kinimatoramaημερολόγιο από/για το κίνημα

Καλέσματα της Αναρχικής Ομοσπονδίας στις πορείες για την 6η Δεκέμβρη

Στους δρόμους του αγώνα να σπάσουμε το κλίμα τρομοκρατίας που επιχειρεί να επιβάλλει η κρατική εξουσία.

Στις 6 Δεκεμβρίου 2008 ο 15χρονος αναρχικός μαθητής Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος δολοφονείται εν ψυχρώ στα Εξάρχεια από τον ειδικό φρουρό της ΕΛ.ΑΣ. Επαμεινώνδα Κορκονέα. Τότε, για ένα μήνα ολόκληρη η ελλαδική επικράτεια κατακλύστηκε από ένα διάχυτο κύμα κοινωνικής εξέγερσης, το οποίο εκδηλώθηκε ως μια αυθόρμητη και οργισμένη απάντηση ενάντια στην απροσχημάτιστη και βίαιη καταστολή του κράτους. Ο Δεκέμβρης του 2008 ήταν η στιγμή που το ποτήρι ξεχείλισε, πυροδοτώντας μια κοινωνική έκρηξη. Υπήρξε μία από τις πολλές στιγμές στο ιστορικό συνεχές της ανθρώπινης ιστορίας, κατά την οποία ο κόσμος των κυρίαρχων απογυμνώθηκε καταδεικνύοντας έτσι στην πλατιά κοινωνική πλειοψηφία ότι η αναπαραγωγή του συστήματος εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο εδράζεται αποκλειστικά πάνω στη βία. Η κρατική δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου δεν ήταν ούτε η κακιά η στιγμή, ούτε ένα μεμονωμένο συμβάν αστυνομικής αυθαιρεσίας. Μετά τον Δεκέμβρη του 2008 ακολούθησε μία μεγάλη περίοδος αυξημένης καταστολής, «απασφάλισης» των μπάτσων, οι οποίοι προέβαιναν σε καθημερινές παρενοχλήσεις στον δρόμο, σε ξυλοδαρμούς και νταϊλίκια… Προφανώς, όταν απασφαλίζεις τα σκυλιά της καταστολής, πρέπει να αναμένεις ότι κάποια στιγμή τα «ατυχήματα» θα φτάσουν και στο επίπεδο να στερήσουν ανθρώπινη ζωή.

Σήμερα έχουμε 2019. Παρ' όλα αυτά οι τωρινές κοινωνικές συνθήκες ομοιάζουν σε τεράστιο βαθμό με αυτές που γέννησαν τόσο τη δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, όσο και την εξέγερση του Δεκέμβρη το 2008. Η κρατική και καπιταλιστική βαρβαρότητα έχει γίνει η επώδυνη κανονικότητα για την πλατιά κοινωνική πλειοψηφία, για την εργατική τάξη και την προλεταριακή νεολαία. Η αστυνομική καταστολή και το κλίμα τρομοκρατίας των καθεστωτικών ΜΜΕ αποτελούν καθεστώς. Η κρατική εξουσία ζητάει αίμα και αυτό γίνεται ξεκάθαρο σε κάθε κίνησή της, σε κάθε κίνηση της αστυνομίας, δηλαδή των πιο υποτακτικών υπαλλήλων του κράτους και των αφεντικών. Έπειτα από 11 χρόνια, λοιπόν, οι λόγοι που οδήγησαν στην εξέγερση του 2008 έχουν πλέον πολλαπλασιαστεί, επειδή έχει ενταθεί η επίθεση του κράτους και του κεφαλαίου στη χειμαζόμενη κοινωνική βάση.

