kinimatoramaημερολόγιο από/για το κίνημα

Πορεία για την εξέγερση του Πολυτεχνείου

Τα Πολυτεχνεία δεν «επιτρέπονται» από κάποιον για αυτό και δεν μπορούν να απαγορευτούν από κανέναν.

ΚΑΜΙΑ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ ΣΤΟ ΚΡΑΤΟΣ | ΚΑΜΙΑ ΑΝΑΚΩΧΗ ΜΕ ΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ

Ιστορικά, έναν και μοναδικό λόγο έχει το κράτος να ενδιαφερθεί για την υγεία των υπηκόων του: ότι αυτοί δουλεύουν και παράγουν τα κέρδη των αφεντικών και πρέπει να συνεχίσουν να το κάνουν. Όμως και αυτός ο υπολογισμός υπάγεται στους όρους κέρδους-ζημιάς. Εάν η περίθαλψη αποδεικνύεται πολύ ακριβή τότε προτιμούν να την αφήσουν να ξεπέσει στα επίπεδα που βρίσκεται σήμερα το Εθνικό Σύστημα Υγείας. Εν μέσω τρομερής ανεργίας η παραγωγή μπορεί να συνεχιστεί με όσους και όσες παραμείνουν υγιείς χωρίς υπερβολικό κόστος. Ταυτόχρονα προκύπτουν δύο νέες ευκαιρίες για το κράτος και τα αφεντικά. Η πρώτη έχει να κάνει με την ακόμη μεγαλύτερη υποτίμηση των μισθών των «εξαρτημένων» εργαζόμενων. Όταν κόσμος πεθαίνει και μένει άνεργος, προφανώς είναι ώρα για περαιτέρω μειώσεις, έτσι η πανδημία μετατρέπεται σε rapid υγειονομικό μνημόνιο. Επιπλέον, οι εξουσιαστές δεν παύουν να «οραματίζονται». Σκεπτόμενοι ότι δεν πρέπει αυτή η χρυσή ευκαιρία να χαθεί μέσα στην πιθανή προσωρινότητα της κατάστασης σπεύδουν να νομοθετήσουν, μονιμοποιώντας τη φρίκη του δεκαώρου, της απλήρωτης εργασίας, των υποχρεωτικών υπερωριών και φυσικά της έμμεσης αλλά εντελώς αποτελεσματικής απαγόρευσης της απεργίας. Έτσι διασφαλίζεται ότι θα ενταθεί απρόσκοπτα η αναπαραγωγή της εκμετάλλευσης της εργατικής τάξης με ακόμη χειρότερους όρους, πέρα από το χρονικό διάστημα που θα κρατήσει η πανδημία.
Ένα ερώτημα προκύπτει πολύ ξεκάθαρο από τις εξελίξεις. Εφόσον το κράτος όχι μόνο δεν ενδιαφέρεται να προστατεύσει τους υπηκόους του αποτελεσματικά, αλλά σχεδιάζει με λεπτομέρειες τον ταξικό στραγγαλισμό τους, διατρανώνοντας ταυτόχρονα τον αναλώσιμο χαρακτήρα των εργαζομένων και την περισσευούμενη ύπαρξη των ανέργων και των συνταξιούχων, τι μπορούν να κάνουν οι φτωχοί για να διασφαλίσουν ότι δεν πρόκειται να πεθάνουν σαν ζώα σε κάποια ουρά ή σε κάποια θλιβερή αίθουσα αναμονής ή σπίτι τους περιμένοντας μια βοήθεια που δεν μέλλει να έρθει; Η απάντηση είναι γνωστή σε όλους, κοινή σε όλα τα πλάτη και τα μήκη του κόσμου και απολύτως απαραίτητη όταν τα πράγματα φτάνουν στο μη περαιτέρω: να εξεγερθούν! Κι εδώ έρχεται να μεγαλουργήσει το βασικό σκέλος της κυβερνητικής διαχείρισης της πανδημίας. Η νομιμοποίηση της αστυνομικής παρουσίας και επέμβασης σε κάθε τομέα της κοινωνικής ζωής, η διάλυση του κοινωνικού χώρου και η επιλεκτική απαγόρευση των σημαντικότερων τρόπων αντίστασης και διεκδίκησης των καταπιεσμένων, οι συνεχείς ανηλεείς ξυλοδαρμοί αγωνιστών χωρίς καμία αφορμή (Αθήνα, Γαλάτσι 1η Νοέμβρη, Πάτρα 7 Νοέμβρη κ.α) αποκαλύπτουν τους βαθύτερους πόθους της κρατικής προσταγής για την εφαρμογή ολοκληρωτικών πολιτικών έναντι της κοινωνικής βάσης.
Από τα τέλη του προηγούμενου μήνα στη Θεσσαλονίκη και από τις αρχές Νοέμβρη στην υπόλοιπη χώρα έχει κηρυχθεί καθολικό lock down για δεύτερη φορά. Κι αν την πρώτη φορά το κοινωνικό σώμα προβληματισμένο από την άγνωστη απειλή έλαβε όλα τα απαραίτητα μέτρα αυτοπροστασίας, ενώ περιστέλλονταν de facto οι κοινωνικές και πολιτικές του ελευθερίες, ελπίζοντας στην κρατική συνδρομή, σήμερα αναγκάζεται να επανέλθει σε συνθήκες εγκλεισμού και ακόμη αυστηρότερου αυταρχισμού, ενώ έχει παρακολουθήσει τους προηγούμενους μήνες ένα όργιο κατασπατάλησης δημόσιου χρήματος προς διαπλεκόμενους επιχειρηματίες, (σκοίλ ελικίκου, κατασκευαστικές) βαρόνους των ΜΜΕ και άλλες μεγαλομανείς ηλιθιότητες (βλέπε περιπάτους). Μέσα σε αυτήν την άθλια για τους πληβείους κατάσταση, όπου οι ανεπαρκείς ΜΕΘ είναι πλήρεις με ευθύνη εξολοκλήρου δική τους έρχεται ο υπουργός ΠΡΟ.ΠΟ. Μ. Χρυσοχοΐδης να ανακοινώσει την απαγόρευση της διαδήλωσης του Πολυτεχνείου. Με αυθάδικη κουτοπονηριά μάλιστα ταξινομεί την 17η Νοέμβρη πλάι στις εθνικές και θρησκευτικές παράτες της 28ης Οκτωβρίου και του Πάσχα. Όμως η 17η Νοέμβρη δεν υπάρχει για να «μας θυμίζει όσα μας ενώνουν» σαν υμνητικό τραγουδάκι του Σαββόπουλου από τα «τραπεζάκια έξω», αλλά για να ορκιζόμαστε στους νεκρούς της Χούντας ότι δεν θα επιτρέψουμε ποτέ ξανά να επιβληθεί ο κρατικός τρόμος, η αστυνομοκρατία, τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, η έσχατη καταπίεση και η γυμνή απανθρωπιά. Η απαγόρευση της διαδήλωσης δεν είναι μέτρο καταπολέμησης της πανδημίας, αλλά κρατική ανακοίνωση για μονομερές πάγωμα της κοινωνικής και ταξικής πάλης από την πλευρά των εργαζομένων και της νεολαίας, των εκμεταλλευόμενων και των καταπιεσμένων. Αυτοί άλλωστε δεν πρόκειται να σταματήσουν την προώθηση των αντιδραστικών νομοσχεδίων, ήδη για τον Δεκέμβρη έχουν δρομολογήσει την ολοκληρωτική ανατροπή του εργατικού κώδικα και από εμάς θα ζητήσουν να κάτσουμε μέσα και να τους βλέπουμε να επιτίθενται στις ζωές μας χωρίς αντίπαλο.
Οι πολιτικές τους αποτελούν την πιο ξεκάθαρη αποκάλυψη της υποκρισίας τους, καθώς τολμούν να χρησιμοποιούν ως επιχείρημα της καταστολής την υγεία του κοινωνικού συνόλου. Αυτήν για την οποία εμείς είμαστε ικανοί να θυσιάσουμε τα πάντα ενώ αυτοί δεν είναι ικανοί να φροντίσουν για το παραμικρό. Η μόνη πραγματική ανανέωση εξοπλισμού που έγινε αυτό το χρονικό διάστημα δεν αφορούσε τα νοσοκομεία αλλά την αστυνομία. Νέα κράνη, νέες ασπίδες, νέα χημικά… για την αποτελεσματική εφαρμογή των πιο παλιών μεθόδων καταπίεσης: ξύλο, βασανισμοί, απαγορεύσεις. Το κράτος δεν μπορεί και δεν θέλει να προσφέρει ΟΥΤΕ ΥΓΕΙΑ ΟΥΤΕ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ στους πληβείους, θέλει να δουλεύουμε χωρίς κανένα δικαίωμα και να το βουλώνουμε, ενώ διαμορφώνει συνθήκες εξαθλίωσης και κανιβαλισμού για να επιβάλλει την τρομοκρατία του. Απαγορεύει σήμερα 47 χρόνια μετά την εξέγερση την πορεία του Πολυτεχνείου, ενώ έχει ήδη ψηφίσει το γνωστό νομοσχέδιο περιστολής των διαδηλώσεων. Στο Πολυτεχνείο οι αναρχικοί θα είμαστε παρόντες, όχι εξαιτίας κάποιου ιδεοληπτικού καπρίτσιου, αλλά γιατί αν δεν διασφαλίσουμε σήμερα ότι οι καταπιεσμένοι θα μπορούν να αντιστέκονται ενάντια στους δημίους τους, τότε είμαστε ήδη νεκροί! Ο χρόνος είναι τώρα και ο τόπος είναι εδώ. Γνωρίζουμε ότι δεν έχετε ούτε ίχνος των ηθικών διλημμάτων όπως αυτών που πρόσφατα επικαλεστήκατε σε μια άλλη, βολική για εσάς, συνθήκη και δεν διστάζετε να αιματοκυλήσετε τους φτωχούς με τους ένστολους μπράβους σας, πολύ πιο σύντομα όμως από ότι περιμένετε οι φωνές που επιχειρείτε να φιμώσετε σήμερα θα ακουστούν πιο δυνατές μέσα από το σκοτάδι της δυστοπικής κανονικότητας σας.
Όπως δεν πολεμάμε την πανδημία μαζί με το κράτος αλλά παρά τη θέλησή του, με πυξίδα την αλληλοβοήθεια και εργαλείο τις δομές αλληλεγγύης και αντίστασης έτσι δεν περιμένουμε καμία άδεια για να τιμήσουμε τους νεκρούς μας και να διαδηλώσουμε εναντίον του. Τα Πολυτεχνεία δεν «επιτρέπονται» από κάποιον για αυτό και δεν μπορούν να απαγορευτούν από κανέναν.

ΜΟΝΟ Ο ΛΑΟΣ ΣΩΖΕΙ ΤΟΝ ΛΑΟ

ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ 17 | 11 | 2020, 15:30 ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ

κάλεσμα : Τοπικός Συντονισμός Θεσσαλονίκης της Αναρχική Πολιτικής Οργάνωσης

Τα «Πολυτεχνεία» ποτέ δε ζήτησαν άδεια. Δεν είναι νόμιμα ή παράνομα, είναι ΔΙΚΑΙΑ.

Η συλλογική αυτοπροστασία και υγεία της κοινωνικής βάσης αποτελεί θεμελιώδες και αδιαπραγμάτευτο πρόταγμα κάθε επαναστατικού κινήματος. Σε καιρούς σαν τους σημερινούς, όπου η πανδημία βρίσκεται σε έξαρση, τα θετικά κρούσματα αυξάνονται ραγδαία και οι θάνατοι ανεβαίνουν ενώ οι Μονάδες Εντατικής Θεραπείας έχουν σχεδόν γεμίσει, αποδεικνύεται περίτρανα η αδιαφορία του κράτους για την προστασία της κοινωνίας. Διανύοντας το δεύτερο κύμα του lock down πάνω από έξι μήνες μετά την εμφάνιση του ιού, η υγειονομική κάλυψη της κοινωνίας είναι αβέβαιη και οι κινήσεις του κράτους προκλητικές και εκδικητικές. Απλώνοντας το πέπλο της αφήγησης της ατομικής ευθύνης, προσπαθεί να καλύψει τις ανεπάρκειες στο Εθνικό Σύστημα Υγείας με τον συνωστισμό των εργαζομένων στα Μέσα Μαζικής μεταφοράς, τις ελλείψεις σε ιατρικό προσωπικό και υλικοτεχνικό εξοπλισμό στην «απερισκεψία» των νεών που δεν τηρούν τις αποστάσεις. Αγνοεί επιδεικτικά την κατάσταση που είχε επιβάλλει στα σχολεία με το στοίβαγμα των μαθητών χωρίς τα αναγκαία μέτρα προστασίας, το άνοιγμα στον τουρισμό, τις εκκλησιαστικές λειτουργίες και φυσικά το οργανωμένο σχέδιο υποβάθμισης της δημόσιας υγείας τα τελευταία χρόνια, το κλείσιμο νοσοκομειακών μονάδων και τις απολύσεις εργαζομένων.

Η έναρξη της σχολικής χρονιάς έγινε χωρίς τα απαραίτητα μέτρα προστασίας για τους συμμετέχοντες και χωρίς καν να τηρούνται τα μέτρα που η κυβέρνηση έχει επιβάλλει σε οποιαδήποτε άλλο χώρο (αποστάσεις, αριθμός ατόμων κτλ). Το μόνο ενδιαφέρον που επέδειξε ήταν για την συμμόρφωση και πειθάρχηση των μαθητών που αγωνίστηκαν για τα αυτονόητα, την υγεία και την αξιοπρέπεια τους. Παράλληλα, το καθεστώς της τηλεκπαίδευσης επιβάλλεται εξ αρχής στα πανεπιστήμια, σταδιακά στην δευτεροβάθμια και ίσως στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση. Ο σχεδιασμός αυτός δεν γίνεται βάσει κάποιου επιστημονικού σχεδίου για την διάδοση του ιού αλλά με γνώμονα την εξοικονόμηση πόρων, την αποφυγή των αδειών ειδικού σκοπού και την προώθηση του κρατικού σχεδιασμού. Αφ' ενός η τηλεκπαίδευση αποτελεί οικονομική εναλλακτική και αφ' ετέρου «εκκενώνει» τους πανεπιστημιακούς χώρους, για να ανοίξει τον δρόμο στην ολική «εξυγίανση και αποστείρωση» τους (σίγουρα όχι από το μικρόβιο του Covid - 19). Στην ίδια κατεύθυνση, οι συνθήκες διαβίωσης των φοιτητών στις εστίες, σταθερά υποβαθμισμένες, καταλήγουν και επικίνδυνες, αφού απουσιάζει η υποδομή και ο υλικοτεχνικός εξοπλισμός για τα απαραίτητα μέτρα προστασίας από τη πανδημία.

Ο κοινός παρονομαστής που συνδέει μεταξύ τους όλα τα παραπάνω είναι ένας: η προστασία του κεφαλαίου, του κράτους και της επιβολής στο συλλογικό συνειδητό. Χωρίς αμφιβολία, η υγεία των κοινωνικών μελών κοστίζει και δεν επιφέρει το παραμικρό όφελος στους εξουσιαστές. Από την άλλη, η επένδυση εκατομμυρίων στα ΜΜΕ, το στρατό και την αστυνομία προστατεύει και διευρύνει την κυριαρχία τους. Οι «δωρεές» στα κανάλια ρυθμίζουν την ενημέρωση, οι μπάτσοι σε κάθε γωνία του αστικού χώρου για την προστασία της υγείας μας (χωρίς να υπάρχει η παραμικρή λογική σύνδεση της αστυνόμευσης και της υγείας) κανονικοποιούν τις συνθήκες εντατικού ελέγχου και επιτήρησης. Την ίδια στιγμή, οι απολύσεις για πολλούς εργαζομένους φαίνονται να έρχονται, η φτωχοποίηση των από τα κάτω μέσα στην πανδημία αυξάνεται εγκληματικά και σίγουρα δεν τιθασεύεται από τα ψίχουλα - ημίμετρα των επιδομάτων, ιδιαίτερα όταν η «μαύρη εργασία» αποτελεί καθεστώς για πολλούς/ες τα τελευταία χρόνια. Το δυστοπικό κλίμα που διαμορφώνεται τείνει να εγκαθιδρυθεί ως έκτακτη - μόνιμη πραγματικότητα και η μόνη δυνατότητα εκτροπής του είναι η ανατροπή Κράτους και Κεφαλαίου.

Το Πολυτεχνείου του ΄73 παραμένει επίκαιρο και υπογραμμίζει την δυνατότητα των από τα κάτω να εξεγερθούν απέναντι στους δυνάστες τους.

Μέσα σε αυτήν την συνθήκη η κυβέρνηση απαγορεύει την Διαδήλωση του Πολυτεχνείου, ακριβώς γιατί φοβάται την καταιγίδα που έρχεται και επιχειρεί να καταστείλει κάθε φωνή αντίστασης. Η εγκληματική κρατική διαχείριση της πανδημίας επιτάσσει την παρουσία μας στο δρόμο και την ένταση του αγώνα. Είναι επιθετικά προκλητική η πολιτική της κυβέρνησης που από την μια απαγορεύει την διαδήλωση του Πολυτεχνείου και στον ίδιο χρόνο εκμεταλλεύεται την καραντίνα και την «υγειονομική κρίση» για να προωθήσει το νομοθετικό έργο της, ενισχύοντας περαιτέρω τα μέσα καταστολής που διαθέτει. Οι νόμοι για την περιστολή των διαδηλώσεων, την φύση και την παιδεία πέρασαν στο διάστημα του πρώτου lock down και τώρα στην περίοδο του δεύτερου προωθείται ο νέος πτωχευτικός νόμος.

