Πέμπτη 14 Νοεμβρίου 2019 στις 12.00
Φοιτητική κινητοποίηση
Ο ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΣΤΗΝ ΥΠΟΤΙΜΗΣΗ ΤΩΝ ΖΩΩΝ ΜΑΣ
Το πανεπιστήμιο όπως αναπτύχθηκε στις σύγχρονες δυτικές κοινωνίες είναι ένας κρατικός θεσμός ο οποίος έχει έναν δομικό ρόλο εντός του καπιταλιστικού συστήματος: την εξυπηρέτηση των συμφερόντων και των αναγκών του κράτους και του κεφαλαίου. Ανάγκες που συνοψίζονται σε παραγωγή γνώσης και έρευνας από φοιτητές που θα προστεθούν στα γρανάζια της παραγωγής είτε ως εξειδικευμένο εργατικό δυναμικό είτε ως τα αυριανά αφεντικά. Παράλληλα το πανεπιστήμιο προωθεί τον ανταγωνισμό, την ατομική ανέλιξη, τον καριερισμό και διδάσκει την πειθαρχία προς κάθε μορφή εξουσίας (καθηγητές, πρυτανικές αρχές, κομματικούς φορείς) και ταυτόχρονα αποτελεί προσομοίωση της κοινωνίας και των θεσμών της (εκλογές, γραφειοκρατία). Για να επιτελέσει το ρόλο του προσαρμόζεται ιστορικά στις πολιτικοοικονομικές συνθήκες της εκάστοτε περιόδου.
Με τη μεταπολίτευση και βάσει της οικονομικής ανάπτυξης και της φαινομενικής κοινωνικής ευμάρειας της εποχής, το ελληνικό πανεπιστήμιο ανοίγει τις πύλες του και σε άτομα χαμηλότερων κοινωνικών στρωμάτων και επεκτείνεται σε περισσότερες περιοχές της επικράτειας. Οι νέες σχολές που ιδρύονται στην περιφέρεια φέρνουν μαζί τους την δημιουργία νέων προσοδοφόρων για την τοπική κοινωνία αγορών που συνδέονται έμμεσα με τον φοιτητικό πληθυσμό (χώροι εστίασης, αύξηση των ενοικίων). Αυτοσκοπός για κάθε ελληνική οικογένεια γίνεται η εισαγωγή του παιδιού στην τριτοβάθμια εκπαίδευση και όποια αδυναμία εκπλήρωσης αυτής της επιθυμίας συνδέεται με παταγώδη αποτυχία.
Το πέρας της περιόδου της "ευμάρειας", η είσοδος της κρίσης, ως φυσικό επακόλουθο, και η υπερπαραγωγή πτυχίων που είχε συμβεί τις προηγούμενες δεκαετίες βρίσκει την αγορά να αδυνατεί να απορροφήσει το εξειδικευμένο εργατικό δυναμικό. Έτσι, από τις υποσχέσεις για κοινωνική ανέλιξη και επαγγελματική αποκατάσταση μένουν μόνο οι ψευδαισθήσεις του μικροαστικού ονείρου. Πλέον, αναδεικνύεται ο ρόλος του πανεπιστημίου και ενισχύεται η σύνδεσή του με κράτος και αφεντικά. Η εκπαιδευτική αναδιάρθρωση ως κομμάτι της αναπτυξιακής πολιτικής της εκάστοτε κυβέρνησης εμπεριέχει συγκεκριμένες αλλαγές στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Η υπερεξειδίκευση, ως ανάγκη της αγοράς εργασίας και συνολικότερα του καπιταλιστικού συστήματος, εκφράστηκε στα πανεπιστήμια με εντατικοποίηση των σπουδών, με όξυνση του ανταγωνισμού και προώθηση της ατομικής λύσης. Σχολές κλείνουν ή συγχωνεύονται, ενώ δημιουργούνται νέα τμήματα που ανταποκρίνονται στις νέες καπιταλιστικές ανάγκες. Τα προγράμματα σπουδών προσανατολίζονται στις προσταγές των αφεντικών και έρχονται στο προσκήνιο μεταρρυθμίσεις όπως η βάση του 10 και οι διαγραφές φοιτητών.
