kinimatoramaημερολόγιο από/για το κίνημα

Συγκέντρωση στην Πλατεία Εξαρχείων

Ούτε οι απειλές σε συντρόφους και οι πυροβολισμοί στα στενά των Εξαρχείων από τους ναρκέμπορους, ούτε οι επιθέσεις σε προσφυγικές καταλήψεις και η επίδειξη δύναμης των κατασταλτικών μηχανισμών θα φοβίσουν τον κόσμο του αγώνα. Η ιδιοποίηση του δημόσου χλωρου από το ναρκεμπόριο είναι ένα κρατικό - καπιταλιστικό σχέδιο.

Στις 2 Μάη 2019 συνέβη ένοπλη συμπλοκή με έναν τραυματία στην οδό Σολωμού. Στις 15 Μάη το απόγευμα εν μέσω συμπλοκής συμμοριών πάνω στην πλατεία Εξαρχείων πυροβολείται και τραυματίζεται στην κοιλιά ένας άντρας ενώ ακολουθεί νέα συμπλοκή και επίδειξη όπλων. Στις 21 Μάη το βράδυ μετά από πυροβολισμούς- σε ξεκαθάρισμα λογαριασμών- τραυματίζεται από σφαίρα στο χέρι μια γυναίκα στην οδό Τοσίτσα. Την Παρασκευή 24 Μάη το βράδυ, δυο ένοπλοι μαφιόζοι εισβάλλουν στην πλατεία πυροβολώντας περισσότερες από είκοσι φορές στον αέρα, προκαλώντας πανικό σε πλήθος ανθρώπων που βρίσκονταν εκείνη την ώρα στην ευρύτερη περιοχή, δηλώνοντας προς πάσα κατεύθυνση ποιος κάνει κουμάντο στα Εξάρχεια.

Τα περιστατικά πυροβολισμών στον δημόσιο χώρο, εν μέσω εκατοντάδων ανθρώπων που κινούνται στην περιοχή, είναι συνέχεια πολλών άλλων που έχουν προηγηθεί και αποσπασματικές εικόνες της καθημερινής επιχείρησης ιδιοποίησης του δημόσιου χώρου των Εξαρχείων από τη μαφία για την απρόσκοπτη ανάπτυξη του ναρκεμπόριου, τον έλεγχο των πόστων και την κυριαρχία στην περιοχή. Σε αυτήν την επιχείρηση εντάσσονται η στοχοποίηση και οι απειλές από ναρκέμπορους προς συγκεκριμένους συντρόφους αγωνιστές της Συνέλευσης για την επανοικειοποίηση των Εξαρχείων, που με συνέπεια συμμετέχουν όλα τα τελευταία χρόνια στον συλλογικό αγώνα για το ξερίζωμα του ναρκεμπορίου από τη γειτονιά. Πρόκειται για απειλές που πραγματοποιήθηκαν αμέσως μετά τις μαζικές κινητοποιήσεις του αυτοοργανωμένου κινήματος το προηγούμενο διάστημα, μετά από πρωτοβουλία συντροφισσών, με αφορμή περιστατικά βιασμών και οι οποίες αποτέλεσαν σημαντικές κινήσεις αγωνιστικής συσπείρωσης και ανάχωμα στην αντικοινωνική συνθήκη που επιχειρείται να επιβληθεί ολοκληρωτικά στην περιοχή.

Τα τελευταία περιστατικά καθώς επίσης οι επιθέσεις κατά όποιου, όποιας και ό,τι θεωρείται εύκολος στόχος, οι βιασμοί και πλήθος δράσεων εξουσιαστικής επιβολής και κοινωνικού κανιβαλισμού συνθέτουν μια ζοφερή πραγματικότητα όπου κυριαρχεί ο νόμος του "δυνατού πάνω στον αδύναμο". Μια γενικευμένη αντικοινωνική συνθήκη που διαμορφώνεται με βάση τις κυρίαρχες αξίες της εξουσίας και η οποία αν δεν ανακοπεί, θα οξυνθεί μέχρι τα έσχατα όρια της κοινωνικής αποσάθρωσης και συντηρητικοποίησης στην περιοχή, υπό την πλήρη εποπτεία και αξιοποίηση των κατασταλτικών επιτελείων και μηχανισμών του κράτους, ως αναγκαία μεταβατική συνθήκη για τη συντριπτική αστυνομική επέμβαση κατά των αγωνιστών, των απόκληρων, των κοινωνικών εγχειρημάτων στέγασης, των προσφύγων, των μεταναστών, των πολιτικών και ταξικών δομών αγώνα.

