kinimatoramaημερολόγιο από/για το κίνημα

Συγκέντρωση-διαδήλωση

Καλέσματα με αφορμή τα 70 χρόνια ΝΑΤΟ

Ο Συντονισμός Συλλογικοτήτων, Ομάδων, Συντρόφων-Συντροφισσών στην Αθήνα στα πλαίσια του καλέσματος για μία αντιεθνικιστική-αντιμιλιταριστική/ αντιπολεμική-αντινατοϊκή καμπάνια δράσεων όπως κατατέθηκε από τη συλλογικότητα "πέλοτο" από την Ξάνθη και τη "συλλογικότητα αναρχικών από τα ανατολικά" από τη Θεσσαλονίκη με αφορμή τη συμπλήρωση 70 χρόνων από την ίδρυση του ΝΑΤΟ καλεί:

Σάββατο 30 Μάρτη 13:00 Συγκέντρωση στο υπουργείο Εξωτερικών (Βασ. Σοφίας 1)

Σάββατο 6 Απρίλη 13:00 Συγκέντρωση στην πλατεία Κλαυθμώνος και Διαδήλωσηστην πρεσβεία των ΗΠΑ.

και το Σάββατο 13 Απρίλη στηρίζει - συμμετέχει στις κινητοποιήσεις ενάντια στις πολεμικές βάσεις και τις στρατιωτικές υποδομές του ΝΑΤΟ.

Επόμενη συνέλευση: Τετάρτη 20 Μάρτη 20.00 στο ΕΜΠ (κτ.Γκίνη)

Συντονισμός Συλλογικοτήτων, Ομάδων, Συντρόφων-Συντροφισσών στην Αθήνα

πηγή : https://athens.indymedia.org/post/1596347/

70 χρόνια ΝΑΤΟ, 70 χρόνια πολέμων, σφαγών και λεηλασιών.

Η Ταξική Αντεπίθεση συμμετέχει και στηρίζει τον Συντονισμό Συλλογικοτήτων, Ομάδων, Συντρόφων-Συντροφισσών στην Αθήνα, που προέκυψε μετά από το κάλεσμα για μία αντιεθνικιστική-αντιμιλιταριστική/ αντιπολεμική-αντινατοϊκή καμπάνια δράσεων, όπως κατατέθηκε από τη συλλογικότητα "πέλοτο" από την Ξάνθη και τη "συλλογικότητα αναρχικών από τα ανατολικά" από τη Θεσσαλονίκη με αφορμή τη συμπλήρωση 70 χρόνων από την ίδρυση του ΝΑΤΟ. Στηρίζουμε τις κινητοποιήσεις του Συντονισμού: Σάββατο 30 Μάρτη 13:00 Συγκέντρωση στο υπουργείο Εξωτερικών (Βασ. Σοφίας 1) Σάββατο 6 Απρίλη 13:00 Συγκέντρωση στην πλατεία Κλαυθμώνος και Διαδήλωση στην πρεσβεία των ΗΠΑ. Σάββατο 13 Απρίλη Συμμετοχή στις κινητοποιήσεις ενάντια στις πολεμικές βάσεις και τις στρατιωτικές υποδομές του ΝΑΤΟ.

70 χρόνια ΝΑΤΟ, 70 χρόνια πολέμων, σφαγών και λεηλασιών

Στις 4 Απριλίου του 2019 ο δολοφονικός ιμπεριαλιστικός μηχανισμός του ΝΑΤΟ κλείνει 70 χρόνια ύπαρξης. 70 χρόνια στρατιωτικών επεμβάσεων, πολέμων, ανακίνησης πραξικοπημάτων, υποδούλωσης λαών. Εδώ και 70 χρόνια το ΝΑΤΟ ως οπλισμένο χέρι του ιμπεριαλισμού, υπό την αμερικάνικη ηγεμονία και καθοδήγηση, αιματοκυλά ολόκληρο τον πλανήτη από άκρη σε άκρη.

Το ελληνικό κράτος, ως μέλος του ΝΑΤΟ, δεν είναι «αθώο» και «αμυνόμενο», ούτε «πυλώνας σταθερότητας σε ένα τόξο αστάθειας», όπως διαφημίζει η αστική προπαγάνδα. Το ελληνικό κράτος και ο ελληνικός καπιταλισμός δεν είναι ούτε όαση, ούτε νησίδα. Αναπτύσσεται εντός ενός συγκεκριμένου συσχετισμού ισχύος και μέσα σ' αυτόν υπερασπίζεται τα συμφέροντά του και λαμβάνει τις αποφάσεις του, ακολουθώντας ως στρατηγική επιλογή την πολιτική της ασφυκτικής πρόσδεσης στο άρμα του ευρωατλαντικού ιμπεριαλισμού.

Σήμερα, βρισκόμαστε σε αναμονή του ξεσπάσματος μιας νέας μείζονος παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης, καθώς η καπιταλιστική οικονομία αδυνατεί να ανακάμψει επαρκώς, η ανάπτυξη είναι αναιμική, εύθραυστη και ανισόμετρη με σημάδια επιβράδυνσης, το χρηματοπιστωτικό σύστημα είναι ασταθές, ο εμπορικός πόλεμος ανάμεσα στα μεγάλα καπιταλιστικά κέντρα εντείνει την επισφάλεια, ενώ το παγκόσμιο χρέος (κυρίως των ανεπτυγμένων κρατών) έχει εκτοξευθεί σε δυσθεώρητα ύψη. Σε αυτό το ασταθές περιβάλλον έρπουσας κρίσης, με τους ενδοαστικούς και ενδοϊμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς να αυξάνονται διαρκώς, δημιουργείται κι ένα αντίστοιχο περιβάλλον έρποντος παγκοσμίου πολέμου. Στην παρούσα ιστορική φάση σχηματοποιούνται δυο βασικά ανταγωνιστικά μπλοκ, από τη μία το ευρωατλαντικό και στον αντίποδα το ρωσοκινέζικο. Και όσο η Κίνα, ως αναδυόμενη υπερδύναμη, απειλεί ευθέως την οικονομική πρωτοκαθεδρία των αμερικάνων, τόσο οι ΗΠΑ διεκδικούν τη διαιώνιση της παγκόσμιας ηγεμονίας τους μέσα από τη "φυγή προς τα εμπρός" και την πύκνωση του στρατιωτικού τυχοδιωκτισμού και της επεμβατικότητάς τους σε όλον τον πλανήτη (με τελευταίο παράδειγμα τις διακηρυγμένες απόπειρες ανατροπής των κυβερνήσεων σε Βενεζουέλα, Νικαράγουα και Κούβα).

Εντός των συγκεκριμένων ανταγωνισμών και του συγκεκριμένου συσχετισμού δυνάμεων, λοιπόν, το ελληνικό κράτος δεν είναι «ουδέτερο» και «ειρηνόφιλο», αλλά παίρνει συγκεκριμένη θέση μάχης. Σήμερα, η Ελλάδα καλείται να αναλάβει έναν ειδικό ρόλο στο επερχόμενο ιμπεριαλιστικό σφαγείο, ως ορμητήριο πολέμου και προκεχωρημένο φυλάκιο της Δύσης στα Βαλκάνια και τη Μεσόγειο. Και αυτό είναι κοινός τόπος για όλες τις αστικές δυνάμεις, παρά τις δευτερεύουσας σημασίας διαφοροποιήσεις που έχουν ως προς τον τρόπο εφαρμογής των πολεμοκάπηλων σχεδιασμών. Έτσι, ο εθνικισμός του ελληνικού κράτους εμφανίζεται σε δυο αλληλοσυμπληρούμενες μορφές: "μακεδονομάχοι" και ΣΥΡΙΖΑ, παρά τη φαινομενική αντιπαλότητά τους, στην πράξη ακολουθούν δυο εξ ίσου εθνικιστικές αφηγήσεις που ξεκινούν και καταλήγουν, μέσα από διαφορετικές διαδρομές, στην κοινή στρατηγική τους σύγκλιση και τη νέα "Μεγάλη Ιδέα" της εποχής: τη δημιουργία της "ισχυρής και γεωπολιτικά αναβαθμισμένης μετα-μνημονιακής Ελλάδας" και την εξυπηρέτηση των συμφερόντων του ελληνικού κεφαλαίου, μέσα από την πρόσδεση στο άρμα της ΕΕ και το ΝΑΤΟ. Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, πως μπροστάρηδες και διοργανωτές στα εθνικιστικά συλλαλητήρια των "μακεδονομάχων" ήταν φιλοΝΑΤΟϊκές ακροδεξιές δυνάμεις, όπως η Pan-Macedonian Association Inc, το Ελληνοαμερικάνικο Εθνικό Συμβούλιο (HANC), ο στρατηγός Φραγκούλης Φράγκος (επίτημος αρχηγός του ΓΕΣ και υπηρεσιακός υπουργός "Αμύνης" στη μνημονιακή υπηρεσιακή κυβέρνηση Πικραμένου), ο Κρις Σπύρου (Πρόεδρος της Ελληνοαμερικανικής Ένωσης, στέλεχος του Δημοκρατικού Κόμματος στις ΗΠΑ και υποστηρικτής του Αντώνη Σαμαρά) και άλλα μπουμπούκια της ντόπιας εθνικοφροσύνης.

Η πλήρης ευθυγράμμισή του ελληνικού κράτους με τους σχεδιασμούς του ευρωατλαντικού ιμπεριαλισμού είναι ο απαραίτητος όρος για την ισχυροποίηση του ρόλου της ντόπιας αστικής τάξης στο διεθνές πλαίσιο των καπιταλιστικών ανταγωνισμών. Στο πλαίσιο αυτό προωθείται, με αμερικάνικη πρωτοβουλία, η δημιουργία του "μίνι ΝΑΤΟ" στην περιοχή της ανατολικής Μεσογείου, με αναβαθμισμένο τον ελληνικό ρόλο και με τη συμμετοχή της Κύπρου, του Ισραηλινού κράτους-απαρτχάιντ, της χούντας της Αιγύπτου, και αργότερα του Χασεμιτικού Βασίλειου της Ιορδανίας. Στο πλάνο αυτό οι στρατιωτικές συνεργασίες αλληλοδιαπλέκονται με τις οικονομικές μπίζνες, όπως με το σχεδιασμό του αγωγού φυσικού αερίου East Med, που αποτελεί ένα καπιταλιστικό πρότζεκτ βασισμένο πάνω στην κλοπή των παλαιστινιακών πόρων φυσικού αερίου. Χαρακτηριστική για την επικινδυνότητα της αλληλοδιαπλοκής του οικονομικού και μιλιταριστικού τυχοδιωκτισμού ήταν η δήλωση που έκανε ο ισραηλινός πρωθυπουργός Μπενιαμίν Νεντανιάχου με ανάρτηση στον λογαριασμό του στο Twitter, στις 8 Μαρτίου: «σε μερικές ημέρες, οι ηγέτες της Κύπρου και της Ελλάδας θα έλθουν εδώ, μαζί με τον Υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ κ. Πομπέο, προκειμένου να προχωρήσουμε με τον αγωγό αερίου από το Ισραήλ προς την Ευρώπη μέσω αυτών των χωρών. Το [Πολεμικό] Ναυτικό θα προστατέψει επίσης αυτό τον αγωγό».

Με κάθε δυνατή ευκαιρία οι ΗΠΑ δείχνουν τη στήριξή τους στο ελληνικό κράτος και κάνουν φανερές τις προθέσεις τους για τον ειδικό ρόλο που θέλουν να παίξει η Ελλάδα στην περιοχή. Στις 3 Δεκεμβρίου του 2018 ο αμερικανός πρέσβης στην Αθήνα Τζέφρι Πάιατ δήλωνε στην ομογενειακή εφημερίδα Εθνικός Κήρυκας: «Είμαι εντυπωσιασμένος από τη σοβαρότητα της ελληνικής κυβέρνησης». Ταυτόχρονα, ο Πάιατ (ο άνθρωπος-κλειδί του νεοφιλελεύθερου/φασιστικού πραξικοπήματος του "Ευρω-Μαϊντάν" στην Ουκρανία), οργώνοντας κυριολεκτικά τη χώρα, έδινε το πλαίσιο της εμβάθυνσης της αμερικάνικης παρουσίας στην Ελλάδα, βασικοί άξονες του οποίου είναι:

- Η μετατροπή της Ελλάδας σε μακρύ χέρι των ΗΠΑ, όχι μονάχα στα Βαλκάνια και τη ΝΑ Μεσόγειο, αλλά σε ολόκληρη την ΕΕ (στο πλαίσιο του ανταγωνισμού των ΗΠΑ με τη Γερμανία).

- Η ενίσχυση του "ηγετικού ρόλου" της Ελλάδας στα Βαλκάνια με την ευρωατλαντική ολοκλήρωση των Δ. Βαλκανίων, μετά την κύρωση της συμφωνίας των Πρεσπών. Πλέον, μετά από 9 χρόνια κρίσης και πίεσης του ελληνικού καπιταλισμού, δημιουργείται ξανά ένα εύφορο πεδίο για την επιθετική επανεξόρμησή του στα Βαλκάνια, όπως έγινε φανερό από τις εισηγήσεις των Γραφείων Οικονομικών και Εμπορικών Υποθέσεων (ΟΕΥ) των ελληνικών πρεσβειών στη Ρουμανία, τη Βουλγαρία, τη Σερβία, την Αλβανία, τη Βοσνία - Ερζεγοβίνη και τη Β. Μακεδονία, σε εκδήλωση του Enterprise Greece, του ΕΒΕΘ και υπουργείου Εξωτερικών (Θεσ/νίκη, 4/02/2019). Όπως χαρακτηριστικά ανέφεραν οι οικονομικές υπηρεσίες των πρεσβειών: «στις περισσότερες αγορές των Βαλκανικών χωρών υπάρχει πρόσφορο έδαφος για την υλοποίηση επενδύσεων, αλλά και την εξέταση νέων συνεργασιών».

