Παρασκευή 17 Μαίου 2019 στις 18.00
Πορεία αλληλεγγύης στον απεργό πείνας Δ.Κουφοντίνα
Επόμενη Συνέλευση, Συγκέντρωση και Πορεία για την απεργία πείνας του Κουφοντίνα
Στη χθεσινή συνέλευση αλληλεγγύης στον αγωνιστή Δ.Κουφοντίνα που βρίσκεται σε απεργία πείνας από 2 Μάη, αποφασίστηκαν τα εξής
- Συγκέντρωση αντιπληροφόρησης την Πέμπτη 16 Μάη στις 7 μ.μ. στο Παράρτημα
- ΠΟΡΕΙΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΣΤΗΣ 6 μ.μ. ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ
ΕΠΟΜΕΝΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΟΝ ΑΠΕΡΓΟ ΠΕΙΝΑΣ Δ. ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑ ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ 15 ΜΑΗ ΣΤΙΣ 7 μ.μ. ΣΤΟΝ ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΖΟΜΕΝΟ ΧΩΡΟ ΕΠΙ ΤΑ ΠΡΟΣΩ (ΠΑΤΡΕΩΣ 87)
Υ.Γ. Λίγο μετά τις 8 το απόγευμα, 30 περίπου σύντροφοι και συντρόφισσες πραγματοποίησαν παρέμβαση αληλεγγύης στον Κουφιντίνα στην αίθουσα του Εμπορικού Συλλόγου (πλατεία Γεωργίου), όπου πραγματοποιούνταν εκδήλωση με κεντρικούς ομιλητές υποψήφιους ευρωβουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ. Πετάχτηκαν τρικάκια, ενώ οι σύντροφοι και οι συντρόφισσες παρέμειναν εκεί για περίπου 20 λεπτά φωνάζοντας συνθήματα
Πορεία αλληλεγγύης στον αγωνιστή Δ. Κουφοντίνα (Απεργία Πείνας από 2/5), Παρασκευή 17/5, 18:00 από Παράρτημα
Πορεία αλληλεγγύης Παρασκευή 17/5, 18:00 από Παράρτημα.
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟNΔΗΜΗΤΡΗ ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑ ΑΠΕΡΓΟ ΠΕΙΝΑΣ ΑΠΟ 2/5
Άμεση χορήγηση άδειας και άρση του εισαγγελικού βέτο
ΝΑ ΣΠΑΣΟΥΜΕ ΤΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΕΞΑΙΡΕΣΗΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΥΣ
«Η δική μας συνείδηση τροφοδοτείται από τη μνήμη των αγώνων, να το πούμε άλλη μια φορά, για να το καταλάβουνε, ότιαυτήν τη μνήμη ξέρουμε να την υπερασπίζουμε με κάθε κόστος»
«Και που στηρίχτηκαν; Σε παλιές δηλώσεις μου για την ανάγκη αντίστασης στην κρατική τρομοκρατία και για δικαιώματα που ήταν στην πραγματικότητα κατακτήσεις αγώνα. Αυτά τα λόγια όμως δεν είναι μόνο δικά μου. Τα λένε και τα κάνουν αλληλέγγυα πράξη πολλοί πολλοί ακόμα. Γι αυτό ας τους το πούμε άλλη μια φορά για να το καταλάβουνε. Όσο υπάρχει κρατική τρομοκρατία, τόσο θα υπάρχουν άνθρωποι που θα ξαναπιάνουν το κόκκινο νήμα των αγώνων που διαπερνά μια ιστορία αντίστασης αιώνων»
Δ.Κουφοντίνας
Την Πέμπτη 2 Μαΐου, αφού πραγματοποιήθηκε το συμβούλιο φυλακής στην Κασσαβέτεια του Βόλου ο Δ.Κουφοντίνας ξεκίνησε απεργία πείνας ως απάντηση στο εκδικητικό κόψιμο των αδειών που δικαιούται. Ο εισαγγελέας Κωνσταντίνου έθεσε βέτο στη χορήγηση άδειας στον Δ.Κουφοντίνα, επικαλούμενος όχι τυπικούς, αλλά πολιτικούς λόγους (τη φράση «το κόκκινο νήμα της αντίστασης», που είχε χρησιμοποιήσει ο Δ.Κουφοντίνας σε παλαιότερη δήλωσή του). Αξιοσημείωτο είναι ότι ο συγκεκριμένος εισαγγελέας ήταν απ' αυτούς που είχαν συμφωνήσει στη χορήγηση άδειας στον Δ.Κουφοντίνα στο παρελθόν, ενώ δεν έχει μεσολαβήσει κάτι από τότε.