Η Νέα Δημοκρατία πήρε τη σκυτάλη στη διαχείριση των κεφαλαιοκρατικών συμφερόντων από τη σοσιαλδημοκρατία του Σύριζα, ο οποίος ενσωμάτωσε σε σημαντικό βαθμό τις κοινωνικές και ταξικές αντιστάσεις, εφησυχάζοντας αρκετό κόσμο με τα φτηνιάρικα παραμύθια του περί εξωραϊσμού και διαχείρισης του καπιταλισμού. Αυτός, άλλωστε, είναι ιστορικά ο πολιτικός ρόλος της σοσιαλδημοκρατίας, της «αριστεράς» του κεφαλαίου, η αφομοίωση και η απονέκρωση των αγώνων, με απώτερο σκοπό τη διάσωση του καπιταλιστικού συστήματος. Μέσα σε 4 χρόνια διακυβέρνησης ο Σύριζα αποδείχθηκε απόλυτα έμπιστο πολιτικό προσωπικό του κεφαλαίου, προσφέροντας απλόχερα εκδούλευση στα ντόπια και υπερεθνικά αφεντικά, συνεχίζοντας πιο εντατικά τις νεοφιλελεύθερες αντιλαϊκές πολιτικές που εφάρμοσαν και οι προκάτοχοί του στα πλαίσια της αστικής κυβερνητικής πολιτικής. Μέσα σ' αυτήν την τετραετία ο Σύριζα αποτέλεσε υπόδειγμα ΝΑΤΟϊκής κυβέρνησης, καθιστώντας την ελληνική επικράτεια προκεχωρημένο φυλάκιο του ΝΑΤΟ στα Βαλκάνια και την Ανατολική Μεσόγειο. Σ' αυτό το πλαίσιο της ύφεσης των κοινωνικών και ταξικών αγώνων στρώθηκε έτοιμο το χαλί στην παραδοσιακή δεξιά, για να συνεχίσει τον νέο κύκλο καπιταλιστικής επέλασης απέναντι σε όσους βρίσκονται στη βάση της κοινωνικής και παραγωγικής πυραμίδας.

Όπως έχουμε πολύ καλά καταλάβει, κάθε αστικό κόμμα εξυπηρετεί αποκλειστικά τα συμφέροντα του κεφαλαίου. Σ' αυτό δεν διέφεραν, ούτε διαφέρουν καθόλου μεταξύ τους Νέα Δημοκρατία και Σύριζα. Ένας από τους επιμέρους ρόλους που επωμίζεται ένας κρατικός μηχανισμός είναι και η καταστολή όσων σηκώνουν κεφάλι και αντιστέκονται. Ο Σύριζα κατέστειλε πορείες, εκκένωσε πλήθος καταλήψεων, έσυρε εκδικητικά στα δικαστήρια κοινωνικούς αγωνιστές, πάντοτε όμως με μία επικοινωνιακή κάλυψη παραπλανητικού χαρακτήρα, ώστε να προσπαθήσει να διατηρήσει αλώβητο το κάλπικο κοινωνικό προσωπείο του, το οποίο λειτούργησε ως βασικός καταλύτης στην ανάδειξή του σε κυβερνών κόμμα. Η Νέα Δημοκρατία από την άλλη, ποντάρει στην ικανοποίηση της συντηρητικής και ακροδεξιάς δεξαμενής των ψηφοφόρων της, για να προχωρήσει στον νέο κύκλο της καπιταλιστικής αναδιάρθρωσης. Έτσι, το στρατηγικό της πλαίσιο ορίζεται προπαγανδιστικά από το τρίπτυχο «Νόμος-Τάξη-Ασφάλεια», σε συνδυασμό φυσικά με τις επενδύσεις και την επιχειρηματικότητα, που σημαίνει ότι θα εντείνει την ταξική αφαίμαξη των από τα κάτω και τη ληστρική μεταβίβαση πλούτου από τη βάση προς την κορυφή της κοινωνικής πυραμίδας. Σκληρή λιτότητα και άτεγκτη καταστολή είναι το πρόγραμμά της παρούσας κυβέρνησης. Για να εμπεδωθεί η στρατηγική της, για να επιχειρήσει να αποσπάσει κάποιο βαθμό κοινωνικής συναίνεσης, η Νέα Δημοκρατία καταφεύγει σε μια επιχείρηση ροπής του κοινωνικού σώματος προς την αντίδραση, τη συντήρηση και τον κοινωνικό κανιβαλισμό, προσπαθώντας να αποκρύψει την ταξική φύση των βάρβαρων, αντιλαϊκών πολιτικών που σκοπεύει να εφαρμόσει, υπηρετώντας τον καπιταλισμό και τον ιμπεριαλισμό.