- Η ενεργειακή συνεργασία, στο πλαίσιο της απόπειρας απεξάρτησης από το ρωσικό φυσικό αέριο (επέκταση Ρεβυθούσας για αεριοποίηση αμερικανικού LNG, νέα πλατφόρμα Αλεξανδρούπολης, αγωγός ΤΑΡ, αγωγός Ελλάδας- Βουλγαρίας κλπ). Είναι ενδεικτικό πως ο Πάιατ χαρακτήρισε την Ελλάδα ως κόμβο και κλειδί για τη διαφοροποίηση των πηγών ενέργειας. Άμεση εμπλοκή στους ενεργειακούς σχεδιασμούς έχουν δυο από τις πιο επιθετικές μερίδες του ελληνικού κεφαλαίου, το σύμπλεγμα της πετρελαιοβιομηχανίας και του εφοπλισμού, που υπό την σκέπη διεθνών μονοπωλιακών κολοσσών συμμετέχουν (στο μερίδιο που τους αναλογεί) στη σκληρή πάλη για το μοίρασμα και το ξαναμοίρασμα των σφαιρών επιρροής και τον έλεγχο των αγορών, των πλουτοπαραγωγικών πηγών και των οδών μεταφοράς.

- Η ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας και η πύκνωση της παρουσίας του αμερικάνικου παράγοντα είτε με τη μορφή είτε οικονομικών επενδύσεων είτε με παράπλευρες δραστηριότητες.

- Ενίσχυση της στρατιωτικής συνεργασίας Ελλάδας - ΗΠΑ και του πολεμοκάπηλου άξονα Ελλάδας- Κύπρου - Ισραήλ- Αιγύπτου. Στο πλαίσο αυτό παρατηρούμε ως παράγωγο της πολιτικής αυτής τον υπερεξοπλισμό του ελληνικού κράτους και την ανάδυση του εθνικιστικού μιλιταρισμού, με κλασικό πρόσχημα τον "κίνδυνο εξ ανατολών".

Σχεδόν ένα μήνα μετά ήρθε στο φως της δημοσιότητας η "Ολοκληρωμένη Έκθεση (Integrated Country Strategy) του αμερικανικού Υπουργείου Εξωτερικών για την Ελλάδα". Πρόκειται για κείμενο το οποίο εγκρίθηκε τον Αύγουστο του 2018 από το Στέιτ Ντιπάρτμεντ και αποδεσμεύτηκε προς δημοσιοποίηση από την αμερικανική πλευρά πριν μερικούς μήνες στην αγγλική γλώσσα. Η έκθεση είναι εξόχως αποκαλυπτική για τον βαθμό εμπλοκής του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού στην περιοχή, γεγονός που αποτελεί τον απαραίτητο βατήρα για την επιδιωκόμενη γεωστρατηγική αναβάθμιση του ελληνικού κράτους και την επιθετική επανεξόρμηση του ελληνικού κεφαλαίου στα Βαλκάνια και τη ΝΑ Μεσόγειο. Όπως γίνεται φανερό από την ανάγνωση ολόκληρης της έκθεσης, η επιθετικότητα του ελληνικού καπιταλισμού είναι υποβασταζόμενη από τις ευρωατλαντικές (και ιδιαίτερα από τις αμερικάνικες ) πλάτες, ως "ευέλικτος γεωπολιτικός μεντεσές".

Ας σταχυολογήσουμε, λοιπόν, τα σημαντικότερα κομμάτια της έκθεσης:

- Οι ΗΠΑ δίνουν τα συγχαρητήριά τους στο ελληνικό κράτος, το οποίο παρά την οικονομική κρίση και την πίεση που έχει δεχθεί τα τελευταία εννιά χρόνια είναι από τα λίγα μέλη του ΝΑΤΟ που ευθυγραμμίζονται με το αμερικανικό αίτημα για στρατιωτικές δαπάνες άνω του 2% του ΑΕΠ. Στην έκθεση γίνεται αναφορά στην κοστοβόρα αναβάθμιση των F16, αλλά και στη φιλοξενία στρατιωτικών ασκήσεων του ΝΑΤΟ, που κόστισαν πάνω από 2 δισεκατομμύρια δολάρια από το 2015.

- Στην έκθεση γίνεται εκτενής αναφορά στη στρατιωτική συνεργασία ανάμεσα στις δυο χώρες και την εντατικοποίηση της στρατιωτικής παρουσίας των ΗΠΑ στην Ελλάδα: «Η Ελλάδα είναι ένας αφοσιωμένος εταίρος στην προώθηση των αμερικανικών συμφερόντων εντός και εκτός Ελλάδας μέσω της Αμερικανικής Ναυτικής Δραστηριότητας Υποστήριξης στον κόλπο της Σούδας, στην Κρήτη (…) Η ελληνική κυβέρνηση στηρίζει την εμβάθυνση της στρατιωτικής συνεργασίας και το υπουργείο Άμυνας πρόσφερε πρόσθετες εγκαταστάσεις, εκτός του Κόλπου της Σούδας, για την υποστήριξη των αμερικανικών επιχειρήσεων στην περιοχή, επιτρέποντας σε αμερικανικές δυνάμεις που βρίσκονται καθ' οδόν προς ασκήσεις του ΝΑΤΟ να εισέρχονται και να εξέρχονται και από άλλους λιμένες. Σε εξέλιξη βρίσκεται επίσης ο σχεδιασμός μιας κοινής, διυπηρεσιακής άσκησης καταπολέμησης της τρομοκρατίας και η κυβέρνηση ενέκρινε το αίτημά μας για ανάπτυξη μη επανδρωμένων εναέριων οχημάτων και ενός νέου σκάφους ειδικών δυνάμεων και προσωπικού στην Ελλάδα». Και παρακάτω: «Θα ενισχύσουμε την ικανότητα της Ελλάδος να υπερασπίζεται τα σύνορά της και να στηρίζει τις στρατιωτικές δραστηριότητες των ΗΠΑ στην ευρύτερη περιοχή».

- Οι ΗΠΑ δίνουν συγχαρητήρια για τη συμμετοχή της Ελλάδος στον "πόλεμο ενάντια στην τρομοκρατία", αλλά και για τον εκσυγχρονισμό της αντιμεταναστευτικής πολιτικής: «Το 2017, η Ελλάδα έγινε η πρώτη χώρα της ΕΕ που εγκατέστησε την Ασφαλή Πλατφόρμα Πραγματικού Χρόνου (SRTP) του Υπουργείου Εσωτερικής Ασφάλειας των ΗΠΑ, δίνοντας έτσι τη δυνατότητα στις ελληνικές αρχές να ελέγχουν τους μετανάστες και τους πρόσφυγες χρησιμοποιώντας τις βάσεις δεδομένων των Η.Π.Α. Επιπλέον, οι ελληνικές αρχές χρησιμοποιούν τα εργαλεία ανταλλαγής πληροφοριών του FBI και του Κέντρου Ελέγχου της Τρομοκρατίας για να βελτιώσουν τις ελεγκτικές τους ικανότητες. Στηριζόμενη στη δύναμη αυτής της ανταλλαγής πληροφοριών, η Πρεσβεία των ΗΠΑ στην Αθήνα θα επιδιώξει να επεκτείνει τις ελληνικές ικανότητες επιβολής του νόμου και να αναπτύξει μακροχρόνια συνεργασία με σκοπό τη διεξαγωγή κοινών ερευνών και τη συνεργασία στον τομέα της επιβολής του νόμου προκειμένου να αντιμετωπίσουν από κοινού την εσωτερική και παγκόσμια τρομοκρατία και το διεθνικό έγκλημα (…) Η Ελλάδα να ενισχύσει την ικανότητα να στηρίζει τις στρατιωτικές και αντιτρομοκρατικές επιχειρήσεις των ΗΠΑ στην Ανατολική Μεσόγειο».

- Ιδιαίτερη αναφορά γίνεται στην ενεργειακή και οικονομική συνεργασία ΗΠΑ - Ελλάδας: «Η Ελλάδα διαδραματίζει εξέχοντα ρόλο στον Ευρωπαϊκό ενεργειακό χάρτη λόγω της γεωγραφικής της θέσης. Η Αποστολή θα αναζητήσει επενδυτικές ευκαιρίες για τις αμερικανικές εταιρείες που θα αυξήσουν την ενεργειακή ασφάλεια, ενώ ταυτόχρονα θα μειώσουν την εξάρτηση της περιοχής από το φυσικό αέριο που προέρχεται από τις βορειοανατολικές χώρες. Έπειτα από χρόνια ανεπαρκών επενδύσεων, η κυβέρνηση των ΗΠΑ θα ενθαρρύνει την Ελλάδα να αναπτύξει άλλες αγορές, όπως εκείνη τη τεχνολογίας, ώστε να θέσει τα θεμέλια για να αναλάβει στο μέλλον ηγετικό ρόλο στην περιοχή». Στο πλαίσιο αυτό, το State Department κάνει λόγο για: «Υποστήριξη των επενδύσεων των ΗΠΑ σε στρατηγικούς τομείς και προώθηση των ενεργειακών έργων που εμβαθύνουν την περιφερειακή ενεργειακή διαφοροποίηση και ασφάλεια».

Στο σημείο αυτό πρέπει να τονίσουμε την ενότητα της στρατιωτικής με την οικονομική συνεργασία, όπως έγινε φανερό και στις πρόσφατες δηλώσεις του Διοικητή του ΝΑΤΟϊκού Κέντρου Ναυτικής Αποτροπής στη Σούδα, αντιπλοίαρχου Στέλιου Κωστάλα, στον τηλεοπτικό σταθμό ΚΡΗΤΗ TV σχετικά με την εξόρυξη υδρογονανθράκων νότια της Κρήτης και τον ρόλο του ΚΕΝΑΠ: «Εμείς θεωρούμε ότι αυτό θα είναι το Ελ Ντοράντο του μέλλοντος στην ευρύτερη περιοχή μας που είναι οι πλατφόρμες και οι αγωγοί διακίνησης των υδρογονανθράκων. Ελ Ντοράντο από τη μια πλευρά, αλλά και αχίλλειος πτέρνα απ' τη άλλη όσον αφορά την προστασία αυτών των εγκαταστάσεων». Είναι ενδεικτικό ότι στην εκπαίδευση ανδρών της Μονάδας Υποβρυχίων Καταστροφών περιλαμβάνεται σενάριο αναρρίχησης σε πλωτή πλατφόρμα ερευνών για πετρέλαιο.

- Στην έκθεση γίνεται νύξη για τον ειδικό ρόλο των ΗΠΑ στη νεοφιλελεύθερη προσαρμογή της ελληνικής οικονομίας. Έτσι, πληροφορούμαστε πως η αμερικάνικη πρεσβεία στην Αθήνα διοργάνωσε δεκάδες συγκεντρώσεις επιχειρηματιών, βουλευτών και κυβερνητικών αξιωματούχων: «πολλοί από τους οποίους συμμετείχαν σε προγράμματα ανταλλαγών χρηματοδοτούμενα από τις ΗΠΑ». Όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται: «Η Πρεσβεία των ΗΠΑ στην Αθήνα θα αξιοποιήσει τις σχέσεις της με την ελληνική κυβέρνηση, με τις ομάδες της διασποράς και τον αμερικανικό κλάδο της τεχνολογίας, προκειμένου να προωθήσει συνέργειές με μεγάλη εισροή κεφαλαίων επιχειρηματικού κινδύνου (ενδεχομένως 1 δις ευρώ σε μία δεκαετία) από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων και να λειτουργήσει ως καταλύτης στις μεταβαλλόμενες στάσεις πολλών Ελλήνων όσον αφορά το ρόλο του δημόσιου τομέα».

- Στην έκθεση γίνεται επίμονη αναφορά για την προώθηση ηγετικού ρόλου της Ελλάδας στα Βαλκάνια, μετά την ολοκλήρωση της συμφωνίας των Πρεσπών. Όπως φαίνεται από διάφορα σημεία του κειμένου, η ευρωατλαντική ολοκλήρωση των Δ. Βαλκανίων με τη συμφωνία Τσίπρα - Ζάεφ είναι κομβική για την προώθηση των αμερικάνικων συμφερόντων στην περιοχή: «Η Αποστολή θα συνεχίσει να ενθαρρύνει την Ελλάδα να υποστηρίξει και να αναλάβει ηγετικό ρόλο στην ενσωμάτωση των χωρών των Δυτικών Βαλκανίων στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ και στην ειρηνική επίλυση περιφερειακών διαφορών και συγκρούσεων (…) Η Πρεσβεία των ΗΠΑ στην Αθήνα θα προτρέψει την Ελλάδα να εφαρμόσει τη συμφωνία για το θέμα της ονοματοδοσίας της Μακεδονίας και θα ενθαρρύνει την αδιάλειπτη κοινή συμμετοχή στο Κυπριακό ζήτημα». Ενδεικτική για τη ζέση των ΗΠΑ ήταν η συγχαρητήρια επιστολή του αμερικάνου προέδρου Ντόναλτ Τραμπ προς τους Τσίπρα και Ζάεφ, στην οποία η συμφωνία των Πρεσπών χαρακτηρίστηκε ως: «το πιο ιστορικό επίτευγμα στα Βαλκάνια, από τη Συμφωνία του Ντέιτον», ενώ ο αναπληρωτής υπουργός εξωτερικών Τζον Σάλιβαν τόνισε πως η συμφωνία: «θα προσφέρει οικονομικά οφέλη στην Ελλάδα και θα θωρακίσει τον ρόλο της ως πυλώνα σταθερότητας στην Ανατολική Μεσόγειο και στα Βαλκάνια».

