Κυριακή 2 Φεβρουαρίου 2020 στις 18.30
Συνέλευση για πορεία ενάντια στα hot spot
Call for the organisation of a demonstration against hot-spots in Athens
Συνέλευση για πορεια εναντια στα hot spot
Καλούμε οργανώσεις, συλλογικότητες και άτομα 2 Φλεβάρη στις 6.30 μ.μ στο Πολυτεχνείο (κτίριο Γκίνη) σε συντονισμό για τη διοργάνωση πορείας στην Αθήνα ενάντια στα hot spot, τον εγκλεισμό και τον πόλεμο κατά των μεταναστών/προσφύγων. Το κείμενο που ακολουθεί είναι ενδεικτικό, είμαστε ανοιχτoι/ες στη συνδιαμόρφωση ενός πιο σύντομου καλέσματος.
Η Ελλάδα δεν πολεμά μοναχά στη Μέση Ανατολή και στην Αφρική, σε συνεργασία με τις ΗΠΑ και την Ε.Ε, με πιο πρόσφατα παραδείγματα τη στρατιωτική ενίσχυση της Σαουδικής Αραβίας και την πολεμική εμπλοκή στον λιβυκό εμφύλιο, σε συνέχεια του 2011. Παίζει πρωταγωνιστικό ρόλο στον κοινωνικό πόλεμο της Νοτιοανατολικής Μεσογείου, της πιο θανατηφόρας θάλασσας στον πλανήτη. Δεκάδες μετανάστες και μετανάστριες πεθαίνουν κάθε βδομάδα από την δολοφονική πολιτική πολέμου και συνοριοφύλαξης της Ελλάδας, της Τουρκίας και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ο ελληνοτουρκικός ανταγωνισμός, που καλλιεργεί και από τις δύο πλευρές του Αιγαίου τον εθνικισμό, τον ρατσισμό, τον μιλιταρισμό, σταματάει εκεί που αρχίζει η ελληνοτουρκική συνεργασία ενάντια στους μετανάστες/πρόσφυγες και τους εργαζομένους/τις εργαζομένες. Από την Ελλάδα και την Τουρκία μέχρι την Λιβύη και την Ιταλία, ένα απέραντο πεδίο διεξαγωγής και διαχείρισης του κοινωνικού πολέμου απλώνεται. Μέσα στο 2018, εκτιμάται ότι 6 ανθρώπινες ζωές κάθε μέρα χάνονταν και 2.275 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους ή αγνοούνταν στην προσπάθειά τους να διασχίσουν τη Μεσόγειο. Δεκαετίες ελληνοτουρκικής αντιπαράθεσης δεν έδωσαν ακόμα τόσους νεκρούς.
Περίπολα του ελληνικού στρατού και της ελληνικής αστυνομίας βασανίζουν και επαναπροωθούν παράνομα μετανάστες/στριες στον Έβρο, την ώρα που έχουν καταγγελθεί δεκάδες περιστατικά βασανισμού, κακοποίησης, δολοφονίας ανθρώπων από κρατικούς και παρακρατικούς υπαλλήλους εκεί Παράλληλα, το ελληνικό κράτος, ξεκινώντας από τον ΣΥΡΙΖΑ και φτάνοντας στη Ν.Δ, σε συνεργασία με την ΕΕ και την Τουρκία «στρατιωτικοποίησε την αντιμετώπιση του προσφυγικού» και κατασκεύασε-υπό την επίβλεψη του στρατού- τουλάχιστον 31 δομές στρατοπέδων συγκέντρωσης «hot spot».
Το ελληνικό κράτος στη Λιβύη, εκτός από την αντιπαράθεση με την Τουρκία και την πολεμική εμπλοκή του στον λιβυκό εμφύλιο, εκπαιδεύει το λιβυκό λιμενικό στη Κρήτη ενάντια στους μετανάστες και τις μετανάστριες, την ώρα που το λιβυκό κράτος, που έχει μετατραπεί σε ένα σύνολο ένοπλων συμμοριών μετά την ιμπεριαλιστική επέμβαση της Ευρωπαϊκής Ένωσης πριν από λίγα χρόνια, καταγγέλλεται για κανονικές υπαίθριες αγορές σκλάβων, βασανισμούς και βιασμούς ανθρώπους που δραπετεύουν προς τη Μεσόγειο, προσπαθώντας να περάσουν τα σύνορα και να μπουν στην Ευρώπη και την Ιταλία. Αυτό το λιβυκό κράτος αναγνωρίζεται από όλα τα κράτη-μέλη της Ε.Ε, με τη Διακήρυξη στη Σύνοδο της Μάλτας, ως «επίσημος συνομιλητής» στη «διαχείριση του προσφυγικού».
