Κυριακή 19 Ιουλίου 2020 στις 20.30
Προβολή βίντεο από τη Γένοβα τον Ιούλη του 2001
Αφίσα προβολής ντοκουμέντων και χρονικό από τους δρόμους της Γένοβας, Ιούλης 2001
Οι συγκλονιστικές μέρες στη Γένοβα τον Ιούλιο του 2001 είναι πια ιστορία. Μια αιματοβαμμένη ιστορία του αγώνα, σφραγισμένη για πάντα από τη δολοφονία του Carlo Giuliani από τους καραμπινιέρους, μάλλον άγνωστη σε πολλούς αφού πέρασαν σχεδόν 20 χρόνια από τότε. Για την υπενθύμισή της, παράλληλα με την προβολή βίντεο-ντοκουμέντων από τότε, αναδημοσιεύουμε ένα συνοπτικό χρονικό των γεγονότων στους γενοβέζικους δρόμους από την εξαντλημένη πια από χρόνια μπροσούρα GENOVA LIBERA 19-21 ΙΟΥΛΗ 2001, Ο ΕΞΕΓΕΡΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ ΚΑΙ ΤΗ ΡΕΦΟΡΜΙΣΤΙΚΗ ΔΙΕΘΝΗ, εκδόσεις Άνεμος
ΓΕΝΟΒΕΖΙΚΑ ΧΡΟΝΙΚΑ 2001
Χρονικό από την μπροσούρα Genova Libera
Στο δρόμο για τη Γένοβα...
Από το Σηάτλ έως την Πράγα και από τη Νίκαια μέχρι το Κεμπέκ, η εξάπλωση της ανατρεπτικής δράσης των αναρχικών και άλλων ριζοσπαστών μέσα στις διεθνείς διαδηλώσεις, τις κατέστησε όλο και πιο ενοχλητικές και επικίνδυνες για τα αφεντικά.
Τον Ιούνιο του 2001, ενόψει των κινητοποιήσεων ακυρώθηκε η συνάντηση της Παγκόσμιας Τράπεζας στη Βαρκελώνη και μεταφέρθηκε σε ασφαλέστερο "έδαφος", το Διαδίκτυο.Τον ίδιο μήνα στο Γκέτεμποργκ, το κράτος αντιμετώπισε με πυροβολισμούς τους μαχητικούς διαδηλωτές και λίγες μέρες μετά, πραγματοποιήθηκε εκτάκτως μια συνάντηση των υπουργών Εσωτερικών και Δημόσιας Τάξης της Ε.Ε. για την επιτάχυνση των διαδικασιών διεθνοποίησης του ελέγχου και της καταστολής.
Ενόψει των διαδηλώσεων ενάντια στη διάσκεψη του G8 στις 20-22 Ιούλη στη Γένοβα, τα αφεντικά ενεργοποίησαν κάθε διαθέσιμο μέσο καταστολής και χειραγώγησης. Μέσω των ΜΜΕ μεθοδεύτηκε μια διεθνής προπαγάνδα με στόχο αφενός να αποθαρρύνει, υπερβάλλοντας τις κατασταλτικές δυνατότητες του ιταλικού κράτους (π.χ. "τους περιμένουν με τις χειροπέδες") και από την άλλη να απειλήσει, με την εκ των προτέρων ενοχοποίηση συντρόφων, "φωτογραφίζοντάς" τους μέσα από αναφορές σε συγκεκριμένες χώρες και πόλεις (π.χ. "μεσογειακός άξονας Ισπανών, Ιταλών και Ελλήνων αναρχικών").
Στην Ιταλία πραγματοποιήθηκαν έρευνες σε σπίτια και καταλήψεις αναρχικών και αυτόνομων ενώ στα σύνορα της χώρας αναστάλθηκε προσωρινά η συνθήκη Σένγκεν και εντάθηκαν οι έλεγχοι ώστε να εντοπίζονται τα ανεπιθύμητα πρόσωπα.
Η πρόσβαση διαδηλωτών εμποδίστηκε κυρίως στα σύνορα με τη Γαλλία, ενώ στις 19 Ιούλη στην Αγκόνα απαγορεύτηκε η είσοδος σε διαδηλωτές από την Ελλάδα, οι οποίοι εξαναγκάστηκαν με τη βία να επιβιβαστούν ξανά στο πλοίο που τους μετέφερε.
Κάνοντας την πόλη φρούριο...
Tα μέτρα ασφαλείας στη Γένοβα άγγιζαν σχεδόν τον αποκλεισμό της πόλης και στόχευαν να τη μετατρέψουν σε φρούριο - αν και δεν αποτράπηκαν ορισμένες βομβιστικές επιθέσεις... Όλο το κέντρο της και το λιμάνι, όπου βρίσκονταν το κτίριο της διάσκεψης του G8, το Palazzo Ducale, καθώς και τα ξενοδοχεία και τα κρουαζιερόπλοια για τις επίσημες αντιπροσωπείες και τους δημοσιογράφους, οχυρώθηκαν με μεταλλικά και τσιμεντένια φράγματα. Κάθε πρόσβαση σε αυτή την περιοχή, όπου ονομάστηκε "κόκκινη ζώνη", απαγορεύτηκε ενώ έκλεισαν τα καταστήματα και οι κεντρικοί σιδηροδρομικοί σταθμοί. Περιμετρικά της "κόκκινης" ορίστηκε και μια "κίτρινη ζώνη", όπου η κυκλοφορία γινόταν με συνεχείς αστυνομικούς ελέγχους, ενώ έρευνες και καταγραφές γίνονταν επίσης σε στάδια και πάρκα όπου κατέλυαν διαδηλωτές.
Περισσότεροι από 20.000 ήταν οι μπάτσοι (Polizia, Carabinierri, Guardia di Finanza κ.ά.) που συγκεντρώθηκαν από όλη την Ιταλία, μ'ένα πλήθος μέσων (όπως "κλούβες", ιππικό, "αύρες", τεθωρακισμένα και ελικόπτερα), ενώ συμμετείχαν και μονάδες του λιμενικού, του στρατού, του ναυτικού και της αεροπορίας, με πλωτά μέσα καθώς και οπλικά συστήματα αεράμυνας!
Οι αναρχικοί...
Η πρωτοβουλία "Αναρχικοί ενάντια στο G8", καλούσε από μήνες πριν σε συμμετοχή στις κινητοποιήσεις της Γένοβας, ενώ μια ακόμα πρωτοβουλία συντρόφων κάλεσε σε συνέλευση -από τις 15 Ιούλη- στο Τορίνο. Αρκετοί σύντροφοι κατέφθασαν στην κατάληψη που είχε γίνει για αυτόν τον σκοπό στο Τορίνο, αλλά η συγκεκριμένη συνέλευση αποδείχτηκε ατελέσφορη, αφού οι διοργανωτές προσανατολίζονταν σε ασήμαντες δράσεις, διαχωρισμένες και απομονωμένες, υποτιμώντας λανθασμένα τις ευρύτερες δυνατότητες δράσης των αναρχικών στις κινητοποιήσεις της Γένοβας.
