Παρασκευή 6 Νοεμβρίου 2020 στις 18.30
Πορεία ενάντια στην κρατική διαχείριση του Covid-19
Η συγκέντρωση-πορεία σήμερα στην πλ. Βικτωρίας θα διεξαχθεί κανονικά. Το κράτος εχθές ανακοίνωσε την απαγόρευσής και μετά από λίγες ώρες ανακοίνωσε ότι η συγκέντρωση-πορεία δεν είναι απαγορευμένη. Όπως και να χει, τα πράγματα είναι οριακά και πρέπει να αντιδράσουμε.Όλοι και όλες στην πορεία και μετά στις πλατείες μας!
Από αύριο θα πρέπει να μάστε κλεισμένοι ΧΩΡΙΣ ΚΑΝΕΝΑ ΛΟΓΟ στα σπίτια μας από τις 9 το βράδυ. Αφού μας πήραν τους χώρους μας τώρα μας πέρνουν και το κοινό μας χρόνο! Δεν θα σταματήσουν αν δεν τους σταματήσουμε!
ΑΤΟΜΙΚΗ ΜΑΣ ΕΥΘΥΝΗ ΕΙΝΑΙ Η ΣΥΛΛΟΓΙΚΗ ΜΑΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ!
Πιο κάτω ακολουθεί ολοκληρωμένο το πολιτικό πλαίσιο βάσει της συνδιαμόρφωσης των τελευταίων ανοχτών διαδικασιών. Στην επόμενη συνέλευση Πέμπτη στης 7μ.μ. στην Ασοεε, θα υπάρχουν οι δύο αφίσες για αφισοκόλληση σε γειτονιές και όποιος όποια σύντροφος συντρόφισσα θέλει μπορεί να ενημερωθεί περαιτέρω για την πορεία.
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 6 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ, 18:30, ΠΛΑΤΕΙΑ ΒΙΚΤΩΡΙΑΣ
ΠΟΡΕΙΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΟΥ COVID19
"Η παράδοση των καταπιεσμένων μας διδάσκει ότι η "κατάσταση έκτακτης ανάγκης" που ζούμε τώρα δεν είναι η εξαίρεση αλλά ο κανόνας. Πρέπει να κατορθώσουμε να συλλάβουμε την ιστορία έχοντας αυτή την επίγνωση." Βάλτερ Μπένγιαμιν
Έχουμε συνείδηση και ευθύνη για τις πράξεις μας. Οι μόνοι παράγοντες που εμποδίζουν την αυτοπροστασία μας είναι το κράτος και τα αφεντικά, που μας στοιβάζουν μια ζωή στα κάτεργά τους και που παρουσιάζονται ως ειδικοί και διεκδικούν την απόλυτη γνώση και διαχείριση της ζωής μας. Αυτοί είναι που, καλλιεργώντας τον φόβο που προκαλεί η ασθένεια και η απώλεια της ζωής, επιβάλλουν φίμωση και εγκλεισμό, ενώ παράλληλα εκμεταλλεύονται την παρούσα συνθήκη για να διογκώσουν τον πλούτο και τη δύναμή τους εις βάρος μας. Δεν αποδεχόμαστε την απαγόρευση κυκλοφορίας και την απομόνωσή, γιατί, πέρα από το ότι είναι για 'μας αδιανόητη παραχώρηση της ελευθερίας, είναι ταυτόχρονα αφοπλισμός των δυνάμεων μας απέναντι στους σχεδιασμούς τους όπως και έγινε καθ' όλη την διάρκεια της μαζικής καραντίνας, την οποία εκμεταλλεύτηκαν στο έπακρο. Επιλέγουμε να μην μείνουμε σπίτι για έναν ακόμη λόγο. Στεκόμαστε και θα συνεχίσουμε να στεκόμαστε δίπλα σε αυτούς και αυτές που όπως και εμείς, λαμβάνουν τη βία του κράτους, του φασισμού, της πατριαρχίας και των μηχανισμών τους, με αποτέλεσμα να βυθίζομαστε καθημερινά στην εξαθλίωση και την φτωχοποίηση. Το να μείνουμε σπίτι και να μην κυκλοφορούμε, σημαίνει να αρνηθούμε την ζωή μας, τους αγώνες και την ελευθερία μας και να αποδεχτούμε την περαιτέρω εκμετάλλευση, αφού πλέον έχουν ποινικοποιήσει μέχρι και την αμφισβήτηση των απολυταρχικών πρακτικών τους. Σημαίνει δηλαδή να αποδεχτούμε ένα ολοκληρωτικό καθεστώς.
