Πέμπτη 19 Δεκεμβρίου 2019 στις 18.00
Πορεία στα Εξάρχεια
"Το αίμα χύθηκε και δεν μαζεύεται. Δεν ζω με φόβο, ούτε με μίσος. Το μίσος μου είναι ταξικό, πηγάζει από τον τρόπο που αντιλαμβάνομαι τον κόσμο. Ζω με τη φράση που είπε εκείνη η κοπέλα: «Μη φοβάσαι, θα πάμε μαζί». Είναι λυτρωτικό, δεν περιλαμβάνει καμιά υπόσχεση ότι όλα θα πάνε καλά, αλλά τη δέσμευση πως ό,τι κι αν γίνει θα πάμε μαζί."
Γιάννης Καυκάς, 8 Δεκέμβρη 2019
Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ, Η ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ ΚΑΙ Η ΜΑΧΗΤΙΚΟΤΗΤΑ ΘΑ ΤΣΑΚΙΣΟΥΝ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΑΛΤΙΚΗ ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΙ ΤΗ ΔΙΑΡΚΩΣ ΕΝΤΕΙΝΟΜΕΝΗ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΗ ΚΤΗΝΩΔΙΑ
ΟΤΑΝ ΟΙ ΔΡΟΜΟΙ ΠΛΗΜΜΥΡΙΖΟΥΝ ΜΕ ΑΓΩΝΙΖΟΜΕΝΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ Ο ΦΟΒΟΣ ΑΛΛΑΖΕΙ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΟ
Οι μεγάλες κινητοποιήσεις αλληλεγγύης στις καταλήψεις και μνήμης και αντίστασης 11 χρόνια μετά τη δολοφονία του Α. Γρηγορόπουλου και το ξέσπασμα της κοινωνικής εξέγερσης, που πραγματοποιήθηκαν στις 5 και 6 Δεκέμβρη 2019 στην Αθήνα και σε δεκάδες πόλεις της χώρας, αποτέλεσαν σημαντικές στιγμές του αγώνα που αναπτύσσεται την τελευταία περίοδο ενάντια στην κατασταλτική εκστρατεία του κράτους. Χιλιάδες αναρχικοί/ές και συνολικότερα αγωνιστές και αγωνίστριες της βάσης αψήφησαν την κρατική τρομοκρατία που επιχειρείται να επιβληθεί μέσα από τις συνεχείς επιθέσεις στον κόσμο του αγώνα και στις αυτοοργανωμένες δομές του, τις εκκενώσεις πολιτικών και στεγαστικών καταλήψεων, το βίαιο ξεσπίτωμα οικογενειών προσφύγων και μεταναστριών και τον εγκλωβισμό τους σε άθλια και απομονωμένα στρατόπεδα συγκέντρωσης, την καθημερινή καθεστωτική προπαγάνδα των ΜΜΕ, τις παρακολουθήσεις αγωνιστών και κινηματικών χώρων, την κατοχή των Εξαρχείων και την αστυνομοκρατία στην πόλη και έστειλαν ένα ηχηρό μήνυμα στα κρατικά επιτελεία: Οι καταλήψεις δεν παραδίνονται μάχονται - ενάντια στην κρατική καταστολή η εξέγερση μένει ζωντανή, στέλνοντας στα σκουπίδια τα τελεσίγραφα του Υπουργείου Δημόσιας Τάξης και κλονίζοντας την αλαζονεία της εξουσίας να συντρίψει τις κοινωνικές και ταξικές αντιστάσεις.