Άλλωστε, κατά τις τελευταίες πολυδιαφημιζόμενες αστυνομικές επιχειρήσεις και την επίδειξη δύναμης των μπάτσων στα Εξάρχεια επιχειρήθηκε περισσότερο από κάθε άλλη φορά και επιτεύχθηκε σε έναν βαθμό η αξιοποίηση αυτής της συνθήκης. Το κατασταλτικό χτύπημα και η εκκένωση μιας σειράς προσφυγικών καταλήψεων στέγης, το ξεσπίτωμα και η προσαγωγή εκατοντάδων προσφύγων και μεταναστών, ανάμεσά τους πλήθος μικρών παιδιών, παράλληλα με επιχειρήσεις της δίωξης ναρκωτικών σε διάφορα σημεία κατά μερικών παρατρεχάμενων της μαφίας και το τσουβάλιασμα όλων μαζί σε ένα μιντιακό σόου "πάταξης της ανομίας και των ναρκωτικών", πραγματοποιήθηκε στην κατεύθυνση του στρατηγικού σχεδιασμού του κράτους και χωρίς να συναντήσει ισχυρές αντιστάσεις.

Αντιστάσεις που μπορούν να αναπτυχθούν με αγωνιστική αξιοπιστία, μόνο στον βαθμό που κατακτιούνται και συντίθεται σταθερές θέσεις και στάσεις απέναντι στην παρασιτική, διαβρωτική και εκφυλιστική για το σύνολο της κοινωνικής ζωής δράση της ναρκομαφίας και των αντικοινωνικών συμμοριών, τόσο από τα ίδια τα εγχειρήματα και τους ανθρώπους τους που βρίσκονται άμεσα στο στόχαστρο της καταστολής όσο και από ευρύτερα κομμάτια του κινήματος. Αυτή είναι η μοναδική προοπτική συνάντησης πολλών και διαφορετικών ώστε να αντιπαρατεθεί στα Εξάρχεια με όρους νίκης ο ζωντανός και σύνθετος κόσμος του αγώνα με τον σάπιο κόσμο της εξουσίας, του ναρκεμπορίου, της καταστολής, του καπιταλισμού, του κοινωνικού κανιβαλισμού.

Θα επαναλάβουμε ότι η μετατροπή της πλατείας Εξαρχείων και των παρακείμενων δρόμων στη μεγαλύτερη ναρκοπιάτσα του κέντρου της Αθήνας και το σύνολο της γειτονιάς σε πεδίο άσκησης κάθε λογής αντικοινωνικών δράσεων είναι το όχημα για την απονοηματοδότηση της αυτοοργάνωσης και τον μαρασμό των ριζωμένων εδώ και δεκαετίες χαρακτηριστικών της κοινωνικής αλληλεγγύης, της συνύπαρξης και της αντίστασης στο έδαφος των Εξαρχείων. Αποτελεί το όχημα για την κατασταλτική, ιδεολογική και "αναπτυξιακή" επέλαση του κράτους και του κεφαλαίου σε αυτό.

Μια διαδικασία που εξελίσσεται ήδη με ορατές συνέπειες την αύξηση των δυνατοτήτων του κράτους να επιχειρεί στα Εξάρχεια, προχωρώντας τον στρατηγικό του σχεδιασμό και συγχρόνως τη συρρίκνωση των δυνατοτήτων του κόσμου της αυτοοργάνωσης να αντιστέκεται και να ορίζει -με τις αρχές, τις αξίες, τα κοινωνικά και ταξικά περιεχόμενα του αγώνα- το έδαφος που καταφέρνει να ανακτά από την ολοκληρωτική κυριαρχία της αστυνομίας.