Κατάσταση έκτακτης ανάγκης
Κατά τη διάρκεια της κατάστασης εξαίρεσης -ή "κατάσταση έκτακτης ανάγκης"- το κράτος εκκένωσε αρκετές καταλήψεις όπως τη Θεμιστοκλέους 58 και τη Δερβενίων 56 στα Εξάρχεια, την Rosa Nera στην Κρήτη, την Terra Incognita στην Θεσσαλονίκη και την Φιλολάου 99 στο Παγκράτι. Μια κατασταλτική εκστρατεία που ξεκίνησε πολύ νωρίτερα και δεν σταμάτησε ούτε μροστά στην "πανδημία". Κάποιες από αυτές τις καταλήψεις λειτούργησαν ως δομές αλληλοβοήθειας κατά τη διάρκεια του πρώτου "lockdown" για τους ανθρώπους που αφέθηκαν στην μοίρα τους δηλαδή ως κέντρα έμπρακτης αμφισβήτησης και αγώνα απέναντι στην κρατική διαχείριση του covid19. Ανάμεσα στους χώρους που εκκενώθηκαν ήταν και το κτήριο Γκίνη στο οποίο ζούσαν δεκάδες μετανάστες/τριες οι οποίοι είχαν μόλις διωχθεί από την κατάληψη στη Μπουμπουλίνας, στα Εξάρχεια. Η εκκένωση του κτιρίου Γκίνη ήταν μια από τις πρώτες κατασταλτικές κινήσεις που πήρε την υπογραφή "λόγω covid19". Ταυτόχρονα σηματοδότησε το κλείσιμο ενός κτηρίου που επί δεκαετίες έσφιζε από καθημερινές συνελεύσεις και εκδηλώσεις του αναρχικού/αντιεξουσιαστικού χώρου και του ευρύτερου κινήματος. Αμέσως μετά την απώλεια του Γκίνη ακολούθησε ολόκληρο το Πολυτεχνείο της Πατησίων.
Ο κρατικός μηχανισμός προχώρησε επίσης στην περαιτέρω καταστροφή και καταλήστευση του φυσικού περιβάλλοντος προς όφελος του κεφαλαίου. Το κατάπτυστο αντί-περιβαλλοντικό νομοσχέδιο υπερψηφίστηκε το Μάιο εν μέσω της απαγόρευσης κυκλοφορίας. Τους τελευταίους μήνες είδαμε δάση και βουνά να καταστρέφονται για να φυτρώσουν ανεμογεννήτριες και τουριστικά θέρετρα. Παράδειγμα αποτελεί η Τήνος, όπου κατά τη διάρκεια της γενικευμένης απαγόρευσης κυκλοφορίας ξεκίνησαν οι εργασίες για τοποθέτηση ανεμογεννητριών. Μετέπειτα οι μπάτσοι χρησιμοποίησαν ως πρόσχημα την απαγόρευση κυκλοφορίας, χωρίς να υπάρχει γενικευμένο "lockdown", με στόχο να καταστείλουν τις κινητοποιήσεις των κατοίκων απέναντι στην αιολική λαίλαπα που απειλεί το νησί τους. Βέβαια δεν κατάφεραν να τους υποτάξουν. Τα ανάλογα είδαμε να συμβαίνουν με την επιβολή των εταιριών καύσης σκουπιδιών στον Βόλο, καθώς και με το γεγονός ότι φέτος καήκαν πάνω από 10 εργοστάσια ανακύκλωσης.