Οι ουσιαστικές συζήτησεις έγιναν τις επόμενες μέρες, ανάμεσα σε πολύ περισσότερο κόσμο και με μεγαλύτερο ενθουσιασμό, στη Γένοβα, κι ειδικότερα στο κατειλημμένο κοινωνικό κέντρο Pinelli το οποίο ήταν σημείο συνάντησης και συντονισμού για πολλούς αναρχικούς, αντιεξουσιαστές και αυτόνομους που κατέφθαναν διαρκώς από όλη την Ιταλία, την Ευρώπη και την Αμερική. Στο Pinelli εκτός από τους "Αναρχικούς ενάντια στο G8", είχε οργανωθεί (κυρίως από γερμανούς και αμερικανούς συντρόφους) η International Genoa Offensive (Διεθνής Επίθεση της Γένοβας), μια ανοιχτή συνέλευση όπου συμμετείχαν καθημερινά εκατοντάδες σύντροφοι, καταθέτωντας και συλλογικοποιώντας κατά το δυνατόν προτάσεις και κατευθύνσεις επιθετικής δράσης.
Μια ακόμα συνέλευση αναρχικών και αυτόνομων λειτουργούσε στην κατάληψη της Inmensa στο απομακρυσμένο προάστιο Bolzaneto. Κι εδώ επίσης υπήρχαν διαθέσεις επιθετικής δράσης με εμμονή όμως ορισμένων συντρόφων σ' ένα διαχωρισμένο και ολοφάνερα περιθωριακό χαρακτήρα της σε σχέση με τις ευρύτερες κινητοποιήσεις. Άλλες μικρότερες συνελεύσεις λειτουργούσαν παντού όπου διέμεναν σύντροφοι σε διάφορα πάρκα και στάδια.
Το φόρουμ των ρεφορμιστών...
Ένα πλήθος φορέων, κομμάτων καθώς και "μη" κυβερνητικών οργανώσεων, από την Ιταλία και το εξωτερικό, αποτελούσαν το GSF, "Κοινωνικό Φόρουμ της Γένοβας" (ένα διεθνή ρεφορμιστικό-αντιεξεγερτικό σχηματισμό που συγκροτήθηκε στο Πόρτο Αλέγκρε), το οποίο έκανε και τον προγραμματισμό των κινητοποιήσεων, με βάση τα όσα συμφωνήθηκαν μετά από διαπραγματεύσεις με την ιταλική κυβέρνηση και την αστυνομία.
Ένα μεγάλο πάρκινγκ στην Ρiazzale Kennedy, στην παραλιακή corso Marconi, αποτέλεσε τον κεντρικό χώρο του Φόρουμ, ενώ για τη διαμονή των διαδηλωτών στη Γένοβα παραχωρήθηκαν στο GSF από το δήμο μια σειρά από στάδια και πάρκα. Οι οργανώσεις αυτές, έχοντας ήδη καταγγείλει την ανατρεπτική δράση που είχε αναπτυχθεί στις προηγούμενες διεθνείς συναντήσεις (όπως στην Πράγα και το Γκέτεμποργκ) διαβεβαιώνοντας σε όλους τους τόνους την αποτροπή παρόμοιων δράσεων στη Γένοβα (π.χ. "δεν θα πέσει ούτε μια πέτρα") και κινδυνολογώντας για το ενδεχόμενο πλήρους απαγόρευσης των διαδηλώσεων σε αντίθετη περίπτωση, επιχείρησαν να διασφαλίσουν τον "ειρηνικό χαρακτήρα" τους. Και επιπλέον, οι οργανώσεις αυτές, χαρακτήρισαν σαν "προβοκάτσια" κάθε πιθανή επίθεση σε σύμβολα, χώρους και φορείς της κυριαρχίας και του κεφάλαιου.
Το πρόγραμμα των τριήμερων κινητοποιήσεων θα άρχιζε με μια ειρηνική πορεία αλληλεγγύης στους μετανάστες. Την επόμενη θα γίνονταν μια σειρά από πορείες διαφόρων οργανώσεων με σκοπό να φθάσουν στις ζώνες αποκλεισμού και να τις διαπεράσουν αν ήταν δυνατόν, με επιμονή όμως των διοργανωτών στη μη βία και τον αμυντισμό, θέτοντας ως όριο της δράσης κάποια ιδέα περί "πολιτικής ανυπακοής"... Παίζοντας διαρκώς με τις λέξεις για να χειριστούν τις επιθετικές διαθέσεις που υπήρχαν ανάμεσα στους διαδηλωτές, σχεδίαζαν κάποιες περιορισμένες και ελεγχόμενες απόπειρες "ειδικών σωμάτων" (όπως οι Υa Βasta ή Tute Bianche) ώστε να πιεστούν σε ορισμένα σημεία οι αστυνομικές γραμμές, χωρίς ταυτόχρονα να διακυβεύεται συνολικά ο ειρηνικός χαρακτήρας των κινητοποιήσεων.
Τέτοιου τύπου αψιμαχίες θα εκτόνωναν ως ένα βαθμό τις συγκρουσιακές διαθέσεις προσδίδοντας και ένα "επαναστατικό προφίλ" στο ρεφορμιστικό πανηγύρι του Φόρουμ, ενώ η πιθανή εκδήλωση κάποιας ανεξέλεγκτης επιθετικής δράσης των αναρχικών είχε καταγγελθεί προκαταβολικώς ως "προβοκατόρικη" και θα αποτελούσε τόσο μικρότερο πρόβλημα όσο περισσότερο απομονωνόταν κι όσο γρηγορότερα καταστελλόταν. Το όλο πανηγύρι των ρεφορμιστών θα τελείωνε με τη μεγάλη ειρηνική πορεία που προγραμματιζόταν για την τρίτη ημέρα ως αποκορύφωμα των κινητοποιήσεων...
Η αντιρατσιστική πορεία...
Το απόγευμα της Πέμπτης 19 Ιούλη, η πορεία για τους μετανάστες ξεκίνησε από την πλατεία Sarzano μέσα στην "κίτρινη ζώνη", περνώντας υποχρεωτικά μέσα από ασφυκτικό αστυνομικό κλοιό, και κατόπιν αφού πέρασε μπροστά από τη Γενική Ασφάλεια της Γένοβας στη λεωφόρο Βrigate Partigiane, όπου είχαν παραταχθεί ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις με μηχανοκίνητα, απαγορεύθηκε η κίνησή της βόρεια και οδηγήθηκε ανατολικά καταλήγοντας στο πάρκο Αlbaro πλάι στο Διοικητήριο των καραμπινιέρων.
Σ' αυτή την πορεία συμμετείχαν συνολικά περίπου 50.000 άτομα είτε στα μπλοκ του GSF είτε σε διάφορα μπλοκ από αναρχικούς, αναρχοσυνδικαλιστές, αντιεξουσιαστές και αυτόνομους. Τελικά, αν και σημειώθηκαν κάποιες ασήμαντες απόπειρες εκτροπής αυτές δεν επεκτάθηκαν, περισσότερο από την ίδια την επιλογή των ριζοσπαστικών κομματιών για τη συγκεκριμένη μέρα παρά ως αποτέλεσμα των προσχημάτων των διοργανωτών, για την εξασφάλιση όσων μεταναστών θα συμμετείχαν στην πορεία από πιθανές συλλήψεις και απελάσεις. Άλλωστε, οι μετανάστες ουσιαστικά μάλλον απουσίαζαν από την πορεία και οι τελικές αποφάσεις στη συνέλευση της Ι.G.O. προσανατολίζονταν στην εκδήλωση της επιθετικής δράσης των αναρχικών στις 20 Ιούλη γύρω από την αποκλεισμένη ζώνη και στις 21 κατά τη διάρκεια της κεντρικής πορείας.