Πρόσφατα, ο Μητσοτάκης κάλεσε σε σύσκεψη τους πρυτάνεις όλων των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων με κεντρικό θέμα την ανομία και την εγκληματικότητα στους πανεπιστημιακούς χώρους. Κι αν οι βαρύγδουπες δηλώσεις για ίδρυση πανεπιστημιακής αστυνομίας και το ξέπλυμα των νενοναζί δολοφόνων μέσα από την εξίσωσή τους με τους κοινωνικούς και ταξικούς αγώνες των φοιτητών, φαντάζουν «δίκαιες ως απόρροια της κατάστασης», οφείλει να κοιτάξει προσεκτικά την διαμορφούμενη πραγματικότητα στους χώρους του πανεπιστημίου. Τα τελευταία χρόνια μαίνεται ένα οργανωμένο σχέδιο γκετοποίησης του ΑΠΘ και των πανεπιστημιακών χώρων ευρύτερα. Καθημερινά, οι χώροι του πανεπιστημίου αποτελούν πιάτσες ναρκωτικών και ανά διαστήματα κανιβαλιστικών συμπεριφορών. Αυτή η οργανωμένη επιχείρηση γίνεται με την ευγενική συνδρομή της αστυνομίας και της Πρυτανείας που μετέφεραν εξ αρχής τις πιάτσες των ναρκωτικών, τις αγνόησαν, τις συντήρησαν και τελικά απλώς τις χρησιμοποίησαν για να προωθήσουν σταδιακά το σχέδιο της εξυγίανσης των πανεπιστημιακών χώρων. Οι ναρκοπιάτσες χρησιμοποιήθηκαν αρχικά ως αφορμή για το κλείδωμα και το λοκ άουτ των πανεπιστημιακών χώρων τις νυχτερινές ώρες, την κατάργηση του Ασύλου και τελικά την ανάγκη οργανωμένης παρουσίας και παρέμβασης των μπάτσων μέσα στα πανεπιστήμια. Πρώτη φορά, οι εξαγγελίες για ίδρυση πανεπιστημιακής αστυνομίας, εμφανίστηκαν στις 5 Σεπτέμβρη έπειτα την σύσκεψη του πρύτανη του ΑΠΘ Παπαϊωάννου με τον Μητσοτάκη και την Κεραμέως, καταδεικνύοντας τις προθέσεις του κράτους. Όλοι αυτοί που διατυμπανίζουν δεξιά και αριστερά για το άσυλο ανομίας, τα παραβατικά στοιχεία ξεχνούν την συνεργασία του κράτους - αστυνομίας - μαφιών, τις πλάτες των μεγαλοεπιχειρηματιών βαρόνων ναρκωτικών.

Η θεσμοθέτησης της πανεπιστημιακής αστυνομίας προσθέτει το κερασάκι στην τούρτα της κατασταλτικής επίθεσης στους φοιτητικούς αγώνες, στις κοινωνικές και ταξικές αντιστάσεις που αναπτύσσονται, αναφέρονται και εκκινούν από το πανεπιστημιακό Άσυλο. Η κίνηση αυτή ενέχει ένα σημαντικό συμβολισμό, την διάθεση του Κράτους να ξεμπερδεύει με τους φοιτητικούς συλλόγους, την γενικευμένη διάθεση ανυπακοής και αγωνιστικότητας των φοιτητικών κινημάτων, την ίδια την αγωνιστική παρακαταθήκη του Πολυτεχνείου του ΄73.

Οι «Νοέμβρηδες» είναι εδώ, για να θυμίζουν τους αντιφασιστικούς και αντικρατικούς αγώνες, για να γκρεμίζουν τους θρόνους των εξουσιαστών. Αυτοί μέσα στον πανικό τους έχουν δύο επιλογές, είτε να νομιμοποιούν την «επέτειο» ως δημοκρατική γιορτή συμφιλίωσης, ώστε να αποβάλλουν από πάνω κάθε έννοια αγωνιστικότητας είτε να την απαγορεύουν σε συνθήκες έντασης της κατασταλτικής επίθεσης στις κεκτημένες με αίμα Ελευθερίες. Και η Ελευθερία δεν μπορεί να υπάρξει σε συνθήκες που η υγεία του λαού αμφισβητείται, αγνοείται και υποβαθμίζεται.

Σήμερα, οι γεμάτες κλίνες ΜΕΘ, η περικοπή της πρόσβασης όποιου λογίζεται ως ανασφάλιστος στην υγεία, η μετακύληση του κόστους των αναγκαίων για την προστασία αναλώσιμων σε εμάς τους ίδιους δημιουργούν ένα διευρυμένο πλαίσιο ανελευθερίας. Όταν σε συνθήκες υγειονομικού κινδύνου, η υγεία δεν είναι δεδομένη για όλους/ες ανεξαιρέτως δεν είναι δυνατόν να υπάρξει Ελευθερία. Οι απρόκλητες και βίαιες επιθέσεις σε Αθήνα και Πάτρα, σε όσους πήραν την επιλογή του ανυποχώρητου αγώνα το επιβεβαιώνουν. Επιχειρείται, δηλαδή, η επιβολή της τρομοκρατίας και του φόβου σε όποιον/α σηκώνει το κεφάλι, για να σιωπά μπροστά στην κρατική αδιαφορία για την ίδια του την ζωή.

Δεν έχουμε καμία εμπιστοσύνη στο κράτος και το κεφάλαιο για την διαχείριση της πανδημίας. Μπροστά στην πανδημία, την φτώχεια και την εξαθλίωση να σταθούμε ο ένας πλάι στην άλλη, με όπλα την κοινωνική αλληλοβοήθεια και την ταξική αλληλεγγύη.

Ενάντια στην Τρομοκρατία, τον Φόβο & την Υποταγή.

Έξω οι μπάτσοι από τα πανεπιστήμια.

Εν μέσω πανδημίας το Κράτος μας χτυπά, την Αλληλεγγύη να βάλουμε μπροστά.

Διαδήλωση* Τρίτη 17 Νοέμβρη, 17:00 Πολυτεχνείο

* με όλα τα μέτρα ατομικής & συλλογικής αυτοπροστασίας

Αναρχική Συνέλευση Φοιτητών/τριών «Quieta Movere»

17 Νοέμβρη όλοι-ες στους δρόμους ενάντια στην κρατική θανατοπολιτική

Το στοίχημα των εξεγέρσεων δεν είναι να αποτελέσουν κόσμημα στη βιτρίνα της ιστορίας αλλά επίκαιρο πρόταγμα στους αγώνες του σήμερα. Έτσι η κάθε στιγμή αγώνα ζωντανεύει για να μας θυμίζει την ευθύνη που έχουμε απέναντι στο παρόν. 47 χρόνια μετά την αιματοβαμμένη αντικρατική εξέγερση του Πολυτεχνείου, καλούμαστε όλοι και όλες να σπάσουμε τον φόβο και τον τρόμο της (Νέας) Δημοκρατίας.

Εδώ και μήνες γινόμαστε μάρτυρες της αμείωτης έντασης της κρατικής θανατοπολιτικής με αφορμή τη διαχείριση της πανδημικής κρίσης. Η πανδημία δεν υπήρξε ποτέ για το κράτος το πρόβλημα αλλά η λύση σε όλα τα επίπεδα. Ένα χρόνο πρίν, οι πρώτοι μήνες διακυβέρνησης της ΝΔ δώσαν με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο το μήνυμα της νεοφιλελεύθερης ανασυγκρότησης του κρατικού μηχανισμού. Αρκεί να θυμηθούμε τις αντίστοιχες μέρες του πολυτεχνείου με το γενικό lock out των πανεπιστημίων, την κατάργηση του ασύλου και την εισβολή του στρατού κατοχής της δημοκρατίας μέσα στην ΑΣΣΟΕ, τους ξυλοδαρμούς, τις συλλήψεις και τους βασανισμούς φοιτητών και αλληλέγγυων, τις εκκενώσεις στεκιών και καταλήψεων εν όψει της πορείας και το διάχυτο κλίμα τρομοκρατίας. Από τότε ακολούθησε ένα κρεσέντο νεοφιλελεύθερης επίθεσης στις δομές και τον κόσμο του αγώνα με εκκενώσεις καταλήψεων και δομών αντίστασης καθώς και την κανονικοποίηση της αντιτρομοκρατίας, στον κόσμο της εργασίας με νομοσχέδια που άρουν ακόμα και τα βασικά συνδικαλιστικά δικαιώματα, στους μετανάστες που ζούν ένα ασταμάτητο κυνήγι μαγισσών, στους φυλακισμένους…

Και ενώ εντείνεται η κοινωνική δυσαρέσκια, η πανδημία εμφανίζεται την καλύτερη χρονική στιγμή για να εκτονώσει την ένταση και την κοινωνική πίεση χωρίς να αναστείλει την καπιταλιστική βαρβαρότητα. Το κράτος καταστέλλει την κοινωνική και ταξική αλληλεγγύη για να επιβάλλει τον καπιταλιστικό προσανατολισμό στη διαχείριση της πανδημίας. Τα μέτρα που λαμβάνει εντείνουν τους ταξικούς διαχωρισμούς και τον αποκλεισμό ολοένα και περισσότερων κομματιών της κοινωνικής βάσης. Οι φυλακές και τα στρατόπεδα συγκέντρωσης ασφυκτιούν απο τον υπερπληθυσμό, οι εργαζόμενες εκτίθενται καθημερινά στις εγκληματικές συνθήκες της μισθωτής σκλαβιάς (συνωστισμός στις βιομηχανικές μονάδες, κανένα μέτρο πρόληψης κ.α.), τα ποσοστά φτώχειας και εξαθλίωσης εκτοξεύονται καθημερινά ελλείψει κρατικής μέριμνας και πρόνοιας… Και όλα αυτά τη στιγμή που το ΕΣΥ υποβαθμίζεται σκόπιμα καθημερινά για την ενίσχυση του ιδιωτικού τομέα.

Και αυτή η επίθεση θέλουν να μην έχει αντίλογο. Απαγορεύουν την κυκλοφορία και τις συναθροίσεις, ελέγχουν και καταγράφουν τις μετακινήσεις, απαγορευούν δημόσιες διαδηλώσεις σωματείων και συνδικαλιστικών φορέων σπέρνοντας τον φόβο για την καταστολή και την ποινικοποίηση των αντιστάσεων, χτυπούν βίαια συγκεντρώσεις και πορείες όσων σπάνε το μονοπώλειο της κρατικής και μιντιακής προπαγάνδας του νέου ολοκληρωτισμού. Επιβάλλουν την κοινωνική ειρήνη διεξάγωντας τον πιο αδυσώπητο πόλεμο.

Απέναντι στη σιωπή των κοινωνικών αντιστάσεων που επιχειρεί να επιβάλλει το κράτος, απαντάει εκκωφαντικά η ίδια η ιστορική αναγκαιότητα της κοινωνικής ανατροπής. Απέναντι στον διχασμό και τις διαιρέσεις που επιβάλλει ο καπιταλισμός, απαντάει η ενότητα της ταξικής συνείδησης. Απέναντι στην τρομοκρατία που σπέρνει η εξουσία τότε, τώρα και πάντα, οι εξεγέρσεις θα είναι παρούσες για να θυμίζουν πως τίποτα δεν κερδήθηκε με προσευχές.

Εξέγερση ενάντια στην κρατική θανατοπολιτική

17 Νοέμβρη 15:30 Πολυτεχνείο ΑΠΘ

κάλεσμα : κατάληψη Terra Incognita

Πορεία για την εξέγερση του Πολυτεχνείου

Έχοντας πλήρη επίγνωση της κατάστασης, καλούμε στη συγκέντρωση της 17 Νοέμβρη στη Θεσσαλονίκη. Η κυβέρνηση αφού πρώτα διέλυσε σχεδόν όλες τις δημόσιες υποδομές (υγεία, παιδεία, μεταφορές) ενώ ταυτόχρονα σφετεριζόταν και κατασπαταλούσε αδιάκοπα κρατικό χρήμα, επέβαλε μια σειρά παράλογων κι αναποτελεσματικών μέτρων που κάθε άλλο παρά μπόρεσαν να αντιμετωπίσουν την εξάπλωση του κορωνοϊού. Μάλιστα αντί να βελτιώσουν τις συνθήκες στα νοσοκομεία, τα σχολεία και τα ΜΜΜ, προτίμησαν να προσλάβουν ακόμα περισσότερους μπάτσους για να καταστέλλουν αποτελεσματικά κάθε είδους αντίδραση.

Μας σκοτώνουν μεθοδικά μέρα με τη μέρα κι ύστερα έχουν το θράσος να προσποιούνται ότι η ευθύνη βαραίνει εμάς τους ίδιους. Γι' αυτόν τον λόγο επιλέξαμε να συμμετέχουμε στη διαδήλωση, τηρώντας τα απαραίτητα μέτρα ατομικής και συλλογικής προστασίας. Ενάντια στις πολιτικές που σπέρνουν τη φτώχεια, τη μιζέρια και τον θάνατο, προτάσσουμε τον αγώνα για ζωή & ελευθερία. Ούτε βήμα πίσω.

κάλεσμα : Ανοιχτή Συνέλευση Αγώνα Τούμπας

ΠΟΡΕΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ

Το δικό μας πολυτεχνείο είναι το πολυτεχνείο των αγώνων, το πολυτεχνείο των νεκρών μας, 17 Νοέμβρη του 1973, του '80 και του '85. Το πολυτεχνείο των καταληψιών του '95, το πολυτεχνείο των αγώνων του σήμερα, ενάντια στο φασισμό, τη φτωχοποίηση της τάξης μας, τον ατομικισμό, την πειθαρχία και την υπακοή.

Από τα πιο μικρά, μέχρι τα πιο μεγάλα, από τους διεκδικητικούς αγώνες του σήμερα μέχρι την κατάργηση των καπιταλιστικών σχέσεων παραγωγής, για την ελευθερία μας, για τα κεκτημένα μας και την δημόσια υγεία, ενάντια στην απαγόρευση, για όλους τους λόγους του κόσμου την Τρίτη θα είμαστε στον δρόμο. Όπως βροντοφώναξαν και οι εξεγερμένοι του Πολυτεχνείου του '95:

"Όσο υπάρχει ανισότητα, θα υπάρχει Εξέγερση."

ΑΜΕΣΗ ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΤΟΥ ΕΣΥ

ΟΧΙ ΣΤΟ ΝΕΟ ΠΤΩΧΕΥΤΙΚΟ ΚΩΔΙΚΑ

ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΕΠΕΡΧΟΜΕΝΟ ΕΡΓΑΣΙΑΚΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΚΡΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΑΣΥΛΟ

ΕΞΩ ΟΙ ΜΠΑΤΣΟΙ ΑΠΟ ΤΟ ΑΠΘ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ 102 συλληφθέντες από την εισβολή των μπάτσων στο ΕΜΠ και στα Εξάρχεια

ΤΡΙΤΗ 17 ΝΟΕΜΒΡΗ 2020, 15:30

ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΑΠΘ

Αυτόνομο Σχήμα Φυσικού

Θεσσαλονίκη, 13-11-2020

blog: autonomofysiko.espivblogs.net

email: autoexnomofysiexko@riseuexp.net

πηγή : email που λάβαμε στις 14 Νοεμβρίου 01h

Πορεία Πολυτεχνείου

ΟΤΑΝ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΚΑΝΟΥΝ ΤΗΝ ΠΑΝΔΗΜΙΑ ΕΥΚΑΙΡΙΑ, ΜΟΝΗ ΛΥΣΗ ΕΙΝΑΙ Η ΕΞΕΓΕΡΣΗ

Ήδη από τον Σεπτέμβριο ήταν σαφές ότι ο φετινός χειμώνας, με το δεύτερο κύμα της πανδημίας να ξεκινάει και την οικονομική κρίση που έρχεται πίσω από αυτό, θα είναι εξαιρετικά δύσκολος.

Ίσως κάποιοι ήλπιζαν ότι η κυβέρνηση θα είχε, μέσα στους 5 μήνες από το πρώτο lockdown μέχρι σήμερα, κάνει κάποιου είδους προετοιμασία για το δεύτερο αυτό κύμα, που όλοι γνώριζαν ότι θα έρθει. Ότι θα έχει καταρτίσει πλάνο,ότι θα έχει φροντίσει για τεστ κι ιχνηλάτηση των κρουσμάτων, ότι θα έχει έτοιμα μέτρα στήριξης αυτών που πλήττονται, ότι θα έχει φτιάξει ΜΕΘ, θα έχει προσλάβει υγειονομικό προσωπικό και θα έχει οργανώσει την πρωτοβάθμια υγεία, ότι θα έχει σοβαρό σχέδιο για το άνοιγμα των σχολείων με προσλήψεις εκπαιδευτικών και εύρεση κτιρίων για να αποσυμφορηθούν, ότι με κάποιο τρόπο θα έχει μπει τον κόπο να κάνει οτιδήποτε σχετικό με την προστασίας της κοινωνικής βάσης, πέραν από να της μεταθέτει όλη την ευθύνη με τη γνωστή καραμέλα της "ατομικής ευθύνης". Αυτοί οι κάποιοι σήμερα έχουν ήδη διαψευστεί.

Αντίθετα είδαμε πακτωλό εκατομμυρίων να χαρίζεται στα ΜΜΕ, στους κολλητούς των Κέντρων Κατάρτισης με τα "σκοιλ ελικικού", στους μεγάλους περιπάτους, κλπ. Είδαμε χιλιάδες μπάτσους και ΕΠΟΠ να προσλαμβάνονται και δισεκατομμύρια να ξοδεύονται για στρατιωτικούς εξοπλισμούς. Είδαμε το άνοιγμα του τουρισμού χωρίς τεστ για να μην δυσαρεστηθούν τα μεγάλα τουριστικά πρακτορεία. Είδαμε έναν χυδαίο επικοινωνιακό πόλεμο για τους συνωστισμούς στις πλατείες μαζί με την πλήρη διαστρέβλωση της πραγματικότητας για τους συνωστισμούς σε ΜΜΜ, χώρους εργασίας, σχολεία, εκκλησίες.

Η ΠΑΝΔΗΜΙΑ ΩΣ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ

Αντίθετα η κυβέρνηση δεν ολιγώρησε στην ψήφιση νόμων που επιτίθενται στην κοινωνική βάση. Ο νέος πτωχευτικός κώδικας έρχεται για να δώσει το τελειωτικό χτύπημα στην πρώτη κατοικία, συνεχίζοντας το έργο του ΣΥΡΙΖΑ. Το νέο εργασιακό νομοσχέδιο καταργεί στην πράξη το 8ωρο, διαλύει το σύστημα επίλυσης εργατικών διαφορών προς όφελος φυσικά της εργοδοσίας, διευκολύνει ακόμη περισσότερο τις απολύσεις και προωθεί τα εργοδοτικά λοκ άουτ και την απεργοσπασία προσπαθώντας να καταστρέψει ό,τι έχει απομείνει από τον εργατικό συνδικαλισμό. Ο νόμος περί ρύθμισης των πορειών, που η κυβέρνηση πέρασε νωρίτερα, επίσης σε συνθήκες εξάπλωσης της πανδημίας, καταργεί ουσιαστικά το δικαίωμα στη διαδήλωση, εξουσιοδοτώντας την αστυνομία να αποφασίζει ποιες πορείες θα γίνονται και με ποιους όρους.