Το κράτος βρήκε για ακόμα μια φορά την ευκαιρία να δείξει τις διαθέσεις του πάνω στα σώματα και στον ψυχισμό των έγκλειστων σε φυλακές. Από τις έκτακτες μεταγωγές και την αναβολή των επισκεπτηρίων ή παράδοση τροφίμων, μέχρι την αδιαφορία για την άρρωστη κρατούμενη στις φυλακές της Θήβας που οδήγησε στον θάνατό της, όλα καλύπτονται με το πρόσχημα της μη διασποράς του ιού. Σχετικά με τα επισκεπτήρια, μέχρι και σήμερα οι φυλακισμένοι/ες/@ δεν έχουν δικαίωμα να αγγίξουν τους δικούς τους ανθρώπους. Η ανθρώπινη επαφή περιορίζεται απόλυτα πίσω από ένα πλέξιγκλας, μέτρο που θα ήθελαν έτσι κι αλλιώς οι ανθρωποφυλακές.
Όσον αφορά τα εργατικά, τα αφεντικά σχεδιάζουν γενική αναδιάρθρωση εις βάρος των εργατικών συμφερόντων με πιο εξόφθαλμο παράδειγμα την Τηλεργασία. "Λόγω covid19" αύξησαν το ποσοστό των εργαζομένων που επιβάλλεται να δουλεύουν από το σπίτι, απαγορεύοντας την άρνηση προς αυτή την μέθοδο εργασίας. Προστέθηκε στην επιχείρηση το δικαίωμα να ελέγχει μέχρι και το οικιακό περιβάλλον του εργαζόμενου σε σχέση με την τηλεργασία. Τα αφεντικά απολαμβάνουν υλικά οφέλη από την τηλεργασία, όπως τη μετακύλιση διάφορων λειτουργικών εξόδων -ρεύμα, ενοίκιο, ίντερνετ κ.λ.π.- στις πλάτες των εργαζομένων από το σπίτι. Την ίδια ώρα, οι εργαζόμενοι/ες διασπώνται σε όσο περισσότερα κομμάτια γίνεται μέχρι την πλήρη εξατομίκευση και αποξένωσή τους. Έτσι δημιουργείται μια κατάσταση απόλυτης ευελιξίας και κατανάλωσης εργατικού δυναμικού. Σε ευρύτερο πλαίσιο, πραγματοποιήθηκαν μαζικές απολύσεις με αναστολή χιλιάδων συμβάσεων, πρωτόγνωρο κόψιμο της άδειας γιατρού για όσους προσβάλλονται από την εν λόγω ασθένεια, κατάργηση της κυριακάτικης αργίας, επιβολή απλήρωτων υπερωριών, κόψιμο του δώρου για όσους/ες είναι σε αναστολή καθώς και των μισθών και η αντικατάστασή τους με επιδόματα - ψίχουλα. Κάποια από τα τελευταία ψήγματα εργατικών διεκδικήσεων διαλύθηκαν σε μια νύχτα με την την απλή αιτιολόγηση "αντιμετώπιση του covid19".