Στις 27 Φεβρουαρίου το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών Βόλου απέρριψε με ομόφωνο βούλευμα το αίτημα του Δ.Κουφοντίνα να του χορηγηθεί η έβδομη κατά σειρά άδεια. Η έβδομη άδεια είχε εγκριθεί κατά πλειοψηφία από το Συμβούλιο Φυλακής, αλλά ο εισαγγελέας Χρήστος Καραγιάννης, υπηρετώντας ευρύτερους κρατικούς σχεδιασμούς, άσκησε βέτο, ανατρέποντας τις προηγούμενες αποφάσεις μέσα από τις οποίες είχαν χορηγηθεί οι 6 άδειες στον Δ.Κουφοντίνα.
Το Νοέμβριο του 2017 ο Δ.Κουφοντίνας πήρε την πρώτη άδεια μέσα σε ένα κλίμα μιντιακής υστερίας και τρομολαγνείας, ενώ παρεμβάσεις με στόχο τη διαμόρφωση κλίματος αναίρεσης της άδειας έκαναν μια σειρά πολιτικών προσώπων και πρεσβειών, με κύρια αυτή των ΗΠΑ. Ο πολιτικός κρατούμενος Δ. Κουφοντίνας δικαιούνταν άδεια εδώ και 7 έτη και τη στερούνταν επειδή «ουδόλως έχει διαφοροποιηθεί το συνειδησιακό του υπόβαθρο» και επειδή έχει «στρεβλή ιδεολογία». Εκείνο που ζητούσαν δηλαδή οι εξουσιαστές ήταν δήλωση μετάνοιας και αποκήρυξη της ιδεολογίας του.
Τον Μάιο-Ιούνιο του 2018, ο πολιτικός κρατούμενος Δ.Κουφοντίνας πραγματοποίησε για ακόμα μια φορά απεργία πείνας με αίτημα να λαμβάνει κανονική τακτική άδεια και να καταργηθεί το εισαγγελικό βέτο. Αφορμή για την απεργία αυτή, ήταν η παρέμβαση από την εισαγγελέα του Άρειου Πάγου, που αφαίρεσέ το δικαίωμα του Κουφοντίνα για άδεια (την οποία στερούνταν για 7 χρόνια) με αποτέλεσμα την διακοπή των αδειών που είχε αρχίσει να παίρνει τους τελευταίους μήνες. Όπως ανέφερε και ο ίδιος τότε: «καταρρέει άλλη μια φορά το προσωπείο της δήθεν ανεξάρτητης δικαιοσύνης και αποκαλύπτεται το πραγματικό πρόσωπο αυτού του βαθιά ταξικού και πολιτικά ρεβανσιστικού θεσμού. Επειδή αυτή η παρέμβαση, κουρελιάζοντας τους νόμους του δικού της συστήματος, που δήθεν υπηρετεί, στέλνει το σαφές μήνυμα ότι για τον πολιτικό αντίπαλο δεν ισχύει κανένας άλλος νόμος ή κώδικας, παρά μόνο η αλαζονεία της εξουσίας τους και η σκοπιμότητα της συντριβής του».