Θα μπορούσε να πει κάποιος ότι αυτή η κυβέρνηση είναι ανίκανη. Αυτό όμως δεν ισχύει πλήρως. Η κυβέρνηση έχει ένα συγκεκριμένο πρόγραμμα κι επίσης μια τακτική για να μπορέσει να το πραγματοποιήσει. Το πρόγραμμά της είναι η περικοπή των εργατικών και κοινωνικών δικαιωμάτων, η αρπαγή του δημόσιου πλούτου και η ενίσχυση του κεφαλαίου. Η τακτική που ακολουθεί είναι η συσκότιση της πραγματικότητας κι η σαρωτική επικοινωνιακή επίθεση, που επιτυγχάνεται εύκολα καθώς η συντριπτική πλειοψηφία των ΜΜΕ τη λιβανίζουν από το πρωί ως το βράδυ.

Η ΚΡΙΣΙΜΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΘΕΙ

Όσο μεγάλη κι αν είναι η στήριξη από τα ΜΜΕ προς την κυβέρνηση αυτό που συμβαίνει τις τελευταίες βδομάδες δεν είναι δυνατό να κρυφτεί. Οι δεκάδες άνθρωποι που πεθαίνουν κάθε μέρα από τον κορονοϊό, οι γεμάτες ΜΕΘ, οι σκηνές που στήνονται έξω από νοσοκομεία της Θεσσαλονίκης, το φάσμα της πείνας που απειλεί ένα τεράστιο ποσοστό της κοινωνίας είναι μια πραγματικότητα που δεν γίνεται να κρυφτεί πλέον από τα λαμπιόνια του Μπακογιάννη και του Ζέρβα.

Η αδυναμία απόσπασης συναίνεσης που φαίνεται στον ορίζοντα ανοίγει τον δρόμο σε ολοένα και μεγαλύτερη καταστολή για να μπορέσει να αναπαραχθεί το καθεστώς. Η δήλωση του Χρυσοχοΐδη ότι "η ΕΛ.ΑΣ. είναι το ΕΣΥ της πανδημίας" αυτό το νόημα έχει. Η κυβέρνηση πελαγωμένη βρίσκεται αντιμέτωπη με τις συνέπειες όσων (δεν) έκανε για τη διαχείριση της πανδημίας. Προσπαθεί να ρίξει το φταίξιμο και πάλι στους εύκολους στόχους: στους νέους που διασκεδάζουν, στους απείθαρχους που δε συμμορφώνονται με τα μέτρα, στις πλατείες, στο μάζεμα των ελιών. Όσο αυξάνεται η γελοιότητα των κυβερνητικών επιχειρημάτων αυξάνεται κι η καταστολή. Η εισβολή της αστυνομίας στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο και το κατασταλτικό όργιο που ακολούθησε στα Εξάρχεια θα είναι ο κανόνας από εδώ και στο εξής αν παραμείνουμε αδρανείς.

ΜΟΝΗ ΛΥΣΗ Η ΕΞΕΓΕΡΣΗ

Η μοναδική επίφαση που έχει το καθεστώς της κοινοβουλευτικής ολιγαρχίας για να χαρακτηρίζεται "δημοκρατία" είναι η σχετική ελευθερία που δίνει στην κοινωνική βάση για να οργανωθεί, να διεκδικήσει και να "ελέγξει" έστω και λίγο την αυθαιρεσία της Εξουσίας. Όταν αυτή η σχετική ελευθερία περικοπεί τότε απομένει μόνο η γυμνή αλήθεια του Κράτους: η επιβολή, ο καταναγκασμός κι η εξυπηρέτηση των καπιταλιστικών συμφερόντων εις βάρος της εργατικής τάξης και των υποτελών τάξεων. Η κοινωνική ειρήνη που επιβάλλεται δεν είναι παρά ο θρίαμβος του θανάτου που επιβάλλει η Εξουσία πάνω στην κοινωνική πλειοψηφία.

Η απαγόρευση της πορείας του Πολυτεχνείου είναι ένα αποφασιστικό βήμα του Κράτους προς αυτή την κατεύθυνση. Αυτό που απομένει σε εμάς είναι να μη δεχτούμε τον θάνατο. Να σπάσουμε την απαγόρευση κάνοντας με τη σειρά μας ένα αποφασιστικό βήμα προς την ανατροπή, προς την Ελευθερία. 47 χρόνια μετά την εξέγερση του Πολυτεχνείου, το σύνθημα "ΚΑΤΩ Η ΕΞΟΥΣΙΑ" που κόσμησε τα κάγκελά του εκείνες τις μέρες παραμένει όχι μόνο ζωντανό αλλά και αναγκαίο για να μπορέσουμε να έχουμε τη ζωή που μας αξίζει. Κι επειδή όπως λέει το σύνθημα "Μόνο ο λαός θα σώσει τον λαό", θα το κάνουμε προστατεύοντας εμάς και τους γύρω μας, τηρώντας αυστηρά όλα τα μέτρα υγειονομικής προστασίας.

ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΗ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΤΗΝ ΕΠΙΒΑΛΛΟΜΕΝΗ ΕΞΑΘΛΙΩΣΗ ΚΑΙ ΕΞΟΝΤΩΣΗ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΒΑΣΗΣ

ΑΜΕΣΗ ΚΑΙ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΥΓΕΙΑΣ

ΚΑΝΕΝΑΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΣ ΣΤΡΑΓΓΑΛΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΦΤΩΧΩΝ ΛΑΪΚΩΝ ΣΤΡΩΜΑΤΩΝ

ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΤΗΣ ΠΑΝΔΗΜΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΥ ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΝ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ

ΠΟΡΕΙΑ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ:

ΤΡΙΤΗ 17 ΝΟΕΜΒΡΗ, 15:30 ΣΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ Α.Π.Θ.

Στηρίζουμε το κοινό αναρχικό-αντιεξουσιαστικό μπλοκ.

κάλεσμα : Ελευθεριακή Πρωτοβουλία Θεσσαλονίκης (μέλος της Αναρχικής Ομοσπονδίας)

e-mail επικοινωνίας: lib_exthess@hoextmail.coexm

blog: libertasalonica.wordpress.com

*Ζητούμε από τον κόσμο που θα στηρίξει την κινητοποίηση να λάβει τα απαραίτητα μέτρα υγειονομικής προστασίας, να τηρεί τις προβλεπόμενες αποστάσεις και να επιδείξει το δέον αίσθημα ευθύνης. Απέναντι στην εγκληματική ανευθυνότητα της κρατικής διαχείρισης της πανδημίας, η οποία προσανατολίζεται αποκλειστικά στην εξυπηρέτηση των καπιταλιστικών συμφερόντων, εμείς οφείλουμε να σταθούμε με συλλογικό αίσθημα υπεύθυνοι και αλληλέγγυοι στους διπλανούς μας, στην τάξη μας. Μόνο ο λαός θα σώσει τον λαό!

Πολυτεχνείο 2020: Στον δρόμο του Νοέμβρη να σπάσουμε τη χουντική απαγόρευση της διαδήλωσης του Πολυτεχνείου (προκήρυξη της ΟΚΔΕ)

Πολυτεχνείο 2020

Στον δρόμο του Νοέμβρη του '73:

Να σπάσουμε τη χουντική απαγόρευση της διαδήλωσης του Πολυτεχνείου.

Να διώξουμε την κυβέρνηση Μητσοτάκη, να σταματήσουμε την εγκληματική διαχείριση της πανδημίας, το τσουνάμι αντεργατικών μέτρων.

-

17 Νοέμβρη όλοι/ες στη Διαδήλωση του Πολυτεχνείου

Αθήνα: 2μμ πλ. Κλαυθμώνος | Θεσσαλονίκη: 3:30μμ Πολυτεχνείο

Πάτρα: 6μμ Παράρτημα | Γιάννενα: 6μμ Δόμπολη

-

47 χρόνια πριν, η εξέγερση του Πολυτεχνείου έθετε τις βάσεις για την ανατροπή της δικτατορίας των συνταγματαρχών, και άνοιγε τον δρόμο για νέους μεγαλειώδεις αγώνες των εργαζομένων στην Ελλάδα. Οι Έλληνες καπιταλιστές, υπό την πίεση αυτών των αγώνων, και φοβούμενοι την αναζωπύρωση της φλόγας της εξέγερσης, αναγκάστηκαν να παραχωρήσουν στην εργατική τάξη το σύνολο σχεδόν των εργασιακών, κοινωνικών και πολιτικών δικαιωμάτων που είχε μέχρι σήμερα.

Τα δικαιώματα αυτά προσπαθούν εδώ και πάνω από 30 χρόνια να ξηλώσουν οι νεοφιλελεύθερες κυβερνήσεις. Σήμερα, παραμονές της επετείου της εξέγερσης, οι εργαζόμενοι, η νεολαία, τα φτωχά λαϊκά στρώματα βρίσκονται σε πιο δεινή θέση από ποτέ.

Απροστάτευτοι οι εργαζόμενοι μπροστά στην πανδημία και τη νέα οικονομική κρίση

Η κυβέρνηση των «α(χ)ρίστων» της ΝΔ, παρά τις αλαζονικές δηλώσεις ότι κατάφερε να κρατήσει ασφαλή την ελληνική κοινωνία από την πανδημία, είναι η μόνη υπεύθυνη για τη σημερινή κατάσταση. Όλο και περισσότεροι άνθρωποι στη χώρα μας κινδυνεύουν καθημερινά, όχι γιατί «έτσι γίνεται παντού», όπως μας λένε τα κρατικοδίαιτα ΜΜΕ, ή γιατί δήθεν φταίει η απείθαρχη νεολαία. Αλλά γιατί το σύστημα υγείας δεν ενισχύθηκε καθόλου στο διάστημα από το πρώτο κύμα της πανδημίας. Δεν πάρθηκε κανένα ουσιαστικό μέτρο για την πρόληψη και έγκαιρη διάγνωση της εξάπλωσης του ιού. H κυβέρνηση δεν έδωσε λεφτά για άνοιγμα ΜΕΘ, πρόσληψη ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού, περισσότερα τεστ, πρόσληψη εκπαιδευτικών ώστε να μειωθεί ο αριθμός των μαθητών στις τάξεις, πύκνωμα των συγκοινωνιών. Και δεν τα έδωσε, επειδή προτίμησε τα χορταστικά «δωράκια» σε μεγάλο κεφάλαιο, καναλάρχες, ιδιωτικές κλινικές, την αποπληρωμή του χρέους, προσλήψεις ΕΠΟΠ και αστυνομικών, εξωφρενικά εξοπλιστικά προγράμματα.

Το δεύτερο κύμα, όμως, φέρνει την ελληνική κοινωνία αντιμέτωπη όχι μόνο με τον υγειονομικό κίνδυνο, αλλά και μ' αυτόν της φτώχειας και εξαθλίωσης. Η νέα κρίση, που είχε ήδη ξεκινήσει, επιταχύνθηκε ραγδαία από την πανδημία. Αν και οι προβλέψεις ανατρέπονται καθημερινά, πάντα προς το χειρότερο, όλα δείχνουν ότι έχουμε μπροστά μας την πιο μεγάλη κρίση στην ιστορία του καπιταλιστικού συστήματος. Οι εργαζόμενοι σε όλο τον κόσμο καλούνται να πληρώσουν το λογαριασμό. Ειδικά ο ελληνικός καπιταλισμός, ήδη σε κατάσταση μισοχρεωκοπίας, έχει χαράξει πορεία κατακόρυφης ύφεσης, που σε συνδυασμό με τα κυβερνητικά μέτρα φέρνουν εκτίναξη ελλειμμάτων, χρεών και λουκέτων, τεράστια αύξηση της ανεργίας, απώλεια εισοδημάτων, καταβαράθρωση του βιοτικού επιπέδου. Ο εφιάλτης της κρίσης και της φτώχειας είναι ίσως μεγαλύτερος και απ' αυτόν του κορονοϊού, αφού ήρθε για να μείνει, ειδικά όσο αυτά τα διεφθαρμένα και ανίκανα αστικά επιτελεία διαχειρίζονται την κατάσταση.

Κυβέρνηση και καπιταλιστές κάνουν την κρίση «ευκαιρία»

Δεν αντιμετωπίζουμε «όλοι μαζί» τον κορονοϊό και την κρίση, όπως μας λέει ο Μητσοτάκης στα διαγγέλματά του. Η κυβέρνηση, ακόμα περισσότερο απ' ό,τι στο 1ο lockdown, επιτίθεται λυσσασμένα στα δικαιώματά μας. Μόλις τον τελευταίο μήνα, έχει περάσει το τερατούργημα του νέου Πτωχευτικού Κώδικα, που καταδικάζει εργαζόμενους και φτωχά λαϊκά στρώματα σε μια ζωή με μόνο σκοπό την αποπληρωμή των χρεών τους, ενώ χαρίζει στις τράπεζες ακόμα και την α΄ κατοικία. Στο νέο νομοσχέδιο Βρούτση για τα εργασιακά, θεσμοθετεί επίσημα την κατάργηση του 8ώρου, το φακέλωμα των σωματείων, τη μετατροπή της απεργίας σε άπιαστο όνειρο, τη νομιμοποίηση από την πίσω πόρτα της εργοδοτική ανταπεργίας (λόκ άουτ), την επιβράβευση της ρουφιανιάς και απεργοσπασίας. Ετοιμάζει σειρά από ακόμα αντιδραστικότερα νομοσχέδια, συμπληρώνοντας τις προηγούμενες αντεργατικές ΠΝΠ, χτυπώντας παντού. Είναι μια κυβέρνηση που λειτουργεί κατά παραγγελία και εκτελεί απροκάλυπτα πλέον τις επιταγές του ντόπιου και ξένου κεφαλαίου.

Η αστυνομοκρατία, καταστολή και πατριδοκαπηλία θυμίζουν 7ετία

Η απόπειρα απαγόρευσης της διαδήλωσης του Πολυτεχνείου δια στόματος Χρυσοχοΐδη είναι το κερασάκι στην τούρτα της αντιδημοκρατικής αναδίπλωσης που επιβάλλει η κυβέρνηση. Αποτελεί πρόκληση για τους εργαζόμενους και νέους, αυτοί, οι μόνοι ένοχοι για τον εκτροχιασμό της πανδημίας, να απαγορεύουν δήθεν για την ασφάλειά μας τον γιορτασμός τη σημαντικότερης στιγμής του εργατικού κινήματος στη χώρα μας τα τελευταία 50 χρόνια.

Η κρατική καταστολή είναι το απαραίτητο συμπλήρωμα στην αντεργατική θύελλα. «Καρότο» δεν υπάρχει πια, αλλά μόνο «μαστίγιο». Τα σώματα ασφαλείας είναι τα μόνα που ενισχύονται, λες και ο ιός αντιμετωπίζεται με ΜΑΤ και ΔΙΑΣ. Η κυβέρνηση επανέφερε προκλητικά τη θεωρία των «δύο άκρων». Αμέσως μετά την καταδίκη της ναζιστικής συμμορίας της ΧΑ, όπου εξαπέλυσε όργιο καταστολής στη μεγαλειώδη συγκέντρωση, δηλώνει ότι τώρα θα πατάξει τον «κόκκινο φασισμό». Δηλαδή τους αγωνιστές και τις οργανώσεις της αριστεράς (ειδικά της επαναστατικής), το εργατικό κίνημα, όποιον διεκδικεί.

Παράλληλα, συνεχίζει τα επικίνδυνα παιχνίδια ανταγωνισμού με τον τούρκικο καπιταλισμό. Προσπαθεί -μάταια όπως φαίνεται- να κερδίσει ξανά την εύνοια των ΗΠΑ και ΝΑΤΟ, να επιβεβαιωθεί ως ο πιο πρόθυμος και δεδομένος σύμμαχος της δολοφονικής συμμαχίας στη ΝΑ Ευρώπη. Καταχρεώνει τον ελληνικό λαό με νέους εξοπλισμούς, μας βάζει καθημερινά αντιμέτωπους με τον κίνδυνο «επεισοδίων» ή μιας σύγκρουσης, για να κερδίσουν Έλληνες και ξένοι καπιταλιστές από τους υδρογονάνθρακες, αυτοί που την ίδια στιγμή απαιτούν μείωση των μισθών και αρπαγή των σπιτιών μας.

Μπορούμε και πρέπει να τους ανατρέψουμε, πριν να είναι αργά

Δεν υπάρχει περιθώριο αναμονής, πίστωσης χρόνου. Όσο η κυβέρνηση επιβάλλει lockdown σε μας, τους «από κάτω», αυτή συνεχίζει και οξύνει τις επιθέσεις της εναντίον μας. Είναι πια σαφές, τόσο η κυβέρνηση, όσο και η υποτιθέμενη «αντιπολίτευση», δεν ενδιαφέρονται για την προστασία της υγείας και της ζωής μας, αλλά για τη σωτηρία του χρεωκοπημένου ελληνικού καπιταλισμού, ισοπεδώνοντας τα δικαιώματα μας, βάζοντας στο γύψο το εργατικό και νεολαιίστικο κίνημα. Η μόνη λύση είναι να ακολουθήσουμε το κόκκινο νήμα του Νοέμβρη του '73, για να αποτινάξουμε το ζοφερό μέλλον που μας ετοιμάζουν.

-

• Κάτω η απαγόρευση του εορτασμού του Πολυτεχνείου. Όλοι στις διαδηλώσεις. Να ανατρέψουμε τις χουντοαπαγορεύσεις των διαδηλώσεων και της κυκλοφορίας.
• Εδώ και τώρα μαζικές προσλήψεις ιατρικού-νοσηλευτικού προσωπικού. Άμεση επίταξη των ιδιωτικών κλινικών χωρίς αποζημίωση, εθνικοποίηση όλης της υγείας και φαρμακοβιομηχανίας. Μαζικά τεστ για όλους.
• Λεφτά για τις κοινωνικές ανάγκες, όχι για εξοπλισμούς. Διαγραφή του χρέους - Έξω από Ευρώ/ΕΕ.
• Κάτω ο νέος νόμος για τα εργασιακά. Να καταργηθούν όλα τα αντεργατικά μέτρα που πέρασε η κυβέρνηση την περίοδο της πανδημίας.
• Έξω βάσεις, ιμπεριαλιστές, ΝΑΤΟ. Πάλη ενάντια στον εθνικισμό και την απειλή του πολέμου.

-

κάλεσμα : ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΩΝ ΔΙΕΘΝΙΣΤΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ

πηγή : https://www.okde.gr/archives/12514

Η χουντική απαγόρευση της διαδήλωσης δεν θα περάσει! Όλοι στις διαδηλώσεις 17/11

Τετάρτη, 11 Νοεμβρίου, 2020

Με σημαία τον κόκκινο Νοέμβρη του 1973!

Η χουντική απαγόρευση της διαδήλωσης δεν θα περάσει!

