Πέμπτη 18 Ιουλίου 2019 στις 19.00
Κάλεσμα για την δημιουργία κοινής ενωτικής συνέλευσης ενάντια στην κρατική καταστολή
Καλούμε όλους και όλες για την δημιουργία κοινής ενωτικής συνέλευσης ενάντια στην κρατική καταστολή Πέμπτη 18/7 19:00 στο Γκινη Κατάληψη Στέγης Προσφύγων / Νοταρά 26
Κάλεσμα για την δημιουργία κοινής ενωτικής συνέλευσης ενάντια στην κρατική καταστολή
Πέμπτη 18/7 19:00 στο Γκινη
Η κατάληψη Στέγης Προσφύγων και Μεταναστών Νοταρά 26, άνοιξε πρώτη φορά τις πόρτες της στις 25 Σεπτεμβρίου 2015.
Μια περίοδο που οι προσφυγικές ροές βρέθηκαν στην κορύφωση τους, μια εποχή που θα μείνει για πάντα στη συλλογική μνήμη σαν μια εποχή πόνου και δυστυχίας. Σε μια τέτοια εποχή, είδαμε πολύνεκρα ναυάγια, επαναπροωθήσεις, φασιστικές επιθέσεις κατά προσφύγων/ισσών και μεταναστών/τριών.
Είδαμε ανθρώπους που αν και ήταν αρκετά τυχεροί ώστε να ξεφύγουν από τον πόλεμο, τις συρράξεις και τα ναυάγια, έφταναν σε μια άλλη συνθήκη φυλακής. Ανθρώπους που αν επιβίωναν από τους προμελετημένους θανάτους στη Μεσόγειο ή τον Έβρο, θα κατέληγαν έγκλειστοι σε κάποιο στρατόπεδο συγκέντρωσης σαν κι αυτό της Μόριας ή θα έμεναν στο δρόμο.
Οι καταλήψεις στέγης άνοιξαν με σκοπό να δοθούν σε αυτούς τους ανθρώπους και σε όσους, όσες, όσ@ το είχαν ανάγκη, ασφαλή μέρη και μια αξιοπρεπής καθημερινότητα. Άνοιξαν για να γίνουν μέρη στα οποία οι άνθρωποι θα παρέμεναν άνθρωποι και όχι ένας ακόμη αριθμός. Στον δικό μας αξιακό κώδικα, δεν υπάρχει τίποτα πιο αυτονόητο από το να μένουν άνθρωποι που έχουν ανάγκη σε σπίτια που ερημώνουν και πολυκατοικίες που είναι άδειες.
Η Νοταρά λειτούργησε και λειτουργεί χωρίς καμιά συνεργασία με ΜΚΟ, χωρίς χρηματοδοτήσεις, χωρίς καμιά θεσμική υποστήριξη. Φιλοξένησε μέχρι σήμερα 9.000 ανθρώπους για μικρό ή μεγάλο διάστημα, για όσο χρειαζόταν, και θα το κάνει για όσο χρειάζεται. Σε αυτό το μέρος, προσφύγισσες, πρόσφυγες, ΛΟΑΤΚΙ άτομα και παιδιά, ανάπηροι και ανάπηρες, άνθρωποι όλων των ηλικιών, προσπάθησαν - και αρκετοί το κατάφεραν - να ξεπεράσουν ένα κακό χθες και να βρουν ένα καλύτερο αύριο.
Με αυτοοργάνωση, αλληλεγγύη, οριζόντιες διαδικασίες, νοιάξιμο και φροντίδα, δημιουργήθηκε μια κουκίδα στο χάρτη, άλλο ένα μικρό σημείο ελευθερίας που πολλοί άνθρωποι αποκάλεσαν και αποκαλούν «σπίτι» τους. Πρωτίστως έγινε αυτό: Ένα σπίτι. Ένας τόπος καθημερινού αγώνα, αντιφασισμού, αντίστασης και χειραφέτησης, μακριά από συρματοπλέγματα, ανθρωποφύλακες, βασανιστές, γκλομπ, μουχλιασμένο φαγητό και απελπισία.