Οι εργολαβίες κερδίζουν έδαφος στους τομείς της σίτισης, καθαριότητας και ασφάλειας του πανεπιστημίου. Αυτοί που πλήττονται για άλλη μια φορά είναι οι εργαζόμενοι στις εργολαβίες που δουλεύουν σε επισφαλείς συνθήκες εργασίας, οι φοιτητές των κατώτερων κοινωνικών στρωμάτων που μετακυλύεται ολοένα και περισσότερο κόστος φοίτησης στις πλάτες τους, οι μετανάστες και οι τοξικοεξαρτήμενοι που θα διωχθούν βίαια από τους πανεπιστημιακούς χώρους. Ταυτόχρονα, η χρηματοδότηση προσανατολίζεται στην έρευνα. Έρευνα για το στρατοαστυνομικό σύμπλεγμα, τη διαχείριση μεταναστών (συστήματα παρακολούθησης, ασφαλείας, προηγμένη επιτήρηση τόσο στα σύνορα όσο και στον αστικό ιστό) και τους πλέον προσοδοφόρους τομείς του καπιταλισμού(όπως η υψηλή τεχνολογία, η βιοτεχνολογία, η μηχανική, ο τουρισμός, η ναυτιλία). Τα αποτελέσματα της ακαδημαϊκής έρευνας η οποία σε μεγάλο βαθμό είναι προϊόν της άμισθης ή κακοπληρωμένης εργασίας των φοιτητών, εμπορευματοποιούνται και διοχετεύονται στην αγορά. Σαν να μην έφτανε αυτό ξεπηδάνε μέσα στα πανεπιστήμια επιχειρηματικά σχήματα (start up, spin off) που στελεχώνονται από καριερίστες φοιτητές και προωθούν τον εθελοντισμό ως το άλλο όνομα της τζάμπα εργασίας, προασπίζοντας τα συμφέροντα των αφεντικών. Γιατί άμα μάθεις να δουλεύεις τζάμπα, τα 300€ θα σου φαίνονται και πολλά.
Παράλληλα με τις εκπαιδευτικές αναδιαρθρώσεις, προωθούνται οι μεταβολές γύρω από τη νομοθεσία του ασύλου, τόσο για την υπεράσπισή τους όσο και ως αποτύπωμα των ευρύτερων κοινωνικών ισορροπιών. Η έννοια του ασύλου για τους πανεπιστημιακούς χώρους είναι κοινωνικά αναγνωρισμένη και υπάρχει ως εθιμικό δίκαιο από τις απαρχές της λειτουργίας του ελληνικού πανεπιστημίου (19ος αιώνας). Η εξέγερση του πολυτεχνείου, αποτέλεσε το μεταβατικό στάδιο από την εθιμική στη νομική κατοχύρωση του ασύλου, σαν κρατικός συμβιβασμός στα πλαίσια του νέου κοινωνικού συμβολαίου που επιδίωκε να θεσπίσει το δημοκρατικό καθεστώς αναφερόμενο στη προστασία των ιδεών και της ελευθερίας του λόγου. Η αριστερά επαναπαύτηκε σε αυτό το συμβιβασμό και αρκέστηκε στην προστασία που προσέφερε στο ακαδημαϊκό έργο και στα συντεχνειακά/κομματικά συμφέροντά της, προσπαθώντας να αφομοιώσει οτιδήποτε ριζοσπαστικό, και καταδικάζοντας κάθε εξεγερσιακό γεγονός. Σε αντίθεση με τη λογική αυτή, το αναρχικό/ αντιεξουσιαστικό κίνημα, επιλέγει να μετατρέπει τους πανεπιστημιακούς χώρους σε κέντρα αγώνα, σε χώρους πολιτικής ζύμωσης και ριζοσπαστικοποίησης, συσπειρώνοντας κοινωνικές δυναμικές εντός τους και οργανώνοντας κοινωνικούς αγώνες (πχ για στέγαση, σίτιση, μεταφορές κλπ.) Επιπλέον πυροδοτεί εξεγερσιακά γεγονότα και τα συνδέει τα με ευρύτερους κοινωνικούς αγώνες. Σε πολλές περιπτώσεις, το κράτος δεν δίσταζε να καταπατήσει το θεσμοθετημένο άσυλο, με χαρακτηριστικά παραδείγματα την κατάληψη του χημείου το '85, του πολυτεχνείου το '91 και το '95, της ΑΣΟΕΕ το 2012 και της πρυτανείας του ΕΚΠΑ το 2015.
