Πέμπτη 27 Ιουνίου 2019 στις 19.00
Πορεια αλληλεγγυης με την κατειλημμενη γειτονια των προσφυγικων
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΜΕ ΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ - ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠ' ΤΑ ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΑ Λ. ΑΛΕΞΑΝΔΡΑΣ
Τα Προσφυγικά Λ. Αλεξάνδρας αποτελούν ένα συγκρότημα 228 κατοικιών σε ένα χώρο 14 στρεμμάτων στο κέντρο της Αθήνας, ανάμεσα στη Γ.Α.Δ.Α., το εφετείο, το γήπεδο της Λεωφόρου και τα νοσοκομεία ΕΛΠΙΣ & Αγ. Σάββας. Το μεγαλύτερο μέρος είναι κατειλημμένο και κατοικείται. Από το 2002 και έπειτα, ξεκίνησε ένας νέος κύκλος σχεδιασμού καταστολής και λεηλασίας του κατειλημμένου εδάφους των Προσφυγικών, με πρόφαση την τότε ανάπλαση στα πλαίσια των ολυμπιακών αγώνων του 2004. Οι προσπάθειες άλωσης της γειτονιάς δεν έχουν σταματήσει από τότε. Η «ιδιοκτησία» των καταλήψεων των Προσφυγικών έχει περάσει σταδιακά από τα χέρια της Κ.Ε.Δ., στο ΤΑΥΠΕΔ και από εκεί στην Περιφέρεια Αττικής, όπου και βρίσκεται σήμερα. Παράλληλα έχουν κινητοποιηθεί ένας μεγάλος αριθμός φορέων, από πολιτιστικούς συλλόγους, το νοσοκομείο Αγ. Σάββας, θεσμικοί φορείς κ.α..
Έτσι, μετά τις αποτυχημένες προσπάθειες πώλησης και ερημοποίησης της γειτονιάς, οι οποίες αποκρούστηκαν με την αναγνώριση των Προσφυγικών ως εθνικό μνημείο από το ΣΤΕ λόγω του ιστορικού και αρχιτεκτονικού χαρακτήρα τους, ακολούθησε η σκοπούμενη υποβάθμιση της γειτονιάς. Τους σχεδιασμούς της καταστολής ήρθαν να απαντήσουν σε πρώτη φάση καταληψίες-αγωνιστές, οι οποίοι μπήκαν και δούλεψαν στην γειτονιά και σε δεύτερη η οργανική συγκρότηση μέρους τους σε κοινότητα αγώνα, με τη Συνέλευση Κατειλημμένων Προσφυγικών (Συ.Κα.Προ.). Η δεκαετής δράση τους έδωσε ζωή και αυτοοργάνωσε την γειτονιά κάνοντας την σήμερα την μεγαλύτερη εδαφικά και αριθμητικά κατάληψη-κοινότητα στον ελλαδικό χώρο με 400-500 σταθερούς κατοίκους και αυτοοργανωμένες δομές (χώρο συνελεύσεων, συλλογικό καφενείο, συλλογική κουζίνα, συλλογικό. σκίπινκ, συλλογικούς φούρνους, Internet, παιδικό στέκι), με παρουσία σε κοινωνικούς-ταξικούς και διεθνιστικούς αγώνες. Η γειτονιά των Προσφυγικών, κατειλημμένη από φτωχούς και καταπιεσμένους ανθρώπους αποτελεί μια υπαρκτή απάντηση στις κοινωνικές και οικονομικές συνθήκες. Η ύπαρξη και ο χαρακτήρας τους ως μια κοινότητα αγώνα αποτελεί επίσης μια πρόταση για τις καταλήψεις (ως τμήμα ενός οριζόντιου και αυτοοργανωμένου κινήματος), που αναπτύσσονται με όρους εξελικτικούς και συντονισμού των επιμέρους κομματιών τους.
Στα προσφυγικά της Λ. Αλεξάνδρας, αυτή τη στιγμή κατοικούν άνθρωποι κάθε κατηγορίας της τάξης των καταπιεσμένων. Πρόσφυγες, μετανάστες, οικογένειες με τα παιδιά τους, ηλικιωμένοι, ασθενείς, πρώην άστεγοι, πολιτικοί αγωνιστές, άνθρωποι κάθε εθνικότητας ή θρησκεύματος κ.ά. Αποτελεί ένα πολυεθνικό μωσαϊκό των κοινοτήτων των πιο κατατρεγμένων και λεηλατημένων λαών του κόσμου. Ανθρώπων που βίωσαν τον καπιταλιστικό πόλεμο, την προσφυγιά και τα βασανιστήρια, την εξαθλίωση, τον διωγμό και την πείνα. Οι καταλήψεις και οι αυτοοργανωμένοι χώροι βρίσκονται διαρκώς στο στόχαστρο της κρατικής καταστολής. Αποτελούν μια πρακτική αγώνα, που απαντά στα βαθιά προβλήματα μιας κοινωνίας, όπου η συντριπτική της πλειοψηφία βαρύνεται από την οικονομική κρίση και την φτώχεια. Σπίτια ζουν χωρίς ρεύμα και με τον κίνδυνο έξωσης και οι εργαζόμενοι, ντόπιοι και μετανάστες, δουλεύουν με όρους σκληρής εκμετάλλευσης. Πιο ειδικά, για καταλήψεις, όπως τα Προσφυγικά, που φιλοξενούν μεγάλο αριθμό μεταναστών και προσφύγων, οι απαντήσεις στα παραπάνω ζητήματα έρχονται σε ευθεία σύγκρουση με τα οικονομικά πρότζεκτ των ΜΚΟ, που είναι θεσμικά επιφορτισμένες να διαχειρίζονται και να προετοιμάζουν τα κύματα προσφύγων και μεταναστών για την μετέπειτα ένταξή τους στις ανεπτυγμένες καπιταλιστικές χώρες της β. Ευρώπης. Αντίθετα , οι χώροι των καταλήψεων προσφέρονται για την ανάπτυξη ριζοσπαστικής δράσης και πολιτικής ατομικής και συλλογικής ζύμωσης, αποτελώντας αγκάθι για τα σχέδια των συστημικών και κρατικών μηχανισμών.