Το σκεπτικό των δύο τελευταίων αναιρετικών αποφάσεων επαναφέρει την εκβιαστική απαίτηση της δικαστικής και πολιτικής εξουσίας προς τους πολιτικούς κρατούμενους να παραδώσουν δηλώσεις μετάνοιας και αποκήρυξης της πολιτικής τους ιστορίας. «Από τις παραπάνω δηλώσεις δεν μπορεί παρά να συνάγεται αρνητικό συμπέρασμα ως προς την πορεία του σωφρονισμού του συγκεκριμένου καταδίκου. Οι δηλώσεις "να αντισταθούμε στην κρατική τρομοκρατία" και "να ξαναπιάσουμε το κόκκινο νήμα αυτών των αγώνων", οι οποίες παραπέμπουν ευθέως στη βία, όχι μόνο δεν αποτελούν ένδειξη μίας πορείας σωφρονισμού και σεβασμού της έννομης τάξης, αλλά αντιθέτως καταδεικνύουν ένα πρόσωπο, που εμπράκτως και σταθερά αποτάσσεται την έννομη τάξη». Ταυτόχρονα το συμβούλιο που πραγματοποιήθηκε στις 27 Φλεβάρη, σε αντίθεση με τα μέχρι τώρα νομικά δεδομένα αναφέρεε ότι «δεν είναι δυνατή η χορήγηση τακτικής άδειας στην περίπτωση που ο κρατούμενος έχει καταδικαστεί σε πλείονες της μίας ποινές ισόβιας κάθειρξης».
Ανέκαθεν η εξουσία επιχειρούσε να λυγίσει, να εκμηδενίσει και να ισοπεδώσει τους πολιτικούς της αντιπάλους με στόχο την εμπέδωση της κυριαρχίας-παντοδυναμίας της. Άλλωστε αυτό είναι εμφανές από την εκδικητική μεταχείριση που υφίσταται κάθε πολιτικός κρατούμενος καθώς και από το ειδικό καθεστώς εξαίρεσης που διαμορφώνεται για αυτούς.
Η κυβέρνηση Σύριζα έχει επιλέξει να ανασύρει και να θέσει σε εφαρμογή την «αριστερή» εκδοχή του δόγματος νόμος και τάξη. Η ρεβανσιστική αίτηση αναίρεσης της αθωωτικής απόφασης για τον Τ. Θεοφίλου (η οποία τελικά απορρίφθηκε), η εκκένωση της κατάληψης Πρυτανείας που πραγματοποιούνταν σε ένδειξη αλληλεγγύης στην απεργία πείνας των πολιτικών κρατουμένων, η εκδικητική άρνηση χορήγησης των αδειών σε πολιτικούς κρατούμενους, η ποινικοποίηση των φιλικών και συγγενικών σχέσεων με αυτούς, η επίθεση σε οποιαδήποτε μορφή συνδικαλισμού (διώξεις μελών του Σωματείου Σερβιτόρων Μαγείρων, στοχοποίηση εργαζομένων στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, εκδικητικές απολύσεις εργαζομένων για τη δράση τους, κ.α.), οι διώξεις και οι εισβολές σε σπίτια αγωνιστών ενάντια στους πλειστηριασμούς, οι δίκες ολόκληρων χωριών και η μετατροπή τους σε «τρομοκρατικές» οργανώσεις, οι αναίτιες προσαγωγές και συλλήψεις αγωνιστών, τα στημένα κατηγορητήρια και οι πολιτικές σκευωρίες, οι εξοντωτικές ποινές (καταδίκη του 77χρονου αγωνιστή από τη Μεγάλη Παναγιά Χαλκιδικής, η καταδίκη του Μάριου Σεϊσίδη σε 36 χρόνια φυλάκισης, η καταδίκη του Φοίβου Χαρίση χωρίς στοιχεία και η άρνηση για χορήγηση άδειας κ.α), είναι μερικά από τα αποτελέσματα που έχει επιφέρει η αναβάθμιση του κατασταλτικού οπλοστασίου που σταδιακά εφαρμόζει η κυβέρνηση σε συνεργασία με τις δικαστικές αρχές και την αντιτρομοκρατική υπηρεσία. Στα παραπάνω έρχονται να προστεθούν και οι υποθέσεις του Σπ.Χριστοδούλου, του Β. Δημάκη και του Ν. Γιαγτζόγλου (με το κράτος να προσπαθεί πραγματικά να τους εξοντώσει) καθώς και η κρατική μεθόδευση αναφορικά με τους "ατομικούς τρομοκράτες'' που επιχειρεί να στήσει ένα σύγχρονο ιδιώνυμο δημιουργώντας δεδικασμένο για την ποινικοποίηση του φρονήματος.