Ένα μέρος που μπόρεσαν και μπορούν οι άνθρωποι να διατηρούν τη ανθρώπινη υπόσταση και την αξιοπρέπεια τους. Την Παρασκευή το πρωί στις 12 Ιουλίου, σε ένα πρώτο δείγμα έμμεσης καταστολής, συνεργείο της ΔΕΗ έκοψε το ρεύμα στην κατάληψη. Σύμφωνα με τα λεγόμενα των υπαλλήλων ενήργησαν κατόπιν αστυνομικής εντολής. Το ίδιο πράγμα επιχειρήθηκε να γίνει και στο ξενοδοχείο «Όνειρο». Μετά από παρέμβαση συντροφισσών και συντρόφων, δεν τα κατάφεραν.
Σε μια συνέχεια της πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ, γνωρίζουμε πολύ καλά πως οι εκκενώσεις των καταλήψεων συμπεριλαμβάνονται και στα σχέδια του Μιχάλη Χρυσοχοΐδη. Το δόγμα «νόμος και τάξη» που ήδη προσπαθούν να εφαρμόσουν, απαιτεί άλλωστε και κινήσεις υψηλού συμβολισμού που θα καταστρέφουν στην πράξη ανθρώπινες ζωές, όπως αυτές των προσφύγων και άλλων ευάλωτων κοινωνικών ομάδων. Είναι βέβαιο πως θα επιχειρήσουν να στερήσουν για άλλη μια φορά σε κάποιους μια ισότιμη θέση στη ζωή, μονάχα για να εκπληρώσουν τα μικροπολιτικά τους παιχνίδια. Όλοι γνωρίζουμε πως κάθε φορά είναι γραμμένη στην ατζέντα τους και η ποινικοποίηση της αλληλεγγύης. Γνωρίζουμε πολύ καλά επίσης, έξω από πανικούς και σπασμωδικές σκέψεις ή κινήσεις, πως θα υπάρξει μια πολυμέτωπη, μαζική, και απάνθρωπη καταστολή απ' αυτές που μόνο ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης και η Ελληνική Αστυνομία ξέρει να ενορχηστρώνει. Δεν θα είναι η πρώτη φορά και σ΄ αυτό τον αγώνα δεν υπήρξε ποτέ «τελευταία φορά».
Μόνη απάντηση και μόνη λύση σε οποιαδήποτε καταστολή, άμεση ή έμμεση, είναι ξανά ο αγώνας. Απέναντι στον εκφοβισμό, τη μισανθρωπία, τον κανιβαλισμό που κάθε τόσο επιστρατεύουν τα κόμματα εξουσίας προκειμένου να «καθαρίσουν τα Εξάρχεια», χρέος μας είναι να προστατεύσουμε αυτές τις μικρές κουκίδες ελευθερίας που φτιάξαμε, και να δημιουργήσουμε ακόμη περισσότερες. Θεωρούμε πως αυτός ο αγώνας πρέπει να δοθεί με τη συγκρότηση ενός κοινού μετώπου, που ήταν, είναι και θα είναι πάντα απαραίτητος, γιατί όλα όσα κερδήθηκαν μέχρι σήμερα, κερδήθηκαν μόνο όταν σταθήκαμε ο ένας δίπλα στον άλλο. Χωρίς κανένα φόβο, με περίσσευμα ελπίδας και ρεαλισμού, δεν θα αφήσουμε κανέναν να μας στερήσει τα μέρη που οι άνθρωποι παρέμειναν άνθρωποι.