Η Νέα Δημοκρατία, που μιλά για «εθνική» ανάπτυξη και «εθνικά» συμφέροντα -εννοώντας φυσικά την καπιταλιστική ανάπτυξη και τα καπιταλιστικά συμφέροντα-, που θεωρεί ότι πρέπει να αφήσουμε πίσω τις κόντρες δεξιάς και αριστεράς προς εξυπηρέτηση των κοινών «εθνικών» στόχων -εννοώντας πως δεν υπάρχει υλική σύγκρουση ταξικών συμφερόντων ανάμεσα σε πλούσιους και φτωχούς, αφεντικά και εργάτες, εξουσιαστές και εξουσιαζόμενους, επαναφέρει ένα αστυνομικό κράτος έκτακτης ανάγκης με σαφείς πλέον εμφυλιοπολεμικούς όρους. Το κράτος χωροφύλακας της μετεμφυλιακής εποχής τίθεται εκ νέου σε λειτουργία από την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, η οποία ήδη πριν από την εκλογή της έθεσε ως πολιτική προτεραιότητα την άμεση, μετωπική σύγκρουση με τον εσωτερικό εχθρό, τον αναρχικό/αντιεξουσιαστικό χώρο, την αιχμή του δόρατος των κοινωνικών και ταξικών αντιστάσεων. Οι βασανιστές της ομάδας Δέλτα αναλαμβάνουν ξανά τα απάνθρωπα κατασταλτικά τους καθήκοντα, τα Εξάρχεια βρίσκονται υπό στρατιωτική κατοχή στην κατεύθυνση του επικείμενου αστικού εξευγενισμού τους με σκοπό τον πλουτισμό του μεσιτικού κεφαλαίου που έχει επιχειρηματικές βλέψεις στην περιοχή. ΜΑΤατζήδες στα Εξάρχεια σταματούν για εξακριβώσεις τυχαίους περαστικούς που δεν τους «κάθονται καλά στο μάτι» και προβαίνουν σε σεξιστικές επιθέσεις σε νεαρές κοπέλες. Αναρχικοί, όπως ο σύντροφος Λάμπρος Γούλας της αναρχικής συλλογικότητας Ρουβίκωνας (μέλος της Αναρχικής Ομοσπονδίας) και κομμουνιστές αγωνιστές συλλαμβάνονται εκδικητικά, βασανίζονται από τους μπάτσους και διώκονται με κατασκευασμένα κατηγορητήρια. Στις διαδηλώσεις κάνουν την εμφάνισή τους ασφαλίτες πίσω από τους στρατούς των ΜΑΤ, κρατώντας τσάντες, με σκοπό να φορτώσουν ενοχοποιητικά στοιχεία σε αγωνιστές και διαδηλωτές και να ενορχηστρώσουν δίκες-παρωδίες, που θα επισύρουν βαρύτατες ποινές σε όσους καταδικαστούν από τη μεροληπτική δικαιοσύνη του κράτους και των αφεντικών. Οι ανεξάρτητοι ρεπόρτερ-δημοσιογράφοι του αντικαπιταλιστικού κινήματος συχνά απωθούνται και απειλούνται από τους μπάτσους, ώστε να μην καταγράφουν τις αυθαιρεσίες και τις βιαιοπραγίες τους εις βάρος συλληφθέντων διαδηλωτών. Αναρχικοί σύντροφοι της Συνέλευσης No Pasaran στην Αθήνα εντοπίζουν συσκευές γεωεντοπισμού που τοποθέτησε η αστυνομία στα οχήματά τους, ενώ πραγματοποιούταν διαδήλωση αλληλεγγύης στους μετανάστες. Τα γραφεία των συντρόφων της Ταξικής Αντεπίθεσης (Ομάδα Αναρχικών και Κομμουνιστών), όπως και η οικία του συντρόφου Παναγιώτη Μασούρα, βρέθηκαν επίσης υπό αστυνομική παρακολούθηση με συστήματα κρυφών καμερών. Τα καθεστωτικά ΜΜΕ και η αντιτρομοκρατική χρησιμοποιούν ως φόβητρο την επιχείρηση εξάρθρωσης της Επαναστατικής Αυτοάμυνας και διώκουν για αυτήν την υπόθεση τον Βαγγέλη Σταθόπουλο που κρατείται στις φυλακές Λάρισας και τη Μυρτώ Σ., ενώ καταζητούν τον Δημήτρη Χατζηβασιλειάδη. Λίγες μέρες πριν την επέτειο του Πολυτεχνείου εκκενώνεται με κινηματογραφικό και τρομολαγνικό τρόπο το Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι ΑΣΟΕΕ -το οποίο έπειτα ανακαταλήφθηκε-, πραγματοποιείται lock out στην ΑΣΟΕΕ και αστυνομική επίθεση σε 200 φοιτητές που πήγαν να σπάσουν την πρυτανική και κυβερνητική απόφαση, για να πραγματοποιήσουν γενική συνέλευση στη σχολή τους εν όψει των διαδηλώσεων στις 17 Νοεμβρίου. Επιπλέον, έχουν εκκενωθεί οι καταλήψεις Gare, Βανκούβερ Απαρτμάν, Σπύρου Τρικούπη 17, Rosa de Foc και Μπουμπουλίνας στην Αθήνα, η κατάληψη Palmares στη Λάρισα, ενώ στα Γιάννενα εκκενώθηκε και κατεδαφίστηκε η κατάληψη Μπρούκλυν. Στη Θεσσαλονίκη μπάτσοι εισέβαλαν στην κατάληψη Libertatia, προσήγαγαν και συνέλαβαν συντρόφους που πραγματοποιούσαν εργασίες για την ανοικοδόμηση του κτηρίου που είχε καεί από τους φασίστες κατά το εθνικιστικό συλλαλητήριο στις 21/1/2018. Επιπρόσθετα, η κατάληψη Κ*ΒΟΞ στα Εξάρχεια έχει δεχτεί ήδη δύο φορές αναίτια επίθεση από τα ΜΑΤ που στρατοπεδεύουν στα Εξάρχεια, τα οποία προσπάθησαν και τις δύο φορές να πνίξουν στα χημικά τον κόσμο που βρισκόταν στην κατάληψη.

