Παρασκευή 10 Μαίου 2019 στις 17.00
[Θεσσαλονίκη] Συγκέντρωση αλληλεγγύης στον απεργό πείνας Δ.Κουφοντίνα
Από την Πέμπτη 2/5 ο Δ. Κουφοντίνας έχει ξεκινήσει απεργία πείνας. Έχει ήδη εισαχθεί στο κέντρο υγείας Αλμύρου, όπου υποβλήθηκε σε εξετάσεις. Την Πέμπτη 9/5 το συμβούλιο της φυλακής θα καλεστεί να ξαναεξετάσει το αίτημά του για χορήγηση άδειας.
ΑΔΕΙΑ ΤΩΡΑ ΣΤΟΝ ΑΠΕΡΓΟ ΠΕΙΝΑΣ ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑ
Με αντιμετωπίζετε ως πολιτικό κρατούμενο. Γι' αυτό κι εγώ ξαναπιάνω το κόκκινο νήμα των αγώνων. Αρχίζω απεργία πείνας.
Δημήτρης Κουφοντίνας
Φυλακές Κασσαβέτειας,2.5.2019
Να Καταργηθεί Το Εισαγγελικό Βέτο
Κανένα Καθεστώς Εξαίρεσης Για Τους Πολιτικούς Κρατούμενους.
Συγκέντρωση αλληλεγγύης στον απεργό πείνας Δ. Κουφοντίνα, Παρασκευή 10/5 στις 17:00 Τσιμισκή με Ναυαρίνου
Συνέλευση αλληλεγγύης στον Δημήτρη Κουφοντίνα
ΝΙΚΗ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΟΥ ΑΠΕΡΓΟΥ ΠΕΙΝΑΣ
ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑ
Ο πολιτικός κρατούμενος Δημήτρης Κουφοντίνας βρίσκεται για μια ακόμη φορά στο στόχαστρο της κρατικής καταστολής. Ο εισαγγελέας Κωνσταντίνου κάνοντας χρήση του εισαγγελικού βέτο αναίρεσε την θετική γνωμοδότηση του συμβουλίου φυλακών Βόλου στερώντας του έτσι το δικαίωμα στην ολιγοήμερη άδεια. Ένα δικαίωμα που δικαιούται -σύμφωνα με τους νόμους τους- από το 2010 και το οποίο κατάφερε να κερδίσει μετά από απεργία πείνας μόλις τον τελευταίο χρόνο έχοντας πάρει συνολικά μέχρι τώρα έξι άδειες. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο ίδιος εισαγγελέας είχε εισηγηθεί υπέρ της χορήγησης άδειας στον συγκεκριμένο κρατούμενο στο παρελθόν. Αυτή η όψιμη αλλαγή στάσης είναι αποκαλυπτική του τρόπου με τον οποίο λειτουργεί η «ανεξάρτητη» δικαιοσύνη ειδικά όταν πρόκειται για δηλωμένους εχθρούς του καθεστώτος.
Ενάντια σε αυτή τη νέα κατασταλτική μεθόδευση ο Δημήτρης Κουφοντίνας, χρησιμοποιώντας για ακόμα μια φορά ως έσχατο μέσο πάλης το ίδιο του σώμα, έχει ξεκινήσει από τις 2/5 απεργία πείνας με στόχο το αυτονόητο και το δίκαιο.
Οι λήψεις των αποφάσεων που αφορούν τo ζήτημα των αδειών των φυλακισμένων, λαμβάνονται από το συμβούλιο της κάθε φυλακής. Το εισαγγελικό βέτο είναι ένα επιπλέον κατασταλτικό μέσο που θεσμοθετήθηκε με μοναδικό σκοπό την πλήρη χειραγώγηση των αποφάσεων αυτών, ανάλογα με τις επιταγές της εκάστοτε πολιτικής και οικονομικής εξουσίας. Το αποτέλεσμα της χρήσης του συγκεκριμένου νομοθετήματος είναι η περεταίρω καταπάτηση των δικαιωμάτων των φυλακισμένων ενώ μέσω αυτού φανερώνεται η εκδικητική και απάνθρωπη φύση του κράτους. Το καθεστώς εξαίρεσης είναι το νομοθετημένο πλέον κατασταλτικό πλαίσιο που επιφυλάσσει το κράτος για τους πολιτικούς του αντιπάλους· όλους όσους, δηλαδή, συνειδητά αγωνίζονται ενάντια στην καταπίεση και την εκμετάλλευση.