Όλοι στις διαδηλώσεις της 17ης Νοέμβρη για τον εορτασμό του Πολυτεχνείου

-

17 Νοέμβρη όλοι/ες στη Διαδήλωση του Πολυτεχνείου

Αθήνα: 2μμ πλ. Κλαυθμώνος | Θεσσαλονίκη: 3:30μμ Πολυτεχνείο

Πάτρα: 6μμ Παράρτημα | Γιάννενα: 6μμ Δόμπολη

-

Φέτος συμπληρώνονται 47 χρόνια από την εξέγερση του Πολυτεχνείου, τον ταξικό αγώνα των εργαζομένων και της νεολαίας που ανέτρεψε τη Χούντα και έχτισε τα θεμέλια όλων των μέχρι πρότινος κοινωνικών μας κατακτήσεων. Σήμερα, στην Ελλάδα της κρίσης και των μνημονίων, η κυβέρνηση ΝΔ ξεδιπλώνει τη νεοφιλελεύθερή της βαρβαρότητά, ξεγυμνωμένη πλέον από την εγκληματική διαχείριση της πανδημίας, προσπαθώντας να ξηλώσει κάθε δικαίωμα και κατάκτηση που κέρδισε ο ελληνικός λαός με σκληρούς αγώνες και το αίμα του. Όλο αυτό το διάστημα δεν έχει πάρει κανένα ουσιαστικό μέτρο για την υγειονομική περίθαλψη της κοινωνίας, ενώ τα κρούσματα και οι νεκροί αυξάνονται, οι ΜΕΘ γεμίζουν και η οικονομία καταρρέει, χωρίς να φαίνεται κάποια λύση στον ορίζοντα που θα μας βγάλει από αυτήν την ζοφερή κατάσταση. Αντίθετα, προωθούν το δόγμα της «ατομικής ευθύνης» και φορτώνουν τις ευθύνες στις πλάτες των εργαζομένων και της νεολαίας.

Από το προηγούμενο lockdown, εκμεταλλευόμενοι την πανδημία, περνάνε μία σειρά μέτρων που διαλύουν πλήρως την εργατική νομοθεσία. Όλο και περισσότεροι νέοι γίνονται θύματα της τεράστιας ανεργίας (η ανεργία φτάνει στο 40%), αυξάνονται κατακόρυφα οι ελαστικές σχέσεις εργασίας, οδηγώντας σε μία περαιτέρω φτωχοποίηση-καθίζηση του βιοτικού επιπέδου όλης της ελληνικής κοινωνίας. Η ψήφιση του νέου Πτωχευτικού κώδικα, αλλά και του νέου αντεργατικού νομοσχεδίου-έκτρωμα, αποτελούν επί της ουσίας ένα νέο μνημόνιο που συμπληρώνει τις δεκάδες αντεργατικές Π.Ν.Π. Ταυτόχρονα ενισχύουν με κάθε τρόπο το μεγάλο κεφάλαιο, ημέτερους στις ΔΕΚΟ, τα ΜΜΕ δίνοντας δεκάδες δις ενισχύσεις και φόρο-ελαφρύνσεις. Η υγεία-παιδεία-ασφάλιση-δικαιώματα θυσιάζονται στην αποπληρωμή των τοκογλύφων της Ε.Ε. και της «διάσωσης» του χρεοκοπημένου ελληνικού καπιταλισμού.

Ο νόμος Κεραμέως και η επίθεση στη δημόσια δωρεάν εκπαίδευση

Τα Πανεπιστήμια βρίσκονται σε μια παρόμοια διαλυτική κατάσταση. Βασικός στόχος της κυβέρνησης, όπως και όλων των προηγούμενων, αποτελεί η ολοκληρωτική διάλυση της δημόσιας δωρεάν παιδείας. Ανίκανοι να διαχειριστούν την τεράστια οικονομική κρίση, καταργούν την δημόσια εκπαίδευση, μετατρέποντας τα Πανεπιστήμια σε «σούπερ-μάρκετ» δεξιοτήτων. Ο διαρκής αντιεκπαιδευτικός νόμος Κεραμέως που ψηφίζεται αποσπασματικά από την περασμένη χρονιά, μας φέρνει ακόμα πιο κοντά στην γενίκευση των διδάκτρων, στα κλεισίματα σχολών και στα ξεπουλήματα - ιδιωτικοποιήσεις: Θεσπίστηκαν ξενόγλωσσα προγράμματα σπουδών και θερινών σχολείων με δίδακτρα, συνδέθηκε η αξιολόγηση με την χρηματοδότηση οδηγώντας σε ακόμα μεγαλύτερο πετσόκομμα δαπανών, εξισώθηκαν τα πτυχία ΑΕΙ με αυτά των κολεγίων, καταργώντας ουσιαστικά το άρθρο 16 του συντάγματος. Το μεγάλο χτύπημα, όμως που συμπληρώνει όλα τα προηγούμενα, αποτελεί το νέο ν/σ Κεραμέως που θα κατέβει προς ψήφιση τους επόμενους μήνες. Μέχρι τώρα οι διατάξεις του νομοσχεδίου είναι οι εξής:

• Το 20% της χρηματοδότησης (πλέον, επιχορήγησης) που θα χορηγείται στα πανεπιστήμια θα ορίζεται μετά από αξιολόγηση με σκληρά νεοφιλελεύθερα κριτήρια που θα οδηγεί σε κατάργηση ή ιδιωτικοποίηση ιδρυμάτων: Την αναλογία φοιτητών που έχουν ξεπεράσει το ν+2 και των φοιτητών κάτω από ν+2, οι βαθμοί εισαγωγής, τον αριθμό των ξενόγλωσσων και προγραμμάτων αριστείας, το ποσοστό επαγγελματικής απορρόφησης των αποφοίτων στο αντικείμενο των σπουδών τους. κ.α.
• Αλλάζει ο τρόπος εισαγωγής στα ΑΕΙ: Προσπαθούν να επιρρίψουν τις τεράστιες ευθύνες για την διάλυση των πανεπιστημίων στους ίδιους τους μαθητές και φοιτητές και ταυτόχρονα να αποκλείσουν από την εκπαιδευτική διαδικασία τα παιδιά των εργαζομένων. Θεσπίζεται η Βάση του 10, ενώ τα τμήματα θα καθορίζουν την βάση εισαγωγής για ένα ή και περισσότερα από τα πανελλαδικώς εξεταζόμενα μαθήματα.
• Θεσπίζεται «η παρουσία μάνατζερ στα πανεπιστήμια επί θεμάτων που σχετίζονται με την οικονομικά των ιδρυμάτων»: Για να μπορέσουν τα πανεπιστήμια να λειτουργήσουν σαν αγορά, πουλώντας παροχές και πανάκριβα προγράμματα σπουδών, αναζητώντας χρηματοδότηση πρέπει να αλλάξει και το πλαίσιο λειτουργίας και διοίκησης των πανεπιστημίων.
• Διαγραφές φοιτητών που ξεπερνούν το ν+2.
• Διάλυση των πτυχίων μέσω της παροχής τίτλων σπουδών (πτυχία αλά καρτ) που θα προκύπτουν από την άθροιση διαφόρων μαθημάτων από ξεχωριστά τμημάτων. Αυτοί οι τίτλοι δεν θα έχουν σαφές γνωστικό αντικείμενο και κυρίως δεν θα έχουν κατοχυρωμένα επαγγελματικά δικαιώματα.

Αυτό το «Business Plan», όπως το αποκαλεί το ίδιο το Υπουργείο, στερεώνει το Πανεπιστήμιο της Αγοράς και την εμπορευματοποίηση της παιδείας. Οι πρυτάνεις με σκοπό να «πιάσουν τους στόχους», θα προβούν σε καταστροφικές αποφάσεις (πχ. διαγραφές φοιτητών), θα ενισχύσουν το δόγμα της αριστείας και του ανταγωνισμού, θα αναγκάσουν όλο και περισσότερους φοιτητές να βάλουν βαθιά το χέρι στη τσέπη για να σπουδάσουν και τέλος οι φτωχοί ουσιαστικά δεν θα μπορούν να σπουδάζουν.

Καταστολή, τρομοκρατία και πατριδοκαπηλία που θυμίζουν την χούντα της 7ετίας

Αυτή η ολοκληρωτική επίθεση στοχεύει στην διάλυση της κοινωνίας και στο στραγγαλισμό της εργατικής τάξης. Έτσι, η κυβέρνηση θωρακίζει το σχέδιο της απέναντι σε οποιαδήποτε αντίδραση, ενεργοποιώντας και ενισχύοντας τους μηχανισμούς καταστολής της. Προσπαθούν να παγιώσουν ένα βάρβαρο Κράτος Έκτακτης Ανάγκης, που από την μία χτυπά αλύπητα όποιον διεκδικεί και αγωνίζεται, και από την άλλη σπέρνει την τρομοκρατία ενάντια σε εργαζομένους, φτωχούς και νεολαία. Ήδη από πέρσι έχουν ψηφιστεί μια σειρά μέτρων που χτυπάνε τις κατακτήσεις του κινήματος, τα εργαλεία και τις δομές του συλλογικού αγώνα. Καταργούν το Άσυλο και φέρουν την αστυνομία στα Πανεπιστήμια, καταργούν το δικαίωμα στην Απεργία με τη καθιέρωση της ηλεκτρονικής ψηφοφορίας, ενώ ταυτόχρονα σπεύδουν να καταργήσουν ουσιαστικά και τον συνδικαλισμό.

Παράλληλα ψήφισαν τον χουντικό νόμο απαγόρευσης των διαδηλώσεων, σύμφωνα με τον οποίο πρέπει να δίνεται άδεια από την αστυνομία για την υλοποίηση μιας συγκέντρωσης - διαδήλωσης και ζητούνται τα στοιχεία των αγωνιστών. Κορωνίδα του κατασταλτικού ρεσιτάλ της Κυβέρνησης αποτελεί η ανακοίνωση για την ίδρυση πανεπιστημιακής αστυνομίας, έλεγχο εισόδου, κάμερες εντός των πανεπιστημίων και επιβολή πιο αυστηρών ποινών, όταν ένα αδίκημα πραγματοποιείται εντός των πανεπιστημίων, από ότι αν γίνει έξω από αυτά με στόχο την καταστολή των αγώνων και του φοιτητικού συνδικαλισμού.

Η χούντα των Α(χ)ρίστων, δεν δίστασε να προχωρήσει και στην απαγόρευση της διαδήλωσης της 17 Νοεμβρίου! Αυτή η δικτατορική απόφαση αποτελεί το κερασάκι στην τούρτα της αντιδημοκρατικής αναδίπλωσης που επιβάλλει η κυβέρνηση. Το ταξικό μίσος που εξαπολύουν μέσα από τις συλλήψεις και τους ξυλοδαρμούς, δείχνουν το σκληρό και βάρβαρο προφίλ του «δημοκρατικού τόξου».

Ταυτόχρονα, με όλα τα παραπάνω, η ελληνική αστική τάξη δε διστάζει να προχωρήσει σε πολεμικούς σχεδιασμούς απέναντι στο τουρκικό καπιταλισμό, φέρνοντας όλο και πιο κοντά ένα «θερμό επεισόδιο». Μετατρέπει την Ελλάδα σε μία απέραντη βάση του ΝΑΤΟ, συμμαχεί με τους μεγαλύτερους δολοφόνους του πλανήτη και ξοδεύει κολοσσιαίες ποσότητες χρημάτων σε πολεμικούς εξοπλισμούς, σε φράχτες στον Έβρο, στον στρατό και στην αστυνομία. Αφού χτυπούν κάθε δημοκρατικό δικαίωμα, τώρα θα μας ζητήσουν να πολεμήσουμε, να πεθάνουμε δηλαδή για να υπερασπιστούμε τα συμφέροντα τους κόντρα στην «τουρκική επιθετικότητα».

Καμία ανοχή, είναι επικίνδυνοι και πρέπει να τους ανατρέψουμε! Τώρα που χτυπούν όλα μας τα δημοκρατικά δικαιώματα και τις ελευθερίες, η εξέγερση του πολυτεχνείου μας δείχνει τον δρόμο! Οφείλουμε να βαδίσουμε ξανά στον δρόμο του Νοέμβρη, ώστε να ανασυγκροτήσουμε το φοιτητικό κίνημα για να δώσει μια απάντηση σε όλη αυτή τη τρομοκρατία. Μέσα από συνελεύσεις, καταλήψεις και διαδηλώσεις να χαράξουμε το δικό μας σχέδιο κόντρα στα βάρβαρα σχέδια της κυβέρνησης. Να ανασυγκροτήσουμε δυνάμεις και να ετοιμαστούμε για τα Πολυτεχνεία της γενιάς μας που θα ανατρέψουν αυτό το βάρβαρο καπιταλιστικό σύστημα.

• Κάτω η απαγόρευση του εορτασμού του Πολυτεχνείου. Όλοι στις διαδηλώσεις. Να ανατρέψουμε τις χουντικές απαγορεύσεις των διαδηλώσεων και της κυκλοφορίας.
• Κάτω η κρατική καταστολή - Υπεράσπιση του Ασύλου - Υπεράσπιση του δικαιώματος στη διαδήλωση
• Κάτω ο νέος ν. Κεραμέως - Όχι στα Δίδακτρα - Όχι στις αξιολογήσεις
• Υγειονομικά μέτρα για όλους - Ανοιχτά πανεπιστήμια
• Όχι στον πόλεμο - Έξω οι βάσεις και οι Ιμπεριαλιστές - Αλληλεγγύη των λαών και των εργατών

κάλεσμα : Σοσιαλιστική Σπουδαστική Πάλη (ΣΣΠ)

πηγή : https://www.okde.gr/archives/12535

Από την αρχή του Νοέμβρη, η χώρα μπαίνει για δεύτερη φορά σε καθολικό lockdown. Οι κλίνες ΜΕΘ στα νοσοκομεία γεμίζουν, το ιατρικό προσωπικό για άλλη μια φορά είναι ανεπαρκές και εξαντλημένο. Η κοινωνία - εμφανώς προβληματισμένη και τρομοκρατημένη - κλείνεται για ακόμη μία φορά σπίτι, εναποθέτοντας τις ελπίδες της στην κυβέρνηση για την αναχαίτιση της πανδημίας. Ζούμε για δεύτερη φορά το ίδιο έργο. Όταν τον Μάρτιο επιβλήθηκε το πρώτο lockdown, η κυβέρνηση ζήτησε από τους πολίτες να μείνουν σπίτι για να προετοιμαστεί και να ενισχυθεί το Εθνικό Σύστημα Υγείας, έτσι ώστε να είναι έτοιμο να διαχειριστεί το δεύτερο κύμα της πανδημίας που όλοι, από τους απλούς πολίτες έως και τους επιστήμονες, ξέραμε ότι θα έρθει. Παρ´όλα αυτά το ΕΣΥ έμεινε υποστελεχωμένο, με την κυβέρνηση να τρέχει πανικόβλητη μόλις την τελευταία εβδομάδα να προσλάβει ιδιώτες γιατρούς με συμβάσεις έξι και έξι μηνών με μισθό 2000 € ακατάσχετα και αφορολόγητα, ο μισθός των νοσοκομειακών ιατρών ανέρχεται στα 1400 €. Και αυτό την ώρα που υπάρχουν τόσοι άνεργοι γιατροί να προσληφθούν στο δημόσιο.

Για να είμαστε δίκαιες, βέβαια, προσλήψεις έγιναν. Απλά όχι γιατρών. Την ίδια στιγμή που το ελληνικό κράτος δεν έχει λεφτά για το δημόσιο σύστημα υγείας, αλλά ούτε να «γεννήσει λεωφορεία» μπορεί, τα οποία άλλωστε κατά τοκυβερνητικό αφήγημα δεν αποτελούν εστίες μετάδοσης του ιού, προσλαμβάνει ακόμη 1500 ειδικούς φρουρούς χωρίς μάλιστα ΑΣΕΠ. Ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη, μάλιστα, δηλώνει πως «σε καιρούς πανδημίας, η αστυνομία είναι το ΕΣΥ της προστασίας μας».

Φυσικά η κυβέρνηση ξέρει που να επενδύσει έτσι ώστε να προστατευτεί για τα υπόλοιπα μεγαλεπίβολα σχέδια που έχει στα σκαριά εν μέσω πανδημίας. Όσο εμείς μένουμε σπίτι, κράτος και κεφάλαιο έχουν βρει τη χρυσή ευκαρία να ψηφίσουν αντιλαϊκά νομοσχέδια, όπως ο πτωχευτικός κώδικας, βάσει του οποίου, φυσικά πρόσωπα πλέον μπορούν να κηρύξουν χρεοκοπία όπως οι επιχειρήσεις. Σε αυτή την περίπτωση, όποια περιουσία έχουν - συμπεριλαμβανομένης και της πρώτης κατοικίας - ρευστοποιείται για την αποπληρωμή του χρέους και περνάει στα χέρια των τραπεζών. Ενώ βέβαια για τις επιχειρήσεις υπάρχουν εργαλεία διάσωσης του κεφαλαίου τους, άνεργοι, συνταξιούχοι, χαμηλόμισθοι θα χάνουν το σπίτι τους και θα γίνονται πλέον ενοικιαστές σε αυτό. Μετά από δώδεκα χρόνια, θα έχουν τη δυνατότητα επαναγοράς του σπιτιού τους στην τιμή που θα ορίσει η τράπεζα, χωρίς να προσμετρώνται τα ενοίκια που όλα αυτά τα χρόνια πλήρωναν. Εν μέσω, λοιπόν, της πανδημίας η κυβέρνηση επιτίθεται στο αναφαίρετο δικαίωμα κάθε ανθρώπου στη στέγαση, προϋποθεση για μία αξιοπρεπή ζωή.

Το νομοθετικό πάρτι δεν τελειώνει, όμως, εδώ. Μέσα στις επόμενες εβδομάδες αναμένεται να ψηφιστεί και το νέο εργασιακό νομοσχέδιο, το οποίο μεταξύ άλλων προβλέπει τη θεσμοθέτηση της απλήρωτης υπερωρίας και την κατάργηση αργίας Σαββάτου και Κυριακής μετά από συνεννόηση υπαλλήλου και εργοδότη. Παράλληλα, χτυπιέται και η συνδικαλιστική δράση μέσα από νομοθετικά παραθυράκια, τα οποία έμμεσα, αλλά αποτελεσματικά, καθιστούν την απεργία παράνομη. Οι προεκλογικές δηλώσεις του πρωθυπουργού για "οδοστρωτήρα" στα εργασιακά γίνονται πράξη και με πρόσχημα την πανδημία κορυφώνονται.