Aυτή τη φορά το κράτος έχει αποφασίσει να προχωρήσει σε παρέμβαση στα κτίρια απειλώντας ευθέως την παραμονή των κατοίκων-καταληψιών, οι οποίοι αποτελούν και το μεγαλύτερο μέρος της γειτονιάς, αλλά ακόμη περισσότερο την επιβίωση της κοινότητας αγώνα των Προσφυγικών. Ταυτόχρονα, με την ανάπλαση των Προσφυγικών σχεδιάζεται η συνολική αναμόρφωση της ευρύτερης γειτονιάς, που σημαίναι gentrification (αστικός εξευγενισμός) με αύξηση ενοικίων, RBNB, απομάκρυνση των πιο παλιών και οικονομικά αδύναμων κατοίκων και αντικατάστασή τους με μεγάλες επιχειρήσεις και εταιρείες real estate.
Καλούμε σε ΠΟΡΕΙΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΤΕΙΛΗΜΜΕΝΗ ΓΕΙΤΟΝΙΑ των ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΩΝ Λ. ΑΛΕΞΑΝΔΡΑΣ & τα απελευθερωμένα εδάφη του κοινωνικού αγώνα την ΠΕΜΠΤΗ 27 ΙΟΥΝΗ 7.00μ.μ. Στ. ΜΕΤΡΟ ΠΑΝΟΡΜΟΥ
Πορεία αλληλεγγύης στα κατειλημμένα Προσφυγικά
Πέμπτη 19:00, στο μετρό Πανόρμου, καλούμε σε πορεία αλληλεγγύης με τα κατειλημμένα προσφυγικά και την κοινότητά που ζει και αγωνίζεται εκεί και απειλείται από την ανάπλαση και την κρατική καταστολή.
Αλληλεγγύη στις κοινότητες αγώνα - υπερασπιζόμαστε τα απελευθερωμένα εδάφη.
Το κείμενο-κάλεσμα της Συ.Κα.Προ
Τα Προσφυγικά Λ. Αλεξάνδρας αποτελούν ένα συγκρότημα 228 κατοικιών σε ένα χώρο 14 στρεμμάτων στο κέντρο της Αθήνας, ανάμεσα στη Γ.Α.Δ.Α., το εφετείο, το γήπεδο της Λεωφόρου και τα νοσοκομεία ΕΛΠΙΣ & Αγ. Σάββας. Το μεγαλύτερο μέρος είναι κατειλημμένο και κατοικείται. Από το 2002 και έπειτα, ξεκίνησε ένας νέος κύκλος σχεδιασμού καταστολής και λεηλασίας του κατειλημμένου εδάφους των Προσφυγικών, με πρόφαση την τότε ανάπλαση στα πλαίσια των ολυμπιακών αγώνων του 2004. Οι προσπάθειες άλωσης της γειτονιάς δεν έχουν σταματήσει από τότε. Η «ιδιοκτησία» των καταλήψεων των Προσφυγικών έχει περάσει σταδιακά από τα χέρια της Κ.Ε.Δ., στο ΤΑΥΠΕΔ και από εκεί στην Περιφέρεια Αττικής, όπου και βρίσκεται σήμερα. Παράλληλα έχουν κινητοποιηθεί ένας μεγάλος αριθμός φορέων, από πολιτιστικούς συλλόγους, το νοσοκομείο Αγ. Σάββας, θεσμικοί φορείς κ.α..