- Στην έκθεση γίνεται φανερή η όλο και πιο βαθιά εμπλοκή της Ελλάδας στους επικίνδυνους ανταγωνισμούς μεταξύ του ευρωατλαντικού και του ρωσοκινέζικου άξονα: «Η Αποστολή για την Ελλάδα θα εξακολουθήσει να ενδυναμώνει τις διμερείς σχέσεις στον τομέα της ενέργειας, των στρατιωτικών υποθέσεων, της επιβολής του νόμου και της συνεργασίας ενάντια στην τρομοκρατία, ενώ ταυτόχρονα θα επικεντρωθεί σε δύο πρωταρχικούς διπλωματικούς στόχους, προκειμένου να προωθηθεί η μεγέθυνση και η ανταγωνιστικότητα στην Ελλάδα - τη μεταρρύθμιση και τον εκσυγχρονισμό του τομέα της εκπαίδευσης και την καταπολέμηση της κακοήθους Ρωσικής και Κινεζικής επιρροής (…) Η Αποστολή για την Ελλάδα θα αξιοποιήσει την ώθηση που θα προκύψει από τη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης (στο πλαίσιο της οποίας οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι η τιμώμενη χώρα), προκειμένου να προωθήσει την Αμερικανική παρουσία σε οικονομικό και πολιτιστικό επίπεδο στο βόρειο τμήμα της χώρας, το οποίο εκτίθεται όλο και περισσότερο στην κακοήθη επιρροή της Ρωσίας και την οικονομική εισβολή της Κίνας».

- Τέλος, είναι άξια αναφοράς η αγωνία του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού για την εξουδετέρωση των παραδοσιακών αντιαμερικάνικων αισθημάτων και αντανακλαστικών της ελληνικής κοινωνίας και τη δημιουργία φιλοαμερικάνικου κλίματος μέσα από διάφορες μεθόδους (μέσω ΜΚΟ, ιδιωτικών ΜΜΕ, εκπαιδευτικών και πολιτιστικών ιδρυμάτων που θα δημιουργήσουν: «μια νέα γενιά ηγετών φίλα προσκείμενη στις Ηνωμένες Πολιτείες και τις αξίες που οι τελευταίες πρεσβεύουν»). Το αμερικάνικο υπουργείο εξωτερικών ζητάει από την πρεσβεία να εργαστεί για την κατανόηση, από πλευράς ελλήνων πολιτών, των αμερικάνικων προτεραιοτήτων στην περιοχή, ώστε: «να στηρίξουν την συνεργασία για την ασφάλεια, τους οικονομικούς δεσμούς και την πολιτική εμπλοκή των ΗΠΑ». Ιδιαίτερη βαρύτητα γίνεται στο ρόλο των ΜΚΟ και των ΜΜΕ, που καλούνται να αντιστρέψουν το κλίμα διαχρονικής δυσπιστίας εναντίον των ΗΠΑ.

Για να δούμε, όμως, το μέγεθος της υποκρισίας του ΣΥΡΙΖΑ, του κόμματος που υλοποιεί όλες τις ιμπεριαλιστικές επιδιώξεις στην περιοχή κι έχει ευθυγραμμιστεί πλήρως με την αμερικάνικη εξωτερική πολιτική, αρκεί να αντιγράψουμε τα φούμαρα που πουλούσε στο πρόγραμμά του το 2012. Τότε που ο ΣΥΡΙΖΑ μιλούσε για: «καταγγελία της στρατιωτικής συνεργασίας με το Ισραήλ και την απεμπλοκή από κάθε σχεδιασμό στρατιωτικής επίθεσης στο Ιράν και τη Συρία. Τη στήριξη του αγώνα για τη δημιουργία ανεξάρτητου Παλαιστινιακού κράτους στα σύνορα του 1967. Το κλείσιμο όλων των ξένων βάσεων στην Ελλάδα. Άμεση κατάργηση των βάσεων της Σούδας και του Άκτιου. Δεν θέλουμε την Ελλάδα στο ΝΑΤΟ, ούτε το ΝΑΤΟ στην Ελλάδα και αγωνιζόμαστε για τη διάλυσή του».

Απέναντι στο ζόφο που ετοιμάζουν οι κυρίαρχοι του πλανήτη και την πολεμική προπαρασκευή που βρίσκεται σε εξέλιξη, καλούμε τους συντρόφους και τις συντρόφισσές του επαναστατικού κινήματος, αναρχικούς και κομμουνιστές, ανέντακτους αγωνιστές και αγωνίστριες, με αφορμή τα 70 χρόνια από την ίδρυση της νατοϊκής συμμορίας, να διαδηλώσουν μαζικά και μαχητικά ενάντια στη φονική μηχανή του ιμπεριαλισμού και την ευθυγραμμισμένη εξωτερική πολιτική του ελληνικού κράτους. Με τα σύννεφα του πολέμου να πυκνώνουν ξανά η εργατική τάξη, ο λαός και η νεολαία καλούνται ν΄ αντιταχθούν στις πολεμικές εκστρατείες των αστικών τάξεων. Για να μην γίνουμε βορά για τα κανόνια των ιμπεριαλιστών και της ολιγαρχίας. Γιατί ΔΙΚΟΙ τους ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΠΟΛΕΜΟΙ, ΔΙΚΟΙ ΜΑΣ ΟΙ ΝΕΚΡΟΙ. Γιατί είναι χρέος των επαναστατικών δυνάμεων να συγκροτήσουν ένα σύγχρονο «ιστορικό μπλοκ», το οποίο θα μπλοκάρει τη μηχανή του πολέμου και θα θέσει στο στόχαστρο τον ίδιο τον καπιταλισμό, τη μήτρα του εθνικιστικού και ιμπεριαλιστικού σφαγείου. Για να μειωθούν τώρα οι στρατιωτικές δαπάνες και να δοθούν λεφτά για τις κοινωνικές ανάγκες, για παιδεία, υγεία και άμεση βελτίωση των συνθηκών εργασίας. Για να δημιουργήσουμε ένα κοινό μέτωπο μάχης ενάντια στον εθνικισμό, το μίσος και τον μιλιταρισμό. Για τη διάλυση των ιμπεριαλιστικών συμμαχιών και την άμεση αποδέσμευση από ΝΑΤΟ και ΕΕ από τη σκοπιά του διεθνισμού και της υπεράσπισης των εργαζομένων. Γιατί εδώ είναι ο εχθρός μέσα στην Ελλάδα, μέσα στην ΕΕ, μέσα στο ΝΑΤΟ και πρέπει να τον πολεμήσουμε. Γιατί οι λαοί είναι υπεύθυνοι για την ιστορία τους και μονάχα αν οργανώσουν την αντιπολεμική, διεθνιστική και αντιιμπεριαλιστική τους πάλη, θα μπορέσουν ν΄ ανοίξουν τον δρόμο για την αποτίναξη του ιμπεριαλιστικού ζυγού, την κοινωνική απελευθέρωση, για την δημιουργία μας κοινωνίας δίχως εκμετάλλευση, φτώχεια και πολέμους, όπου ο πλούτος θ΄ ανήκει σε αυτούς που τον παράγουν.

Η Ταξική Αντεπίθεση, στο πλαίσιο αυτό, συμμετέχει και στηρίζει τον Συντονισμό Συλλογικοτήτων, Ομάδων, Συντρόφων-Συντροφισσών στην Αθήνα, που προέκυψε μετά από το κάλεσμα για μία αντιεθνικιστική-αντιμιλιταριστική/ αντιπολεμική-αντινατοϊκή καμπάνια δράσεων, όπως κατατέθηκε από τη συλλογικότητα "πέλοτο" από την Ξάνθη και τη "συλλογικότητα αναρχικών από τα ανατολικά" από τη Θεσσαλονίκη με αφορμή τη συμπλήρωση 70 χρόνων από την ίδρυση του ΝΑΤΟ. Στηρίζουμε τις κινητοποιήσεις του Συντονισμού:

Σάββατο 30 Μάρτη 13:00 Συγκέντρωση στο υπουργείο Εξωτερικών (Βασ. Σοφίας 1)

Σάββατο 6 Απρίλη 13:00 Συγκέντρωση στην πλατεία Κλαυθμώνος και Διαδήλωση στην πρεσβεία των ΗΠΑ.

Σάββατο 13 Απρίλη Συμμετοχή στις κινητοποιήσεις ενάντια στις πολεμικές βάσεις και τις στρατιωτικές υποδομές του ΝΑΤΟ.

Να κλείσουν όλες οι βάσεις και οι στρατιωτικές εγκαταστάσεις του ΝΑΤΟ

Καμιά συμμετοχή στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο

Να σαμποτάρουμε τον πολεμοκάπηλο άξονα Ελλάδας - Κύπρου - Ισραήλ - Αιγύπτου

Πολεμάμε για την τάξη μας και όχι για τα συμφέροντα του κεφαλαίου

Ταξική Αντεπίθεση (Ομάδα Αναρχικών και Κομμουνιστών)

πηγή : https://taksiki-antepithesi.espivblogs.net/ar…

ΑΝΑΡΧΙΚΗ ΚΑΜΠΑΝΙΑ ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΗ ΚΑΙ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΣΜΟ

Η τόσο ορατή σήμερα επιθετικότητα του κρατικού-καπιταλιστικού συστήματος, που έχει δομηθεί στη βάση του παραλογισμού της κοινωνικής και ταξικής καταπίεσης και δεν έχει να υποσχεθεί τίποτα περισσότερο από προσφυγιά, πολέμους, λεηλασία της φύσης και των κοινωνιών, είναι αποτέλεσμα της βαθιάς αποσύνθεσής του σε κοινωνικό, πολιτικό και αξιακό επίπεδο. Αυτή η αποσάθρωση και η ολοσχερής χρεοκοπία του κόσμου του κράτους και του καπιταλισμού είναι που προκαλεί την όξυνση των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων και που φέρνει στο προσκήνιο την απειλή ενός γενικευμένου πολέμου.

Η αναβάθμιση του ρόλου των διακρατικών στρατιωτικών μηχανισμών είναι μέρος της προετοιμασίας της παγκόσμιας κυριαρχίας για τη γενίκευση του πολέμου. Οι στρατιωτικές βάσεις αυτών την μηχανισμών είναι τα σημεία από όπου εφορμούν μηχανές θανάτου για να εξοντώσουν χιλιάδες ανθρώπους στην «καπιταλιστική περιφέρεια», είναι μία διαρκής κατασταλτική απειλή στο εσωτερικό των δυτικών κοινωνιών απέναντι σε όσους αρνούνται να υποταχθούν στη ζοφερή προοπτική του σύγχρονου ολοκληρωτισμού. Στη νευραλγική περιοχή των Βαλκανίων και της νοτιοανατολικής Μεσογείου- και με δεδομένη την πρόσδεση του ελληνικού κράτους και της αστικής τάξης στο άρμα των συμφερόντων της κυρίαρχης διεθνούς πολιτικής και οικονομικής ελίτ-, αυτές οι στρατιωτικές βάσεις αποτελούν σημαντικό μέρος των ευρύτερων σχεδιασμών του ΝΑΤΟ για την επέκταση της κυριαρχίας και του ελέγχου του, για την εξάπλωση του «ζωτικού του χώρου».