Ειδικά στην περίπτωση του Δ. Κουφοντίνα το κράτος μέσω του δικαστικού συμπλέγματος και με φερέφωνο τα ΜΜΕ, επιχειρεί να κάμψει την πολυετή ανυποχώρητη και αγωνιστική του στάση επιζητώντας από αυτόν μια δήλωση μετανοίας. Του ζητούν με αντάλλαγμα την άδεια που δικαιούται να αποκηρύξει το παρελθόν, τη δράση και τις ιδέες του που τόσα χρόνια άτεγκτα και δίχως ίχνος μεταμέλειας έχει υποστηρίξει και υπερασπιστεί. Με αυτό τον τρόπο επιχειρούν την πολιτική και ηθική του εκμηδένιση. Δεν αρκούνται όμως μόνο σε αυτό. Με το δεδομένο της ήδη επιβαρυμένης κατάστασης της υγείας του λόγω και της προηγούμενης απεργίας πείνας απειλείται άμεσα η ίδια του η ζωή, οδηγώντας τον, εκτός των άλλων και στη φυσική εξόντωση.
Από την πλευρά μας δεν θα μπορούσαμε παρά να σταθούμε δίπλα του σε αυτό τον δίκαιο αγώνα ενάντια στην εκδικητική εμμονή των διωκτικών μηχανισμών του κράτους και των εντολέων του. Οι πολιτικοί κρατούμενοι είναι αναπόσπαστο κομμάτι του κοινωνικού κινήματος ενάντια στο κράτος, το κεφάλαιο και την εξουσία και ως τέτοιους θα τους υπερασπιστούμε. Μέχρι να πάρουμε πίσω όλους τους ομήρους του κοινωνικού, ταξικού πολέμου, μέχρι την καταστροφή και της τελευταίας φυλακής.
ΝΑ ΣΠΑΣΟΥΜΕ ΤΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΕΞΑΙΡΕΣΗΣ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΥΣ
ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΟΙ ΜΟΝΟΙ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΕΣ
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ
Τσιμισκή με Ναυαρίνου
Παρασκεύη 10/5 στις 17:00
αναρχική συλλογικότητα Άνω Θρώσκω
anwthrwskw.espivblogs.net
ΝΙΚΗ ΣΤΟΝ ΑΠΕΡΓΟ ΠΕΙΝΑΣ, ΑΠΟ 2/5, ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑ
«Και επειδή τίποτε και ποτέ δεν μας χαρίστηκε και αυτά που αποκαλούνται δικαιώματα δεν είναι παρά οι κατακτήσεις μακρών και πολύχρονων αγώνων, η μόνη απάντηση που μπορούμε να δώσουμε είναι να ξαναπιάσουμε, μέσα και έξω από τη φυλακή, το κόκκινο νήμα αυτών των αγώνων». Δημήτρης Κουφοντίνας, 30/5/2018 από επιστολή του στα Μ.Μ.Ε.