Απέναντι σε αυτή τη συνθήκη το κράτος επιχείρησε να επιβάλει τον τρόμο πραγματοποιώντας επιθέσεις με τη μορφή αντιποίνων στη γειτονιά των Εξαρχείων το βράδυ της 6ης Δεκέμβρη υιοθετώντας τακτική στρατού κατοχής, αντιμετωπίζοντας τους διαδηλωτές και τις διαδηλώτριες, τους κατοίκους και τους θαμώνες ως εσωτερικό εχθρό και συνολικά τη περιοχή ως εχθρικό έδαφος. Έτσι αμέσως μόλις η κεφαλή της πορείας κατέληξε στο μνημείο του Α. Γρηγορόπουλου στην οδό Μεσολογγίου για να τιμήσει την μνήμη του και αφού πρώτα οι αστυνομικές δυνάμεις έκοψαν το μεγαλύτερο μέρος της ώστε να μην προσεγγίσουν οι χιλιάδες των διαδηλωτών το σημείο, εξαπέλυσαν συντονισμένη επίθεση κατά όποιου βρίσκονταν στους δρόμους χτυπώντας, βασανίζοντας, συλλαμβάνοντας και επιπλέον συστηματοποιώντας μια πρακτική που επιχειρεί την ταπείνωση όσων πέφτουν στα χέρια τους, με το δημόσιο ξεγύμνωμα και την αποθράσυνση της σεξιστικής χυδαιότητας και διαστροφής των φασιστών μπάτσων. Αυτή η τακτική είχε επαναληφθεί στα Εξάρχεια στις 17 Νοέμβρη με τον άγριο ξυλοδαρμό και τραυματισμό δεκάδων ανθρώπων που απλά βρίσκονταν στην περιοχή, όπως και στις 7 Νοέμβρη όπου επιπλέον περικυκλώθηκε για ώρες το καφενείο στην πλατεία Εξαρχείων και βασανίστηκε μετά την αναίτια σύλληψή του ο σύντροφος Λ. Γ., ενώ καθημερινές είναι οι περιπτώσεις λεκτικών επιθέσεων και τραμπουκισμών από τους μπάτσους των ΜΑΤ που έχουν στρατοπεδεύσει στη γειτονιά κατά γυναικών, νεολαίων και γενικότερα οποιουδήποτε κινείται στους δρόμους.
Πρόκειται για μια κεντρική κρατική πολιτική εμπέδωσης του φόβου στον πληθυσμό μέσα από το χτύπημα του πιο ζωντανού και αγωνιστικού κομματιού της κοινωνίας και την εγκαθίδρυση ενός "καθεστώτος εξαίρεσης", που αναπαράγεται ανοιχτά από τα πλήρως ελεγχόμενα καθεστωτικά ΜΜΕ ώστε να λειτουργήσει παραδειγματικά για όλους. Σε αυτήν την κατεύθυνση κινούνται επίσης οι δηλώσεις του φασιστικού συρφετού των κρατικών αξιωματούχων περί "αναγκαστικότητας της κρατικής βίας" για την επιβολή του δόγματος "νόμος και τάξη" και η επίσημη κάλυψη της αστυνομικής κτηνωδίας από τον υπουργό Δημόσιας Τάξης που έδωσε το πράσινο φως για τη συνέχιση της δολοφονικής δράσης των σωμάτων ασφαλείας κατά όσων αντιστέκονται στην κρατική και καπιταλιστική βαρβαρότητα προλειαίνοντας το έδαφος για έναν νέο Γιάννη, για έναν νέο Αλέξανδρο, στοχεύοντας και ευελπιστώντας πως αυτή τη φορά οι κοινωνικές αντιδράσεις θα πνιγούν στο φόβο της κρατικής τρομοκρατίας.
Από τη μεριά μας, ως ανοιχτή κινηματική διαδικασία αλληλεγγύης στις δομές του αγώνα και τις κοινωνικές και ταξικές αντιστάσεις, έχοντας βρεθεί στο δρόμο το τελευταίο διάστημα με χιλιάδες άλλους αγωνιστές ενώνουμε τη φωνή μας με όλους τους ανθρώπους που εξοργίζονται μπροστά στην αστυνομική κτηνωδία και απευθύνουμε κάλεσμα σε όλους τους εκμεταλλευόμενους και καταπιεσμένους να σταθούν με αξιοπρέπεια απέναντι στην ιδεολογική και κατασταλτική επίθεση του κράτους και των αφεντικών, να υπερασπιστούμε συλλογικά το δίκιο των κοινωνικών και ταξικών αγώνων, να σπάσουμε μαζικά και μαχητικά την τρομοκρατία του κράτους στον δρόμο, στη δουλειά, στο σχολείο, στις σχολές, στις γειτονιές, να θέσουμε φραγμό στη δολοφονική του βία.