Για την εξασφάλιση της ολοκληρωτικής επιβολής του καθεστώτος και την απρόσκοπτη εξυπηρέτηση των συμφερόντων των κυρίαρχων οικονομικών και πολιτικών ελίτ, όλα τα μέσα μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε ακόμη πιο οξυμένη μορφή και με ακόμη μεγαλύτερη ένταση. Έτσι, αυτή η επιβολή περνάει μέσα από την ολοκληρωτική εξόντωση όσων αγωνίζονται εναντίον της, μέσα από την παραδειγματική τιμωρία όσων σηκώνουν το κεφάλι για να αντισταθούν ή έχουν κάθε λόγο να το κάνουν, μέσα από την ωμή και απροκάλυπτη καταστολή όσων αρνούνται να αποδεχτούν τη διάλυση της ζωής τους, μέσα από τον κρατικό ρεβανσισμό και την υλική-ηθική εξόντωση (επιβολή του καθεστώτος εξαίρεσης) όσων έχουν βρεθεί στα χέρια του κράτους για τη δράση τους. Ο «πόλεμος κατά της τρομοκρατίας» και η παραδειγματική τιμωρία των αντιφρονούντων διέρχεται μέσα από την εδραίωση του σιδερένιου πλέγματος της καταστολής σε κάθε κοινωνικό πεδίο, με την ένταση του ελέγχου και της επιτήρησης στην κοινωνία, καθώς και με τη δημιουργία ειδικού καθεστώτος εξαίρεσης για τους πολιτικούς και κοινωνικούς αγωνιστές. Ενός καθεστώτος που χτίζεται μέσα από τις ειδικές νομοθεσίες των τρομονόμων ο οποίος επιβάλλει ειδικές δίκες, ειδικά κατηγορητήρια, στέρηση βασικών δικαιωμάτων, ειδικά κελιά και ειδική μεταχείριση.
Ο κόσμος της εξουσίας επιφυλάσσει περισσότερο έλεγχο, περισσότερη καταστολή, περισσότερη εκμετάλλευση και φόβο. Απέναντί του να ορθώσουμε τις κοινότητες του αγώνα, να οργανώσουμε τα κοινωνικά και ταξικά μέτωπα και την πολιτική μας παρουσία για την ανατροπή των σχεδιασμών των πολιτικών και οικονομικών ελίτ. Να αγωνιστούμε για να σπάσουμε το καθεστώς εξαίρεσης για τους πολιτικούς κρατούμενους, να αντιπαρατεθούμε με την κρατική καταστολή και την προσπάθεια διεύρυνσής της, να αναδείξουμε τη σαθρότητα των κρατικών σκευωριών σε βάρος των αγωνιστών, να αντιπαλέψουμε τον κρατικό ρεβανσισμό και να μην αφήσουμε κανένα μόνο του στα χέρια του κράτους. Να σταθούμε στο πλευρό του Δ.Κουφοντίνα που εδώ και χρόνια αγωνίζεται με αξιοπρέπεια μέσα από τα κελιά της "δημοκρατίας'', υπερασπιζόμενος τόσο τις πράξεις του όσο και το δίκαιο του αγώνα για μια κοινωνία ελευθερίας, ισότητας και αλληλεγγύης.
Στην ανεπίστρεπτη σήψη του κρατικού και καπιταλιστικού κόσμου, τα αδιέξοδα, την πολιτική και αξιακή του χρεοκοπία, να αντιπαραθέσουμε τις συλλογικές αντιστάσεις, την ταξική αλληλεγγύη, τη χειραφέτηση των καταπιεσμένων, τη μοναδική ζωντανή κοινωνική προοπτική: τον κόσμο της Αναρχίας και του Ελευθεριακού Κομμουνισμού.