Μετά από μια μακρά απεργία πείνας του αγωνιστή Δημήτρη Κουφοντίνα που έλαβε χώρα το καλοκαίρι του 2018 με αίτημα την χορήγηση άδειας και που εν τέλει δικαιώθηκε, στις 27 Φλεβάρη το συμβούλιο πλημμελειοδικών Βόλου μετά την αρχική απόρριψη από τον εισαγγελέα της φυλακής, απέρριψε το αίτημα για τη χορήγηση της έβδομης τακτικής άδειας που δικαιούται. Την προηγούμενη εβδομάδα, ο εισαγγελέας της φυλακής μπλόκαρε εκ νέου τη χορήγηση της άδειας (με τις υπερεξουσίες που του δίνει ο ποινικός και σωφρονιστικός κώδικας που πάνε χέρι χέρι με την "αντιτρομοκρατική νομοθεσία"). Πρόφαση για το κόψιμο της άδειας τις τελευταίες φορές ήταν η παραπάνω φράση που κάνει αναφορά σε αυτό το περιβόητο κόκκινο νήμα των αγώνων. Το δικαστικό σώμα καταπατώντας τους ίδιους του τους νόμους μπλόκαρε για ακόμη μια φορά την άδεια του Δημήτρη Κουφοντίνα δηλώνοντας πως «δεν έχει σωφρονιστεί» και «δεν έχει μεταμεληθεί». Στην περίπτωση του Δ. Κουφοντίνα συναντάμε μια τρομακτική ανάκληση του θεσμού των δηλώσεων μετανοίας. Άλλωστε δεν είναι άλλος ο λόγος που το συμβούλιο της φυλακής δεν εγκρίνει την άδεια: ο Δ. Κουφοντίνας δεν αποκηρύσσει τη δράση της επαναστατικής οργάνωσης 17 Νοέμβρη, δεν μεταμελεί για τις ιδέες του και συνεχίζει να έχει το ίδιο όραμα για μια αταξική κοινωνία. Μια έστω άτυπη, σήμερα, αποκήρυξη των πολιτικών θέσεων και επιλογών ενός ατόμου κατοχυρώνει για το αύριο αύξηση των κατασταλτικών μηχανισμών του κράτους απέναντι σε οποιονδήποτε αγωνίζεται. Ανοίγει το δρόμο για μια σύγχρονη εκδοχή του συγκεκριμένου φασιστικού θεσμού θέτοντας ακόμη δυσμενέστερους όρους για οποιαδήποτε μορφή κοινωνικής αντίστασης. Πιστοποιεί τέλος, την κρατική παντοδυναμία αλλά και μεγαλοθυμία: το κράτος ως ένας νέος θεός ζητάει εξομολόγηση και μετάνοια για να συγχωρέσει.
Φυσικά, με μία πιο προσεκτική ματιά, τίποτα από όλα αυτά δεν γίνεται τυχαία. Και σε αυτή την υπόθεση παίζει σημαντικό ρόλο η ενίσχυση της ''ελληνοαμερικανικής φιλίας'' με ό,τι αυτή συνεπάγεται, για τα συμφέροντα της κυβέρνησης και της ελληνικής αστικής τάξης. Στην πρώτη άδεια που δόθηκε στον Δ. Κουφοντίνα άρχισαν οι απανωτές δηλώσεις των διάφορων Αμερικανών αλλά και Ελλήνων πολιτικών και επιχειρηματιών που ενημέρωναν για την απογοήτευση και την ανησυχία τους. Για εμάς είναι ξεκάθαρο: πρόκειται για μια φρονηματική και εκδικητική αντιμετώπιση του συγκεκριμένου αγωνιστή που θέλει να δημιουργήσει τετελεσμένα και για άλλους πολιτικούς κρατούμενους στο μέλλον. Μια αντιμετώπιση που αποφλοιώνει το θεσμό των αδειών ή και της υφ' όρων αποφυλάκισης από το νομικό τους χαρακτήρα και θέτει ένα καθεστώς εξαίρεσης με βάση τα πολιτικά πιστεύω του ατόμου, που στόχο έχει την πολιτική και φυσική εξόντωση αγωνιστών και κινημάτων, την καταστολή των ταξικών αγώνων που μαίνονται εντός και εκτός των τοιχών απέναντι σε κράτος και κεφάλαιο.