Έτσι, μετά τις αποτυχημένες προσπάθειες πώλησης και ερημοποίησης της γειτονιάς, οι οποίες αποκρούστηκαν με την αναγνώριση των Προσφυγικών ως εθνικό μνημείο από το ΣΤΕ λόγω του ιστορικού και αρχιτεκτονικού χαρακτήρα τους, ακολούθησε η σκοπούμενη υποβάθμιση της γειτονιάς. Τους σχεδιασμούς της καταστολής ήρθαν να απαντήσουν σε πρώτη φάση καταληψίες-αγωνιστές, οι οποίοι μπήκαν και δούλεψαν στην γειτονιά και σε δεύτερη η οργανική συγκρότηση μέρους τους σε κοινότητα αγώνα, με τη Συνέλευση Κατειλημμένων Προσφυγικών (Συ.Κα.Προ.). Η δεκαετής δράση τους έδωσε ζωή και αυτοοργάνωσε την γειτονιά κάνοντας την σήμερα την μεγαλύτερη εδαφικά και αριθμητικά κατάληψη-κοινότητα στον ελλαδικό χώρο με 400-500 σταθερούς κατοίκους και αυτοοργανωμένες δομές (χώρο συνελεύσεων, συλλογικό καφενείο, συλλογική κουζίνα, συλλογικό. σκίπινκ, συλλογικούς φούρνους, Internet, παιδικό στέκι), με παρουσία σε κοινωνικούς-ταξικούς και διεθνιστικούς αγώνες. Η γειτονιά των Προσφυγικών, κατειλημμένη από φτωχούς και καταπιεσμένους ανθρώπους αποτελεί μια υπαρκτή απάντηση στις κοινωνικές και οικονομικές συνθήκες. Η ύπαρξη και ο χαρακτήρας τους ως μια κοινότητα αγώνα αποτελεί επίσης μια πρόταση για τις καταλήψεις (ως τμήμα ενός οριζόντιου και αυτοοργανωμένου κινήματος), που αναπτύσσονται με όρους εξελικτικούς και συντονισμού των επιμέρους κομματιών τους.
Στα προσφυγικά της Λ. Αλεξάνδρας, αυτή τη στιγμή κατοικούν άνθρωποι κάθε κατηγορίας της τάξης των καταπιεσμένων. Πρόσφυγες, μετανάστες, οικογένειες με τα παιδιά τους, ηλικιωμένοι, ασθενείς, πρώην άστεγοι, πολιτικοί αγωνιστές, άνθρωποι κάθε εθνικότητας ή θρησκεύματος κ.ά. Αποτελεί ένα πολυεθνικό μωσαϊκό των κοινοτήτων των πιο κατατρεγμένων και λεηλατημένων λαών του κόσμου. Ανθρώπων που βίωσαν τον καπιταλιστικό πόλεμο, την προσφυγιά και τα βασανιστήρια, την εξαθλίωση, τον διωγμό και την πείνα. Οι καταλήψεις και οι αυτοοργανωμένοι χώροι βρίσκονται διαρκώς στο στόχαστρο της κρατικής καταστολής. Αποτελούν μια πρακτική αγώνα, που απαντά στα βαθιά προβλήματα μιας κοινωνίας, όπου η συντριπτική της πλειοψηφία βαρύνεται από την οικονομική κρίση και την φτώχεια. Σπίτια ζουν χωρίς ρεύμα και με τον κίνδυνο έξωσης και οι εργαζόμενοι, ντόπιοι και μετανάστες, δουλεύουν με όρους σκληρής εκμετάλλευσης. Πιο ειδικά, για καταλήψεις, όπως τα Προσφυγικά, που φιλοξενούν μεγάλο αριθμό μεταναστών και προσφύγων, οι απαντήσεις στα παραπάνω ζητήματα έρχονται σε ευθεία σύγκρουση με τα οικονομικά πρότζεκτ των ΜΚΟ, που είναι θεσμικά επιφορτισμένες να διαχειρίζονται και να προετοιμάζουν τα κύματα προσφύγων και μεταναστών για την μετέπειτα ένταξή τους στις ανεπτυγμένες καπιταλιστικές χώρες της β. Ευρώπης. Αντίθετα , οι χώροι των καταλήψεων προσφέρονται για την ανάπτυξη ριζοσπαστικής δράσης και πολιτικής ατομικής και συλλογικής ζύμωσης, αποτελώντας αγκάθι για τα σχέδια των συστημικών και κρατικών μηχανισμών.
Aυτή τη φορά το κράτος έχει αποφασίσει να προχωρήσει σε παρέμβαση στα κτίρια απειλώντας ευθέως την παραμονή των κατοίκων-καταληψιών, οι οποίοι αποτελούν και το μεγαλύτερο μέρος της γειτονιάς, αλλά ακόμη περισσότερο την επιβίωση της κοινότητας αγώνα των Προσφυγικών. Ταυτόχρονα, με την ανάπλαση των Προσφυγικών σχεδιάζεται η συνολική αναμόρφωση της ευρύτερης γειτονιάς, που σημαίνει gentrification (αστικός εξευγενισμός) με αύξηση ενοικίων, AIRBNB, απομάκρυνση των πιο παλιών και οικονομικά αδύναμων κατοίκων και αντικατάστασή τους με μεγάλες επιχειρήσεις και εταιρείες real estate.
ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ ΚΑΤΑΛΗΨΕΩΝ ΚΟΥΚΑΚΙΟΥ