Το κράτος εφαρμόζει μια αντιεξεγερτική εκστρατεία, προκειμένου να ισοπεδώσει τον ταξικό του αντίπαλο, τον κόσμο του αγώνα. Επιχειρεί να οξύνει κατακόρυφα την καταστολή μεθοδεύοντας τη στρατηγική της έντασης, ευελπιστώντας έτσι να τραβήξει τον αναρχικό/αντιεξουσιαστικό χώρο σε μια σύγκρουση υψηλής ισχύος απέναντι στη στρατιωτική παντοδυναμία της κρατικής βίας. Είναι πια προφανές ότι τα επαναστατικά φρονήματα διώκονται πλέον χωρίς ίχνος πολιτικής αιδούς από την κρατική εξουσία. Όμως, η καταστολή δεν αφορά μονάχα τους αναρχικούς και τους αντιεξουσιαστές, παρότι επικεντρώνεται σ' αυτούς και για τηλεοπτικούς λόγους, μιας και η άρχουσα τάξη μας παρουσιάζει μέσα από τις συχνότητες και τα μέσα προπαγάνδας που ελέγχει ως δήθεν εγκληματικά στοιχεία τυφλής βίας, προκειμένου να μας απονομιμοποιήσει τεχνηέντως στα μάτια της κοινωνίας, η οποία ωστόσο στενάζει κάτω από τον ζυγό της δικτατορίας του κράτους και των αφεντικών. Εμείς ανταπαντούμε ότι είμαστε κομμάτι των καταπιεσμένων και εκμεταλλευόμενων. Μπορεί να είμαστε αυτήν τη στιγμή ο κύριος στόχος της κρατικής καταστολής, αλλά η επίθεση του κράτους και των αφεντικών δε θα σταματήσει σε εμάς. Η συντονισμένη επίθεση κράτους και της αστικής τάξης θερίζει ολόκληρο το σώμα των από τα κάτω, ώστε να επικρατήσει σιγή νεκροταφείου μπροστά στα νέα, ακόμη πιο βάρβαρα, αντιλαϊκά μέτρα που έπονται. Σ' αυτήν την κατεύθυνση έχει απαγορευθεί ουσιαστικά το δικαίωμα των εργαζομένων στην απεργία, καθώς πλέον απαιτείται από μια κυβέρνηση εκλεγμένη από το 23% του εκλογικού σώματος (!) η συμμετοχή των 50%+1 των εγγεγραμμένων μελών και ηλεκτρονική ψηφοφορία αυτών για την κήρυξη απεργίας. Αντιστοίχως, η κατάργηση του ασύλου (πλέον η αστυνομία μπορεί να εισβάλλει ανά πάσα στιγμή) και η επιχειρούμενη επίδειξη της φοιτητικής ταυτότητας για την είσοδο στο campus, από κοινού με την καπιταλιστική αναδιάρθρωση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης (βλ. δίδακτρα σε προπτυχιακά, υποτίμηση των πτυχίων, διάσπαση των τίτλων σπουδών, ισοτίμηση πτυχίων ΑΕΙ-ιδιωτικών κολλεγίων, απλήρωτες ή πενιχρά αμειβόμενες πρακτικές, έρευνες για λογαριασμό εταιρειών, εργολαβίες στα πανεπιστήμια κ.α.) βάλλουν τόσο τις λαϊκές ελευθερίες που κατακτήθηκαν με πολυετείς και αιματηρούς κοινωνικούς αγώνες, όσο και τις εργασιακές προοπτικές της νεολαίας, αποστερώντας της τη δυνατότητα μιας αξιοπρεπούς διαβίωσης. Άλλωστε, μέσα στην επιβαλλόμενη εργασιακή ζούγκλα της επισφαλούς, περιστασιακής, ανασφάλιστης και ελαστικής κατά βάση εργασίας, ποιος μπορεί να διαβιώσει και να εργαστεί αξιοπρεπώς; Πώς θα επιβιώσουν οι άνεργοι που φτάνουν περίπου το 25% του πληθυσμού της χώρας (με ποσοστό περίπου 35% στη νεολαία) και πώς οι ηλικιωμένοι που παίρνουν συντάξεις ψίχουλα, ενώ είναι αναγκασμένοι να δουλεύουν μέχρι τα 67 τους χρόνια; Κι ενώ συμβαίνουν όλα αυτά, οι μετανάστες, το πιο υποτιμημένο κομμάτι της εργατικής τάξης, αντιμετωπίζονται με ρατσιστικό τρόπο ως «περιττοί» και αποστερούνται της δυνατότητας πρόσβασης τους στην υγεία, την εκπαίδευση, την εργασία και τις λοιπές δημόσιες υπηρεσίας προνοιακού χαρακτήρα λόγω των αντιμεταναστευτικών πολιτικών του ελληνικού κράτους, οι οποίες βρίσκονται σε απόλυτη σύμπλευση με τις υποδείξεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, μάλιστα, διάφοροι «αγανακτισμένοι» αντιδραστικοί κάτοικοι με φασιστικές αναφορές διοργανώνουν πογκρόμ κατά μεταναστών σε διάφορα μέρη της Ελλάδας με την ανοχή και την υποστήριξη της κυβέρνησης.