Η κρατική κυριαρχία και οι μπάτσοι της επιτίθενται και στο δημόσιο χώρο, στις πλατείες, στα πάρκα και αλλού. Αποκορύφωμα αποτέλεσαν τα γεγονότα στην πλατεία Αγίου Γεωργίου στην Κυψέλη και στην Αγία Παρασκευή, που ο κόσμος δεν άφησε αναπάντητα. Την ίδια στιγμή τα Εξάρχεια οδηγήθηκαν σε πλήρη ερημοποίηση, επακόλουθο της ακραία πυκνής παρουσίας μπάτσων και της καταστολής που είχαν δεχθεί το προηγούμενο διάστημα. Ακόμα και εκεί υπήρξαν στιγμές που κόσμος του αγώνα διεκδίκησε τον δημόσιο χώρο. Συμπληρωματικά στο γκλοπ του μπάτσου έρχεται το αναίσχυντο μέτρο του προστίμου το οποίο καθορίζει ταξικά την ίδια μας η ύπαρξη στον δημόσιο χώρο υπό την απειλή του. Σήμερα η στοχοποίηση των γειτονιών μας διευρύνεται μέσω του ιατρικού εργαλείου. Πραγματοποιούνται μαζικά δωρεάν τεστ στις πιο φτωχές γειτονιές και στις γειτονιές με τους περισσότερους μετανάστες/τριες. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να φαίνονται αυξημένα τα κρούσματα σ' αυτές τις γειτονιές και ταυτόχρονα, από τη στιγμή που υπάρχουν πολλοί μετανάστες/τριες/@ εκεί, να γίνονται "αποδιοπομπαίος τράγος" για άλλη μια φορά. Ολόκληρες γειτονιές μπαίνουν έτσι στο στόχαστρο επικείμενων τοπικών "lockdown" και συνεχών αστυνομικών πογκρόμ.
Ένας νέος γύρος επιτήρησης και καταστολής φαίνεται να ξεκινάει από την επιτήρηση που εντατικοποιείται στους δρόμους μέσω καμερών μέχρι την διαδικτυακή σφαίρα και τα social media. Αυτό αποτυπώνεται στην εισαγγελική εντολή να χρησιμοποιηθεί ο νόμος περί διέγερσης σε ανυπακοή απέναντι σε όποιο άτομο αμφισβητεί το κράτος και τους ειδικούς του στο θέμα της διαχείρισης του covid19!
Κρατικές αντιφάσεις
Οι αντιφάσεις του μηχανισμού της βίας είναι αμέτρητες, αλλά πάντα έχουν κοινούς παρονομαστές: τη βία προς την κοινωνική βάση και την εξυπηρέτηση καπιταλιστικών συμφερόντων. Αρχικά, δημιούργησαν καραντίνα-εγκλεισμό έξι μηνών για τους μετανάστες/ριες/@ στα στρατόπεδα συγκέντρωσης με πρόσχημα "τη μη διασπορά του ιού". Την ίδια στιγμή χιλιάδες τουρίστες ταξίδευαν από διάφορες περιοχές του κόσμου προς τη χώρα. Επέβαλαν τη μάσκα στα ΜΜΜ, τα οποία χρησιμοποιούν τα φτωχότερα στρώματα, ενώ δεν υπήρξε καμία πύκνωση των δρομολογίων αλλά κάτι ηλιθιότητες περί κενών θέσεων και αποστάσεων. Επιπλέον, η επιβολή της μάσκας στα παιδιά του σχολείου και η επιχειρηματολογία υπέρ αυτού από τους επικεφαλής ειδικούς, όπως και η στοχοποίηση της ευρύτερης νεολαίας γινόταν την ίδια ακριβώς ώρα που οι ίδιοι έλεγαν ότι οι μετανάστες "δεν χρειάζονται προφύλαξη από τον ιό, γιατί είναι νέοι και παιδιά και αυτό που χρειάζονται είναι πολύ καλή περίφραξη." (Ν. Σύψας, 15.09.2020 Σκάι).