Στην εποχή των διαρκών κλυδωνισμών των συστημικών πολιτικών σταθερών γεννιούνται και οι μεγάλες δυνατότητες της επαναστατικής χειραφέτησης. Από την επαναστατημένη Ροτζάβα και τη μαχόμενη Παλαιστίνη μέχρι την αντίσταση στο φασιστικό καθεστώς Ερντογάν και τη νέα μάχη που ετοιμάζονται να δώσουν οι εξεγερμένες Ζαπατιστικές κοινότητες στην Τσιάπας… Από τις κινητοποιήσεις διεθνιστικής και ταξικής αλληλεγγύης ενάντια στον πόλεμο, τον φασισμό, τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, τον εθνικισμό και τη μισαλλοδοξία… ο κόσμος της εξουσίας κινδυνεύει μόνο από τη φλόγα των διεθνών αγώνων για ισότητα και ελευθερία. Κι αυτή τη φλόγα θα κρατήσουμε ζωντανή με την οργάνωση του αγώνα για την υπόθεση της παγκόσμιας κοινωνικής επανάστασης, της μόνης ρεαλιστικής προοπτικής της ανθρωπότητας «για την ελευθερία του καθενός και την ισότητα όλων»

ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΙ ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΚΟ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟ

ΣΑΒΒΑΤΟ 6 ΑΠΡΙΛΗ ΔΙΑΔΗΛΩΝΟΥΜΕ

ΑΘΗΝΑ - 13.00 ΠΛΑΤΕΙΑ ΚΛΑΥΘΜΩΝΟΣ | ΠΑΤΡΑ - 12.00 ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ |ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ - 12.00 ΚΑΜΑΡΑ

ΣΑΒΒΑΤΟ 13 ΑΠΡΙΛΗ

ΠΑΤΡΑ - ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ ΣΤΗΝ ΑΕΡΟΠΟΡΙΚΗ ΒΑΣΗ ΑΡΑΞΟΥ

Προσυγκέντρωση στις 12.00 στην πλατεία Τριών Συμμάχων

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΗ - 12.00 ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΒΑΣΗ ΤΟΥ ΝΑΤΟ

Αναρχική Πολιτική Οργάνωση | Ομοσπονδία Συλλογικοτήτων

πηγή : http://apo.squathost.com/%CE%B1%CE%BD%CE%B1%C…

Με αφορμή την καμπάνια δράσεων ενάντια στο ΝΑΤΟ και την εξωτερική πολιτική του ελληνικού κράτους

NATO και ενδοιμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί στην περιοχή των Βαλκανίων και της Ανατολικής Μεσογείου. Ο ρόλος του ελληνικού κράτους και η στάση μας ως αναρχικοί.

Τα κυρίαρχα μπλοκ εξουσίας και οι παγκόσμιες ανακατατάξεις

Με το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου αναδείχθηκαν δύο υπερδυνάμεις, οι ΗΠΑ και η ΕΣΣΔ, οι οποίες, τα χρόνια που ακολούθησαν, επιδόθηκαν σε μια κούρσα στρατιωτικών εξοπλισμών, παγκόσμιας πολιτικής επιρροής και κρατικών συνασπισμών. Αρχικά δημιουργήθηκε ο Οργανισμός Βορειοατλαντικού Συμφώνου(NATO) το 1949, υπό την ηγεμονία των ΗΠΑ και με τη στήριξη παρηκμασμένων δυνάμεων όπως της Μεγάλης Βρετανίας, Γαλλίας, Ιταλίας, στον οποίο έχει προσχωρήσει μέχρι σήμερα σχεδόν το σύνολο των κρατών της "Δύσης". Το 1957, ιδρύεται η Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα(ΕΟΚ) σε μια προσπάθεια ολοκλήρωσης της ευρωπαϊκής οικονομικής πολιτικής, πάντα με τις ευλογίες των ΗΠΑ, οι οποίες πίεζαν, από το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, τα ευρωπαϊκά κράτη για οικονομική και στρατιωτική συνεργασία για την αντιμετώπιση της κομμουνιστικής απειλής(Σχέδιο Μάρσαλ). Για τη διαχείριση του Σχεδίου Μάρσαλ ιδρύθηκε ένας οργανισμός, ο οποίος το 1961 μετεξελίχθηκε στον Οργανισμό Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης(ΟΟΣΑ) με τη συμμετοχή και μη ευρωπαϊκών κρατών.

Στον αντίποδα, ως απάντηση, η ΕΣΣΔ, 1955, ιδρύει τη Συνθήκη της Φιλίας, Συνεργασίας και Αμοιβαίας Βοήθειας, γνωστότερη και ως Σύμφωνο της Βαρσοβίας, μέλη της οποίας ήταν σχεδόν το σύνολο των "κομμουνιστικών" κρατών του λεγόμενου Ανατολικού Μπλοκ.

Μετά τη κατάρρευση της ΕΣΣΔ , το 1991, ακολούθησε και η διάλυση του Συμφώνου της Βαρσοβίας. Πέντε χρόνια αργότερα το 1996, υπογράφεται συνθήκη μεταξύ Καζακστάν, Τατζικιστάν, Κιργιζίας, Κίνας και Ρωσίας, γνωστοί και ως Οι πέντε της Σαγκάης, για τη διευθέτηση των συνοριακών διαφορών και την από κοινού αντιμετώπιση διάφορων ζητημάτων. Το 2001 συγκεκριμενοποιήθηκαν οι σκοποί του εγχειρήματος αυτού μέσα από την ίδρυση του Οργανισμού Συνεργασίας της Σαγκάης (ΟΣΣ). Ανάμεσα στους στόχους του ΟΣΣ είναι η ανάπτυξη συνεργασίας σε πολιτικό επίπεδο, στην οικονομία, το εμπόριο, την ενέργεια καθώς και η αντιμετώπιση της τρομοκρατίας, των αποσχίσεων και του εξτρεμισμού. Ο Ρωσοκινέζικος άξονας, όπως μαρτυρά και η διακήρυξη του Οργανισμού, στοχεύει ξεκάθαρα στη δημιουργία μιας νέας διεθνούς πολιτικής και οικονομικής τάξης, δηλαδή, στην επιστροφή σε ένα Διπολικό Διεθνές Σύστημα - που όμως αυτή τη φορά δεν γίνεται με ιδεολογικό προκάλυμμα - ανάμεσα σε δύο καπιταλιστικούς-ιμπεριαλιστικούς πόλους, τον Ευρωαντλαντικό και τον Ρωσοκινέζικο/ Ευρασιατικό. Για να γίνει περισσότερο κατανοητό σε γεωγραφικό επίπεδο η επιρροή του ΟΣΣ και πως αντανακλάται σε γεωπολιτικές και γεωστρατηγικές εξελίξεις να αναφέρουμε πως τα κράτη-παρατηρητές των διαδικασιών του ΟΣΣ είναι το Αφγανιστάν, η Λευκορωσία, το Ιράν και η Μογγολία ενώ "ειδικές σχέσεις" υπάρχουν με την Αρμενία, το Αζερμπαϊτζάν, τη Καμπότζη, το Νεπάλ και τη Σρι Λάνκα ενώ λίγο πολύ όλα τα κράτη της περιοχής, είτε μεμονωμένα είτε μέσω άλλων οργανισμών (λ.χ. Ένωση Χωρών της Νοτιοανατολικής Ασίας, Κοινοπολιτεία Ανεξαρτήτων Κρατών) διατηρούν γέφυρες συνεργασίας με τον Οργανισμό. Το 2017 το Πακιστάν, το οποίο είναι πυρηνική δύναμη και σημαντικός παράγοντας σε περιφερειακό/ημιπεριφεριακό επίπεδο καθώς και σε θέματα τρομοκρατίας και η Ινδία, επίσης πυρηνική και κατά γενική ομολογία "η επόμενη υπερδύναμη", έγιναν πλήρη μέλη του ΟργανισμούΣυνεργασίας της Σαγκάης και αναμένεται, σύντομα, και η ένταξη του Ιράν. Ένα αξιοσημείωτο γεγονός είναι πως λίγο μετά την αναγγελία του Οργανισμού για την είσοδο νέων κρατών μελών, το 2010, δήλωσαν ενδιαφέρον να συμμετάσχουν ως παρατηρητές στις εργασίες του η Συρία και η Αίγυπτος. Ιδιαίτερη σημασία έχει, για λόγους που θα αναπτύξουμε παρακάτω, πως η Τουρκία είναι ένα από τα κράτη-παρατηρητές του Οργανισμού και σημειωτέον το μοναδικό που είναι κράτος-μέλος του NATO. Παρά τις όποιες κόντρες μεταξύ των μελών του ΟΣΣ (βλ. Κίνα-Ινδία, Ινδία-Πακιστάν), η οικονομική ανάπτυξη προδιαγράφεται λαμπρή για τον Ρωσοκινέζικο άξονα αν αναλογιστούμε του ρωσικούς αγωγούς και την επαναλειτουργία του κινέζικου "Δρόμου του Μεταξιού" σε καθαρά διακρατικό- οικονομικό επίπεδο.

Στο σημείο αυτό θα πρέπει να συνυπολογίσουμε και να κάνουμε μια αναφορά στις BRICS οι οποίες θα μπορούσαμε να πούμε πως λειτουργούν ανταγωνιστικά ως προς τον ΟΟΣΑ. Αρχικά οι BRICs(αρχικά των Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία, Κίνα) πραγματοποίησαν την πρώτη επίσημη σύνοδο κορυφής τον Ιούνιο του 2009 αν και είχε ξεκινήσει πολιτικός διάλογοςμεταξύ των τεσσάρων κρατών από το 2006. Στόχος τους όπως είχαν δηλώσαν είναι η δημιουργία μιας «δίκαιης, δημοκρατικής και πολυπολικής παγκόσμιας τάξης» και επί της ουσίας η αμφισβήτηση της μονοκρατορίας των ΗΠΑ. Στη σύνοδο που πραγματοποιήθηκε το 2010, έγινε πλήρες μέλος και η Νότια Αφρική κι ως εκ τούτου ο οργανισμός αυτός μετονομάσθηκε σε BRICS. Ο συγκεκριμένος οργανισμός προχώρησε στην ίδρυση δομών όπως είναι η Νέα Τράπεζα Ανάπτυξης και το Ταμείο Συναλλαγματικών Αποθεμάτωνσε χρηματοπιστωτικό επίπεδο, στον αντίποδα των αμερικανοκίνητων ΔΝΤ και της Παγκόσμιας Τράπεζας.

Ένας τρίτος οργανισμός του μπλοκ αυτού είναι και η Ευρασιατική Οικονομική Ένωση(ΕΟΕ). Η ΕΟΕ ιδρύθηκε το 2014 στα πρότυπα της ΕΕ και αποτελείται από τα, υπό ρωσικής επιρροής, κράτη της Λευκορωσίας, του Καζακστάν, της Αρμενίας και τουΚιργιστάν και φυσικά την ίδια τη Ρωσία. Στη Ουκρανία το λεγόμενο "Μαιντάν" ξέσπασε το 2013 όταν ο τότε πρόεδρος, Βίκτορ Γιανουκόβιτς, απέρριψε τη συμφωνία ένταξης της χώρας στην ΕΕ, υπέρ των διαδικασιών ένταξής της, στην Ευρασιατική Τελωνειακή Ένωση, της οποία μετεξέλιξη είναι η ΕΟΕ. Σύμφωνα με δημοσιεύματα, του ξένου Τύπου,αναμένεται στα τέλη Απριλίου η υπογραφή της συμφωνίας για εγκαθίδρυση ζώνης ελεύθερων συναλλαγών ανάμεσα στην ΕΟΕ και την Σερβία, η οποία αν και υποψήφια για ένταξη στην ΕΕ και κόντρα στις σχετικές οδηγίες που εκδίδει(η Ευρωπαϊκή Ένωση), αυξάνει τις εξαγωγές της και τις επαφές της με τη Ρωσία. Μέχρι στιγμής, σύμφωνα με δημοσιεύματα, η συμφωνία προβλέπει επενδύσεις σε υποδομές, ενέργεια, αγροτικές συμφωνίες, αμυντικά συστήματα, εκπαίδευση και τουρισμό, συμβόλαια για την κατασκευή ενός νέου σιδηροδρόμου, την ένωση της Σερβίας με τον TurkStream, την παράδοση ρωσικών αρμάτων μάχης Τ-72 καθώς και αντιαεροπορικών συστημάτων, σε μια προσπάθεια της Ρωσίας για αύξηση της επιρροής της στα Βαλκάνια.

Οι τρεις παραπάνω οργανισμοί που αναφέραμε(ο Οργανισμός Συνεργασίας της Σαγκάης, οι BRICS και η Ευρασιατική Οικονομική Ένωση) πραγματοποίησαν κοινή σύνοδο τον Ιούλιο του 2015.

Τα όσα, συνοπτικά, παραθέτουμε παραπάνω, δεν είναι είναι τίποτα περισσότερο από γεγονότα. Μελετώντας τα, μπορούμε να αντιληφθούμε τις παγκόσμιες ανακατατάξεις γενικότερα, αλλά και ειδικότερα, πως το πεδίο σύγκρουσης των δύο κυρίαρχων μπλοκ εξουσίας, είτε σε γεωπολιτικό, είτε σε γεωστρατηγικό, είτε σε καθαρά οικονομικό επίπεδο,έχει μεταφερθεί και στα «σύνορα» τους. Για του λόγου το αληθές έχουμε τα παραδείγματα του πολέμου στην Ουκρανία ανάμεσα σε ρωσόφιλους και δυτικόφιλους, την προσπάθεια από την μεριά των ΗΠΑ να εκμεταλλευτούν την Αραβική Άνοιξη, άλλες φορές με επιτυχία, όπως στην Αίγυπτο, άλλες πάλι χωρίς επιτυχία, όπως στη Συρία. Δεδομένης της ασταθούς στάσης της Τουρκίας και του ρόλου που καλείται το ελληνικό κράτος να αναλάβει από εδώ και πέρα γίνεται αντιληπτό πως θα βρεθούμε σε βάθος χρόνου στην "καρδιά των εξελίξεων".

Η ένταξη της Ελλάδας στο NATO, και η εν εξελίξει αναβάθμιση του ρόλου της

Η Ελλάδα έγινε μέλος του NATO το 1952 επί πρωθυπουργίας Νικολάου Πλαστήρα, ο οποίος σημειωτέον, ανέλαβε τα καθήκοντά του μετά τα Δεκεμβριανά του 1944, όπου κατά την επικύρωση της συμφωνίας στην ελληνική Βουλή δήλωσε πως: «Δεν μπορεί κανείς να μην παραδεχθεί ότι όταν η Ελλάς συμμετέχει εις το Ατλαντικόν Σύμφωνον μετά των μεγάλων δυνάμεων, αι οποίαι κατοικούνται από ελευθέρους δημοκρατικούς λαούς, αισθάνεται αυτή ασφαλεστέραν… Αι άλλαι θεωρίαι περί ειρηνεύσεων και ουδετερότητος… δεν έχουν καμμίαν σχέσιν με το γεγονός αυτό».

