολεία έχουν σημαντικές ελλείψεις σε δασκάλους και βιβλία και το κόστος φοίτησης με τα ενοίκια είναι δυσβάσταχτο.

• Οι φοιτητές ευθύνονται για τα διδακτικά προβλήματα που υπάρχουν στα πανεπιστήμια και για την αποτυχία στις εξετάσεις γι' αυτό και τους διαγράφει. Και όχι γιατί δεν υπάρχουν καθηγητές και διδακτικό προσωπικό, γιατί τα συγγράμματα στην καλύτερη περίπτωση μοιράζονται λίγο πριν την εξεταστική. Όχι γιατί οι φοιτητές, αν παλαιότερα δούλευαν για να συντηρήσουν τον εαυτό τους, τώρα δουλεύουν για να συντηρήσουν όλη την οικογένεια, τα μικρότερα αδέλφια που είναι στο σχολείο και τους γονείς που έχουν μείνει άνεργοι.

• Όσοι φοιτητές πάρουν πτυχίο ευθύνονται που μένουν άνεργοι γι' αυτό και τους υποβιβάζει το βασικό τίτλο σπουδών με την εξίσωση των πτυχίων/κολεγίων και τους βάζει να πληρώνουν την επιμόρφωσή τους ώστε να είναι ανταγωνιστικοί. Και όχι γιατί τα ποσοστά ανεργίας έχουν εκτοξευθεί, η αδήλωτη εργασία κυριαρχεί και η νεολαία αντιμετωπίζεται ως αναλώσιμη όπως ορίζουν οι επιταγές του Σ.Ε.Β.

• Και η επισφράγιση της τιμωρίας έρχεται με τα πειθαρχικά συμβούλια ώστε να μην τολμήσει κανείς να ξεστομίσει ότι δεν φταίνε οι φοιτητές. Ό,τι η χρηματοδότηση που αντιστοιχεί στην αστυνομία είναι πολλαπλάσια από αυτή που αντιστοιχεί για την παιδεία και την υγεία.

Τι σημαίνει τακτοποιημένα; Ό,τι κουμάντο θα κάνει ο κυρίαρχος, το κράτος και το κεφάλαιο. Και για να το υλοποιήσει αυτό η κυβέρνηση επενδύει στην ανασφάλεια και στο φόβο με το μιντιακό κατεστημένο να παρουσιάζει τη νεολαία ως υπαίτια για όλα τα δεινά που περνάμε και τα πανεπιστήμια ως χώρους ανομίας παρά το γεγονός ότι όλες οι μελέτες δείχνουν το ακριβώς αντίθετο. Η τελευταία «εις άτοπον απαγωγή» έρχεται με την ανακοίνωση του Εργαστηρίου Αναλυτικής Χημείας του Πανεπιστημίου Αθηνών όπου η εξέταση των λυμάτων το περασμένο φθινόπωρο έδειξε αύξηση στη χρήση κοκαΐνης κατά 80% στην Αττική σε σχέση με την αντίστοιχη περίοδο του 2019 την ίδια στιγμή που τα πανεπιστήμια ήταν κλειστά και χωρίς άσυλο. Είναι προφανές ότι η κανονικότητα της διακίνησης των ναρκωτικών βρίσκεται εκτός πανεπιστημίων και ο μόνος σκοπός αυτής της ενορχηστρωμένης συκοφαντίας για τους πανεπιστημιακούς χώρους έχει ως στόχο να είναι νομιμοποιημένη η βία και η αστυνομική παρουσία για την επιβολή του καταναλωτικού προτύπου ως τη μόνη αξία. Είδαμε τα ΜΑΤ στα βουνά, στα νησιά, στις πλατείες, είδαμε να σφραγίζονται παραλίες και πάρκα και ήρθε η σειρά των πανεπιστημίων να τακτοποιηθούν.

Σε αυτό το πλαίσιο ασφυξίας η μόνη λύση είναι η συλλογική έξοδος για να υπερασπιστούμε την αξιοπρέπεια μάς. Να υπερασπιστούμε τη ζωή και να σταματήσει η τιμωρία, ο φόβος και η υποταγή. Για να σταθούμε ο ένας δίπλα στον άλλο και να ανοίξουμε δρόμους για αυτό που μπορούμε να γίνουμε. Να σπάσουμε την κυριαρχία και οραματιστούμε ένα πανεπιστήμιο δημόσιο, ελεύθερο και κοινωνικό χωρίς αυθεντίες και αποκλεισμούς. Όπου η γνώση είναι για τις ανάγκες της κοινωνίας και όχι ο τιμωρός της.