Η επιβολή όλων αυτών των μέτρων ξεκινάει με το δήθεν επιχείρημα "για την προστασία των πιο ευάλωτων", την ίδια ώρα που επιστήμονες και καθεστωτικά media στοχοποιούν τον κόσμο της μετανάστευσης ως κύριο υπαίτιο της διασποράς του covid19. Λες και όλα αυτά τα πογκρόμ -κρατικά και παρακρατικά- που έχουν γίνει στη χώρα και η διαμονή τους στα κολαστήρια, όπως η Μόρια, δεν είναι αρκετά για να τους καταστήσουν "ευάλωτους" για τους ειδικούς. Το κράτος μιλάει για αποστάσεις την ίδια ώρα που στοιβάζει χιλιάδες κόσμου -ντόπιους και μετανάστες, παιδιά, γυναίκες, άνδρες, όλων των ηλικιών- τόσο στις φυλακές όσο και στα στρατόπεδα συγκέντρωσης.
Η ίδια κλίκα ειδικών που φυλάει τα χέρια των παπάδων και γλύφει κοινό κουτάλι, μας καλεί να μην αγκαλιάζουμε τα παιδιά μας και στερεί την επαφή των φυλακισμένων με τους συγγενείς τους. Μας επιτρέπει να καθόμαστε 100 άτομα σε ένα μαγαζί δίπλα δίπλα -σε ξεχωριστό τραπέζι-, 25 σε μία σχολική αίθουσα, 200 στις αποβάθρες του μετρό ενώ, ταυτόχρονα, μας επιτίθεται για συνάθροιση άνω των 9 στις πλατείες και για κυκλοφορία μετά τις 12.
Κεντρικό ρόλο στην ιστορία του covid19 έπαιξε ο κόσμος της ιατρικής. Στους ίδιους τους γιατρούς δόθηκε ο ρόλος ενός στρατού απέναντι στον covid19. Το αποτέλεσμα ήταν όντως η στρατιωτικοποίηση της δουλειάς τους, καθώς τα εργαζόμενα άτομα, κυρίως το νοσηλευτικό προσωπικό και το προσωπικό καθαριότητας, ήταν στην πρώτη γραμμή της έκθεσης, κλήθηκαν να φέρουν εις πέρας εξαντλητικά ωράρια, ήταν αναλώσιμοι/ες/@ ενώ κανένα από τα αιτήματα τους δεν εισακούστηκε από το κράτος. Παρά τους επαίνους και τα χειροκροτήματα που καλούσε το κράτος, όταν ο ίδιος ο κόσμος της ιατρικής εργασίας κινητοποιήθηκε για να διεκδικήσει καλύτερες συνθήκες, τόσο για τους ίδιους όσο και για τους νοσηλευόμενους, εισέπραξε την βία των δυνάμεων καταστολής. Ταυτόχρονα, οι στρατηγοί, δηλαδή οι ειδικοί λοιμοξιολόγοι και επιδημιολόγοι απέκτησαν κεντρικό λόγο στην διαχείριση της κοινωνίας, όπως ακριβώς εν καιρώ πολέμου οι στρατηγοί αναλαμβάνουν καθήκοντα πολιτικής ηγεσίας. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα οι κοινωνικές σχέσεις να υπαχθούν στον ιατρικό λόγο ανάλογα με τις εκάστοτε πολιτικές της κυβέρνησης.
Τέλος, η κρατική και οικονομική εξουσία διαμοιράζει υπέρογα ποσά χρημάτων που υφαρπάζει από την φορολογία των εργαζομένων στους κολλητούς του -επιχειρηματίες, μπάτσους και στρατό- και στην προστασία τους. Μερικά παραδείγματα είναι ο Μεγάλος Περίπατος, οι μάσκες-αλεξίπτωτα στα σχολεία, τα ΜΜΕ, τα ιδιωτικά νοσοκομεία, ο εξοπλισμός των αστυνομικών, οι εξοπλιστικές μίζες, οι ΕΠΟΠ και τόσα άλλα. Παράλληλα δε γίνεται καμία ενέργεια για να ενισχυθούν οι δομές κοινωνικής φροντίδας που ελέγχει ο κρατικός μηχανισμός, με αποτέλεσμα είτε να σπρώχνει τον κόσμο προς τα ιδιωτικά νοσοκομεία, είτε πολύ απλά να αφήνει στο περιθώριο όσους δεν έχουν οικονομική δυνατότητα.
