kinimatoramaημερολόγιο από/για το κίνημα

Μαθητική πορεία για τα 10 χρόνια από τη δολοφονία Γρηγορόπουλου

6η Δεκέμβρη του 2008…
ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΔΟΛΟΦΟΝΕΙ.

ΟΛΟΙ/ΕΣ ΚΑΤΆΛΗΨΗ ΣΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΜΑΖΙΚΕΣ ΑΠΟΧΕΣ, ΚΑΙ ΜΑΘΗΤΙΚΗ ΠΟΡΕΊΑ 12:00 ΚΑΜΆΡΑ

Φέτος κλείνουμε 10 χρόνια από την δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου, ενός συμμαθητή, ενός φίλου, ενός γιου, ενός αδερφού…ενός 15χρονου παιδιού, από χέρι μπάτσου.
Το βράδυ της 6ης Δεκεμβρίου του 2008 ο μπάτσος Επαμεινώνδας Κορκονέας, με τον συνεργάτη του Σαραλιώτης, δολοφονούν στην περιοχή των Εξαρχείων έναν 15 χρονών μαθητή. Απευθείας στήνονται οδοφράγματα. Από τη μια μπάτσοι, παρακράτος, ΜΜΕ, δημοσιογράφοι και από την άλλη καταπιεσμένοι, αποφασισμένοι, οργισμένοι και εξεγερμένοι. Επεισόδια ξεκινάνε την ίδια στιγμή και τα ΜΜΕ ξεκινάν απευθείας επεξεργασμένα αποσπάσματα που δείχνουν μια ψεύτικη, άγρια συμπλοκή που έχει προηγηθεί. Η κοινωνική εξέγερση μετονομάζεται σε πλιάτσικο γνωστών-αγνώστων, ενώ οι μαθητές/τριες που κλείνουν τα σχολεία, ακούγονται ως μπαχαλάκηδες και τεμπέληδες. Κράτος και κεφάλαιο, συσπειρώνονται και εξαπολύουν λυσαλαία επίθεση με όλα τα μέσα που κατέχουν, προπαγάνδα, συλλήψεις, καταστολή, απέναντι σε μαθητές/τριες και εξεγερμένους/ες. Μετά από κάποιο καιρό οι κινητοποιήσεις σταματάνε, η μέρα αυτή όμως στάθηκε αφορμή για χρόνια στον μαθητικό κόσμο αφορμή να βγει στον δρόμο και να ξαναδιεκδικήσει να αναμετρηθεί και πάλι με το κράτος, φοβιζοντας το. Το μόνο σίγουρο, είναι ότι ακόμα κι αν έχουν τα οδοφράγματα έληξαν, τα "στρατόπεδα" μένουν ίδια, το κράτος, και το λοιπό συνοθύλευμα εξουσίας, απέναντι στους/στις καταπιεσμένους/ες και στους/στις εξεγερμένους/ες.
Η κοινωνική εξέγερση του 2008 αφήνει πίσω της ένα τεταμένο κλίμα. Αποδυκνύει ότι η ανατροπή είναι εφικτή και όλο και περισσότερος κόσμος βαδίζει στα μονοπάτια της αντιεξουσίας, στις καταλήψεις, στις συνελεύσεις, στις πορείες, στις συγκρούσεις. Το κράτος δεν μένει άπραγο, φοβούμενο από την συσπείρωση ακόμα περισσότερου κόσμου και την οργή του λαού που έχει μετατραπεί σε συνειδητή επιλογή για οργάνωση προς τα χνάρια της κοινωνικής επανάστασης. Προωθεί την παρακρατική "Χρυσή Αυγή" και άλλες φασιστικές γκρούπες, με σκοπό την τρομοκράτηση του κινήματος με επιθέσεις κατά των αγωνιστών και μέσα σε χώρους του.αγώνα. Προσπαθεί να πετύχει την αποσυσπείρωση του κόσμου και ταυτόχρονα να εξελίξει τον εθνικισμό και τον φασισμό ριζονοντάς τον στην κοινωνική βάση.
Έτσι και σήμερα η κυβέρνηση, την ώρα που ετοιμάζει το νέο νομοσχέδιο για την εκπαίδευση φοβούμενο από την κοινωνική ανταρσία, θέτει ακόμα πιο έντονα και συνηδειτά τους ταξικους φραγμούς στην εκπαίδευση, βάζει το μακεδονικό και το ζήτημα της ονομασίας μπροστά σαν φασιστικός μανδύας. Οι φασίστες από πολέμιοι και κατά των καταλήψεων, οργανώνουν δικές τους για το Μακεδονικό ζήτημα, προωθοντας τη μισαλοδοξία και σκορπώντας το φασιστικό δηλητήριο, ευελπιστώντας να δημιουργήσουν στρατιές νέων έτοιμες να πεθάνουν για ένα έθνος, για τα κέρδη και για τα πλούτη και συμφέροντα άλλων.
ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ.
Να βγούμε για ακόμια μια φορά στους δρόμους του αγώνα και της ανατροπής, να τονώσουμε κάθε κομμάτι εξέγερσης μέσα μας, και να αγωνιστούμε για την ζωή που μας αξίζει. Καμία φασιστική απειλή, δολοφονία δεν θα μείνει αναπάντητη.
Η μνήμη ή θα γίνει όπλο πάλης ή ανάμνηση μιας αναλαμπής μέσα στην ήττα! Να μην παραχωρήσουμε την 6η Δεκέμβρη μας, στο κράτος και το παρακράτος.

ΕΜΕΙΣ ΘΑ ΠΟΥΜΕ ΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΛΕΞΗ
ΑΥΤΕΣ ΟΙ ΜΕΡΕΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟΥ ΑΛΕΞΗ.

ΜΠΑΤΣΟΙ TV ΝΕΟΝΑΖΙ
ΟΛΑ ΤΑ ΚΑΘΑΡΜΑΤΑ ΔΟΥΛΕΥΟΥΝΕ ΜΑΖΙ.

ΜΑΘΗΤΙΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΣΕ ΌΛΑ ΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ

ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΙ ΑΓΩΝΑΣ ΑΝΤΙΚΡΑΤΙΚΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΚΌ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΌ

Αναρχική Μαθητική Ομάδα Αταξία

Καταλήψεις για τις ανάγκες μας και τα ταξικά μας συμφέροντα, όχι για τον εθνικισμό και τον φασισμό.

Ανακοίνωση του Ελευθεριακού Σχήματος Φιλοσοφικής σχετικά με τις εθνικιστικές καταλήψεις που πραγματοποιήθηκαν ανά την επικράτεια στις 29/11 και κάλεσμα για συμμετοχή στις αντιφασιστικές και αντικρατικές-αντικατασταλτικές κινητοποιήσεις στις 1/12 και στις 6/12.

«Όταν πήγα στο σχολείο φυλακή που μου πήρε κάθε δίψα για ζωή ένας δάσκαλος μας είπε βλοσυρά να κοιτάζεις τη δουλειά σου υπάρχουν άλλοι που μπορούν να βγάλουν το φίδι από την τρύπα κι ας χαθούν. Τώρα ο δάσκαλος έχει χαθεί κι έχει μείνει η χυδαία προτροπή που μέσα της έχει εκκολαφθεί το φίδι εκείνο που από μόνο του έχει βγει»

Το φίδι και η τρύπα, Ζωή Τάχα

Το τελευταίο διάστημα έγινε αρκετός λόγος για τις μαθητικές καταλήψεις με κορυφαία την «πανελλαδική μέρα δράσης για τη Μακεδονία». Στη Θεσσαλονίκη, είδαμε (φρικτό θέαμα!) ανήλικους να συνοδοιπορούν με οργανωμένους παρακρατικούς, φωνάζοντας εθνικιστικά και φασιστικά συνθήματα, όπως «δε θα γίνεις έλληνας ποτέ, σκοπιανέ» και «μαχαίρι στην καρδιά του κάθε αντιφά». Από την κινητοποίηση δεν έλειψαν ναζιστικοί χαιρετισμοί, χτυπήματα σε κατάληψη επί της Εγνατίας, και φυσικά οι γνωστοί ροπαλοφόροι 40χρονοι ναζί του Ιερού Λόχου, που διοργάνωσαν τη δράση. Η προσπάθειά τους σε βίντεο που αναρτήθηκε να συκοφαντήσουν τους αναρχικούς ότι «χτυπάνε παιδιά» είναι μια ακόμη γελοία απόπειρα σπίλωσης ίδια με αυτές των πολιτικών τους προγόνων.