Ας μην επαίρονται τα δεξιά ρετάλια της εξουσίας για την κατίσχυση της κοινωνίας και μην ξερογλείφονται τα αριστερά της δεκανίκια για την υποταγή, το φόβο, την ενσωμάτωση και την ανάθεση που μπορεί να παράξει η αστυνομική μπότα. Σε αυτήν την κοινωνία που λίγα χρόνια πριν ξέσπασε η εξέγερση του '08 και οι μεγάλες κινητοποιήσεις του 2010 - 12, σοβούν νέοι Δεκέμβρηδες. Στους πόθους των από κάτω για το δίκιο, στις μικρές και μεγάλες αντιστάσεις που αναπτύσσονται καθημερινά και στις αγωνιστικές εμπειρίες που κατακτιούνται πέρα από τα θεσμικά όρια της διαμαρτυρίας και τον εγκλωβισμό στον συσχετισμό των συστημικών πολιτικών δυνάμεων, στη συγκρότηση, συμμετοχή και κινητοποίηση αδιαμεσολάβητων κοινωνικών - ταξικών μετώπων αντίστασης, στις καρδιές και τα μυαλά των νέων αγωνιστών, των συντρόφων και συντροφισσών που κατά χιλιάδες κατεβαίνουν στους δρόμους συγκροτώντας τα αναρχικά και ριζοσπαστικά μπλοκ των διαδηλώσεων.
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ - ΠΟΡΕΙΑ
ενάντια στην κρατική καταστολή, στην αστυνομική κτηνωδία και στην κατοχή των Εξαρχείων
ΠΕΜΠΤΗ 19 ΔΕΚΕΜΒΡΗ 2019, ΠΛΑΤΕΙΑ ΕΞΑΡΧΕΙΩΝ, 6 Μ.Μ.
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΕΣ ΤΗΣ 6ης ΔΕΚΕΜΒΡΗ 2019 ΚΑΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΟΣΟΙ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΑΝ ΤΗΝ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΗ ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ, ΣΤΙΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΚΑΙ ΤΑΞΙΚΕΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ
¡NO PASARAN!
Αναρχικό-Αντιεξουσιαστικό Στέκι «ΑΝΤΙΠΝΟΙΑ», Κατάληψη ΛΕΛΑΣ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗ 37, Κατάληψη Στέγης Προσφύγων/Μεταναστών ΝΟΤΑΡΑ 26, Squat for Refugees/Migrants SPIROU TRIKOUPI 17, TΑΞΙΚΗ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ (Ομάδα Αναρχικών και Κομμουνιστών), Αναρχική Φοιτητική Συνέλευση ΑΡΟΔΑΜΟΣ, Κ*ΒΟΞ Κατειλημμένο Κοινωνικό Κέντρο, Αντιφασιστική-Αντιεξουσιαστική συνέλευση Ν. Ιωνίας - Ηρακλείου, Σύντροφοι και Συντρόφισσες
Κάλεσμα στην πορεία ενάντια στην κρατική τρομοκρατία, στην αστυνομική κτηνωδία και στην κατοχή των Εξαρχείων
ΤΑ ΕΞΑΡΧΕΙΑ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ, ΤΗΣ ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗΣ, ΤΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ, ΤΗΣ ΙΣΟΤΗΤΑΣ ΣΤΟ ΣΤΟΧΑΣΤΡΟ ΤΗΣ ΚΡΑΤΙΚΗΣ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗΣ. ΟΥΤΕ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ!