Στις 20/11/2019 το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη / Υπουργείο Καταστολής εκδίδει τελεσίγραφο για την παράδοση των κατειλημμένων κτηρίων μέχρι τις 5/6/2019, μία μέρα πριν από την κρατική δολοφονία του αναρχικού μαθητή Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου. Σε μια περίοδο υποχώρησης των κοινωνικών και ταξικών αγώνων, όπου το αντικαπιταλιστικό κίνημα δίνει μάχες οπισθοφυλακής, το αστικό σύστημα επιχειρεί να κάνει επίδειξη ισχύος στον κόσμο του αγώνα και να πάρει τη ρεβάνς από κάποιους παλιούς άλυτους λογαριασμούς που το δυσκολεύουν να πραγματοποιήσει το έργο του ακάθεκτο στο σήμερα, γιατί η ιδέα ότι η εξουσία του είναι ένας πύργος από τραπουλόχαρτα, υποβόσκει ακόμα στις τάξεις των εκμεταλλευόμενων και των καταπιεσμένων. Η διορία παράδοσης των κατειλημμένων χώρων αγώνα μια μέρα πριν την επέτειο δολοφονίας του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου έχει ένα ξεκάθαρο συμβολισμό από τους κυρίαρχους. Υποδηλώνει αφενός ότι το κράτος δεν μπορεί να ξεχάσει, πόσο μάλλον να ξεπεράσει τόσο εύκολα κάθε ιστορική απόπειρα κοινωνικής αμφισβήτησης και ανατροπής της κυριαρχίας του. Δεν μπορεί να σβήσει τόσο εύκολα τα σημάδια από τους τριγμούς που υπέστητο κεφαλαιοκρατικό σύστημα παραγωγής, αλλά και το κοινωνικό συμβόλαιο πάνω στο οποίο είναι εδραιωμένο. Αφετέρου το κράτος θέλει να καθαρίσει εδώ και τώρα το κοινωνικό στερέωμα από τις παρακαταθήκες που άφησε η εξέγερση του Δεκέμβρη στο πέρασμα της. Θέλει να τελειώνει με τον πλούτο των νέων νοημάτων και σημασιών, των πρακτικών και αναλυτικών εργαλείων, καθώς και των κινηματικών δομών που ξεπήδησαν από την εξέγερση, μέρος τον οποίων είναι και πολλές από τις σημερινές καταλήψεις. Οι καταλήψεις δεν είναι βέβαια τα ντουβάρια που σκοπεύει να γκρεμίσει η κρατική καταστολή, ούτε κάποια τετραγωνικά μέτρα που σκοπεύει να ερημώσει. Είναι οι εστίες αγώνα που στεγάζουν τις ανάγκες και τις επιθυμίες των καταληψιών, είναι μία ανοιχτή γέφυρα αντικαθεστωτικής αντίστασης προς την καταπιεσμένη και εκμεταλλευόμενη κοινωνική βάση. Είναι κέντρα αγώνα που αντίκεινται στον κόσμο της εξουσίας, της εκμετάλλευσης, της καταπίεσης, της ανισότητας, της αδικίας. Αποτελούν πολλάκις μία διέξοδο για πολλούς φτωχοδιαβόλους, ντόπιους και μετανάστες, από την ασφυκτική πίεση των υψηλών ενοικίων, των Airbnb και της καπιταλιστικής σύμβασης της ατομικής ιδιοκτησίας, παρέχοντας λύση στη θεμελιώδη ανάγκη του ανθρώπου για στέγαση. Καλούμε την κοινωνική βάση να υποστηρίξει τις καταλήψεις ως κομμάτι του συνολικότερου αγώνα ενάντια στο κράτος και το κεφάλαιο. Αυτόν τον αγώνα θα τον δώσουμε από κοινού της γης οι κολασμένοι. Να είναι σίγουροι οι κυρίαρχοι πως οι αναρχικοί δεν περιορίζονται στις καταλήψεις τους. Είμαστε ενεργό κομμάτι των συντελούμενων διεργασιών κοινωνικής και ταξικής αυτοοργάνωσης και αντεπίθεσης. Οργανωνόμαστε ακηδεμόνευτα και αμεσοδημοκρατικά στους χώρους εργασίας μας, στις σχολές και τα σχολεία μας, στις γειτονιές μας, επιζητώντας την ανατροπή του παρόντος συσχετισμού ισχύος στη διαρκώς μαινόμενη κοινωνική και ταξική σύγκρουση. Με καταλήψεις εκκενωμένες, με διωκόμενους και φυλακισμένους αγωνιστές, εμείς δεν πτοούμαστε. Συνεχίζουμε στον δρόμο του αγώνα και καλούμε κάθε καταπιεσμένο και εκμεταλλευόμενο να πυκνώσει οργανωτικά τις γραμμές της κοινωνικής και ταξικής σύγκρουσης ενάντια στο κράτος και το κεφάλαιο.