Θέλουμε να ξεκαθαρίσουμε σε αυτό το σημείο πως, φυσικά, το σύνολο από τα πιτσιρίκια που κατέβηκαν στην «πορεία» σαφώς και δεν είναι ναζί. Πολλοί εξ αυτών σίγουρα ήθελαν να χάσουν απλώς μάθημα με τις καταλήψεις, κάτι που είναι απόλυτα κατανοητό, δεδομένης της καταπίεσης που υφίστανται και της εντατικοποιημένης σχολικής πραγματικότητας. Οι αιτίες όμως για αυτά τα βιώματά τους θα έπρεπε να αναζητηθούν στην αποικιοποίηση του χρόνου από τη μεριά του κεφαλαίου, που μας κλέβει τον χρόνο από τις ζωές μας για να τον επιτάξει στις ανάγκες της παραγωγικής διαδικασίας και να τον χρησιμοποιήσει για την αναπαραγωγή της καπιταλιστικής κοινωνικής μηχανής. Η καθημερινότητά μας είναι σε συντριπτικό βαθμό αλλοτριωμένη και εμείς αποξενωμένοι από αυτήν, καθώς δεν έχουμε την κυριότητα και τον έλεγχο για το μεγαλύτερο κομμάτι της, κατά το οποίο απλώς αναπαράγουμε τις κυρίαρχες κοινωνικές και παραγωγικές σχέσεις. Από την άλλη, είτε στο σχολείο είτε στη σχολή, το κράτος ως πολιτικός ρυθμιστής των συμφερόντων και των αναγκών του κεφαλαίου διαμορφώνει μια επιβεβλημένη από τα πάνω ασφυκτική πραγματικότητα, αποσκοπώντας στην πειθάρχηση του μελλοντικού εργατικού δυναμικού και στην εμπέδωση της ιεραρχίας. Ακόμα και η ανάγκη για τεμπελιά, λοιπόν, έχει σαφείς ταξικές αναφορές, γι' αυτό και είναι απόλυτα θεμιτή. Στην προκειμένη περίπτωση, όμως, προς χάριν του απολύτως δικαιολογημένου σκοπού της τεμπελιάς αγιάζονται τα μέσα, δηλαδή οι καταλήψεις με εθνικιστικό περιεχόμενο και η συμπόρευση στον δρόμο με φασίστες. Η συναίνεση στις εθνικιστικές καταλήψεις βαραίνει με ευθύνες και τους συναινούντες και τους αδρανείς. Μπορεί ο αστικός αναθεωρητισμός να επιχειρεί να αναπλάσει ή να ξεγράψει εντελώς κομμάτια της ιστορίας κατά τα συμφέροντα των από τα πάνω, μπορεί η θεωρία των δύο άκρων να είναι κοινωνικά διάχυτη ξεπλένοντας στην ουσία τον φασισμό προς χάριν των ψηφοθηρικών συμφερόντων των αστικών κομμάτων, συντελώντας στην αντιδραστικοποίηση και τη συντηρητικοποίηση της κοινωνίας, ενισχύοντας έτσι τον κοινωνικό εκφασισμό, αλλά από την άλλη υπάρχει και ένα ισχυρό αντιφασιστικό λαϊκό αίσθημα από όσους δεν έχουν ξεχάσει τις θυριωδίες του παρελθόντος και τις επαναλήψεις τους σε μικρογραφικό βαθμό στο παρόν, από όσους δεν έχουν ξεχάσει πως είναι χρέος της εργατικής τάξης να τσακίσει τον φασισμό, για να μην μας τσακίσει όλους η σιδερένια μπότα με τον αγκυλωτό σταυρό. Γι' αυτό, λοιπόν, είναι καθήκον μας να πολεμήσουμε τον φασισμό και να μην αφήσουμε ούτε σπιθαμή γης στους φασίστες και τους εθνικιστές, παλεύοντας ταυτόχρονα για την καταστροφή της μήτρας που γεννά τον φασισμό και τον θρέφει, δηλαδή του καπιταλισμού και του κράτους.

Ωστόσο τον ηγεμονικό ρόλο, στις καταλήψεις και τις πορείες που έγιναν στις 29/11 τον είχαν οι εθνικιστές που προσπάθησαν να συσπειρώσουν τη νεολαία στις γραμμές τους με τη γνωστή ρητορική μίσους προς το διαφορετικό. Γνωρίζουμε καλά ότι ο φασισμός παρεισφρέει ύπουλα σε κάθε κοινωνικό χώρο, από τον χώρο δουλειάς μέχρι τις σχολές, και έρχεται για να διαλύσει τους αγώνες των καταπιεσμένων, να αποπροσανατολίσει και να καταστείλει τους αληθινούς αγωνιστές. Οι φασίστες έχουν επενδύσει τα μέγιστα στα σχολεία, προσεγγίζοντας σαν πιόνια τους μαθητές για να διατρανώσουν την εθνικιστική ρητορική τους. Καμία έκπληξη που δεν λένε τίποτα για όσα περνάνε αυτή τη στιγμή στην εκπαίδευση, με το Νέο Λύκειο να θυμίζει δυστοπικό ίδρυμα κοινωνικών φρονημάτων, το νόμο Γαβρόγλου να λεηλατεί την προοπτική ολόκληρων γενιών και την απλήρωτη πρακτική στα ΕΠΑΛ να ανοίγει δρόμο για την αμίσθωτη εργασία. Εμείς επιλέγουμε να χρησιμοποιούμε τις καταλήψεις ως πολιτικό εργαλείο και μέσο για να διεκδικήσουμε την ικανοποίηση των αναγκών μας και για να υπερασπιστούμε τα ταξικά συμφέροντά μας, όχι για τους αντιδραστικούς σκοπούς που προάγουν τον ρατσισμό, τον εθνικισμό και θρέφουν τον φασισμό, αποτελώντας ενισχυτικό στήριγμα για την κρατική εξουσία και τα αφεντικά, που είναι οι μόνοι που έχουν υλικά συμφέροντα από τον εθνικισμό και τον φασισμό.

Στην ουσία, οι φασίστες δεν έχουν πρόβλημα με αυτά. Αν ποτέ έρθουν στην εξουσία (όπως έδειξε η ιστορία, η οποία δεν πρέπει να επαναληφθεί και αυτό είναι στο χέρι μας ) είναι οι πρώτοι που θα επιβάλλουν τους χειρότερους όρους σε κάθε πεδίο της κοινωνικής ζωής. Από την πλευρά μας ξέρουμε ότι οι φασίστες δρουν ως το μακρύ χέρι του κράτους και των αφεντικών. Δεν θα τους δούμε ποτέ να διεκδικούν τα επίδικα των αγώνων όπως είναι η δωρεάν σίτιση για όλους. Αντίθετα θα τους δούμε να έχουν άριστες σχέσεις με τις ναρκομαφίες (όπως ο ναρκέμπορας ηρωοποιημένος νεκρός Κατσίφας) και τα κυκλώματα της νύχτας (βλ. στελέχη και μέλη της Χρυσής Αυγής που πουλούσαν προστασία σε νυχτερινά μαγαζιά ή έκαναν trafficking) να σιγοντάρουν την εξαθλίωση στις εστίες, να μη λένε κουβέντα για τους ανάπηρους και το μη προσβάσιμο για αυτούς πανεπιστήμιο. Οι μόνοι στους οποίους εναντιώνονται είναι οι πρόσφυγες, που στοιβάζονται ανά δεκάδες στα hotspots, οι απεργοί λιμενεργάτες που διεκδικούν τα δεδουλευμένα τους (βλ. COSCO), οι φοιτητές που έχουν δείξει μέχρι πού φτάνει η φωνή τους. Κι αυτό γιατί οι σημερινοί ναζί ταυτίζονται ιδεολογικά με τους συνταγματάρχες της χούντας, τους ταγματασφαλίτες, με μια σωρεία αντεπαναστατών δικτατόρων. Οι φασίστες φοράνε τον μανδύα του αντισυστημικού/αντικυβερνητικού και έτσι εναντιώνονται στους ταξικούς αγώνες, προσπαθώντας να πείσουν ότι κυρίαρχο ζήτημα είναι το όνομα του γειτονικού κράτους.

Δεν έχουμε ψευδαισθήσεις: δεν έχουμε τίποτα να χωρίσουμε με τους Μακεδόνες - Αλβανούς - Διεθνείς συμμαθητές μας, αφού βρισκόμαστε στην ίδια μεριά της βάρκας πληττόμενοι από τα ίδια μέτρα που υπαγορεύει η συνολικότερη επιθετική αναδιάρθρωση του κεφαλαίου σε παγκόσμια κλίμακα. Οι μόνοι τους οποίους πρέπει να αποτινάξουμε είναι τα αφεντικά μας - ντόπια και υπερεθνικά - είτε αυτά είναι κεφαλαιοκράτες, υπουργοί, κυβερνήσεις είτε είναι τα τσιράκια τους, δηλαδή το λεγόμενο παρακράτος. Οι ναζί είναι αυτά ακριβώς τα ανθρωποειδή που όσο μαίνεται η μάχη για μια πιο αξιοπρεπή ζωή, σκυλιάζουν για να επαναφέρουν τη «ζωή» όπως αύτη ήταν επί Χίτλερ. Η εθνική ενότητα -την οποία επικαλούνται- είναι στην ουσία κενή νοήματος για τους καταπιεσμένους, αφού η μόνη ενότητα που μπορεί να υπάρχει με υλικές και όχι με φαντασιακές βάσεις είναι η ταξική. Δε συμμαχούμε με τους καταπιεστές μας, είτε γεννήθηκαν από την εδώ είτε από την εκεί πλευρά των συνόρων.

Ειδικά το τελευταίο διάστημα, είδαμε τους μαθητές να βγαίνουν δυναμικά στο προσκήνιο με συνεπή πολιτική παρουσία και να μάχονται ενάντια στις επιταγές του κεφαλαίου και τα νέα αβάσταχτα μέτρα της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ μέσα από αδιαμεσολάβητους αγώνες που παίρνουν ζωή. Στην Αθήνα, η κατ' εξοχήν μαθητική ταξική συγκέντρωση ενάντια στους φασίστες και το παρακράτος στις 29 Νοέμβρη είχε μεγάλη επιτυχία και έδωσε την εμπειρία αντίστασης που λείπει από τη νεολαία. Δεν φοβόμαστε: σιχαινόμαστε τους φασίστες. Εμπνεόμαστε βαθιά από τις μαθητικές κινητοποιήσεις ενάντια στα αληθινά προβλήματα, όπως το 1993 ενάντια στις φασιστικές συμμορίες (τότε Χρυσαυγίτες είχαν χαράξει σβάστικα στο μέτωπο μιας μαθήτριας στο Πολυκλαδικό Λύκειο Αμπελοκήπων), όπως το 2008 με τη δολοφονία του αναρχικού μαθητή Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, όπως στο σήμερα μέσα από οριζόντια, ταξικά σχήματα ενάντια στο νόμο Γαβρόγλου. Η μάχη για ζωή και αξιοπρέπεια, μέσα και έξω από σχολεία και τις σχολές, είναι καθολική και θα περάσει πάνω από τους παρακρατικούς. Εμπρός οι μαθητές - φοιτητές να βγούμε μπροστά για ακηδεμόνευτους κοινωνικούς και ταξικούς αγώνες ενάντια στο σύστημα που γεννά την εκμετάλλευση και τη φτώχεια, την καταπίεση, την αδικία και τους πολέμους, που υποβαθμίζει τους όρους ζωής και εργασίας μας. Να απαντήσουμε συλλογικά στις επιθέσεις του κράτους, του κεφαλαίου και του πιο επιθετικού-δολοφονικού επικουρικού μηχανισμού τους, δηλαδή τους φασίστες, ισοπεδώνοντάς τους.