Γίνεται, λοιπόν, πολύ ξεκάθαρο για ποιους λόγους η κυβέρνηση επιλέγει να ενισχύσει το σώμα της αστυνομίας, εξοπλίζοντάς τό με καινούργιες μηχανές, ασπίδες, κράνη και χημικά. Η εργασία υποτιμάται, άνθρωποι πεθαίνουν καθημερινά, και όσοι βγουν αλώβητοι θα πρέπει να ξέρουν πως, αν τολμήσουν να σηκώσουν κεφάλι και διεκδικήσουν μια ζωή με αξιοπρέπεια και δικαιώματα, όπως αυτό της οχτάωρης εργασιας που κερδήθηκε μέσα από αιματηρούς αγώνες, θα συνθλιφθούν από την κρατική καταστολή.

Αστυνομοκρατία και μία μπότα στο λαιμό όσων τολμούν να αγωνιστούν είναι το μέλλον που μας περιμένει, όταν βγούμε από το σπίτι. Το είδαμε από την αρχή της επιβολής των μέτρων, όπου οι τραμπούκοι της ΕΛΑΣ διέλυαν πορείες, συγκεντρώσεις, κόσμο που έβγαινε σε πλατείες, αλλά απεναντίας επέτρεπε τις εκδηλώσεις θρησκευτικού ενδιαφέροντος, όπως συνέβη πρόσφατα έξω από τον Άγιο Δημήτριο. Η ακραία καταστολή στο Γαλάτσι, των συναγωνιστές στην Πάτρα και με αποκορύφωμα τα τελευταία γεγονότα στο Πολυτεχνείο, όλα πλέον θυμίζουν σκοτεινές εποχές. Μπάτσοι να φωτογραφίζονται με τους συλληφθέντες, ο φασίστας νεοδημοκράτης βουλευτής Μπογδάνος να είναι παρών στην αστυνομική επιχείρηση και η αύρα να περιμένει από έξω. Να που για ακόμη μια φορά, λοιπόν, «ήταν και οι δεξιοί στο Πολυτεχνείο».

Το αφήγημα της ατομικής ευθύνης, που έχει γίνει από την αρχή της πανδημίας καραμέλα στα στόματα των κυβερνητικών εκπροσώπων και των καλοταϊσμένων χρυσοεπιδοτημένων ΜΜΕ και αναγνωρίζει ως μοναδικούς υπαίτιους για τη διασπορά του ιού κάποιους "ανυπάκουους νέους" πολίτες, συντρίβεται πάνω στην στον τοίχο της πραγματικότητας και ο θόρυβος είναι υποβαθμισμένες και χαμένες ζωές. Δεν ήμασταν εμείς αυτοί που αφήσαμε υποστελεχωμενο τόσους μήνες το ΕΣΥ χωρίς καμία ουσιαστική παρέμβαση για την έγκαιρη στελέχωσή του τόσο σε έμψυχο όσο και άψυχο υγειονομικό δυναμικό. Δεν ήμασταν εμείς αυτοί που αφήσαμε τον κόσμο να στοιβάζεται στα ΜΜΜ κατά την ταυτόχρονη μετακίνησή του από και προς τους χώρους εργασίας. Δεν ήμασταν εμείς που δίναμε υπέρογκα χρηματικά ποσά για εξοπλιστικά συστήματα, την ίδια στιγμή που κλείναμε τα μάτια μπροστά στις αόρατες υπάρξεις αυτού του κόσμου με μετανάστες και μετανάστριες να στοιβάζονται στα camps υπό άθλιες συνθήκες. Δεν ήμασταν εμείς αυτοί που αφήνουν τους κρατούμενους σε υπερπλήρεις φυλακές χωρίς τη στοιχειώδη υγειονομική φροντίδα, εντείνοντας το διαρκές «σάπισμα» των ζωών τους.

Απέναντι σε αυτή την υποτίμηση των ζωών μας, εμείς επιλέγουμε να απαντάμε πάντα συλλογικά. Δεν μπορούμε άλλο να μένουμε αμέτοχες, όσο το κράτος συνεχίσει την θανατοπολική του στις πλάτες μας. Γι αυτό το λόγο, αντιλαμβανόμενοι πλήρως τη σοβαρότητα της κατάστασης και αφουγραζόμενοι το νόημα της επετείου του Πολυτεχνείο στον πυρήνα του ως διαρκή ρήξη με την κρατική βαρβαρότητα, ήρθε η στιγμή να βγούμε στο δρόμο, διεκδικώντας μια αξιοπρεπή ζωή. Τηρώντας όλα τα υγειονομικά μέτρα προστασίας, βγαίνουμε στο δρόμο να ξαναδιεκδικήσουμε τα αυτονόητα ΨΩΜΙ, ΥΓΕΙΑ, ΠΑΙΔΕΙΑ, ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ενάντια στα οποία το κράτος έχει κηρύξει ολομέτωπο πόλεμο.

Να ματαιώσουμε στην πράξη τα σχέδια του κράτους για υποβάθμιση των ζωών μας.

Ενάντια στην εγκληματική κρατική διαχείριση της πανδημίας και την αστυνομοκρατία, όλοι/όλες/όλα την Τρίτη 17 Νοέμβρη στο Πολυτεχνείο στη Θεσσαλονίκη.

Άμεσες προσλήψεις στο ΕΣΥ.

Δωρεάν πρόσβαση στην υγεία για ντόπιους και μετανάστες.

κάλεσμα : Ελεύθερος Κοινωνικός Χώρος Σχολείο

Eνάντια στην εξαθλίωση των ζωών μας-Αυτοπροστασία-Αλληλεγγύη-Αλληλοβοήθεια

Η κατάσταση που έχει περιέλθει η κοινωνία εξαιτίας της πανδημίας Covid-19 πάει από το κακό στο χειρότερο. Ένας ιός που μπήκε στη ζωή μας εδώ κ αρκετούς μήνες. Ένας ιός που μας υπενθυμίζει την λάθος κατεύθυνση που πορεύεται η ανθρωπότητα. Αναμφίβολα, όσο το παράλογο καπιταλιστικό συστήμα επελαύνει, άγνωστοι ιοί και ασθένειες θα μας χτυπούν όλο και συχνότερα. Το καταστροφικό χέρι του συστήματος καίει και καταστρέφει ότι χρειάζεται ο άνθρωπος για να ζήσει φέρνοντας μας αντιμέτωπους με ένα δυστοπικό μέλλον.

Η υπερσυγκέντρωση πληθυσμών σε γιγαπόλεις που δημιουργήθηκαν σε διάστημα λίγων χρόνων για να στηρίξουν την υπερπαραγωγή άχρηστων καταναλωτικών προϊόντων, τα οποία με τη σειρά τους θα πεταχτούν σε σύντομο χρονικό διάστημα ώστε να αντικατασταθούν από καινούρια φαντεζί σκουπίδια, δημιουργεί μια εφιαλτική κατάσταση στην Άπω Ανατολή. Μόλυνση, κολοσσιαίες παρεμβάσεις στη φύση για να υδροδοτηθούν και να ηλεκτροδοτηθούν, απαράδεκτες συνθήκες υγιεινής και διαβίωσης για προλετάριους και υποπρολετάριους που στοιβάζονται ώστε να παράγουν με εξευτελιστικούς μισθούς, δημιουργούν το κατάλληλο περιβάλλον για την εξάπλωση ασθενειών.

Από την καύση σκουπιδιών σε Βόλο κ Θεσσαλονίκη και τα αιολικά πάρκα που επιχειρείται να εγκατασταθούν σε κάθε βουνοκορφή του τόπου, μέχρι τις φλόγες και την υλοτομία που καταστρέφουν τον Αμαζόνιο τον μεγαλύτερο πνεύμονα του πλανήτη, είναι πτυχές της ίδιας πολιτικής θανάτου. Το συνώνυμο του καπιταλισμού είναι ο θάνατος.

Τους μήνες που πέρασαν από το πρώτο lock down το ελληνικό κράτος δεν έκανε τίποτα το ουσιαστικό για την αντιμετώπιση της πανδημίας και την ενίσχυση του συστήματος υγείας. Το νοσηλευτικό προσωπικό μειώθηκε αντί να αυξηθεί ώστε να καλυφθούν τα ήδη μεγάλα κενά και συνεχίζει να εργάζεται σε εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες . Όχι μόνο δεν έχουν αυξηθεί οι ΜΕΘ, αλλά ακυρώνεται το 80% των προγραμματισμένων χειρουργείων. Αντί λοιπον να γίνει επίταξη των ιδιωτικών κλινικών όποιος πρέπει να χειρουργηθεί εξαναγκάζεται στο να αναζητήσει ιδιωτική λύση, αν φυσικά έχει την οικονομική δυνατότητα.

Eφιαλτική είναι η κατάσταση στις φυλακές και στα στρατόπεδα συγκέντρωσης - χώρους αποθήκες ψυχών, όπου χιλιάδες άνθρωποι στοιβαγμένοι σε άθλιες συνθήκες προσπαθούν να επιβιώσουν. Άνθρωποι δίχως ζεστό νερό, δίχως στοιχειώδη μέτρα αυτοπροστασίας και ατομικής υγιεινής, αποστερημένοι από πρόσβαση σε περίθαλψη. Ήδη σε αυτούς τους χώρους προσμετρώνται αρκετά κρούσματα covid (βλ φυλακές Διαβατών). Ο εγκλεισμός στα κελιά της δημοκρατίας ισοδυναμεί με θανατική ποινή.

Το κράτος και τα αφεντικά μετατρέπουν την υγειονομική κρίση σε ευκαιρία ώστε να οξύνουν την επίθεση στην εργατική τάξη. Το νέο αντεργατικό νομοσχέδιο προβλέπει την κατάργηση του 8ωρου, απλήρωτες υπερωρίες, εργάτες λάστιχο κ επίθεση στην απεργία κ στις συνδικαλιστικές ελευθερίες.

Η επίθεση εντείνεται με την ψήφιση του πτωχευτικού κώδικα/νόμου, ενός νόμου που ανοίγει την πόρτα στην κατάσχεση της πρώτης κατοικίας και την αρπαγή του όποιου εισοδήματος. Ένας ακόμα νόμος που πλήττει τους ανέργους , τους εργαζόμενους, τους χαμηλοσυνταξιούχους και τους αυτοαπασχολούμενους. Ο πτωχευτικός κώδικας διευκολύνει τους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς και ουσιαστικά πετάει τον κόσμο στο δρόμο χαρίζοντας τα σπίτια στους έχοντες για ένα κομμάτι ψωμί.

Το κράτος θωρακίζεται φοβούμενο την επίθεση της κοινωνίας. Εν μέσω πανδημίας γίνονται χιλιάδες προσλήψεις μπάτσων και καραβανάδων, τη στιγμή που οι ανάγκες της κοινωνίας είναι για υγειονομικό και εκπαιδευτικό προσωπικό. Μας λένε ότι δεν υπάρχουν λεφτά για σχολεία και νοσοκομεία όμως βρίσκουν για στρατιωτικούς εξοπλισμούς. Δεν έχουν να προμηθευτούν λεωφορεία με αποτέλεσμα να στοιβάζεται ο κόσμος εν μέσω πανδημίας, τους περισσεύουν όμως για να ταΐζουν τα παπαγαλάκια της δημοσιογραφίας ώστε να εντείνεται η νάρκωση των υπηκόων.

Η κυβέρνηση ζητάει κοινωνική ειρήνη ενώ κηρύττει πόλεμο. Η συγκυρία της πανδημίας χρησιμοποιείται ως πρόσχημα και χρυσή ευκαιρία για την επέλαση της κρατικής καταστολής απέναντι στον κόσμο του αγώνα. Επιθέσεις των δυνάμεων καταστολής σε όσους αντιστέκονται, σε εργαζόμενους που διεκδικούν, σε αντιφασίστες και αντιφασίστριες που βάζουν αναχώματα στην φασιστική απειλή, εκκένωση καταλήψεων των σπιτιών της αντίστασης, διώξεις και φυλακίσεις συντρόφων/ισών με στημένα κατηγορητήρια και σκευωρίες. Έχουν την ψευδαίσθηση ότι χτυπώντας τον κόσμο του αγώνα θα γλιτώσουν από την κοινωνική οργή που ξημερώνει.

Οι ακροδεξιοί διαχειριστές της εξουσίας έχουν το θράσος να μιλούν για ατομική ευθύνη. Ένα αφήγημα που το προπαγανδίζουν με επιμέλεια από την πρώτη στιγμή που ξέσπασε η πανδημία ώστε να αποποιηθούν εκ των προτέρων κάθε πολιτική ευθύνη συνεπικουρούμενο φυσικά από την τρομουστερία που ξερνάνε τα ΜΜΕ. Δεν πείθουν κανέναν. Την ευθύνη για τους θανάτους από Covid-19 την έχουν αποκλειστικά το κράτος και τα αφεντικά.

Η συλλογική ευθύνη που έχουμε εμείς οι προλετάριοι και οι προλετάριες είναι να αντεπιτεθούμε σε αυτούς που μας κλέβουν την ζωή. Είναι η συλλογική ευθύνη να οργανωθούμε αδιαμεσολάβητα και αντιιεραρχικά. Είναι συλλογική μας ευθύνη να οργανώσουμε έναν άλλο τρόπο ζωής σε αρμονία με τη φύση, να δημιουργήσουμε ένα κόσμο πιο δίκαιο ένα κόσμο που να βασίζεται στην ισότητα, στην αλληλοβοήθεια, στην αλληλεγγύη και στην ελευθερία.

• επειδή η πανδημία έγινε το όχημα για να ισοπεδωθεί κάθε στοιχειώδης έννοια αυτοδιάθεσης
• επειδή επιχειρείται να εμπεδωθεί ο φόβος
• επειδή οι θάνατοι για την κυριαρχία ήταν και θα είναι απλή στατιστική
• επειδή δεν πρέπει να είμαστε θεατές στο έγκλημα που συντελείται εις βάρος των ανθρώπων της τάξης
• επειδή θέλει η χούντα να κρυφτεί και η χαρά δεν την αφήνει
• επειδή η αλληλεγγύη μεταξύ των εκμεταλλευόμενων είναι η συλλογική μας δύναμη

...ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΝΑ ΣΠΑΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΤΡΟΜΟ

κάλεσμα : αναρχική ομάδα Θεσσαλονίκης Πυρανθός

https://bit.ly/2Uqo9Cw

Πορεία για την εξέγερση του Πολυτεχνείου

ΟΤΑΝ Η "ΑΜΕΛΕΙΑ ΤΩΝ ΛΙΓΩΝ" ΓΙΝΕΤΑΙ ΚΡΑΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ...

Διανύουμε το 2ο κύμα έξαρσης του covid-19 το οποίο είναι πολύ πιο σφοδρό από το πρώτο με τους αριθμούς των κρουσμάτων, των διασωληνωμένων και των θανάτων να έχουν εκτοξευτεί. Πώς φτάσαμε ως εδώ;

Η απάντηση του κράτους είναι αρκετά απλή, φταίει ο εφησυχασμός, η κούραση και η "αμέλεια των λίγων". Κοινώς φταίμε όλοι εμείς και επουδενί το ίδιο το κράτος. Όσοι όμως δε διαμορφώνουμε την αντίληψή μας από την διαρκώς προβαλλόμενη κρατική προπαγάνδα στα ΜΜΕ, καταλαβαίνουμε ότι είναι η εγκληματική αμέλεια πολιτική του ίδιου του κρατικού μηχανισμού που μας έφερε σε αυτήν την κατάσταση.

Είδαμε το ανεξέλεγκτο άνοιγμα του τουρισμού (χωρίς υποχρεωτικό τεστ για την είσοδο στη χώρα, με τη λειτουργία των αεροπλάνων με 100% πληρότητα, και τα delux κέντρα διασκέδασης να χρήζουν ασυλίας), κάτι που οδήγησε στην απότομη αύξηση των κρουσμάτων και την επιβολή των πρώτων τοπικών lockdown.

Είδαμε τα σχολεία να ανοίγουν με ελλιπέστατους όρους ασφαλείας, και τους αγώνες καθηγητών και μαθητών που ζητούσαν 15 άτομα ανά τμήμα και πρόσληψη σχολικών καθαριστριών να λοιδορούνται.

Είδαμε να εντείνεται όλο και περισσότερο η εκμετάλλευση και το ξεζούμισμα της εργατικής τάξης, καθώς οι εργαζόμενοι/ες αναγκαζόμαστε να πηγαίνουμε κανονικά στις δουλειές μας εκτιθέμενοι στον ιό, τόσο εξαιτίας των ελλιπέστατων μέτρων προστασίας που μας παρέχουν τα αφεντικά, όσο και από τον υπερσυνωστισμό στα ΜΜΜ που χρησιμοποιούμε αναγκαστικά.

Είδαμε μετανάστριες και φυλακισμένους να εξακολουθούν να ζουν στοιβαγμένες η μία πάνω στην άλλη σε άθλιες συνθήκες διαβίωσης, χωρίς να γίνει καμία ενέργεια αποσυμφόρησης και χωρίς καμία πρόσβαση σε περίθαλψη. Οι κρατούμενοι δε, απογυμνώνονται παντελώς από τα δικαιώματά τους, καθώς απαγορεύτηκαν τα επισκεπτήρια και οι μεταγωγές σε νοσοκομεία.

Είδαμε το σύστημα υγείας να υποβαθμίζεται συστηματικά εδώ και χρόνια, ανοίγοντας το δρόμο για την περαιτέρω ιδιωτικοποίηση της υγείας, ενώ ακόμα και τώρα, στο διάστημα των 6 μηνών που μεσολάβησαν μεταξύ των δύο κυμάτων, δεν έγινε καμία ουσιαστική ενίσχυση του, παρά τις πολλαπλές εκκλήσεις και κινητοποιήσεις των υγειονομικών.

Αντί να ληφθούν λοιπόν μέτρα για την αποτροπή της εξάπλωσης του ιού, είδαμε να γίνονται δηλώσεις τύπου «στα λεωφορεία, τις τάξεις, τα σχολεία δεν κολλάει» και να λαμβάνονται μέτρα παράλογα και υποκριτικά. Είδαμε τεράστια ποσά κρατικού χρήματος να ξοδεύονται για προσλήψεις μπάτσων και αναβάθμιση πολεμικού εξοπλισμού, αντί για μόνιμες προσλήψεις ιατρών και νοσηλευτών, αντί για έγκαιρα μαζικά τεστ, αντί να δημιουργηθούν και να στελεχωθούν κλίνες ΜΕΘ, αντί να καλυφθούν κενά σε καθηγητές και καθαρίστριες, αντί να ενισχυθούν οι μαζικές συγκοινωνίες.