Ωστόσο έχοντας βρεθεί ως συλλογική διαδικασία αγώνα, ανελλιπώς τα τελευταία τέσσερα χρόνια μαζί με πολλούς άλλους, σε ευθεία αντιπαράθεση με τη μαφία, τα φαινόμενα κοινωνικού κανιβαλισμού και τους κατασταλτικούς σχεδιασμούς του κράτους, δεν έχουμε καμία αμφιβολία ότι το αυτοοργανωμένο κίνημα έχει πολύ περισσότερες δυνατότητες από αυτές που ήδη έχουν εκφραστεί. Πολύ μεγαλύτερο βάθος, δυναμική και προοπτική για να ανατρέψει αυτήν τη συνθήκη. Αυτό δείχνουν οι εκατοντάδες των αγωνιστών που διαδήλωσαν στις 29 Μάρτη 2019 στα Εξάρχεια με κεντρικό πανό: Πίσω μαφιόζοι - βιαστές, Εμπρός σύντροφοι και συντρόφισσες. Που συναντήθηκαν με εκατοντάδες άλλους κατοίκους της περιοχής, που φώναξαν ότι καμία δεν πρέπει και δεν θα είναι μόνη της απέναντι στην εξουσιαστική βαρβαρότητα, που αντιπαρέβαλαν στην εξουσιαστική βία των μαφιόζων και των βιαστών τη συλλογική δύναμη του αγώνα, που γέμισαν τους δρόμους των Εξαρχείων με συνθήματα, πείσμα και αποφασιστικότητα. Αυτό δείχνει επίσης η συγκρότηση λόγου και το βάθεμα της συνείδησης σχετικά με το ρόλο της μαφίας και τη στρατηγική του κράτους που εκφράστηκε από αρκετά εγχειρήματα αγώνα και στέγασης προσφύγων, ιδιαίτερα μετά τις τελευταίες εκκενώσεις καταλήψεων. Αυτό δείχνει τέλος, η ολοκληρωτική διάψευση τόσο από την ίδια την πραγματικότητα όσο και από τη συνέχιση του αγώνα, και εν τέλει η εξαφάνιση από τον δημόσιο διάλογο, του συκοφαντικού αφηγήματος ενός αποστασιοποιημένου από τον αγώνα κομματιού του χώρου που κυκλοφόρησε έντυπα το προηγούμενο διάστημα. Με βάση το οποίο επιχειρήθηκε η υποβάθμιση του ρόλου του ναρκεμπορίου και η συγκάλυψη φαινομένων κοινωνικού κανιβαλισμού στην περιοχή, στοχοποιήθηκαν ομάδες προς ικανοποίηση κάθε είδους εχθρών και επιχειρήθηκε η συκοφάντηση του αγώνα ως προσπάθεια "ενδοχωρικής ηγεμονίας", τοξικοφοβία, συστράτευση με την κυβέρνηση, την αστυνομία, το νόμιμο εμπόριο κ.α. Ενώ οι αντιδραστικές υστερικές κραυγές διαφόρων ανώνυμων μετά τις τελευταίες μαζικές κινητοποιήσεις, που παραλληλίζουν τα στοχευμένα χτυπήματα κατά των ναρκεμπόρων, των μαχαιροβγαλτών και των πιστολέρο της μαφίας με φασιστικά - ρατσιστικά πογκρόμ, έρχονται να συμπληρώσουν τα ψελλίσματα των προηγούμενων "αντιπολιτευόμενων". Συγχέουν με τη σειρά τους συνειδητά μορφές πάλης και αυτοάμυνας του κινήματος με χουλιγκανίστικες πρακτικές συλλογικής ευθύνης που έλαβαν χώρα στην περιοχή, συκοφαντώτας τις πρώτες και αφήνοντας στο απυρόβλητο τους φορείς των δεύτερων. Επιπλέον, τσουβαλιάζουν το σύνολο του προσφυγικού και μεταναστευτικού πληθυσμού με μια μειοψηφία συμμοριτών ναρκο-λιανέμπορων και υπερασπιστών με τη βία των συμφερόντων της μαφίας που εξουσιάζουν όλους τους υπόλοιπους, ρίχνοντας εν τέλει έτσι νερό στο μύλο αυτού που υποτίθεται ότι αντιμάχονται: στη φασιστική και ρατσιστική ρητορική που ταυτίζει το σύνολο του προσφυγικού και μεταναστευτικού πληθυσμού με το έγκλημα.