Να αναδειχθεί και να απογυμνωθεί η ταξική ερμηνεία της αξίας της "ανθρώπινης ζωής" από τα πολιτικά τζάκια, τους εφοπλιστές, τους βιομήχανους, τους στρατοκράτες, τους καταπιεστές και τους εκμεταλλευτές. Αυτοί που είναι υπεύθυνοι για τη δυστυχία και τη φτώχεια εκατομμυρίων αλλά και για το θάνατο δεκάδων και εκατοντάδων από "εξοστρακισμούς" των όπλων των μπάτσων, από "εργατικά ατυχήματα" και από "αυτοκτονίες" λόγω οικονομικών συνθηκών, τολμάν να κατηγορούν για τρομοκρατία αγωνιστές που απάντησαν με βία στην τερατώδη βία του καπιταλιστικού συστήματος. Είναι οι ίδιοι που μπροστά στο κέρδος τους, δε θα αρκούνται πλέον στα παραπάνω και δε θα διστάσουν να προκαλέσουν πολέμους για να μας δολοφονήσουν μαζικά. Από έπαρση λόγω της δικής μας υποχώρησης ή από αφέλεια, είναι τρομερά ειλικρινείς: Η ζωή ενός μαφιόζου της τάξης τους, έχει μεγαλύτερη σημασία από έναν νεκρό εργάτη της καθαριότητας ή της βιομηχανίας και για αυτό μας βομβαρδίζουν μέσα από τα Μ.Μ.Ε. για την πολιτική δολοφονία του ενός, ενώ σιωπούν για τις καθημερινές αντίστοιχες δολοφονίες εργαζομένων. Ας τους δείξουμε όμως πως και για εμάς έχει ανεκτίμητη σημασία η ζωή ενός αγωνιστή της τάξης μας που το κράτος θέλει να εξοντώσει και οφείλουμε να σταθούμε στο πλάι του.
Με κριτική σκέψη, με παλιά και νέα εργαλεία πάλης και ανάλυσης του κόσμου, με οργάνωση, με συνέπεια στο σκοπό της εργατικής χειραφέτησης και της πανανθρώπινης ελευθερίας, να πιάσουμε το κόκκινο και το μαύρο νήμα της αγωνιστικής παράδοσης αυτού αλλά και κάθε τόπου.
ΑΜΕΣΗ ΧΟΡΗΓΗΣΗ ΑΔΕΙΩΝ ΣΤΟΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΗ ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑ (απεργία πείνας από 2/5)
ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΟΥ ΕΙΣΑΓΓΕΛΙΚΟΥ ΒΕΤΟ ΓΙΑ ΤΗ ΧΟΡΗΓΗΣΗ ΑΔΕΙΩΝ ΣΕ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΥΣ
ΝΑ ΣΠΑΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΡΑΤΟΥΣ, ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ ΠΟΥ ΤΟΥ ΚΟΒΟΥΝ ΤΙΣ ΑΔΕΙΕΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΘΕΛΟΥΝ ΝΕΚΡΟ
Συλλογικότητα αναρχικών από τα ανατολικά /https://anatolika.espivblogs.net/
Νίκη στην απεργία πείνας του κομμουνιστή επαναστάτη Δ. Κουφοντίνα
Από την Πέμπτη 2 Μαΐου 2019, ο κομμουνιστής πολιτικός κρατούμενος Δημήτρης Κουφοντίνας βρίσκεται, για πολλοστή φορά στην επαναστατική του διαδρομή, σε απεργία πείνας ύστερα από νέο εισαγγελικό βέτο που άσκησε ο εισαγγελέας Κωνσταντίνου όσον αφορά τη χορήγηση τακτικής άδειας. Ο Δημήτρης Κουφοντίνας αιτείται την κατάργηση του εισαγγελικού βέτο αλλά και τη χορήγηση της τακτικής άδειας που δικαιούται. Τη Δευτέρα 6 Μαΐου εισήχθη στο "Αχιλλοπούλειο" Νοσοκομείο Βόλου, όπου υποβλήθηκε σε εξετάσεις, καθώς η υγεία του είναι επιβαρυμένη, αρνούμενος ρητά την οποιαδήποτε επιχείριση αναγκαστικής σίτισής του.