Όλες/οι στην πανεκπαιδευτική πορεία την ημέρα ψήφισης του νομοσχεδίου

Τετάρτη 10/2/2021 13:00, Άγαλμα Βενιζέλου

κάλεσμα : Αντιεξουσιαστική Κίνηση Θεσσαλονίκης

Πανεκπαιδευτική Διαδήλωση

ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ ΤΑ ΚΑΛΕΣΜΑΤΑ ΤΩΝ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΕΩΝ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΝΕΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΙΔΕΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΗ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ ΤΕΤΆΡΤΗ 10/2, 13:00 ΚΑΙ 17:30 ΣΤΟ ΆΓΑΛΜΑ ΒΕΝΙΖΈΛΟΥ

Αν κάτι δεν μας εκπλήσσει πια είναι πως εν μέσω υγειονομικής κρίσης η κυβέρνηση καταθέτει άλλο ένα επίμαχο νομοσχέδιο (αυτή τη φορά για την αναδιάρθρωση της Παιδείας) το οποίο έρχεται να εγκαθιδρύσει νέα καθεστώτα ελέγχου και επιτήρησης , τα περισσότερα από τα οποία έχουν επιβληθεί με πρόσχημα την πανδημία. Για κάθε πτυχή του δημόσιου βίου, η κυβέρνηση νομοθετεί υπό την "ασφάλεια και την προστασία" της συνθήκης τόσο που έχει εγκαθιδρύσει όσο και εγκαθιδρυθεί με τον ιό και απαντά με εντεινόμενη αστυνόμευση, αυξημένη καταστολή και νέες περιφράξεις, επενδύοντας παχυλά ποσά, όχι στην υγεία οπως θα ήταν αναμενόμενο λόγω της συγκυρίας, αλλά σε έμψυχο και άψυχο αστυνομικό δυναμικό. Και έτσι, εν μέσω υγειονομικής και οικονομικής ανασφάλειας, εμείς, τελικά, αναρωτιόμαστε: από την κρατική αυθαιρεσία, τελικά, ποιος θα μας σώσει;
Το νομοσχέδιο που τιτλοφορείται ως «Εισαγωγή στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση. Προστασία της Ακαδημαϊκής Ελευθερίας, Αναβάθμιση του Ακαδημαϊκού Περιβάλλοντος και άλλες διατάξεις» αφορά τον τρόπο εισαγωγής στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, ορίζοντας παράλληλα τα χρονικά όρια φοίτησης, καθώς και πειθαρχικό δίκαιο για τους φοιτητές. Επιβάλλει ελεγχόμενη πρόσβαση και είσοδο, συστήματα παρακολούθησης και συμπληρωματικά την πρόσληψη ειδικής ομάδας αστυνομικών για διενέργεια περιπολιών εντός του πανεπιστημιακού campus. Οι πειθαρχικές ποινές, εκτός των άλλων μπορεί να οδηγήσουν μέχρι και στην οριστική διαγραφή των φοιτητ(ρι)ών. Επίσης, απαγορεύονται οι καταλήψεις, που ανέκαθεν λειτουργούσαν ως μέσο πίεσης ενάντια στις κάθε τόσο δρομολογούμενες υποβαθμίσεις της δημόσιας και δωρεάν παιδείας, ενώ η ριζοσπαστικοποίηση και ο φοιτητικός συνδικαλισμός τίθενται υπό αίρεση. Παράλληλα, οι διαμαρτυρίες, που συχνά αμφισβητούσαν τα κακώς ακαδημαϊκά κείμενα, ποινικοποιούνται και στοχοποιούνται συμπεριφορές αποκλίνουσες από τη στείρα εκπαιδευτική διαδικασία, επιχειρώντας με αυτόν τον τρόπο να άρουν την κοινωνικοπολιτική διάδραση του ατόμου τόσο με άλλα υποκείμενα (φοιτητές, καθηγητές) όσο και με πτυχές της κοινωνικής ζωής. Επιπρόσθετα, μέσω των αυστηρών ορίων φοίτησης, στην ουσία το Υπουργείο Παιδείας κωφεύει μπροστά στο υπαρκτό ζήτημα της οικονομικής διαβίωσης των φοιτητών, που πολλές φορές αναγκάζονται να εργάζονται, παρατείνοντας έτσι τα έτη των σπουδών τους και - βάσει του νέου νομοσχεδίου - να απειλούνται με διαγραφή. Και την ίδια στιγμή που επαναφέρεται η βάση του 10, τα πτυχία των δημόσιων ιδρυμάτων εξισώνονται με αυτά των ιδιωτικών φορέων, ανοίγοντας έτσι την πόρτα, σε όσους έχουν την οικονομική δυνατότητα, να "αγοράσουν" τις πανεπιστημιακές σπουδές, τονίζοντας τους ταξικά διαμορφωμένους συσχετισμούς που υφίστανται στον τομέα της Παιδείας - και όχι μόνο - που σύμφωνα τις νεοφιλελεύθερες επιταγές θέλουν τα πάντα να υπάγονται στους νόμους της αγοράς.
