Κυριακή 23 Φεβρουαρίου 2020 στις 14.00
Μικροφωνική Αλληλεγγύης στους/στις μετανάστ[ρι]ες
Το μόνο βάρος που δεν ανεχόμαστε είναι αυτό της βαρβαρότητας
Στις 30 Γενάρη, 300 μετανάστριες διαδηλώνουν στη Μυτιλήνη με σύνθημα «Η Μόρια είναι κόλαση.». Στις 3 Φλεβάρη, χιλιάδες μετανάστες/στριες κάνουν πορεία από τη Μόρια προς τη Μυτιλήνη διαμαρτυρόμενοι/ες για τη νέα νομοθεσία στη χορήγηση ασύλου και την κατάσταση που επικρατεί στο κολαστήριο της Μόριας. Το κράτος και οι μηχανισμοί του απάντησαν με τους γνωστούς τρόπους: απαγόρευσαν την πορεία (χωρίς επιτυχία!), έκαναν εκτεταμένη χρήση χημικών και βίας προχωρώντας σε 14 συλλήψεις ανθρώπων που τόλμησαν να διαταράξουν «την οικιακή ειρήνη» της Μυτιλήνης, αγνώμονες στη «φροντίδα» που τους παρέχεται από ΜΚΟ και κρατικές υπηρεσίες. Το ίδιο βράδυ «αγανακτισμένοι» φασίστες ολοκλήρωσαν το έργο της αστυνομίας με πογκρόμ εναντίων μεταναστών και στοχοποίηση αλληλέγγυων και εργαζόμενων σε ΜΚΟ με το πρόσχημα ότι υποκινούν τις διαμαρτυρίες των εγκλείστων στη Μόρια.
Δεν είναι η πρώτη φορά και προφανώς ούτε και η τελευταία που οι μετανάστριες/στες εξεγείρονται διεκδικώντας ανάσες ελευθερίας. Μετά την κατάπτυστη συμφωνία Ε.Ε. - Τουρκίας του 2016, «ο βίος» έγινε πράγματι «αβίωτος» για τους 20.000 που βρίσκονται στοιβαγμένοι στη Μόρια και για μερικές χιλιάδες ακόμα σε άλλα νησιά και στην ενδοχώρα. Τα σχέδια όμως του κράτους και των κυβερνήσεων του ΣΥΡΙΖΑ και της ΝΔ δεν ευοδώθηκαν. Οι αφίξεις δεν περιορίστηκαν όπως ευαγγελίζονταν, γιατί κανένας νόμος και κανένα σύνορο δεν είναι ανθεκτικά αποτρεπτικό μπροστά στην αποφασιστικότητα των ανθρώπων να γλιτώσουν από κάθε λογής πόλεμο και τις συνέπειές του (εθνοτικό, οικονομικό, θρησκευτικό, έμφυλο). Όταν η ζωή είναι διαρκώς μια ανάσα πριν τον θάνατο, «ο βίος αβίωτος» φαίνεται ενίοτε ως η μοναδική ελπίδα. Αλλά αυτά είναι ψιλά γράμματα για το κράτος και τους διαχειριστές του.
Γι' αυτό και οι συνεχείς αφίξεις μεταναστών/στριών έχουν προκαλέσει ντελίριο ακροδεξιών δηλώσεων και νομοθετικών εξαγγελιών για τη φύλαξη των συνόρων και την προστασία του έθνους στα πλαίσια του «δόγματος ασφάλειας»: αποτελεσματικότερη φύλαξη των συνόρων με πλωτούς φράχτες στο Αιγαίο, κλειστά κέντρα κράτησης στα νησιά («πολυλειτουργικά» έγιναν αργότερα!), αυξημένες περιπολίες του στρατού στον Έβρο και «αγανακτισμένων» κατοίκων στην Ορεστιάδα, ακόμα περισσότερες επαναπροωθήσεις και απελάσεις.
Αντίθετα με αυτό που περίμεναν οι κυβερνώντες, ο ορυμαγδός εξαγγελιών και τα 3 εκατομμύρια επιχορήγηση στον Δήμο της Λέσβου και άλλων νησιών αντίστοιχα για «το προσφυγικό βάρος» που σηκώνουν πάνε στο βρόντο. Η κυβέρνηση, παρά την καθημερινή της προσπάθεια, δεν έχει καταφέρει ως τώρα να ικανοποιήσει τον ακροδεξιό συρφετό των τοπικών πολιτευτών και των «αγανακτισμένων» κατοίκων που θέλουν τους/τις μετανάστες/στριες μακριά από τα σπίτια τους. Δεν χωράνε συναισθηματισμοί στην προστασία της πατρίδας, της θρησκείας και της ελληνικής οικογένειας! Ως «ιδιοκτήτες των νησιών» ζητάνε ακόμα πιο αυστηρούς και ανθρωποφαγικούς πολιτικούς σχεδιασμούς.
Το πρόβλημα τους είναι ότι περιμένουν λύση από αυτούς που δημιούργησαν την λεγόμενη «προσφυγική κρίση». Γιατί αυτό που αποκαλείται κομψά εγκλωβισμός 20.000 ανθρώπων σε έναν χώρο των 2.000 είναι αποτέλεσμα της αντιμεταναστευτικής πολιτικής της προηγούμενης και της τωρινής κυβέρνησης. Όταν απαγορεύεις την μετακίνηση μεταναστών/στριών από τα νησιά προς την ενδοχώρα και δεν τους επιτρέπεις να συνεχίσουν το ταξίδι σε άλλες χώρες της Ευρώπης, όταν παγώνεις τις διαδικασίες ασύλου για ανθρώπους που ζουν εδώ και μήνες ή χρόνια σε άθλιες συνθήκες, όταν τους αφαιρείς την πρόσβαση στην περίθαλψη, φυσικά και θα δημιουργήσεις «προσφυγική κρίση».
Σε αυτό το ξενοφοβικό βούρκο επιπλέουν και εξεγείρονται οι μετανάστες/στριες που είχαν την τύχη να μην τους καταπιεί το Αιγαίο. Σε αυτόν τον κανιβαλισμό αντιστέκονται και όσοι/όσες ζουν στα νησιά και δεν παραμένουν απαθείς στη βαρβαρότητα της Μόριας, τον καθημερινό εξευτελισμό χιλιάδων ανθρώπων και τον θάνατο. Στη δική τους μεριά είμαστε κι εμείς.
-Να κλείσουν όλοι οι χώροι εγκλεισμού των μεταναστών/στριών σε νησιά και στην ηπειρωτική χώρα. Ελεύθερη μετακίνηση για όλους/όλες.
-Κοινοί αγώνες ντόπιων και μεταναστών/στριών
-Ενάντια στα σύνορα και τους πολέμους, τις διακρίσεις, την καταπίεση, την εκμετάλλευση
Καλέσματα-δράσεις:
Μικροφωνική συγκέντρωση: Κυριακή 23 Φεβρουαρίου στις 14.00, Τσιμισκή με Αριστοτέλους
Πορεία: Σάββατο 14 Μαρτίου στη 13.00, Αριστοτέλους (άγαλμα βενιζέλου)
Ανοιχτή συνέλευση Stop War on Migrants, 20:00 κάθε Τετάρτη στην κάταληψη Φάμπρικα Υφανετ (Ομήρου και Περδίκα γωνία, Κάτω Τούμπα)
