Πέμπτη 9 Ιουλίου 2020 στις 19.00
Διαδήλωση ενάντια στην ψήφιση του νομοσχεδίου
Στο δρόμο θα σπάσει η απαγόρευση των διαδηλώσεων
Συγκεντρώσεις Τρίτη 7/7 και Πέμπτη 9/7
Το νομοσχέδιο που έφερε προς ψήφιση η κυβέρνηση, περιορίζει βάναυσα το δικαίωμα στη διαδήλωση, σε βαθμό που αγγίζει την ακύρωσή του. Οι διατάξεις δίνουν τη δυνατότητα στην αστυνομία να αποφασίζει ποιος μπορεί να διαδηλώνει, αλλά και να διαλύει διαδηλώσεις κατά τη διάρκειά τους. Προβλέπουν το ιδιώνυμο για συμμετοχή σε παράνομη διαδήλωση και αστική ευθύνη του «διοργανωτή» για ζημιές που ενδεχομένως γίνουν κατά τη διάρκεια μιας κινητοποίησης. Όλα αυτά αποσκοπούν στο να επιφέρουν μια μείζονα αλλαγή στο πεδίο των ελευθεριών:
Η δημόσια συνάθροιση από αυτονόητο δικαίωμα για τον καθένα μετατρέπεται σε «προνόμιο» που αποδίδεται κατά το δοκούν από το μηχανισμό καταστολής. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι κοινωνικές και πολιτικές ομάδες που υφίστανται τις σκληρότερες διακρίσεις και την αγριότερη καταστολή, βρίσκονται κατεξοχήν στο στόχαστρο του νομοσχεδίου.
Το νομοσχέδιο αποτελεί έκφραση της ανησυχίας των κυβερνώντων, αλλά και των "από πάνω" συνολικά, για έναν νέο γύρο κοινωνικής αναταραχής λόγω της διαχείρισης της οικονομικής κρίσης σε βάρος των φτωχών. Είναι χαρακτηριστική η διάταξη που περιορίζει ασφυκτικά τη δυνατότητα των αυθόρμητων διαμαρτυριών. Ωστόσο, πρέπει να δούμε σε αυτό την απόληξη μιας μακροχρόνιας προσπάθειας να καταργηθεί το «δημοκρατικό κεκτημένο» της Μεταπολίτευσης. Δηλαδή, το ανοιχτό πεδίο ελευθερίας που κατακτήθηκε χάρη στην εξέγερση του Πολυτεχνείου, την κατάρρευση της χούντας και την κοινωνική συνείδηση που διαμορφώθηκε τα επόμενα χρόνια. Τους ενοχλούσε και τους ενοχλεί να έχουν «οι από κάτω» φωνή. Γι' αυτό και θέλουν να τους φιμώσουν.
Την Τρίτη 7/7 στις 7:00 μ.μ. διαδηλώνουμε στα Προπύλαια για να μην ψηφιστεί το νομοσχέδιο.
Στηρίζουμε την κινητοποίηση των συνδικάτων του δημοσίου τομέα την Τετάρτη το μεσημέρι.
Συμμετέχουμε στην κινητοποίηση των εργατικών σωματείων και φορέων, την Πέμπτη 9/7, στις 7μμ στα Προπύλαια, και στις αντίστοιχες δράσεις σε όλη τη χώρα.
Να είναι σίγουροι οι κυβερνώντες ότι ούτε θα συμβιβαστούμε ούτε και θα υπακούσουμε στις απαγορεύσεις τους.
Συνάντηση για μια Αντικαπιταλιστική Διεθνιστική Αριστερά
Άμεση απόσυρση του νομοσχεδίου ενάντια στις διαδηλώσεις | Όλοι και Όλες στον δρόμο
Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας φέρνει προς διαβούλευση και ψήφιση το νομοσχέδιο ποινικοποίησης των διαδηλώσεων και συνολικότερα ποινικοποίησης της ριζοσπαστικοποίησης των εργατικών-λαϊκών αντιστάσεων. Το ''χουντικής έμπνευσης'' νομοσχέδιο, έρχεται σε μια περίοδο αποσυγκρότησης του ταξικού- λαϊκού κινήματος, μέσα στο πλαίσιο της νέας πολιτικής-οικονομικής κρίσης του καπιταλιστικού συστήματος που πυροδοτήθηκε από την πανδημία του κορωνοϊού. Στην προκειμένη περίπτωση, τα κατοχυρωμένα με ταξικούς-λαϊκούς αγώνες δημοκρατικά δικαιώματα κίνησης όπως και το όπλο της διαδήλωσης πρέπει να χτυπηθούν για να προετοιμαστεί το έδαφος της όξυνσης της κρατικής-φασιστικής-παρακρατικής τρομοκρατίας εξυπηρετώντας την μεθοδευόμενη ταξική αφαίμαξη και κοινωνική λεηλασία.
Η εξαρτημένη ντόπια ολιγαρχία γνωρίζει πως η συνέχιση της ταξικής της κυριαρχίας περνάει μέσα από το πατροπαράδοτο σχήμα εξάρτησης από το ξένο κεφάλαιο που ειδικά σε τέτοιες περιόδους βαθαίνει αλλά και μέσα από την καταλήστευση της εργατικής τάξης και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων. Αυτό το αντιδραστικό νομοσχέδιο με τις φασιστικές διατάξεις του, αποτελεί συνέχεια της διαδικασίας συγκρότησης ενός κράτους χωροφύλακα με μοναδικό σκοπό του την πρόληψη, τον έλεγχο και την πειθάρχηση μέσα από την καταστολή του εχθρού - εργαζόμενου λαού. Ενώ ταυτόχρονα θα δώσει νέο έδαφος στις φασιστικές-παρακρατικές δυνάμεις που ανασυγκροτούνται για να παίξουν τον ρόλο της παράλληλης καταστολής πλάι στα ένστολα κρατικά αδέρφια τους, με προστασία και κάλυψη από την δικαστική εξουσία και σε πλήρη σύμπνοια με τις ακροδεξιές τάσεις εντός της Νέας Δημοκρατίας, ως συνέχεια της 'φασιστικοποίησης' και αντιδραστικοποίησης του συστήματος.
Η αντίσταση και η πάλη απέναντι στο νομοσχέδιο αποτελεί ταξικό - αντιφασιστικό καθήκον, που πρέπει να συσπειρώσει κάθε αγωνιζόμενο, κάθε αγωνιστή και αντιφασίστα, κάθε απλό προοδευτικό άνθρωπο της δουλειάς. Καλούμε την Πέμπτη 9 Ιουλίου στα Προπύλαια στις 19:00 σε συγκέντρωση και πορεία ενάντια στο νομοσχέδιο που κατατίθεται προς ψήφιση.
Συγκέντρωση- Πορεία: Πέμπτη 9 Ιούλη, 19:00 Προπύλαια
ΑΜΕΣΗ ΑΠΟΣΥΡΣΗ ΤΟΥ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΙΣ ΔΙΑΔΗΛΩΣΕΙΣ
ΜΑΖΙΚΗ ΔΥΝΑΜΙΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΗ ΚΑΙ ΠΑΡΑΚΡΑΤΙΚΗ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ
Λαϊκή Αντιφασιστική Δράση
Συγκέντρωση-Πορεία ενάντια στην απαγόρευση/ποινικοποίηση των διαδηλώσεων
Η κυβέρνηση της ΝΔ ασκώντας την ακροδεξιά πολιτική της επιτίθεται στα δικαιώματα και τις ελευθερίες μας με το νέο αντιδημοκρατικό νόμο απαγόρευσης των διαδηλώσεων. Έχοντας ήδη περάσει νόμους κατάργησης του ασύλου και περιορισμού των απεργιών, ενώ επιβάλλει την αστυνομοκρατία για κάθε μέτρο αντιμεταναστευτικό, αντεργατικό, αντιπεριβαλλοντικό μέτρο που περνάει, τώρα επιδίδεται σε αντικομμουνισμό και ανοίγει ξανα το δρόμο σε εθνικιστικές και φασιστικές συγκεντρώσεις. Πρόκειται για μια ολομέτωπη επίθεση προς τις οργανώσεις των εργατών, παράλληλα εκφοβισμό των αγωνιστών και της νεολαίας. Η ΝΔ προσπαθεί να χτίσει Κράτος Έκτακτης Ανάγκης χωρίς αντιστάσεις συνεχίζοντας το "δόγμα σοκ", το ταξικό εργατικό κίνημα πρέπει να δείξει μηδενική ανοχή και υποχώρηση.
Μείναμε στο δρόμο του αγώνα ενάντια στην πανδημία της ακροδεξιάς, παραμένουμε στο δρόμο του αγώνα για τα δικαιώματα και τις ελευθερίες των εργαζομένων, της νεολαίας, των μεταναστών και των προσφύγων. Ενάντια στην αστική αντεπανάσταση, για την ανατροπή του καπιταλισμού.
Κάτω τα χέρια από τις διαδηλώσεις - Ο χουντικός νόμος θα μείνει στα χαρτιά
Η ΟΡΜΑ καλεί στις διαδηλώσεις προς τη Βουλή την Τρίτη 7/7 & Πέμπτη 9/7, στις 7μμ στα Προπύλαια.
Η απαγόρευση των διαδηλώσεων δεν θα περάσει
Το νομοσχέδιο με τίτλο «Δημόσιες υπαίθριες συναθροίσεις και άλλες διατάξεις» βρίσκεται ήδη στη Βουλή από τη Δευτέρα προς επεξεργασία στην κοινοβουλευτική Επιτροπή Δημόσιας Διοίκησης, Δημόσιας Τάξης και Δικαιοσύνης και αναμένεται να ψηφιστεί με συνοπτικές διαδικασίες την ερχόμενη Πέμπτη, 9 Ιουλίου.
Πρόκειται για ένα νομοσχέδιο που ουσιαστικά επιτρέπει την άσκηση του συνταγματικού δικαιώματος του συνέρχεσθαι (άρθρο 11 Συντάγματος) μόνο με την άδεια της αστυνομίας!!! Αυτό από μόνο του σημαίνει την de facto άρση του, ακριβώς γιατί τα δικαιώματα ασκούνται ελεύθερα και χωρίς άδεια των αρχών. Αυτή είναι η θεμελιώδης αξία των δικαιωμάτων. Μόνο σε χουντικά καθεστώτα υπάρχουν τέτοιες εξαιρέσεις όπως, επίσης, και σε καταστάσεις εκτάκτου ανάγκης. Και εκεί ακριβώς βρισκόμαστε. Σε μια μόνιμη κατάσταση εξαίρεσης που συστηματικά βάζει το ένα δικαίωμα πίσω από το άλλο στον γύψο, διευρύνοντας συνεχώς το πεδίο των περιορισμών και των εξαιρέσεων.
Προληπτική απαγόρευση
Στο ν/σ που αντιγράφει σχεδόν κατά γράμμα τα σχετικά χουντικά διατάγματα του 1971-2, παρατίθεται μια ατελείωτη σειρά λόγων, βάσει των οποίων η αστυνομία μπορεί να απαγορεύσει τη διεξαγωγή μιας συγκέντρωσης τόσο προληπτικά, όσο και κατά τη διάρκειά της. Προσοχή, η αστυνομία, όχι ο εισαγγελέας. Ιδού λοιπόν πότε απαγορεύεται μια διαδήλωση:
- Αν δεν έχει ανακοινωθεί στην ηλεκτρονική πλατφόρμα που θα δημιουργηθεί επ' αυτού, και στην οποία θα πρέπει να ορίζεται «διοργανωτής» (φυσικό ή νομικό πρόσωπο), ώρα και σημείο έναρξης και λήξης, δρομολόγιο πορείας, αριθμός συμμετεχόντων και σκοπός. (άρθρο 3, παρ 1&2) Το ν/σ προβλέπει την περίπτωση «αυθόρμητης υπαίθριας συνάθροισης» που, όμως, η αδειοδότησή της επαφίεται στη διακριτική ευχέρεια της αστυνομίας, προϋπόθεση που μπορεί να ερμηνευθεί κατά το δοκούν κι αυθαίρετα! Η διαδικασία αδειοδότησης και σε αυτήν την έκτακτη περίπτωση είναι η ίδια, με τη διαφορά ότι γίνεται επί τόπου (δήλωση «οργανωτή» κ.ο.κ.) και «εφόσον δεν διαφαίνονται κίνδυνοι διασάλευσης της δημόσιας ασφάλειας ή σοβαρής διατάραξης της κοινωνικοοικονομικής ζωής» (άρθρο 3, παρ 3).