Το εισαγγελικό βέτο, συνοπτικά, θέτει υπό αχρηστία το συμβούλιο των φυλακών καθώς παρέχει στον οποιονδήποτε εισαγγελέα τη δυνατότητα να ακυρώσει επί του πρακτέου τις αποφάσεις του συμβουλίου και να φρενάρει στο διηνεκές τις ελπίδες των κρατουμένων αναφορικά με τη χορήγηση 48ωρης άδειας.
Η χορήγηση άδειας μετά από σκληρούς και πολυετείς αγώνες, εντός και εκτός φυλακών, αποτελεί κεκτημένο δικαίωμα των κρατουμένων το οποίο τίθεται υπό διαρκή αμφισβήτηση, αφού πλέον βρίσκεται έρμαιο στα χέρια του κάθε εισαγγελέα. Αυτό το γεγονός δε μας προκαλεί καμία εντύπωση αφού η εκδικητική μανία του κράτους απέναντι στους πολιτικούς κρατούμενους είναι σύμφυτη με τις «αξίες» της αστικής δημοκρατίας.
Είναι τουλάχιστον κυνικό οι αγωνιστές να παρουσιάζονται ως κίνδυνος για την «εύρυθμη» λειτουργία της κοινωνίας από αυτούς που έχουν οδηγήσει σε πλήρη εξαθλίωση την συντριπτική πλειονότητα της και δεν είναι άλλοι παρά τα αφεντικά και το πολιτικό τους προσωπικό.
Είναι πλέον δεδομένο ότι όποιος αμφισβητεί έμπρακτα τον καπιταλισμό αλλά και το μονοπώλιο της κρατικής βίας καταδικάζεται και θα συνεχίσει να καταδικάζεται εσαεί με πολλαπλά μέσα όπως στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι η άρνηση χορήγησης τακτικής άδειας στο πρόσωπο του Δημήτρη Κουφοντίνα, ο οποίος αρνείται να μετανοήσει σκύβοντας το κεφάλι στους ταξικούς του εχθρούς όσο και αν το επιθυμούν διακαώς οι τελευταίοι.
Απέναντι στη συνεχή καταδίκη και τη συκοφάντηση των φυλακισμένων αγωνιστών η μόνη λύση είναι ο πολυδιάστατος και ανυποχώρητος αγώνας εντός και εκτός των τειχών για την προστασία των κεκτημένων μας και την κατάκτηση νέων ως την ανατροπή της κυρίαρχης τάξης πραγμάτων.
Η περίπτωση του Δημήτρη Κουφοντίνα δεν είναι μοναδική, έρχεται να προστεθεί σε μια σειρά δικαστικών επιθέσεων, στο πρόσφατο παρελθόν, σε ανθρώπους που έχουν σχέση με τους κοινωνικούς αγώνες, όπως τον Τάσο Θεοφίλου, την Ηριάννα, τον Περικλή κ.α..
Κάθε περίπτωση έχει τις ιδιαιτερότητες της. Κάθε διωκόμενος εκφράζει ένα ιδιαίτερο πολιτικό περιεχόμενο. Για τους καταπιεσμένους, ανεξάρτητα με ποια πολιτικά περιεχόμενα μπορεί να ταυτίζονται, αυτό που έχει σημασία είναι ότι η κάθε μια από αυτές τις περιπτώσεις, αλλά και όλες μαζί καταδεικνύουν τον ουσιαστικό πολιτικό πυρήνα κάτω από την επιφάνεια «αμεροληψίας» που η αστική δικαιοσύνη αξιώνει για τον εαυτό της. Ο πολιτικός αυτός πυρήνας παράγει μία γκρίζα ζώνη αυτό-αναίρεσης του «κράτους δικαίου», η οποία ανάλογα με τη συγκυρία μπορεί να διογκωθεί αισθητά. Μια τέτοια συγκυρία είναι η σημερινή, κατά την οποία γινόμαστε μάρτυρες μιας συστηματικής επίθεσης μέσα από την κινητοποίηση ενός ολόκληρου μηχανισμού: καταστρατηγήσεις δικαιωμάτων, καταδίκες χωρίς στοιχεία, αναιρέσεις αποφάσεων, διασπορά ψευδών ειδήσεων.