Η εκ νέου θεσμική κατάργηση του ασύλου αποτελεί κομμάτι της συνολικότερης επίθεσης του κράτους στα αγωνιζόμενα και καταπιεσμένα κομμάτια της κοινωνίας (όπως μετανάστες, τοξικοεξαρτημένες, μικροπωλητές, άστεγες). Κυβερνήσεις, μίντια, πρυτανικές αρχές, μεγαλοκαθηγητάδες, καθεστωτικές παρατάξεις και ρουφιάνοι φοιτητές, δημιουργούσαν κλίμα σύγχυσης και τρομοκρατίας για την κατάσταση των πανεπιστημίων, ώστε να νομιμοποιηθεί κοινωνικά η κατάργησή του ασύλου, ταυτίζοντας τις περιθωριοποιημένες και τους αγωνιζόμενους με κυκλώματα μαφίας και περιστατικά όπως ναρκεμπόριο, βιασμοί, ληστείες κλπ.
Είναι σαφές, πως κανένας χώρος δεν μπορεί να θεωρηθεί άβατο όσο το κράτος διαθέτει την στρατιωτική ισχύ για να το επιβάλει. Όσο ο κόσμος του αγώνα έχει την απαραίτητη δυναμική, θέληση και τις συντροφικές σχέσεις, δεν χρειάζεται καμία κρατική παραχώρηση, αλλά υπερασπίζεται ο ίδιος τις δομές του και χρησιμοποιεί τους πανεπιστημιακούς χώρους ως κέντρα ριζοσπαστικοποίησης, συσπείρωσης και επίθεσης στο κράτος και τους μηχανισμούς του.
Εμείς από την πλευρά μας, αντιλαμβανόμαστε το πανεπιστήμιο ως ένα θεσμό που συντηρεί και αναπαράγει ανισότητες και δεν υπάρχουμε σε αυτό αναζητώντας την κοινωνική ανέλιξη και κάποια «λαμπρή καριέρα», αλλά τον βιώνουμε σαν εκβιασμό που συναρτάται με την μισθωτή σκλαβιά. Στεκόμαστε ενάντια σε κάθε πρύτανη και καριερίστα που πασχίζει να δει τα πανεπιστήμια αποστειρωμένα και σύμφωνα με τα ευρωπαϊκά πρότυπα. Αντιλαμβανόμαστε τους χώρους του πανεπιστημίου σαν πεδίο του κοινωνικού και ταξικού ανταγωνισμού και επιχειρούμε να σπείρουμε επαναστατικά ερεθίσματα, να διαδώσουμε τις ιδέες μας και να διασυνδέσουμε τους αγώνες με άλλα κομμάτια της τάξης μας. Καταλαμβάνουμε χώρους και δρούμε συλλογικά και αυτοοργανωμένα, μέσω οριζόντιων διαδικασιών, ενάντια σε κάθε λογική ιεραρχίας και πειθάρχησης.
ΝΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΟΥΜΕ ΚΟΙΝΟΤΗΤΕΣ ΑΓΩΝΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΥΠΟΔΟΥΛΩΜΕΝΟ ΜΕΛΛΟΝ ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΠΙΦΥΛΑΣΣΟΥΝ
ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ
Καλούμε στην φοιτητική κινητοποίηση Πέμπτη 14/11/19 στις 12:00 στα Προπύλαια
Συντονισμός αναρχικών/αντιεξουσιαστικών/αυτόνομων στεκιών και σχημάτων εντός των σχολών
[Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι ΑΣΟΕΕ/Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πολυτεχνείου/ Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Παπει/Αναρχικό Στέκι Φιλοσοφικής/Αναρχικό Στέκι Γεωπονικού/Αντιεξουσιαστικό Στέκι Παντείου/Aυτόνομο Σχήμα ΦΜΣ/Διαρρήκτες της φοιτητικής κουλτούρας/Γραφείo ανόμων υποθέσεων (Νομική)/Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι ΤΕΙ/Αντιπατριωτική Συνέλευση (ΤΕI)]
ΝΑ ΣΤΑΘΟΥΜΕ ΑΠΕΝΑΝΑΤΙ ΣΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΑΝΑΔΙΑΡΘΡΩΣΗ