Γύρω από την αποκλεισμένη ζώνη...
Την Παρασκευή 20 Ιούλη, είχαν καλεστεί περιμετρικά της "κόκκινης ζώνης" τέσσερις διαφορετικές συγκεντρώσεις από τις οργανώσεις του GSF και μία ανεξάρτητη από αυτό. Στα δυτικά του λιμανιού και ανεξάρτητα από το GSF είχε οργανωθεί για το πρωί μια ειρηνική εργατική πορεία από τα συνδικάτα βάσης CUB και τους αναρχοσυνδικαλιστές. Το "Ροζ Μπλοκ" των ειρηνιστών θα προσέγγιζε την "κόκκινη ζώνη" από τα βόρεια.
Για τις 12 το μεσημέρι είχε προγραμματιστεί η συγκέντρωση των αριστερίστικων συνδικάτων βάσης COBAS στην πλατεία Paolo da Novi και αργότερα στις 2 μ.μ. η συγκέντρωση της οργάνωσης Attac στα νότια, καθώς και η πορεία από τους Ya Basta και άλλες αριστερές οργανώσεις από το στάδιο Carlini, στα ανατολικά, προς το κέντρο. Το γεγονός ότι η συγκέντρωση των COBAS είχε οριστεί νωρίς, σε κεντρικό σημείο και δίπλα ακριβώς στην απαγορευμένη ζώνη, καθώς επίσης το ότι ανάμεσά τους ενυπήρχαν συγκρουσιακές διαθέσεις απέναντι στην αστυνομία, οδήγησαν μεγάλο μέρος του Μαύρου Μπλοκ των αναρχικών να συγκεντρωθεί στο ίδιο σημείο. Να σημειώσουμε βέβαια ότι το "Μαύρο Μπλοκ" στη Γένοβα δεν υπήρξε ως ένα και μοναδικό μπλοκ που ακολουθούσε κάποιο ειδικό σχέδιο, αλλά περισσότερο ως μια κοινή αντίληψη δράσης που πραγματωνόταν στους δρόμους από πολυάριθμες ομάδες συντρόφων.
Στο μεταξύ, από το πρωί ήδη, η αστυνομία για να εμποδίσει τους αναρχικούς να κατέβουν στους δρόμους είχε κυκλώσει τόσο το Pinelli (όπου βρισκόταν μόνο η περιφρούρηση η οποία οχυρώθηκε προβάλλοντας αντίσταση) όσο και την κατάληψη της Ιnmensa όπου βρίσκονταν περισσότεροι από διακόσιοι σύντροφοι οι οποίοι αποκλείστηκαν εκεί έως το απόγευμα. Ο μεγάλος όμως αριθμός των αναρχικών, που διέμεναν διασκορπισμένοι διακριτικά ανάμεσα στους άλλους διαδηλωτές, ήταν αδύνατο να εντοπιστεί ή να περιοριστεί προληπτικά.
Η έναρξη των συγκρούσεων...
Ο ανάμικτος κόσμος που έχει συγκεντρωθεί από τις 10 π.μ. στην πλατεία da Novi φωνάζει συνθήματα και πολλοί σύντροφοι εξοπλίζονται με πέτρες από τα πεζοδρόμια. Οι διμοιρίες των μπάτσων βρίσκονται σε απόσταση αναπνοής και με κοντέινερ τοποθετημένα κάθετα κλείνουν τους δρόμους προς το κέντρο της πόλης. Λίγο πριν τις 12 το μεσημέρι, από το πάρκο Albaro καταφθάνει μια συγκροτημένη πορεία από εκατοντάδες αναρχικούς και αυτόνομους. Στη διαδρομή της πορείας σημειώνονται και οι πρώτες μεμονωμένες επιθέσεις σε τράπεζες, όπως στην Credito Italiano στην corso Buenos Aires. Η περίκλειστη και γεμάτη από κόσμο Piazza da Novi δεν προσφέρεται για σύγκρουση και οι διαδηλωτές απλώνονται στους γύρω δρόμους.
Πολύ σύντομα, στις 12:15 μ.μ. ξεσπούν επιθέσεις σε τράπεζες και καταστήματα στην corso Torino. Αρκετοί από τους συγκεντρωμένους διαδηλωτές, αναρχικοί και άλλοι, ακολουθούν τη μπάντα του Ροζ Μπλοκ που κατευθύνεται βόρεια, ενώ ο κύριος όγκος των αναρχικών ακολουθεί τους COBAS και κινείται στην αντίθετη κατεύθυνση, προς την παραθαλάσσια συνοικία Foce. Αυτό το τμήμα του Μαύρου Μπλοκ εκείνη τη στιγμή αποτελείται περίπου από 3-4 χιλιάδες άτομα, που πορεύονται στην corso Torino υπό τους ήχους της αναρχικής μπάντας από το Σηάτλ. Σε έναν από τους κάθετους δρόμους (τη via Pisacane) που οδηγούν προς το κέντρο και φυλάσσονται από την αστυνομία, η πορεία σταματά και ομάδες συντρόφων επιχειρούν επιθέσεις στις παραταγμένες διμοιρίες με πέτρες και μολότοφ. Οι μπάτσοι απαντούν με δακρυγόνα και εφόδους. Ο κόσμος διασκορπίζεται συγκροτώντας μικρότερες ομάδες στους γύρω δρόμους. Εκεί γίνονται και οι πρώτες συλλήψεις διαδηλωτών.
Σε όλο σχεδόν το μήκος της Τorino (παράλληλα με την "κίτρινη ζώνη" στην viale Brigate Partigiane) σημειώνονται οδομαχίες με τους μπάτσους που προχωρούν, καθώς επίσης καταστροφές σε καταστήματα και αυτοκίνητα. Πολλοί σύντροφοι υποχωρούν βόρεια και ανατολικά και αρκετοί από αυτούς ανασυντάσσονται στην piazza Tommaseo και στη σκάλα Borghese. Πολλοί σύντροφοι που υποχωρούν με τους COBAS νότια, προς τη θάλασσα, ανασυντάσσονται στη via Rimassa (συνέχεια της Torino) και στην παράλληλο via Casaregis, στήνουν πρόχειρα οδοφράγματα με αυτοκίνητα και κάδους σκουπιδιών, ώστε να εμποδίζονται οι έφοδοι των μπάτσων, και αντιτάσσοντας αντίσταση με πέτρες και μολότoφ υποχωρούν σταδιακά φθάνοντας στην παραλιακή λεωφόρο Marconi, εμπρός από το χώρο του Φόρουμ.
Μπροστά στο Φόρουμ...
Εξορμώντας απο την παραλιακή λεωφόρο προς την Torino και τους παράδρομους γύρω από την Piazza Ros- setti, οι αναρχικοί επιχειρούν νέες συγκρούσεις με τους μπάτσους ή επιδίδονται σε καταστροφές τραπεζών, και άλλων καπιταλιστικών στόχων. Αρκετοί σύντροφοι επιλέγουν να γυρίσουν πιο βόρεια όπου σημειώνονται επίσης οδομαχίες. Μιάμιση ώρα μετά την έναρξη των συγκρούσεων, η αστυνομία με αλλεπάλληλες εφόδους και ρίψεις δακρυγόνων ελέγχει απόλυτα την περιοχή γύρω από τη Piazza Rossetti και προελαύνοντας υποχρεώνει τον κόσμο να καταφύγει μέσα στον καγκελόφρακτο χώρο του Φόρουμ. Αναρχικοί, COBAS και άλλοι στήνουν οδοφράγματα στις εισόδους του χώρου και συνεχίζουν μέσα από τα κάγκελα την αντιπαράθεση με τους μπάτσους. Είναι ολοφάνερο ότι η λειτουργία του Φόρουμ έχει εκτραπεί πλήρως ενώ κάθε σχεδιασμός χειραγώγησης έχει αποτύχει.