Η πρόσδεση στις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις της Δύσης και ειδικά στο άρμα των ΗΠΑ, δεν ήρθε προφανώς από το πουθενά. Όπως αναφέραμε πιο πάνω, ο δρόμος στρώθηκε με το "Σχέδιο Μάρσαλ" και την "προσφορά" οικονομικής και στρατιωτικής βοήθειας, με όρους που επέβαλαν οι ίδιες οι ΗΠΑ, για την αντιμετώπιση της κομμουνιστικής απειλής. Από τα πρώτα κράτη που δέχτηκαν αυτή τη "βοήθεια" ήταν και η Ελλάδα λόγω του Εμφυλίου Πολέμου(Δόγμα Τρούμαν).

Αργότερα το Ελληνικό κράτος αποχωρεί από το στρατιωτικό σκέλος του Βορειοατλαντικού Συμφώνου, το 1974, μετά την τουρκική εισβολή στην Κύπρο, επανέρχεται όμως έξι χρόνια αργότερα, το 1980, περίπου δύο μήνες πριν την ένταξή του στην ΕΟΚ.

Αυτά ως ένα μικρό/συνοπτικό ιστορικό για την ένταξη της Ελλάδας στο NATO ώστε να γίνει αντιληπτή και η καραμέλα περί "παραδοσιακού συμμάχου των ΗΠΑ" και υπό ποιες συνθήκες χτίστηκε η "συμμαχία" αυτή . Ερχόμενοι στο σήμερα και ύστερα από 67 χρόνια πρόσδεσης στο Βορειοατλαντικό Σύμφωνο, η Ελλάδα είναι πιο χρήσιμη από ποτέ.

H Εθνική Αμυντική Στρατηγική(National Defense Strategy) είναι η έκθεση του υπουργείου Αμύνης των ΗΠΑ, για τις διεθνείς εξελίξεις και προσφέρει στρατιωτικές επιλογές στην αμερικανική διπλωματία ώστε να διαπραγματεύεται από θέση ισχύος. Οι εκθέσεις αυτές, συμπερασματικά, υιοθετούνται ως δόγμα για την (μακροπρόθεσμη)εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ. Η τελευταία Εθνική Αμυντική Στρατηγική του 2018 (η προηγούμενη ήταν του 2008) αναφέρει μεταξύ άλλων πως "Είναι ολοένα και πιο σαφές ότι η Κίνα και η Ρωσία θέλουν να διαμορφώσουν έναν κόσμο σύμφωνα με το αυταρχικό τους πρότυπο - κερδίζοντας την εξουσία σε σχέση με τις οικονομικές, διπλωματικές και αποφάσεις ασφαλείας των άλλων εθνών". Επίσης "Ακόμα μία αλλαγή στο στρατηγικό περιβάλλον είναι μια ανθεκτική αλλά αποδυναμωμένη διεθνής τάξη μετά το Β Παγκόσμιο Πόλεμο." […] "Η Κίνα και η Ρωσία υπονομεύουν τώρα τη διεθνή τάξη μέσα από το σύστημα εκμεταλλευόμενοι τα οφέλη του, ενώ παράλληλα υπονομεύουν τις αρχές(του συστήματος)", ενώ καταλήγει στο ό,τι "μακροπρόθεσμοι στρατηγικοί ανταγωνισμοί με την Κίνα και τη Ρωσία είναι οι κύριες προτεραιότητες για το Υπουργείο και απαιτούν τόσο αυξημένες όσο και συνεχείς επενδύσεις, λόγω του μεγέθους των απειλών που δημιουργούν για την αμερικανική ασφάλεια και ευημερία σήμερα, καθώς και των δυνατοτήτων αύξησης των απειλών αυτών στο μέλλον". Αφού λοιπόν συνεχίζει για την επιβεβλημένη αύξηση των στρατιωτικών δαπανών και την αναβάθμιση του στρατιωτικού υλικού, καταλήγει σε προτάσεις για τα κράτη συμμάχους/εταίρους.

Όσον αφορά το ελληνικό κράτος λοιπόν, υπάρχει μια εν εξελίξει νατοϊκή αναβάθμιση του ρόλου του σε Βαλκάνια και Ανατολική Μεσόγειο, αλλά και της στρατηγικής τουσημασίας που αποκτά όσον αφορά των ενεργειακών σχεδιασμών.

Οι γενικότεροι σχεδιασμοί, θεωρούμε πως συμπυκνώνονται στη συνάντηση κορυφής μεταξύ Ελλάδας - Κύπρου - Ισραήλ, στις 20 Μαρτίου και τα όσα απορρέουν από αυτή. Η συνάντηση πραγματοποιήθηκε (υπό την) παρουσία του υπουργού εξωτερικών των ΗΠΑ γεγονός που δείχνει την άμεση εμπλοκή τους(ExxonMobil) και τη διασφάλιση των συμφερόντων τους όσον αφορά τα μεγάλα κοιτάσματα των υδρογονανθράκων της ευρύτερης περιοχής. Η κοινή δήλωση των εκπροσώπων των τεσσάρων κρατών αναφέρει πως "οι ΗΠΑ στηρίζουν τον τριμερή μηχανισμό που δημιούργησε το Ισραήλ, η Ελλάδα και η Κύπρος, σημειώνοντας τη σημασία της αυξανόμενης συνεργασίας " και συνεχίζει "Οι ηγέτες συμφώνησαν να αυξήσουν την περιφερειακή συνεργασία, να στηρίξουν την ενεργειακή ανεξαρτησία και ασφάλεια, και να αμυνθούν ενάντια σε εξωτερικές κακές επιρροές στην Ανατολική Μεσόγειο και την ευρύτερη Μέση Ανατολή. ".

Η στρατιωτική συνεργασία της τοπικής αυτής συμμαχίας έχει ήδη ξεκινήσει, με κοινά στρατιωτικά γυμνάσια και πολεμικές ασκήσεις με το έτερο μαντρόσκυλο της περιοχής, το Ισραήλ. Μάλιστα συμφωνήθηκε και η εγκατάσταση ισραηλινού ραντάρ, με την ονομασία Over The Ηοrizon, στην ανατολική Κρήτη και στο οποίο, αρχικά, θα απασχολείται ισραηλινό προσωπικό. Αποστολή του θα είναι η επιτήρηση του θαλάσσιου και εναέριου χώρου της Ανατολικής Μεσογείου, βαθιά μέσα στην κυπριακή ΑΟΖ, ενώ τουρκικές εφημερίδες αναφέρουν πως θα έχει δυνατότητα ελέγχου μέχρι τα Δαρδανέλια.

Η συμμαχία αυτή έχει ως σημείο αναφοράς την κατασκευή του υποθαλάσσιου αγωγού EastMed με τον οποίο οι ΗΠΑ στοχεύουν, έως το 2025, να σπάσουν το μονοπώλιο της Ρωσίας στην προμήθεια φυσικού αερίου προς την Ευρώπη. Η επιλογή αυτή από μεριάς των ΗΠΑ δεν είναι απλώς ένα έργο οικονομικού ενδιαφέροντος αλλά αποτελεί μια στρατηγική επιλογή, στα πλαίσια των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, ένα μόνο κομμάτι του οικονομικού πολέμου, με κομβικό σημείο την απαγκίστρωση της ενεργειακήςεξάρτηση της Ευρώπης. Εν κατακλείδι, προωθείται μια πολυεπίπεδη οικονομική συνεργασία τόσο σε γεωστρατηγικό επίπεδο(προσδιορισμός ΑΟΖ), όσο και ενεργειακά(αγωγός EastMed) και σε κατασκευαστικά έργα(πρόταση για συμμετοχή ΣΤΑΣΥ στην κοινοπραξία για την κατασκευή γραμμής μετρό που περνά από κατεχόμενα παλαιστινιακά εδάφη).

Η αναβάθμιση του ρόλου του ελληνικού κράτους, είναι σε άμεση συνάρτηση με τους τριγμούς και τους κρατικούς ανταγωνισμούς που έχουν οξυνθεί στα ανατολικά σύνορα της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας. Σε αυτή την κατάσταση συμβάλουν, όπως αναφέραμε προηγουμένως, οι επαφές Τουρκίας - Ρωσίας, η συμμετοχή της Τουρκίας στις διαδικασίες του ΟΣΣ, ως κράτος-παρατηρητής και η ένθερμη υποστήριξη από μεριάς της Κίνας για την πλήρη ένταξη της Τουρκίας στον Οργανισμό και φυσικά η προσπάθειά της να ασκήσει αυτόνομη πολιτική όσον αφορά τον πόλεμο στη Συρία. Επιπλέον η ενδεχόμενη απειλή σύνδεσης Συρίας και Αιγύπτου αντιμετωπίστηκε, εν μέρει, με την επιβολή στρατιωτικής Χούντας(φιλοαμερικάνικης) στην Αίγυπτο το 2013 και την προσπάθεια εγκαθίδρυσης φιλοδυτικού καθεστώτος στη Συρία το 2011, εκμεταλλευόμενοι τις εξεγέρσεις της Αραβικής Άνοιξης.

Όσον αφορά την περιοχή των Βαλκανίων, η Ελλάδα συμμετέχει σε περιπολίες του εναέριου χώρου της Αλβανίας(2009), της Βουλγαρίας(2014), του Μαυροβουνίου(2018) και αναμένεται να γίνει το ίδιο και με την (πλέον) Βόρεια Μακεδονία. Εύκολα αντιλαμβάνεται κανείς πως το ελληνικό κράτος αποτελεί το μακρύ χέρι του ΝΑΤΟ στην περιοχή και ότι πρωτοστατεί στην νατοϊκή ολοκλήρωση των Βαλκανίων, αναλαμβάνοντας και ρόλο τοποτηρητή. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε πως είναι στη δεύτερη θέση στο ΝΑΤΟ όσον αφορά τις αμυντικές δαπάνες, με πρώτη τις ΗΠΑ.

Μέσα σε αυτά τα πλαίσια γίνεται και η δημιουργία νέων αλλά και η αναβάθμιση/επέκταση των ήδη υπαρχουσών βάσεων, κάτι που γίνεται επιτακτικό με την πρόθεση των ΗΠΑ να εγκαταλείψουν τη μεγάλη βάση που διατηρούσαν στο Ιντζιρλίκ της Τουρκίας. Πιο συγκεκριμένα υπάρχουν πληροφορίες για επέκταση της Σούδας, την αναβάθμιση της Ανδραβίδας και του Άραξου, τη δημιουργία βάσεων στρατιωτικών και κατασκοπευτικών drones στη Λάρισα, τη δημιουργία βάσης ελικοπτέρων στην Αλεξανδρούπολη(που θα είναι και το τερματικό υγροποιημένου αερίου), ενώ στην ατζέντα υπάρχει η Σύρος και η Κάλυμνος και συζητιέται για την Κάρπαθο.

Με αυτά τα δεδομένα, και αν συνυπολογίσουμε και την μετατροπή της χώρας σε ενεργειακό κόμβο(αγωγοί TAP, EastMed), δεν μας προκαλούν καμία έκπληξη οι πρόσφατες δηλώσεις, του Τζέφρι Πάιατ, πρέσβη των ΗΠΑ στην Αθήνα, στο Ελληνικό Ίδρυμα Ευρωπαϊκής και Εξωτερικής Πολιτικής, πως "Η Ελλάδα είναι κρίσιμος σύμμαχος στον ανταγωνισμό ΗΠΑ με Ρωσία και Κίνα" […] "Είμαστε στην ευχάριστη θέση, να δούμε ότι η Ελλάδα θα αναδειχθεί για άλλη μια φορά ως ηγέτης - ένας πυλώνας περιφερειακής σταθερότητας στην Ανατολική Μεσόγειο."

Για να έχουμε όμως μια πιο ολοκληρωμένη εικόνα, θα πρέπει να δούμε και να συνδέσουμε τα γεγονότα από το πολιτικο-στρατιωτικό πεδίο με τα δεδομένα που έχουμε από το πολιτικο-οικονομικό πεδίο. Χωρίς να επεκταθούμε, θα σημειώσουμε πως σύμφωνα με δήλωση του Τζέρι Ράις, εκπροσώπου του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου(ΔΝΤ), η εποπτεία της Ελλάδας θα συνεχιστεί, με τη σύμφωνη γνώμη των ελληνικών κυβερνήσεων. Η οικονομική κρίση είχε σαν αποτέλεσμα να απολεσθεί κάθε έννοια κυριαρχίας όσον αφορά τη δημόσια περιουσία, η οποία παραδόθηκε στους δανειστές και την εκχώρηση της εκτελεστικής εξουσίας σε ΕΕ, ΕΚΤ και ΔΝΤ μιας και οποιαδήποτε πολιτική απόφαση (που επηρεάζει τα οικονομικά της χώρας) πρέπει να έχει την έγκριση των υπερεθνικών, οικονομικών και πολιτικών ελίτ.