- Ακόμα και έτσι όμως, όπως αναλυτικά ορίζει το άρθρο 7.1, «επικείμενη δημόσια υπαίθρια συνάθροιση μπορεί να απαγορευθεί αν: "α) επαπειλείται σοβαρός κίνδυνος για τη δημόσια ασφάλεια, λόγω ιδιαιτέρως πιθανής διάπραξης σοβαρών εγκλημάτων, ιδίως, κατά της ζωής, της σωματικής ακεραιότητας, της ιδιοκτησίας και της πολιτειακής εξουσίας». Εδώ δεν πρόκειται για πράξεις που έχουν τελεσθεί, αλλά για την πιθανότητα να τελεστούν. Εδώ συντελείται η κατάρρευση κάθε έννοιας δικαίου. Η αστυνομία, χωρίς καν εισαγγελική εντολή, μπορεί να απαγορεύει, αφού πρώτα θα επικαλεστεί τι θα συμβεί στο μέλλον, οποιαδήποτε συγκέντρωση που δεν θα κάνει κέφι, τελεία και παύλα. Αυτή ακριβώς είναι η ουσιαστική απαγόρευση των διαδηλώσεων.
- Αλλά ακόμα κι αν δεν "επαπειλείται» πιθανή τέλεση αξιόποινων πράξεων, σύμφωνα πάντα με την αστυνομία, τότε μπορεί να απαγορευτεί μια συγκέντρωση, γιατί πιο πεζούς λόγους όταν πχ «απειλείται σοβαρή διατάραξη της κοινωνικοοικονομικής ζωής σε ορισμένη περιοχή». (άρθρο 7.1.β) Αυτό μπορεί να το επικαλείται ο κάθε έμπορος, μαγαζάτορας, επιχειρηματίας, ταξιτζής, πολίτης, καταναλωτής, δήμαρχος κ.ο.κ. και να ζητάει την απαγόρευση της οποιαδήποτε συγκέντρωσης, κι όποιος γενικώς ενοχλείται - και είναι δεδομένο ότι η έννοια της διαμαρτυρίας θα ενοχλεί κάποιους άλλους - μπορεί να απαιτεί την απαγόρευσή της και μάλιστα προληπτικά και «πιθανολογώντας».
Απαγόρευση αντισυγκεντρώσεων
- Ακόμα ένας λόγος για απαγόρευση, προκύπτει σύμφωνα με το σημείο γ του ίδιου άρθρου όταν «Πρόκειται για δημόσια υπαίθρια συνάθροιση, ο σκοπός της οποίας αντιτίθεται προς τον σκοπό ήδη προγραμματισμένης γνωστοποιηθείσας κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 3 και μη απαγορευθείσας συνάθροισης που πραγματοποιείται ή βρίσκεται σε εξέλιξη στην ίδια περιοχή ή εγγύς της ίδιας περιοχής και κατά το αυτό χρονικό διάστημα». Έτσι, αντιφασιστικές ή αντιεθνικιστικές συγκεντρώσεις από δω και στο εξής απαγορεύονται. Προφανώς οι «προγραμματισμένες» και ανακοινωμένες, όπως ορίζει ο νόμος, συγκεντρώσεις δεν αφήνουν και πολλές αμφιβολίες για το ποιόν των οργανωτών τους ως της 5η φάλαγγας του συστήματος.
Απαγόρευση λόγω αριθμού διαδηλωτών ή περιοχής
- Η ΕΛΑΣ, αν δεν αρκούν τα παραπάνω, θα έχει το δικαίωμα να απαγορεύει προκαταβολικά μια διαδήλωση με βάση τον… «εκτιμώμενο αριθμό συμμετεχόντων» ή «την περιοχή πραγματοποίησής της»!!! Εδώ ο νομοθέτης αφήνει τη φαντασία του κάθε χωροφύλακα να οργιάσει. Πάνω (ή κάτω;) από ένα νούμερο διαδηλωτών μπορεί κάλλιστα να θεωρηθεί ως επικίνδυνος (ή ανεπαρκής;) όπως, επίσης, και η περιοχή. Αλήθεια σε ποιες περιοχές αναφέρεται ο ποιητής; Σύμφωνα πάντως με το άρθρο 2 παρ. 10, ένας από τους περιορισμούς αφορά τη «μη παρακώλυση της κυκλοφορίας και της πρόσβασης σε δημόσιες υπηρεσίες, οργανισμούς κοινής ωφέλειας και νοσηλευτικά ιδρύματα». Σ' αυτήν την περίπτωση και μόνο υπάγονται οι μισές συγκεντρώσεις έξω από υπουργεία και δημόσιες υπηρεσίες. Και ποιο είναι το νούμερο των συγκεντρωμένων που επιτρέπεται; 10.000, 1.000, 100, 10; Γιατί δεν υπάρχει τίποτα συγκεκριμένο στις δυο αυτές προϋποθέσεις; Πόσο κουτόχορτο χρειάζεται να φάει κάνεις για να πιστέψει ότι το χουντοδεξιό παρακράτος που βρίσκεται στο Μαξίμου δεν έχει καταργήσει με έναν νόμο το άρθρο 11 του Συντάγματος;
- Στο Άρθρο 8 ορίζονται οι Περιορισμοί της διαδήλωσης στον βαθμό που έχει πάρα ταύτα επιτραπεί. «Επιτρέπεται η επιβολή περιορισμών σε σχέση με επικείμενη ή σε εξέλιξη δημόσια υπαίθρια συνάθροιση, εάν πιθανολογείται ότι η διεξαγωγή της θα διαταράξει δυσανάλογα την κοινωνικοοικονομική ζωή της συγκεκριμένης περιοχής, λόγω του αριθμού των συμμετεχόντων ή των ειδικότερων κυκλοφοριακών και άλλων ιδιαίτερων τοπικών συνθηκών». Αυτό σημαίνει ότι μικρές σε όγκο συγκεντρώσεις θα περιορίζονται σε μια λωρίδα ή στο πεζοδρόμιο.
Διάλυση χωρίς εισαγγελέα
- Στον βαθμό που οι διαδηλωτές δεν συμμορφώνονται προς τα υποδείξεις της αστυνομίας και ο διοργανωτής δεν συνεργάζεται, τότε η συγκέντρωση θα διαλύεται όπως ορίζει το άρθρο 9. Εννοείται ότι την απόφαση λαμβάνει η αστυνομία και όχι ο εισαγγελέας. Αποφασίζομεν και διατάσσομεν! Ο ορισμός του αστυνομικού κράτους.
Ιδιώνυμο αδίκημα η συμμετοχή σε διαδήλωση χωρίς άδεια
Εδώ οι ευθύνες είναι ποινικές και αστικές. Στην περίπτωση συμμετοχής σε διαδήλωση χωρίς αστυνομική άδεια ή όσοι δεν συμμορφώνονται προς τους περιορισμούς, απειλούνται με φυλάκιση ενός έτους. Επίσης «Όσοι αλλοιώνουν ή επιχειρούν να αλλοιώσουν με βιαιοπραγίες τον ειρηνικό χαρακτήρα δημόσιας υπαίθριας συνάθροισης ή τέλεσαν βιαιοπραγίες, τιμωρούνται με φυλάκιση μέχρι δύο (2) ετών, αν οι πράξεις τους δεν τιμωρούνται βαρύτερα με άλλη διάταξη», (Άρθρο 13). Πρόκειται για διατάξεις που μετατρέπουν τη συμμετοχή σε διαδήλωση σε ιδιώνυμο αδίκημα ορίζοντας ποινές που σε καμία περίπτωση δεν αναλογούν στην υποτιθέμενη παράβαση.
Επιπλέον, στο ίδιο άρθρο ο «οργανωτής δημόσιας υπαίθριας συνάθροισης ευθύνεται για την αποζημίωση όσων υπέστησαν βλάβη της ζωής, της σωματικής ακεραιότητας και της ιδιοκτησίας από τους συμμετέχοντες στη δημόσια υπαίθρια συνάθροιση». Εδώ το κράτος φορτώνει στον «οργανωτή» όλες τις «βλάβες» και τις ζημιές, που συνήθως προκύπτουν από το κατασταλτικό μένος της αστυνομίας και των ασφαλιτών, με εξοντωτικές αστικές αποζημιώσεις, έτσι ώστε να γίνεται πρακτικά αδύνατο να καλεστεί μια συγκέντρωση. Άλλωστε ο οργανωτής δεν θα δηλώνει απλώς το όνομά του, αλλά πλήρη φορολογικά στοιχεία προκειμένου να του αποδοθούν άμεσα τα κερατιάτικα της αστυνομικής τρομοκρατίας, (άρθρο 13, 4).
«Οργανωτής» σε ρόλο χαφιέ της αστυνομίας
Για να απαλλαχθεί από τις ευθύνες που του αποδίδει ο νομοθέτης, ο «οργανωτής» θα υποχρεούται σύμφωνα με το άρθρο 4.γ να «ορίζει επαρκή αριθμό ατόμων, τα οποία παρέχουν συνδρομή στην περιφρούρηση της συνάθροισης» και θα πρέπει να «συνεργάζεται άμεσα με την αρμόδια αστυνομική ή λιμενική αρχή και συμμορφώνεται στις υποδείξεις τους παρέχοντας τη συνδρομή του στην προσπάθεια για την τήρηση της τάξης» (4.α) καθώς και να «ενημερώνει τους μετέχοντες στη συνάθροιση για την υποχρέωσή τους να μην φέρουν αντικείμενα πρόσφορα για την άσκηση βίας και ζητά την παρέμβαση της αρμόδιας αστυνομικής ή λιμενικής αρχής για την απομάκρυνση ατόμων που φέρουν τέτοια αντικείμενα»! (4.β) Εδώ δεν μιλάμε για «οργανωτή» αλλά για συνεργάτη της αστυνομίας και περιφρούρηση σε επικουρικό ρόλο παρακρατικού. Εδώ η ακροδεξιά κουστωδία του Μαξίμου επιχειρεί να γελοιοποιήσει τις οργανωμένες δυνάμεις του κινήματος και να τις μετατρέψει σε καταδότες και χαφιέδες της αστυνομίας. Είναι προφανές ότι με το άρθρο αυτό ποινικοποιούνται όλα τα μέσα με τα οποία μπορεί μια διαδήλωση να αυτοπροστατευθεί (προστατευτικές μάσκες για δακρυγόνα, σημαίες κλπ). Ας ξεκαθαριστεί αυτό μια και καλή, οι οργανώσεις του κινήματος περιφρουρούν τις εκδηλώσεις τους και τον κόσμο που συμμετέχει σε αυτές από τις δυνάμεις καταστολής, τους ασφαλίτες και τις παρακρατικές ακροδεξιές και φασιστικές συμμορίες που δρουν επικουρικά δίπλα στην αστυνομία. Είναι φύσει αδύνατο να υπάρχει η παραμικρή συνεργασία με τις κρατικές και παρακρατικές οργανώσεις του συστήματος. Το να μπαίνει μια τέτοια προϋπόθεση για τη διεξαγωγή των διαδηλώσεων και εν γένει για τη χρήση του δικαιώματος του συνέρχεσθαι από το κράτος, ισοδυναμεί με την κατάργησή του αλλά και με την διαπόμπευση της αριστεράς και ολόκληρου του κινήματος που μάχεται ενάντια στην καταπίεση και την εκμετάλλευση.