Τελικά, ένα ερπυστριοφόρο άρμα M113 των καραμπινιέρων περνάει μια πύλη του Φόρουμ και οι διμοιρίες εισβάλλουν στο χώρο. Ο σκοπός τους περιορίζεται στην επίδειξη δύναμης και τη διάλυση των οδοφραγμάτων, και κατόπιν συνεννόησης με το GSF αποχωρούν αφού εκείνη την ώρα ο κόσμος που έχει απομείνει μέσα είναι ελάχιστος, διασκορπισμένος στις διάφορες εγκαταστάσεις... Λίγο νωρίτερα εκατοντάδες διαδηλωτές έχουν αποχωρήσει από μια πλαϊνή έξοδο. Περί τα 1.000 άτομα από το Μαύρο Μπλοκ και τους COBAS σχηματίζουν μια πορεία με σκοπό να προσεγγίσουν τη ζώνη του αποκλεισμού, αλλά αποτρέπονται από την παράταξη ισχυρών αστυνομικών δυνάμεων και κινούνται ανατολικά, από την corso Italia.
Σε όλη την πόλη...
Τα συγκρουσιακά γεγονότα, εκτός από τα σημεία από όπου ξεκίνησαν, επεκτάθηκαν και σε πολλά άλλα φθάνοντας ακόμα και στις πιο απομακρυσμένες περιοχές της πόλης, στα βόρεια και στα ανατολικά. Στις 1:15 μ.μ. κι ενώ διεξάγονται οι συγκρούσεις γύρω από το Φόρουμ, αναφέρονται και άλλα επεισόδια συγκρούσεων και καταστροφών σε αυτοκίνητα στις οδούς Pozzo, Montevideo και Dassori καθώς ομάδες αναρχικών, κάτω από την πίεση των μπάτσων, οπισθοχωρούν από την πλατεία Tommaseo πρoς τα ανατολικά απ' όπου θα ερχόταν προς το κέντρο η πορεία των αριστεριστών (Ya Basta κ.λπ.).
Μια άλλη ομάδα του Μαύρου Μπλοκ, η οποία με την έναρξη των συγκρούσεων είχε φύγει από την Piazza da Novi με κατεύθυνση βόρεια, αφού περνά το τούνελ της corso Sardegna και φθάνει στην πλατεία Giusti αποφεύγοντας τις ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις, επιτίθεται σε τράπεζες και πολυκαταστήματα, σε απομονωμένα αστυνομικά οχήματα, σε ένα ταχυδρομείο κ.ά. Στρέφoντας κατόπιν δυτικά περνά το ποτάμι Bisagno από τη γέφυρα Castelfinado και αφού πυρπολεί ακριβά αυτοκίνητα στην via Canevari κινείται πάλι προς βορρά, φθάνοντας έξω από τις φυλακές Marassi όπου γύρω στις 2:30 μ.μ. επιτίθεται αιφνιδιαστικά στους φρουρούς με πέτρες και μολότοφ. Από τα φυλάκια οι φρουροί απαντούν με πυρά ημιαυτόματων όπλων, διαγώνια πάνω από τα κεφάλια των αναρχικών. Κατόπιν οι αναρχικοί αναδιπλώνονται στην σκάλα Montaldo και λίγη ώρα αργότερα επανεμφανίζονται στην παρακείμενη πλατεία Manin...
Στο μεταξύ στην πορεία που έχει φύγει από το Φόρουμ και κινείται ανατολικά ακολουθώντας την παραλιακή corso Italia, οι αναρχικοί επιτίθενται σε ένα αστυνομικό τμήμα, σε τράπεζες, πολυκαταστήματα, κάμερες, αυτοκίνητα και άλλους στόχους, ενώ σημειώθηκαν και κάποιες συμπλοκές με τους COBAS, οι οποίοι είτε για λόγους στρατηγικής είτε για λόγους τακτικής διαφωνούσαν με την καταστροφή καπιταλιστικών στόχων στην πόλη. (Παρόμοιες αψιμαχίες έγιναν και σε άλλες περιπτώσεις με μεμονωμένο όμως και περιορισμένο χαρακτήρα, χωρίς να επηρεάσουν ουσιαστικά την εξέλιξη των γεγονότων). Στη διαδρομή αυτής της πορείας στα ανατολικά γίνονται επίσης επιθέσεις σε οχήματα των καραμπινιέρων που διασταυρώθηκαν με τους αναρχικούς στην οδό F. Cavalloti. Kαι εκεί όπως και σε άλλες περιπτώσεις οι μπάτσοι έκαναν χρήση των όπλων τους ρίχνοντας βολές στον αέρα για ν΄απωθήσουν τους μαχητικούς διαδηλωτές. Από εκείνο το σημείο, κι αφού ήδη είχαν κινηθεί για χιλιόμετρα προς τ' ανατολικά οι σύντροφοι στρέφουν κινούμενοι βόρεια προς τη συνοικία S. Martino και τη via Castaldi όπου κινούνταν η πορεία των Ya Basta και των αριστεριστών. Μετά από σποραδικές επιθέσεις σε διάφορους στόχους η "ανατολική πορεία" των αναρχικών διαλύεται στη via San Martino στις 4:15 μ.μ. μετά από εφόδους ισχυρής αστυνομικής δύναμης. Κατόπιν αυτού πολλές από τις διάσπαρτες ομάδες των αναρχικών αλλά και των COBAS που βρίσκονταν ανατολικά στρέφουν δυτικά και ακολουθώντας τη via Castaldi ή παράλληλους δρόμους επανέρχονται στο κέντρο, μπροστά στην αστυνομική ζώνη στη via Torino, όπου είχαν ξεσπάσει σφοδρές συγκρούσεις...
Από τις υπόλοιπες πορείες που έγιναν παράλληλα ή μετά την έναρξη των συγκρούσεων στην corso Torino, αυτή που είχε επικεφαλής το Ροζ Μπλοκ και τη μουσική μπάντα του προσέγγισε ειρηνικά την "κόκκινη ζώνη" από τη βόρεια πλευρά της. Φθανοντας εκεί, στην πλατεία Marsala στις 2:20 μ.μ. οι πασιφιστές επιχειρούν να προωθηθούν ακόμη περισσότερο, πρoς την πλατεία Corvetto, κι εκτoξεύουν στους μπάτσους φρούτα, λαχανικά και άλλα τέτοια. Οι μπάτσοι εξορμούν και χρησιμοποιώντας γκλομπ, δακρυγόνα και αντλίες νερού καταδιώκουν τους πασιφιστές που υποχωρούν προς την περιοχή γύρω από την πλατεία Manin όπου εμφανίζονται και οι αναρχικοί από το Marassi. Μετά από αψιμαχίες, στις 3:20 μ.μ. γίνεται έφοδος των μπάτσων στην πλατεία για τη διάλυση των διαδηλωτών, αναρχικών, νεολαίων και πασιφιστών, που συγκεντρώνονταν εκεί. Ακολουθούν νέες συγκρούσεις και καταδίωξη στους γύρω δρόμους. Γίνονται επίσης πολλές κακοποιήσεις διαδηλωτών, κυρίως εκείνων των πασιφιστών που δεν τρέχουν και προβάλλουν παθητική αντίσταση. Λίγο αργότερα ομάδες αναρχικών και νεολαίων που ανασυντάσσονται, προκαλούν καταστροφές ενώ στήνουν και πρόχειρα οδοφράγματα με φλεγόμενους κάδους, στις παρακείμενες οδούς Armellini και Palestro, για να αντισταθούν στις εφόδους των μπάτσων. Οδοφράγματα με φλεγόμενους κάδους εμφανίζονται μία ώρα αργότερα και στη via Buranello στα δυτικά της "κόκκινης ζώνης" όπου κινούνταν η πορεία των CUB και των αναρχοσυνδικαλιστών.