Ανά τον κόσμο αναδύονται κοινωνικές εξεγέρσεις ενάντια στον κρατικό και κεφαλαιοκρατικό ολοκληρωτισμό που βρίσκονται σε παρατεταμένη σήψη εν μέσω ακόμα μίας σφοδρής δομικής κρίσης του καπιταλισμού. Τα κράτη δολοφονούν, αλλά οι εξεγερμένοι δεν υποχωρούν. Οι απόκληροι οργανώνονται, διαδηλώνουν, συγκρούονται, διεκδικούν έναν καλύτερο κόσμο για όλους. Η 25ετής επανάσταση των Ζαπατίστας στην Τσιάπας του Μεξικού και η εδώ και 7 χρόνια επαναστατημένη Ροζάβα (Δυτικό Κουρδιστάν / Βόρεια & Βορειοανατολική Συρία) που δέχεται την επίθεση του τουρκικού ιμπεριαλισμού, μας δείχνουν σήμερα ότι είναι εφικτή μια κοινοτιστική, φεντεραλιστική οργάνωση της κοινωνικής και παραγωγικής ζωής μέσα από αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες. Αποτελούν τα ζωντανά ελευθεριακά αντίβαρα σε έναν κόσμο που διέπεται από την καπιταλιστική κυριαρχία. Οι λαϊκές εξεγέρσεις και οι κοινωνικές επαναστάσεις δεν τελείωσαν, έχουμε ζωντανά πειστήρια και θα φροντίσουμε να δημιουργήσουμε ακόμα περισσότερα.