Η σκληρή επιθετική πολιτική της νέας φιλελεύθερης κυβέρνησης είναι πλέον εμφανής σε όλα τα κοινωνικά πεδία, συνεχίζοντας το έργο των προκατόχων τους. Για να φτάσει όμως σε αυτό το αποτέλεσμα έπρεπε να υλοποιήσει το σχέδιο που προώθησε προεκλογικά: την καταστολή των κοινωνικών και ταξικών αγώνων. Η κατασταλτική εκστρατεία έχει εκφραστεί από το καλοκαίρι με την κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου, τις εκκενώσεις προσφυγικών και πολιτικών καταλήψεων, τις εξαγγελίες για ποινικοποίηση της συνδικαλιστικής δράσης, την αστυνομική κατοχή του κέντρου της Αθήνας στοχεύοντας σε μία κοινωνία φόβου και υποταγής. Το ξημέρωμα της Κυριακής οι μπάτσοι, με τις ευγενικές χορηγίες της συγκλήτου της ΑΣΟΕΕ, εισέβαλαν με στρατιωτικού τύπου επιχείρηση, στα τρία πολιτικά στέκια της σχολής. Ήταν αναμενόμενο μετά την κατάργηση του ασύλου, ότι η συνταγή της νεοσύστατης κυβέρνησης του νόμος και τάξη θα έφτανε στις πόρτες των σχολών μας.Αυτή η διάθεση άλλωστε γίνεται ξεκάθαρα διακριτή μετά από ακόμη μια εισβολή των κρατικών σκυλιών το πρωί της Δευτέρας 11/11 στον προαύλιο χώρο της ΑΣΟΕΕ όπου έκαναν έντονη χρήση βίας και χημικών, ενώ εμπόδιζαν παράλληλα τα ασθενοφόρα να προσεγγίσουν τους τραυματίες φοιτητ(ρι)ες και κρατούσαν ομήρους αυτούς που εναντιώθηκαν στην απόφαση της συγκλήτου για το lock out στη σχολή με στόχο να πραγματοποιήσουν γενική συνέλευση. Το ίδιο βράδυ ασφαλίτες περίμεναν έναν φοιτητή του ΕΜΠ κάτω από το σπίτι του τον οποίο συνέλαβαν και οδήγησαν στη ΓΑΔΑ με την κατηγορία ότι συμμετείχε στα γεγονότα στην ΑΣΟΕΕ. Για άλλη μια φορά οι φοιτητ(ρι)ές που αντιστέκονται στοχοποιούνται και αντιμετωπίζονται ως εγκληματίες τρομοκράτες από το καθεστώς που δεν επιθυμεί να υπάρχουν ριζοσπαστικοί/ες νέοι/ες. Η κυβέρνηση προσπαθεί με καθαρά φασιστικές πρακτικές, να διαλύσει, όχι μόνο το ανατρεπτικό φοιτητικό κίνημα αλλά και την ελεύθερη βούληση των φοιτητ(ρι)ων στο σύνολο τους. Βλέπουμε ξεκάθαρα πως όσο εντείνεται η καταστολή σε πανεπιστημιακούς χώρους, σε μια προσπάθεια να παραπλανηθεί η κοινή γνώμη, τόσο συνεχίζεται, παράλληλα, η διαρκής καταπάτηση φοιτητικών δικαιωμάτων και σημαντικών κεκτημένων. Στο εγγύς μέλλον τα πλάνα για εκπαιδευτική αναδιάρθρωση περιλαμβάνουν:-θέσπιση του ορίου φοίτησης στα ν+2 έτη -ελεύθερο πεδίο δράσης του κεφαλαίου στις σχολές / η γνώση στις επιταγές της αγοράς -ιδιωτικοποιήσεις / συρρίκνωση δημόσιας παιδείας μέσω της συγχώνευσης σχολών Οφείλουμε όλοι μαζί να σταθούμε απέναντι στα σχέδια του κράτους και του κεφαλαίου. Κανένας θεσμός, κανένα κράτος ή νόμος δεν περιμένουμε να καθορίσει τους χώρους που συναντιόμαστε και ζυμωνόμαστε. Μόνο εμείς με δικές μας δυνάμεις μπορούμε να τους καταστήσουμε άσυλο από το κράτος και την αστυνομία, τόπους άνθησης των κοινωνικών και ταξικών κινημάτων. Να μην επιτρέψουμε τη στοχοποίηση των σκέψεων και των ιδεών μας. Να μην αφήσουμε καμία κατάληψη στα χέρια τους.
ΚΑΛΟΥΜΕ ΣΤΗ ΦΟΙΤΗΤΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ ΠΕΜΠΤΗ 14/11 ΣΤΙΣ 12.00 ΠΡΟΠΥΛΑΙΑ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΑ ΦΟΙΤΗΤΙΚΑ ΣΤΕΚΙΑ ΚΑΙ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ, ΣΤΟΥΣ ΑΓΩΝΙΖΟΜΕΝΟΥΣ ΦΟΙΤΗΤ(ΡΙΕΣ)
ΘΑ ΜΑΣ ΒΡΙΣΚΕΤΕ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΑΣ
Φοιτητική ομάδα Ρουβίκωνα - ΑΦΣ Αροδαμός - Σύντροφοι/ισσες