Η συγκέντρωση της ρεφορμιστικής οργάνωσης Attac, της Κομμουνιστικής Επανίδρυσης και άλλων, έγινε καταρχήν ειρηνικά κι ανεμπόδιστα στη συνοικία Portoria νότια της "κόκκινης ζώνης" και μέσα στα όρια της "κίτρινης". Φθάνοντας μπροστά στους μεταλλικούς φράχτες και τα μπλόκα της αστυνομίας στην πλατεία Dante, οι διαδηλωτές, στις 1:30 μ.μ., εκτοξεύουν αυγά και γλυκά κι ορισμένοι προσπαθούν να περάσουν συμβολικά μέσα στην "κόκκινη ζώνη". Τέσσερις θα τα καταφέρουν. Οι μπάτσοι απαντούν χρησιμοποιώντας αντλίες νερού. Γύρω στις 3 μ.μ. οι μπάτσοι προχωρούν στη διάλυση της συγκέντρωσης προσθέτωντας στον καταιονισμό από τις αντλίες νερού και έναν καταιγισμό από δακρυγόνα... Μία άλλη ομάδα αριστερών διαδηλωτών που πλησίασε ειρηνικά τον φράχτη από νότια δέχτηκε επίθεση των μπάτσων και διαλύθηκε γύρω στη 1 μ.μ. στη via Cesarea, ενώ μία ώρα αργότερα, με νέα απρόκλητη επίθεση, οι μπάτσοι διέλυσαν κι άλλη ομάδα αριστερών που πορεύονταν ειρηνικά στη via C. Chiara.
Η πορεία που είχε επικεφαλής τους Ya Basta και την οποία ακολουθούσαν αρκετές χιλιάδες κόσμου ξεκίνησε από το στάδιο Carlini στα ανατολικά, δύο ώρες μετά την έναρξη των συγκρούσεων στο κέντο της πόλης κι ενώ αυτές αναζωπυρώνονταν διαρκώς σε διάφορα σημεία της. Γύρω στις 2:30 μ.μ. κι ακολουθώντας τη διαδρομή corso Europa - corso Castaldi - via Tolemaide, οι Ya Basta φθάνουν στο πεδίο των συγκρούσεων ανατολικά του σιδηροδρομικού σταθμού Brignole, στα όρια της "κίτρινης ζώνης". Με την άφιξη της διαδήλωσης στη διασταύρωση της via Tolemaide με την corso Torino οι μπάτσοι αρχίζουν να προωθούν τις ισχυρές δυνάμεις τους τις οποίες είχαν συγκεντρωμένες στην πλατεία L' Americhe δίπλα στο σταθμό Brignole. Η διαδήλωση σταματά και οι πρώτες γραμμές των Ya Basta προχωρούν συντεταγμένες μπροστά, επιχειρώντας να απωθήσουν με τις πλαστικές εξαρτήσεις τους τις γραμμές των μπάτσων. Οι μπάτσοι που λίγη ώρα νωρίτερα είχαν εκδιώξει από την περιοχή τους αναρχικούς απαντούν με έναν καταιγισμό δακρυγόνων και βίαιες αντεπιθέσεις αναγκάζοντας τους Ya Basta και ολόκληρη την πορεία σε οπισθοχώρηση.
Η εξέγερση γενικεύεται...
Μετά την απόκρουση και την απώθηση των Ya Basta στην Tolemaide και τα γύρω στενά, πολλοί νεαροί διαδηλωτές που ακολουθούν την πορεία απεγκλωβίζονται από τους σχηματισμούς των διαφόρων μπλοκ που οπισθοχωρούν ή μένουν στάσιμα. Η τακτική της συμβολικής και αυτοπεριορισμένης σύγκρουσης από ειδικές ομάδες των Ya Basta εξαντλήθηκε αμέσως σχεδόν και πολλοί νεολαίοι, εγκαταλείποντας τους πομφόλυγες περί "πολιτικής ανυπακοής", προχωρούν μπροστά στήνοντας οδοφράγματα. Στην περιοχή ανατολικά του σταθμού Brignole, ανάμεσα στη via Tolemaide και την corso Buenos Aires βρίσκονται συγκεντρωμένοι πολλές χιλιάδες διαδηλωτές ανάμεσα στους οποίους δρουν πολλά μικρά και μεγάλα "μαύρα μπλοκ". Η δυναμική σύγκλιση διαφόρων ομάδων διαδηλωτών με μαχητικές διαθέσεις οδηγεί σε γενικευμένες πλέον οδομαχίες με τους μπάτσους που διαρκούν για περισσότερο από 3 ώρες και γίνονται με ιδιαίτερη σφοδρότητα. Για ν' αντιμετωπίσουν την κρίσιμη κατάσταση σε αυτή την περιοχή συγκεντρώνονται όλο και περισσότερες αστυνομικές δυνάμεις, από την άλλη όμως σπεύδουν και αρκετές ομάδες αναρχικών και νεολαίων που είχαν διασκορπιστεί σε διάφορα σημεία της πόλης.