Στεκόμαστε αλληλέγγυοι στον αγωνιστή Δημήτρη Κουφοντίνα και καλούμε την εργατική τάξη να στηρίξει όλες τις κινητοποιήσεις αλληλεγγύης που θα υπάρξουν ανά την Ελλάδα.
ΝΙΚΗ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΕΙΝΑΣ ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑ
ΝΑ ΑΝΤΑΠΑΝΤΗΣΟΥΜΕ ΣΤΟΝ ΚΡΑΤΙΚΟ ΡΕΒΑΝΣΙΣΜΟ ΜΕ ΟΠΛΟ ΜΑΣ ΤΗΝ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ
ΑΜΕΣΗ ΧΟΡΗΓΗΣΗ ΤΑΚΤΙΚΗΣ ΑΔΕΙΑΣ ΣΤΟΝ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΗ ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑ
ΑΜΕΣΗ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΟΥ ΕΙΣΑΓΓΕΛΙΚΟΥ ΒΕΤΟ
ΜΙΚΡΟΦΩΝΙΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ:
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 10 ΜΑΪΟΥ 2019
17:00, ΤΣΙΜΙΣΚΗ ΜΕ ΝΑΥΑΡΙΝΟΥ
Ελευθεριακή Πρωτοβουλία Θεσσαλονίκης (μέλος της Αναρχικής Ομοσπονδίας)
Μικροφωνική συγκέντρωση αλληλεγγύης στον Δημήτρη Κουφοντίνα Παρασκευή 10/5 Τσιμισκή με Ναυαρίνου, στις 17.00
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑ
«Η δική μας συνείδηση τροφοδοτείται από τη μνήμη των αγώνων, να το πούμε άλλη μια φορά, για να το καταλάβουνε, ότι αυτήν τη μνήμη ξέρουμε να την υπερασπίζουμε με κάθε κόστος»
Δ. Κουφοντίνας
Την Πέμπτη 2 Μαΐου, αφού πραγματοποιήθηκε το συμβούλιο φυλακής στο Βόλο, ο Δ. Κουφοντίνας ξεκίνησε απεργία πείνας αντιστεκόμενος για ακόμη μία φορά στο εκδικητικό κόψιμο των αδειών που δικαιούται. Ο εισαγγελέας Κωνσταντίνου έβαλε βέτο στη χορήγηση άδειας, καθώς όπως σημείωσε και ο ίδιος δεν του επέτρεπε η συνείδησή του να παραχωρήσει την άδεια, ενώ αναφέρθηκε σε μία φράση που είχε χρησιμοποιήσει ο Δ. Κουφοντίνας σε παλαιότερη δήλωσή του, για το «κόκκινο νήμα των αγώνων», πράγμα που καταδεικνύει ότι οι λόγοι μη χορήγησης άδειας είναι πολιτικοί και όχι γραφειοκρατικοί. Παρά το γεγονός ότι στο νόμο για τις άδειες δεν προβλέπεται καμία δήλωση μετάνοιας είναι φανερό ότι αυτό που ζητάνε οι εξουσιαστές, είναι η συντριβή του πολιτικού αντιπάλου, μέσω της αποκήρυξης της ιδεολογίας και η σκληρή τιμωρία όσων δεν συμμορφώνονται, ώστε το παράδειγμά τους να λειτουργήσει εκφοβιστικά.