Συμπερασματικά, η Ελλάδα έχει προσδεθεί οικονομικά και στρατιωτικά, στον δυτικό ιμπεριαλισμό και έχει μετατραπεί σε ένα προτεκτοράτο, σε ένα προκεχωρημένο φυλάκιο του, με άμεσο σκοπό την οχύρωση των ανατολικών συνόρων και την επίβλεψη της ευρύτερης περιοχής των Βαλκανίων και της Ανατολικής Μεσογείου.

Διεθνιστικός - ταξικός αγώνας, άμεσοι και μακροπρόθεσμοι στόχοι των αναρχικών

Το ότι η Ελλάδα μετατράπηκε σε ένα προτεκτοράτο, μια αποικία χρέους, δεν αθωώνει σε καμιά περίπτωση την εγχώρια αστική τάξη και τους πολιτικούς διαχειριστές του καθεστώτος. Τουναντίον, στο παρόν παγκόσμιο καπιταλιστικό σύστημα, με τις σχέσεις αλληλεξάρτησης που το διέπουν, τα αναπτυγμένα και αναπτυσσόμενα καπιταλιστικά κράτη ασκούν, στο μέτρο των δυνατοτήτων τους πολιτικές με άμεσα, προς αυτά, οφέλη. Αυτό πρακτικά σημαίνει σύνδεση(αν όχι ταύτιση) των συμφερόντων της εγχώριας οικονομικής και πολιτικής ελίτ, με τα συμφέροντα των διεθνών και υπερεθνικών ελίτ. Εξ ου και η ευθυγράμμιση όλων των ελληνικών κυβερνήσεων στις επιταγές των δανειστών και την συμμετοχή τους στους στρατηγικούς σχεδιασμούς των ΗΠΑ.

Ο πόλεμος όμως έχει ξεκινήσει και στο εσωτερικό της χώρας. Με την επιβολή των Μνημονίων και την επιτήρηση από τους υπερεθνικούς θεσμούς, οι πολιτικές κοινωνικής γενοκτονίας που επεβλήθησαν για να διασωθεί το σύστημα, ήταν η έναρξη ενός κοινωνικού και ταξικού πολέμου. Η έναρξη της οικονομικής κρίσης μας βρήκε απροετοίμαστους και εν τέλει η αναρρίχηση του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία, διέσπασε και αποδιοργάνωσε τον αναρχικό χώρο όσο και τις υπόλοιπες πολιτικές δυνάμεις που μπορεί να ήλπιζαν σε κάποιου είδους αντίσταση.

Ερχόμενοι στο σήμερα και με τις εξελίξεις να τρέχουν, φαίνεται, για ακόμα μία φορά, η αναγκαιότητα της οργάνωσης και η επιτακτικότητα για τη σύσταση ενός επαναστατικού ρεύματος με ξεκάθαρα αντικαπιταλιστικό και αντικρατικό χαρακτήρα. Ένα επαναστατικό αναρχικό ρεύμα το οποίο θα παράξει θέσεις, θα αποκρυσταλλώσει τις στρατηγικές και τους στόχους μας, με ταξικό πρόσημο, θα παρεμβαίνει στην κεντρική πολιτική σκηνή και θα έχει να παρουσιάσει μια εναλλακτική πρόταση διαχείρισης των πολιτικών, κοινωνικών και οικονομικών υποθέσεων, συνδέοντας την επαναστατική θεωρία του χθες με τις σημερινές συνθήκες. Σκοπός των αναρχικών είναι η οργάνωση για την επαναστατική προοπτική με όρους προεικόνισης της αντιιεραρχικής κοινωνίας που θέλουμε πάνω στις αρχές της ισότητας, της ελευθερίας της αλληλεγγύης.

Η επαναστατική προοπτική και η Κοινωνική Επανάσταση να γίνουν οι στόχοι της Αναρχίας. Κι αν μας φαντάζει κάτι μακρινό, η Επανάσταση στη Ροζάβα έρχεται να διαψεύσει όλους τους απολογητές του Τέλους της Ιστορίας.

Όπως αναφέραμε και προηγουμένως, η Συρία βρέθηκε στο μάτι του κυκλώνα εξαιτίας των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών. Εκεί ακριβώς το κουρδικό επαναστατικό κίνημα πήρε τα όπλα, απορρίπτοντας τις κρατικίστικες λογικές και εφάρμοσε τον Δημοκρατικό Συνομοσπονδισμό που επεκτάθηκε και σε περιοχές στις οποίες δεν κατοικούνε Κούρδοι. Αυτό το επαναστατικό εγχείρημα, στη βόρεια και ανατολική Συρία, απορρίπτει τη σύσταση του έθνους-κράτους και το ίδιο το κράτος ως ρυθμιστή των κοινωνικών υποθέσεων. Αντίθετα εφαρμόζει τον φεντεραλισμό για την ειρηνική συμβίωση όλων των εθνοτήτων της περιοχής και έχει μεταφέρει την εξουσία στη βάση, δίνοντας έτσι τη διαχείριση των κοινωνικών και οικονομικών υποθέσεων στις κομμούνες και τις λαϊκέςσυνελεύσεις. Πέρα από αυτό, αποτελεί πρότυπο για την έμπρακτη γυναικεία απελευθέρωση και για την οικολογική διαχείριση της παραγωγής.

Δεν έχουμε σκοπό να εξιδανικεύσουμε, ούτε να παρουσιάσουμε ότι όλα είναι τέλεια στο επαναστατικό εγχείρημα στη Βόρεια Συρία. Από την άλλη δεν είμαστε ιδεαλιστές ώστε να αναζητάμε πρότυπα ¨καθαρών¨ επαναστάσεων. Η αλήθεια είναι, παρά τις επιμέρους διαφωνίες που μπορεί να υπάρχουν, πως η Επανάσταση στη Ροζάβα-Βόρεια Συρία είναι η Επανάσταση της εποχής μας και αυτήν θα πρέπει να έχουμε ως σύγχρονοσημείο αναφοράς.

Βάσει των παραπάνω, μόνο ένα ένοπλο επαναστατικό κίνημα, προερχόμενο από την εργατική τάξη και τα φτωχά λαϊκά στρώματα, είναι ικανό να μας οδηγήσει στην αποδέσμευση από τις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες: της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του NATO, να επιβάλει στάση πληρωμών προς ΕΚΤ και ΔΝΤ και την κατά μέτωπο σύγκρουση με την εγχώρια αστική τάξη και τους συμμάχους της, έτσι ώστε να ανοίξει ο δρόμος για την κατάκτηση της κοινωνικής απελευθέρωσης.

Η Κοινωνική Επανάσταση είναι μονόδρομος για τη διασφάλιση της ειρήνης και της αρμονικής συνύπαρξης των λαών, την ανατροπή του καπιταλισμού και του κράτους και της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας. Είναι η μοναδική λύση για μια κοινωνία οικονομικής ισότητας, πολιτικής ελευθερίας, συλλογικής διαχείρισης των μέσων παραγωγής. Για την οικοδόμηση της ακρατικής και αταξικής κοινωνίας και την εγκαθίδρυση του ελευθεριακού κομμουνισμού.

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΥΣ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΟΥΣ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΥΣ

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΥΣ ΔΙΑΚΡΑΤΙΚΟΥΣ ΚΑΙ ΕΝΔΟΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΟΎΣ ΠΟΛΕΜΟΥΣ

ΠΟΥ ΓΕΝΝΟΥΝ ΦΤΩΧΕΙΑ, ΕΞΑΘΛΙΩΣΗ ΚΑΙ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ

ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΙΚΟΔΟΜΗΣΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ

ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΟΣ - ΤΑΞΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ

Στηρίζουμε και συμμετέχουμε στις δράσεις που καλέστηκαν από τον Συντονισμό συλλογικοτήτων, ομάδων, συντρόφων-συντροφισσών στην Αθήνα.

Σάββατο, 30 Μαρτίου στις 13.00 : Συγκέντρωση στο υπουργείο Εξωτερικών (Βασ. Σοφίας 1)

Σάββατο 6 Απριλίου στις 13.00 :Συγκέντρωση στην πλατεία Κλαυθμώνος και Διαδήλωση στην πρεσβεία των ΗΠΑ.

Σάββατο 13 Απρίλη : στήριξη - συμμετοχή στις κινητοποιήσεις ενάντια στις πολεμικές βάσεις και τις στρατιωτικές υποδομές του ΝΑΤΟ.

Πυρήνας Αναρχικών Κομμουνιστών

agitexproplibcexom@riseuexp.net

πηγή : https://athens.indymedia.org/post/1596718/

Διαδήλωση ενάντια στο ΝΑΤΟ, το μιλιταρισμό, τον εθνικισμό, τον πόλεμο

Απέναντι στις σειρήνες του πολέμου να κρούσουμε τον κώδωνα του προλεταριακού διεθνισμού

Η όξυνση της καπιταλιστικής κρίσης υπερσυσσώρευσης, έχει γεννήσει, πέραν των άλλων, αρκετές εμπόλεμες ζώνες, οι οποίες είναι διασκορπισμένες σε διάφορα μήκη και πλάτη της υφηλίου (βλ. Ουκρανία, Μέση Ανατολή, Κεντρική και Βόρεια Αφρική) περιστοιχίζοντας τα καπιταλιστικά κέντρα. Η καπιταλιστική βαρβαρότητα δεν αφήνει στον ήλιο μοίρα για τους φτωχούς και τους κατατρεγμένους. Η κυριαρχία διαμορφώνει πλέον τους όρους με τους οποίους γίνεται η στυγνή διαλογή του ποιος θα επιβιώσει και ποιος όχι. Η μετάβαση από τη σοσιαλδημοκρατική διαχείριση της κοινωνικής ραστώνης, μέσω της συνδρομής του δανεικού χρήματος και της αξιοποίησης της χρηματοπιστωτικής σφαίρας, στον άγριο νεοφιλελευθερισμό και τη δημοσιονομική εποπτεία συνάδει με την επιθετική ανασυγκρότηση του κεφαλαίου σε παγκόσμιο επίπεδο κατά την απαίτηση των αναγκών που επιτάσσει η κλονιζόμενη πλέον οικονομία της αγοράς. Αντίστοιχα, ο κρατικός μηχανισμός προχωρά σε μέτρα έκτακτης ανάγκης και καταστολής του εσωτερικού εχθρού, τη στιγμή που οι δυτικές μητροπόλεις στρατιωτικοποιούνται χρησιμοποιώντας ως πρόσχημα τις μεταναστευτικές ροές και την καμπάνια ενάντια στην τρομοκρατία.

Οι ασυμφιλίωτες εσωτερικές αντιφάσεις του καπιταλισμού, που συντέλεσαν για άλλη μια φορά στην έκρηξη μιας δομικής κρίσης, ανασύρουν στο προσκήνιο ένα από τα ισχυρά χαρτιά που καλείται να ρίξει σε τέτοιες περιπτώσεις η άρχουσα τάξη. Αυτό το χαρτί είναι ο πόλεμος, καθώς αποτελεί μια διέξοδο για το κεφάλαιο από την καπιταλιστική κρίση, αλλά και μια χρυσή ευκαιρία για τον πλουτισμό των οπλοβιομηχανιών. Το τίμημα, βέβαια, πρόκειται να το πληρώσουν με το αζημίωτο, τόσο από την τσέπη τους όσο και με το αίμα τους, οι όπου γης καταπιεσμένοι και εκμεταλλευόμενοι. Ο πόλεμος είναι μια συμφέρουσα λύση για το κεφάλαιο όταν βρίσκεται μπροστά σε αδιέξοδα. Μπορεί να ανοίξει νέες αγορές, νέες επιχειρηματικές ευκαιρίες μέσα από την ακόρεστη εκμετάλλευση των πρώτων υλών και των εργατικών χεριών των περιοχών που βρίσκονται στο μάτι του κυκλώνα. Επίσης, μετά από την περίοδο της γενικευμένης καταστροφής, η οποία πρόκειται να καταστρέψει τόσο τμήματα του σταθερού (μέσα παραγωγής) όσο και του μεταβλητού (εργάτες/εργάτριες) κεφαλαίου, έπεται πάντα μια περίοδος αναπτυξιακής ανασυγκρότησης του κεφαλαίου, έστω και αν αυτή υλοποιείται πάνω σε συντρίμμια και πτώματα. Όπως προαναφέρθηκε, βέβαια, ο πόλεμος είναι μια εν εξελίξει πραγματικότητα αυτή τη στιγμή. Όμως, διεξάγεται δια αντιπροσώπων και ακόμα τουλάχιστον δεν έχει χτυπήσει την πόρτα της «Δύσης».

Η Ελλάδα βρίσκεται δεύτερη στην κατάταξη των ΝΑΤΟϊκών χωρών με τις μεγαλύτερες στρατιωτικές δαπάνες αναλογικά με το ΑΕΠ τους. Ετησίως υπολογίζεται πως οι στρατιωτικές δαπάνες της Ελλάδας φτάνουν το 2,4% του ΑΕΠ της (ξεπερνώντας το όριο του 2% που έχει θέσει η Συμμαχία σε σύνοδό της το 2006), ποσοστό που μεταφράζεται σε 4,5 δις δολάρια. Τα έξοδα για τις εξοπλιστικές δαπάνες βρίσκονται στην κορυφή των προτεραιοτήτων του κρατικού προϋπολογισμού, τη στιγμή που η κοινωνική πλειοψηφία εξοντώνεται από τις πολιτικές λιτότητας που υπαγορεύουν τα μνημόνια. Μάλιστα, οι μνημονιακές δεσμεύσεις ορίζουν πως η διεθνής οικονομική επιτροπεία της χώρας θα κρατήσει τουλάχιστον μέχρι το 2060.