Στις 4 μ.μ. αναφέρονται συγκρούσεις ακόμα και στο τούνελ που οδηγεί από τη via Canevari στην πλατεία L' Americhe, στα νώτα των μπάτσων, ενώ 400 μέτρα πιο μπροστά γύρω από τη διασταύρωση των οδών Τorino και Invrea γίνονται συγκρούσεις εκ του συστάδην, ανάμεσα σε κάδους σκουπιδιών, κατεστραμμένα αυτοκίνητα και μια πυρπολημένη "κλούβα" της αστυνομίας. Πολλοί από τους διαδηλωτές τραυματίζονται κι άλλοι οπισθοχωρούν πνιγμένοι από τα χημικά, ενώ αρκετοί είναι και οι μπάτσοι που μεταφέρονται χτυπημένοι από πέτρες και ξύλα... Τελικά μετά από βροχή χημικών και συνεχείς επιθέσεις από την Buenos Aires και άλλους μικρότερους δρόμους οι μπάτσοι ανατρέπουν τα οδοφράγματα γύρω απο τη πλατεία Τοmmaseo και καταδιώκουν τους διαδηλωτές που καταφεύγουν στη σκάλα Borghese. Από εκεί άλλοι από τους διαδηλωτές ανηφορίζουν προς το Αlbaro κι άλλοι απαντώντας στους μπάτσους με πετροπόλεμο κατευθύνονται προς τη via Tolemaide - corso Castaldi, μια μακριά λεωφόρο παράλληλη με τις σιδηροδρομικές γραμμές, όπου βρίσκεται συγκεντρωμένος ο κύριος όγκος των διαδηλωτών. Στο οδόστρωμα της Tolemaide (ανάμεσα στο τούνελ της corso Torino και τη via Casaregis) υπάρχουν σειρές από πρόχειρα οδοφράγματα και μαίνονται συνεχείς συγκρούσεις με τους μπάτσους. Κάποιοι διαδηλωτές με αντιασφυξιογόνες μάσκες και άκαυστα γάντια απομακρύνουν συστηματικά τα δακρυγόνα, άλλοι πιο πίσω σπάζουν τα πεζοδρόμια και μεταφέρουν πέτρες μπροστά ενώ κάποιοι προσφέρουν τις πρώτες βοήθειες στους χτυπημένους. Οι διμοιρίες των μπάτσων σε αρκετές περιπτώσεις αδυνατούν να αντιμετωπίσουν τις αντεπιθέσεις των εξεγερμένων διαδηλωτών και οπισθοχωρούν. Στα δύσκολα ορισμένοι καραμπινιέροι και ασφαλίτες δεν διστάζουν να βγάλουν τα όπλα τους και να ρίχνουν βολές στον αέρα...
Οι μπάτσοι δολοφονούν...
Εκτός από τις διμοιρίες που επιχειρούν κατά μέτωπο στη Tolemaide, άλλες που εξορμούν από την πλατεία Tommaseo επιχειρούν να πλαγιοκοπήσουν τον κόσμο από τους παράδρομους. Εκατοντάδες διαδηλωτές οπλισμένοι με πέτρες και ξύλα σταματούν την προέλαση των διμοιριών από τα πλαϊνά και με συνεχή αντεπίθεση ανατρέπουν την αντίσταση των μπάτσων και τους καταδιώκουν. Η άτακτη φυγή της πρώτης διμοιρίας οδηγεί σε γενική οπισθοχώρηση και τις άλλες που την ακολουθούν, και εκατοντάδες διαδηλωτών διατρέχοντας τη via Caffa εισβάλλουν στην πλατεία Alimonda κυνηγώντας τους μπάτσους. Γύρω από τη μικρή πλατεία βρίσκονται διάσπαρτες κι άλλες δυνάμεις με τα οχήματά τους. Στις 5.30 στη νότια έξοδο της Alimonda, μέσα από ένα τζιπ που δέχεται επίθεση, ένας μπάτσος πυροβολεί και δολοφονεί με δυο σφαίρες στο κεφάλι τον Κάρλο Τζουλιάνι... Έναν 20χρονο αντιεξουστιαστή, μέλος της γενοβέζικης ομάδας "κτήνη του πανκ". Η τρομερή είδηση της δολοφονίας ενός διαδηλωτή απλώνεται γρήγορα σαν φήμη ανάμεσα σε χιλιάδες ανθρώπους και ένα σύνθημα ηχεί παντού στους δρόμους της πόλης, "Assassini-assassini".
Στο μεταξύ, κι ενώ συνεχίζονται οι αψιμαχίες για την εκδίωξη των διαδηλωτών από τα στενά γύρω από την Alimonda, οι "αύρες" από το Βrignole αρχίζουν εφορμήσεις στα οδοφράγματα της Tolemaide καθώς και ελιγμούς ανάμεσα στον κόσμο που καταφεύγει στα πεζοδρόμια. Από πίσω ακολουθούν κλούβες κατάφορτες από μπάτσους κι οι διαδηλωτές οπισθοχωρούν στήνοντας νέα οδοφράγματα. Λίγο μετά, γύρω στις 6 μ.μ. η αστυνομία εξαπολύει γενικευμένη έφοδο στην Tolemaide με "αύρες", κλούβες, πυροσβεστικές αντλίες, καταιγισμό χημικών και πολυάριθμες δυνάμεις. Ο κόσμος υποχωρεί άτακτα προς τα ανατολικά και κάτω από συνεχή καταδίωξη σταδιακά διαλύεται. Οι περισσότεροι διαδηλωτές καταφεύγουν στο στάδιο Carlini όπου παρέμειναν κυκλωμένοι μέχρι το βράδυ. Ένας μικρότερος αριθμός διαδηλωτών διαφεύγει βόρεια προς την Piazza Terralba στην περιοχή San Fruttuoso. Κι έτσι ενώ οι μπάτσοι καταδιώκουν τον κόσμο προς τα ανατολικά, νέες καταστροφές και συγκρούσεις ξεσπούν βόρεια από τις σιδηροδρομικές γραμμές, στην Piazza Μartinez, στη via Pendola, στη via D'Albertis και στη via Torti του San Ftuttuoso. Μικρές ομάδες αναρχικών και νεολαίων επιτίθενται αιφνιδιαστικά στους μπάτσους με πέτρες και μολότοφ και υποχωρώντας μπροστά στις επελαύνουσες "αύρες" και τις διμοιρίες καταστρέφουν τράπεζες, ακριβά αυτοκίνητα και πολυτελή καταστήματα. Στη via Torti οι πυκνοί καπνοί από μια πυρπολημένη τράπεζα υποχρεώνουν προς στιγμήν ορισμένους από τους ενοίκους του κτιρίου να κατέβουν στο δρόμο... Γύρω στις 7 μ.μ., στην πλατεία Alimonda, καθώς απομακρύνεται ο νεκρός Κάρλο Τζουλιάνι ξεσπά νέος πετροπόλεμος κατά των αστυνομικών δυνάμεων... Στις 7:30 μ.μ. αναφέρονται τα τελευταία επεισόδια της ημέρας στη via Donghi, στην περιοχή San Fruttuoso.
Για το μεσημέρι της επομένης ημέρας ήταν προγραμματισμένη η κεντρική πορεία η οποία σύμφωνα με τους σχεδιασμούς του GSF θα είχε απολύτως ειρηνικό χαρακτήρα. Για αυτήν μάλιστα την πορεία, πέραν των όσων βρίσκονταν ήδη στην πόλη, αναμένονταν να φθάσουν το πρωί της 21ης Ιούλη και άλλες δεκάδες χιλιάδες διαδηλωτών. Όμως, οι γραφειοκρατικοί χειραγωγικοί σχεδιασμοί του GSF είχαν καταρρεύσει μέσα στις γενικευμένες συγκρούσεις ανάμεσα στους μπάτσους και χιλιάδες διαδηλωτές, ενώ οι ηγέτες του GSF είχαν βρεθεί έμφοβοι στο περιθώριο των γεγονότων, εγκαλούμενοι για αναξιοπιστία ακόμα και από τον αριστερό δήμαρχο της Γένοβας που τους είχε παραχωρήσει μια σειρά δημόσιους χώρους στην πόλη, η οποία έμοιαζε πλέον με πεδίο μάχης. Γι αυτό άλλωστε, αποβραδίς ήδη, οι ηγετικές οργανώσεις του GSF, όπως η Attac, οι "Tute Bianche" (Υa Basta), η Κομμουνιστική Επανίδρυση και άλλοι ρεφορμιστές άρχισαν τις διαβουλεύσεις για να ανακτήσουν τον έλεγχο της κατάστασης και να διασφαλίσουν τον ειρηνικό χαρακτήρα της πορείας μετά τις συγκρούσεις της 20ής Ιούλη και τη δολοφονία του Κάρλο Τζουλιάνι. Μη ξέροντας τι άλλο να πουν αυτές οι οργανώσεις για να δικαιολογήσουν το ναυάγιο των συμφωνιών τους με την κυβέρνηση και την πολιτική ήττα του ρεφορμισμού στα οδοφράγματα, και επιπλέον φοβούμενοι νέες συγκρούσεις στην πορεία της 21ης Ιούλη, δεν δίστασαν να εξαπολύσουν μια βρώμικη όσο και γελοία προπαγάνδα ενάντια στο "μαύρο μπλοκ" των αναρχικών, τους οποίους εμφάνιζαν σαν φασίστες και προβοκάτορες της αστυνομίας δήθεν που είχαν παρασύρει σε επεισόδια τους διαδηλωτές...