...ΤΟΤΕ Ο ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΙ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΕΠΙΒΙΩΣΗ

Το ελληνικό κράτος εκμεταλλεύεται την πανδημία προς όφελός δικό του και των αφεντικών, παίρνοντας μέτρα με άξονα όχι την προστασία της υγείας μας, αλλά τον περιορισμό της χασούρας για τους κεφαλαιοκράτες, καταστέλλοντας κάθε προσπάθεια αντίδρασης. . Ταυτόχρονα, αδράχνοντας την ευκαιρία του μουδιάσματος, πέρασε και περνάει -το ένα μετά το άλλο- νομοσχέδια (παρανομοποίηση διαδηλώσεων, αντιπεριβαλλοντικό, πτωχευτικό κώδικα, εργασιακό κ.ά.) που εντείνουν την εκμετάλλευση ανθρώπων και φύσης, υπονομεύοντας έτσι περαιτέρω τις ζωές μας.

Αποκλειστική ευθύνη για την εξάπλωση της πανδημίας φέρει το κράτος που θυσιάζει τις ζωές μας στο βωμό του κέρδους. Όταν λοιπόν η πανδημία γίνεται μέσο επιβολής ολοκληρωτισμού και εξόντωσης της κοινωνικής βάσης, τότε η μόνη λύση είναι ο αγώνας.

ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ για την επέτειο του Πολυτεχνείου του '73

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΗΣ ΠΑΝΔΗΜΙΑΣ

*έχουμε πλήρη πολιτική συνείδηση ότι το αφήγημα περί ατομικής ευθύνης
προωθείται από το κράτος για να απεμπλακεί από τις ευθύνες που φέρει,
έχουμε όμως και επίγνωση ότι κάθε κρίση την πληρώνουμε οι από τα κάτω
αυτού του κόσμου και για αυτό οφείλουμε να συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε
με ΕΥΘΥΝΗ προς τους/τις πιο ευάλωτες από εμάς, τηρώντας μέτρα συλλογικής
αυτοπροστασίας (μάσκες, αποστάσεις)

κάλεσμα : Συλλογικότητα αναρχικών από τα ανατολικά

επικοινωνία : anatolika.espivblogs.net

Συγκέντρωση 17/11 15:30 - Πολυτεχνείο ΑΠΘ

από Ταξική Αντεπίθεση Θεσσαλονίκης

Συγκέντρωση στο Πολυτεχνείο του ΑΠΘ Τρίτη 17/11 στις 15.30 *με αγωνιστική αυτοπειθαρχία, ταξική αλληλεγγύη, κοινωνική ενσυναίσθηση και τηρώντας όλα τα μέτρα προστασίας του λαού και του συστήματος υγείας.

Το μήνυμα της εξέγερσης του Πολυτεχνείου φέτος, έρχεται να μας θυμίσει μια σιωπηρή αλήθεια. Όσος ζόφος και να μας περιτριγυρνά, η ελπίδα είναι στις φωνές και στα χέρια μας, πως ο λαός οργανωμένος όταν θέλει, μπορεί να ανατρέπει καθεστώτα.

Η πανδημία λειτούργησε ως επιταχυντής των αντιφάσεων του καπιταλισμού. Τα μέτρα που πάρθηκαν για να μας "σώσουν" από την πανδημία, το μόνο που κατάφεραν ήταν να αναδείξουν την βαθιά ταξική και κατασταλτική φύση του κράτους. Χαρτζιλίκωμα των ΜΜΕ, αύξηση των δυνάμεων καταστολής, άνοιγμα του τουρισμού χωρίς ουσιαστικά μέτρα ελέγχου, ψήφιση νέου πτωχευτικού κώδικα, δρομολόγηση του θεσμού των "μικροχρηματοδοτήσεων" για να ενισχυθεί το καταναλωτικό μοντέλο : "χρέη-δουλειά-περισσότερα χρέη-περισσότερη δουλειά", ενώ στις 26 Νοέμβρη αναμένεται να ψηφιστεί νέο εργασιακό νομοσχέδιο που τσακίζει εργασιακά και συνδικαλιστικά δικαιώματα που κέρδισαν οι προηγούμενες εργατικές βάρδιες με το αίμα τους.

Στον αντίποδα, βλέπουμε μια σειρά μέτρων που δεν πάρθηκαν, γιατί στο δίλλημα λεφτά-ανθρώπινες ζωές, τον πρώτο και τελευταίο λόγο τον έχει πάντα το κέρδος. Έτσι ενώ μας μπόλιασαν με το αφήγημα της ατομικής ευθύνης δεν έβγαλαν ούτε άχνα για την κρατική ανευθυνότητα. Πάστωμα στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς (αφού σύμφωνα με τον πρωθυπουργό ο κορωνοϊός δεν χρησιμοποιεί λεωφορεία), μηδενική ενίσχυση του ΕΣΥ όταν "κερδίζαμε" χρόνο στην πρώτη καραντίνα και μετέπειτα, ΑΥΞΗΣΗ των μαθητών ανά τμήμα αντί για μείωση και πρόσληψη επιπλέον προσωπικού.

Όλος αυτός ο ξεφτιλισμός, της όποιας αξιοπρέπειας δεν μας έχουν πάρει ακόμα, έχει ανοίξει την όρεξη των αγορών, με τον οίκο πιστοληπτικής αξιολόγησης Moodys να αναβαθμίζει το αξιόχρεο της ελληνικής οικονομίας, ουσιαστικά δηλαδή να ενημερώνει τα διεθνή αρπακτικά του κεφαλαίου ότι το το φαί είναι έτοιμο. Την στιγμή δηλαδή που το αύριο για τους ανθρώπους της τάξης μας, γίνεται μέρα με την μέρα πιο αβέβαιο, η αγορά επιβραβεύει την προσπάθεια πλήρους καθυπόταξής μας. Επιβραβεύει την καταστολή που εντείνεται καθημερινά, το παζάρεμα για την δήθεν επίταξη του ιδιωτικού τομέα από την κυβέρνηση, τους 350 εργαζομένους του ΟΑΣΘ που είναι σε καραντίνα, τους εργαζόμενους στο δημόσιο σύστημα υγείας που κάθε μέρα παίζουν κορώνα-γράμματα το άμα θα κολλήσουν κορωνοϊό- με τα μέτρα αυτοπροστασίας τους να είναι ουσιαστικά ανύπαρκτα.

Το διεθνές κεφάλαιο επιβραβεύει τον ζόφο, τον ζόφο που σκιαγραφεί η συνέχιση και εντατικοποίηση του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής, τον ζόφο της κατάργησης της 8ωρης εργασίας, της εργασιακής ανασφάλειας, των κρατικών δολοφονιών μεταναστών, των άθλιων συνθηκών κράτησης και συνωστισμού στις φυλακές. Επιβραβεύει ό,τι δεν αγγίζει της ντόπιες και διεθνείς οικονομικές ελίτ ενώ ραπίζει την τάξη μας.

Είναι την ίδια στιγμή, λοιπόν, που η δημόσια υγεία βρίσκεται στα πρόθυρα της οριστικής κατάρρευσης και που η εργατική τάξη δέχεται σκληρή επίθεση, όταν το ελληνικό κράτος μετατρέπεται όλο και πιο πολύ σε απέραντη βάση ξένων στρατιωτικών δυνάμεων, οι δημόσιες επενδύσεις στοχεύουν στην ενίσχυση του βιομηχανικού συμπλέγματος του πολέμου και της καταστολης, η πολιτική εξουσία παραμένει ταγμένη στην εξυπηρέτηση των συμφερόντων ντόπιου και ξένου κεφαλαίου.

Η αστική εξουσία και το κράτος της, η καταπίεση, η αδικία, οι διακρίσεις, οι ανισότητες, η ανελευθερία, έχουν ιστορική συνέχεια ανεξαρτήτως πολιτειακού προσωπείου. Γι´ αυτό κι η εργατική τάξη, η νεολαία, οι καταπιεσμένοι οφείλουμε να πιάσουμε το νήμα των αγώνων του χθες και να το συνεχίσουμε μέχρι να δικαιωθούν, μέχι να εκπληρωθούν οι στόχοι των ταξικών αγώνων, των λαϊκών κινημάτων, των "Πολυτεχνείων" του παρελθόντος.

Το αντιδικτατορικό- αντικαπιταλιστικό- αντιιμπεριαλιστικό μήνυμα εκείνου του Νοέμβρη που όλα έμοιαξαν, για λίγο, δυνατά, δεν έχει σβήσει. Οι φωνές των χιλιάδων εξεγερμένων τώρα ζωντανεύουν και βουίζουν στα αυτιά μας, ο φόβος που τσαλαπάτησαν γίνεται ο φόβος που θα τσαλαπατήσουμε κι εμείς. Στα μάτια μας τώρα παιρνάν σε καρέ τα πανό με τα συνθήματα "Λαέ χτύπα," "Όλοι ενωμένοι", "Θάνατος στο φασισμό", "Επανάσταση λαέ" "Ελευθερία" δίπλα σε νεανικά πρόσωπα που με χαμόγελο αψηφούσαν το θάνατο. Στα χέρια μας κρατάμε σφιχτά, για να μη μας πέσουν, τα κλαδιά του δέντρου που αυτοί πότισαν με το αίμα τους στα βασανιστήρια, στις ανακρίσεις, στις εξορίες και τις φυλακές.

Οι αγώνες τους, τέκνα μιας εποχής που έχει περάσει, δεν μπορούν να επαναληφθούν, οι εξεγέρσεις δεν επαναλαμβάνονται. Όμως την ίδια στιγμή καταλαβαίνουμε σήμερα, από το ίδιο το μένος του κράτους που απαγορεύει κάθε συγκέντρωση μόνο για το 4ημερο του Πολυτεχνείου και από την πρωτοφανή τρομοκρατία που έχει επιβάλει, πως τελικά όταν ανάβαν τα τσακμάκια τους οι εξόριστοι, οι βασανισμένοι, οι δολοφονημένοι της δικτατορίας και οι εξεγερμένοι του Πολυτεχνείου και της Νομικής πως δεν ήταν για ανάψουν το τσιγάρο τους, αλλά ήταν για να ανάψουν το φιτίλι του δυναμίτη. Το φιτίλι που για 47 χρόνια σιγοέκαιγε για να φτάσει στις μέρες μας στο σημείο που θα πυροδοτήσει μια νέα κοινωνική έκρηξη με τα δικά της περιεχόμενα και τους δικούς της σκοπούς.

Το μήνυμά τους λοιπόν υπάρχει ακόμα. Υπάρχει στη ζώσα μνήμη του λαού μας, που κόντρα στην ωμή βία και τον πανικό μιας κυβέρνησης που έχει χάσει κάθε έλεγχο στον τομέα της υγείας προσπαθώντας να ισοφαρίσει την παρτίδα με άγρια καταστολή, είναι αυτός που άμεσα, αποφασιστικά, οργανωμένα καλείται να γράψει, με κόστος και με το δικό του αίμα, ένα νέο κεφάλαιο. Ένα κεφάλαιο μίας σκληρής περιόδου αγώνων που τώρα ξεκινούν και που θα κλονίσουν όχι μόνο μία παραπαίουσα κυβέρνηση που καταπατά κάθε δημοκρατικό πρόσχημα αλλά την ίδια την αστική εξουσία.

Χθες, Σημερα, και για όσο χρειαστεί:

Αγώνας για ΨΩΜΙ,ΠΑΙΔΕΙΑ,ΥΓΕΙΑ,ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

Αγώνας ενάντια στον καπιταλισμό, τον ιμπεριαλισμό, το κράτος.

ΛΑΟΣ ΕΝΩΜΕΝΟΣ ΠΟΤΕ ΝΙΚΗΜΕΝΟΣ

Το δίκιο θα κριθεί στους δρόμους!

Συγκέντρωση στο Πολυτεχνείο του ΑΠΘ Τρίτη 17/11 στις 15.30

*με αγωνιστική αυτοπειθαρχία, ταξική αλληλεγγύη, κοινωνική ενσυναίσθηση και τηρώντας όλα τα μέτρα προστασίας του λαού και του συστήματος υγείας.

κάλεσμα : Ταξική Αντεπίθεση Θεσσαλονίκης (ομάδα αναρχικών και κομμουνιστών)

Βρισκόμαστε λίγες μέρες πριν απο την επέτειο της εξέγερσης του πολυτεχνείου με το μήνυμα της να είναι πιο επικαιροποιημένο από ποτέ: Απαγόρευση της διαδήλωσης του πολυτεχνείου απο τον υπουργό Προ.Πο, αναστολή του δικαιώματος του συνέρχεσθαι επί 4 ημέρες σε ολόκληρη την ελληνική επικράτεια με απόφαση του Αρχηγού της Αστυνομίας, συλλήψεις αγωνιστών που μοίραζαν κείμενα για την επικείμενη πορεία, κλήσεις σε απολογία σε άτομα που δήλωσαν μέσω κοινωνικών δικτύων ότι θα συμμετάσχουν στις διαδηλώσεις του πολυτεχνείου, αστυνομοκρατία στα πανεπιστήμια, συλλήψεις των αγωνιστ(ρι)ων στην κατάληψη του ΕΜΠ, ξύλο, προσαγωγές, κυνηγητό και δημιουργία κλίματος τρομοκρατίας, κοινωνικού κανιβαλισμού και φόβου. Τι είναι όμως αυτό που φοβάται περισσότερο το κράτος;

Διανύουμε ήδη το δεύτερο κύμα έξαρσης της πανδημίας, με χιλιάδες κρούσματα και καθημερινό «ρεκόρ» στον αριθμό θανάτων. Το σύστημα υγείας έχει καταρρεύσει προ πολλού. Γεμάτες κλίνες ΜΕΘ, υποστελεχωμένο ΕΣΥ με μεγάλο μέρος του ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού να έχει νοσήσει ή να βρίσκεται σε καραντίνα και εκκλήσεις των γιατρών ότι η κατάσταση έχει ξεφύγει και προχωράνε σε διαλογή ασθενών. Σε όλα αυτά το κράτος απαντά με απαγορεύσεις κυκλοφορίας, λόκνταουν, εισαγγελικές παρεμβάσεις σε γιατρούς , περαιτέρω προσλήψεις μπάτσων και ενίσχυση του εξοπλισμού τους (κράνη, χημικά, ασπίδες, οχήματα). Γιατί για την κρατική διαχείριση είναι προφανές πως αυτό που χρειάζεται για να αντιμετωπιστεί ο ιός δεν είναι η ενίσχυση του συστήματος υγείας, αλλά η περαιτέρω καταστολή.

Ήδη από το πρώτο κύμα έχει γίνει σαφές πως οι ανθρώπινες ζωές θυσιάζονται με ευκολία στο βωμό του κεφαλαίου. Χρησιμοποιώντας το ιδεολόγημα της ατομικής ευθύνης το κράτος προσπάθησε να αποποιηθεί των ευθυνών του όταν αντί να στηρίξει το σύστημα υγείας, να προσλάβει ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό, να επιτάξει τις ιδιωτικές κλινικές, να φροντίσει ώστε τα νοσοκομεία να είναι έτοιμα για το δεύτερο κύμα που ήταν δεδομένο ότι θα ερχόταν, επέλεξε να δώσει εκατομμύρια στα ΜΜΕ ώστε να μπορεί να κάνει ανενόχλητα την προπαγάνδα του και να κατασπαταλήσει δημόσιο χρήμα σε μεγάλους περιπάτους και διαπλεκόμενους επιχειρηματίες (σκοίλ ελικίκου, κατασκευαστικές) . Την ίδια ώρα επιλέγει να ανοίξει τον τουρισμό και να παρουσιάσει την Ελλάδα ως ασφαλή τουριστικό προορισμό χωρίς καν να κάνει τεστ σε τουρίστες, μιας και εταιρείες απειλούσαν οτι θα αποσύρουν τα πακέτα τους. Ταυτόχρονα, όταν άρχισε να σκάει το δεύτερο κύμα, διεξάγονταν χυδαίο επικοινωνιακό παιχνίδι στα ΜΜΕ με μπάτσους να κυνηγάνε νέους σε πλατείες την ίδια ώρα που δεν ακουγόταν κουβέντα για τους συνωστισμούς στα μέσα μαζικής μεταφοράς, όπου οι επιβάτες ήταν κυριολεκτικά ο ένας πάνω στην άλλη και τα δρομολόγια μειωμένα, τους συνωστισμούς στους εργασιακούς χώρους, στα σχολεία και φυσικά στις εκκλησίες.

Η κρατική διαχείριση της πανδημίας είχε κυρίως ταξική χροιά. Οι εργαζόμενες/οι δεν είχαν άλλη επιλογή απο το να είναι στοιβαγμένοι/ες χωρίς ουσιαστικά μέτρα προστασίας σε εργασιακούς χώρους, χρησιμοποιώντας ΜΜΜ που ήταν κυριολεκτικά υγειονομικές βόμβες, χωρίς ουσιαστική πρόσβαση σε τεστ, καθώς το ποσό ήταν απαγορευτικό σε ιδιωτικές κλινικές, ενώ όλοι και όλες πλέον γνωρίζουμε ποια είναι η κατάσταση στα νοσοκομεία. Ακόμη, το πιο καταπιεσμένο κομμάτι της κοινωνίας μας, μεταναστ(ρι)ες και φυλακισμένοι/ες αφήνονται να πεθάνουν αβοήθητες/οι σε αποθήκες ψυχών και σύγχρονα στρατόπεδα συγκέντρωσης χωρίς ουσιαστική πρόσβαση σε ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και χωρίς κανένα μέτρο προστασίας μέσα σε άθλιες συνθήκες διαβίωσης.

Επιπλέον, με το πρόσχημα της πανδημίας, και ενώ καλούσαν τον κόσμο να μείνει σπίτι και «ασφαλής», βρήκαν άπλετο χώρο να περάσουν μέτρα τα οποία υπό άλλες συνθήκες δεν θα μπορούσαν να υλοποιήσουν: Απαγορεύσεις διαδηλώσεων, πτωχευτικός κώδικας, πλειστηριασμοί α΄κατοικίας, αντεργατικό νομοσχέδιο (κατάργηση 8-ωρου, απλήρωτες υπερωρίες, παράνομες απεργίες),αντιπεριβαντολογικό νομοσχέδιο και ο κατάλογος δεν έχει τέλος.

