Παρασκευή 14 Φεβρουαρίου 2020 στις 18.30
Συνέλευση της πρωτοβουλίας υπεράσπισης καστρόπληκτων σπιτιών
NO AIR(BNB)
Τι κοινό μπορεί να έχουν πολύβουα και χαρούμενα ομαδάκια τουριστών που περνούν από δίπλα σου τραβώντας σε φωτογραφία την ώρα που ξυνεις την μύτη σου, ένας μεσίτης που σου λέει κατηγορηματικά ότι δεν μπορείς να βρεις σπίτι αν δεν σκάσεις 400+ ενοίκιο, μια κάμερα που σε κοιτάζει απειλητικά στην γωνιά του δρόμου, ένας μπάτσος που σε περνά από ακτινογραφία την ώρα που μαρσάρει με την μηχανή του και ένα φρεσκοβαμμένο και σουλουπωμένο πάρκο; Όλες αυτές οι σκηνές είναι κομμάτια της ίδιας πραγματικότητας. Μιας πραγματικότητας όπου οι πόλεις μεσα στις οποίες ζούμε -ή μάλλον επιβιώνουμε- θα καταλήξουν να γίνουν βιτρίνες για τα διψασμένα μάτια τουριστών και μεις τα αντικείμενα, προς θέαση και πώληση. Μπορεί όλο αυτό να φαίνεται δυστοπικό, όμως το φαινόμενο του Airbnb - της πολύ επιτυχημένης πλατφόρμας βραχυχρόνιας μίσθωσης που έχει αναπτυχθεί τα τελευταία χρόνια- έχει αρχίσει ήδη να μεταμορφώνει το αστικό τοπίο προς αυτή την κατεύθυνση. Ήδη οι κάτοικοι μεγάλων μητροπόλεων έχουν αρχίσει να αντιμετωπίζουν προβλήματα ευρείας κλίμακας σε σχέση με τη στέγαση, γιατί ένα μεγάλο ποσοστό των σπιτιών έχει μετατραπεί σε Airbnb, με αποτέλεσμα η αναζήτηση για στέγη να καταντά εφιάλτης. Το ίδιο έχει αρχίσει να συμβαίνει βέβαια και στην Αθήνα σε γειτονιές του κέντρου (βλ. Κουκάκι, Εξάρχεια) αλλά και στην Θεσσαλονίκη, με έμφαση το κέντρο και την Άνω Πόλη.
Συγκεκριμένα για τις γειτονιές της Άνω Πόλης, όπου ζούμε και περνάμε αρκετό από τον χρόνο μας, βλέπουμε αλλαγές οι οποίες μεταλλάσουν το γύρω περιβάλλον σε ανοίκειο και ξένο. Τουρίστες παντού και πάντα, έργα «καλλωπισμού» και αισθητικής αναβάθμισης, σφραγίσματα καταλήψεων και γκρεμίσματα σπιτιών, περίεργοι εμπρησμοί σε ακατοίκητα, περισσότερες κάμερες και αστυνόμευση, ικανοποιώντας το αίσθημα της «ασφάλειας» του νοικοκυραίου/ιδιοκτήτη.
Αυτό το αίσθημα της «ασφάλειας» έχει εξελιχθεί σε ολόκληρο ιδεολόγημα, βασικό εργαλείο για τον έλεγχο και την επιτήρηση του κοινωνικού πεδίου και την εξάλειψη των απείθαρχων και ανυπάκουων συνειδήσεων που κινούνται εντός του. Εξουσία και ΜΜΕ δημιουργούν και αναπαράγουν ανένδοτα ένα κλίμα φόβου, με ιδιαίτερα θεαματικούς όρους, τροφοδοτώντας συνεχώς την «ανάγκη» για ασφάλεια. Οι απαιτήσεις για την ικανοποίηση αυτής, επιλύονται με την τοποθέτηση συστημάτων παρακολούθησης και την αύξηση της παρουσίας και κινητικότητας των μπάτσων στις γειτονιές -ούτε λόγος όμως για τα εγκλήματα που διαπράττοναι εντός οικίας (κακοποιήσεις, βιασμοί), αυτά άλλωστε δεν εξυπηρετούν το δόγμα του πατρίς - θρησκεία - οικογένεια... Έτσι και οι ιδιοκτήτες Airbnb, για να διαφυλάξουν την περιουσία τους αλλά και να ικανοποιήσουν το αίσθημα «ασφάλειας» των τουριστών, προσπαθούν να την θωρακίσουν με τους παραπάνω τρόπους.