Ο καπιταλισμός δεν είναι μονόδρομος. Μπορούν να υπάρξουν κοινωνικοί σχηματισμοί που δε θα εδραιώνονται πάνω σε σχέσεις διαχωρισμένης εξουσίας, που δε θα διαρθρώνονται σε τάξεις διευθυντών και διευθυνόμενων, εκμεταλλευτών και εκμεταλλευόμενων. Δεν πρέπει να επιτρέψουμε να γίνει αποδεκτή η βαρβαρότητα του κρατικού και καπιταλιστικού ολοκληρωτισμού. Εάν αποδεχθούμε την ήττα και την ολοκληρωτική, εις το διηνεκές επικράτηση του καπιταλισμού, τότε θα καταδικάσουμε τους εαυτούς μας στη διαρκή εξαθλίωση. Όσο σκύβουμε το κεφάλι, τόσο θα μας τσακίζουν οι αφέντες και οι προνομιούχοι. "Όποιος δεν κινείται, δεν παρατηρεί τις αλυσίδες του" έλεγε η Ρόζα Λούξεμπουργκ. Για να σπάσουμε τις αλυσίδες που μας ζώνουν, πρέπει να τολμήσουμε και να συγκρουστούμε με την οικονομική και πολιτική εξουσία του κεφαλαίου. Θέλουμε έναν κόσμο για όλους και όχι για λίγους. Γι' αυτό, λοιπόν, καλούμε κάθε έναν και κάθε μία που βρίσκεται στη βάση της κοινωνικής και παραγωγικής πυραμίδας να αγωνιστούμε συλλογικά και ακηδεμόνευτα για την πανανθρώπινη κοινωνική χειραφέτηση, για την ελευθερία του καθενός και την ισότητα όλων, για τον κομμουνισμό και την αναρχία. Δεν έχουμε να χάσουμε τίποτα, παρά μόνο τις αλυσίδες που μας σφίγγουν καθημερινά. Έχουμε, όμως, να κερδίσουμε τα πάντα, να ανεγείρουμε πάνω στα συντρίμμια της καπιταλιστικής κυριαρχίας έναν ελεύθερο και εξισωτικό κόσμο στο ύψος των συλλογικών ανθρώπινων αναγκών. Δηλώνουμε, λοιπόν, ότι τα θέλουμε όλα για όλους. Δε θα κάνουμε πίσω. Σε αυτήν την κατεύθυνση θα αγωνιστούμε, μέχρι να νικήσουμε! Οι σταγόνες πέφτουν, η καταιγίδα έρχεται!