Η Ελλάδα δεν είναι μια φιλόξενη χώρα, με τους φασίστες εντός και εκτός Χρυσής Αυγής, τα στρατόπεδα συγκέντρωσης του ΣΥΡΙΖΑ, τις τοπικές κοινωνίες στις οποίες δραστηριοποιούνται Έλληνες εθνικιστές, πολίτες και μαγαζάτορες της «διπλανής πόρτας». Κάθε κύμα έμπρακτης αλληλεγγύης προς τους πρόσφυγες τα τελευταία χρόνια συνοδευόταν την κάθε στιγμή από τον παραδοσιακό ελληνικό ρατσισμό και την εργοδοτική εκμετάλλευση. Η ανάθεση της επίλυσης του «προσφυγικού προβλήματος» στο σύστημα των ΜΚΟ μετέτρεψε για αυτές τις εταιρείες την αλληλεγγύη και την ανθρωπιά σε επικερδές επάγγελμα σε βάρος των μεταναστών, ενώ Ε.Ε, Ελλάδα, Τουρκία, σε συνεργασία και με το δουλεμπόριο μεταναστών στη Λιβύη, παγίωσαν μια κατάσταση μόνιμου εγκλεισμού και στοχοποίησης των μεταναστών/στριων, από νησιά όπως η Μόρια και η Σάμος έως τα κέντρα των ελληνικών πόλεων, ως «πλεοναζόντων», παρείσακτων, που «περισσεύουν».
Για αυτό πρέπει να πάρουμε μια απόφαση: να συναντηθούμε, να φτιάξουμε πολυεθνικές και πολυπολιτισμικές κοινότητες αγώνα, μόνιμες και σταθερές κοινότητες που θα τις περιφρουρήσουμε απέναντι στους κοινούς εχθρούς. Να φτιάξουμε σημεία συνάντησης της πολυεθνικής εργατικής τάξης. Να φτιάξουμε χώρους που θα μπορούμε να επικοινωνήσουμε στις διαφορετικές μας γλώσσες και πολιτισμικές αντιλήψεις, βάζοντας ως αναγκαίο όρο τους κοινούς μας αγώνες σε οικονομικό, αντιπολεμικό και διεθνιστικό επίπεδο. Αντιπολεμικό διεθνιστικό κίνημα για εμάς σημαίνει πως ο πόλεμος που ισοπεδώνει χώρες κάπου μακριά, ξεκινά από εδώ: από την Ευρωπαϊκή Ένωση, από την Ελλάδα στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο. Σημαίνει πως το μπλοκάρισμα της πολεμικής μηχανής και της κοινωνικής νομιμοποίησής της, στην εργασία, στο έθνος, στην οικογένεια και το σχολείο στο δρόμο, στον κυβερνοχώρο, είναι η αυτοάμυνα και η αλληλεγγύη των καταπιεσμένων, αλλά και το σχέδιο οργάνωσης και απάντησής τους, οι δικές τους πράξεις και οι δικές τους αξίες.
Απαιτούμε:
- Nα σταματήσουν οι ιμπεριαλιστικοί πόλεμοι του ελληνικού κράτους, της Ε.Ε, των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ στη Μέση Ανατολή, την Αφρική, τα Βαλκάνια, τη Λατινική Αμερική. Να κλείσουν οι στρατιωτικές βάσεις του ΝΑΤΟ, να σταματήσουν οι κοινές στρατιωτικές ασκήσεις της Ελλάδας με Ελλάδα-Κύπρου-Αίγυπτο-Ισραήλ-ΗΠΑ-Ιταλία και άλλες χώρες, να μπλοκαριστεί κάθε αποστολή στρατιωτικών δυνάμεων και όπλων στο εξωτερικό,
- Ανοιχτά σύνορα από και προς την Ελλάδα για όλους τους ανθρώπους που θέλουν να μετακινηθούν, ασφαλής, ελεύθερη διέλευση των προσφύγων/μεταναστών. Να πέσει ο φράχτης του Έβρου, να σταματήσουν οι δολοφονικές επιχειρήσεις κατά των μεταναστών από την ελληνική και κάθε συνοριοφυλακή
-Να κλείσουν όλα τα στρατόπεδα συγκέντρωσης-hot spot και να αντικατασταθούν από ανοιχτές δομές πρόνοιας. Κατάλληλα δημόσια κτίρια και πολυεθνικές, ανοιχτές δομές για την αξιοπρεπή στέγαση, περίθαλψη, σίτιση και μετακίνηση των μεταναστών-προσφύγων αλλά και κάθε άστεγου ανεξαρτήτως εθνότητας. Χρηματοδότηση και προσλήψεις για τις ανοιχτές δομές και υπηρεσίες κοινωνικής στήριξης των προσφύγων.
-Καμία ποινικοποίηση της μετανάστευσης και της αλληλεγγύης, χαρτιά, νομιμοποίηση, πλήρη πολιτικά, και θρησκευτικά δικαιώματα σε όλους τους μετανάστες, τις μετανάστριες και τους ντόπιους. Επίσημη και πλήρης αναγνώριση όλων των εθνικών μειονοτήτων σε ελληνικό και ευρωπαϊκό έδαφος. Προστασία των ανηλίκων προσφύγων/μεταναστών από κυκλώματα εκμετάλλευσης.
