Παρασκευή 15 Νοεμβρίου 2019 στις 21.00
Ανοιχτή συνέλευση για συνέχιση αλληλεγγύης στους μετανάστ(ρι)ες Μπουμπουλίνας 42
από αλληλέγγυοι / αλληλέγγυες
Ημέρα/Ώρα: 15/11/2019 στις 21:00
Τοποθεσία: Αθήνα / Εξάρχεια, Πολυτεχνείο
Οι μετανάστες/-τριες σε πείσμα όλου του κατασταλτικού μηχανισμού αντισταθήκαν στον εγκλεισμό τους, αρνηθήκαν να απομακρυνθούν από τους ανθρώπους τους στην Αθήνα και καταφέραν να σπάσουν την αορατότητα και τον αποκλεισμό που προσπάθησαν να τους επιβάλουν.
Παραθέτουμε το κείμενο τους και καλούμε σε υποστήριξη!
Δήλωση κατοίκων της κατάληψης Μπουμπουλίνας - χρειαζόμαστε επειγόντως βοήθεια
Η κατάληψη Μπουμπουλίνας εκκενώθηκε την Τρίτη 12/11/19 περίπου στις 6 το πρωί. Μεταφερθήκαμε στην Πέτρου Ράλλη και το βράδυ μας μοίρασαν σε 4 λεωφορεια. Άφησαν επισης μια οικογένεια και μια γυναίκα "ελεύθερες", χωρίς στέγη στην Αθήνα.
Άρνηση να καταλήξουμε σε στρατόπεδο συγκέντρωσης
Τα 4 λεωφορεια κατευθύνονταν προς το στρατόπεδο της Αμυγδαλέζας. Όταν συνειδητοποιήσαμε που μας πήγαιναν, αρνηθηκαμε να κατέβουμε από τα λεωφορεια, ολοι, όλες και όλα. Αρνηθηκαμε επειδή γνωρίζουμε τις συνθήκες εκει, κάνεις δε θα ήθελε να μείνει πάνω από 24 ώρες σε αυτό το μέρος. Περάσαμε τη νύχτα χωρίς φαι και νερό, στο σκοτάδι.
Άρνηση να επαναπροωθηθούμε σε μακρινές περιοχές
Το πρωί, οι μπάτσοι είπαν οτι βρεθηκε μια λυση και ότι θα μας πήγαιναν σε στρατοπεδα μακριά απ' την Αθήνα. Εμείς που ήμασταν στα 2 λεωφορεία που θα πήγαιναν στη Θεσσαλονίκη αρνηθηκαμε να επαναπροωθηθουμε και τους ρωτήσαμε γιατί να πάμε εκεί. Απάντησαν ότι θα έπρεπε να μας βάλουν σε κάποιου είδους φυλακή έτσι κι αλλιώς καθώς είχαμε διαπραξει ρευματοκλοπη και ότι θα μας μετέφεραν σε απόσταση 5 ωρών απ' την Αθήνα. Πήραμε θέση συλλογικά ενάντια σ' αυτήν την απόφαση. Είπαν ότι θα μας οδηγούσαν πίσω στην Αθήνα αλλά στην πραγματικότητα μας άφησαν στη μέση του πουθενα, 10 χιλιόμετρα από το κοντινότερο μέτρο και μας είπαν να περπατήσουμε μέσα στη βροχή.
Πίσω στην Αθήνα
Εδώ στην Αθήνα έχουμε μια ζωή, κάποια από μας σπουδάζουν, πηγαίνουν σχολείο, ξέρουμε κόσμο. Σε κάθε περιπτωση, η ζωή είναι καλύτερη εδώ απ' ό,τι εκει, εδώ στην πρωτεύουσα έχουμε περισσότερες δυνατότητες.
Θέλουμε να αγωνιστούμε για τις ζωές μας. Δε θέλουμε λυπηση. Δε θέλουμε να μας συμπεριφέρονται σαν ζώα. Δε θέλουμε να μας ταισουν το σκατοφαγητο τους, δε το χρειαζόμαστε. Ο μόνος τρόπος να αποφασίσουμε για τις ζωές μας είναι να είμαστε εδώ στην Αθήνα.
Χρειαζόμαστε επειγόντως βοήθεια
Ζούσαμε σε καταλήψεις επειδή τα λεφτά που μας δίνει το κράτος δεν είναι αρκετά για νοικι και φαγητό και στα μέρη που προσφέρει το κράτος χειρότερες συνθήκες μας περιμένουν. Παρ όλα αυτα, πριν μας αφήσουν να φύγουμε, οι μπάτσοι μας υποσχέθηκαν ότι αν μας βρουν ξανά σε κατάληψη, θα μας πάνε φυλακή.
Τώρα είμαστε πίσω στην Αθήνα, δεν έχουμε στέγη και έχουμε έρθει στο Πολυτεχνείο γιατί ξέρουμε ότι θα βρούμε κόσμο εδώ που θα μας υποστηριξει.
Χρειαζόμαστε αυτήν την υποστήριξη τώρα, καθώς δε ξέρουμε τι πρόκειται να συμβεί - ειδικά αν οι μπάτσοι έρθουν να μας πιάσουν, δε ξέρουμε τι θα μας κάνουν.
ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΑΝΗΚΕΙ ΣΤΗΝ ΚΟΛΑΣΗ ΤΩΝ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΩΝ
ΘΑ ΑΓΩΝΙΣΤΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΥΤΟΔΙΑΘΕΣΗ ΤΩΝ ΖΩΩΝ ΜΑΣ
ΖΗΤΑΜΕ ΤΩΡΑ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ ΣΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ
ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ ΑΤΟΜΑ, ΚΟΥΒΕΡΤΕΣ, ΖΕΣΤΑ ΡΟΥΧΑ ΚΑΙ ΦΑΓΗΤΟ