Ως μέλος του ΝΑΤΟ και ως οργανικό κομμάτι του άρματος του ευρωατλαντικού ιμπεριαλισμού, στο ελληνικό κράτος έχει υποδειχθεί ο ρόλος του τοποτηρητή (δεύτερου τη τάξει μετά το Ισραήλ) των αντίστοιχων συμφερόντων στην Ανατολική Μεσόγειο και στα Βαλκάνια. Αυτό όμως σημαίνει πως, έστω και επικουρικά, το ελληνικό κράτος θα έχει την εμπλοκή του, στο βαθμό που του αναλογεί, στους γεωπολιτικούς ανταγωνισμούς και τις πολεμικές συρράξεις που συμμετέχουν οι πάτρωνές του. Είναι βέβαιο, πάντως, πως η εγχώρια αστική τάξη θα επιδιώξει να λάβει όσο το δυνατόν μεγαλύτερο κομμάτι γίνεται από την πίτα που μοιράζεται στη γειτονιά της. Αυτή τη στιγμή, η ντόπια πλουτοκρατία επιζητεί την ανάδειξη της Ελλάδας σε ενεργειακό κόμβο της Ανατολικής Μεσογείου και δίαυλο για τη μεταφορά φυσικού αερίου και ηλεκτρικής ενέργειας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Έτσι μεταφράζεται η συμμαχία Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ-Αιγύπτου, καθώς πέραν των στρατιωτικών συμμαχιών και των ασκήσεων που ορίζει η διακρατική αυτή συμφωνία, αλλά και οι υποδείξεις της Η.Π.Α. και του ΝΑΤΟ που βρίσκονται στην πραγματικότητα πίσω από αυτή, προβλέπεται παράλληλα η κατασκευή του αγωγού φυσικού αερίου East Med καθώς και της διασύνδεσης Euro-Asia Interconnector για τη μεταφορά ηλεκτρικής ενέργειας στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Οι ΝΑΤΟϊκοί σχεδιασμοί επιδιώκουν να «φυτέψουν» στρατιωτικές βάσεις στην ελλαδική επικράτεια, προετοιμάζοντας την αναβάθμιση των συγκρούσεων στη Μέση Ανατολή και την Ανατολική Μεσόγειο. Παράλληλα η στρατιωτικοποίηση των ΝΑΤΟϊκών χωρών αποτελεί και μία κίνηση επίδειξης ισχύος, ώστε να τρίξουν τα δόντια στον ρωσικό παράγοντα, ο οποίος αποτελεί τον βασικότερο αντίπαλο των Η.Π.Α. από τον άξονα των BRICS (Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία, Κίνα, Νότια Αφρική).Σε αυτά τα πλαίσια έρχεται να προστεθεί η Συμφωνία των Πρεσπών με την οποία η γείτονα χώρα έγινε μέλος του ΝΑΤΟ,κι έτσι εντάχθηκε στη σφαίρα επιρροής του αμερικανικού ιμπεριαλισμού προκειμένου ο τελευταίος να αποκτήσει πλεονέκτημα στην ευρύτερη περιοχή των Βαλκανίων κόντρα στον ρωσικό ιμπεριαλισμό. Η αστάθεια των σχέσεων Η.Π.Α.-Τουρκίας (μάλιστα πριν περίπου 1 χρόνο η Τουρκία ανακοίνωσε πως η βάση του Ιντσιρλίκ θα παύσει να εξυπηρετεί το ΝΑΤΟ) αναβαθμίζει τη γεωστρατηγική σημασία της Ελλάδας για το ΝΑΤΟ, διότι το ΝΑΤΟ καλείται πλέον να βρει νέα σημεία για τις στρατιωτικές του δραστηριότητες. Η αεροπορική βάση της Ανδραβίδας (στην οποία πραγματοποιήθηκε τον Μάρτιο του 2018 η πολεμική άσκηση Ηνίοχος) και η αντίστοιχη του Άραξου (υπάρχει πιθανότητα επανεγκατάστασης πυρηνικών) πρόκειται να αναβαθμιστούν. Στη Λάρισα δημιουργείται βάση με drones, ενώ στην Αλεξανδρούπολη προβλέπεται η κατασκευή βάσης ελικοπτέρων. Για τη Σύρο, ο ΝΑΤΟϊκός σχεδιασμός ορίζει τη μετατροπή του λιμανιού της Ερμούπολης σε στρατηγικό σημείο, όπου θα επισκευάζονται και θα ανεφοδιάζονται τα πλοία του αμερικανικού πολεμικού ναυτικού. Σε παλαιότερη επίσκεψή του στην Ελλάδα, ο Αμερικανός πρέσβης Τζέφρι Πάιατ δήλωσε ότι τα ναυπηγεία στο Νεώριο Σύρου πρέπει να αγοραστούν από επιχείρηση που να ανήκει σε κράτος-μέλος του ΝΑΤΟ, γι' αυτό άλλωστε υπάρχει και το σχετικό ενδιαφέρον από τις Η.Π.Α.. Ταυτόχρονα, γίνονται συζητήσεις για την ανακατασκευή του λιμανιού της Ερμούπολης, ώστε να είναι δυνατή η πρόσδεση μεγάλων πλοίων των ενόπλων δυνάμεων των Η.Π.Α., καθώς και για το λιμάνι της Θεσσαλονίκης. Μάλιστα, ο Αμερικανός πρέσβης σε πρόσφατη επίσκεψή του στο λιμάνι της πόλης, έλεγξε τη δυνατότητα των εγκαταστάσεων του λιμανιού για εξυπηρέτηση των αμερικανικών στρατευμάτων. Τέλος, το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας απηύθυνε πρόταση στην αμερικανική πρεσβεία για την προώθηση του έργου κατασκευής ενός μεγάλου ελικοδρομίου σε μια επίπεδη νησίδα πλησίον της Καλύμνου, που θα εξυπηρετεί τη στάθμευση και τον ανεφοδιασμό αμερικανικών ελικοπτέρων. Είναι πλέον σαφές με τον πιο έκδηλο τρόπο πως το ελληνικό κράτος παρέχει απλόχερα εκδούλευση στις υποδείξεις που υπαγορεύουν οι πολεμικοί σχεδιασμοί των Η.Π.Α. και του ΝΑΤΟ, με τη χώρα να καθίσταται επί της ουσίας ένα ορμητήριο των πολεμικών επεμβάσεων του ευρωατλαντικού ιμπεριαλισμού.

Οι καταπιεσμένοι και εκμεταλλευόμενοι, σε όποια μεριά του χάρτη και αν βρισκόμαστε, δεν έχουμε να χωρίσουμε τίποτα μεταξύ μας. Οφείλουμε να αντιληφθούμε την κοινότητα των ταξικών μας συμφερόντων και με βάση αυτή να οργανώσουμε την αντεπίθεσή μας απέναντι σε όσους μας καταπιέζουν και ζουν από τον μόχθο μας. Δεν πρόκειται να πολεμήσουμε για τα συμφέροντα των ντόπιων και διεθνών αφεντικών, δεν πρόκειται να πολεμήσουμε για καμία πατρίδα, ούτε να στρέψουμε τις κάννες των όπλων προς τις εργατικές τάξεις των άλλων χωρών, από τις οποίες προσπαθούν να μας χωρίσουν με κάθε τεχνητό μέσο οι κυρίαρχοι, επιστρατεύοντας κάθε διαθέσιμο διαλύτη της ταξικής συνείδησης (π.χ. έθνος, σύνορα, θρησκεία).

Σε περίπτωση πολέμου το παγκόσμιο προλεταριάτο θα είναι αυτό που θα αναγκαστεί να κινήσει τις πολεμικές μηχανές των καπιταλιστών πληρώνοντας το τίμημα με ζωές ανθρώπων της τάξης μας. Τα σύννεφα ενός πολέμου γενικευμένων διαστάσεων φαίνεται πως πυκνώνουν και η εμπλοκή του ελληνικού κράτους στους πολεμικούς σχεδιασμούς του ΝΑΤΟ βαθαίνει όλο και περισσότερο. Σε παλιότερο βομβαρδισμό της Δαμασκού και της Χομς από αεροπορικές δυνάμεις της Μ. Βρετανίας, της Γαλλίας και των Η.Π.Α., συμμετείχαν ένα πλοίο που απέπλευσε από τη βάση της Σούδας και αεροσκάφη εναέριου ανεφοδιασμού που απογειώθηκαν από την ίδια βάση.

Σήμερα, είναι απαραίτητη η συγκρότηση ενός αντιπολεμικού κινήματος στη βάση της διεθνιστικής, ταξικής αλληλεγγύης. Μέρος αυτού του πλαισίου είναι και το σαμποτάζ του στρατού, καθώς και η άρνηση των προλετάριων να υπηρετήσουν στις τάξεις των ενόπλων δυνάμεων. Στηριζόμενοι στην ελλαδική πραγματικότητα, το κίνημα αυτό οφείλει να έχει σαφή αντι-ΝΑΤΟϊκό χαρακτήρα, χωρίς όμως να πέφτει στην παγίδα της υποστήριξης ιμπεριαλιστικών δυνάμεων που κρίνονται «λιγότερο επιζήμιες» με το σκεπτικό πως αποτελούν αντίπαλο δέος στον ιμπεριαλισμό των Η.Π.Α.. Για να μη μας ισοπεδώσει, λοιπόν, μια παγκόσμια πολεμική σύρραξη πυροδοτούμενη από τις ανάγκες των καπιταλιστών, οφείλουμε στο εδώ και στο τώρα να αλλάξουμε τους συσχετισμούς ισχύος στη μαινόμενη κοινωνική και ταξική σύγκρουση. Η απάντησή μας στον πολεμικό όλεθρο που ετοιμάζει η παγκόσμια κρατική και καπιταλιστική βαρβαρότητα πρέπει να είναι η παγκόσμια κοινωνική επανάσταση με σκοπό την αποδέσμευση των υποτελών στρωμάτων από τον βραχνά της κρατικής εξουσίας και της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης της ανθρώπινης εργασίας. Στην επόμενη κρίσιμη στροφή της ταξικής πάλης, πρέπει να έχουμε στήσει τις επαναστατικές υποδομές μας, ώστε να μπορέσουμε να ρίξουμε με όρους ιστορικής υλοποίησης, το δημιουργικό χαρτί του αναρχισμού, την κοινωνική οργάνωση πάνω στις βάσεις του ελευθεριακού κομμουνισμού.

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟ

ΚΑΝΕΝΑΣ ΠΟΛΕΜΟΣ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΛΑΩΝ , ΚΑΜΙΑ ΕΙΡΗΝΗ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΤΑΞΕΩΝ

ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΟΠΟΥ ΓΗΣ ΚΑΤΑΠΙΕΣΜΕΝΩΝ ΚΑΙ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΟΜΕΝΩΝ

ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ,ΤΟΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΚΟ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟ,ΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΑ

ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚA ΚΑΛΕΣΜΑΤΑ:

| ΑΘΗΝΑ:

-Σάββατο 30/3

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ, 13:00, Υπουργείο Εξωτερικών

-Σάββατο 6/4

ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ, 13:00, Πλατεία Κλαυθμώνος

| ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ:

Σάββατο 6/4

ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ, 12:00, Καμάρα

| ΧΑΝΙΑ:

Σάββατο 13/4

ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ, 12:00 με προσυγκέντρωση στον κόμβο της Σούδας

| ΛΑΜΙΑ:

Σάββατο 6/4

ΜΙΚΡΟΦΩΝΙΚΗ- ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ, 19:30, Πλατεία Ελευθερίας

| ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΗ:

Σάββατο 13/4

ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ ενάντια στη δημιουργία βάσης του ΝΑΤΟ, 13:00, Πάρκο Ανεξαρτησίας

Αναρχική Ομοσπονδία

anarchist-federation.gr

anarexchist-feexderation@riseup.exnet

twitter: twitter.com/anarchistfedGr

fb: facebook.com/anarxikiomospondia2015/

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΚΡΑΤΟΣ, ΤΟΝ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΚΡΑΤΟΣ, ΤΟΝ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ

Μέσα σε συνθήκες βαθιάς και συνολικής συστημικής κρίσης παγκόσμια, αναδεικνύονται τόσο οι αθεράπευτες αντιφάσεις του επιβαλλόμενου κρατικού-καπιταλιστικού μοντέλου οργάνωσης της κοινωνίας, όσο και η απόλυτη αδυναμία να παραχθεί από τα πάνω οποιοδήποτε συνεκτικό κοινωνικό όραμα, προοπτική και ελπίδα. Από την εκστρατεία για την εγκαθίδρυση ενός σύγχρονου ολοκληρωτισμού και την επιβολή ενός μόνιμου Καθεστώτος Έκτακτης Ανάγκης στις δυτικές μητροπόλεις ως τις πολεμικές επιχειρήσεις, τις στρατιωτικές, οικονομικές και πολιτικές επεμβάσεις στην καπιταλιστική περιφέρεια η παγκόσμια δικτατορία του κράτους και του καπιταλισμού για την μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία δεν έχει να υποσχεθεί τίποτα άλλο, πέρα από βαρβαρότητα, πολέμους, προσφυγιά, καταστροφή και λεηλασία των κοινωνιών και της φύσης.