Καλούμε τους φοιτητές, τους μαθητές και τη νεολαία να δώσουν το παρόν στον δρόμο κατά τις προσεχείς κινητοποιήσεις του ταξικού και αντιφασιστικού κινήματος:

-Υψώνουμε αντιφασιστικά αναχώματα στο δρόμο, ενάντια στην επιχειρούμενη επέλαση των φασιστών τη μέρα διεξαγωγής του εθνικιστικού συλλαλητηρίου για τη Μακεδονία, το Σάββατο 1/12, πλάι με τον κόσμο του αγώνα και αντιφασίστες/ριες συντρόφους και συντρόφισσες.

Αντιφασιστική συγκέντρωση ενάντια σε κάθε εθνικισμό:

Σάββατο 1/12, 18:30, Τσιμισκή με Γούναρη (Ναυαρίνου)

-Όλοι/ες στον δρόμο την Πέμπτη 6/12. Συμμετέχουμε και στηρίζουμε την αντικρατική-αντικατασταλτική πορεία τιμώντας τη μνήμη του δολοφονημένου από το κράτος Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου. Να δώσουμε με τη σειρά μας τους δικούς μας αγώνες για τις ανάγκες μας στο τώρα και την υπεράσπιση των ταξικών μας συμφερόντων. Να προχωρήσουμε σε καταλήψεις σχολείων και σχολών στις 6/12 για να γίνουν οι δρόμοι ποτάμι, το ποτάμι που θα πνίξει τους κυρίαρχους που καθορίζουν τις ζωές μας.

Αντικρατική-αντικατασταλτική πορεία:

Πέμπτη 6/12, 12:00, Καμάρα.

ΚΟΝΤΡΑ ΣΤΙΣ ΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΕΣ-ΦΑΣΙΣΤΙΚΕΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ, ΠΡΟΤΑΣΣΟΥΜΕ ΤΑ ΤΑΞΙΚΑ ΜΑΣ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΝΕΟ ΛΥΚΕΙΟ, ΤΟΝ ΝΟΜΟ ΓΑΒΡΟΓΛΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΑΝΑΔΙΑΡΘΡΩΣΗ

ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΜΑΖΙΚΕΣ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΕΣ ΕΜΠΡΟΣ ΓΙΑ ΔΡΑΣΕΙΣ ΑΝΤΙΚΡΑΤΙΚΕΣ

ΝΑ ΤΣΑΚΙΣΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΜΕΣΑ ΚΑΙ ΕΞΩ ΑΠΟ ΣΧΟΛΕΣ

Η ΤΑΞΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ

Ελευθεριακό Σχήμα Φιλοσοφικής

mail επικοινωνίας: eleuextheriakoexsxhmafilexolosofikexhs@espivex.net

fb: facebook.com/eleutheriakosximafilosofikisauth

πηγή : https://www.facebook.com/eleutheriakosximafil…

ΟΛΟΙ/ΕΣ ΚΑΤΆΛΗΨΗ ΣΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΜΑΖΙΚΕΣ ΑΠΟΧΕΣ, ΚΑΙ ΜΑΘΗΤΙΚΗ ΠΟΡΕΊΑ 12:00 ΚΑΜΆΡΑ

2008-2018 ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ ΔΕΝ ΣΥΓΧΩΡΟΥΜΕ

Η εξέγερση του Δεκέµβρη του '08, ξεκίνησε µε αφορµή τη δολοφονία ενός 15χρονου µαθητή από δυο μπάτσους δολοφόνους . Μετά από αυτή τη δολοφονία, εκφράστηκε με τον πιο εκρηκτικό τρόπο η συσσωρευµένη οργή της νεολαίας, και των καταπιεσμένων αυτής της κοινωνίας. Η σφαίρα που έδινε το βράδυ της 6ης Δεκέµβρη τέλος στη ζωή του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, πυροδότησε ένα από τα µεγαλύτερα κοινωνικά ξεσπάσματα στην ιστορία της χώρας. Η οργή ξεχείλισε µέσα σε λίγες ώρες και κατέκλυσε τα πάντα για εβδομάδες. Καταλήψεις σχολείων σε όλη την Ελλάδα, μαζικές μαθητικές πορείες και συγκρούσεις με την αστυνομία, έδειξαν ότι η ανατροπή είναι εφικτή. Το κράτος έδειξε τον τρόμο του, απέναντι στον ξεσηκωμό των μαθητών. Εξαπέλυε με κάθε τρόπο επίθεση στους μαθητές, δυσφημίζοντας τις κινητοποιήσεις και καταγγέλλοντας τους μαθητικούς αγώνες. Η εξέγερση έληξε μετά από κάποιο καιρό, όμως έδειξε σε χιλιάδες νεολαίους, τον δρόμο των κινημάτων και των αγώνων, δίνοντας μεγάλη ορμή. Ήτανε βέβαιο πως η οικονομική κρίση που ερχότανε, οι ταξικοί φραγμοί στην εκπαίδευση, η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, το άγχος, η καταπίεση, το μίσος, ο ρατσισμός, δεν ήτανε ανεκτά και εκφράστηκε αυτή η οργή μέσα από τις κινητοποιήσεις του Δεκέμβρη
Σήμερα, συμπληρώνοντας, 10 χρόνια από την δολοφονία του Αλέξη δεν έχει αλλάξει τίποτα, οι συνθήκες είναι ίδιες και πολύ χειρότερες. Βλέπουμε ένα μαύρο μέλλον για την γενιά στην ανεργία και την επισφάλεια, το δημόσιο σχολείο συνεχώς να υπεχρηματοδοτείτε να μετατρέπετε σε εξεταστικό κάτεργο με τον νόμο Γαβρόγλου, την απειλεί του πολέμου ορατή και τον εθνικιστικό παροξυσμό να έχει εισβάλει στην κοινωνία και στα σχολεία με αφορμή το μακεδονικ. Η μέρα αυτή ας είναι η αφορμή να γεμίσουν οι δρόμοι μαθητές και μαθήτριες για να διεκδικήσουμε την ζωή που μας αξίζει να τρομοκρατήσουμε ξανά τις κυβερνήσεις, δείχνοντας τους, ότι είμαστε στους δρόμους για να διεκδικήσουμε ότι μας έχουν στερήσει και να δώσουμε την καλύτερη συνέχεια στον αντιφασιστικό-αντιεθνικιστικό αγώνα που δόθηκε στα σχολεία στις 29/11.

ΕΜΕΙΣ ΘΑ ΠΟΥΜΕ ΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΛΕΞΗ ΑΥΤΕΣ ΟΙ ΜΕΡΕΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟΥ ΑΛΕΞΗ

ΣΤΙΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ ΛΕΦΤΑ ΣΤΗΝ ΝΕΟΛΑΙΑ ΣΦΑΙΡΕΣ ΗΡΘΕ Η ΩΡΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΔΙΚΕΣ ΜΑΣ ΜΕΡΕΣ

ΜΠΑΤΣΟΙ TV ΝΕΟΝΑΖΙ
ΟΛΑ ΤΑ ΚΑΘΑΡΜΑΤΑ ΔΟΥΛΕΥΟΥΝΕ ΜΑΖΙ.

ΜΑΘΗΤΙΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ

Πρωτοβουλία για τον Συντονισμό Σχολείων και μαθητών/τριών Θεσ/νίκης

Αντικρατική-αντικατασταλτική πορεία, 10 χρόνια μετά την κρατική δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου

Η επόμενη εξεγερτική στιγμή να μας φέρει ένα βήμα πιο κοντά στην κοινωνική επανάσταση

Στις 6 Δεκέμβρη 2008, η δολοφονία του 15χρονου μαθητή Αλέξη Γρηγορόπουλου από τον ειδικό φρουρό Κορκονέα πυροδότησε μια εξέγερση -πρωτοφανούς έντασης και έκτασης για τα ελληνικά δεδομένα- που αναγνωρίστηκε (από εχθρούς και φίλους) ως η πρώτη αντίδραση στην παγκόσμια καπιταλιστική κρίση και ως εικόνα από το μέλλον. Σήμερα, 10 χρόνια μετά, οι λόγοι που οδήγησαν στην εξέγερση όχι μόνο δεν έπαψαν να υπάρχουν, αλλά έχουν πολλαπλασιαστεί. Έχει πολλαπλασιαστεί, όμως, και η καταστολή, η αντιεξεγερτική στρατηγική της εξουσίας, η επίθεση του κράτους και του κεφαλαίου στους εκμεταλλευόμενους και καταπιεσμένους.

Αυτή η επίθεση γίνεται ολομέτωπα. Στους εργασιακούς χώρους, όπου η ελαστικοποίηση και οι αλλεπάλληλες μειώσεις μισθών είναι καθεστώς (με τις επερχόμενες μεταρρυθμίσεις να απειλούν να δώσουν το τελειωτικό χτύπημα στην εργατική τάξη), όπου η δουλειά τις Κυριακές και οι "Black Friday" εντείνουν την αλλοτρίωση από τον νεκρό κόσμο του εμπορεύματος, όπου οι δολοφονίες εργαζομένων βαφτίζονται 'ατυχήματα'. Στα camps και τα hot spots, όπου κράτος και φασίστες χέρι-χέρι πασχίζουν να κανονικοποιήσουν τη βιομηχανία της διαχείρισης των μεταναστών και να πειθαρχήσουν τους μετανάστες και τους πρόσφυγες. Στα σχολεία και τις σχολές της εντατικοποίησης, της νόρμας και της «προετοιμασίας για την αγορά εργασίας» - εκεί που τις τελευταίες μέρες τόσο επιμελώς προσπαθούν οι φασίστες να ριζώσουν το μισανθρωπισμό και το ρατσισμό. Στις γειτονιές με εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους να ζουν στη φτώχεια και στην εξαθλίωση. Στην κουλτούρα, όπου είναι ευπρόσδεκτη κάθε είδους σαχλαμάρα, αρκεί να μη θυμίζει ούτε στο ελάχιστο ότι μπορεί να υπάρξει κάτι διαφορετικό από αυτό που ήδη υπάρχει. Τη στιγμή που η κοινωνική βάση εξαθλιώνεται από τη συντελούμενη νεοφιλελεύθερη καπιταλιστική αναδιάρθρωση, ξοδεύονται υπέρογκα ποσά για στρατιωτικές δαπάνες, οι βάσεις του ΝΑΤΟ πληθαίνουν και τα νέφη του πολέμου αρχίζουν και πυκνώνουν στην Ανατολική Μεσόγειο καθώς εντείνονται οι διακρατικοί ανταγωνισμοί, με άμεσα ορατό, πλέον, τον κίνδυνο να γεννηθούν εκατόμβες νεκρών ανθρώπων που ανήκουν στην τάξη μας, μόνο και μόνο για να εξυπηρετηθούν τα συμφέροντα των εκατέρωθεν αστικών τάξεων.