Δεν θα αφήσουμε αμαχητί τους μαφιόζους, κάθε λογής αντικοινωνικές συμμορίες και το κράτος να επιβληθούν και να κυριαρχήσουν στον δημόσιο χώρο.

Ο αγώνας για τα Εξάρχεια της μαχητικής αντίστασης, της κοινωνικής αυτοοργάνωσης, της ταξικής αλληλεγγύης, της συνύπαρξης των διαφορετικών και των κοινών αγώνων ντόπιων, προσφύγων και μεταναστών, οφείλει, μπορεί και θα περάσει από πάνω τους

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΚΥΡΙΑΚΗ 2 ΙΟΥΝΗ 2019, ΠΛΑΤΕΙΑ ΕΞΑΡΧΕΙΩΝ 6 Μ.Μ

Συνέλευση για την επανοικειοποίηση των Εξαρχείων /Μάης 2019

πηγή : https://athens.indymedia.org/post/1598229/

Έπειτα από τα αλλεπάλληλα περιστατικά πυροβολισμών από ναρκεμπόρους καλούμε σε συγκέντρωση στην πλ. Εξαρχείων

[…]Για μας τα περιστατικά των βιασμών που πραγματοποιήθηκαν στα Εξάρχεια το προηγούμενο διάστημα δεν θα μπορούσαν παρά να εγγράφονται στην κοινωνική συνθήκη αποσύνθεσης της γειτονιάς, που συνδέεται άμεσα με τη βίαιη δράση των δικτύων ναρκομαφιών. Οι ναρκομαφίες των Εξαρχείων, ως εμπορικές μπίζνες που αποσκοπούν στο μέγιστο κέρδος, αποτελούν εκ φύσεως μικροεξουσίες δομημένες με όρους άκρατης βίας, ιεραρχικά και αμιγώς από άντρες, που έχουν επιβάλει την παρουσία τους σε διάφορες πιάτσες στη γειτονιά με επίκεντρο την πλατεία, τα γύρω στενά και όχι μόνο. Και ως τέτοιες, δεν μπορούν παρά να φέρουν στις γραμμές τους τις πιο ωμές και καταστατικές όψεις της πατριαρχίας, το μισογυνισμό και την πρόσληψη των γυναικείων σωμάτων αποκλειστικά ως πεδία άσκησης βίας ή κερδοφορίας. Μια βόλτα από την πλατεία και τα γύρω στενά δεν αφήνει περιθώρια παρερμηνειών. Μια πλατεία- όχι στέκι τοξικο εξαρτημένων ατόμων, μικροπωλητών ή πωλητών φαλάφελ, αλλά μια πλατεία- έδρα ναρκεμπόρων φούντας, κοκαΐνης, χαπιών, όπου σταδιακά επιχειρούν να ξαναπάρουν μερίδιο και πρεζέμποροι. Μια πλατεία βουτηγμένη στο σεξισμό, όπου το πέρασμα γυναίκας ειδικά τις βραδινές ώρες συνιστά σχεδόν πράξη αντίστασης, όπου τρανς άτομα εισπράττουν μόνο τη χλεύη και την παρενόχληση, όπου εργάτρια πηγαίνοντας στη δουλειά της ξημερώματα δέχθηκε σεξουαλική επίθεση από ομάδα αντρών, όπου μια γυναίκα που άραξε σε αυτήν για ένα διάστημα κατέληξε βιασμένη. Για μας οι βιαστές και οι επίδοξοι βιαστές δεν έχουν φυλή, χρώμα ή θρησκεία. Οι βιασμοί και οι απόπειρες βιασμών γυναικών που έγιναν στα Εξάρχεια από έναν ή περισσότερους άντρες κάθε φορά, πραγματοποιηθήκαν σε ένα συγκεκριμένο κοινωνικό έδαφος: σε δρόμους κατεχόμενους από τα κυκλώματα των μαφιών, ναρκωτικών και τράφικινγκ, από τσιφλικάδες, ή νταβατζήδες εντός και εκτός της κοινότητας των μεταναστών. Σε μια χωροταξία όπου η μόνη δικαιοσύνη που ισχύει είναι το δίκιο του ισχυρού. Σε αυτήν ακριβώς τη συνθήκη εντάσσεται και η απαγωγή και κακοποίηση γυναίκας για μέρες σε διαμέρισμα των Εξαρχείων από ναρκεμπόρους το καλοκαίρι.