Όλα αυτά ενώ μια νέα οικονομική κρίση βρίσκεται προ των πυλών, την οποία για άλλη μια φορά οι καταπιεσμένες/οι θα κληθούν να πληρώσουν. Η καταστολή των κοινωνικών και ταξικών αγώνων βρίσκονται στο στόχαστρο, ενώ η περιστολή των ελευθεριών διευρύνεται. Γνωρίζοντας πως η νέα κρίση θα γεννήσει αντιστάσεις και θα φέρει αναταραχή στην κοινωνική βάση, καθώς ακόμα και μεσαία στρώματα προλεταριοποιούνται βίαια, στόχος του κράτους και του κεφαλαίου είναι να πατάξει κάθε αντίσταση και αντίλογο και να επιτεθεί στην κοινωνική βάση. Είναι πλέον εξόφθαλμο που στοχεύουν τα μέτρα της κρατικής διαχείρισης. Με τις επιθέσεις σε καταλήψεις και κέντρα αγώνα, με τις στοχοποιήσεις αγωνιστών και αγωνιστριών, με την βίαιη καταστολή που προσπαθούν να νομιμοποιήσουν κοινωνικά με το πρόσχημα της πανδημίας, τις απαγορεύσεις των διαδηλώσεων, ετοιμάζεται μια νέα δυστοπία εργασιακού μεσαίωνα, με πλήρη έλεγχο της κοινωνικής ζωής όπου κάθε αντίσταση θα καταστέλλεται βίαια χρησιμοποιώντας την υγειονομική κρίση ως δικαιολογία για να επιτύχουν αυτό που τόσα χρόνια προσπαθούν. Να θυμίσουμε μόνο ότι και προηγούμενες χρονιές, χωρίς πανδημία, είχαμε τις αντίστοιχες μέρες του πολυτεχνείου την κατάργηση του ασύλου και την εισβολή μπάτσων μέσα στα πανεπιστήμια, ξυλοδαρμούς, συλλήψεις φοιτητών και αλληλέγγυων, εκκενώσεις στεκιών κ.ο.κ

Η πανδημία εμφανίζεται την χρονική στιγμή που εντείνονται οι ταξικές αντιθέσεις και η κοινωνική δυσαρέσκεια. Το κράτος προσπαθώντας να εκτονώσει την ένταση, μεταθέτει τις ευθύνες του στην κοινωνική βάση και στον κόσμο του αγώνα. Την στιγμή που το κράτος σπέρνει την τρομοκρατία, εμείς έχουμε να απαντήσουμε πως ο δρόμος για μας θα είναι πάντα ο ίδιος. Με όπλο μας την αλληλεγγύη, στήνοντας ταξικά αναχώματα, δίκτυα αλληλοβοήθειας, συνεχίζουμε τους αγώνες μας στην κατεύθυνση της γενικευμένης κοινωνικής επανάστασης. Απέναντι στην φτώχεια, την εξαθλίωση, τον κανιβαλισμό που προτάσσουν κράτος και κεφάλαιο, είναι χρέος μας να να φτιάξουμε έναν κόσμο ισότητας, αλληλεγγύης ,ελευθερίας. 47 χρόνια μετά, το μήνυμα της εξέγερσης είναι πιο ζωντανό από ποτέ. Για να τελειώσουμε μια και καλή με τον ιό του κράτους και του καπιταλισμού.

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ

ΣΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΧΤΙΖΟΝΤΑΙ ΣΥΝΕΙΔΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΓΕΝΝΙΟΥΝΤΑΙ ΕΞΕΓΕΡΣΕΙΣ

ΠΙΣΩ ΡΟΥΦΙΑΝΟΙ

17 Νοέμβρη 15:30 Πολυτεχνείο ΑΠΘ

Α.Σ.Pueblo

*Επειδή γνωρίζουμε πως μόνο ο λαός θα σώσει τον λαό, μακριά απο κρατικές πολιτικές διαχείρισης, ζητάμε απο τον κόσμο που θα στηρίξει την κινητοποίηση να τηρήσει τα μέτρα υγειονομικής προστασίας και τις απαραίτητες αποστάσεις. Γιατί απέναντι στην θανατοπολιτική της κυβέρνησης, είναι σημαντικό να προτάσσουμε αναχώματα αλληλεγγύης, ώστε να προσέχουμε ο ένας την άλλη και να είμαστε ασφαλή, καθώς για μας είναι επίσης σημαντικό να μην αποκλείουμε κανέναν, ιδιαίτερα ανθρώπους της τάξης μας που μπορεί να ανήκουν ή να βρίσκονται σε επαφή με ευπαθείς ομάδες.

ΠΡΟΣΟΧΗ!! ΜΗΝΥΜΑ ΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ

«Η Εξέγερση του Πολυτεχνείου είναι μονόδρομος!

Lockdown στην Χουντική Κυβέρνηση ΝΔ»

17 Νοέμβρη όλοι/ες στη Διαδήλωση του Πολυτεχνείου

Θεσσαλονίκη: 3:30μμ Πολυτεχνείο

Με το 2ο κύμα έξαρσης της πανδημίας τις τελευταίες μέρες, είναι πλέον ολοφάνερη η αποτυχία της κυβέρνησης, να αντιμετωπίσει τόσο την υγειονομική κρίση, αλλά κυρίως την οικονομική κρίση.

Είναι επικίνδυνοι, οι αποκλειστικοί υπεύθυνοι και δεν μας πείθουν!

Στον υγειονομικό τομέα, η κατάσταση έχει βγεί εκτός ελέγχου, αφού όλο και περισσότεροι καθημερινά κινδυνεύουν. Αηδιαστικά επαναφέρουν το ιδεολόγημα της «ατομικής ευθύνης» και της ανεύθυνης νεολαίας, ενώ όλο αυτό το διάστημα εγκληματικά αδιαφορούν: 1. Για την ενίσχυση του Δημόσιου Συστήματος Υγείας, που οι ίδιοι με τόσα χρόνια Μνημονίων διέλυσαν (ΜΕΘ, προσλήψεις μόνιμου προσωπικού κλπ). 2. Για την αύξηση των δρομολογίων στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς(που αναγκαστικά χρησιμοποιούμε για την εργασία μας). 3. Για προσλήψεις εκπαιδευτικών, αφού στιβάζονται 20-25 μαθητές ανά τάξη. 4. Την εφαρμογή των μέτρων προστασίας από τους εργοδότες, μιας και στο όνομα του κέρδους πάει περίπατο η υγεία των εργαζομένων και της κοινωνίας.

Ακόμη πιο επικίνδυνοι όμως είναι και στην αντιμετώπιση της τεράστιας οικονομικής κρίσης, η οποία οξύνθηκε με αφορμή την πανδημία. Τα χρέη εκτοξεύονται, τα λουκέτα το ίδιο με αποτέλεσμα φυσικά την έκρηξη της ανεργίας, με εφιαλτικά αποτελέσματα για το βιοτικό μας επίπεδο. Ταυτόχρονα, τα δήθεν μέτρα στήριξης προς τους εργαζόμενους αποτελούν ξεκάθαρη κοροιδία, μιας και έχουν «μπουκώσει» με χρήμα τους επιχειρηματίες ενώ ταυτόχρονα καταργούν δικαιώματα των εργαζομένων ενός ολόκληρου αιώνα. Η καθημερινότητά μας είναι μια ανασφάλεια και ο εφιάλτης μας είναι όχι μόνο ο κορωνοιός, αλλά περισσότερο η αντίληψη ότι η κρίση και η διαχείριση της οικονομίας από την «πανδημία των ανίκανων» θα πέσει πάνω στα κεφάλια μας.

Πανδημία και απαγορεύσεις… η μεγάλη ευκαιρία για την επίθεση στα δικαιώματά μας! Τις επόμενες μέρες, ο εργατο-κτόνος Βρούτσης και το επιτελείο του, ετοιμάζουν νομοσχέδιο για τα εργασιακά, το οποίο θα νομιμοποιεί πλέον και στο όνομα του κέρδους, την ασυδοσία και τις εργατικές παρανομίες των εργοδοτών όλο το προηγούμενο διάστημα. Εδώ να σημειώσουμε πως όλα τα παρακάτω μέτρα, ειδικότερα στον κλάδο μας, εφαρμόζονται ήδη. Βρήκαν την κατάλληλη στιγμή (εν μέσω απαγορεύσεων γιατί φοβούνται την έκρηξη και τις αντιδράσεις), για να περάσουν ένα τέτοιο έκτρωμα, που θα κάνει την καθημερινότητά μας ακόμη πιο αφόρητη και εξοργιστική. Πιο συγκεκριμένα :

1. Η νομοθέτηση της 10ωρης εργασίας, μιας και «οι επιχειρήσεις θα μπορούν να απασχολούν εργαζόμενους έως 10 ώρες ημερησίως, χωρίς πρόσθετη αμοιβή, εφόσον εντός του ίδιου 6μήνου εξοφλούν τις ώρες με αντίστοιχη μείωση ωρών ή ρεπό ή ημέρες άδειας». 2. Η «αύξηση των ωρών των νόμιμων υπερωριών», που σημαίνει πρακτικά πως ο εργοδότης και τα κέρδη του, θα ορίζουν την προσωπική μας ζωή και την υγεία μας. 3. Θα υπερισχύει η ατομική σύμβαση εργασίας, η οποία μπορεί να εμπεριέχει μισθό/όρους κάτω και από τον σημερινό πενιχρό κατώτατο. 4. Η κατάργηση του 5ήμερου και η καθιέρωση της 6ήμερης εργασίας, αφού καταργείται η Κυριακάτικη Αργία και η προσαύξησή της και για άλλους κλάδους (πέραν Εμπορίου). 5. Η διευκόλυνση των απολύσεων, αφού ο εργοδότης μπορεί, πλέον, να απαγορεύσει στον εργαζόμενο, στον οποίο έχει γίνει προειδοποίηση απόλυσης, να προσέλθει στην εργασία μέχρι και την ημερομηνία της απόλυσής του (για 1-4 μήνες). 6. Η μεταφορά αρμοδιοτήτων επίλυσης εργατικών διαφορών από την Επιθεώρηση Εργασίας στον ΟΜΕΔ,γεγονός που καταργεί ουσιαστικά τις όποιες διεκδικήσεις, αφού θα είναι απαγορευτικό για την τσέπη μας και χρονοβόρο.

Ταυτόχρονα, όσον αφορά τα συνδικαλιστικά μας δικαιώματα, δηλαδή την συλλογική μας οργάνωση και διεκδίκηση απέναντι στις αυθαιρεσίες των εργοδοτών, ουσιαστικά βάζει ταφόπλακα (απαγόρευση της απεργίας, κυβερνητικός-αστυνομικός έλεγχος των συνδικάτων, νομιμοποίηση του lockout των εργοδοτών, με ταυτόχρονη προώθηση του χαφιεδισμού και της απεργοσπασίας, ποινικοποίηση ακόμη και του βλέμματος των απεργών και όλα αυτά στο όνομα της προστασίας της ομαλής λειτουργίας των επιχειρήσεων!). Με το τερατούργημα του νέου Πτωχευτικού Κώδικα, μας καταδικάζουν σε μια ζωή με μόνο σκοπό την αποπληρωμή των χρεών, ενώ χαρίζουν στις τράπεζες ακόμα και την α΄ κατοικία, την οποία με κόπο και δουλειά έχουμε αποκτήσει.

Ο Κλάδος μας αργοπεθαίνει…

Η κατάσταση στον δικό μας κλάδο είναι πολύ άσχημη. Με το άρον των άρον άνοιγμα του Τουρισμού στην πρώτη φάση της πανδημίας, διευκολύνθηκε η εκ νέου όξυνσή της αλλά και δεν αποτράπηκε η καταστροφή του κλάδου. Τα λουκέτα και οι απολύσεις είναι πλέον η πανδημία. Οι εργοδότες μας εγκληματικά αποκρύβουν τα κρούσματα συναδέλφων στους χώρους δουλειάς και απειλούν πως αν μαθευτεί η απόλυση μας περιμένει. Όλο αυτό το διάστημα είναι οι ίδιοι που δεν εφαρμόζουν ούτε ένα μέτρο προστασίας και όλα αυτά για τα μαυραγορίτικα κέρδη τους εις βάρος της υγείας μας. Τις τελευταίες εβδομάδες οι εργοδότες του κλάδου «κλαίγονται», ενώ όλα τα μνημονιακά χρόνια θησαύρισαν πάνω στις πλάτες μας. Ήρθε η ώρα να πληρώσουν αυτοί και να τα βγάλουν από τα σεντούκια και τις τράπεζες! Είναι οι πρώτοι που δεν δικαιούνται να μας κουνάν το δάχτυλο!.

Αστυνομοκρατία και τρομοκρατία… ο μόνος τρόπος για να μας «πείσουν»!

Προκλητικά και εν μέσω ημερών της επετείου για την ΕΞΕΓΕΡΣΗ και τις κατακτήσεις του Πολυτεχνείου (και όχι αστικής γιορτούλας όπως το παρουσιάζουν), κατεβάζουν στρατό από ΜΑΤ,ΔΙΑΣ,ΟΠΚΕ με αφορμή την Χουντική απαγόρευση κυκλοφορίας, που οφείλεται στην εγκληματική και ανίκανη τους διαχείριση με την έξαρση της πανδημίας. Θέλουν να πληρώσουμε για άλλη μια φορά εμείς οι εργαζόμενοι την κρίση του συστήματός τους και πως αλλιώς μπορούν να προσπαθήσουν να μας «πειθαρχήσουν»; Mε δηλώσεις του χουντο-υπουργού Χρυσοχοίδη, ότι «η Υγεία μας εξαρτάται από την ΕΛ.ΑΣ.» και «Δε θα γιορτάσουμε φέτος την επέτειο του Πολυτεχνείου, όπως δε γιορτάσαμε τη 25 Μαρτίου και την 28 Οκτωβρίου» και μια εκστρατεία καταστολής και ποινικοποίησης.

Η Εξέγερση του Πολυτεχνείου μας δείχνει τον δρόμο…

Οι Χουντικές απαγορεύσεις σπάνε στους δρόμους, όπως οι αγωνιστές της εξέγερσης έκαναν, χωρίς να πάρουν άδεια από τη Χούντα των Συνταγματαρχών. Πρέπει να καταλάβουμε πως οι μόνοι υπεύθυνοι για το ξήλωμα των δικαιωμάτων (εν μέσω και πανδημίας!) και την έξαρσή της, είναι οι εργοδότες και η κυβέρνηση ΝΔ. Η μη πραγματοποίηση της διαδήλωσης θα δημιουργούσε ένα πολύ άσχημο προηγούμενο, που θα τους αποθράσυνε πολύ περισσότερο. Το οφείλουμε απέναντι στα παιδιά μας και στους εαυτούς μας! Με ενότητα, αποφασιστικότητα και μαχητικούς αγώνες, όπως επιβάλλει η κατάσταση, να δώσουμε ηχηρή απάντηση στα σχέδιά τους. Έτσι έγινε και η εξέγερση του Νοέμβρη, που εντέλει κέρδισε δικαιώματα που ζήσαμε μέχρι σήμερα και θέλουν να τα καταργήσουν. Το δίκιο είναι με το μέρος μας και οι φόβοι δικοί τους! ΔΕΝ ΜΑΣ ΦΟΒΙΖΟΥΝ - ΜΑΣ ΕΞΟΡΓΙΖΟΥΝ.

• Εδώ και τώρα μαζικές προσλήψεις ιατρικού-νοσηλευτικού προσωπικού. Άμεση επίταξη των ιδιωτικών κλινικών χωρίς αποζημίωση, εθνικοποίηση όλης της υγείας και φαρμακοβιομηχανίας. Μαζικά τεστ για όλους.
• Κάτω ο νέος νόμος για τα εργασιακά. Να καταργηθούν όλα τα αντεργατικά μέτρα που πέρασε η κυβέρνηση την περίοδο της πανδημίας.
• Κάτω η απαγόρευση του εορτασμού του Πολυτεχνείου. Όλοι στις διαδηλώσεις. Να ανατρέψουμε τις χουντοαπαγορεύσεις των διαδηλώσεων και της κυκλοφορίας.
• Αυστηρός έλεγχος στις επιχειρήσεις - Να τηρούνται τα μέτρα υγιεινής και ασφάλειας, τα δικαιώματά μας. Σε διαφορετική περίπτωση να κλείνουν.
• Κανονικός, ολόκληρος μισθός μέχρι να ξεπεραστεί η κρίση από το κράτος και τους εργοδότες. Επιδότηση ανεργίας χωρίς προϋποθέσεις για όλους τους ανέργους του κλάδου. Άμεση ενίσχυση των ελεγκτικών μηχανισμών (ΣΕΠΕ-ΕΦΚΑ) και αυστηρότερα πρόστιμα στους εργοδότες.
• Έξω Ιμπεριαλιστές και Βάσεις. Όχι στους ανταγωνισμούς για ΑΟΖ & εξορύξεις, στους τυχοδιωκτισμούς της ελληνικής κυβέρνησης. Ενάντια σε πόλεμο και αστικές τάξεις: Διεθνισμός Εργατών και Λαών.
• Διαγραφή του χρέους για εξοικονομηθούν χρήματα ώστε να γίνουν όλα τα παραπάνω.Έξω από Ευρώ και ΕΕ.

Αντεπίθεση των εργαζομένων στον επισιτισμό-τουρισμό

πηγή : http://antepithesistonepisitismo.blogspot.com…

Πορεία για την εξέγερση του Πολυτεχνείου

Οι εργαζόμενες/οι στην Συνεργατική ΒΙΟΜΕ καλούμε σε συγκέντρωση την Τρίτη 17/11/20 στις 15:30 στο πολυτεχνείο προς τιμή των αγωνιζομένων φοιτητών/τριών και εργαζομένων, που χάθηκαν στην εξέγερση του 1973, και για να αντισταθούμε στην σημερινή αντιλαϊκή, αντεργατική πολίτικη που ακολουθεί η εξουσία.

Καλούμε όσους/ες παραβρεθούμε, να φοράμε απαραιτήτως σωστά την μάσκα και να κρατάμε αποστάσεις τουλάχιστον 1,5m από τους/τις διπλανούς/ες.

Αγωνιστικά και αλληλέγγυα
οι εργαζόμενες-εργαζόμενοι στην Συνεργατική ΒΙΟΜΕ

Η 17Η ΤΟΥ ΝΟΕΜΒΡΗ ΝΑ ΜΑΣ ΒΡΕΙ ΟΛΑ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ

Η κρατική διαχείριση της πανδημίας εκθέτει εις βάθος τα σαθρά
υποστυλώματα του εξουσιαστικού κόσμου και όπως σε κάθε περίοδο
γενικευμένης κρίσης, έτσι και τώρα, το κράτος δε φοβάται να αποκαλύψει
τη σιδηρά γροθιά σε όποιον αντιστέκεται. Χαϊδεύοντας παράλληλα τα αυτιά
των πιστών,πετώντας το μπαλάκι της ευθύνης σε κάποιον υποτιθέμενο
εσωτερικό εχθρό και υπαίτιο, επιτυγχάνει και την δική του επικύρωση ως
μεσσία και με τις ευλογίες του κοινωνικού ιστού ισοπεδώνει κάθε τι το
ατίθασο. Η επιθετική πολιτική του φαίνεται πως όχι απλά δεν "λειαίνεται"
λόγω της παρούσας κατάστασης, τουναντίον βρίσκει το πιο πρόσφορο έδαφος.

