Τετάρτη 2 Οκτωβρίου 2019 στις 10.00 πμ
Απεργιακή συγκέντρωση-πορεία
Στις 12 Σεπτεμβρίου κατατέθηκε από τη νέα κυβέρνηση το λεγόμενο νέο "αναπτυξιακό νομοσχέδιο", που έρχεται να αποτελειώσει την δουλειά που ξεκίνησε η προηγούμενη κυβέρνηση, και που αποτελεί την πρώτη φάση για τη νέα ολομέτωπη επίθεση κράτους και κεφαλαίου ενάντια στην κοινωνία.
Σε μια γενικευμένη περίοδο που οι κατακτήσεις του ευρύτερου κινήματος καταπατούνται η μία μετά την άλλη, παρακολουθούμε την ολομέτωπη επίθεση του κράτους και του κεφαλαίου, που προσπαθεί με όλες του τις δυνάμεις να επιβληθεί και να εγκαθιδρύσει ένα καθεστώς καταστολής και απόλυτου ελέγχου. Με την κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου, τις επιθέσεις σε δομές αλληλεγγύης και χώρους αγώνα,και την παράλληλη απομόνωση σε καθεστώς ανέχειας των μεταναστών. Με την αστυνομική κατοχή στα Εξάρχεια, την ώρα που οι ναρκέμποροι δρουν ανενόχλητοι στην περιοχή. Την καταστροφή της φύσης με σκοπό το κέρδος των καπιταλιστών, αλλά και την επίθεση στα εργασιακά, η κατάσταση γίνεται ασφυκτική και ο αγώνας μονόδρομος.
Ειδικά το νομοσχέδιο στο όνομα της "ανάπτυξης" (και άρα ο περαιτέρω περιορισμός της δράσης των εργαζομένων που θα σταθεί εμπόδιο στην ανάπτυξη αυτή) βαθαίνει ακόμα περισσότερο το τσάκισμα των εργατικών δικαιωμάτων καθώς προβλέπει τη δυνατότητα μη εφαρμογής συλλογικής σύμβασης εργασίας, την επί της ουσίας κατάργηση της επεκτασιμότητας των κλαδικών συμβάσεων, ενώ παράλληλα προχωράει στο φακέλωμα των εργαζομένων που αντιδρούν στην εργοδοτική αυθαιρεσία (μέσω του ηλεκτρονικού μητρώου για τους συνδικαλιστές και τις ηλεκτρονικές ψηφοφορίες για τις συνελεύσεις και τις απεργίες). Επιπλέον, περιορίζει σημαντικά τη δυνατότητα μονομερούς προσφυγής των εργαζομένων στον οργανισμό μεσολάβησης και διαιτησίας (ΟΜΕΔ), σε περίπτωση ασυμφωνίας με τις επιχειρήσεις, συμπιέζοντας έτσι ακόμα περισσότερο τα όποια εργατικά δικαιώματα έχουν απομείνει. Τέλος, όλο αυτό το αφήγημα της "ανάπτυξης για όλους" και "ευελιξίας των στρατηγικών επενδύσεων", έρχεται να συμπληρώσει η απλούστευση των διαδικασιών που αφορούν επιχειρηματικά πάρκα, βιομηχανικές δραστηριότητες και περιβαλλοντικές αδειοδοτήσεις, κάνοντας τις περιβαλλοντοκτόνες επιχειρήσεις να τρίβουν τα χέρια τους.
Η απεργία ιστορικά έχει αποτελέσει βασικό όπλο στα χέρια των εργατών ως μέσο πίεσης ενάντια στην αυθαιρεσία των εργοδοτών, του κράτους και του κεφαλαίου. Ανά τους αιώνες οι εργατικές κινητοποιήσεις και αγώνες, πολλές φορές πνιγμένοι στο αίμα, έχουν καταφέρει σημαντικές νίκες σε ένα ασφυκτικό πλαίσιο, προς όφελος αυτών που παράγουν τον κοινωνικό πλούτο. Όπως έχει γίνει αντιληπτό από μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας τα τελευταία χρόνια, δεν μπορεί να υπάρχει καμία εμπιστοσύνη σε καμία συνδικαλιστική γραφειοκρατία που είτε λειτουργεί σα δεκανίκι του ίδιου του κράτους και των αφεντικών ή δρά σα βαλβίδα εκτόνωσης της κοινωνικής οργής.