Με βάση την παραπάνω συνθήκη, που συμπληρώνεται από μαχαιρώματα και τυφλούς πυροβολισμούς με σφαίρες που περνάνε δίπλα από τα κεφάλια μας, αλλά και από τη συστηματική κακοποίηση και αγοραπωλησία ζώων, η δράση των ναρκομαφιών αντικειμενικά αποκτά χαρακτηριστικά παρακράτους, αφού διαπλέκεται και επιτελεί τον κατασταλτικό ρόλο του κράτους και των μπάτσων, απέναντι στις αντιστάσεις και την εξεγερτική δράση, εντείνοντας την καθημερινή υποβάθμιση των ζωών των καταπιεσμένων και των προλετάριων, ντόπιων και μεταναστών. Ένα παρακράτος ως σύμπλεγμα μικροεξουσίας στη γειτονιά των Εξαρχείων, που εύγλωττα συνοψίζεται με το απλό και επίκαιρο αναρχικό σύνθημα από τη δεκαετία του '80: «οι μπάτσοι πουλάνε την ηρωίνη». Οι μπάτσοι που κερδοφορούν και προστατεύουν το ναρκεμπόριο, οι μπάτσοι που βιάζουν μέσα στα τμήματα, οι μπάτσοι που δολοφονούν και παρουσιάζονται από θλιβερές προεκλογικές συγκεντρώσεις «αγανακτισμένων κατοίκων», με την ευγενική χορηγία πολιτικών, ως κοινωνικοί προστάτες από τους μαφιόζους, τους βιαστές και τους (πληρωμένους) δολοφόνους. Και είναι ξεκάθαρο, πως όταν το κράτος αποφασίζει να τους εξαπολύσει, στοχεύει αποκλειστικά στην καταστολή και το τσάκισμα των κινηματικών δράσεων που αναπτύσσονται. Τις κοινωνικές αντιστάσεις απέναντι στο νόμιμο αλλά και το παράνομο κεφάλαιο, τους αυτοοργανωμένους αγώνες, ως προϊόν της ζύμωσης των κατοίκων με το κίνημα. Σφραγίζοντας χώρους που στεγάζονται μετανάστες, ποντάροντας στην ενεργοποίηση συντηρητικών αντανακλαστικών και προετοιμάζοντας την κοινή γνώμη για τις επικείμενες εξώσεις προσφύγων από δομές. Στέλνοντας τις δυνάμεις καταστολής στους δρόμους των Εξαρχείων για την αποτροπή οικειοποίησης του δημόσιου χώρου με χαρακτηριστικά αυτοοργάνωσης, αντίστασης και αλληλεγγύης.[...]»

*απόσπασμα από κείμενο της πρωτοβουλίας μας με τίτλο «η έμφυλη βία είναι καθεστώς όσο υπάρχει κράτος και καπιταλισμός»

Πρωτοβουλία συντροφισσών από τα Εξάρχεια

πηγή : https://athens.indymedia.org/post/1598265/