Η άνοδος των ιδεολογιών του θανάτου (που στη δική μας χώρα παίρνουν τη μορφή του εθνικισμού και του φασισμού) είναι απλά η επικύρωση της κοινωνικής ήττας. Το αίτημα για «τάξη και ασφάλεια» συγκλίνει με τις σφαίρες σε έναν δεκαπεντάχρονο, φέρει το ίδιο το περιεχόμενο της εξουσίας: τον θάνατο. Η ζωή μοιάζει να ασφυκτιά και να προσπαθεί να βρει μια ικμάδα από όπου θα μπορέσει να αναπνεύσει. Η μόνη διέξοδος μοιάζει η εξέγερση.

Οι εξεγέρσεις όμως δεν έρχονται ως γραμμική συνέπεια των κοινωνικών αιτιών που τις δημιουργούν. Δεν προγραμματίζονται και σίγουρα δεν επαναλαμβάνονται με τους ίδιους τρόπους, ειδικά στις επετείους τους. Αν θέλουμε όχι να βαδίσουμε στον δρόμο του Δεκέμβρη, αλλά να τον ξεπεράσουμε, θα πρέπει να εντείνουμε τις αντιστάσεις σε κάθε κοινωνικό πεδίο όπου υπάρχει η σύγκρουση εξουσιαστών-καταπιεσμένων. Στηρίζοντας τους επιμέρους αγώνες, προσπαθώντας για τον συντονισμό τους και παλεύοντας για να αποκτήσουν συνολικότερα χαρακτηριστικά εναντίωσης στην εξουσία, προετοιμάζουμε το έδαφος πάνω στο οποίο η επόμενη εξεγερτική στιγμή θα μας φέρει ένα βήμα πιο κοντά στην κοινωνική επανάσταση.

Είτε σ' ένα χειμωνιάτικο σαββατόβραδο στα Εξάρχεια, είτε σε μια μαχητική πορεία της επετείου του Πολυτεχνείου, είτε υπερασπιζόμενοι μαθητικές καταλήψεις, είτε από μαχαίρι νεοναζί, είτε και με το όπλο στο χέρι, οι νεκροί μας έχουν πολλά ονόματα και ιδιότητες. Ο θάνατός τους όμως έχει ένα κοινό περιεχόμενο: αυτό του αγώνα. Εμείς δεν πρόκειται να μετατρέψουμε τους νεκρούς μας σε σύμβολα, δεν πρόκειται να χτίσουμε μαυσωλεία. Ξέρουμε πως το πιο σημαντικό για να τιμήσουμε τη μνήμη τους είναι να συνεχίσουμε ακατάπαυστα τους αγώνες για την κοινωνική απελευθέρωση. Οργάνωση κι αγώνας λοιπόν, για την κοινωνική επανάσταση, τον ελευθεριακό κομμουνισμό, την αναρχία.

ΝΑ ΜΗ ΜΕΙΝΟΥΜΕ ΑΔΡΑΝΕΙΣ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΧΟΥΝ ΚΗΡΥΞΕΙ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ

ΝΑ ΜΗ ΣΥΝΗΘΙΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΞΑΘΛΙΩΣΗ ΚΑΙ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ

ΝΑ ΠΥΚΝΩΣΟΥΜΕ ΤΙΣ ΓΡΑΜΜΕΣ ΤΟΥ ΑΚΗΔΕΜΟΝΕΥΤΟΥ ΤΑΞΙΚΟΥ ΑΓΩΝΑ ΚΑΙ ΤΟΥ ΜΑΧΗΤΙΚΟΥ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΜΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΛΕΨΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΑΘΟΛΙΚΗ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΧΕΙΡΑΦΕΤΗΣΗ, ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟ

ΠΟΡΕΙΑ:
6 ΔΕΚΕΜΒΡΗ
12:00, ΚΑΜΑΡΑ

Ελευθεριακή Πρωτοβουλία Θεσσαλονίκης - μέλος της Αναρχικής Ομοσπονδίας
lib_exthess@hoextmail.coexm
libertasalonica.wordpress.com

.

Κατάληψη 111

Κάλεσμα αντικρατική-αντικατασταλτική πορεία για 6η Δεκέμβρη

Μία αναδρομή 10 χρόνια πίσω…

Δεκέμβριος 2008, η αποκορύφωση της κοινωνικής καταπίεσης ήταν λίγα δευτερόλεπτα υπόθεση. Μπάτσοι πυροβολούν στο ψαχνό. Ο μαθητής Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος πέφτει νεκρός. Η εξέγερση παύει να είναι επιλογή και γίνεται καθήκον.

Καταλήψεις σχολείων ενάντια στην κρατική καταστολή από μαθητές ξεσπούν και εξαπλώνονται σε όλη τη χώρα, ενώ κάθε μέρα μαθητές (και μη) βρίσκονται στο δρόμο και συγκρούονται με τα όργανα καταστολής. Πολυκαταστήματα, τράπεζες και οτιδήποτε στηρίζεται στην εκμετάλλευση και την καταπίεση εργαζομένων και ανέργων και κρύβει την κοινωνική σαπίλα πίσω από λουσάτες βιτρίνες καίγεται. Η ΓΣΕΕ καταλαμβάνεται από εργάτες που κηρύττουν το κτίριο χώρο ελεύθερης έκφρασης και συνάντησης εργατών, ενάντια στην παραπληροφόρηση των ΜΜΕ που διατείνονται ότι η εργατική τάξη δεν συμμετείχε στην εξέγερση. Προτάσσουν την ταξική αλληλεγγύη, την αυτοοργάνωση των εργατών και συλλογικές διαδικασίες από τη βάση καταργώντας τους γραφειοκράτες συνδικαλιστές.

Στο σήμερα…

10 χρόνια μετά την δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου καλούμαστε να απαντήσουμε τα ίδια ζητήματα με τότε. Συνεχίζουμε να έχουμε -όπως και τότε- όλους τους λόγους του κόσμου για να βγαίνουμε στους δρόμους, να αγωνιζόμαστε, να διεκδικούμε:

Η εκπαίδευση και η περίθαλψη δέχονται δυσανάλογες περικοπές σε σχέση με τις κοινωνικές ανάγκες που καλούνται να καλύψουν, ενώ παράλληλα απευθύνονται όλο και περισσότερο στους «έχοντες» αυτής της κοινωνίας προσδίδοντας ένα ξεκάθαρο ταξικό πρόσημο στην προσβασιμότητα τους. Την ίδια στιγμή λοιπόν που σχολεία συγχωνεύονται αναγκάζοντας μαθητές να διανύουν καθημερινά τεράστιες αποστάσεις, που υπάρχει έλλειψη προσωπικού και εξοπλισμού ακόμα και θέρμανσης στα σχολεία, μπάτσοι, στρατιωτικοί και παπάδες λαμβάνουν υπέρογκους μισθούς.

Ταυτόχρονα, οι κρατικές δαπάνες για εξοπλιστικά συστήματα μετριούνται σε δισεκατομμύρια. Ασκήσεις καταστολής πλήθους λαμβάνουν χώρα σε στρατόπεδα κάνοντας μας ξεκάθαρο ότι σε οποιαδήποτε κίνηση διεκδίκησης και αγώνα θα παρέμβουν με οποιοδήποτε κόστος. Η περίπτωση ενός πολέμου, που θα κοστίσει τις ζωές των καταπιεσμένων, με ένα γειτονικό κράτος φαντάζει πιο πιθανή από ποτέ. Οι βάσεις του ΝΑΤΟ στον ελλαδικό χώρο αυξάνονται όπως και οι εγκαταστάσεις πυρηνικών.

Η περιστολή των εργασιακών δικαιωμάτων συνεχίζεται αλλά και η ίδια η εργασία σαν μέσο επιβίωσης είναι πλέον πολυτέλεια και όχι επιλογή. Επιδόματα, συντάξεις και κατώτατοι μισθοί μειώνονται ραγδαία ενώ φόροι, ενοίκια και τιμές βασικών παροχών (ρεύμα, νερό) αυξάνονται. Η κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας επαναφέρει το ζήτημα των βασικών εργασιακών κεκτημένων που κερδήθηκαν με αίμα . Το μεσαιωνικό σκηνικό έρχονται να συμπληρώσουν οι εργατικές δολοφονίες (θάνατοι εν ώρα εργασίας λόγω της εντατικοποίησης της δουλειάς, των ελλιπών μέτρων προστασίας των εργαζομένων και άλλων συνθηκών που επιβάλλονται από τα αφεντικά για να έχουν μεγαλύτερο κέρδος) πλέον λαμβάνουν χώρα σχεδόν κάθε εβδομάδα.

Κάθε μέρα στο Αιγαίο και τον Έβρο χάνουν τη ζωή τους εκατοντάδες μετανάστες και μετανάστριες προσπαθώντας να ξεφύγουν από τον πόλεμο, την φτώχεια και την εξαθλίωση που τα δυτικά κράτη έχουν σπείρει στις χώρες τους. Ενώ όσοι καταφέρουν να περάσουν στοιβάζονται σε κέντρα κράτησης-τα οποία ελέγχονται από τον στρατό!- όπου στην ουσία περιμένουν να τους απορροφήσουν οι ανάγκες του σύγχρονου κεφαλαίου μιας που είναι τα πιο φθηνά εργατικά χέρια.

Ο Δεκέμβρης δεν ήταν ούτε απάντηση, ούτε λύση. Ο Δεκέμβρης ήταν ερώτηση-κραυγή για αυτά που ερχόντουσαν και παρακαταθήκη για αυτά που ήρθαν. Η εξέγερση του Δεκέμβρη του 2008 υπάρχει σαν μνήμη, είναι στο εδώ στο τώρα, και είναι στο χέρι μας να γίνει προοπτική και δρόμος. Να προχωρήσουμε λοιπόν στο βήμα παραπέρα συνδέοντας τους επι μέρους αγώνες, μέχρι την καταστροφή κράτους και κεφαλαίου που προκαλούν και αναπαράγουν την εκμετάλλευση και την καταπίεση. Να ξαναζωντανέψουμε τους αγώνες μας για έναν κόσμο αλληλεγγύης, ισότητας, ελευθερίας με καταλήψεις, αποχές, πορείες, παρεμβάσεις.

ΌΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΣΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ 6Η ΔΕΜΒΡΗ 12.00 ΣΤΗ ΚΑΜΑΡΑ

ΝΑ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΤΑΞΙΚΗ ΡΕΒΑΝΣ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΣΤΟ
ΚΕΦΑΛΑΙΟ!

ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ ΑΓΩΝΑΣ ΣΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ, ΣΤΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΔΟΥΛΕΙΑΣ, ΣΤΙΣ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ.

Συλλογικότητα αναρχικών από τα ανατολικά

https://anatolika.espivblogs.net/

Ο ΔΕΚΕΜΒΡΗΣ ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ

Δέκα χρόνια από τη δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, δέκα χρόνια από τη γενικευμένη εξέγερση που ακολούθησε, η οποία αποτέλεσε κομβική στιγμή στη σύγχρονη πολιτική ιστορία της Ελλάδας. Το ειδικό της βάρος, την κατέστησε εκείνες τις μέρες ως ένα συμβάν με διεθνείς προεκτάσεις και με διαδηλώσεις αλληλεγγύης σε πολλές χώρες. Για περίπου έναν μήνα χιλιάδες διαδηλωτές σε όλη τη χώρα κατέβηκαν στο δρόμο για να εκφράσουν την αγανάκτησή τους για την αστυνομική βία και ατιμωρησία, αλλά και τη συνολικότερη κοινωνική αδικία, που βρισκόταν στην κορύφωσή της εκείνη την περίοδο. Η εξέγερση του Δεκέμβρη είχε έναν χαρακτήρα μαζικό, κοινωνικό και επιθετικό. Δεκάδες καταλήψεις δημοσίων κτηρίων, επιθέσεις στις δυνάμεις καταστολής και δυναμικές πορείες σε όλες τις γειτονιές έδωσαν σάρκα και οστά στα «νέα Δεκεμβριανά» όπως χαρακτηρίστηκαν. Έτσι λοιπόν, ένα μεγάλο και ηχηρό «ΟΧΙ» ειπώθηκε από την ελληνική κοινωνία, ένα «ΟΧΙ» εκφρασμένο με πέτρες και μολότοφ στα ΜΑΤ, στις βιτρίνες και στα στολίδια της χριστουγεννιάτικης Αθήνας, ένα «ΟΧΙ» που απευθυνόταν στους θεσμούς και τη βιοπολιτική της κυριαρχίας. Στην ουσία οι εξεγερμένοι εξέφραζαν μια συνεχή άρνηση στα καταναλωτικά πρότυπα , στην ιδιώτευση και στην ιδιοκτησία του πλούτου. Ο Δεκέμβρης του ΄08 ήταν μία ερώτηση όπως ανέφερε και το χαρακτηριστικό σύνθημα στον τοίχο. Μια ερώτηση σχετικά με το πού οδεύει μια κοινωνία που ακολουθεί πιστά πουριτανικά ήθη, διαβρωμένους θεσμούς και αντικοινωνικούς κανόνες. Μια ερώτηση σχετικά με το πού θα φτάσει αυτή η επικίνδυνη υπακοή και ανοχή στην ιεραρχία, τα αιμοβόρα εθνικά ιδεώδη και τον ατομικό ναρκισσισμό.
Την περίοδο του Δεκέμβρη ο αυθορμητισμός, όχι σαν απολίτικη συμπεριφορά, αλλά ως αυτόνομη πολιτική πράξη, κυριάρχησε και ταυτόχρονά όλα τα κομμάτια της κοινωνίας συνδέθηκαν και συσπειρώθηκαν, όχι γύρω από συγκεκριμένα συντεχνιακά ή διαχειριστικά αιτήματα, όπως θα πρόσταζε μια αριστερή αφήγηση, αλλά γύρω από την καθολική αμφισβήτηση του κράτους ως τρόπο οργάνωσης. Καταλήψεις σχολείων, πανεπιστημίων, δημαρχείων, ανοιχτές συνελεύσεις γειτονιών και συλλογικοτήτων συνδιαμόρφωναν και συναποφάσιζαν δίνοντας πολιτικό χώρο και χρόνο στην αυτοδιεύθυνση και την άμεση δημοκρατία. Εμπράκτως λοιπόν, η κοινωνία καταπολέμησε τον κυνισμό, την πολιτική απάθεια και τον ατομικισμό που προτάσσει η κυριαρχία και εγκαθίδρυσε την ισότητα του πολιτικού λόγου και τη συμμετοχή στις πολιτικές διαδικασίες που έλαβαν χώρα στην εξέγερση.
2018 - ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΖΑΚ ΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟΥ
Το νήμα της θανατοπολιτικής του κράτους δεν σταμάτησε στη δολοφονία του Γρηγορόπουλου. Το κουβάρι του ξετυλίχθηκε για να δέσει πισθάγκωνα με κλωτσιές και βαναυσότητα το παραδομένο και αποτελειωμένο κορμί του Ζακ. Οι ίδιες φωνές του μίσους ξαναβγήκαν στην επιφάνεια με προσαυξημένα επιχειρήματα, αναβαθμίζοντας τους λόγους για την εξόντωση «εκείνων που δεν αξίζει να ζουν».
Η μπότα του κράτους ήταν παρούσα στη μισαλλοδοξία, τον ρατσισμό, το μίσος και την ομοφοβία των νοικοκυραίων και των ΜΜΕ που κατασπάραξαν το σώμα του Ζακ κατά τη διάρκεια και μετά τον θάνατό του. Εξάλλου η εξουσία πάντα έχει την ανάγκη του ανθρωπολογικού τύπου που της αναλογεί και γι' αυτό τον σκοπό επιστρατεύει όλα τα μέσα και τους θεσμούς που διαθέτει για να τον διαμορφώσει. Είναι τα συγκοινωνούντα δοχεία που δημιουργούν το αναγκαίο πλέγμα σχέσεων της αλληλοτροφοδότησης και αλληλοκάλυψης όταν ασκούν την ωμή και στυγνή τους βία και ιδιαίτερα όταν αυτή καταλήγει σε φόνο. Αυτό το πλέγμα το είδαμε να ξετυλίγεται με τον πιο κραυγαλέο τρόπο στην περίπτωση του Ζακ.
2018 - ΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΕΣ ΜΑΘΗΤΙΚΕΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ
Είναι η πρώτη φορά στη σύγχρονη ελληνική ιστορία που ο θεσμός της κατάληψης περνάει στην ηγεμονία της ακροδεξιάς και του εθνικισμού. Ζούμε στην εποχή της γενικευμένης σύγχυσης και της αποστέωσης των νοημάτων. Οι μαθητικές καταλήψεις για το Μακεδονικό επέτειναν αυτή τη σύγχυση. Η αμηχανία της αριστεράς , αλλά και πολλών της άκρας αριστεράς, απέναντι στο ακροδεξιό αφήγημα ήταν αποκαλυπτική κατά τη διάρκεια των συλλαλητηρίων για το Μακεδονικό, με αυτή είτε να αντιδρά με τον γνωστό φενακισμένο ταξικό εργατισμό και αντιιμπεριαλισμό, είτε να μένει άπραγη, είτε να συνευρίσκεται με την άκρα δεξιά η οποία είχε και τον ηγεμονικό ρόλο. Η ενός λεπτού σιγή από σύσσωμο το ελληνικό κοινοβούλιο για τον ακροδεξιό και φιλοπόλεμο Κατσίφα στο όνομα του Έλληνα πολίτη κατέδειξε την ευκολία με την οποία η κυβερνώσα αριστερά παραδίδεται στον δυναμισμό του ακροδεξιού λόγου. Αυτή η σύγχυση εύκολα μεταβιβάστηκε στις μαθητικές καταλήψεις. Τα αντιφασιστικά παραδοσιακά αφηγήματα στάθηκαν ανίκανα να ορθώσουν λόγο και έργο σε αυτές τις κινητοποιήσεις. Οι αναγωγές υπέρ ή κατά των μαθητικών καταλήψεων είναι το ψευτοδίλημμα πάνω στο οποίο πατά η ακροδεξιά, η οποία από παράδοση κατακλέβει ως πολιτικός λωποδύτης μορφές αγώνων, ακόμα και συνθημάτων, των καταπιεσμένων αλλάζοντας το πρόσημο και τη στόχευση του περιεχομένου τους, για να καταλήξει στη δύναμη του ολοκληρωτικού έθνους-κράτους.
Στην ιστορία του ελληνικού κράτους, η άκρα δεξιά ήταν και παραμένει να είναι ο γνήσιος και ηγεμονικός εκφραστής του εθνικισμού. Είναι ο ηγέτης του ρομαντικού αφηγήματος ενός πατριωτικού μύθου που φροντίζει να αποσιωπηθούν, για όσο καιρό βρίσκεται σε άμυνα, όλα τα εγκλήματα που έχει διαπράξει. Και εδώ στην Ελλάδα δεν είναι λίγα:
Άκρα δεξιά 1915 Διχασμός, Άκρα δεξιά 1922 Μικρασιατική Καταστροφή, Άκρα δεξιά 1936 Φασιστική Δικτατορία, Άκρα δεξιά 1943 δημιουργός των Ταγμάτων Ασφαλείας, Άκρα δεξιά 1963 δολοφονία Λαμπράκη, Άκρα δεξιά 1967 Χούντα, σφαγή του Πολυτεχνείου και ακρωτηριασμός της κυπριακής κοινωνίας
Εξάλλου ο Μουσολίνι είχε διατυπώσει ήδη την ουσία του εθνικιστικού μύθου από το 1922 στο φασιστικό συνέδριο στη Νάπολη: «Δημιουργήσαμε τον μύθο μας. Ο μύθος είναι μία πίστη, ένα πάθος. Δεν είναι απαραίτητο να είναι πραγματικότητα. Ο μύθος μας είναι το έθνος, ο μύθος είναι το μεγαλείο του έθνους. Σ' αυτόν τον μύθο υποτάσσουμε τα πάντα…».
Τα χαρακτηριστικά σημεία αυτών των καταλήψεων, που αποτελούν και το πρώτο βήμα της εμφάνισης της ακροδεξιάς στον δημόσιο χώρο με νεολαιίστικα κινηματικά χαρακτηριστικά είναι άκρως αποκαλυπτικά:
• Είναι η πρώτη φορά που οι γονείς προτρέπουν μαθητές, αν όχι να τους συνοδεύουν, στις καταλήψεις.
Απ' ότι φάνηκε, ιδιαίτερα στη Βόρεια Ελλάδα, είναι οι γονείς που ενσωμάτωσαν τον εκβιασμό που υπέστησαν οι ίδιοι όταν ήταν μαθητές καθώς τους τραβούσαν άρον άρον στα εθνικιστικά συλλαλητήρια του ΄92 για το Μακεδονικό. Στη διαδήλωση στις 29/11, ο «αντισυστημισμός» των διαδηλωτών εξαντλήθηκε σε επιθέσεις κατά καταλήψεων στέγης και στην αποκαθήλωση των αφισών αναρχικών, αντιεξουσιαστών, κομμουνιστών κλπ.
• Πολλά από τα συνθήματα ήταν συνθήματα μίσους, ρατσισμού και πολέμου.
Το «Μακεδονία η ξακουστή που έδιωξε τους βάρβαρους» ανατροφοδοτούνταν αδιαμαρτύρητα από το «Δεν θα γίνεις Έλληνας ποτέ Αλβανέ/Σκοπιανέ». Εδώ να σημειώσουμε ότι ήδη στο περιεχόμενο αυτών των συνθημάτων ανταποκρίθηκε έμπρακτα ένα στέλεχος της Χρυσής Αυγής στη Λευκίμμη δολοφονώντας με καρτέρι έναν Αλβανό για το Μακεδονικό και τον Κατσίφα. Είναι ο πρώτος νεκρός της εθνικιστικής έξαρσης.
• Τα ΜΜΕ πρωτοστάτησαν για πρώτη φορά τόσο έντονα υπέρ των καταλήψεων.