Στις 26 Αυγούστου ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις εισέβαλλαν στα Εξάρχεια και εγκαταστάθηκαν μόνιμα ως στρατός κατοχής. Καθημερινά, δεκάδες διμοιρίες των ΜΑΤ παρελαύνουν στους δρόμους, ακροβολίζονται στις γωνίες, κάθονται στις εισόδους των πολυκατοικιών επιχειρώντας να διαχύσουν το φόβο και την τρομοκρατία στη γειτονιά. Όλοι όσοι ζουν, εργάζονται, αγωνίζονται, ή αποτελούν θαμώνες των Εξαρχείων κινούνται εντός ενός ασφυκτικού αστυνομικού κλοιού και υπό τον διαρκή έλεγχο και επιτήρηση από εκατοντάδες ένστολους και πάνοπλους κρατικούς φρουρούς, οι οποίοι επιπλέον παρενοχλούν τους κατοίκους, εκτοξεύουν σεξιστικές απειλές σε γυναίκες και ομοφυλόφιλους, φωνάζουν ναζιστικά συνθήματα σε πρόσφυγες και μετανάστες, κάνουν επίδειξη ισχύος στους νεολαίους και τις νεολαίες.
Από τότε μέχρι σήμερα, το κράτος έχει εκκενώσει καταλήψεις αγώνα, αυτοοργανωμένες δομές στέγης προσφύγων και μεταναστών, έχει πνίξει με χημικά δομές αντίστασης, έχει απομακρύνει δια της βίας από την περιοχή εκατοντάδες πρόσφυγες και μετανάστες, γυναίκες, άντρες και παιδιά και τους έχει φυλακίσει σε στρατόπεδα συγκέντρωσης. Στις 14 Σεπτέμβρη, μετά τη λήξη της πορείας, διμοιρίες των ΜΑΤ επιτέθηκαν με αγριότητα σε διαδηλωτές/τριες, στις 7 Νοέμβρη, σε μία επιχείρηση επίδειξης αστυνομικής δύναμης και εκδικητικότητας, τεράστιος αριθμός μπάτσων εξαπέλυσε πλήθος επιθέσεων στην περιοχή με αποκορύφωμα την περικύκλωση του καφενείου στην πλατεία, την ομηρία των εργαζομένων και των θαμώνων του και τη σύλληψη, ξυλοδαρμό και βασανισμό του συντρόφου Λάμπρου Γούλα, στις 17 Νοέμβρη μετά τη μαζική διαδήλωση του Πολυτεχνείου, ορδές μπάτσων εφόρμησαν στους δρόμους των Εξαρχείων και άρχισαν να χτυπούν προς πάσα κατεύθυνση περαστικούς, θαμώνες, νεολαίους και νεολαίες, ενώ το αστυνομικό σχέδιο που εφαρμόστηκε εκείνη την ημέρα στην περιοχή (εκατοντάδες αστυνομικές δυνάμεις μέσα και γύρω από τη γειτονιά, μαζικές εξακριβώσεις περαστικών, ελικόπτερα και drones να πετάνε πάνω από την περιοχή για ώρες, απαγόρευση διέλευσης πεζών) ομοίαζε με την επιβολή στρατιωτικού νόμου. Παράλληλα με την έκφραση της ωμής βίας απέναντι στους αγωνιζόμενους και σε όλους όσοι κινούνται στα Εξάρχεια, έλαβαν και λαμβάνουν χώρα και οι παρακρατικές μέθοδοι της αστυνομίας: τοποθέτηση κοριών σε οχήματα συντρόφων, αυτοκίνητα της αντιτρομοκρατικής να παρακολουθούν χώρους αγώνα, όπως τα γραφεία της Ταξικής Αντεπίθεσης στα Εξάρχεια, ασφαλίτες να απειλούν συντρόφισσες έξω από τα σπίτια τους, κρυφές κάμερες έξω από τα σπίτια αγωνιστών.