Δεν θα περάσει
Είναι προφανές ότι οι προϋποθέσεις που τίθενται στο νομοσχέδιο αυτό καθιστούν απαγορευτικό το δικαίωμα του συνέρχεσθαι υπό στοιχειώδεις όρους αξιοπρέπειας. Η κυβέρνηση, έχοντας ήδη την εμπειρία της απαγόρευσης κυκλοφορίας επί των ημερών του κορωνοϊού, ετοιμάζεται να προσθέσει δίπλα στην κατάργηση του ασύλου και τον ασφυχτικό περιορισμό του δικαιώματος στην απεργία, την ουσιαστική απαγόρευση των διαδηλώσεων, εκτός κι αν αυτές διοργανώνονται από δυνάμεις προσκείμενες στην εξουσία και το σύστημα. Την ώρα που οι δυνάμεις καταστολής αλωνίζουν στους δρόμους, αποκτούν ένα ισχυρότατο νομικό όπλο που τους λύνει κυριολεκτικά τα χέρια. Ενώ μέχρι τώρα διέλυαν συγκεντρώσεις στη ζούλα, παραβιάζοντας ακόμα και τον αστικό νόμο και στήνοντας ψευδοκατηγορητήρια που πολλές φορές κατέρρεαν στα δικαστήρια, τώρα μπορούν να το κάνουν εφαρμόζοντας απλά τον νόμο και χωρίς να κατηγορηθούν για κατάχρηση εξουσίας. Ταυτόχρονα οι διαδηλώσεις, πλέον, γίνονται πέραν των ποινικών διώξεων, αντικείμενο διοικητικών προστίμων και αγωγών για αποζημιώσεις απροσδιορίστου μεγέθους, αφού ο κάθε βαλτός νοικοκυραίος θα μπορεί να στρέφεται κατά του «οργανωτή» ζητώντας ό,τι αποζημίωση του κατέβει στο κεφάλι, στήνοντας εκτός των άλλων και μια βιομηχανία διώξεων αυτού του είδους εξοντώνοντας οικονομικά τους αγωνιστές και τις οργανώσεις του κινήματος.
Το νομοσχέδιο αυτό επιχειρεί να βάλει ένα τέλος όχι μόνο στις συλλογικές διαμαρτυρίες, αλλά να εξαφανίσει την αριστερά και το κίνημα από το δημόσιο χώρο. Στην εποχή της κορωνοϋστερίας και της τηλεμαλ…κίας ας μην νομίσει κανείς ότι η ταξική πάλη μπορεί να συνεχιστεί στο κυβερνοδίκτυο. Αν ήταν έτσι, η κυβέρνηση δεν θα επιχειρούσε ταυτόχρονα με το τηλεκουτόχορτο να ανακαταλάβει και να θέσει υπό πλήρη έλεγχο κάθε σπιθαμή φυσικού χώρου και κάθε έδαφος αναπαραγωγής του κινήματος.
Η μάχη ενάντια στην απαγόρευση των διαδηλώσεων είναι μάχη ύπαρξης για την αριστερά και το κίνημα.
Τα δικαιώματα δεν ασκούνται α λα καρτ, ούτε με την άδεια της αστυνομίας. Το χουντικής έμπνευσης νομοσχέδιο για τις διαδηλώσεις είναι αντισυνταγματικό, αντιδημοκρατικό και παράνομο. Ως εκ τούτου δεν μπορεί να γίνει ανεκτό, ακόμα και αν περάσει από τη βουλή. Πρόκειται για μια αποφασιστική τομή που επιχειρεί να κλείσει μια ολόκληρη εποχή, κατά την οποία το δικαίωμα στη διαμαρτυρία θεωρούταν αυτονόητο και αδιαπραγμάτευτο. Οι απόγονοι της Χ των ταγμάτων ασφάλειας και της χούντας έρχονται τώρα να πάρουν τη μεγάλη ιστορική ρεβάνς. Ήρθε η ώρα για την αριστερά που δεν κοιμάται όρθια, για την αριστερά που δεν διανοείται να συμμορφώνεται με τις υποδείξεις του κάθε ασφαλιτάκου και των χαφιέδων του, για την αριστερά που τιμά τους νεκρούς της, να υπερασπιστεί μέχρι τέλους τα εργαλεία της ύπαρξής της, το δικαίωμα να καταγγέλλει την αδικία, την καταπίεση και την εκμετάλλευση. Σήμερα η διαδήλωση, αύριο η ελευθερία στη γνώμη.
Η κυβέρνηση της αστικής αντεπανάστασης σπέρνει ανέμους. Ας θερίσει θύελλες…
Όλες-οι στις συγκεντρώσεις Τρίτη 7/7 και Πέμπτη 9/7 στα Προπύλαια 7μμ
Κομμουνιστική Επαναστατική Δράση ★ Avantgarde
ΝΑ ΚΑΤΑΡΓΗΣΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΠΡΑΞΗ ΚΑΙ ΜΕ ΑΓΩΝΕΣ ΤΟ ΝΕΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΥ ΤΩΝ ΔΙΑΔΗΛΩΣΕΩΝ
Το επόμενο διάστημα αναμένεται να ψηφιστεί το νομοσχέδιο ελέγχου, περιορισμού και καταστολής των διαδηλώσεων που έφερε προς ψήφιση η κυβέρνηση. Τα άρθρα του συγκεκριμένου νομοσχεδίου, μέσα σε άλλα, προβλέπουν:
Την έγκαιρη γνωστοποίηση οποιασδήποτε δημόσιας συνάθροισης ως προϋπόθεση πραγματοποίησής της. Οι μπάτσοι θα μπορούν να παρίστανται σε συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας, να τις απαγορεύουν αλλά και να τις διαλύουν αν κρίνουν ότι προκύπτει "σοβαρός κίνδυνος για τη δημόσια ασφάλεια" ή «αν απειλείται σοβαρή διατάραξη της κοινωνικοοικονομικής ζωής». Πιο συγκεκριμένα θα είναι στην κρίση των μπάτσων να αποφασίζουν το πότε μία διαδήλωση θα περιορίζεται ή θα ακολουθεί δρομολόγια με πιο μικρούς δρόμους κάτι που θα ισχύει ακόμα και στις συγκεντρώσεις αν αυτές έχουν παρόμοιο αντίκτυπο στην "κοινωνικοοικονομική ζωή". Διάλυση μιας διαδήλωσης έχουμε είτε αυτή δεν έχει γνωστοποιηθεί ή δεν έχει οριστεί οργανωτής από τους συμμετέχοντες, είτε αυτή έχει κριθεί παράνομη, είτε αν κατά τη διάρκεια της υπάρχουν ακόμα και φθορές πλημμεληματικού χαρακτήρα.
Οι συγκεντρώσεις μπορούν να απαγορεύονται και να διαλύονται επίσης αν αντιτίθενται σε κάποια άλλη συγκέντρωση η οποία έχει νόμιμα καλεστεί (κάτι που αποτελεί μία φωτογραφική διάταξη του κράτους για να προστατεύει τους φασίστες καθώς εδώ και δεκαετίες στις περισσότερες απόπειρες τους να βρεθούν στο δρόμο συναντούσαν μαζικές αντιφασιστικές συγκεντρώσεις).
Σημασία έχει να αναφέρουμε το πώς το νομοσχέδιο προσδιορίζει το ρόλο του οργανωτή ο οποίος θα πρέπει να ακολουθεί τις υποδείξεις των μπάτσων παρέχοντας τη συνδρομή του για την τήρηση της τάξης και την ομαλή πραγματοποίηση της συνάθροισης ενώ υποχρέωση του θα είναι και να ενημερώνει τους συμμετέχοντες ότι δεν μπορούν να έχουν αντικείμενα που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για άσκηση βίας και να ζητά την παρέμβαση των αρχών για να απομακρύνουν άτομα που φέρουν τέτοια αντικείμενα. Σε αντίθετη περίπτωση ο οργανωτής θα ευθύνεται και για την αποζημίωση όσων υπέστησαν βλάβη της ζωής, της σωματικής ακεραιότητας και της ιδιοκτησίας από τους συμμετέχοντες στη συνάθροιση.
Τέλος, η συμμετοχή σε διαδήλωση που κρίθηκε παράνομη ή δεν πήρε άδεια διώκεται με ιδιώνυμο με ποινή ως 1 έτος ενώ πακέτο με το νομοσχέδιο, έρχεται και η σύσταση της Διεύθυνσης Πρόληψης της Βίας, υπηρεσία που θα υπάγεται στο υπουργείο προστασίας του πολίτη και η οποία θα συντονίζει κρατικούς μηχανισμούς για να δομηθεί "ένα ισχυρό δίκτυο συνεργασίας με στόχο την καταπολέμηση ποικίλων μορφών και εκφάνσεων της βίας, όπως η ριζοσπαστικοποίηση, ο βίαιος εξτρεμισμός, η ενδοοικογενειακή, έμφυλη και η ενδοσχολική βία".
Οι καπιταλιστές φοβούνται και το κράτος παίρνει τα μέτρα του…
Η πανδημία επιτάχυνε αλλά και αποκάλυψε το βάθος της καπιταλιστικής κρίσης που δεν μπόρεσε ποτέ να ξεπεραστεί. Το παγκόσμιο ΑΕΠ υπολογίζεται από το ΔΝΤ ότι θα μειωθεί κατά 3% ενώ οι αντίστοιχοι αριθμοί για Η.Π.Α. και Ε.Ε. αυξάνονται στο 5,9% και 7,5% αντίστοιχα. Για την Ελλάδα η πρόβλεψη φτάνει το 10% ενώ το χρέος αναμένεται να φτάσει στο 200% του ΑΕΠ. Οι αριθμοί είναι χαρακτηριστικοί και για την έκταση της κρίσης αν αναλογιστεί κανείς ότι στην κρίση του 2009, που επηρέασε λιγότερες οικονομίες, η μείωση του παγκόσμιου ΑΕΠ ήταν της τάξης του 0,1%.
Είναι οι ίδιοι αριθμοί που μεταφράζονται με έναν πολύ συγκεκριμένο τρόπο για την παγκόσμια εργατική τάξη. Είναι οι περίπου 1.200.000 εγγεγραμμένοι άνεργοι στην Ελλάδα, είναι οι περισσότεροι από 40.000.000 άνεργοι στις ΗΠΑ, είναι η απότομη μετατόπιση μεγάλης μερίδας του παγκόσμιου πληθυσμού κάτω από τα όρια της φτώχειας για να συνοδέψει τους επίσης πολλούς που δεν κατάφεραν να φύγουν από αυτό το σημείο εδώ και πάνω από μία δεκαετία. Είναι η άγρια λεηλασία χωρών της περιφέρειας που έρχεται σαν επιστέγασμα της βαρβαρότητας των ιμπεριαλιστικών πολέμων και επεμβάσεων που ανοίγουν το δρόμο για καταλήστευση του πλούτου τους και την άγρια εκμετάλλευση της φτηνής εργατικής τους τάξης.