Η επίθεση του κεφαλαίου και του κράτους είναι καθολική. Το ίδιο θα πρέπει να είναι και η απάντηση των από τα κάτω. Οργάνωση, κοινωνικοί και ταξικοί αδιαμεσολάβητοι αγώνες σε όλα τα επίπεδα και σε όλους τους χώρους. Από τον αγώνα ενάντια στη λεηλασία της φύσης (Σκουριές, Άγραφα) μέχρι τους αγώνες ενάντια στην κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου. Από τον αγώνα ενάντια στον εκφασισμό της κοινωνίας και την κρατική καταστολή, μέχρι τους αγώνες ενάντια στην καπιταλιστική βαρβαρότητα. Να βάλουμε φραγμό στα σχέδια της κυριαρχίας που στοχεύει στην συνέχιση της υποτίμησης, της ζωής μας και της αξιοπρέπειάς μας. Να αγωνιστούμε για μια κοινωνία ισότητας, ελευθερίας και αλληλεγγύης.
ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ - ΠΟΡΕΙΑ
απο την ΚΑΤΆΛΗΨΗ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑΤΟΣ
ΤΕΤΑΡΤΗ 2 ΟΚΤΩΒΡΊΟΥ 10 π.μ.
Πρωτοβουλία αναρχικών
Καλέσματα της ΑΠΟ στις απεργιακές συγκεντρώσεις της 2 Οκτώβρη σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη και Πάτρα
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΗ ΚΑΙ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ…
ΝΑ ΑΝΑΖΩΠΥΡΩΣΟΥΜΕ ΤΙΣ ΕΣΤΙΕΣ ΤΟΥ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥ-ΤΑΞΙΚΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ
Η νεοφιλελεύθερη-ακροδεξιά κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας που προέκυψε μετά τις εκλογές του Ιούλη, πατώντας πάνω στο δρόμο που είχε ήδη ανοίξει η πολιτική διαχείριση του ΣΥΡΙΖΑ, συνεχίζει να βαθαίνει τους όρους εκμετάλλευσης και καταπίεσης σε ακόμα πιο διευρυμένα τμήματα του πληθυσμού πλήρως εναρμονισμένη με τις διαχρονικές στοχεύσεις της άρχουσας τάξης, τον ντόπιων και διεθνών ελίτ και των υπερεθνικών μηχανισμών.
Η προπαγάνδα περί καπιταλιστικής ανάπτυξης και κερδοφορίας δεν μπορεί να σημαίνει τίποτα περισσότερο σήμερα από την επίταση της εκμετάλλευσης, της καταστολής, των κοινωνικών και ταξικών αποκλεισμών, την υποτίμηση της εργασίας, την καλλιέργεια του κοινωνικού κανιβαλισμού και την λεηλασία της φύσης. Το νέο «αναπτυξιακό» νομοσχέδιο που ψηφίζεται τις επόμενες μέρες έρχεται ως «οδοστρωτήρας» πάνω στην ήδη βεβαρημένη πραγματικότητα της εργασιακής γαλέρας, ώστε να επιφέρει εκ νέου μειώσεις μισθών, περαιτέρω παρέμβαση και ασφυκτικό έλεγχο του κράτους στη λειτουργία και τις συλλογικές διαδικασίες των σωματείων, περαιτέρω χτύπημα του δικαιώματος στην απεργία, δημιουργία ειδικών οικονομικών ζωνών όπου παρέχονται όλες οι απαραίτητες διευκολύνσεις στο κεφάλαιο για το ξεζούμισμα των εργαζομένων.