Η απόπειρα επιβολής του τρόμου απέναντι στους αγωνιζόμενους συνεχίστηκε και μετά τη μεγαλειώδη διαδήλωση της 6ης Δεκέμβρη για τα 11 χρόνια από την κρατική δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου και το ξέσπασμα της κοινωνικής εξέγερσης, στο κατεχόμενο έδαφος των Εξαρχείων όπου πραγματοποιήθηκαν αστυνομικές επιθέσεις σε μορφή αντιποίνων, αντιμετωπίζοντας τους διαδηλωτές/τριες, τους κατοίκους και τους θαμώνες ως εσωτερικό εχθρό και συνολικά την περιοχή ως εχθρικό έδαφος. Από το πρωί πραγματοποιούν ελέγχους και προληπτικές προσαγωγές, ενώ το απόγευμα επαναλαμβάνεται το άγριο σκηνικό βίας, με δεκάδες περιστατικά ξεγυμνώματος, κακοποίησης και βασανισμού όσων πέφτουν στα χέρια του αστυνομικού στρατού κατοχής.
Όλα αυτά τα γεγονότα αποτελούν εκφράσεις του κρατικού σχεδιασμού για την καθυπόταξη μίας γειτονιάς με πλούσια ιστορία αντιστάσεων, γειτονιάς σύμβολο σε διεθνές επίπεδο για τους αγώνες που δίνονται ενάντια στην εξουσία, στην εκμετάλλευση και την καταπίεση.
Το κράτος και ο κατασταλτικός στρατός του εισέβαλλαν στα Εξάρχεια κάτω από τις ενορχηστρωμένες και υστερικές κραυγές της προπαγάνδας των Μ.Μ.Ε. για την επιβολή επιτέλους του δόγματος «νόμος και τάξη» και με πρόσχημα τις ναρκομαφίες και τη γιγάντωση της ναρκοπιάτσας της πλατείας. Μια συνθήκη που διαμορφώθηκε μεθοδικά από την προηγούμενη πολιτική διαχείριση και υπό την πλήρη εποπτεία των κρατικών μηχανισμών, ώστε να αποτελέσει όχημα για την κοινωνική νομιμοποίηση της συντριπτικής αστυνομικής επέμβασης που ακολούθησε -όπου απέναντι στις ναρκομαφίες δεν έκανε παρά θεαματικού τύπου επιχειρήσεις- και ξεκάθαρα στόχευε στο τσάκισμα των αγωνιστών, την εκδίωξη των προσφύγων και μεταναστών και τη μετατροπής της περιοχής από πεδίο αμφισβήτησης και ορμητήριο αγώνων, σε ζώνη υψηλής καπιταλιστικής κερδοφορίας. Ταυτόχρονα μέσα από την ιδεολογική επίθεση που προωθείται συστηματικά μέσα από τα μιντιακά φερέφωνα του Υπ. Δημοσίας Τάξης, επιχειρείται να εμπεδωθεί κοινωνικά ένα "Καθεστώς Εξαίρεσης" τόσο για τους αναρχικούς και πολλούς άλλους αγωνιστές της βάσης όσο και για τους πρόσφυγες και μετανάστες ώστε να δικαιολογήσει κοινωνικά την αστυνομική βία πάνω τους. Να επεκτείνει εκ νέου τα όρια της δολοφονικής δράσης των σωμάτων ασφαλείας πέρα από εκεί που τέθηκαν με την εξέγερση του Δεκέμβρη.