• Η παρουσία της Χρυσής Αυγής και οι ναζιστικοί χαιρετισμοί δεν ενόχλησαν κανέναν.
Εξάλλου αυτό που επιχείρησε η Χ.Α., η οποία κάθε άλλο παρά βρισκόταν έξω απ' τα νερά της, ήταν να εμφανιστεί μαζί με τους φασιστοχουλιγκάνους ως οι εγγυητές του εθνικισμού.
• Η απόφαση και η οργάνωση των καταλήψεων ήταν ανάλογη με τα περιεχόμενό τους. Με κουμανταδόρους και αρχηγίσκους του εθνικού τσαμπουκά.
Ας το πούμε ξεκάθαρα. Η απειλή του εθνικισμού που έβαλε πόδι στα σχολεία, μόνο με το απειλητικό νόημα της εξέγερσης του Δεκέμβρη μπορεί να ανασταλεί.

o Ο ΔΕΚΕΜΒΡΗΣ ΤΟΥ '08 ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ, ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΘΝΙΚΙΣΜΟ
o 2008-2018: ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΛΕΞΗ ΣΤΟΝ ΖΑΚ, Η ΘΑΝΑΤΟΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΕΧΕΙ ΣΥΝΕΧΕΙΑ

Καλέσματα :
ΚΑΜΑΡΑ 6/12 ώρα 12:00 στη μαθητική συγκέντρωση
ΚΑΜΑΡΑ 6/12 ώρα 17:00 πορεία

Αντιεξουσιαστική Κίνηση Θεσσαλονίκης

Ανοιχτή συνέλευση κάθε Παρασκευή στις 20:00 στο Μικρόπολις

πηγή : https://el-gr.facebook.com/AKthess/posts/2050…

Διαδήλωση 6ης Δεκέμβρη

6Η ΔΕΚΕΜΒΡΗ 2008: H ΠΑΝΤΟΤΙΝΗ ΕΞΕΓΕΡΣΗ

Το βράδυ της 6ης Δεκέμβρη, ο ειδικός φρουρός Επαμεινώντας Κορκονέας, συνοδεία δεύτερου ειδικού φρουρού του Βασίλη Σαρλιώτη, εκτελεί εν ψυχρώ στα Εξάρχεια τον 15χρονο μαθητή Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο. Η κίνηση του Κορκονέα δεν είναι σε καμία περίπτωση ένα μεμονωμένο περιστατικό, όχι μόνο γιατί γνωρίζουμε πολύ καλά ότι κεντρικό κομμάτι του ρόλου της Αστυνομίας και του ακροδεξιών πεποιθήσεων προσωπικού της είναι η βίαιη καταστολή των νέων, αλλά ακόμη περισσότερο γιατί η πράξη του Κορκονέα εξέφρασε, σε μια συγκεκριμένη χρονική στιγμή, τη θηριώδη απάντηση του κράτους και των αφεντικών στην όξυνση των συγκρούσεων που πυροδότησε το κοινωνικό κίνημα εκείνης της περιόδου. Ήταν το σημείο μηδέν όπου το κράτος έδειχνε τα δόντια τους στους διαδηλωτές της αντι-συνόδου στην Ευρωπαϊκή Ένωση το 2003, στους καταληψίες φοιτητές και μαθητές του κινήματος 2006-2007 που αγκάλιασε τεράστιο τμήμα της νεολαίας, ήταν τέλος η απάντηση που μεθόδευε το κράτος (την οποία ο υπουργός δημόσιας τάξης Βύρων Πολύδωρας είχε ομολογήσει εκ των προτέρων, μιλώντας για εκπυρσοκροτήσεις όπλων) ενάντια στους αναρχικούς που δεν σκύψαν το κεφάλι τα χρόνια της επίπλαστης «αφθονίας» των Ολυμπιακών αγώνων του '04 και της «ανάπτυξης», αλλά συνέχισαν τον αντικαθεστωτικό αγώνα, ήταν χτύπημα μέσα στα Εξάρχεια του Αγώνα και της Αντίστασης.
Η απάντηση, όμως, που έλαβαν πίσω τους τρομοκράτησε όσο δεν τους είχε τρομοκρατήσει τίποτε άλλο σε ολόκληρη τη μεταπολιτευτική περίοδο.
Η οργή ξεχείλισε στους δρόμους διανομής των εμπορευμάτων, παρέλασης των στρατευμάτων και των ιδεών τους. Έγιναν δρόμοι φωτιάς, γενικευμένης σύγκρουσης με τον στρατό κατοχής τους. Συνελεύσεις, πορείες, καταλήψεις, σε κάθε μεριά της χώρας, μαζικές και εκτεταμένες επιθέσεις σε αστυνομικά τμήματα σε όλη την επικράτεια από αναρχικούς, μαθητές και κόσμο που συντάχθηκε με την πλευρά των εξεγερμένων. Φωτιά στα επιτελεία, τρόμος στα στρατηγεία του κράτους.

6Η ΔΕΚΕΜΒΡΗ 2018: ΜΠΑΤΣΟΙ - ΦΑΣΙΣΤΕΣ - ΚΑΝΙΒΑΛΟΙ Η ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΔΕΙΧΝΕΙ ΤΟ ΔΡΟΜΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΠΟΥ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ ΑΠΟ ΠΑΝΩ ΣΑΣ

Η 6η Δεκέμβρη δεν αποτελεί απλά μια επέτειο στην ατζέντα μας. Ούτε μια κόκκινη μουτζούρα στο ημερολόγια μας για να θυμόμαστε ότι κάτι έγινε τότε. Αποτέλεσε για εμάς κάτι παραπάνω από μια στιγμή θυμού και οργής. Αποτέλεσε για εμάς μια εξελικτική επαναστατική διαδικασία. Γεμάτη μνήμες από πράξεις αντίστασης και ανυπακοής. Συμβόλισε την εξέγερση των καταπιεσμένων ενάντια στο κράτος και το κεφάλαιο. Μέσα από τη φλόγα του Δεκέμβρη συλλογικοποιήσαμε τις αντιστάσεις μας, βρεθήκαμε μαζί με άλλους παλιούς και νέους αγωνιστές, μεγαλώσαμε και εξελιχθήκαμε ως κίνημα. Η εξέγερση του Δεκέμβρη δεν ήταν παρά η αρχή για τους επόμενους αγώνες μας. Τους αγώνες μας που έγιναν ακόμη πιο σκληροί για να μπορέσουν να ανταπεξέλθουν στην αντιεξεγερτική εκστρατεία του κράτους. Η σταδιακή ενεργοποίηση των παρακρατικών ακροδεξιών ομάδων την αμέσως επόμενη περίοδο, η κατάσταση εξαίρεσης που διευρύνθηκε με πρώτα θύματα τους πρόσφυγες και τους μετανάστες, η άτυπη μονιμοποίηση της κατάστασης έκτακτης ανάγκης με την όξυνση της καταστολής σε όλα τα επίπεδα σε αντιστοιχία με την όξυνση της καπιταλιστικής κρίσης αποτέλεσαν τα χαρτιά που έπαιξε η κυριαρχία για να διασφαλίσει ότι κανένας Δεκέμβρης δεν θα συμβεί ξανά ποτέ. Γελιούνται. Η τάξη τους βασιλεύει, αλλά δεν κυβερνά. Τα λυσσασμένα χτυπήματα στην πλατεία Συντάγματος, η συνολική επίθεση στις καταλήψεις μας την περίοδο 2011-2012, η δολοφονίες του Παύλου Φύσσα, του Σαχζάτ Λουκμάν και του Ζακ Κωστόπουλου, τα βασανιστήρια από μπάτσους σε συντρόφους και συντρόφισσες αντιφασίστες/τριες δεν έκαμψαν την ορμή μας για μια νέα κοινωνία ισότητας. Το δηλητήριο του κανιβαλισμού που διέχυσε στο κοινωνικό σώμα η κυρίαρχη αντίληψη βρίσκει οπαδούς-εγκληματίες μέσα στο κοινωνικό σώμα, λιντσάροντας τον αδύναμο είτε αυτός είναι gay, είτε μετανάστης, είτε απλά φτωχός.
Μπορεί σήμερα η συνεργασία όλων των δυνάμεων του πολιτικού φάσματος από την Αριστερά που κυβερνά, μέχρι την συντηρητική άκρα-Δεξιά και τους νεοναζί να νομίζει ότι έχει δώσει ισχυρό πλήγμα, όμως ο σπόρος του Δεκέμβρη δεν μπορεί να ξεριζωθεί.