Ο Δ. Κουφοντίνας στερούταν αδειών τα τελευταία 7 χρόνια καθώς όπως υποστήριζε το ΣτΕ έχει «στρεβλή ιδεολογία» και δεν έχει δείξει καμία μεταμέλεια για τις πράξεις του. Το Νοέμβριο του 2017, μέσα σε κλίμα μιντιακής τρομο-υστερίας, έπειτα από πιέσεις και δράσεις ενός πανελλαδικού κινήματος αλληλεγγύης και χάρη στην απεργία πείνας του ίδιου και του πολιτικού κρατούμενου Κώστα Γουρνά, ξεκίνησε να παίρνει τακτικά άδειες, οι οποίες ωστόσο διακόπηκαν μετά από παρέμβαση του εισαγγελέα του Αρείου Πάγου. Χρησιμοποιώντας για ακόμη μία φορά το μόνο όπλο που έχει διαθέσιμο μέσα στη φυλακή, το σώμα του, τον περασμένο Μάιο πραγματοποίησε για ακόμα μια φορά απεργία πείνας με αίτημα να λαμβάνει κανονική τακτική άδεια και να καταργηθεί το εισαγγελικό βέτο.
Μέσω της συγκεκριμένης υπόθεσης το κράτος παρουσιάζεται ως κληρονόμος αλλά και ως συνεχιστής της μετεμφυλιακής πραγματικότητας και δείχνει το πραγματικό του πρόσωπο. Όση ρητορική και να ρίχνουν τα διάφορα παπαγαλάκια του, όση σπέκουλα και να κάνουν οι εντεταλμένοι σε υπηρεσία δημοσιογράφοι, οι απορριπτικές αποφάσεις έχουν εκδικητικό χαρακτήρα απέναντι στο ήθος του αγωνιστή, απέναντι σε όσους δεν μετανιώνουν, δεν αποστρατεύονται, δεν κάνουν δηλώσεις μετάνοιας και δεν αποκηρύσσουν τα πιστεύω τους.
Η φοβικότητα με την οποία αντιμετωπίζεται ο Κουφοντίνας πηγάζει από το μίσος που το κράτος τρέφει για όσους αμφισβητούν το πλαίσιο εξουσίας του.
Το κράτος γνωρίζει καλά ότι στη συνείδηση της ελληνικής κοιωνίας η φιγούρα του κλέφτη, του αντάρτη, του εχθρού της εξουσίας ασκούσε και θα ασκεί γοητεία. Ήταν και θα είναι συνδεδεμένη στην συνείδησή του φτωχού κόσμου αυτή η φιγούρα με τον χαρακτήρα του κοινωνικού αγωνιστή. Η φοβικότητα του καθεστώτος πηγάζει από την κληρονομιά της ιστορικής του ύπαρξης, η οποία είναι συνυφασμένη με τα τανκ του Σκόμπυ το '44 και τις ναπάλμ των Αμερικάνων το '49.
Ο σύγχρονος ολοκληρωτισμός του ελληνικού κράτους έρχεται να θέσει σε ειδικό καθεστώς εξαίρεσης τον αγωνιστή Δ. Κουφοντίνα καθώς του αφαιρεί το δικαίωμα αδειοδότησης ως κρατούμενου και αυτό γιατί με βάση την αντίληψη του κράτους οι πολιτικοί κρατούμενοι, οι αμετανόητοι είναι εν ενεργεία παραβατικοί, είναι εχθρός. Είναι προφανές ότι η κυρίαρχη κρατική στρατηγική έχει ως στόχο την εδραίωση της καταστολής σε κάθε κοινωνικό πεδίο και τη διάχυση του φόβου στα πληβειακά στρώματα, ώστε να τρομοκρατήσει αυτούς που αγωνίζονται και να κάμψει κάθε ταξική και κοινωνική αντίσταση.
