Σάββατο 26 Ιανουαρίου 2019 στις 15.00
Μικροφωνική & πορεία για το μαγαζί ''ξενομπάτης''
Το Σάββατο 26/1 και ώρα 15.00 καλούμε σε μικροφωνική & 16.30 σε πορεία στην γειτονιά, σχετικά με το μαγαζί ''ξενομπάτης'' που βρίσκεται στην οδό Θεμιστοκλέους στα Εξάρχεια. η μικροφωνική θα γίνει στην πλατεία Εξαρχείων και συγκεκριμένα στην αρχή του πεζοδρόμου Θεμιστοκλέους (στο σημείο που ξεκινάει ο πεζόδρομος).
ΧΕΡΙ ΠΟΥ ΑΠΛΩΝΕΤΑΙ ΣΕ ΕΡΓΑΤΡΙΑ ΘΑ ΚΟΒΕΤΑΙ.
Στις 13/12/2018 και εν ώρα εργασίας, συναδέλφισσά δέχτηκε σεξουαλική
παρενόχληση από το αφεντικό της Κώστα Χαρκουτσάκη, στο μαγαζί «Ξενομπάτης»
που βρίσκεται στην οδό Θεμιστοκλέους, στα Εξάρχεια. Η συναδέλφισσα
παραιτήθηκε αμέσως μετά το συμβάν, ενώ με αφορμή αυτό παραιτήθηκαν και
άλλες 5 εργαζόμενες, με αποτέλεσμα το μαγαζί να παραμείνει κλειστό για τις
επόμενες μέρες.
Η συναδέλφισσα εργαζόταν εκεί 10 μήνες ως μαγείρισσα και αυτή δεν ήταν η
πρώτη φορά που ήρθε αντιμέτωπη με την παραβιαστική συμπεριφορά του
εργοδότη της. Πιο συγκεκριμένα, καθ' όλο το διάστημα της εργασίας της δεχόταν
τέτοιου είδους συμπεριφορές και είχε πει πολλά ΟΧΙ, τα οποία δεν λαμβάνονταν
υπόψιν από μεριάς του, πάντα με το πρόσχημα της "φιλικής" συνεργασίας τους.
Ενημερωτικά, η συναδέλφισσα είχε αποχωρήσει ξανά από την βάρδιά της μετά από
αντίστοιχο περιστατικό που είχε συμβεί το καλοκαίρι.
Στις επόμενες μέρες μετά το τελευταίο συμβάν, το αφεντικό δεν αρνήθηκε την
πράξη του και επιπλέον είχε το θράσος να παρουσιάσει το συγκεκριμένο
περιστατικό ως μια φυσιολογική κατάσταση εντός των χώρων εργασίας.
Παράλληλα, ισχυρίστηκε ότι δεν υπήρξε καμία σεξουαλική πρόθεση από πλευράς
του, αλλά ότι οι προθέσεις του και η κίνησή του ήταν φιλικές, ενώ προσπάθησε να
παρουσιάσει τον εαυτό του ως το θύμα της υπόθεσης όχι μόνο στις ίδιες τις
εργαζόμενες, αλλά και στους πελάτες και τον κόσμο της γειτονιάς.
Η εργαζόμενη κατήγγειλε το περιστατικό στην επιθεώρηση εργασίας, αλλά και στο
συνήγορο του πολίτη. Παράλληλα, όλες οι εργαζόμενες που παραιτήθηκαν από το
συγκεκριμένο μαγαζί κατήγγειλαν στην επιθεώρηση εργασίας και τις εργασιακές
συνθήκες γαλέρας, που ασφαλώς δεν έλειπαν: ανασφάλιστες ή υπο-ασφαλισμένες,
χωρίς πληρωμένα νυχτερινά, υπερωρίες, αργίες και Κυριακές. Παράλληλα οι
συνθήκες εργασίας ήταν εξοντωτικές με υπερβολικό φόρτο εργασίας, με την ευθύνη
πολλών πόστων ταυτόχρονα στην ίδια εργαζόμενη, γεγονός που δεν αποτελεί
εξαίρεση στον κλάδο μας, αλλά τον κανόνα με τον οποίο λειτουργούν τα αφεντικά,
επικαλούμενα την πρακτική της "πιάτσας".