10 χρόνια από εκείνον το Δεκέμβρη ακόμα παλεύουμε με το τέρας.

Η εξουσία μέσα σε όλα αυτά τα χρόνια προσπαθεί να καταστείλει την οργή των καταπιεσμένων. Ολοένα βλέπουμε τη φτώχεια, την ανεργία και την ανέχεια να εντείνονται. Άνθρωποι τρώνε από τα σκουπίδια, μαθητές λιποθυμούν λόγω πείνας, νέοι και νέες μένουν άνεργοι για καιρό, μετανάστες αναζητούν ένα καλύτερο αύριο, αλλά το μόνο που εισπράττουν είναι φόβος και μίσος. Η κυρίαρχη τάξη προσπαθεί λυσσαλέα να αναβαθμίσει την εμπλοκή του ελληνικού κράτους στους διακρατικούς ανταγωνισμούς, μέσω της ισχυροποίησης της σύνδεσης με το ΝΑΤΟ, τόσο στα Βαλκάνια (με κύρια αιχμή το «Μακεδονικο») όσο και στην νοτιοανατολική Μεσόγειο (όξυνση της αντιπαράθεσης με το τουρκικό κράτος, ενόψει της εκμετάλλευσης των πλουτοπαραγωγικών πηγών στο Αιγαίο), για να κερδίσει ακόμα περισσότερα.
Η εξουσία ξέρει να παίζει πολύ καλά το παιχνίδι του «διαίρει και βασίλευε» δημιουργώντας με ψεύτικη φαντασιακή εικόνα ενότητας μεταξύ εκμεταλλευόμενων και εκμεταλλευτών. Έτσι είδαμε τη φασιστική/νεοναζιστική προπαγάνδα, η οποία ξεκίνησε από τον εθνικιστικό βούρκο του Λευκού Πύργου τον περασμένο χειμώνα, να απολήγει σε μερικά σχολεία της Θεσσαλονίκης και της περιφέρειας με ακροδεξιού περιεχομένου καταλήψεις. Μόνο όσοι εθελετυφλούν δεν βλέπουν πως όλοι εξυπηρετούνται από το παιχνίδι των φασιστών, οι οποίοι ασφαλώς χρησιμοποιούν το Μακεδονικό -ελλείψει ενός ισχυρού αντιπολεμικού/διεθνιστικού κινήματος - για να στρατολογήσουν νέα παιδιά στις νεοναζιστικές/ εθνικιστικές τους ομάδες. Ότι οι φασίστες χρησιμεύουν σε όλους και έχουν την άμεση και έμμεση υποστήριξη των μπάτσων, των κηδεμόνων, των πολιτικών κομμάτων, της εκκλησίας και των ΜΜΕ δεν σημαίνει ότι εμείς θα καθίσουμε άπραγοι να παρατηρούμε τις εξελίξεις.

«Χαμογέλα ρε τι σου ζητάνε;;»
Καλούμαστε να ευθυγραμμίσουμε τη ζωή μας με τις επιταγές του εκάστοτε κράτους και να παλέψουμε για τα συμφέροντα του κεφαλαίου. Εμείς ως αναρχικοί αρνούμαστε να παίξουμε σε οποιοδήποτε παιχνίδι εξουσίας. Όταν θα κάνουμε την κίνηση μας, θα είναι συντριπτική και θα διαλύσει τον καλογυαλισμένο κόσμο τους που έχει στηθεί πάνω στο αίμα μας. Απέναντι σ' αυτήν την καθημερινή βία και στο σύστημα που μας καταδυναστεύει αντιστρατεύουμε εκείνη την κοινωνική δυναμική και το ξέσπασμα των «από τα κάτω» για να συντρίψουμε τους εξουσιαστές και τους εκμεταλλευτές μας. Αποστρεφόμαστε δυναμικά τον κοινωνικό κανιβαλισμό και τον παλεύουμε όπου τον συναντήσουμε χωρίς περιστροφές.
Δεν ξεχνάμε κανέναν παρία και καταπιεσμένο, κανέναν σύντροφο και αγωνιστή, που χάθηκε άδικα από τα χέρια των «δυνατών» αυτού του κόσμου. Αυτόν τον κόσμο που θα αλλάξουμε εμείς.

Ο ΑΛΕΞΗΣ, Ο ΠΑΥΛΟΣ, Ο ΛΟΥΚΜΑΝ ΚΑΙ Ο ΖΑΚ ΖΟΥΝΕ ΜΕΣΑ ΣΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΜΑΣ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΝΤΡΙΒΗ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΤΗΣ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΠΙΒΟΛΗΣ

ΓΙΑ ΜΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΙΣΟΤΗΤΑΣ
ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΚΟ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΑ

ΠΕΜΠΤΗ 6 ΔΕΚΕΜΒΡΗ

12:00 ΚΑΜΑΡΑ Στηρίζουμε το μαθητικό κάλεσμα και διαδηλώνουμε με το μπλοκ της Αναρχικής Συνέλευσης Φοιτητών/τριων «Quieta Movere»

17:30 KAMAΡΑ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ// ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ με το κοινό αναρχικό μπλοκ

κάλεσμα : Τοπικός Συντονισμός Α.Π.Ο.-Ο.Σ. Θεσσαλονίκης

Δε θα γίνουμε κανίβαλοι

Η ανθρωπιά θα νικήσει

Αριστείδης Στεργιάδης, ύπατος αρμοστής της Σμύρνης

αναφερόμενος στους πρόσφυγες απ' τη Μικρά Ασία το 1922

"Καλύτερα να μείνουν εδώ να τους σφάξει ο Κεμάλ

γιατί αν πάνε στην Αθήνα θα ανατρέψουν τα πάντα"

Τι νήμα ενώνει τον Στεργιάδη, τον τραγόπαπα Άνθιμο, το ναζί Μιχαλολιάκο, τον μπάτσο Κορκονέα (ο ένστολος δολοφόνος του Αλέξη), τους δολοφόνους του Ζακ; Όλοι αυτοί δεν είναι παρά εικόνες μιας πολιτικής του θανάτου. Για όλους αυτούς -κράτος, αφεντικά, εκκλησία, μπάτσους, φασίστες- όλοι εμείς, η κοινωνική πλειοψηφία, είμαστε αναλώσιμοι. Είμαστε χρήσιμοι μόνο στο βαθμό που παραμένουμε στρατιωτάκια, έτοιμα να θυσιαστούν σε έναν ατέλειωτο πόλεμο κυριαρχίας του ενός απάνω στον άλλο. Και αυτό δεν ισχύει μόνο για το ελληνικό κράτος. Είναι μια συνθήκη που προσπαθούν να επιβάλλουν στους λαούς όλα τα κράτη και οι μηχανισμοί τους απανταχού στη γη, δημιουργώντας διαχωρισμούς, πορώνοντας με τους εθνικισμούς, διαστρεβλώνοντας την ιστορία. Αυτό το πλέγμα εξουσίας επιχειρεί σταθερά να συγκαλύψει μια βασική αρχή που διέπει την καθημερινότητα που διαμορφώνει για όλους εμάς: τον κανιβαλισμό.

Δεν περιγράφουμε μια συνθήκη προφανώς με όρους ένος σατανικού σχεδίου που σκαρώνουν κάποιοι μακριά από εμάς, όπως διατείνονται οι συνομωσιολογικές θεωριές που απευθύνονται σε ανόητους. Τα πράγματα είναι απλά άμα τα βάλεις σε μια σειρά. Ο καπιταλισμός, το κοινωνικό-οικονομικό σύστημα του σήμερα, έχει ως κεντρική του λειτουργία την συσσώρευση του κέρδους στα χέρια λίγων μέσω της υφαρπαγής του πλούτου, που παράγει η κοινωνική πλειοψηφία, ο κόσμος της εργασίας. Μέσα σε αυτό το καθεστώς η καλύτερη μπίζνα είναι ο πόλεμος για δυο λόγους χοντρικά. Πρώτον και κύριο, λεφτά για τις πολεμικές βιομηχανίες παραγωγής όπλων. Δεύτερο, αλλά όχι δα και ασήμαντο, αποπροσανατολισμός της κοινωνίας, ώστε να δει τον εχθρό στο πρόσωπο του γείτονα, ο οποίος παρουσίαζεται ως η έξωθεν απειλή, που θα προσβάλει την ενότητα του έθνους. Ποιου έθνους; Του έθνους, που περιλαμβάνει μέσα τους ζάμπλουτους Βαρδινογιάννη, Λάτση, Μαρινάκη, την κοινωνική πλειψηφία που αγωνίζεται να κρατηθεί στα πόδια της, τους φτωχοδιαβόλους, που ζουν μέσα στην εξαθλίωση. Ποια κοινα συμφέροντα έχουν όλοι αυτοί μπορεί να μας εξηγήσει κάποιος; Κανένας δεν μπορεί! Γιατί δεν υπάρχουν. Ενώ οι λίγοι εκμεταλλέυονται τους πολλούς για να χτίσουν τις περιουσίες τους, οι φασίστες, ως γνήσια τσιράκια των αφεντικών, χτυπάνε τα τύμπανα του πολέμου. Η εξουσία στρέφει το δάκτυλο και αυτοί οι ανοήτοι γυρνάνε και κοιτάνε αντί να δουν κατάματα το πρόσωπο του κτήνους. Και ξαναλέμε. Ό,τι ίσχυει για το ελληνικό κράτος ισχύει και για το τούρκικο, το σκοπιανό(ή βορειομακεδονικό), το γερμανικό, το γαλλικό και πάει λέγοντας.