Είναι τα δισεκατομμύρια που δίνονται για αγορά πολεμικού εξοπλισμού, για ανακεφαλαιοποιήσεις των τραπεζών, για πληρωμή ενός χρέους που δεν γίνεται να ξεπληρωθεί αλλά και τα δισεκατομμύρια που γλιτώνουν οι εφοπλιστές και οι βιομήχανοι που δε φορολογούνται ή αγοράζουν ενέργεια σε ελάχιστο κόστος. Ταυτόχρονα είναι και τα εκατομμύρια για να αγοραστούν νέα χημικά και εξοπλισμός για τους μπάτσους ή ακόμα και ζαρντινιέρες και παγκάκια για το Δήμο της Αθήνας. Είναι οι ιδιωτικοποιήσεις που γίνονται με ταχύτατους ρυθμούς και η αύξηση του κόστους ζωής που συνεπάγονται. Είναι τα 500 ευρώ μισθός που παίρνουμε, το μεγαλύτερο μέρος του οποίου καταλήγει στο νοίκι. Είναι η χωρίς προηγούμενο λεηλασία του φυσικού κόσμου, των βουνών και των θαλασσών που οικοπεδοποιούνται και αγοράζονται κοψοχρονιά από τους καπιταλιστές, οι οποίοι μπροστά στο κέρδος δε διστάζουν να αφήσουν πίσω τους κυριολεκτικά "καμμένη γη". Είναι το ότι οι αστοί δεν μπορούν να πιάσουν τα επιθυμητά ποσοστά κέρδους και για να το πετύχουν αυτό δε θα διστάσουν όχι μόνο να φέρουν νέα μνημόνια έναντι του επικείμενου δανεισμού από το ταμείο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. αλλά να μας οδηγήσουν σε συνθήκες μαζικής και σκληρής φτώχειας, απόλυτης κρατικής καταστολής και όξυνσης του κοινωνικού και ταξικού πολέμου στα μετόπισθεν για να συνοδεύσει τις νέες ιμπεριαλιστικές διαμάχες για τη μοιρασιά της πίτας, διαμάχες μέσα στις οποίες και η Ελλάδα επιχειρεί να παίξει έναν όλο και πιο ενεργό ρόλο με τη φιλοξενία ΝΑΤΟικών βάσεων, με τη στενή συνεργασία με το Ισραήλ που συνεχίζει να αιματοκυλά τους Παλαιστίνιους αλλά και με την αποστολή οπλισμού και δυνάμεων σε Λιβύη και Σαουδική Αραβία.
Είναι όλα τα παραπάνω που έρχεται να προστάτεψει το νέο νομοσχέδιο για τις διαδηλώσεις, και το οποίο δένει οργανικά με το μοτίβο των νόμων περιστολής του δικαιώματος στην απεργία, του φακελώματος των σωματείων, των αντιτρομοκρατικών νόμων, των εκκενώσεων των καταλήψεων, της αστυνομικής βίας στους δρόμους, του άγριου κυνηγητού στους μετανάστες στα σύνορα και στις πόλεις.
Το κράτος έχει συνέχεια αλλά και εμπειρία και φοβάται αυτό που μπορούμε να γίνουμε, αυτό που έγιναν για ολόκληρες βδομάδες οι προλετάριοι, οι αποκλεισμένοι, οι φτωχοδιάβολοι στις ΗΠΑ αυτό τον καιρό για να πάρουν τη σκυτάλη από τους εξεγερμένους της Λατινικής Αμερικής που κατά εκατομμύρια κατέβαιναν στο δρόμο πριν λίγους μήνες φωνάζοντας "Εμφύλιος πόλεμος". Γιατί, παρά τα αφηγήματα περί τέλους της ιστορίας και καπιταλιστικού μονόδρομου, οι εξεγέρσεις της εποχής μας, συνεχίζουν να προκαλούν τρόμο στις άρχουσες τάξεις. Την ίδια στιγμή που για το παγκόσμιο προλεταριάτο παίζουν το ρόλο της αφύπνισης, πολύτιμης πείρας αλλά και του καλέσματος για την πολιτική του οργάνωση, το απαραίτητο στοιχείο που θα φέρει τις νικηφόρες επαναστάσεις του μέλλοντος.
Φοβούνται λοιπόν, και πολύ καλά κάνουν, την οργανωμένη και αποφασισμένη εργατική τάξη, τον οργανωμένο και αποφασισμένο λαό σε μια στιγμή που η κοινωνική πλειοψηφία σπρώχνεται στην ακραία φτώχεια και τους πολέμους και που οι καπιταλιστές είναι ανίκανοι να δώσουν ακόμα και στοιχειώδεις προτάσεις για το μέλλον της ανθρωπότητας και του πλανήτη.
Έτσι γίνεται από εμάς αντιληπτός αυτός ο νόμος ο οποίος έρχεται ως φυσική συνέχεια της οικονομικής και κοινωνικής κατάστασης αλλά και των σημερινών αλλά ρευστών ταξικών συσχετισμών. Σε αυτόν αλλά και σε όλους τους άλλους αγώνες της συγκεκριμένης περιόδου, είτε αφορούν την καταστολή και τα εργασιακά μας δικαιώματα, είτε αφορούν την υπεράσπιση της δημόσιας υγείας και παιδείας και την προστασία του φυσικού κόσμου, κάθε σωματείο, κάθε συνέλευση γειτονιάς, κάθε επαναστατική και εργατική συλλογικότητα και οργάνωση να βγει μπροστά, με σχέδιο, αποφασιστικότητα, μετωπική λογική και να σπάσει στην πράξη αυτό αλλά και κάθε άλλο νομοσχέδιο-αλυσίδα που μας έχει περαστεί.
ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΘΑ ΚΡΙΘΕΙ ΤΟ ΔΙΚΙΟ!
ΝΑ ΟΡΓΑΝΩΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΤΑΞΙΚΗ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΧΕΙ ΚΗΡΥΧΘΕΙ!
Στηρίζουμε τις διαδηλώσεις ενάντια στο νομοσχέδιο περιορισμού των διαδηλώσεων:
- Αθήνα: Τρίτη 7 και Πέμπτη 9 Ιουλίου στις 19:00 στα Προπύλαια
- Θεσσαλονίκη: Πέμπτη 9 Ιουλίου 19:00 Άγαλμα του Βενιζέλου
Ταξική Αντεπίθεση (Ομάδα Αναρχικών και Κομμουνιστών)
Κάλεσμα της Συνέλευσης NO PASARAN! στη διαδήλωση της Πέμπτης 9/7
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ
ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗΣ ΚΑΙ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗΣ ΤΩΝ ΔΙΑΔΗΛΩΣΕΩΝ
Ο ΜΟΝΟΣ ΔΡΟΜΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΔΡΟΜΟΣ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ
Κλείνοντας έναν χρόνο διακυβέρνησης η ΝΔ εντείνει τον κατασταλτικό σχεδιασμό προς τον κόσμο του αγώνα και συνολικότερα απέναντι στην κοινωνία, με το νέο χουντικό νομοσχέδιο για τις διαδηλώσεις, το οποίο επί της ουσίας έχει σαν στόχο του την ποινικοποίηση και την απαγόρευση των πορειών και των συγκεντρώσεων.
Σύμφωνα με αυτό το νομοσχέδιο για τις «δημόσιες υπαίθριες συναθροίσεις» το οποίο έχει δανειστεί την φρασεολογία και το πνεύμα παλιότερων χουντικών νομοσχεδίων, η πραγματοποίηση διαδηλώσεων επαφίεται στη βούληση των ιθυνόντων της κρατικής καταστολής. Σύμφωνα με τις διατάξεις του θα απαιτείται πριν την οποιαδήποτε κινητοποίηση το φακέλωμα των διοργανωτών της διαδήλωσης μέσω του ορισμού του «υπεύθυνου διοργανωτή», ο οποίος θα πρέπει να δημοσιοποιεί στις αρχές τα στοιχεία ταυτότητας του, καθώς και την ημερομηνία, την ώρα, το δρομολόγιο και το περιεχόμενο της διαδήλωσης.
Τόσο η ίδια η δυνατότητα διεξαγωγής των κινητοποιήσεων όσο και ο χαρακτήρας της θα πρέπει να παίρνουν την άδεια των αρχών ενάντια στις οποίες στρέφεται αυτή η κινητοποίηση, με πρόβλεψη για τη βίαιη διάλυση τους είτε σε περίπτωση που κριθεί επικίνδυνη για την «δημόσια ασφάλεια» είτε με αιτιολόγηση της «διατάραξης της κοινωνικοοικονομικής ζωής» και της άρνησης για το φακέλωμα των διοργανωτών της διαδήλωσης. Οι κινητοποιήσεις ταξικών σωματείων βάσης, πολιτικών συλλογικοτήτων, κοινωνικών πρωτοβουλιών που δεν συνεργάζονται με τους θεσμούς μπαίνουν στο στόχαστρο του σύγχρονου ολοκληρωτισμού. Το συγκεκριμένο νομοσχέδιο απειλεί ευθέως την δυνατότητα μας ως εργαζόμενων, ανέργων, μαθητών και φοιτητών να κινητοποιούμαστε απέναντι στην επιβολή συνθηκών ακραίας εκμετάλλευσης και υποτίμησης της ζωής μας. Επιδιώκει να επιβάλει τη σιγή και το φόβο προκειμένου να συνεχίσει απρόσκοπτα την λεηλασία της κοινωνίας και της φύσης.
Από την συνεχιζόμενη επίθεση στις καταλήψεις, το πολύμηνο lock-out του Κάτω Πολυτεχνείου, τα βασανιστήρια και τις δολοφονικές επιθέσεις των κατασταλτικών σωμάτων και την αστυνομική κατοχή των Εξαρχείων, μέχρι το τσάκισμα των εργασιακών δικαιωμάτων, την απελευθέρωση των πλειστηριασμών, τα πογκρόμ ενάντια σε μετανάστες και πρόσφυγες ως την επίθεση στις τοπικές κοινωνίες που αντιστέκονται στη λεηλασία της φύσης, την υποβάθμιση της δημόσιας υγείας και το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, το κράτος συνεχίζει να οξύνει την επίθεση του στην κοινωνική βάση. Το κοινωνικό και ταξικό κίνημα χτυπιέται προκειμένου να μην μπορέσει να αντεπιτεθεί η μεγάλη κοινωνική και ταξική πλειοψηφία που πλήττεται σφοδρά από τις συνθήκες που επιβάλλουν το κράτος και τα αφεντικά. Η ψήφιση του συγκεκριμένου νομοσχεδίου για τις διαδηλώσεις, είναι μία κίνηση προληπτικού εκφοβισμού από την πλευρά του κράτους που σπεύδει να θωρακιστεί απέναντι στην οργή των καταπιεσμένων. Ένα εργαλείο για την ποινικοποίηση και την αντιμετώπιση των μελλοντικών ταξικών αντιστάσεων, με στόχο, εν τέλει, το οριστικό ξερίζωμα της ίδιας της κουλτούρας της αντίστασης που πηγάζει από τα κάτω ορθώνοντας αναχώματα ενάντια στην πολύπλευρη επίθεση του συστήματος. Από την πλευρά μας, θα συνεχίσουμε να βρισκόμαστε στο δρόμο με τους δικούς μας όρους και να αντιστεκόμαστε στην εκστρατεία διάχυσης του φόβου. Ο δρόμος ανήκει στους ανθρώπους της τάξης μας, σε όλους και όλες εμάς που βρισκόμαστε αντιμέτωποι/ες με τη φτώχεια, την εκμετάλλευση, την καταστολή σε όλους εκείνες και εκείνες που ασφυκτιούν από ένα καθεστώς που το μόνο που προσφέρει είναι περισσότερη εξαθλίωση. Να συναντηθούμε μαζικά και μαχητικά στο δρόμο του αγώνα, των κοινωνικών και ταξικών κινημάτων, εκεί όπου χτίζονται συνειδήσεις και ανθίζουν εξεγέρσεις, μέχρι να οικοδομήσουμε έναν κόσμο ισότητας, αλληλεγγύης και ελευθερίας.