Είναι εμφανές πως το κράτος δεν ενδιαφέρεται ούτε για την ζωή, ούτε για την υγεία κανενός και καμίας. Γι' αυτό δεν πρόκειται να κάτσουμε να μας κάνει μάθημα προστασίας των "πιο ευάλωτων" εκείνος ο μηχανισμός βίας που καθημερινά βάζει σε κίνδυνο θανάτου μετανάστες/τριες/@ στον Έβρο, τη Μόρια και το Αιγαίο. Ο ίδιος μηχανισμός βίας επιτρέπει στους εργοδότες να δολοφονούν εργάτες στα κάτεργα τους -τελευταία οδυνηρά παραδείγματα στον Άκτωρ στο μετρό Θεσσαλονίκης και στην Protergia στη Βοιωτία. Είναι ο ίδιος που αφήνει να σαπίζει και να πεθαίνει ο κόσμος στις φυλακές του. Είναι αυτοί που καίνε δάση για να πλουτίσουν περισσότερο ενώ αφήνουν περιοχές στη λάσπη και στην λαίλαπα, γιατί δεν νοιάστηκαν ποτέ για μια κατάσταση που δεν επιφέρει άμεσο κέρδος. Με δύο λόγια, είναι εκείνος ο μηχανισμός της βίας που συντηρεί το υπάρχον σύστημα εκμετάλλευσης και καταπίεσης με ανυπολόγιστη ψυχολογική φθορά και υλική ανέχεια για το μεγαλύτερο μέρος της κοινωνίας.
Και όμως, πάντα υπάρχει αντίσταση
Απέναντι στη βία ο κόσμος όχι μόνο δεν έμεινε απαθής αλλά σε κάποιες περιπτώσεις απάντησε δυναμικά. Μια τέτοια δυναμική απάντηση ήταν η μνημειώδης εξέγερση στο στρατόπεδο συγκέντρωσης της Μόριας τον Σεπτέμβρη του 2020. Δημιούργησε ένα παγκόσμιο πολιτικό γεγονός και ένα πανευρωπαϊκό κύμα αλληλεγγύης. Το κράτος, με πρόφαση τον covid19, ενέτεινε ακόμα περισσότερο την εξαθλίωση και στένευε τον εγκλεισμό των μεταναστών/-ριών. Ως απάντηση ήρθε το ολοσχερές κάψιμο του κολαστηρίου-φυλακής τους. Κινητοποιήσεις δεν έλειψαν και από άλλα στρατόπεδα συγκέντρωσης, για παράδειγμα στην Αμυγδαλέζα. Το κράτος έκανε το παν για να τις απομονώσει και να τις καταστείλει, όπως το να κόβει το ρεύμα στο στρατόπεδο για να μην μπορούν οι μέσα να επικοινωνήσουν με τον έξω κόσμο.
Αντίστοιχα, πραγματοποιήθηκε μαζική κινητοποίηση στις φυλακές Κορυδαλλού και εξέγερση στις φυλακές Θήβας τον Απρίλιο του 2020. Παράλληλα, συνέβησαν τόσο τμηματικές όσο και μαζικότερες αντιστάσεις στις φυλακές Χανίων, Πάτρας, Δομοκού και Κέρκυρας, τον Μάρτιο και τον Απρίλιο του 2020. Κύριο και χρόνιο αίτημα ήταν η αποσυμφόρηση των φυλακών, η απελευθέρωση δηλαδή κρατουμένων που ανήκουν σε ευάλωτες ομάδες ή έχουν πολύ χαμηλές ποινές κ.λ.π. Αποσυμφόρηση η οποία θα διεκπεραιωνόταν σίγουρα από την μεριά του κράτους αν ενδιαφερόταν όντως για τη μη-διασπορά του ιού και υγεία όλων.