Καλούμε όλους και όλες για την δημιουργία κοινής ενωτικής συνέλευσης ενάντια στην κρατική καταστολή Πέμπτη 18/7 19:00 στο Γκινη
«Είναι οδυνηρά βιωμένο ιστορικά ότι δεν μπορούμε να προχωρήσουμε σε καμιά κατεύθυνση ανθρώπινου πολιτισμού, όταν δεν επαγρυπνούμε και δεν υπερασπιζόμαστε αδιάλλακτα την κάθε ανθρώπινη ύπαρξη, την ατομική ελευθερία του ανθρώπου, το σεβασμό της ιδιαιτερότητας του, τις διαφορετικές φιλοσοφικές, θρησκευτικές και ιδεολογικές του πεποιθήσεις, αν δε διασφαλίζουμε σε κάθε βήμα και κάθε στιγμή τις διαδικασίες εκείνες που θα επιτρέπουν την εκρηκτική άνθηση της προσωπικότητας του ατόμου, την ελεύθερη ανάπτυξη αυτού του ιδιαίτερου και μοναδικού κόσμου που είναι ο καθένας από εμάς». Xρόνης Μίσσιος
Κατάληψη Στέγης Προσφύγων / Νοταρά 26
The Housing Squat for Refugees and Immigrants Notara 26 opened up its door for the first time on the 26th of September 2015. In a period when the flow of refugees had reached its highest level, a time which will forever remain in the collective memory as a period of pain and distress. During this period we witnessed multiple shipwrecks resulting in unprecedented numbers of deaths by drowning, resettlements as well as fascist attacks against refugees and immigrants.
We witnessed people who although were lucky enough to escape war, conflicts and shipwrecks they were bound to arrive to a different kind of imprisonment. People who if when/ if survived the premeditated deaths in the Mediterranean or Evros, they were bound to end up either locked up in a concentration camp like the Moria's one or would become homeless. The housing squats opened up in view of offering to these people and to everyone in need safe places and a decent everyday life. They opened up in order to be places where people would remain human beings and not one more number.
In our value system it is more than self-evident that run-down properties and empty blocks of flats should be occupied by people in need. The Notara squat operated and still operates without any collaboration with NGOs, without any funding, without any institutional support. It has hosted up until today 9.000 people either short or long-term, for as long as they needed it and we will continue doing it for as long as it is required. In this place refugees, LGBTQI+ community, children, disabled people, people of all ages tried, and few of them managed, to overcome a traumatic past and find a better future prospect.
Self-organisation, solidarity, horizontal processes and care have created a dot on the map, one more small place of freedom, which many people called and still consider it as their 'home'. It was mainly this: A home. A place of daily struggle, antifascism, resistance and emancipation away from fences, 'human guards', torturers, batons, mouldy food and desperation. A place where people were and still are able to maintain their human essence and dignity.
In the morning of 12th of July, the first action of indirect oppression took place when employees of the Public Power Cooperation cut down the electricity in the building of the housing squat. According to the employees they were acting on police orders. The same action was attempted to the Hotel "Oneiro' unsuccessfully though following comrades' intervention. We know very well that evictions of the squats are high on the agenda of Michalis Chrisochoides following Syriza's same political agenda.
Besides, the doctrine of 'law and order' they are already trying to impose requires highly symbolic actions, which will practically destroy human lives such as those of the refugees and other vulnerable groups. In order to fulfil their micropolitics it's more than certain that they will attempt to deprive people from an equal place in life. We all know that the criminalisation of solidarity has always been high onto their agenda. We also all know very well without panicking or operating with spasmodic thoughts and moves that there will be a multi-faceted, massive and inhuman oppression like those only Michalis Chrisochoides and Greek Police know how to orchestrate. It won't be the first time and on this battle there has never been 'last time'.
The only answer and only solution to any kind of oppression, direct or indirect is again the battle. Against intimidation, misanthropists, and cannibalism employed by the state in order to 'clear Exarcheia', our duty is to protect those small dots of freedom we developed and create many more. We believe that this battle must be given by forming a common front, which was, still is and will always be imperative because everything we have won up until now was won only when we stood next to each other. Without fear, with surplus of hope and realism we will never let anyone deprive us from the places where human beings remained human beings.
We invite all for the creation of a common united assembly against state repression on Thursday 18/7 at 19:00 at Gkini, Polytechnic school