Καλούμε την ημέρα ψήφισης του νομοσχεδίου σε
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ-ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ
Πέμπτη 9 Ιουλίου 2020, Προπύλαια στις 19:00.
ΟΛΕΣ ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ
ΟΤΑΝ ΟΙ ΔΡΟΜΟΙ ΠΛΗΜΜΥΡΙΖΟΥΝ ΜΕ ΚΟΣΜΟ ΠΟΥ ΑΓΩΝΙΖΕΤΑΙ, Ο ΦΟΒΟΣ ΑΛΛΑΖΕΙ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΟ
ΚΑΝΕΝΑ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΔΕΝ ΜΑΣ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΕΙ
ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΝΑ ΤΣΑΚΙΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ
No Pasaran!
Αναρχικό-Αντιεξουσιαστικό Στέκι «ΑΝΤΙΠΝΟΙΑ», Κατάληψη ΛΕΛΑΣ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗ 37, Κατάληψη Στέγης Προσφύγων/Μεταναστών ΝΟΤΑΡΑ 26, Squat for Refugees/Migrants SPIROU TRIKOUPI 17, TΑΞΙΚΗ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ (Ομάδα Αναρχικών και Κομμουνιστών), Αναρχική Φοιτητική Συνέλευση ΑΡΟΔΑΜΟΣ, Αντιφασιστική-Αντιεξουσιαστική συνέλευση Ν. Ιωνίας - Ηρακλείου, Σύντροφοι και Συντρόφισσες
Αντίσταση στην εγκληματοποίηση των εργατικών και κοινωνικών αγώνων
Η Πρωτοβουλία Εργαζομένων & Ανέργων στην ιδιωτική εκπαίδευση συμμετέχει στην κινητοποίηση ενάντια στην εγκληματοποίηση των εργατικών και κοινωνικών αγώνων, την Πέμπτη 9 του Ιούλη, στις 7.00 μ.μ., στα Προπύλαια.
Οι δρόμοι των αγώνων δεν (περι)ορίζονται…
Μέρα με τη μέρα εξελίσσεται η μεθοδευμένη επιχείρηση εγκληματοποίησης των εργατικών και κοινωνικών αγώνων. Με άγρια καταστολή των κινητοποιήσεων στους δρόμους, στους αυτοοργανωμένους χώρους και στις καταλήψεις, αλλά και με τη διαμόρφωση ενός ολοκληρωτικού πλαισίου που παρέχει πλήρη ασυδοσία στους μηχανισμούς καταστολής να επιβάλουν τον τρόμο σε όσες/ους αγωνίζονται και σε εκείνους/ες που η ίδια η ζωή, η ανεργία, η φτώχεια, ο αποκλεισμός θα τους βγάλουν αύριο στον δρόμο για να διεκδικήσουν.
Την περίοδο Covid-19 το κράτος παρουσιάζεται ως ο αποκλειστικός ρυθμιστής της ζωής μας. Επέβαλε με τον υποχρεωτικό εγκλεισμό και την τηλεργασία όρους γενικευμένης επιτήρησης, ελέγχου και πειθάρχησης. Τώρα με το σχέδιο νόμου με τον τίτλο «δημόσιες υπαίθριες συναθροίσεις» μεθοδεύεται η επιβολή της νέας "νομιμότητας" με οργουελιανούς όρους. Η κυβέρνηση της νέας δημοκρατίας με τη συνδρομή των μηχανισμών προπαγάνδας των μέσων μαζικής εξαπάτησης μεθοδεύει να γίνει νόμος η απαίτηση των αφεντικών (του ΣΕΒ, των ενώσεων ιδιοκτητών εμπορικών και ξενοδοχειακών επιχειρήσεων), η οποία έχει τη συναίνεση των λούμπεν εκφασισμένων ατόμων που έχουν αποδεχτεί τον κοινωνικό κανιβαλισμό ως περιεχόμενο και στάση επιβίωσης. Τα αφεντικά απαιτούν την επιβολή σιωπής νεκροταφείου και η κυβέρνηση δίνει τον μανδύα της "νομιμότητας"...
Ο λόγος της εξουσίας ιστορικά χαρακτηρίζεται από την αλλοίωση της σημασίας των εννοιών: από το ιδιώνυμο του Βενιζέλου, τον νόμο 4229 του 1929, που έφερε τον τίτλο «Περί μέτρων ασφαλείας του κοινωνικού καθεστώτος και προστασίας των ελευθεριών των πολιτών» και τον αναγκαστικό νόμο 509 «Περί μέτρων ασφαλείας του Κράτους, του πολιτεύματος, του κοινωνικού καθεστώτος και προστασίας των ελευθεριών των πολιτών» τον Δεκέμβρη του 1947, μέχρι τον τρομοκρατικό νόμο 2928/2001 «για την προστασία του πολίτη από αξιόποινες πράξεις εγκληματικών οργανώσεων». Έτσι και το σχέδιο νόμου που επιχειρεί να επιβάλει απαγόρευση των συγκεντρώσεων έχει τον τίτλο «δημόσιες υπαίθριες συναθροίσεις» και «στόχος» του διακηρύσσεται ότι δήθεν είναι η «διασφάλιση της ακώλυτης άσκησης του δικαιώματος του συνέρχεσθαι».
Το σχέδιο νόμου αποτελεί συνέχεια του νόμου του σύριζα με τον τίτλο «Κεντρικό Μητρώο Πραγματικών Δικαιούχων του ν. 4557/2018» και της υπουργικής απόφασης του υπουργού οικονομικών Τσακαλώτου λίγες μέρες πριν τις εκλογές του 2019 (Αριθμ. 67343, ΦΕΚ B΄ 2443/20-06-2019) με την οποία στο όνομα της πρόληψης της νομιμοποίησης εσόδων από εγκληματικές δραστηριότητες και της χρηματοδότησης της τρομοκρατίας, τα σωματεία κλήθηκαν να υπογράψουν δήλωση νομιμοφροσύνης, για να μη θεωρηθούν «εγκληματικές οργανώσεις» δηλώνοντας τα ονόματα των μελών του ΔΣ που είναι πρόεδροι, γραμματείς και ταμίες, με πρόστιμο 10.000 ευρώ, αν δεν το έπρατταν.
Με το σχέδιο νόμου επιχειρούν να επιβάλουν προληπτικό φρονηματικό απαγορευτικό πλαίσιο για κάθε συγκέντρωση σε δημόσιο χώρο ανεξαρτήτως αν αυτές εξελιχθούν σε διαδήλωση («σταθερή και κινούμενη συνάθροιση»). Υπάρχει μάλιστα πρόβλεψη για την «αυθόρμητη και την έκτακτη υπαίθρια συνάθροιση», όταν ξαφνικά όσοι/ες αγωνίζονται βγαίνουν στους δημόσιους χώρους, ενώ απαγορεύονται οι αντιφασιστικές κινητοποιήσεις («απαγορεύεται δημόσια συνάθροιση ο σκοπός της οποίας αντιτίθεται προς τον σκοπό ήδη προγραμματισμένης συγκέντρωσης»). Η ιδεολογική προβολή της "ασφάλειας", του νόμου και της τάξης, η αναγωγή της «διατάραξης της κοινωνικοοικονομικής ζωής» σε κίνδυνο, έρχονται να νομιμοποιήσουν την επιβολή καθεστώτος έκτακτης ανάγκης. Εδώ όμως αυτός που ορίζει τα όρια της "νομιμότητας" δεν είναι ο δικαστικός μηχανισμός, αλλά ο δολοφονικός κατασταλτικός μηχανισμός των ΜΑΤ στην πόλη και στα λιμάνια, που πλέον δεν έχει μόνο τον ρόλο να βασανίζει, αλλά και να αξιολογεί τη "νομιμότητα" μιας συγκέντρωσης στον δημόσιο χώρο: το μετεμφυλιακό κράτος του χωροφύλακα είναι πάντα παρόν, τώρα και με εξουσία εισαγγελέα...
H κυβέρνηση της νέας δημοκρατίας επιχειρεί να θεσμοθετήσει ένα αστυνομικό κράτος. Ο ρόλος αυτού που απαγορεύει και αποφασίζει την καταστολή δεν δίνεται -όπως μετά το 1974- στον εισαγγελικό μηχανισμό. Αυτός απλώς ενημερώνεται. Την απόφαση θα τη λάβει ο «διαμεσολαβητής», «αξιωματικός αστυνομίας ή λιμενικού σώματος». Υπάρχει και η φαντασιακή παρουσία του διοικητικού πρωτοδικείου ή του συμβουλίου της επικρατείας, στο οποίο «δύναται να προσφύγει ο οργανωτής σε περίπτωση απαγόρευσης της συγκέντρωσης». Πράγματι θα χρειάζονταν πολλές μέρες για να βρούμε μια απόφαση -προσωρινώς εκτελεστή- υπέρ των εργατικών διεκδικήσεων και μάταιος κόπος να αναζητήσουμε αποφάσεις που σταμάτησαν τη λεηλασία της φύσης από το κεφάλαιο.
Σε μια περίοδο, στην οποία κάθε μέρα δημοσιοποιούνται γεγονότα -τα οποία συχνά αποκαλύπτονται λόγω των αντιφάσεων των υπηρετούντων στους κρατικούς μηχανισμούς- για συνέργεια αστυνομικών διευθυντών με τη μαφία (βλ. «οργανωμένο έγκλημα»), η οποία αποτελεί βασικό πυλώνα της καπιταλιστικής αναδιάρθρωσης του οικονομικού συστήματος σε περιόδους έλλειψης ρευστότητας από το τραπεζικό σύστημα. Σε μια περίοδο όπου καταγγέλλονται ανώτεροι και ανώτατοι αξιωματικοί της «ελληνικής αστυνομίας και του λιμενικού» ότι βγάζουν καλά "νυχτοκάματα", ενώ άμα τη συνταξιοδοτήσει τους, εκτός από την "πενιχρή" σύνταξή τους, σιτίζονται με παχυλή μισθοδοσία αργομισθίας για την προστασία των αφεντικών. Ανατίθεται σε αυτούς να αποφασίσουν αν θα καταστείλουν ή όχι μια απεργιακή συγκέντρωση των εργαζομένων που διεκδικούν τα δικαιώματά τους έξω από ένα εργασιακό κάτεργο. Αυτή η αρμοδιότητα εκχωρείται σε εκείνους που αισθάνονται υποχρεωμένοι στο πρώτο τηλεφώνημα να λειτουργήσουν σαν security, για να προστατέψουν το εφοπλιστικό κεφάλαιο στα λιμάνια, τα αφεντικά σε ένα εργοστάσιο, ένα συνοικιακό μαγαζί όπου το αφεντικό ασύδοτα δεν πληρώνει ή και απολύει, αλλά και να καταστείλουν μια διαδήλωση, όσων παλεύουν ενάντια στη λεηλασία της φύσης από το κατασκευαστικό κεφάλαιο, όσων δεν θα σκύψουν το κεφάλι μπροστά στον ολοκληρωτισμό που επιχειρούν να επιβάλουν.