Σάββατο 21 Ιούλη, η κεντρική πορεία...
Η διαδρομή της πορείας είχε αφετηρία την πλατεία Sturla στα ανατολικά της πόλης. Από εκεί και μέσω της παραλιακής corso Italia θα έφθανε στο χώρο του Φόρουμ και από εκεί συνεχίζοντας προς το βορρά στον άξονα corco Torino - Sardegna θα κατέληγε στην πλατεία Ferraris (στο Marassi), όπου στάθμευαν πολλές εκατοντάδες πούλμαν για να αναχωρήσουν αυθημερόν οι διαδηλωτές που είχαν έρθει από όλη την Ιταλία. H συγκέντρωση στη Sturla αρχίζει από τις 11 το πρωί και η κεφαλή της πορείας ξεκινά δύο ώρες αργότερα καθώς η πλατεία ήταν ήδη ασφυκτικά γεμάτη. Η συμμετοχή είναι πολύ μεγάλη και υπολογίζεται ότι φθάνει τις 250-300 χιλιάδες άτομα που απλώνονται σε αρκετά χιλιόμετρα κατά μήκος της παραλιακής λεωφόρου. Η επικοινωνία και η μετακίνηση μέσα σε τόσο κόσμο είναι δύσκολες και ενώ όπως είχε συμφωνηθεί έχει συγκροτηθεί ένα μπλοκ από αναρχικούς, αυτόνομους και αντιεξουσιαστές (περίπου 1.500-2.000 άτομα), πολλοί σύντροφοι δεν το γνωρίζουν ή αδυνατούν να φθάσουν μέχρι εκεί και συγκεντρώνονται σε άλλες μικρότερες ομάδες.
Νέες ταραχές ξεσπούν...
Η πορεία ήταν όντως εντυπωσιακή σε μέγεθος και πολυχρωμία, αλλά βεβαίως δεν ήταν δυνατό να ακολουθήσουν όλοι την παθητική στάση των ρεφορμιστών και των πασιφιστών που πορεύονταν σαν να μην είχε προηγηθεί τίποτα, φορώντας μαύρα περιβραχιόνια πένθους για τον Τζουλιάνι και φωνάζοντας συνθήματά για τη μεταρρύθμιση του συστήματος... Από τις 12 ήδη, πριν ακόμα ξεκινήσει η πορεία, αναφέρονται επεισόδια όταν ομάδες "tute nere" (όπως αναφέρουν τα ιταλικά μέσα τους αναρχικούς σε αντίθεση με τους λευκοφορεμένους Υa Basta) πραγματοποιούν σποραδικές επιθέσεις σε στόχους στις συνοικίες Μarassi στα βόρεια και Quarto στα ανατολικά.
Μια άλλη μεγαλύτερη ομάδα αναρχικών και αντιεξουσιαστών έχει συγκεντρωθεί μπροστά από το χώρο του Φόρουμ απέναντι από εκατοντάδες μπάτσους και μηχανοκίνητα. Γύρω στις 2:30 μ.μ. οι σύντροφοι τοποθετούν οδοφράγματα και επιχειρούν να επιτεθούν στις δυνάμεις της αστυνομίας με πέτρες και μολότοφ. Όσοι από τους συντρόφους που κινούνται παράλληλα με την πορεία το μαθαίνουν σπεύδουν εκεί. Αυτοκίνητα, κάγκελα καθώς και ο εξοπλισμός των τραπεζών χρησιμοποιούνται για οδοφράγματα, ενώ μεγάλες φωτιές βγαίνουν από τις τράπεζες απέναντι από το Φόρουμ. Οι αψιμαχίες με τους μπάτσους και τα οδοφράγματα απλώνονται σε όλη την γύρω περιοχή καθώς μικρές ομάδες συντρόφων ανεβαίνουν τη via Torino στην οποία προωθούνται και οι διμοιρίες από τη viale Β. Partigiane κινούμενες από τους παράδρομους.
Η πορεία η οποία με την έναρξη των συγκρούσεων είχε σταματήσει, συνεχίζει ανηφορίζοντας τη via Casaregis παράλληλα με την Torino. Οι διαδηλωτές στα μπλοκ των ρεφορμιστών προχωρούν μέσα από τα δακρυγόνα και αντικρύζοντας τους μπάτσους που εμφανίζονται από παντού, σηκώνουν τα χέρια ψηλά... Μερικά χιλιόμετρα πιο πίσω, στο τέλος της πορείας που προχωρά αργά στην παραλιακή λεωφόρο έχουν ξεσπάσει κι άλλες συγκρούσεις καθώς με το πέρασμα από το παρακείμενο διοικητήριο των καραμπινιέρων, το αναρχικό μπλοκ δέχεται επίθεση με ασφυξιογόνα από τους μπάτσους. Σύντομα οι επιθέσεις ενάντια στους αναρχικούς καθοδόν της πορείας γίνονται διαρκείς, τόσο από τις διμοιρίες που είναι παραταγμένες παράλληλα στην πορεία, όσο κι από τα περιπλέοντα σκάφη αλλά και τα ελικόπτερα που εκτοξεύουν ασφυξιογόνα. Το "μαύρο μπλοκ" στο τέλος της διαδήλωσης διαλύεται σε μικρότερες ομάδες που προωθούνται γρήγορα προς τα εμπρός για ν΄αποφύγουν τον εγκλωβισμό τους...
Πιο μπροστά, στο Φόρουμ αλλά και σε όλο σχεδόν το μήκος της corso Torino, όπου σημειώνονται συνεχείς μικροσυγκρούσεις, οι μπάτσοι προωθούνται και διακόπτουν ουσιαστικά την πορεία συγκεντρώνοντας "αύρες" και πολυάριθμες δυνάμεις μπροστά στους διαδηλωτές. Αυτοί που προβάλλουν αντίσταση υποχωρώντας στην προέλαση των μπάτσων είναι μερικές εκατοντάδες ενώ πίσω τους βρίσκονται ακινητοποιημένα πυκνά και πολυάριθμα μπλοκ διαδηλωτών. Η τελική έφοδος των μπάτσων είναι δολοφονική καθώς βομβαρδίζουν τη διαδήλωση με ασφυξιογόνα χημικά και επιταχύνουν τις αύρες κατευθείαν πάνω στο πλήθος που συνωστίζεται στην παραλιακή corso Italia. Ασφυξιογόνα ρίχνουν επίσης και τα ελικόπτερα, που ανεβοκατεβαίνουν μέχρι και 20 μέτρα πάνω από τους διαδηλωτές, καθώς και τα πλωτά της αστυνομίας από τη θάλασσα. Πολλές χιλιάδες άνθρωποι βρίσκονται χωρίς καμιά διέξοδο κάτω από τον απειλητικό βαρύ μεταλλικό ήχο των αυρών, ασφυκτικά συμπιεσμένοι με κίνδυνο να ποδοπατηθόυν μεταξύ τους, μέσα σε ένα άσπρο νέφος από τα αποπνικτικά χημικά. Υπάρχουν πολλοί τραυματίες και καταφθάνουν ασθενοφόρα...