Την ίδια ώρα, το κράτος εξαπολύει μια γενικευμένη κατασταλτική επιχείρηση ενάντια στο αναρχικό κίνημα και στις κοινωνικές-ταξικές αντιστάσεις, στις δομές αλληλεγγύης και στους χώρους του αγώνα ώστε να καθυποτάξει τα κομμάτια εκείνα που αμφισβητούν έμπρακτα τη βαρβαρότητα του περνώντας το μήνυμα της υποταγής και σε όλους τους υπόλοιπους. Από τις πρώτες μέρες της παρούσας πολιτικής διαχείρισης, στο στόχαστρο μπαίνουν οι μετανάστες και οι πρόσφυγες, οι αναρχικοί, οι αγωνιστές και οι εργάτες. Είναι οι βασικοί στόχοι της καταστολής καθώς η απενεργοποίηση τους θα βοηθήσει στην απρόσκοπτη εφαρμογή των αντικοινωνικών σχεδιασμών του κράτους. Η συντριπτική επίθεση συμπληρώνεται από ένα σύνολο εξαγγελιών αντεργατικών νομοσχεδίων και επιθετικών πολιτικών. Μέσα σε όλα αυτά, η κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου ολοκληρώνει το παζλ της αντικατασταλτικής στρατηγικής.
Απέναντι στην επίθεση του χρεοκοπημένου κόσμου κράτους και καπιταλισμού που επιβάλλει την φτώχεια, την εξαθλίωση, την εξατομίκευση και τους πλαστούς διαχωρισμούς ανάμεσα στους ανθρώπους της τάξης μας, επιλέγουμε να αγωνιστούμε από τα κάτω όλοι μαζί, ντόπιοι, μετανάστες, φοιτητές, μαθητές, εργαζόμενοι και άνεργοι. Η μόνη πραγματική προοπτική για να ζήσουμε με αξιοπρέπεια είναι η οργανωμένη κοινωνική και ταξική αντεπίθεση των καταπιεσμένων και εκμεταλλευόμενων για την ανατροπή του κόσμου της εξουσίας, μέσα από συλλογικούς αγώνες, με πυξίδα την οικοδόμηση μια κοινωνίας ισότητας, αλληλεγγύης και ελευθερίας.Με ταξικά σωματεία και πρωτοβουλίες εργαζομένων της βάσης να διεκδικήσουμε ότι μας ανήκει, μακριά από τις συνδικαλιστικές ελίτ οι οποίες έχουν συμπληρωματικό ρόλο ως προς την εργοδοσία. Ενάντια στην καπιταλιστική βαρβαρότητα και την κρατική καταστολή προτάσσουμε την ταξική αλληλεγγύη, υπερασπιζόμαστε την απεργία, παίρνουμε την ζωή στα χέρια μας.
ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΣΤΗ ΒΑΣΗ - ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΚΑΙ ΤΑΞΙΚΗ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ, ΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΚΟ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟ
ΑΠΕΡΓΙΑΚΕΣ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΕΙΣ ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ 2 ΟΚΤΩΒΡΗ
ΑΘΗΝΑ: ΧΑΥΤΕΙΑ 11.00 (Τοπικος Συντονισμός Αθήνας της ΑΠΟ)
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ: ΚΑΜΑΡΑ 11.00 (Τοπικός Συντονισμός Θεσσαλονίκης της ΑΠΟ)
ΠΑΤΡΑ: ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 10.00 (Αναρχική ομάδα «δυσήνιος ίππος»/μέλος της ΑΠΟ)
Αναρχική Πολιτική Οργάνωση - Ομοσπονδία Συλλογικοτήτων
ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ: ΤETAΡΤΗ 2 ΟΚΤΩΒΡΗ, 10 π.μ. στο ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ
ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΝΕΟ «ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΟ» ΠΟΛΥΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΟΙΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΑΝΤΙΣΤΑΣΕΩΝ
Η «ΑΝΑΠΤΥΞΗ» ΤΟΥΣ ΣΑΡΩΝΕΙ Ο,ΤΙ ΑΦΗΣΕ ΟΡΘΙΟ Η ΚΡΙΣΗ ΤΟΥΣ
Η νέα νεοφιλελεύθερη-ακροδεξιά κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, πατώντας πάνω στο δρόμο που άνοιξε ο ΣΥΡΙΖΑ, -αφενός με την εφαρμογή, τον σχεδιασμό και την υλοποίηση όλων των αντικοινωνικών-αντεργατικών μέτρων και αφετέρου με τις αυταπάτες που καλλιέργησε για καλύτερη διαχείριση του συστήματος, με την ενσωμάτωση, την απονεύρωση των κινημάτων και όπου δεν ήταν αρκετό αυτό, με το χτύπημα και το τσάκισμα των κοινωνικών και ταξικών αντιστάσεων-, συνεχίζει να βαθαίνει τους όρους εκμετάλλευσης σε ακόμα πιο διευρυμένα τμήματα του πληθυσμού πλήρως εναρμονισμένη με τις υποδείξεις της αστικής τάξης, τον ντόπιων και διεθνών ελίτ και των υπερεθνικών μηχανισμών.
Τα εργατικά «ατυχήματα», τα ελλιπή μέτρα ασφαλείας, ο διαρκής εκβιασμός της ανεργίας με στρατιές ανέργων και υποαπασχολούμενων που ζουν σε συνθήκες ανέχειας και κοινωνικού αποκλεισμού, οι απολύσεις, η κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, οι μειώσεις μισθών και συντάξεων, τα χαμηλά μεροκάματα και οι μισθοί πείνας, η κατάργηση της κυριακάτικης αργίας, οι εξοντωτικές συνθήκες εργασίας και τα εξοντωτικά ωράρια είναι παράγοντες που συνθέτουν τη σημερινή εργασιακή πραγματικότητα. Μια πραγματικότητα που συμπληρώνεται από την απροκάλυπτη καταπάτηση οποιουδήποτε εργατικού και κοινωνικού κεκτημένου. Η μανιώδης επίθεση σε οποιαδήποτε μορφή οργάνωσης και διεκδίκησης συμβάλλει προς αυτή την κατεύθυνση.
Το νέο «αναπτυξιακό» νομοσχέδιο έρχεται ως «οδοστρωτήρας» πάνω στην ήδη βεβαρημένη πραγματικότητα της εργασιακής γαλέρας που βιώνουμε. Από τη μία παρέχει όλες τις απαραίτητες διευκολύνσεις στο κεφάλαιο, αποθεώνει την «επιχειρηματικότητα χωρίς γραφειοκρατικά εμπόδια», συνεχίζει το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, διαλύει τις κλαδικές συμβάσεις (μοιράζονται απλόχερα εξαιρέσεις επιχειρήσεων από την εφαρμογή συλλογικών συμβάσεων -επιχειρήσεις της λεγόμενης «κοινωνικής οικονομίας», νομικά πρόσωπα «μη κερδοσκοπικού σκοπού», επιχειρήσεις που αντιμετωπίζουν «σοβαρά οικονομικά προβλήματα»-), αβαντάρει την ελαστική εργασία, νομοθετεί κυρώσεις-χάδι στους εργοδότες που έχουν ανασφάλιστους εργαζόμενους και από την άλλη χτυπάει σκληρά τους αγώνες των εργαζομένων, το δικαίωμα στην απεργία (διαμορφώνοντας ένα ασφυκτικό πλαίσιο μέσα στο οποίο καθίσταται δύσκολο να κηρυχθεί) και ποινικοποιεί τον συνδικαλισμό και κάθε μορφή δράσης.