Εκτός όμως από την εδαφικοποίηση της επέμβασης στις ζωές μας, η επίθεση που δεχόμαστε επιτελείται και μέσω άλλων οδών, οι οποίες είναι ακόμα πιο βίαιες. Η κουβέντα γύρω από τα νοίκια που έχουν φτάσει στο θεό και τους διωγμούς ουσιαστικά πολλών ενοίκων από τις εστίες τους, ήδη έχει ξεκινήσει να απλώνεται στην πόλη, την ίδια στιγμή που εταιρείες real estate, ιδιοκτήτες και παντός είδους επενδυτές τρίβουν τα χέρια τους και σχολιάζουν διθυραμβικά πόσο έχουν αυξηθεί οι τιμές των ακινήτων. Από την άλλη, για την βγάλουμε και να πληρώσουμε το νοίκι της τρώγλης που μάλλον θα βρούμε, καλούμαστε να δουλέψουμε για 25 ευρώ μεροκάματο, σε κάθε λογής τυροπιτάδικο- καφέ, και φυσικά να σερβίρουμε χαμογελώντας στους τουρίστες. Η συνθήκη της «εξυγίανσης» που επιβάλλεται σιγά σιγά στην πόλη οδηγεί στο να μην υπάρχει πλέον χώρος σε μετανάστριες, τοξικοεξαρτημένους, ρομά και κάθε λογής «αόρατο» άνθρωπο. Καταλήψεις μεταναστών/στριών έχουν εκκενωθεί το προηγούμενο διάστημα, όπως επίσης και αντιδραστικά και ριζοσπαστικά στοιχεία που αντιτάσσονται σε όλο αυτό, όπως καταλήψεις σε Εξάρχεια και Κουκάκι.
Η παραπάνω διαδικασία έχει όνομα. Λέγεται εξευγενισμός και αποτυπώνει την επιβολή της κυριαρχίας πάνω μας με πολύ ξεκάθαρο τρόπο. Δεν θα επιλέξουμε εμείς πού θα ζήσουμε, αλλά αυτοί που μπορούν να διαθέσουν αρκετό κεφάλαιο ώστε να επενδύσουν σε μια περιοχή, σε συνεργασία φυσικά με την κρατική εξουσία, η οποία θα διευκολύνει αυτό το έργο (βλ. golden visa).
Για να εξηγηθούμε καλύτερα λοιπόν. Είμαστε από αυτές που δεν θέλουν η στέγαση και οι υπόλοιπες βασικές ανάγκες να γίνονται πεδίο κερδοφορίας στα χέρια του κεφαλαίου. Δεν θέλουμε το Airbnb και καμία άλλη «εναλλακτική» πλατφόρμα φτηνής διαμονής. Δεν θέλουμε τουρίστες που το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι το πώς θα διαθέσουν τα λεφτά τους σε φτηνά πακέτα πτήση-δωμάτιο-τιμές για να αποσυμπιέσουν την μιζέρια που τους δημιουργεί η εντατικοποιημένη τους καθημερινότητα. Δεν θέλουμε καμία ωραιοποίηση του αστικού τοπίου.
Θέλουμε πολύχρωμες και πολύγλωσσες γειτονιές γεμάτες από καταλήψεις, αρμονική συμβίωση ντόπιων και μεταναστριών, σχέσεις που χτίζονται πάνω στην αλληλεγγύη και αλληλοβοήθεια. Προτάσσουμε την πρακτική της κατάληψης στέγης ως τον πιο άμεσο τρόπο να ικανοποιήσουμε τις ανάγκες μας πέρα από οικονομικούς καταναγκασμούς. Για κάθε αύξηση ενοικίου ακόμα μια κατάληψη! Ας αγωνιστούμε για ό,τι μας στοιχειώνει και μας κρατά πίσω από το να ζήσουμε μια ζωή όπως την θέλουμε. Είμαστε εδώ και είμαστε πολλές!
ΜΗΝ ΑΣΦΥΚΤΙΑΣ!
ΣΑΜΠΟΤΑΖ!
ΑΡΝΗΣΗ ΠΛΗΡΩΜΩΝ ΕΝΟΙΚΙΟΥ!
ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΩ ΠΟΛΗ ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΚΟΥΚΑΚΙ ΝΑ ΑΝΤΙΣΤΑΘΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ
Συνέλευση για την υπεράσπιση των καστρόπληκτων σπιτιών
πηγή : email που λάβαμε στις 12 Φεβρουάριος 22h