Η αγορά είναι το φετίχ αυτού του νόμου (βλ. «διατάραξη της κοινωνικοοικονομικής ζωής»). Η εναντίωση στη μεγιστοποίηση του κέρδους των αφεντικών, το κατέβασμα στον δημόσιο χώρο χωρίς την αποδοχή του ρόλου του προβάτου ή και του χαφιέ συνεπάγεται την καταστολή κάθε συλλογικής διεκδίκησης. Για να υπάρξει συγκέντρωση σε δημόσιο χώρο κάποιος πρέπει να δηλώσει «οργανωτής» στην ιστοσελίδα του υπουργείου δημόσιας τάξης είτε αυτός είναι κάποιο άτομο μιας συλλογικότητας είτε ο/η πρόεδρος ενός σωματείου: ο τρόμος πάνω από τα κεφάλια όλων. Να δηλώσει εκτός από τα στοιχεία της ταυτότητάς του, «τόπο, χρόνο έναρξης και λήξης της συνάθροισης, τον σκοπό της και προτεινόμενο δρομολόγιο». Με αυτόν τον τρόπο, γίνεται η στοχοποίηση του ενός: ρόλος και ταυτότητα "αρχηγού", ηθικού αυτουργού δηλαδή, αντιμετώπιση της μαζικής παρουσίας στους δημόσιους χώρους με όρους ποινικής καταστολής του "οργανωμένου εγκλήματος"... Αυτοενοχοποίηση, φρονηματική δίωξη («σκοπός»), αποδοχή της έγκρισης της διαδρομής της πορείας... Με τις χειροπέδες στα χέρια, πριν καν ξεκινήσει η διαδήλωση, αν δεν αποδεχτεί να «συνεργάζεται με την αστυνομική και λιμενική αρχή και να συμμορφώνεται στις υποδείξεις τους... να ζητά την παρέμβαση των αρχών για την απομάκρυνση ατόμων που διαταράσσουν τον ειρηνικό χαρακτήρα της συνάθροισης». Η ορολογία της ναζιστικής κατοχής, του καθεστώτος στον Εμφύλιο και στα μετεμφυλιακά χρόνια ξανάρχεται, ενώ ο «οργανωτής» της δημόσιας συγκέντρωσης πρέπει να αποδεχτεί τον ρόλο του χαφιέ, να συμμορφωθεί προς τας υποδείξεις και με σκυμμένο το κεφάλι να αντιμετωπίζει τους συναγωνιστές του ως πρόβατα που βρίσκονται σε προαυλισμό. Ποια/ος μπορεί να διεκδικήσει και τι, με αυτούς τους όρους της πλήρους υποταγής και πειθάρχησης, όταν ο τρόμος βασιλεύει και ο δρόμος οριοθετείται σε μια νησίδα ολιγόλεπτης προκαθορισμένης κίνησης σε αυτή;
Προϋπόθεση για την πραγματοποίηση της συγκέντρωσης ή της διαδήλωσης είναι η αποδοχή ενός απαγορευτικού φρονηματικού πλαισίου («συστάσεις της αστυνομικής αρχής»): περιορισμό της κίνησης σε μέρος του οδοστρώματος ή άλλου δημόσιου χώρου, επιβολή από το κράτος άλλου δρομολογίου, κατάδοση άλλων διαδηλωτών ή συγκεντρωμένων, αλλά και αποδοχή της απαγόρευσης κινητοποιήσεων που «εμποδίζουν την πρόσβαση σε δημόσιες υπηρεσίες, οργανισμούς κοινής ωφέλειας και νοσηλευτικά ιδρύματα». Το δυστοπικό απαγορευτικό ολοκληρωτικό πλαίσιο έχει τεθεί. Η κίνηση είναι απολύτως προκαθορισμένη, πλήρως ελεγχόμενη, ταπεινωτική και προσβλητική για όσους/ες συμμετέχουν σε αυτή. Οι κινητοποιήσεις των εργαζομένων στο δημόσιο και τον ευρύτερο δημόσιο τομέα, έξω από τους χώρους εργασίας, με το πρόσχημα της δήθεν παρεμπόδισης πρόσβασης σε αυτές, απαγορεύονται...
Ο νόμος δεν αρκείται στην εφαρμογή της ήδη υπάρχουσας νομοθεσίας. Αντίθετα, εγκληματοποιεί τη συγκέντρωση σε δημόσιο χώρο και τη διαδήλωση με ποινική αντιμετώπιση ιδιώνυμου αδικήματος. Η μη συμμόρφωση προς τας υποδείξεις και η συμμετοχή σε συγκέντρωση ή διαδήλωση χωρίς άδεια τιμωρείται με φυλάκιση μέχρι ένα έτος ή αν «αλλοιωθεί ο ειρηνικός της χαρακτήρας» με φυλάκιση μέχρι δύο έτη. Ο «οργανωτής» έχει και αστική ευθύνη για την αποζημίωση για όσα συμβούν κατά τη διάρκεια μιας δημόσιας συγκέντρωσης ή διαδήλωσης.
Ο ιδεολογικός ρόλος του νομοσχεδίου γίνεται ξεκάθαρος στο άρθρο 19 με το οποίο ορίζεται η «συγκρότηση αυτοτελούς υπηρεσίας διεύθυνσης πρόληψης της βίας που υπάγεται απευθείας στον "εκάστοτε Χρυσοχοΐδη"». Συγχέοντας την πολιτική βία («βίαιος εξτρεμισμός - ιδεολογία της βίας») με τη ρατσιστική, την έμφυλη, την ενδοοικογενειακή και την ενδοσχολική βία παρουσιάζεται το κράτος ως ένας ουδέτερος ρυθμιστής παρεκκλίσεων που αποτελούν όλες παθογένειες, οι οποίες χρειάζονται να μελετηθούν "επιστημονικά" από τους μηχανισμούς καταστολής και να αντιμετωπιστούν ως ένα ενιαίο εχθρικό σύνολο. Αναπαράγεται το ιδεολόγημα των δύο άκρων και ταυτίζεται ο φασισμός με την αμφισβήτηση και τον αγώνα για την ανατροπή του καπιταλιστικού συστήματος, της πατριαρχίας και της αυταρχικής εκπαίδευσης της αμάθειας και του κοινωνικού αποκλεισμού. Επίσης, διακηρύσσεται ο μεταφυσικός ρόλος του κράτους να «ενισχύσει την ανθεκτικότητα της κοινωνίας απέναντι στις αιτίες που οδηγούν στη βία, την παραβατικότητα και στο έγκλημα». Το σχέδιο νόμου είναι σε αυτήν την κατεύθυνση: σιγή νεκροταφείου στην Covid-19 εποχή...
Αιδήμονα σιγή τηρούν και οι δικηγορικοί σύλλογοι, οι πανεπιστημιακοί, οι συνταγματολόγοι: μάλλον θα υπάρχει κάποια θέση και γι' αυτούς στην πιο πάνω υπηρεσία... πρόληψης. Ο πρόεδρος του ΔΣΑ, Βερβεσός, που πρωτοστάτησε με τον Λυκουρέζο, στο κίτρινο σωματείο στα κέντρα ξένων γλωσσών το 2005 (3,5 ευρώ μεικτά χωρίς κανένα εργασιακό δικαίωμα), θα είναι σίγουρα πολύ χαρούμενος που θα απαγορεύονται οι διαδηλώσεις από αστυνομικούς, μιας και τώρα τελευταία εμφανίστηκε γυναίκα εισαγγελέας που ξεφτίλισε τους δικηγόρους των φονιάδων της Ελένης.
Εν κατακλείδι, ένα ολοκληρωτικό θεσμικό πλαίσιο σε συνθήκες καθεστώτος έκτακτης ανάγκης επιβάλλει δυστοπικούς όρους στην ταξική πάλη. Η συλλογική απάντηση, για να είναι νικηφόρα, προϋποθέτει την κινητοποίηση των εργαζομένων και των ανέργων -από τα κάτω-, τη μαζική συμμετοχή στις διαδηλώσεις ενάντια στην ψήφιση του νομοσχεδίου, αλλά και τον ανιδιοτελή ανυποχώρητο αγώνα χωρίς ανάθεση σε "ειδικούς" του κρατικού-εργοδοτικού συνδικαλισμού, ώστε στην πράξη να μην περάσει ο νόμος.
Σπέρνουν ανέμους, θα θερίσουν θύελλες
Δεν θα περάσει η εγκληματοποίηση των εργατικών και κοινωνικών αγώνων
Αυτοοργάνωση - Αντίσταση - Αλληλεγγύη
Πρωτοβουλία Εργαζομένων & Ανέργων στην ιδιωτική εκπαίδευση
Το Σωματείο Εργαζομένων στα Public στηρίζει τις κινητοποιήσεις ενάντια στο νομοσχέδιο περιορισμού των διαδηλώσεων
Με το πρόσχημα της «ρύθμισης» των συγκεντρώσεων η Κυβέρνηση Ν.Δ καταθέτει προς ψήφιση σχέδιο νόμου υπό τον τίτλο «Δημόσιες υπαίθριες συναθροίσεις». Το νομοσχέδιο στοχεύει απευθείας στην καρδιά του συνταγματικού δικαιώματος του συνέρχεσθαι (άρθρο 11) περιορίζοντας τις δυνατότητες πραγματοποίησης συγκεντρώσεων και πορειών του εργατικού και του φοιτητικού κινήματος.
Κάποια από τα πολλά νοσηρά σημεία του νομοσχεδίου έκτρωμα είναι :
- Διαδηλώσεις να γίνονται μόνο με άδεια της ΕΛΑΣ.
- Η αστυνομία θα αποφασίζει για το που επιτρέπεται να γίνει η συγκέντρωση, τι χώρο θα καταλαμβάνει, ποια κατεύθυνση θα ακολουθήσει.
- Δήλωση ενός ατόμου «οργανωτή» για κάθε διαδήλωση ο οποίος θα «συνεργάζεται» με την αστυνομία, και ο οποίος θα είναι υπεύθυνος ποινικά για ζημίες.
Συναδέλφισσες και συνάδελφοι,
Το νομοσχέδιο αυτό, που το περνούν μέσα στο καλοκαίρι, δεν είναι άλλο παρά η συνέχεια και η κλιμάκωση της αντεργατικής επίθεσης της Κυβέρνησης σε αγαστή συνεργασία με τους Εργοδότες μας.
Εν όψη οικονομικής ύφεσης ολοένα καταστρατηγούνται τα εργασιακά κεκτημένα. Τώρα η κυβέρνηση επιδιώκει να φιμώσει την εργατική τάξη και τις προβλεπόμενες αντιδράσεις.
Να ξαναβγούμε όλοι και όλες στους δρόμους !
- Πέμπτη 09/07 στις 7μμ στη συμβολή Πανεπιστημίου και Κοραή
Πληρώσαμε ήδη πολύ ακριβά την κρίση τους, την μνημονιακή «ανάπτυξή» τους, δεν θα πληρώσουμε και την πανδημία !
Να πληρώσουν οι εργοδότες τη κρίση - αρκετά πληρώσαμε !
Σωματείο Εργαζομένων στην Εταιρία Retail World A.E.- Καταστήματα Public
public.wor@gmail.com τηλέφωνο 6948375566
ΝΑ ΑΚΥΡΩΣΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΠΡΑΞΗ ΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΔΙΑΔΗΛΩΣΕΩΝ
Το κράτος μετά το τέλος της καραντίνας φαίνεται έτοιμο να συνεχίσει την καταστολή των κινημάτων και των αγωνιζόμενων ανθρώπων και να πιέσει ακόμα περισσότερο το εργατικό κίνημα και οποιαδήποτε φωνή αμφισβήτησης.
Σε αυτό το πλαίσιο, η κυβέρνηση φέρνει προς συζήτηση στη βουλή ένα απολυταρχικής έμπνευσης νομοσχέδιο που ζητάει από όσες και όσους διαμαρτυρονται να παίρνουν άδεια από το κράτος για την συγκέντρωση / διαδήλωση τους και να ορίζουν μάλιστα και έναν "επικεφαλής" ο οποίος θα είναι υπολογος για ο,τι γίνει στην πορεία.
Επίσης, τρομοκρατεί ακόμα περισσότερο τον κόσμο, απειλώντας με φυλάκιση μέχρι ενός έτους όσους συλληφθούν απλά να συμμετέχουν σε μια μη δηλωμένη συγκέντρωση ή διαδήλωση.