Συγκεκριμένα νομοθετείται το φακέλωμα των εργαζομένων με τη δημιουργία Γενικού Μητρώου Συνδικαλιστικών Οργανώσεων Εργαζομένωνόπου θα τηρούνται στοιχεία, όπως καταστατικό, αριθμός μελών, σύνθεση οργάνων διοίκησης, ακόμα και οικονομικές καταστάσεις ή πηγές χρηματοδότησης των σωματείων, ενώ προωθείται η ηλεκτρονική ψηφοφορία για αποφάσεις των σωματείων, συμπεριλαμβανομένων για κήρυξη απεργίας. Η ρύθμιση αυτή έρχεται να «κουμπώσει» στο νόμο Αχτσιόγλου, που επέβαλε 50%+1 των μελών για απεργιακή απόφαση. Ουσιαστική στόχευση είναι ο κρατικός έλεγχος των σωματείων, η μετατροπή τους σε εργαλεία χρήσιμα για την εργοδοσία και η απογύμνωση τους από κάθε αγωνιστική λογική οργάνωσης, αντίστασης, διεκδίκησης, σύγκρουσης και απειθαρχίας στα σχέδια των αφεντικών.
Στην τρέχουσα χρονική συγκυρία η κυβέρνηση εξαγγέλλει το πέρασμα στην περίοδο της πολυπόθητης «ανάπτυξης» και την επιστροφή στην «κανονικότητα» του κρατικού-καπιταλιστικού τρόπου οργάνωσης της ζωής. Ο σύγχρονος εργασιακός μεσαίωνας βαπτίζεται για άλλη μια φορά «ανάπτυξη» και «εκσυγχρονισμός» στη «νέα γλώσσα» του σύγχρονου ολοκληρωτισμού. Ωστόσο, στην πραγματικότητα, η «ανάπτυξη» σηματοδοτεί ένα νέο γύρο αντικοινωνικής επίθεσης από την πλευρά του κράτους και των αφεντικών. Πλέον, τα μνημονιακά μέτρα των προηγούμενων ετών και οι εφαρμοστικοί τους νόμοι, αποτελούν πάγιους και διαρκείς νόμους του κράτους. Οι πολιτικές και οικονομικές ελίτ συνεχίζουν να διαφεντεύουν τη χώρα. Η συμφωνία τους με το ελληνικό κράτος για περαιτέρω όξυνση της κρατικής και καπιταλιστικής επίθεσης σε βάθος δεκαετιών, η συνέχιση της επιτροπείας από υπερεθνικούς μηχανισμούς και η προσήλωση στην ικανοποίηση υψηλών οικονομικών στόχων προμηνύουν το πέρασμα σε αυτή τη νέα φάση επικαιροποιημένης λεηλασίας και αφαίμαξης του κοινωνικού πλούτου, ολοένα και πιο βίαιης φτωχοποίησης της κοινωνικής βάσης και απρόσκοπτης καταστροφής του φυσικού κόσμου.
Την ίδια ώρα, το κράτος εξαπολύει μια γενικευμένη κατασταλτική επιχείρηση ενάντια στο αναρχικό κίνημα και στις κοινωνικές-ταξικές αντιστάσεις, στις δομές αλληλεγγύης και στους χώρους του αγώνα ώστε να καθυποτάξει τα κομμάτια εκείνα που αμφισβητούν έμπρακτα τη βαρβαρότητα του περνώντας το μήνυμα της υποταγής και σε όλους τους υπόλοιπους. Από τις πρώτες μέρες της παρούσας πολιτικής διαχείρισης, στο στόχαστρο μπαίνουν οι μετανάστες και οι πρόσφυγες, οι αναρχικοί, οι αγωνιστές και οι εργάτες. Είναι οι βασικοί στόχοι της καταστολής καθώς η απενεργοποίηση τους θα βοηθήσει στην απρόσκοπτη εφαρμογή των αντικοινωνικών σχεδιασμών του κράτους.