Το νομοσχέδιο αυτό σε καμία περίπτωση δεν αναβαθμίζει την ποιότητα της εκπαίδευσης, αντιθέτως αποτελεί μέρος μιας γενικότερης κοινωνικο-οικονομικής πολιτικής που στόχο έχει την ιδιωτικοποίηση και τον έλεγχο κάθε τομέα των ζωών μας. Η κυβέρνηση αντιλαμβανόμενη τη σημασία του πανεπιστημιακού χώρου στον τομέα της πολιτικής και κοινωνικής ζύμωσης των ατόμων και ώσμωσής τους με την κοινωνική πραγματικότητα προσπαθεί με διάφορες δικαιολογίες, όπως "αιώνιοι φοιτητές", "εστίες ανομίας" κ.λπ. να παρέμβει και να διαμορφώσει τις νέες συνθήκες στα μέτρα της
Τα πανεπιστήμια αποτελούσαν ανέκαθεν χώρους ελευθερίας και πολιτιστικής έκφρασης, χώρους ανοιχτούς όχι μόνο για τους φοιτητές, αλλά για όλους και όλες. Παράλληλα, ως κοινωνική δομή αποτελούσαν και αποτελούν εστίες αντίστασης για αυτό και ήταν πάντα στο στόχαστρο της κυβερνητικης καταστολής.
Η σημερινή κατάσταση αποτελεί την κορύφωση μιας συνεχειας που διαφαινόταν ήδη από την κατάργηση του ασύλου και που ανέκαθεν προωθούταν από τις κυβερνήσεις και τα προσκείμενα σε αυτές ΜΜΕ ως πάγιο κοινωνικό αίτημα, μόνο που στην πραγματικότητα αποτελεί μία πολιτική ιδεοληψία που πηγάζει από την ανάγκη εξομάλυνσης των κοινωνικών αντιδράσεων. Αυτό που η κοινωνία ζητάει είναι η οικονομική ενίσχυση των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων και των σχολών, η αναβάθμιση του υλικοτεχνικού εξοπλισμού και η πρόσληψη διδακτικού προσωπικού και όχι αστυνομικών με σκοπό την παροχή ποιοτικής εκπαίδευσης. Να υπάρχει μέριμνα για παραβιαστικές συμπεριφορές και όχι μπάτσους-τραμπούκους για προστασία. Να έχουμε την επιλογή να ολοκληρώσουμε τις σπουδές μας στο χρόνο που επιθυμούμε, γιατί έτσι αναγκαζόμαστε, και όχι όποτε μας επιβάλλεται. Ο αγώνας αυτός, λοιπόν, δεν αφορά μόνο τους φοιτητές και τις φοιτήτριες, αλλά όλο το κοινωνικό σύνολο, καθώς βιώνουμε καθημερινα την υποτιμηση των ζώων μας και την καταπάτηση των ελευθερίων μας, ενώ ταυτόχρονα αποτελούν προπομπο των μέτρων που έρχονται να διαμορφωσουν το εργασιακό όσο και κοινωνικό γίγνεσθαι.
Καλούμε όσους και όσες αντιλαμβάνονται την αναγκαιότητα διατήρησης του δημόσιου και δωρεάν χαρακτήρα του πανεπιστημίου και αντιλαμβάνονται το πεδίο του πανεπιστημίου ως φορέα κοινωνικοπολιτικής έκφρασης, να συμμετέχουν στις κινητοποιήσεις των φοιτητ(ρι)ών ενάντια στο νομοσχέδιο της παιδείας.

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΗ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ
ΟΧΙ ΣΤΟ ΝΕΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΕΙΣΑΓΩΓΗΣ ΣΤΑ ΑΕΙ
ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΕΞΙΣΩΣΗ ΤΩΝ ΙΔΙΩΤΙΚΩΝ ΚΟΛΕΓΙΩΝ ΜΕ ΤΑ ΔΗΜΟΣΙΑ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΕΡΑΙΤΕΡΩ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΩΝ
ΚΑΜΙΑ ΔΙΑΓΡΑΦΗ ΦΟΙΤΗΤΩΝ/ΤΡΙΩΝ
ΔΗΜΟΣΙΑ ΚΑΙ ΔΩΡΕΑΝ ΠΑΙΔΕΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ/ΕΣ

Ελεύθερος Κοινωνικός Χώρος Σχολείο