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΚΡΑΤΙΚΟ ΡΕΒΑΝΣΙΣΜΟ, ΤΙΣ ΣΚΕΥΩΡΙΕΣ, ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΕΞΑΙΡΕΣΗΣ
ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟ ΦΟΒΟ, ΤΗΝ ΥΠΟΤΑΓΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ… ΝΑ ΑΝΤΙΤΑΞΟΥΜΕ ΤΗΝ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ ΤΟ ΠΕΙΣΜΑ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ
ΜΑΧΗΤΙΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ - ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ - ΤΑΞΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ
Αναρχική ομάδα «δυσήνιος ίππος» - μέλος της Α.Π.Ο και σύντροφοι-ισσες
Συγκέντρωση και πορεία σε αλληλεγγύη με τον απεργό πείνας Δ. Κουφοντίνα
Συγκέντρωση αλληλεγγύης, 16/5 στις 19:00 στο Παράρτημα
Πορεία, 17/5 στις 18:00 από το Πραράρτημα
Αλληλεγγύη στον αγωνιστή Δ.Κουφοντίνα, απεργό πείνας από 2 /5
Την Πέμπτη 2 Μαΐου 2019 ο κρατούμενος αγωνιστής Δ.Κουφοντίνας ξεκίνησε απεργία πείνας αιτούμενος την κανονική τακτική άδεια που δικαιούται και την κατάργηση του εισαγγελικού βέτο. Ο εισαγγελέας Κωνσταντίνου άσκησε βέτο ενάντια στην άδεια του αγωνιστή επικαλούμενος τη φράση που είχε χρησιμοποιήσει σε παλαιότερη του απεργία πείνας ο Δ.Κουφοντίνας «να ξαναπιάσουμε το κόκκινο νήμα των αγώνων μέσα κι έξω από τη φυλακή».
Ο Δ.Κουφοντίνας βρίσκεται εδώ και περίπου 17 χρόνια στη φυλακή και σύμφωνα με το καθιερωμένο νομικό πλαίσιο δικαιούται 8ήμερη άδεια κάθε δύο μήνες από το 2010. Μόλις τον Νοέμβρη του 2017 παίρνει την πρώτη του άδεια η οποία βέβαια είναι μικρότερη από την προβλεπόμενη (μόνο δύο μέρες), ενώ ο αγωνιστής βρίσκεται υπό στενούς περιοριστικούς όρους κατά τη διάρκεια της. Τότε είναι που η εισαγγελέας του Αρείου Πάγου Ξένη Δημητρίου πραγματοποιεί δίωξη εναντίον του εισαγγελέα που ενέκρινε το αίτημα της άδειάς του. Η ιστορία επαναλαμβάνεται τον Φεβρουάριο του 2018 όπου και ο δεύτερος εισαγγελέας υφίσταται μια εκ νέου πειθαρχική δίωξη επειδή και αυτός ψήφισε υπέρ της άδειας του κρατούμενου αγωνιστή. Ενώ συνολικά έχουν χορηγηθεί 6 άδειες στο Δ.Κουφοντίνα, το Φεβρουάριο του 2019 ο εισαγγελέας Χ.Καραγιάννης ασκεί εκ νέου βέτο διακόπτοντας την έβδομη άδεια που δικαιούταν.Σε αυτό το σημείο είναι σημαντικό να επαναφέρουμε στη μνήμη μας τις έντονες αντιδράσεις των ΗΠΑ, της Τουρκίας αλλά και της ελληνικής αστικής τάξης στην χορήγηση άδειων στον κρατούμενο αγωνιστή .
Το βράδυ στις 6/5 ο Δ.Κουφοντίνας μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο Βόλου .Η κατάσταση υγείας του είναι επιβαρυμένη με πτώση της αρτηριακής του πίεσης λόγω απεργίας πείνας . Σε όλο αυτόν τον αγώνα έχει δηλώσει ότι δε δεχθεί καμία ιατρική στήριξη.