Απέναντι στο χτύπημα του αγωνιστικού κεκτημένου της απεργίας, στην ποινικοποίηση της συνδικαλιστικής δράσης και κάθε μορφής αγώνα, απέναντι στην προσπάθεια απαξίωσης και απονοηματοδότησης της απεργίας να παλέψουμε έτσι ώστε η απεργία να γίνει ξανά όπλο στα χέρια των εργατών. Απέναντι στην απαξίωση του συνδικαλισμού ως μορφή αγώνα, να παλέψουμε ώστε να τον κάνουμε ξανά επικίνδυνο. Απέναντι στη γενικευμένη τρομοκρατία και καταστολή, στις συνθήκες σκλαβιάς και εξαθλίωσης που επιβάλλουν το κράτος και τα αφεντικά στους χώρους δουλειάς, υπάρχει κι άλλος δρόμος. Ο δρόμος της οργάνωσης των εργαζομένων, της αντίστασης, της διεκδίκησης και του κοινωνικού-ταξικού αγώνα. Οι ίδιοι οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι, οι νεολαίοι, ντόπιοι και μετανάστες, γνωρίζοντας τις πραγματικές μας ανάγκες, πρέπει να πάρουμε τη ζωή στα χέρια μας, να οργανωθούμε και να αγωνιστούμε, συλλογικά, αυτοοργανωμένα και αδιαμεσολάβητα, σε κάθε κοινωνικό και εργασιακό χώρο, στα σχολεία και τις σχολές, στους χώρους δουλειάς, στις γειτονιές και στους δρόμους. Με ταξικά σωματεία και πρωτοβουλίες εργαζομένων να διαμορφώσουμε τον μαχητικό συνδικαλισμό της βάσης και να διεκδικήσουμε ότι μας ανήκει, μακριά από τις συνδικαλιστικές ελίτ οι οποίες έχουν συμπληρωματικό ρόλο ως προς την εργοδοσία.
Παρόλο που αυτή η επιλογή μπορεί να φαντάζει δύσκολη, ειδικά στις σημερινές συνθήκες, είναι η μόνη που μπορεί να δώσει προοπτική στους αγώνες μας και να τους κάνει νικηφόρους, σπάζοντας το ευρύτερο κλίμα της εργοδοτικής αυθαιρεσίας και ασυδοσίας. Να συνδέσουμε και να αναζωπυρώσουμε τις επιμέρους κοινωνικές και ταξικές αντιστάσεις για μόνιμη και σταθερή εργασία, για καλύτερο μισθό και καλύτερες συνθήκες εργασίας, για πρόσβαση στα κοινωνικά αγαθά της στέγασης, της περίθαλψης, της εκπαίδευσης, για την υπεράσπιση εργατικών και κοινωνικών δικαιωμάτων, για την προστασία της φύσης, με το συνολικό και επίκαιρο κοινωνικό και πολιτικό αίτημα για ανατροπή του κόσμου της εξουσίας και τον ελευθεριακό μετασχηματισμό της κοινωνίας.
ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΗ-ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ, ΤΗΝ ΕΡΓΟΔΟΤΙΚΗ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΕΣ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΕΣ
Η ΤΑΞΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΚΑΙ Η ΑΠΕΡΓΙΑ ΟΠΛΟ ΤΩΝ ΕΡΓΑΤΩΝ
ΝΑ ΟΡΓΑΝΩΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΚΑΙ ΤΑΞΙΚΗ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ
ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ:
ΤETAΡΤΗ 2 ΟΚΤΩΒΡΗ, 10 π.μ. στο ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ
Θα ακολουθήσει απεργιακό καφενείο στο επι τα πρόσω (Πατρέως 87)
αναρχική ομάδα «δυσήνιος ίππος» | μέλος της Αναρχικής Πολιτικής Οργάνωσης
ipposd.wordpress.com | d_ippos@hotmail.com
Επικοινωνία: Κάθε Τρίτη 7-10 στον αυτοδιαχειριζόμενο χώρο Επί τα Πρόσω (Πατρέως 87)