Όσο όμως κι αν πασχίζουν κράτος και κεφάλαιο να πάψουν τα Εξάρχεια να είναι ένα πεδίο πολιτικών, κοινωνικών και ταξικών διεργασιών και να επιβάλλουν την «κανονικότητα», θα βρίσκουν απέναντί τους χιλιάδες που θα τα υπερασπιστούν. Γιατί το «κανονικό» που θέλουν να επιβάλλουν είναι η εξατομίκευση, ο κανιβαλισμός, οι ανισότητες, ο έλεγχος και η επιτήρηση. «Κανονικό» γι' αυτούς σημαίνει καταπίεση, εκμετάλλευση και υποταγή. Οι φωνές που έχουν ακουστεί σε όλο τον κόσμο και δείχνουν την αλληλεγγύη τους στην περιοχή, φανερώνουν ακριβώς τι αποτελεί το έδαφος των Εξαρχείων και γιατί συγκρούεται με τον σάπιο κόσμο της Εξουσίας. Αποτελεί κομμάτι της Ιστορίας των Αγώνων που δόθηκαν, δίνονται και θα δίνονται για την Ελευθερία, την Ισότητα, την Αλληλεγγύη.
Η στοχοποίηση των Εξαρχείων, οι εκκενώσεις των καταλήψεων, η κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου, η ποινικοποίηση του συνδικαλισμού βάσης και του όπλου της απεργίας, οι συλλήψεις και διώξεις αγωνιστών αποτελούν κομμάτι τις ευρύτερης κατασταλτικής εκστρατείας που έχει εκκινήσει με νέα ορμή από την 7η Ιουλίου, με την αλλαγή της διακυβέρνησης. Παρ' όλη την ένταση με την οποία ξεδιπλώνεται, παρά τη βαρβαρότητα, τις απειλές και την τρομοκρατία, πλήθος κόσμου έχει ξαναβγεί στους δρόμους και ορθώνει το ανάστημά του ενάντια στην κατασταλτική εκστρατεία και την αστυνομοκρατία και θέτει τα πρώτα αναχώματα στους νέους αντικοινωνικούς σχεδιασμούς του κράτους και των αφεντικών. Χιλιάδες φοιτητές υπερασπίζονται το πανεπιστημιακό άσυλο, μαθητές διαδηλώνουν ενάντια στην εκπαιδευτική αναδιάρθρωση, εργαζόμενοι πραγματοποιούν απεργίες ενάντια στο αναπτυξιακό πολυνομοσχέδιο και εργατικές διαδηλώσεις ενάντια στην ποινικοποίηση του όπλου της απεργίας. Ενώ στην περιοχή των Εξαρχείων έχουν πραγματοποιηθεί δεκάδες παρεμβάσεις, συγκεντρώσεις, πορείες ενάντια στην αστυνομική κατοχή και τις κατασταλτικές επιχειρήσεις, ενάντια στις παρενοχλήσεις και τις σεξιστικές επιθέσεις και απειλές από τις διμοιρίες των ΜΑΤ, αλληλεγγύης στους πρόσφυγες και τους/τις μετανάστες/στριες, ενάντια στις ναρκομαφίες.
Αναρχικοί/ές, αγωνιστές/στριες, καταληψίες, εργαζόμενοι/ες, νεολαίοι/ες, φοιτητές/τριες, μαθητές/τριες δεν υποτάσσονται στο φόβο, δεν υποχωρούν σε κανενός είδους απειλές και τελεσίγραφα, αγωνίζονται!
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΕΣ ΤΗΣ 6ης ΔΕΚΕΜΒΡΗ 2019 ΚΑΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΟΣΟΙ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΑΝ ΤΗΝ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΗ ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ, ΣΤΙΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΚΑΙ ΤΑΞΙΚΕΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ - ΠΟΡΕΙΑ
ενάντια στην κρατική καταστολή, στην αστυνομική κτηνωδία και στην κατοχή των Εξαρχείων
ΠΕΜΠΤΗ 19 ΔΕΚΕΜΒΡΗ, ΠΛ.ΕΞΑΡΧΕΙΩΝ, 18.00
Συνέλευση για την Επανοικειοποίηση των Εξαρχείων