Το συγκεκριμένο απαράδεκτο νομοσχέδιο έχεις ως στόχο να λύσει πλήρως τα χέρια των αστυνομίας και να της δώσει το ελεύθερο να διαλύει οποία συγκέντρωση ή συνάθροιση κρίνει αυτή πως πρέπει να μην υφίσταται.
Η εργατική τάξη γνωρίζει όμως πως όταν διαδηλώνεις κατά του κράτους και των πολιτικών που εφαρμόζει, είναι αδιανόητο να ζητάς άδεια από το ίδιο, όπως και να ζητάς τη συγκατάθεσή του για τον τρόπο της διαμαρτυρίας σου.
Είναι επιτακτική ανάγκη οι εργάτες ακυρώσουν στην πράξη αυτό το νομοσχέδιο.
Για όλους αυτούς τους λόγους καλούμε στην πορεια/συγκέντρωση που θα πραγματοποιηθει στην , την Πέμπτη 09/07,19:00, Πλατεία Κοραή
ΌΛΟΙ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΚΑΤΆ ΤΩΝ ΔΙΑΔΗΛΩΣΕΩΝ.
Ελευθεριακή Συνδικαλιστική Ενωση Αθήνας
Πορεία ενάντια στο νομοσχέδιο για τις διαδηλώσεις
Καμιά συνθηκολόγηση καμιά διαπραγμάτευση με τους δήμιους των ζωών μας.
Όλοι στους φλεγόμενους δρόμους της Αντίστασης.
Την Πέμπτη 9 Ιουλίου αναμένεται η ψήφιση του νομοσχεδίου για την καταστολή των διαδηλώσεων. Βασικότερα γνωρίσματα του νομοσχεδίου αποτελούν : η κατάργηση των αυθόρμητων και αντανακλαστικών διαδηλώσεων μέσω της έγκαιρης γνωστοποίησης στις αρχές οποιασδήποτε δημόσιας συνάθροισης ως προϋπόθεση πραγματοποίησης της, η απαγόρευση των αντι συγκεντρώσεων. Η μετατροπή της διαδήλωσης από μια πηγαία αντιεξουσιαστική έκφραση της κοινωνικής οργής σε μια άνευρη διαδικασία συνθηκολόγησης και άμβλυνσης των κοινωνικών και ταξικών αντιθέσεων, σε ένα πανηγυράκι συμφιλίωσης μεταξύ των διαδηλωτών και της άρχουσας τάξης. Η νεοφιλελεύθερη κυβέρνηση με την ακροδεξιά της ατζέντα επιβάλλει την ύπαρξη ενός διαμεσολαβητή μεταξύ των αγωνιζόμενων και της αστυνομίας ο οποίος/ η οποία σε ρόλο ταξικού γεφυροποιού θα φροντίζει για την ομαλή διεξαγωγή των διαδηλώσεων απονευρώνοντας σε δυναμική και ανανοηματοδοτώντας τα περιεχόμενα των εκάστοτε διεκδικήσεων.
Ο διαμεσολαβητής θα δίνει στην αστυνομία τα διαπιστευτήρια για την τήρηση της τάξης και την ομαλή διεξαγωγή της συνάθροισης ενώ υποχρεούται να ζητά την συνδρομή των αρχών για να συλλαμβάνονται αγωνιζόμενοι που "προετοιμάζονται" για συμμετοχή σε συγκρουσιακά γεγονότα. Πιο συγκεκριμένα οι μπάτσοι θα μπορούν να διαλύουν, να περιορίζουν και να απαγορεύουν συγκεντρώσεις αν κρίνουν ότι προκύπτει κίνδυνος για την "δημόσια ασφάλεια" ή αν "απειλείται σοβαρή διατάραξη της κοινωνικοοικονομικής ζωής".
Τα αγωνιζόμενα κομμάτια γνωρίζουν καλά ότι η δημόσια ασφάλεια απειλείται από την αστυνομία ειδικά μετά και τις τελευταίες εξελίξεις που βλέπουν το φώς της δημοσιότητας με υψηλόβαθμους αστυνομικούς να αναλαμβάνουν την προστασία οίκων ανοχής, χαρτοπαικτικών λεσχών, να εκτελούν συμβόλαια θανάτου και να μοιράζουν μεροκάματα σε αστυνομικούς για τις βρωμοδουλειές τους σε πάρκα της Αθήνας.
Από την άλλη δεν υφισταται μια ενιαία οικονομική και κοινωνική ζωή η διατάραξη της οποίας θα έπρεπε να μας απασχολεί συνολικά. Η οικονομική και κοινωνική ζωή για την οποία μιλάνε υπάγεται και η ίδια στους "νόμους" και τα "αξιώματα" του κοινωνικού και ταξικού ανταγωνισμού. Προφανώς και η ομαλή κίνηση του κεφαλαίου μπορεί να διαταράσσεται από την αυξομειούμενη ένταση των κοινωνικών αγώνων κάθε εποχής αλλά δεν είναι από αυτή τη διατάραξη που απειλείται η ομαλή κοινωνική ζωή και τα οικονομικά συμφέροντα των ασθενέστερων κοινωνικών τάξεων.
Αυτά απειλούνται από την τυφλή βία της ομάδας δράση - δέλτα και των ΜΑΤ που αιματοκύλισαν και έπνιξαν την περιοχή των Εξαρχείων ξανά στα δακρυγόνα, επιτέθηκαν σε μετανάστες/ριες στην πλατεία Βικτωρίας, τσακίσανε τους διαδηλωτές/ ριες που εναντιώνονται στην καύση σκουπιδιών από την τσιμεντοβιομηχανία ΑΓΕΤ/ LAFARGE στον Βόλο.
Απειλούνται από το βάθεμα της καπιταλιστικής κρίσης που προμηνύει μιας άνευ προηγουμένου επίθεση στα κοινωνικά κεκτημένα και από τις καπιταλιστικές επενδύσεις των βιομήχανων και των εφοπλιστών που δηλητηριάζουν με καρκινογόνες ουσίες (βενζόλιο) ολόκληρους πληθυσμούς ( Μελισσανίδης - Δραπετσώνα). Απειλούνται από την ψήφιση του τελευταίου περιβαλλοντικού νομοσχεδίου που παραχωρεί γη και ύδωρ στους καπιταλιστές για να συνεχίσουν ανεμπόδιστοι να λεηλατούν τα δάση και την φύση στο όνομα της "καπιταλιστικής ανάπτυξης".Απειλούνται από την φτώχεια και την εξαθλίωση που υπόσχεται ο καπιταλισμός με την ανεργία και την επισφάλεια για τους πολλούς να γίνεται "κανονικότητα", την ίδια στιγμή που οι κεφαλαιοκράτες αυξάνουν τα πλούτη τους.
Την Πέμπτη 9 Ιουλίου στις 7μμ στα Προπύλαια θα βρεθούμε μαζί με χιλιάδες για να διαδηλώσουμε στους δρόμους της Αθήνας ενάντια στο νέο νομοσχέδιο που αποτελεί μια ακόμα ακραία έκφραση της ακροδεξιάς σαπίλας.
Για να σηκώσουμε πύρινα οδοφράγματα ανυπακοής και αξιοπρέπειας απέναντι στους μεγάλους περιπάτους που μας υπόσχονται μια φτωχότερη ζωή.
Συνέλευση αλληλεγγύης στους φυλακισμένους, φυγόδικους και διωκόμενους αγωνιστές
Από την Προληπτική Αντιεξέγερση ...στη χουντική εκτροπή. Ο νόμος για την περιστολή των διαδηλώσεων θα συντριβεί στο Δρόμο
Από την Προληπτική Αντιεξέγερση στη χουντική εκτροπή
Ο νόμος για την περιστολή των διαδηλώσεων θα συντριβεί στο Δρόμο
Ο κόσμος των αφεντικών κλυδωνίζεται. Οι οργισμένες κραυγές της εξέγερσης από την καπιταλιστική περιφέρεια έφτασαν στο κέντρο της, ενώ ο εκκωφαντικός θόρυβος του ξεσηκωμού στην καρδιά της Αυτοκρατορίας διέλυσε κάθε αμφιβολία ότι οι «ήσυχες μέρες», αν υπήρξαν ποτέ, ανήκουν στο παρελθόν. Οι εκτιμήσεις των απολογητών του καθεστώτος για την «εξάντληση της αντίστασης» των καταπιεσμένων πετάγονται καθημερινά στα σκουπίδια της ιστορίας.
Η κρατική - καπιταλιστική αποσάθρωση, η ολοκληρωτική χρεοκοπία του συστήματος εξουσίας υπογραμμίζεται ως οικουμενική πραγματικότητα μέσα από τις συνέπειες της πανδημίας του Covid-19, με το βάθεμα της κρίσης του κεφαλαίου. Σε ολόκληρο τον κόσμο, όσο και στο ήδη χρεοκοπημένο ελληνικό κράτος, η διαπίστωση είναι απλή: όταν λιγοστεύουν τα καρότα περισσεύουν τα μαστίγια. Η αδηφαγία των αφεντικών για όλο και μεγαλύτερα κέρδη δεν αφήνει κανένα περιθώριο για αυταπάτες περί αναδιανομής του κοινωνικού πλούτου. Τα παχυλά κρατικά κονδύλια δεν κατευθύνονται κατευναστικά προς τα πληττόμενα εργατικά τμήματα αλλά επενδύονται ως δωροδοκία στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, ώστε αυτά αφενός να παράγουν ακόμη πιο έντονη και αποτελεσματική προπαγάνδα και αφετέρου να σιωπήσουν μπροστά στη σφαγή της κοινωνικής βάσης που έχει ήδη ξεκινήσει.
Το ξύλο στις πλατείες την περίοδο μετά τη λήξη της καραντίνας, η κατοχή των Εξαρχείων, οι εκκενώσεις και απειλές εναντίον των καταλήψεων, το σπάσιμο των διαδηλώσεων, η πρώτη de facto εφαρμογή της απαγόρευσης στη μηχανοκίνητη εργατική πορεία στη Νίκαια στις 11 Ιούνη με τη σύλληψη 46 αγωνιστών, η σκευωρία εις βάρος των συντρόφων Καλαϊτζίδη - Ματαράγκα, οι συνεχόμενες προσαγωγές αναρχικών, η σπατάλη εκατομμυρίων για τον εξοπλισμό των δυνάμεων καταστολής και εν τέλει το ίδιο το νομοσχέδιο για την περιστολή και καταστολή των διαδηλώσεων έχουν ένα κοινό: τον φόβο της εξουσίας απέναντι στις επικίνδυνες τάξεις, απέναντι στο ανάστημα της εξεγερμένης αξιοπρέπειας που μπορούν και σηκώνουν ολοένα οι καταπιεσμένοι πληβείοι του αβίωτου κόσμου της εκμετάλλευσης και της καταπίεσης.
Το δόγμα της «μηδενικής ανοχής» αναβαθμίζεται σε μια ενιαία στρατηγική Προληπτικής Αντιεξέγερσης, η οποία βασίζεται ουσιαστικά σε χουντικές διατάξεις. Τα αφεντικά και το πολιτικό προσωπικό που διαχειρίζεται το κράτος και περιφρουρεί το μονοπώλιο της βίας από αυτό γνωρίζουν πολύ καλά προς ποια ζοφερή κατάσταση κινούν τα πράγματα. Η λεηλασία της εργατικής πλειοψηφίας δεν έχει προηγούμενο ούτε στο πλαίσιο της κρίσης που ξέσπασε το 2010. Η εμπειρία τους από την προηγούμενη φάση του λαϊκού ξεσηκωμού, αλλά και ο τρόμος τους για σφοδρότερη ακόμα σύγκρουση ενός ακηδεμόνευτου, επαναστατημένου και καλύτερα οργανωμένου κοινωνικού και ταξικού κινήματος με την εξουσία τους, βάζει στο επίκεντρο των προτεραιοτήτων τους την πρόληψη της βίαιης καταστολής. Το νομοσχέδιο αυτό αξιώνει τον ευρωπαϊκό προσανατολισμό του σύγχρονου ολοκληρωτισμού, ενώ οι ρίζες του βρίσκονται βαθειά μέσα στη χουντική παράδοση της ελληνικής ακροδεξιάς.