-Ίσα μεροκάματα και εργασιακά δικαιώματα σε μετανάστες/μετανάστριες και ντόπιους.
-Σχολεία για τα παιδιά και μαθήματα πολυεθνικά και πολυπολιτισμικά.
ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΗ ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ
On the 2nd of February 2020 we call to Gini Building (Polytechnic School) organizations, collectivities and individuals to cooperate in organizing a demonstration in Athens against the hot-spots, the incarceration and the war against immigrants/refugees. The following text is an example, we are open to the co-writing of a shorter one.
Greece is not just waging war on the Middle East and Africa in cooperation with the USA and the EU with the more recent example being the military reinforcement of Saudi Arabia and the intervention in the Libyan civil war, continuing the story from 2011. It is playing a major role in the war of the Southeastern Mediterranean Sea, the deadliest Sea on the planet. Dozens of immigrants are dying every week from Greece's, Turkey's and the EU's murderous policies of war and border policing. The antagonism between Greece and Turkey which fosters nationalism, racism and militarism on both sides of the Aegean stops at the point where the cooperation between the two States against the immigrants/refugees and the workers begins. From Greece and Turkey to Libya and Italy, we see a vast field of conducting and regulating the social war. During 2018 it is estimated that up to 6 human lives were being lost every day, whereas 2.275 people lost their lives or went missing in their effort to cross the Mediterranean Sea. Numbers of dead that have yet to be reached after decades of antagonism between Greece and Turkey.
Patrols of the Greek Army and police torture and illegally deport immigrants in Evros at a time when dozens of incidents of torturing, abuse and murder of people by state and non-state officials have been reported. At the same time, the Greek State beginning with SYRIZA and coming now to N.D., in cooperation with the EU and Turkey, ''militarized the regulation of the refugee crisis'' and constructed - under the army's supervision - at least 31 ''hot spot'' structures, that is concentration camps.
In Libya, the Greek State besides its antagonism with Turkey and its intervention in the country's civil war, trains the Libyan coast guard against the immigrants in Crete at the time when the Libyan State that after the imperialist intervention of the European Union a few years ago has become a conglomeration of armed gangs, is being called out for retaining real open slave markets, for torturing and raping people who escape towards the Mediterranean Sea, as they try to cross the borders and enter Europe and Italy. This State is recognized according to the Malta Declaration by all member states of the EU as being officially in dialogue with them in matters pertaining to the ''regulation of the refugee crisis''.
Greece, with its Nazis, the concentration camps of SYRIZA and the local societies full of Greek nationalists - next door citizens and shop owners - is not a welcoming country. In the past years every wave of real solidarity towards the refugees has been combined with the old Greek racism and class exploitation. The undertaking of the solution to ''the refugee crisis'' by a system of NGO's transformed solidarity and humanity into a lucrative profession for these companies at the expense of the immigrants, while the EU, Greece and Turkey, collaborating with the slave-trade in Libya, established a situation of permanent incarceration and targeting of immigrants as unwanted, surplus populations, from the islands of Moria and Samos to the centres of Greek cities.
For this reason we have to make a decision: We have to meet, build multinational and multicultural stable and permanent communities of resistance that we will protect against our mutual enemies. We have to create points of coexistence for the multinational working class. We have to build spaces where we will be able to communicate in our different languages and cultural beliefs, by establishing as a necessary term our common struggles in economic, antiwar and internationalist level. For us opposition to war and internationalism mean that the seat of the war that brings down whole countries somewhere far away is our very own ground: The European Union and Greece in the Southeastern Mediterranean Sea. It means that the means to put an end to the machine of war and its social legitimization process in the working places, the nation, the family, the school, the streets and cyberspace is the self-defense and solidarity of the oppressed as well as their plan for organizing and fighting back, their own deeds and values.
We demand and we fight for
-Ending the Greek State's, the EU's, the USA's and NATO's imperialist wars in the Middle East, Africa, the Balkans and Latin America. Shut down NATO's military bases, end the common military exercises between Greece, Cyprus, Egypt, Israel, the USA, Italy and other States which take place on Greek ground, block every export of military forces and weapons abroad
-Open borders to and from Greece for all people who want to move safely, free passage for all refugees and immigrants. Bring down the Evros fence, stop all the murderous expeditions against immigrants that the Greek and any other border police undertake
-Shut down all the concentration camps, hot-spots and replace them with open welfare structures. Proper public buildings and multinational spaces for the dignified housing, health, board and transport of all refugees/immigrants but also of every homeless and jobless person regardless of nationality. State funding and hiring of personnel for the spaces and services of refugees' social welfare.
- No to the illegalization of immigration and solidarity. Documents, legalization, full political and religious rights for all immigrants and locals. Full official recognition of all national minorities on every Greek and European ground. Protection of minor refugees/immigrants from exploitation networks.
Equal pay and workers' rights for immigrants and locals
Schools for all children. Multinational and multicultural lessons.
ANTIWAR INTERNATIONALIST MOVEMENT