Η στάση του κράτους απέναντι στο Δ.Κουφοντίνα αλλά και γενικότερα απέναντι σε κρατούμενους αγωνιστές, δε μας εκπλήσσει. Σε αυτούς ακριβώς στοχεύει ο νέος σωφρονιστικός, που θεσμοθετεί την εισαγγελική υπερεξουσία πάνω στις άδειες, τους περιοριστικούς όρους και τις αποφυλακίσεις. Αυτούς αφορά η κατά το δοκούν ερμηνεία και διεύρυνση εφαρμογής του 187Α κι η αυθαίρετη και στοχευμένη χρήση DNA. Κι αυτή η διαρκής και ξεκάθαρη στοχοποίηση των αγώνων δείχνει ότι το κράτος, πέρα από τη συνέχεια, χαρακτηρίζεται κι από μια εκδικητική μανία απέναντι σε όσους αντιμάχονται την εξουσία.
Όμως κάθε φορά που το κράτος αποφασίζει να εκδικηθεί, η αστική δικαιοσύνη αυτοαναιρείται κι η «ισονομία» πάει περίπατο. Στη συγκεκριμένη περίπτωση η εκδικητικότητα του κράτους πηγάζει από την άρνηση του αγωνιστή Δ.Κουφοντίνα να κάνει δήλωση μετανοίας, να αποκηρύξει δηλαδή τους αγώνες και τη δράση του. Αυτό που επιδιώκει στην ουσία το κράτος είναι μια παραδοχή ήττας από την πλευρά του Κουφοντίνα και μια αποδοχή του δικαίου που τον καταδίκασε, προκειμένου να δεχτεί την όποια εύνοια προβλέπεται από το δίκαιο αυτό. Είναι αχώνευτο για την αστική δικαιοσύνη να ευνοείται από τα «ευεργετήματά» της ένας αμετανόητος αγωνιστής, παραβλέποντας ότι τα εν λόγω «ευεργετήματα» έχουν κερδηθεί μετά από σκληρούς αγώνες. Όπως και ο ίδιος λέει: «Και επειδή τίποτε και ποτέ δεν μας χαρίστηκε και αυτά που αποκαλούνται δικαιώματα δεν είναι παρά οι κατακτήσεις μακρών και πολύχρονων αγώνων, η μόνη απάντηση που μπορούμε να δώσουμε είναι να ξαναπιάσουμε, μέσα και έξω από τη φυλακή, το κόκκινο νήμα αυτών των αγώνων.»
Συνολικότερα, αυτό που σε κάθε στιγμή αποτελεί διακύβευμα για το εξουσιαστικό οικοδόμημα, είναι να καθορίσει, να περιφράξει το βίο. Ο μοναδικός ρυθμιστής της κοινωνικής ζωής θα πρέπει να είναι το κράτος, σε έναν κόσμο που οτιδήποτε σε επίπεδο νοήματος, επιλογής ή στάσης δε μιλά τη γλώσσα του ατομισμού, της υποταγής και της αποδοχής αυτού του κόσμου, θα τίθεται στο περιθώριο. Ο καπιταλισμός ασκεί ένα πόλεμο πάνω στις ίδιες τις ζωές μας, με εκατομμύρια ανθρώπους να βρίσκονται στο περιθώριο, με το να ορίζεται εν τέλει από τα πάνω ποιος και με ποια κριτήρια αξίζει να ζήσει. Απέναντι στους αγώνες που ξεσπούν, απέναντι στις εκρηκτικές σε παγκόσμιο επίπεδο κοινωνικές και πολιτικές συνθήκες, η κυριαρχία οχυρώνεται, τόσο υλικά, όσο και ιδεολογικά.