Καλούμε κάθε καταπιεσμένο και εκμεταλλευόμενο να συμμετάσχει στις διαδηλώσεις στις 6 Δεκεμβρίου, για να δώσουμε συλλογικά ένα σαφές μήνυμα αντίστασης απέναντι στην ολομέτωπη επίθεση που εξαπολύουν ενάντια στην κοινωνική βάση και τον κόσμο του αγώνα το κράτος και τα αφεντικά. Ραντεβού στους δρόμους, για να σπάσουμε το κλίμα της τρομοκρατίας που οι κυρίαρχοι προσπαθούν να επιβάλλουν, φοβούμενοι πως οι ημέρες αφθονίας τους στερεύουν, καθώς ήδη έχει αρχίσει η αντίστροφη μέτρηση για την επόμενη λαϊκή εξέγερση ή κοινωνική επανάσταση που θα επιζητήσει την καθολική ανθρώπινη χειραφέτηση και τη γενικευμένη κοινωνική αυτοδιεύθυνση.

Η ΕΠΙΘΕΣΗ ΣΕ ΕΝΑΝ ΑΠΟ ΕΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΘΕΣΗ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ. Η ΤΑΞΙΚΗ ΟΡΓΑΝΩΣΗ, Η ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΑΚΗ ΚΑΙ ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΕΙΝΑΙ Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΩΝ ΚΑΤΑΠΙΕΣΜΕΝΩΝ ΚΑΙ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΟΜΕΝΩΝ

ΟΥΤΕ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΙΣ ΚΑΤΑΣΤΑΛΤΙΚΕΣ ΕΠΙΘΕΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΣΑΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ, ΤΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΑΓΩΝΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ

ΝΑ ΓΙΝΟΥΜΕ Ο ΕΠΟΜΕΝΟΣ ΚΡΙΚΟΣ ΣΤΗ ΔΙΕΘΝΗ ΑΛΥΣΙΔΑ ΤΩΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΕΞΕΓΕΡΣΕΩΝ

ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ, ΔΕΝ ΣΥΓΧΩΡΟΥΜΕ. Ο ΑΛΕΞΗΣ ΖΕΙ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΜΑΣ

ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ, ΤΟΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΚΟ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟ, ΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΑ

ΑΘΗΝΑ: ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 6/12 18:00 ΠΡΟΠΥΛΑΙΑ (στηρίζουμε το μπλοκ του No Pasaran)

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ: ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 6/12 18:00 ΚΑΜΑΡΑ (συμμετέχουμε στο κοινό αναρχικό μπλοκ)

ΛΑΜΙΑ: ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 6/12 20:00 ΠΛΑΤΕΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ

Αναρχική Ομοσπονδία
anarchist-federation.gr
anarexchist-feexderation@riseup.exnet
twitter: twitter.com/anarchistfedGr
fb: facebook.com/anarxikiomospondia2015
Youtube: Αναρχική Ομοσπονδία

πηγή : https://www.anarchist-federation.gr/καλέσματα…