Την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές εκατοντάδες σχολεία βρίσκονται υπό κατάληψη και οι μαθητικοί αγώνες δεν λένε να κοπάσουν. Τα συλλαλητήρια που πραγματοποιούνται από τη μαθητική κοινότητα έχουν αποκτήσει συγκρουσιακό χαρακτήρα με τους μαθητές/τριες/@ να πετάνε πέτρες/μολότοφ στα σώματα ασφαλείας και να μετράνε σοβαρές συλλήψεις. Αίτια της αντίστασής τους είναι τα ασφυκτικά μέτρα στα σχολεία, με αφορμή τον covid19. Τα νέα μέτρα έδεσαν με την ήδη καταπιεστική σχολική ιεραρχία και πειθαρχία και τα αδιάφορα και συντηρητικά περιεχόμενα της εκπαίδευσης, καθιστώντας την καθημερινότητά των μαθητών/τριών/@ αβίωτη. Οι σχολικοί καταληψίες δεν έκρυψαν την χαρά και την απόλαυση του να καταλαμβάνεις τον χώρο και τον χρόνο του μηχανισμού που σε καταπιέζει απονεκρώνοντάς τον. Παράλληλα προώθησαν αιτήματα για μέτρα φροντίδας που ανέκαθεν αποτελούσαν στόχους του εκπαιδευτικού κινήματος.
Τέλος, δεν ήταν λίγος ο κόσμος ο οποίος κατά τη διάρκεια του πρώτου εγκλεισμού, μετά το πρώτο μούδιασμα, άρχισε να αγνοεί τις προσταγές του κράτους και να βγαίνει έξω στα πάρκα και στις πλατείες. Αυτή την μικρή κοινωνικοποίηση τη θεωρούσαν σημαντικό κομμάτι της ζωής τους και δεν προτίθενται να την παραδώσουν αμαχητί στο κράτος.
Εμείς από την μεριά μας, ανήκουμε σε αυτούς και αυτές που συνέχισαν τον αγώνα, στάθηκαν στους δίπλα τους δημιουργώντας δομές αλληλοβοήθειας και κινητοποιηθήκαν ακόμα και κατά τη διάρκεια της απαγόρευσης. Πιάνοντας λοιπόν το νήμα των κοινωνικών αντιστάσεων από τα σχολεία, τις πλατείες, τις φυλακές και τα στρατόπεδα συγκέντρωσης οργανώνουμε τις κινητοποιήσεις μας ενάντια στην δυστοπία που θεριεύει. Ξέρουμε καλά πως ο συλλογικός αγώνας θρέφει την ζωή ενώ η απομόνωση τον θάνατο.
ΝΑ ΣΑΜΠΟΤΑΡΟΥΜΕ ΤΗ ΔΥΣΤΟΠΙΑ ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ ΚΑΙ ΣΤΗ ΡΙΖΑ ΤΗΣ
ΔΕΝ ΘΑ ΠΑΨΟΥΜΕ ΝΑ ΠΡΟΤΑΣΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΜΕ ΟΠΟΙΟΔΗΠΟΤΕ ΚΟΣΤΟΣ
ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΣΠΕΡΝΕΙ ΦΟΒΟ ΓΙΑ ΝΑ ΘΕΡΙΣΕΙ ΠΕΙΘΑΡΧΗΣΗ ΚΑΙ ΥΠΟΤΑΓΗ
ΑΜΕΣΗ ΕΠΙΘΕΣΗ ΣΤΟΥΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΕΣ ΤΩΝ ΖΩΩΝ ΜΑΣ
ΑΤΟΜΙΚΗ ΜΑΣ ΕΥΘΥΝΗ, Η ΣΥΛΛΟΓΙΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ
Ανοιχτή Συνέλευση καταλήψεων, συλλογικοτήτων, διεθνιστών/ριών, μεταναστών/ριών και αλληλέγγυων