Η ίδια η οντότητα του αγώνα, η ίδια η ηθική και αξιακή στάση απέναντι στον κόσμο της βαρβαρότητας και της εκμετάλλευσης θα πρέπει να περιθωριοποιηθεί, να τσαλαπατηθεί, αλλά και να ποινικοποιηθεί, πόσο μάλλον όταν λαμβάνει μαχητικά και ριζοσπαστικά χαρακτηριστικά. Στο φόντο βρίσκεται η συνεχής πάλη από μεριάς του κόσμου της εξουσίας να δημιουργήσει έναν κόσμο που η ζωή θα περιστρέφεται γύρω από την τάξη, την ασφάλεια, τον κοινωνικό δαρβινισμό της επιβίωσης. Οτιδήποτε αντιμάχεται την εφιαλτική προοπτική που επιφυλάσσει αλλά και καθημερινά δημιουργεί ο καπιταλισμός παγκοσμίως, απέναντι στην καταστροφή συνολικά του φυσικού κόσμου, είναι εχθρικό. Στο πρόσωπο, λοιπόν, των αγωνιστών διεξάγεται η παραπάνω πολιτική μάχη με κράτος και κεφάλαιο. Η μάχη που για το ντόπιο πολιτικό προσωπικό είναι κατανοητό ότι αποτελεί ένα σημαντικό κρίκο στον ταξικό/κοινωνικό πόλεμο, αποτελεί ιστορικό συνεχές της αντιπαράθεσης με τα αγωνιστικά κομμάτια και νοήματα, αποτελεί δούρειο ίππο του νέου περιφραγμένου και τσιμεντωμένου κόσμου που θέλουν να δημιουργήσουν και εν ελλάδι, ιδιαίτερα σε ένα περιβάλλον που το ιδιωτικό κεφάλαιο θα αποτελεί επί της ουσία τη μοναδική αρχή πάνω στον τόπο, τις ζωές, τη γη, τον αέρα, τη θάλασσα.
Η αλληλεγγύη μεταξύ όσων αγωνίζονται, εξεγείρονται, επαναστατούν, η αλληλεγγύη εν προκειμένω στους αγωνιστές, είναι μια κομβική μάχη υπεράσπισης των ανθρώπων, των δομών, των εργαλείων, των επιλογών και εν τέλει των ίδιων των περιεχομένων του αγώνα απέναντι στην εξουσία, εν προκειμένω όσο αφορά εμάς, απο το μετερίζι του αναρχικού/αντιεξουσιαστικού χώρου. Είναι μια μάχη απέναντι στο θάνατο των ειδικών συνθηκών κράτησης, είναι μια μάχη απέναντι στη λυσσαλέα κρατική βαρβαρότητα. Σ'αυτήν τη μάχη η θέση μας είναι δίπλα σε όσους δεν ξεπουλάνε τον ίδιο τον εαυτό και την ιστορία τους, σε όσους παλεύουν για ένα καλύτερο κόσμο , αλλά και εντός των διαδικασιών που αυτό θα συμβεί, θα σφηρυλατηθεί, θα αναζητηθεί. Και αυτήν τη στιγμή, η κατανόηση των νοημάτων που διακυβεύονται αποκαλύπτει και το μέγεθος της ιδεολογικής και φυσικής σύγκρουσης. Να πάρουμε θέση, να παλέψουμε για να έρθει και πάλι ο αγώνας στο προσκήνιο, για την ταξική και κοινωνική αντεπίθεση στον κόσμο της εξουσίας, για μια ζωή χωρίς εκμετάλλευση, αδικία, βαρβαρότητα, καταστροφή και πολέμους, μια ζωή ισότητας, αλληλεγγύης, ελευθερίας.
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΟΥ ΑΜΕΤΑΝΟΗΤΟΥ ΑΝΤΑΡΤΗ Δ.ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑ
ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΤΟΣ ΚΙ ΕΚΤΟΣ ΤΩΝ ΦΥΛΑΚΩΝ ΓΙΑ ΝΑ ΣΠΑΣΕΙ ΤΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΕΞΑΙΡΕΣΗΣ ΟΣΩΝ ΑΝΤΙΣΤΕΚΟΝΤΑΙ
ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΟΙ ΜΟΝΟΙ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΕΣ, ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΕΝΟΠΛΟΥΣ ΑΝΤΑΡΤΕΣ
ΤΟ ΠΑΘΟΣ ΓΙΑ ΤΗ ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΤΕΡΟ ΑΠ'ΟΛΑ ΤΑ ΚΕΛΙΑ
Ανοιχτή Συνέλευση Αναρχικών Πάτρας
Κάθε Δευτέρα 19:00 στο Παράρτημα
asapatras@espiv.net/asapatras.epivblogs.net