Στα ολοκληρωτικά καθεστώτα, πάντα τίθεται ως πρωτεύον το ζήτημα της ασφάλειας. Ο εσωτερικός εχθρός, που υφαίνεται συνεχώς μέσα στο πλαίσιο του δόγματος της «μηδενικής ανοχής» και ανασύρεται στην επιφάνεια όταν πλέον τα αποθέματα κοινωνικής αντοχής στερεύουν, έρχεται να επιτελέσει τον αποδιοπομπαίο τράγο, μια πάγια τακτική της εξουσίας να στρέψει την κοινωνική οργή προς την κατεύθυνση εκείνη, η οποία όχι μόνο δεν την πλήττει αλλά σε τελικό στάδιο την ενδυναμώνει, καθώς καταφέρνει να αποποιηθεί όλες εκείνες τις ευθύνες που εγγενώς φέρει για τη βάθεμα της κοινωνικής συντριβής. Στρέφει, λοιπόν το δάκτυλο προς εκείνες τις κοινωνικές δυνάμεις που αγωνίζονται ενάντια στην εδραίωση του δόγματος «νόμος και τάξη», στοχοποιεί όσους δε σκύβουν το κεφάλι και κρατάνε ψηλά τη σημαία της ανθρώπινης αξιοπρέπειας.
Καταδεικνύεται μέσα από όλες αυτές και τόσες άλλες συκοφαντικές μεθοδεύσεις, ότι η κατασταλτική στρατηγική του κράτους χαρακτηρίζεται από εκδικητικότητα προς ό,τι και όποιον σχετίζεται με τους αγώνες ενάντια στην κυριαρχία του σύγχρονου ολοκληρωτισμού. Ωστόσο, αυτή η στρατηγική δεν είναι μια αποκομμένη συνθήκη. Αντίθετα συνδέεται στενά με την συνολικότερη επίθεση, οικονομική, πολιτική, πολιτισμική, που εξαπολύει το κράτος και ο καπιταλισμός ενάντια στην κοινωνική βάση. Ο εξανδραποδισμός των εκμεταλλευομένων απαιτεί τη διάσπαση της κοινωνικής αλληλεγγύης και των δεσμών που συνδέουν τους καταπιεσμένους μέσω της διασποράς του φόβου και της τρομοκρατίας. Το κράτος αναδεικνύεται ως ο μόνος προστάτης μπροστά στους εσωτερικούς και εξωτερικούς εχθρούς της κοινωνίας. Στην πραγματικότητα δεν είναι τίποτα άλλο παρά ο δήμιος και όλοι εμείς οι δεσμώτες μιας κατάστασης που βαθαίνει την εξαθλίωση.Όσο η κρίση προχωρά, διαμορφώνοντας νέα αδιέξοδα για τους καταπιεσμένους, τόσο οι διαχειριστές της εξουσίας θα προσπαθούν να κάμψουν τις αντιστάσεις μας με περισσότερο έλεγχο, καταστολή και φόβο.
Εμείς, ως αναρχικοί οφείλουμε να μην αφήσουμε κανέναν μόνο του στα χέρια του κράτους και να αγωνιστούμε για να σπάσουμε το φόβο και το καθεστώς εξαίρεσης που επιχειρείται να επιβληθεί στους πολιτικούς κρατούμενους. Όσο το κράτος και η κυβέρνηση της αριστεράς φανερώνονται ως κληρονόμοι της «εθνικής κολυμβήθρας» και των δηλώσεων μετάνοιας, όσο φανερώνεται ότι τα σύγχρονα δυτικά κουστούμια των εισαγγελέων και οι στολές του χωροφύλακα και του στρατοδίκη είναι από τον ίδιο ράφτη, τόσο εμείς έχουμε να προτάξουμε τη δικιά μας κληρονομιά. Την κληρονομιά των τραγουδιών μας, του αγώνα και το βάρος να τους κοιτάς στα μάτια.
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΚΡΑΤΙΚΟ ΡΕΒΑΝΣΙΣΜΟ, ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΕΞΑΙΡΕΣΗΣΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΑΠΕΡΓΟ ΠΕΙΝΑΣ Δ. ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑΑΜΕΣΗ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΑΙΤΗΜΑΤΩΝ ΤΟΥΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΙ ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΚΟ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟ
Συλλογικότητα για τον κοινωνικό αναρχισμό «Μαύρο & Κόκκινομέλος Α.Π.Ο. | Ο.Σ.