Η παρουσία άλλωστε των ΜΑΤ στα νησιά για τη δημιουργία των κλειστών κέντρων κράτησης, η αντίστοιχη στα σύνορα για την αντιμετώπιση της «εισβολής» των κατατρεγμένων μεταναστών και προσφύγων, ο καταλυτικός ρόλος της αστυνομίας κατά τη διάρκεια της καραντίνας, το σπάσιμο του πανεπιστημιακού ασύλου με την εισβολή των ΜΑΤ στην ΑΣΟΕΕ και τον ένοπλο μπάτσο, η διαρκής και εντεινόμενη παρουσία της Αστυνομίας σε όλα τα πεδία του δημόσιου χώρου και της κοινωνικής ζωής καταδεικνύει ότι ο μισθοφορικός στρατός κατοχής του κράτους αναβαθμίζεται σε ολοκληρωτική και πανταχού παρούσα μονάδα επιβολής της στυγνής εξουσίας των αφεντικών. Το ίδιο το νομοσχέδιο κατά των διαδηλώσεων αποδίδει απευθείας στην Αστυνομία εξουσίες εισαγγελέα, αφού μπορεί ο Αστυνομικός Διευθυντής να αποφασίσει κατά το δοκούν ποιες διαδηλώσεις χαρακτηρίζονται ριζοσπαστικές και δύναται να διαλυθούν με τη βία. Είναι προφανές ότι πέρα από τον ευρύτερο στόχο περιστολής της ίδιας της κοινωνικής πάλης, με το συγκεκριμένο νομοσχέδιο το Κράτος ευελπιστεί να διαλύσει τον ριζοσπαστισμό, βασικός εκφραστής του οποίου υπήρξε διαχρονικά την μεταπολιτευτική περίοδο το αναρχικό κίνημα.
Αυτή η διαχείριση σε συνδυασμό με ένα σύνολο πολιτικών επιλογών δείχνει ότι αποτελεί διακαή πόθο τους το ξερίζωμα της κουλτούρας της ανυπακοής και της εξέγερσης που εκδηλώνεται ως διαρκής δυνατότητα στις κοινωνικές εκρήξεις των από τα κάτω. Η ψήφιση των νομοσχεδίων για την παιδεία και το περιβάλλον ουσιαστικά σε κατάσταση κοινωνικού εγκλεισμού εν μέσω καραντίνας και το χουντικό νομοσχέδιο για τις διαδηλώσεις συγκροτούν ένα σώμα πολιτικών μεταρρυθμίσεων για την ανατροπή εκείνων των όψεων του μεταπολιτευτικού παραδείγματος που συνδέθηκαν με τις μεγαλύτερες λαϊκές - πληβειακές νίκες απέναντι στο τέρας του κρατισμού και του καπιταλισμού που εξοντώνει τους ανθρώπους και (απ)αλλοτριώνει τη φύση.
Η αστική τάξη γνωρίζει καλύτερα από τον καθένα ότι το βάθεμα της κρίσης του καπιταλιστικού συστήματος επιτάθηκε σε δυσθεώρητα ύψη εξαιτίας και της πανδημίας, η οποία έχει παγκόσμιο χαρακτήρα. Γνωρίζει πολύ καλά ότι οι εκατομμύρια εξαθλιωμένοι δεν θα μπορέσουν από ένα σημείο κι έπειτα να χορτάσουν με την προπαγάνδα των αφεντικών∙ θα πρέπει να αναλάβουν οι ράβδοι των πραιτόρων. Είναι δικό μας καθήκον να προετοιμάσουμε με υπομονή και δυναμισμό την κοινωνική βάση για μια γενικευμένη σύγκρουση με τους δυνάστες της, να αναβαθμίσουμε την επαναστατική οργάνωση εις βάρος των ρεφορμιστικών σχηματισμών που ξεφτιλίζουν και ξεπουλούν τους λαϊκούς αγώνες. Να πείσουμε το κοινωνικό σώμα με το παράδειγμα ανυποχώρητου αγώνα, μπαίνοντας ξανά στην πρώτη γραμμή, στη φυσική θέση κάθε Αναρχικής πρότασης, θέτοντας αναχώματα, στήνοντας οχυρώματα, μετατρέποντας τις κοινωνικές αιχμές σε επαναστατικό υλικό. Αν ζούμε είναι για να πατήσουμε στα κεφάλια των βασιλιάδων.
ΚΑΜΙΑ ΣΥΝΘΗΚΟΛΟΓΗΣΗ ΜΕ ΤΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΤΟΥ ΤΡΟΜΟΥ -
ΚΑΝΕΝΑΣ ΣΥΜΒΙΒΑΣΜΟΣ ΜΕ ΚΡΑΤΟΣ - ΑΦΕΝΤΙΚΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΜΠΡΑΒΟΥΣ ΤΗΣ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ
ΟΡΓΑΝΩΤΗΣ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΚΑΤΑΠΙΕΣΜΕΝΩΝ ΜΕΧΡΙ ΤΗ ΝΙΚΗ ΗΤΑΝ - ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΘΑ ΕΙΝΑΙ Ο ΙΔΙΟΣ Ο ΛΑΟΣ
ΔΙΑΔΗΛΩΝΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΕΜΠΤΗ 9 ΙΟΥΛΗ
ΑΘΗΝΑ: ΠΡΟΠΥΛΑΙΑ, 19:00
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ: ΑΓ. ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ, 19.00
ΠΑΤΡΑ: ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ, 19.00
Αναρχική Πολιτική Οργάνωση - Ομοσπονδία Συλλογικοτήτων
Όλοι και όλες στις πορείες ενάντια στην περιστολή των διαδηλώσεων:
⋅ Αθήνα: Πέμπτη 9/7, 19:00, Προπύλαια.
⋅ Θεσσαλονίκη: Πέμπτη 9/7, 19:00, Άγαλμα Βενιζέλου.
Δε θα ζητήσουμε την άδεια από το κράτος και τα αφεντικά, για να τους πολεμήσουμε!
Αναρχική Ομοσπονδία
Ολοι/ες στις κινητοποιήσεις την Πέμπτη 9/7 ενάντια στον νέο χουντικό νόμο
Κενό Δίκτυο
Συγκέντρωση ενάντια στην απαγόρευση/ποινικοποίηση των διαδηλώσεων
Προσυγκέντρωση της Επιτροπής για την Ελευθερία στη Διαδήλωση, στις 7 μμ, στην πλατεία Κοραή (έξοδος μετρό Πανεπιστήμιο).
Επιτροπή για την Ελευθερία στη Διαδήλωση
Δεν θα αφήσουμε την κυβέρνηση να κηρύξει σιωπητήριο για τις πολιτικές της - Όλες/οι στις διαδηλώσεις ενάντια στον Νόμο Χρυσοχοΐδη (19:00, Προπύλαια & α.Βενιζέλου)
Η κυβέρνηση προχωρώντας τα σχέδια της για περαιτέρω ολοκλήρωση του Κράτους ως γνήσια υπερασπίστρια του δόγματος «νόμος και τάξη» προσδοκά την άμεση ψήφιση του νομοσχεδίου απέναντι στις συγκεντρώσεις σε μια επιλογή χρόνου που μόνο τυχαία δεν είναι.
Το τελευταίο διάστημα έχουν επιβληθεί μια σειρά από ΠΝΠ που έδιναν στους εργοδότες την δυνατότητα να μετατρέψουν την υγειονομική κρίση σε οικονομική ευκαιρία και τους εργαζομένους να επωμιστούν το βάρος της ζημιάς. Αντίστοιχα, ακολουθήθηκε η βαθιά ρατσιστική πολιτική της άρνησης να ενταχθούν σε διαδικασία ασύλου όσοι πρόσφυγες και μετανάστες έρθουν εντός της χώρας, του εγκλεισμού τους εντός της ελληνικής επικράτειας όπως και των εξώσεων οικογενειών προσφύγων από camps και της βίαιης αντιμετώπισης τους εντός της πόλης όπως και συνέβη στην πλατεία Βικτωρίας.
Η ατζέντα όμως αυτή της επίθεσης που έχει εξαπολύσει η κυβέρνηση δεν σταματάει σε αυτά καθώς με τον «περιβαλλοντικό» νόμο τεράστιες περιοχές πρασίνου και κάποιες από αυτές χαρακτηρισμένες και ως Natura καταστρέφονται προς όφελος των ιδιωτικοποιήσεων, της κερδοφορίας και της ανάπτυξης. Για παρόμοιους λόγους μετατρέπεται και το κέντρο της Αθήνας σε αστικό γκέτο με την είσοδο του «μεγάλου περιπάτου». Ο νέος σχεδιασμός παραδίδει το κέντρο της Αθήνας στους τουρίστες και τους μαγαζάτορες μακριά από οποιαδήποτε ανάγκη των σημερινών κατοίκων, ακριβώς όπως θα συμβεί και με το υπό κατασκευή «πάρκο» στο Ελληνικό.
Η κοινωνία όμως αντέδρασε απέναντι σε κάθε μία από αυτές τις μεταρρυθμίσεις αλλά και στο σύνολο της πολιτικής που ασκείται. Είτε μέσα από τους αγώνες που δόθηκαν εν μέσω καραντίνας στους εργασιακούς χώρους, είτε με την άμεση και έμπρακτη αλληλεγγύη στους πρόσφυγες που βρέθηκαν στο δρόμο, είτε ακόμα και με τις δράσεις που γίνονται σε πανελλαδική εμβέλεια ενάντια στην ιδιωτικοποίηση των δημόσιων αγαθών.
Αυτή την κίνηση που παρουσιάστηκε φοβάται η κυβέρνηση, κατεβάζοντας ένα νομοσχέδιο που σιωπά κάθε ξένη φωνή από αυτή που θέλει να ακούγεται, καταστέλλοντας κάθε μορφή αυθόρμητης διαδήλωσης και κλείνοντας τη κοινωνία εντός τειχών και συρματοπλεγμάτων που μοιάζει με πειθαρχημένο στρατόπεδο. Οι κοινωνικές δυνάμεις δεν θα αφήσουν στα χέρια του Κράτους να αποφασίζει πότε είναι καλό να διαδηλώνουμε, με ποιους όρους και για ποιο σκοπό. Οι διαδηλώσεις, οι συγκεντρώσεις και οποιαδήποτε μορφή διαμαρτυρίας αποτελούν εκφράσεις της κοινωνικής κίνησης, σίγουρα δεν έχουν αντιπροσώπους και σίγουρα δεν θα αφήσουμε κανέναν και καμία να ποινικοποιηθεί από το γράμμα του νόμου γιατί επιλέγει να αντισταθεί στην εξαθλίωση που ονειρεύονται οι κυβερνώντες ως καθημερινότητα.
Η Αναρχοσυνδικαλιστική Πρωτοβουλία Ροσινάντε καλεί και συμμετέχει στη διαδήλωση την ημέρα ψήφισης του νομοσχεδίου ενάντια στην ποινικοποίηση των συγκεντρώσεων την Πέμπτη (09/07) , στις 19:00 στα Προπύλαια στην Αθήνα και στηρίζει τη διαδήλωση στο άγαλμα του Βενιζέλου την ίδια ώρα στη Θεσσαλονίκη.
Αναρχοσυνδικαλιστική Πρωτοβουλία Ροσινάντε