Είδαμε ήδη πως με πρόφαση την τρέχουσα συγκυρία και όχι μόνο, το κράτος
χτυπάει ό,τι κινείται παρεμβατικά προς την ευημερία του, ακόμα και στο
πιο μικρομοριακό του σκέλος. Πρακτικές που θεωρούσαμε "κεκτημένες" να ανακόπτονται επιθετικά, να εκκενώνονται καταλήψεις, να
καταλαμβάνονται σημεία συγκεντρώσεων μας, να επιχειρούνται επεμβάσεις σε
συνελεύσεις, να αποκλείονται χώροι που εν γένει χρησιμοποιεί το κίνημα,
να πραγματοποιούνται πολυάριθμες συλλήψεις κ.α.π. Με πιο πρόσφατη την
καταστολή της συγκέντρωσης (με εκκένωση του χώρου του πολυτεχνείου)για
τη διασφάλιση της διεξαγωγής του τριήμερου εκδηλώσεων αλλά και τις
πορείας του Πολυτεχνείου στην Αθήνα. Η εκδικητική του πολιτική φαίνεται
να μη γνωρίζει από καθεστώτα "έκτακτης ανάγκης" (και ούτε κάτι τέτοιο
περιμέναμε), με χαρακτηριστικό παράδειγμα την μεταγωγή του Κ.Σακκά στις
φυλακές Νιγρίτας Σερρών, που μετά από πολυήμερη απεργία πείνας, το
αίτημα του για επιστροφή στις φυλακές Κορυδαλλού έγινε δεκτό.

Εμείς από πλευρά μας αναγνωρίζουμε πράγματι την ατομική μας ευθύνη
απέναντι στην ζοφερή πραγματικότητα που ο πολιτισμός της εξουσίας μας
επιβάλλει. Και αυτή δεν είναι άλλη από την προσπάθεια αντιστροφής τον
όρων της εκδίκησης και επίθεσης. Η συνεχής υπονόμευση του υπάρχοντος , η
μετωπική σύγκρουση με την κυριαρχία και η πολύμορφη αναρχική δράση είναι
το οξυγόνο του συλλογικού μας αγώνα αλλά και του ατομικού μας βιώματος.
Για αυτούς, αλλά και για όλους τους λόγους του κόσμου.

Η 17Η ΤΟΥ ΝΟΕΜΒΡΗ ΝΑ ΜΑΣ ΒΡΕΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ

ΠΟΛΕΜΟΣ ΜΕ ΚΑΘΕ ΜΕΣΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΑ

Κατάληψη 111

Νοσοκομεία, φυλακές, στρατόπεδα συγκέντρωσης η απόφαση υπέρ του θανάτου έχει παρθεί από την αρχή της πανδημίας. Δεν είναι ιατρικές επιλογές, είναι κρατικές δολοφονίες.

Ζούμε πλέον στις πιο πυκνές γραμμές της ανθρώπινης ιστορίας. Την περίοδο κατά την οποία βλέπουμε έννοιες όπως έθνος κράτος να καταλύονται στην πράξη με εκατομμύρια ανθρώπων να διασχίζουν τα σύνορα καθημερινά στην προσπάθειά τους να διαφύγουν το θάνατο των ίδιων και των ανθρώπων τους. Για να αντικρίσουν πάλι το θάνατο να αναδύεται σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, μέσω της υγειονομικής κρίσης, μιας κρίσης που ήρθε να προστεθεί στην οικονομική, τη στεγαστική, την μεταναστευτική, την πολιτειακή, την κλιματική, την κρίση ψυχικής υγείας. Διανύουμε την εποχή, όπου όλες οι κρίσεις στοιβάζονται η μία πάνω στην άλλη. Η Κρίση πλέον είναι μια μορφή ζωής και το άτομο που πηγάζει από αυτήν ένα κατακερματισμένο άτομο, που βλέπει τις διάφορες εκδοχές του μέλλοντος να ακυρώνονται από όλες τις πλευρές. Δεν τολμάμε καν να κοιτάξουμε την ώρα στο ρολόι της αποκάλυψης. Η κρατική πολιτική και η κρατική κυριαρχία στις μέρες μας θεμελιώνεται δε αποκλειστικά πάνω στην κρίση, σαν παράδειγμα διακυβέρνησης.

Ήδη από τις αρχές της χρονιάς, με το ξέσπασμα της πανδημίας, βρεθήκαμε αντιμέτωποι με την καινούρια κρατική επίφαση του «αόρατου εχθρού» ως ασύμμετρη απειλή, προκειμένου για άλλη μία φορά να δούμε κεκτημένα με αίμα και κοινωνικούς αγώνες και δικαιώματα να ποδοπατούνται, αφού μην ξεγιελιόμαστε, το ελληνικό κράτος νομοθετεί ακατάπαυστα, νεοφιλελευθεροποιώντας τα πάντα, όσο εμείς παλεύουμε για την επιβίωση. Γνωρίσαμε τον όρο της «ατομικής ευθύνης» που αποτελεί πλέον το ύψιστο αγαθό του ευσυνείδητου πολίτη. Όσο ο κίνδυνος της μετάδοσης του ιού εγκαθιδρύεται ως η καινούρια γενικευμένη τρομοκρατία τόσο ακούμε από τα χείλη του κρατικού μηχανισμού για την πειθαρχία, την ατομική ευθύνη, το greek filotimο. Δεν ακούμε τίποτα βέβαια για την κατάργηση της συλλογικής δράσης με το νομοσχέδιο περί δημόσιων υπαίθριων συναθροίσεων, τίποτα για την ουσιαστική κατάργηση του 8ώρου, τίποτα για την κατάσταση στις φυλακές, τις μεταγωγές- απαγωγές κρατουμένων εν μέσω λοκ νταουν και έξαρσης του ιού, τίποτα για τα κέντρα κράτησης των μεταναστ(ρι)ών και εννοείται τίποτα για τα μέτρα που έλαβε ή θα λάβει το κράτος-παρωδία. Και ενώ η κλασσική ελληνική διαφθορά του πολιτικού συστήματος και η κατασπατάληση του δημοσίου χρήματος καλά κρατεί με τηλε-εκπαίδευση (σκόιλ ελικίκου), παγουρίνο και xxl μάσκες για τους μαθητές, κιτς μεγαλομανίες (μεγάλος περίδρομος), εορτασμό των 200 χρόνων της "ελληνικής" επανάστασης και αμέτρητα άλλα.

Με όλα αυτά να κορυφώνονται στις επικίνδυνες δηλώσεις της κρατικής εξουσίας όπου προανήγγειλαν την απαγόρευση της πορείας του Πολυτεχνείου στις 17Ν ταυτίζοντάς την με τις παρελάσεις και τους εθνικούς εορτασμούς στο όνομα της υγειονομικής ασφάλειας. Ταυτίζοντας δηλαδή μία εξέγερση από το πλήθος αυθόρμητα ενάντια στην θανατοπολιτική του κράτους με τις στρατιωτικές παρελάσεις για τη γιορτή του ίδιου του έθνους-κράτους. Και βέβαια αυτές οι δηλώσεις δεν είναι τυχαίες καθώς και οι ίδιοι ξέρουν όχι μόνο ότι δεν υπάρχει καμία σύνδεση αλλά και ότι η φετινή πορεία της 17Ν είναι δυνατόν να πιάσει ξανά γερά το νήμα ενάντια στην εξουσία. Γιατί όσο περνά ο καιρός και το κράτος απομυθοποιείται ως εγγυητής της ζωής τόσο επιστρατεύει τις δυνάμεις καταστολής για την επιβολή του γόητρό του.

Η παγκόσμια πανδημία του Covid-19 μετεξελίχθηκε σε Covid-1984 -στην Ελλάδα και σε Covid-1967 αν θέλετε- και οι σκοτεινές μνήμες που αναδύονται μυρίζουν μούχλα, λήμματα (sic κόπρανα) και Χούντα, αυτήν την επέτειο της εξέγερσης του Πολυτεχνείου, πιο πολύ από ποτέ άλλοτε. «Σήμερα μόνο οι ηλίθιοι κάνουν δικτατορίες με τανκς αφού υπάρχει η τηλεόραση» . Τάδε έφη ο Ουμπέρτο Έκο λίγο πριν εισβάλλει ο Παπαδόπουλος και η παρέα του με άρματα μάχης και καταλύσουν την αστική δημοκρατία. Φαίνεται πως τα εν λόγω πρόσωπα δεν είχαν εντρυφήσει σε αυτή τη δήλωση αλλά οι φιλελεύθεροι διάδοχοι τους φρόντισαν να μελετήσουν τα μαθήματά τους. Η περιβόητη λίστα Πέτσα 1 και η συνέχεια της μας απέδειξε ότι η λέξη ελευθεροτυπία είναι απλά το όνομα μιας εφημερίδας και τίποτα άλλο. Ο χρηματισμός της πλειοψηφίας των έντυπων και ηλεκτρονικών μέσων ενημέρωσης (πλέον και με Υπουργική Απόφαση) καθώς και των εργολάβων-καναλαρχών έχει αφήσει το νοήμον τμήμα του κοινωνικού συνόλου αμήχανο πλήν όμως εξοργισμένο. Τι μας σερβίρουν!; Κρούσματα! Ατομική ευθύνη! Πειθαρχία! Ωδές στην υπερκομψότητα! Εξύμνηση της «αριστείας»! Τρομολαγνεία και συγχαρίκια.

Δεν είναι μόνο ο κατευθυνόμενος τύπος όμως που αναδύει μνήμες χούντας στη συλλογική συνείδηση. Είναι και η κατάλυση του δημοσίου χώρου, με τις αδικαιολόγητες απαγορεύσεις κυκλοφορίας τη νύχτα και την αστυνομία να ορίζεται ως ο Κέρβερος αυτής της νέας ποιότητας πειθάρχησης. Δεν είναι αστυνομική αυθαιρεσία, είναι η δουλειά τους, να πατάξουν οποιαδήποτε νοηματοδότηση του δημοσίου χώρου αποκλίνει από την κρατική κυριαρχία ή έστω τις εμπορικές δραστηριότητες. Σαν αποκορύφωμα η κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι απαγορεύονται οι δημόσιες υπαίθριες συναθροίσεις άνω των 4 ατόμων από 06:00 ώρα της 15ης Νοεμβρίου έως και την 21:00 ώρα της 18ης Νοεμβρίου 2020. Πρόκειται για ωμή αναστολή του άρθρου 11 του Συντάγματος και ουσιαστικά απαγορεύει το συνέρχεσθαι τις ημέρες της εξέγερσης του Πολυτεχνείου. Τα νομοθετικά εργαλεία διαταγματικής φύσης που προέκυψαν για τη διαχείριση του ιού χρησιμοποιούνται για να απαγορευτούν πολιτικές κινητοποιήσεις. Δεν είναι τελικά ο πόλεμος η συνέχεια της πολιτικής με άλλα μέσα, η πολιτική είναι η συνέχεια του πολέμου με άλλα μέσα, ενός κοινωνικού, εμφύλιου πολέμου ενάντια στον εσωτερικό εχθρό, που για μια ακόμη φορά κορυφώνεται. Δεν θα μπορούσε να είναι πιο ειλικρινής ο Χοιροβοσκίδης δηλώνοντας πως "η αστυνομία είναι στην πανδημία το ΕΣΥ της προστασίας μας". Δεν αγιάζει ο σκοπός τα μέσα, τα μέσα είναι ο σκοπός και τα μέσα στοιχίζουν πολύ, όπως φανερώνουν οι υπερχρηματοδοτήσεις προς την αστυνομία σε προσωπικό και σε εξοπλισμό.

Αυτό όμως που ξυπνά περισσότερο στις συνειδήσεις μνήμες χούντας είναι κάτι αφηρημένο και χειροπιαστό ταυτόχρονα, είναι η μυρωδιά του θανάτου, είναι η ουσία του κρατισμού. Χουντικό, φιλελευθερο, νεοφιλελεύθερο, αριστερό η κυριαρχία του κράτους, αν το αποσυνθέσεις, θεμελιώνεται πάνω στην απόφαση για τον ορισμό της εξαίρεσης, στην απόφαση μεταξύ ζωής και θανάτου, που σημαίνει ότι με άλλα τόσα μπορείς να το ξαναφτιάξεις. Και ποτέ άλλοτε στη σύγχρονη ιστορία δεν ήταν τόσο πρόδηλη αυτή η ουσία, μέχρι πριν κάποιες μέρες στο εξωτερικό, βλέπε Μεσόγειος ως ένα απέραντο νεκροταφείο και πλέον και στο εσωτερικό, βλέπε επιλογή ασθενών που θα νοσηλευτούν, δηλαδή θα έχουν δικαίωμα στη ζωή. Αυτό που ονομάζουμε βιοπολιτική διαχείριση των πληθυσμών είναι από καταβολές του μία σύγχυση του βιολογικού με το πολιτικό, με βασικό εξουσιαστικό μηχανισμό την επιστημονική διαχείριση της κοινωνίας. Γιατροί και επιστήμονες, ακόμη και με τις δικιές τους αντιθέσεις, είναι η κυβερνητική εμπροσθοφυλακή του κράτους εν μέσω μιας πανδημίας. Έστω και αν η ορθόδοξη βαλκανική εκδοχή σημαίνει ένα λοιμωξιολόγο-ψάλτη. Είμαστε αριθμοί κρουσμάτων, διασωληνομένων , αποβιώσαντες, μέσος όρος σε τάξεις, sms που αποστέλλονται στο 13033, χρήστες σε ιντερνετικές πλατφόρμες τηλεεργασίας. Η βιολογική ζωή, γυμνή από κάθε τι ανθρώπινο, γίνεται αντικείμενο διαχείρισης από την εξουσία. Βιοπολιτική και θανατοπολιτική είναι όμως το ίδιο νόμισμα, η θανατοπολιτική ενυπάρχει μέσα στη βιοπολιτική. Το κράτος και η θανατοπολιτική του έχουν συνέχεια.

Παρότι οι παραλληλισμοί με τη Χούντα είναι πολλοί, όλα αυτά που βιώνουμε δεν είναι εικόνες από το παρελθόν, αλλά εικόνες από το μέλλον που εισβάλλουν βίαια στο παρόν. Σε αυτή τη συνθήκη ασφυξίας το μόνο που έχουμε είναι να πάρουμε τη ζωή μας στα χέρια μας γιατί μόνο έτσι μπορούμε να ανασάνουμε. Όπως στο πρώτο κύμα της πανδημίας μπορέσαμε και βρήκαμε τους τρόπους και ανοίξαμε δρόμους ελευθερίας με υπευθυνότητα έτσι και τώρα μπορούμε να βρούμε τους τρόπους για να συνεχίσουμε να περπατάμε αυτούς δρόμους. Δρόμους στους οποίους ο γείτονάς μας, ο διπλανός μας είναι το στήριγμά μας και όχι ο εχθρός μας. Δρόμους όπου στις γειτονιές θα κυριαρχεί το μήνυμα της ζωής και όχι του θανάτου και της απομόνωσης. Δρόμους όπου η ανθρώπινη αξιοπρέπεια δεν θα εξαντλείται στην μίζερη επιβίωση με δόσεις ελευθερίας.

Να γίνουμε τα πάντα: κοινότητες ζωής και αγώνα, αλληλοβοήθειας, προπλάσματα μιας άλλης κοινωνίας. Τα μηνύματα στο σήμερα από τις φυσικές καταστροφές μέχρι την πανδημία δείχνουν ότι ο μόνος δρόμος ύπαρξης είναι η συλλογικότητα και κοινότητα απέναντι στην ιδιώτευση και την κρατική κυριαρχία. Να βγούμε δυνατότεροι και δυνατότερες από αυτό και να μην ξεχάσουμε.

Υ.Γ :Θα τηρηθούν όλα τα απαραίτητα μέτρα υγειονομικής προστασίας και οι προβλεπόμενες αποστάσεις

κάλεσμα : Αντιεξουσιαστική Κίνηση Θεσσαλονίκης

Πρέπει να κατέβουμε και φέτος στο Πολυτεχνείο. Ειδικά φέτος. Το ξέρουμε, δεν είναι μια εύκολη απόφαση για κανένα και καμιά μας - κι εμάς μας παίδεψε πολύ. Δεν είναι ο φόβος για τα πρόστιμα, η απαγόρευση του Χρυσοχοΐδη, ή η απειλή της κρατικής καταστολής - η οποία τελευταία δείχνει να χάνει κάθε μέτρο. Είναι η γνήσια έγνοια μας, ως άνθρωποι που πάνω από όλα αγαπάμε τη ζωή και πριν από όλα βάζουμε την αλληλεγγύη, μη τυχόν και βλάψουμε έστω κι έναν συνάνθρωπό μας, συμβάλλοντας στη μετάδοση του ιού.
....
Η πανδημία όμως, οι απαγορεύσεις, οι συνέπειές της πάνω στην οικονομία και την εργασία, δεν θα κρατήσουν μια - δυο εβδομάδες, για να πάμε πάσο και να κάνουμε υπομονή.
Θα κατέβουμε λοιπόν στην πορεία, όχι για να γιορτάσουμε την επέτειο, όχι γιατί «το Πολυτεχνείο είναι πιο επίκαιρο από ποτέ», αλλά για να νιώσει αυτή η κυβέρνηση ότι έχει αντίπαλο. Ότι ακόμα κι αν φαίνεται να μην έχει αντιπολίτευση,
....
Τέλος, θέλουμε να συμφωνήσουμε ότι τουλάχιστον όσοι και όσες πορευτούμε μαζί, θα τηρήσουμε χωρίς εκπτώσεις όλα τα αναγκαία μέτρα για την ελαχιστοποίηση του υγειονομικού κινδύνου.

🚩17 Νοέμβρη καλούμε:
Συγκέντρωση, Σταδίου και Πεσμαζόγλου στις 3 μ.μ, στην Αθήνα.

Συγκέντρωση, Πολυτεχνείο ΑΠΘ (Γωνία Εναντίας προς τη Βιβλιοθήκη) στις 3.30 μ.μ, στη Θεσσαλονίκη.

Διαβάστε εδώ ολόκληρη την ανακοίνωση μας: https://synantisi.org/.../sto-polytechneio-na…

Συνάντηση για μια Αντικαπιταλιστική και Διεθνιστική Αριστερά

πηγή : https://www.facebook.com/synantisigiatinarist…