Η αναβάθμιση των στρατιωτικών βάσεων και του ρόλου των διακρατικών πολεμικών μηχανισμών είναι μέρος της προετοιμασίας για τη γενίκευση του πολέμου που έχει κηρύξει η παγκόσμια κυριαρχία. Το ελληνικό κράτος, ως μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΝΑΤΟ, είναι σταθερά προσανατολισμένο στις επιδιώξεις της κυρίαρχης πολιτικής και οικονομικής ελίτ της οποίας αποτελεί αναπόσπαστο τμήμα ενώ η σημερινή πολιτική διαχείριση στοχεύει στην περαιτέρω ενίσχυση του ρόλου τού στη νευραλγική περιοχή των Βαλκανίων και της Ανατολικής Μεσογείου, την ώρα που η ζοφερή προοπτική μίας παγκόσμιας σύρραξης επανέρχεται στο προσκήνιο και στους σχεδιασμούς των στρατιωτικο-πολιτικών επιτελείων.

Απέναντι στον χρεοκοπημένο κόσμο κράτους και κεφαλαίου, απέναντι στον πόλεμο που έχουν κηρύξει οι κυρίαρχοι στους καταπιεσμένους αυτής της γης ως αναρχικοί αγωνιζόμαστε με όπλα μας την ταξική και διεθνιστική αλληλεγγύη μεταξύ των λαών, προτάσσοντας την οργάνωση της αντεπίθεσης των εκμεταλλευόμενων τάξεων για την ανατροπή του κόσμου του καπιταλισμού και του κράτους. Από την επαναστατημένη Ροτζάβα, την αδιάκοπα μαχόμενη Παλαιστίνη, τις εξεγερμένες κοινότητες των Ζαπατίστας μέχρι τις μάχες στους δρόμους των δυτικών μητροπόλεων ενάντια στον φασισμό, τη μισαλλοδοξία, τον πόλεμο, την καταστολή και την εκμετάλλευση η Υπόθεση της παγκόσμιας Κοινωνικής Επανάστασης, της οικοδόμησης μιας νέας κοινωνίας ισότητας, αλληλεγγύης και ελευθερίας πάνω στα συντρίμμια του κόσμου της εξουσίας…είναι πάντα ζωντανή!

Η ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ ΚΑΙ ΤΑΞΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΤΟ ΟΠΛΟ ΤΩΝ ΛΑΩΝ

ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ, ΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΑ

ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΚΟ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΝΟ

ΣΑΒΒΑΤΟ 6 ΑΠΡΙΛΗ ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ 13.00 ΠΛΑΤΕΙΑ ΚΛΑΥΘΜΩΝΟΣ

ΣΑΒΒΑΤΟ 13 ΑΠΡΙΛΗ ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ ΣΤΗΝ ΑΕΡΟΠΟΡΙΚΗ ΒΑΣΗ ΑΡΑΞΟΥ

Προσυγκέντρωση στις 12.00 στην πλατεία Τριών Συμμάχων(Πάτρα)

Συνέλευση Αναρχικών για την Κοινωνική και Ταξική Χειραφέτηση

πηγή : https://saktx.espivblogs.net/

70 χρόνια ΝΑΤΟ, 70 χρόνια εγκλήματα - Καλέσματα σε δράσεις

Ενάντια στον τον μιλιταρισμό, τον ιμπεριαλισμό, τον εθνικισμό...

Υπάρχει ένας παγκόσμιος χωροφύλακας. Μια πολιτικοστρατιωτική συμμαχία που δουλειά της είναι να διατηρήσει, με κάθε μέσο και κόστος την τάξη πραγμάτων που συμφέρει την ισχυρότερη ιμπεριαλιστική δύναμη στον κόσμο, τις ΗΠΑ. Δεν χωράει σε μια ανακοίνωση ούτε ένα μικρό μέρος από τα εγκλήματα και τα δεινά που μπορούν να πιστωθούν σε αυτόν τον μηχανισμό. Πολλά από αυτά τα έχουμε ζήσει και εδώ, σε αυτό το οικόπεδο του παγκόσμιου χάρτη που ζούμε. Να μιλήσουμε για την Χούντα; Για την Κύπρο; Για τις εσωτερικές επεμβάσεις;

Η διακυβέρνηση Σύριζα ανάμεσα στις άλλες «επιτυχίες» της είχε και αυτήν: επισκεύασε με αριστερά υλικά την εικόνα του ΝΑΤΟ και του Αμερικάνικού ιμπεριαλισμού. Οι ίδιοι άνθρωποι που πριν λίγα χρόνια ύψωναν γροθιές έξω από την αμερικάνικη πρεσβεία, σήμερα προωθούν την ατζέντα των «στρατηγικών συμμαχιών της Ελλάδας», της «ρεαλιστικής εξωτερικής πολιτικής», ένα νέο «ανήκωμεν εις την Δύσιν» στη δημοτική γλώσσα και με προοδευτικό προφίλ. Δεν μας κάνει εντύπωση. Το ίδιο άλλωστε έκαναν και για την ΕΕ, την τρόικα, τα μνημόνια. Είναι εντελώς κατανοητό όσο και αναμενόμενο για κάθε καθεστωτική δύναμη, για κάθε πολιτική που κοιτάει την κοινωνική βάση από τα πάνω και ζητάει αναθέσεις και εξουσία, να ξεπουλήσει τα πάντα όταν έρθει στα πράγματα. Η συνέχεια του κράτους είναι αδιαπραγμάτευτη... Το θέμα μας όμως δεν είναι ούτε ο Σύριζα, ούτε η εξωραισμένη εικόνα του ΝΑΤΟ στη συστημική προπαγάνδα. Το πρόβλημα είναι η σημερινή πραγματικότητα στη γειτονιά μας. Την ώρα που η οικονομική κρίση και τα μνημόνια έχουν δικαιολογημένα μονοπωλήσει την προσοχή των καταπιεσμένων, οι ιμπεριαλιστικές συγκρούσεις και η καθοριστική αλλαγή του γεωπολιτικού πεδίου απειλούν να ανατινάξουν τα πάντα σε όλη την περιοχή. Πίσω από τα χαμόγελα των διεθνών συναντήσεων κορυφής κρύβεται η πολεμική προετοιμασία για τον έλεγχο των κοιτασμάτων υδρογονανθράκων, των εμπορικών οδών απο την Ασία, τα κέντρα βάρους ανάμεσα στις ανταγωνιστικές δυνάμεις ενός νέου πολυπολικού κόσμου. Την ώρα που μιλάμε, ναυτικές πολεμικές δυνάμεις συγκεντρώνονται γύρω απο τις γεωτρήσεις στην Κύπρο, πολεμικές ασκήσεις με ρεαλιστικά σενάρια διεξάγονται, σύνορα και ονομασίες κρατών αλλάζουν στα Βαλκάνια, για να μην μιλήσουμε για το Συριακό μέτωπο και την βόρεια Αφρική. Και πίσω από τους στρατούς, μερικά από τα μεγαλύτερα καπιταλιστικά συμφέροντα της Δύσης ετοιμάζονται να αρμέξουν τεράστιους πόρους από τους λαούς της περιοχής και δεν θα διστάσουν μπροστά σε τίποτα.

Η Ελλάδα, με πλήρη ευθύνη του Σύριζα, βρίσκεται στο κέντρο αυτού του κυκλώνα. Ενα μίνι ΝΑΤΟ, τοπικός αντιπρόσωπος των ΗΠΑ, σχηματοποιείται με την σύμπραξη Ελλάδας - Κύπρου - Ισραήλ - Αιγύπτου και με την στήριξη της Σ.Αραβίας και των μοναρχιών του Κόλπου. Ο άξονας αυτός οργανώνεται και σχεδιάζει βάσει των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών που σοβούν στην περιοχή με σκοπό να υπερτερήσει ο αμερικάνικος, πρωτίστως του ρωσικού αλλά και των υπολοίπων. Το Ελληνικό κράτος πρόθυμα δέχεται το ρόλο του χωροφύλακα πλάι στο Ισραήλ του απαρτχάιντ επί των Παλαιστινίων και την Αίγυπτο του δικτάτορα Σίσι. Το κράτος επιχειρεί μια εθνική αφήγηση καχέκτυπο μεν της περιόδου «Ελλάδα, Αμερική των Βαλκανίων», αλλά πολύ πιο επικίδυνη αφού αυτή την φορά οι ανταγωνισμοί είναι πολύ πιο γενικευμένοι και με πολύ μεγαλύτερα έπαθλα. Η επιταγή «ισχυρή Ελλάδα με αναβαθμισμένο γεωπολιτικό ρόλο» θα πληρωθεί ξανά και μετρητοίς. Κι όχι μόνο με μια οικονομική κρίση αλλά πιθανόν με αίμα. Αίμα των προλετάριων. Με καταστροφές που θα πληρώσουμε όλοι/ες που βρισκόμαστε στον πάτο του βαρελιού. Τα πιόνια έχουν στηθεί. Ακροδεξιές κυβερνήσεις σε όλο τον κόσμο πολλαπλασιάζονται. Ο εθνικισμός δηλητηριάζει την κοινωνική βάση, και τα όσα μας έδειξε η υπόθεση με το Μακεδονικό αυτό το δηλητήριο είναι και εδώ και είναι επικίδυνο. Οι ιμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί αντανακλώνται στη βάση και επιχειρούν να την χρησιμοποιήσουν ως εργαλείο στις επιδιώξεις τους. Αλλά και το εθνικιστικό ρεύμα τροφοδοτεί τις καθεστωτικές δυνάμεις που επενδύουν στην σύγκρουση.

Στεκόμαστε απέναντι σε μια επερχόμενη δυστοπία, μια από τις πολλές τέτοιες δυστοπίες που προκαλεί ο ιμπεριαλισμός, ο μιλιταρισμός, εν τέλει ο πόλεμος. Με αφορμή τα «γενέθλια» του μεγαλύτερου διεθνούς παράγοντα σε αυτό το «παιχνίδι», του ΝΑΤΟ, βγαίνουμε στον δρόμο. Το κάλεσμά μας, δεν απευθύνεται στο Ελληνικό κράτος νουθετώντας το να αλλάξει στάση. Απευθύνεται στους/στις εργαζόμενους/ες, στην εργατική τάξη και είναι ένα κάλεσμα επαγρύπνησης αλλά και συναγερμού. Δεν πρέπει να μας αποκοιμίσουν οι κυβερνητικές πομφόλυγες για μια δήθεν «επωφελή συμμαχία με τους ισχυρούς». Δεν υπάρχει κανένας λόγος περηφάνειας που η Ελληνική αεροπορία, με εντολή ΝΑΤΟ θα εποπτεύει τα μισά Βαλκάνια. Είδαμε που μας οδήγησε η προηγούμενη «ισχυρή Ελλάδα», μην αμφιβάλλουμε πως με τούτη οι συνέπειες θα είναι ακόμα χειρότερες. Να μην αφήσουμε το εθνικιστικό δηλητήριο να μας στρέψει απέναντι σε όμοιους μας στα γειτονικά οικόπεδα του χάρτη της ανατολικής μεσογείου και των Βαλκανίων. Οικόπεδα που έχουν βάλει στο μάτι πανίσχυρες εταιρείες όσο και πανίχυρα κράτη. Να βγούμε στον δρόμο και τώρα και αύριο, όσο τα πλάνα των κυρίαρχων ξεδιπλώνονται εις βάρος μας, και να επιβάλουμε την απεμπλοκή από τους πολεμικούς σχεδιασμούς. Να πετάξουμε έξω τα φίδια που εξαπλώνουν το εθνικό μίσος και να αναζητήσουμε τους συμμάχους μας στους ανθρώπους τις τάξης μας όπου κι αν ζουν. Βγαίνουμε στο δρόμο λοιπόν με αφορμή τα 70 χρόνια του ΝΑΤΟ. Πρώτα πάμε στο υπουργείο Εξωτερικών για να πούμε στο Ελληνικό κράτος ότι ξέρουμε τί κάνει, τί σχεδιάζει εις βάρος καταπιεζόμενων και εκμεταλλευόμενων. Στην συνέχεια, πορευόμαστε προς την Αμερικανική πρεσβεία για να στοχοποιήσουμε την ηγεσία του πολεμικού συνασπισμού που συμμετέχει το ελληνικό κράτος και τέλος στηρίζουμε τις κινητοποιήσεις στις στρατιωτικές εγκαταστάσεις του ΝΑΤΟ σε όλη την Ελλάδα στις 13/4/2019. Καλούμε την κοινωνική βάση, τους/τις εργαζόμενους/ες, τους προλετάριους να στηρίξουν τις δράσεις μας, να λάβουν και να μεταδώσουν το μήνυμα και να ετοιμαστούν για τους αγώνες που έρχονται.

30/3 13:00, Συγκέντρωση στο Υπουργείο Εξωτερικών

6/4 13:00, Πλ. Κλαυθμώνος, Μπλοκ Αναρχικής Ομοσπονδίας, Πορεία προς την πρεσβεία των ΗΠΑ

13/4, Πανελλαδικές παρεμβάσεις σε εγκαταστάσεις του ΝΑΤΟ

Ρουβίκωνας

πηγή : https://athens.indymedia.org/post/1596750/