Όσον αφορά τις παραβιαστικές συμπεριφορές δεν μας κάνουν να πέφτουμε από τα
σύννεφα, ωστόσο εξακολουθούν να μας εξοργίζουν. Δεν ξεχνάμε αντίστοιχο
περιστατικό σεξουαλικής παρενόχλησης (εκτός του κλάδου μας) από το αφεντικό
του φωτοτυπάδικου Fast Copy στην Στουρνάρη, στα Εξάρχεια, που καταγγέλθηκε
από εργαζόμενη το καλοκαίρι που μας πέρασε.
Οι γυναίκες εργαζόμενες, ειδικά στον κλάδο της εστίασης, πέραν του ότι πουλάμε
την εργατική μας δύναμη "οφείλουμε" να διατηρούμε μία ελκυστική εμφάνιση, ενώ
εργοδότες και πελάτες πιστεύουν ότι μπορούν να απλώσουν και χέρι πάνω μας.
Ειδικά μετά από κάποια ηλικία που η εύρεση εργασίας είναι ούτως ή άλλως πιο
δύσκολη, για μία γυναίκα είναι δυσκολότερη, γιατί ο εργοδότης θέλει να αποφύγει
το επιπλέον κόστος μίας ενδεχόμενης εγκυμοσύνης. Είναι μια συνθήκη που
αποτελεί τον κανόνα με τον οποίο οι γυναίκες έρχονται καθημερινά αντιμέτωπες σε
μια πατριαρχική κοινωνία.
Η σεξουαλική παρενόχληση στον χώρο εργασίας ωστόσο, είναι μόνο μία πτυχή της
συνολικότερης σεξιστικής και πατριαρχικής κουλτούρας. Οι γυναίκες είμαστε
αντιμέτωπες με σεξιστικές συμπεριφορές και επιθέσεις στο δρόμο, στο σπίτι, στη
δουλειά και οπουδήποτε δραστηριοποιείται η καθεμιά μας. Από τα σεξιστικά
«αστειάκια» μέχρι τη σεξουαλική κακοποίηση, το βιασμό ή και τη δολοφονία μας,
είναι ένας φαύλος κύκλος που δημιουργείται μέσα από την κουλτούρα του βιασμού
που η κοινωνία αναπαράγει και ενισχύει κατά κόρον. Ως γυναίκες, όχι μόνο πρέπει
να επιβιώσουμε, αλλά μετά οφείλουμε να καθίσουμε στη θέση της απολογούμενης
και να αποδείξουμε ότι η συμπεριφορά μας ή το ντύσιμό μας ή οι επιλογές μας δεν
ξέφευγαν από τις κοινωνικές νόρμες και δεν «προκαλέσαμε» την κατάσταση και το
θύτη μας. Στην πραγματικότητα όχι μόνο δε φέρουμε ευθύνη, αλλά ακόμα και αν
προσπαθήσουμε να αμυνθούμε, κινδυνεύουμε να κατηγορηθούμε και γι' αυτό.
Διεκδικούμε την αξιοπρέπειά μας μέσα στους χώρους δουλειάς και έξω από
αυτούς. Δεν θα αφήσουμε καμία συναδέλφισσα μόνη της. Οποιοσδήποτε μάτσο,
σεξιστής και «μακρυχέρης» εργοδότης να ξέρει ότι θα μας βρει απέναντί του.
Οργανωνόμαστε, οχυρώνουμε τις αντιστάσεις μας κόντρα στην κυρίαρχη αφήγηση
που μας θέλει χειραγωγημένες, μόνες και αδύναμες.
ΟΥΤΕ ΔΟΥΛΑ,ΟΥΤΕ ΚΥΡΑ
ΝΑ ΤΣΑΚΙΣΟΥΜΕ ΣΕΞΙΣΤΕΣ ΚΑΙ ΑΦΕΝΤΙΚΑ.
ΜΙΣΟΣ ΤΑΞΙΚΟ ΓΙΑ ΚΑΘΕ ΑΦΕΝΤΙΚΟ
ΠΟΥ ΘΕ ΝΑ ΒΑΖΕΙ ΧΕΡΙ ΣΕ ΚΑΘΕ ΘΗΛΥΚΟ.