Η πορεία συνεχίζεται από διάσπαρτες μικρές και μεγάλες ομάδες διαδηλωτών που υψώνουν τα χέρια στη θέα των μπάτσων και κινούνται βόρεια από τη via Casaregis ή άλλους παράλληλους δρόμους όπως η via Nizza. Την ίδια ώρα περίπου, περί τις 5 μ.μ. αναφέρονται νέα επεισόδεια στο Μarassi, κοντά στην πλατεία Ferraris όπου φθάνει η κεφαλή της πορείας. Πολύ πιο πίσω διάφορες ομάδες αναρχικών από το Μαύρο Μπλοκ στην ουρά της πορείας, μαζί με το μπλοκ των COBAS, χίλια άτομα περίπου, σχηματίζουν πορεία που αποσπάται από την παραλιακή και κινείται διαρκώς βόρεια ακολουθώντας μικρότερους δρόμους. Σπάζονται και καίγονται τράπεζες ενώ αναποδογυρίζονται οι κάδοι των σκουπιδιών για να δυσχεραίνεται η πρόσβαση των μπάτσων. Φωνάζονται συνθήματα όπως "Assassini" και "Genova Libera". Αρκετοί κάτοικοι από τα σπίτια τους προσφέρουν νερό στους διαδηλωτές, άλλοι τους αποδοκιμάζουν... Άλλες μικρότερες ομάδες εκδηλώνουν σποραδικές επιθέσεις σε διάφορα σημεία του άξονα corso Torino-corso Sardegna. Στις 6 μ.μ. το επίκεντρο των συγκρούσεων εντοπίζεται γύρω από τις σιδηροδρομικές γραμμές, κοντά στην πλατεία Alimonda. Περί τις 6:30 μ.μ. γίνεται συντονισμένη επίθεση των αστυνομικών δυνάμεων στην περιοχή αυτή και οι ομάδες των αντιστεκόμενων διαλύονται στους γύρω δρόμους όπου σημειώνονται αλλεπάλληλες μικρότερες αντιστάσεις.
Το μεγαλύτερο μέρος των αντιστεκόμενων κινείται βόρεια στη Sardegna ή παράλληλα με αυτή, στήνοντας πρόχειρα οδοφράγματα στις όχθες του ποταμού Bisagno, υποχωρώντας προς τη συνοικία Marassi κι ακόμη βορειότερα προς το Staglieno. Γύρω στις 7 μ.μ. το μεγαλύτερο μέρος των αντιστεκόμενων ομάδων από αναρχικούς, COBAS και νεολαίους έχει πλέον απωθηθεί από το κέντρο της πόλης όπου σταθεροποιείται η κατοχή από τις αστυνομικές δυνάμεις. Οι δρόμοι, γεμάτοι από διαλυμένα οδοφράγματα, καμένες τράπεζες και αυτοκίνητα, αδειάζουν από κόσμο και διατρέχονται από κλούβες και "αύρες" ενώ τα ελικόπτερα επιτηρούν τις τελευταίες ομάδες των διαδηλωτών που κατευθύνονται βόρεια...
Αστυνομοκρατία και συλλήψεις...
Από το απόγευμα, ο κόσμος αρχίζει ν'αναχωρεί μαζικά με πούλμαν και τρένα αποδοκιμάζοντας τους μπάτσους με το σύνθημα "Assassini". Η αστυνομοκρατία απλώνεται όσο η πόλη ερημώνει. Τα μεσάνυχτα οι μπάτσοι εισβάλλουν στα δύο γειτονικά σχολεία της οδού Battisti. Στο πρώτο, όπου είναι είναι εγκατεστημένα το Indymedia (εναλλακτική ενημέρωση στο Διαδίκτυο) και το γραφείο τύπου του GSF, προκαλούν καταστροφές και κατάσχουν οπτικοακουστικό υλικό. Στο δεύτερο, το σχολείο Diaz, που χρησιμοποιείται για κατάλυμα διαδηλωτών, ξεσπούν το σαδιστικό μένος τους, ξυλοκοπώντας άγρια και τραυματίζοντας σοβαρά όσους βρίσκουν μέσα. Εκεί συλλαμβάνονται 50 άνθρωποι, ενώ αρκετοί άλλοι καταφέρνουν να διαφύγουν κρεμασμένοι από σκαλωσιές.
Συνολικά, οι τραυματίες από τις συγκρούσεις ήταν αρκετές εκατοντάδες, ενώ από τις εκατοντάδες προσαγωγές πολλοί κακοποιήθηκαν βάναυσα στα αστυνομικά τμήματα και περίπου 300 διώκονται με κατηγορίες. Συλλήψεις δεν έγιναν μόνο στη ζώνη των επεισοδίων και στα καταλύματα των διαδηλωτών.
Αρκετές συλλήψεις έγιναν προληπτικά τις προηγούμενες ημέρες της συνόδου στη Γένοβα και κυρίως τις επόμενες, όπου εξαπολύθηκε ένα εκδικητικό ανθρωποκυνηγητό ατόμων που θεωρούνταν ύποπτα για συμμετοχή στο Μαύρο Μπλοκ. Δύο χαρακτηριστικές περιπτώσεις ήταν αυτή του Publix Theatre Caravan, μιας διεθνούς θεατρικής ομάδας που με το σύνθημα "No Borders-No Nations" ταξιδεύει από χώρα σε χώρα και συμμετέχει σε κάμπινγκ αλληλεγγύης στους μετανάστες, και αυτή μιας ομάδας Γερμανών, που συνελήφθησαν μετά από έρευνα στα αυτοκίνητά τους. Κριτήριο για αυτές τις συλλήψεις ήταν η κατοχή μαύρων ρούχων και αντικειμένων που θεωρήθηκαν ότι ανήκουν στην "εξάρτηση" του Μαύρου Μπλοκ. Όλοι κατηγορήθηκαν για "ανατρεπτική οργάνωση".
Οι τελευταίοι κρατούμενοι -τέσσερις Γερμανοί- αφέθηκαν ελεύθεροι στις 2 & 3 Οκτώβρη. Όλο αυτό το διάστημα μετά τα γεγονότα, μια Αναρχική Επιτροπή Αλληλεγγύης, που συγκροτήθηκε από αναρχικούς και αναρχοσυνδικαλιστές στη Γένοβα, δραστηριοποιήθηκε για την επικοινωνία με τους κρατούμενους και για την υλική τους στήριξη, καθώς και για την οργάνωση κινήσεων αλληλεγγύης (για επικοινωνία: anarcos@ghostmail. com).
Μια ακόμα επιτροπή αλληλεγγύης δραστηριοποιήθηκε και στη Γερμανία (genua.presse@uni.de) απ' όπου προέρχονταν πολλοί από τους συλληφθέντες συντρόφους.