Σάββατο 15 Δεκεμβρίου 2018 στις 12.00
Συγκέντρωση αλληλεγγύης στο μαχόμενο γαλλικό λαό
Από την Ελλάδα μέχρι τη Γαλλία:
Όταν η λαϊκή δυσαρέσκεια βγαίνει στο δρόμο, η αστική δημοκρατία απαντά με φασισμό & βία.
Εδώ και περίπου ένα μήνα η γαλλική κοινωνία βιώνει μία από τις μεγαλύτερες στιγμές αμφισβήτησης του status quo στη σύγχρονη ιστορία της. Πρόκειται για ένα πολύμορφο κίνημα με έντονα τα χαρακτηριστικά οξυμένης λαϊκής αντιπαράθεσης με τα μονοπώλια και τους τραπεζίτες, η οποία πυροδοτήθηκε με αφορμή τις αυξήσεις στις τιμές των καυσίμων. Η μαζικότητα του κινήματος και ο συγκρουσιακός και μαχητικός τρόπος που αυτό εκφράζεται δεν μπορεί να αμφισβητηθεί από κανέναν. Όπως δεν μπορούμε να διαπραγματευτούμε και την ταξική αφετηρία της σύγκρουσης. Μίας σύγκρουσης που σε καμία περίπτωση δεν ξεκίνησε χθες. Ακόμα και αν αφορμή ήταν οι αυξήσεις στις τιμές των καυσίμων, η πραγματική αιτία είναι η γενικότερη πολιτική κατεύθυνση της κυβέρνησης του Μακρόν τον τελευταίο ενάμιση χρόνο.
Ο Μακρόν, «πιόνι» των τραπεζών, εμφανίστηκε ως η βέλτιστη λύση στην κρίση της εκλογικής αντιπροσώπευσης που αντιμετωπίζει το γαλλικό πολιτικό σύστημα τα τελευταία χρόνια. Οπαδός του ακραίου νεοφιλελευθερισμού αγγλοσαξονικού τύπου, αποδείχθηκε γνήσιος συνεχιστής των πολιτικών που οδήγησαν στην περιθωριοποίηση μεγάλα τμήματα του γαλλικού πληθυσμού, ως επακόλουθο της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης. Φτάνει όμως η στιγμή που οι αντιθέσεις γιγαντώνονται και δεν μπορούν πλέον να κρυφτούν, ούτε να καλλωπιστούν. Το μόνο που απομένει στο αστικό κράτος της Γαλλίας, πέρα από την λάσπη παραπληροφόρησης για ταραχοποιούς που πρέπει να απομονωθούν από το σύνολο των διαμαρτυρουμένων, είναι η ωμή κρατική βία.
Το κίνημα αυτό παραμένει ως και σήμερα χωρίς εμφανή πολιτική καθοδήγηση, με την κοινοβουλευτική αριστερά και τα συνδικάτα να δυσκολεύονται να το ακολουθήσουν. Δεν πρέπει να επαναληφθούν τα λάθη που έχουν κάνει στο παρελθόν -και στη Γαλλία- η επίσημη Αριστερά και οι συνδικαλιστικές ηγεσίες, όπου στις στιγμές όξυνσης της πάλης καταγγέλλουν τις μαχητικές πρακτικές, δεν έχουν σχέδιο κλιμάκωσης ή, ακόμη χειρότερα, εκφράζουν την υποταγή τους στην αστική νομιμότητα. Η άκρα δεξιά που εξαρχής θέλησε να εμπλακεί και να χρησιμοποιήσει τις κινητοποιήσεις, επιχειρώντας να εκμεταλλευτεί ανάμεσα στα άλλα και το κενό που αφήνουν τμήματα της επίσημης αριστεράς, ήταν αυτή που κάλεσε εν τέλει στη διάλυση του κινήματος και την επιστροφή στο δόγμα του νόμου και της τάξης. Σε κάθε περίπτωση το ζήτημα της έκφρασης της πολιτικής προοπτικής αυτού του κινήματος είναι το μεγάλο στοίχημα για τις δυνάμεις της ανατροπής. Από αυτή τη σκοπιά, μισαλλόδοξα και ακροδεξιά στοιχεία -η συνήθης εφεδρεία των αφεντικών- πρέπει να απομονώνονται από την πρώτη στιγμή που ξεπροβάλλουν.
Το ελάχιστο που μπορούμε να κάνουμε είναι να εκφράσουμε την αλληλεγγύη μας στο μαχόμενο λαό της Γαλλίας, έχοντας κατά νου ότι μπορεί να γίνουμε και εμείς μάρτυρες μιας τέτοιας δυναμικής στη χώρα μας. Η θέση μας σε κάθε περίπτωση πρέπει να είναι στο δρόμο, πλάι στα οδοφράγματα, όπου θα αναμετρηθούμε οργανωμένα απέναντι σε όλες τις αντιφάσεις και αντιθέσεις που χαρακτηρίζουν κάθε τέτοιο κίνημα εν τη γενέσει του. Δίχως να χάσουμε την κριτική μας ματιά οφείλουμε να στηρίξουμε και να προωθήσουμε τα πιο προοδευτικά κομμάτια του αγώνα και να καταστήσουμε σαφές προς όλες τις πλευρές ότι η ρίζα του προβλήματος που λέγεται καπιταλισμός δεν μπορεί να βελτιωθεί, αλλά μονάχα να ανατραπεί.
Απέναντι στο "κοινωνικό συμβόλαιο" που προτείνει η γαλλική κυβέρνηση (τα ψίχουλα των 100 ευρώ και οι παρακλήσεις στους βιομήχανους να παραχωρήσουν μηδαμινά πριμ) η απάντηση είναι μία: η οργανωμένη παραμονή στο δρόμο για την απόκρουση της αστυνομικής βίας και η ριζοσπαστικοποίηση του αγώνα με την επέκτασή του σε ολοένα και περισσότερους τομείς της παραγωγής, δηλαδή η γενική πολιτική απεργία απέναντι στο μεγάλο κεφάλαιο, στους τραπεζίτες και τα τσιράκια τους.
Αλληλεγγύη στον μαχόμενο γαλλικό λαό
που συνεχώς φτωχοποιείται για χάρη των τραπεζών και των μονοπωλίων.
Συγκέντρωση στη Γαλλική Πρεσβεία στις 15/12 και ώρα 12.00, Λεωφ. Βασιλίσσης Σοφίας 7
Αναμέτρηση (Ομάδα Κομμουνιστών /στριών)
Κόκκινη Γραμμή (Ομάδα για την Εργατική Αντεπίθεση)