Μα θα αναρωτηθεί κανείς. Ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. δεν ετοιμάζει πόλεμο, αλλά παραχωρεί μέρος της εθνικής κληρονομιάς. Τι μας λες; Κούνια που τον κούναγε. Όλο αυτό το αλισβερίσι μεταξύ ελληνικού και σκοπιανού( ή βορειομακεδονικού κράτους) δεν έχει άλλο σκοπό πέρα από την ένταξη του κράτους των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ, την πρόσδεση του δηλαδη στο συμμαχικό άρμα της δύσης. Όποτε και οι δυο πλευρές δεν υπόσχονται τίποτα άλλο πέρα από πόλεμο. Απ' τη μια η εθνικιστική/φασιστική με τον απροκάλυπτο αλυτρωτισμό και το μίσος που αναπαράγει προς τη γείτονα χώρα, αλλά και η δήθεν προοδευτική συγκυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, που ενισχύει την πολεμική μηχανή του ΝΑΤΟ το οποίο σπέρνει πολέμους σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης. Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα.

Όσοι κραυγάζουν για χαμένες πατρίδες είναι αυτοί που ρίχνουν νερό στο μύλο του πολέμου

Είναι αυτή η χρονική περίοδος, λοιπόν, όπου διάφορα σχολεία τελούν υπό κατάληψη, με αίτημα την άρση της συμφωνίας των Πρεσπών. Καταλήψεις, κάτω από την ομπρέλα του εθνικισμού, με πρωτεργάτες μαθητές-τραμπούκους, οι οποίοι καθοδηγούμενοι απ' τον επίσημο θεσμικό φορέα του φασισμού, τη Χρυσή Αυγή, καθώς κι από φασιστικές-νεοναζί γκρούπες, προσπαθούν να διαχύσουν το μισαλλόδοξο, ρατσιστικό δηλητήριο τους και στα σχολεία. Ωστόσο, οι ίδιοι μαθητές-τραμπούκοι παρουσιάζονται ως «αγνοί πατριώτες», κι όχι ως εθνικιστές και φασίστες, που ως σκοπό έχουν την προάσπιση της ελληνικής ιστορίας και των δικαιωμάτων τους ως γνήσιοι Έλληνες, από τους δοσίλογους πολιτικούς που τους έχουν ξεπουλήσει.

Ε λοιπόν για μας, ως αναρχικοί και αναρχικές, αγωνιστές και αγωνίστριες, δεν αποτελεί τίποτα άλλο από ένα ακόμη ψευδές δίλημμα. Εθνικό ζήτημα το ονοματίζουν οι από τα πάνω εξουσιαστές, για να μπορέσουν να καλλιεργήσουν αυτή την συνείδηση, ότι αφορά πραγματικά όλους εμάς η ονομασία ενός γειτονικού κράτους. Δε ταυτιζόμαστε με κανένα κράτος, γιατί πολύ απλά τα κράτη δεν εξυπηρετούν τα συμφέροντα των ανθρωπίνων κοινωνιών. Και όλα αυτά τα πολιτικά σχέδια πέφτουν στο τραπέζι σε μια εποχή που η επίθεση του κράτους και των αφεντικών έχει ενταθεί απέναντι στους απ' τα κάτω, βαθαίνει η αφαίμαξη των φτωχών κοινωνικών στρωμάτων και η πολιτική ανελευθερία μέσα σε ένα πολιτικό σύστημα που αποφασίζει για εμάς χωρίς εμάς.

Όλο αυτό το χαφιεδότσουρμο, θεωρεί ότι έχει αποκτήσει τέτοια δυναμική, που καπηλεύεται μέσα και εργαλεία των αγωνιστών και του ριζοσπαστικού κινήματος, για να μπορέσει και καλά να διεκδικήσει αυτά που του ανήκουν. Ως εδώ! Στεκόμαστε απέναντι στις καταλήψεις μαθητών-τραμπούκων και σε οποιαδήποτε μισαλλόδοξη φιέστα διοργανώνεται από την καθοδήγηση νεοναζί και νεοφασιστών, οι οποίες ως σκοπό έχουν να αποπροσανατολίσουν μαθητές και να καταστείλουν το αγωνιστικό πνεύμα. Διότι τα προβλήματα που έχουν να αντιμετωπίσουν αυτή τη στιγμή οι μαθητές, είναι οι ταξικοί φραγμοί που ορθώνονται ως τείχη από το κράτος, με την υποβάθμιση της λειτουργίας των σχολείων μέσω της υποστελέχωσης διδακτικού και γενικώς εργασιακού προσωπικού, με την απλήρωτη εργασία στα Ε.Π.Α.Λ., με την αισχρή εργασιακή προοπτική στο αύριο.

Οι μαθητικές καταλήψεις αποτελούν μέσα και εργαλεία ενός ριζοσπαστικού και ανταγωνιστικού κινήματος. Κέντρα αγώνα, τα οποία εκφράζουν και προτάσσουν μια ζωή αξιοπρέπειας, αλληλεγγύης, μιας ζωής που πλάθουμε με τα χέρια μας, μιας ζωής χωρίς εξουσιαστικές σχέσεις από άνθρωπο σε άνθρωπο. Πιάνοντας το νήμα από τις μαθητικές - φοιτητικές καταλήψεις, που βάζουν μπροστά τις πραγματικές ανάγκες, τις διεκδικήσεις για ένα μέλλον με αξιοπρέπεια, καλούμαστε να δώσουμε πόδι σε όλα αυτά τα εθνικιστικά αποβράσματα που παρασιτούν ανάμεσα μας.

ΟΥΤΕ ΣΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΟΥΤΕ ΣΤΙΣ ΣΧΟΛΕΣ

ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΔΕ ΧΩΡΑΝΕ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ

Αναρχική Συνέλευση φοιτητών/τριών Quieta Movere

10 χρόνια από τη δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου, που πυροδότησε μια εξέγερση την οποία προσπάθησαν μάταια να καταπνίξουν.

Οι μαθητές έχασαν ένα φίλο και συμμαθητή, οι φοιτητές το μικρό τους αδερφό, οι μεγαλύτεροι το παιδί τους.

Όλοι κατάλαβαν, πως στη θέση του Αλέξη θα μπορούσε να βρίσκεται ο καθένας από εμάς.

Όπως είχε ειπωθεί και πριν λίγα χρόνια, η εξέγερση δεν ήταν η απάντηση στη δολοφονία. Ήταν ερώτηση για τον τρόπο που βλέπουν οι μαθητές, φοιτητές, εργαζόμενοι, άνεργοι, ντόπιοι και μετανάστες τους «πάνω»

Η ερώτηση του Δεκέμβρη παραμένει επίκαιρη.
Η οργή δεν έχει σβήσει.

https://athens.indymedia.org/post/1593722/

Αντιφασιστική Νεολαία Θεσσαλονίκης (ΑΝΕΘ)

πηγή : https://el-gr.facebook.com/ANETH0/

Όσο η φτώχεια, η εκμετάλλευση, ο έλεγχος, η καταστολή, εξαπλώνονται γύρω μας...
Όσο ο εθνικισμός αποτελεί κρατική πολιτική και οι φασίστες προσπαθούν να σπείρουν το μίσος μεταξύ των καταπιεσμένων...
Όσο η επίθεση των αφεντικών εντείνεται...

ΘΑ ΜΑΣ ΒΡΙΣΚΟΥΝ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΤΟΥΣ

πέμπτη 6/12/18 12:00 ΚΑΜΑΡΑ

ΟΛΕΣ/ΟΛΟΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ - στηρίζουμε τα μαθητικά καλέσματα

πηγή : email που λάβαμε στις 5 Δεκέμβριος 01h

Ο πόλεμος υπάρχει καθημερινά απο τη στιγμή που ξυπνάς μέχρι τη στιγμή που πέφτεις για ύπνο.

Ο πόλεμος υπάρχει παντού στη δουλειά, στο σχολείο, στις σχέσεις, στις πιο απλές χειρονομίες.

Ο πόλεμος υπάρχει στον καθέναν και την καθεμιά μας μέσα μας και μας τρώει τα σωθικά.

Το Δεκέμβρη του 2008 αυτός ο πόλεμος

πήρε χαρακτήρα μετωπικής σύγκρουσης και 10 χρόνια μετά εκεί οφείλουμε να τον κρατήσουμε

6η Δεκέμβρη όλοι στους δρόμους

Αντικρατική-Αντικατασταλτική πορεία 12:00 Καμάρα

κάλεσμα : κατάληψη Terra Incognita

πηγή : email που λάβαμε στις 5 Δεκέμβριος 02h

6 Δεκέμβρη

10 χρόνια από τη δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου

Δέκα χρόνια πριν, στις 6 Δεκεμβρίου του 2008 ο 15άχρονος μαθητής Αλέξης Γρηγορόπουλος πέφτει νεκρός από πυρά του αστυνομικού Κορκονέα. Από την πρώτη κι όλας στιγμή μπάτσοι και ΜΜΕ προσπάθησαν να παραποιήσουν το γεγονός. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το πρώτο έκτακτο τηλεοπτικό δελτίο το οποίο έκανε λόγω για απλό τραυματισμό και όχι για δολοφονία, υποστηρίζοντας μάλιστα ότι ο μαθητής επιτέθηκε στους ειδικούς φρουρούς της ΕΛ.ΑΣ με μολότοφ (κάτι που όπως αποδείχτηκε δεν ισχύει). Η απάντηση όλης αυτής της κατάστασης δόθηκε με πρωτοφανής μαζικότητα στους δρόμους με συγκρούσεις και διαδηλώσεις σε ολόκληρη την χώρα. Σχολεία, πανεπιστήμια και άλλα δημόσια κτήρια καταλαμβάνονται και άνθρωποι όλων των ηλικιών (με κύριους πρωταγωνιστές τους νέους) "βγάζουν" την οργή τους στους δρόμους. Οργή η οποία ήταν ήδη συσσωρευμένη μέσα τους λόγω της ανερχόμενης οικονομικής κρίσης, της καταστολής, της εκμετάλλευσης και της καταπίεσης που δέχονταν απόκράτος και κεφάλαιο.

Τα γεγονότα του Δεκέμβρη μας βοήθησαν να κατανοήσουμε ότι: α) η ανατροπή των υπαρχουσών κοινωνικών συνθηκών είναι εφικτή. Ένα μόνο συμβάν είναι αρκετό για να ωθήσει τους εκμεταλλευόμενους να παλέψουν μαχητικά στους δρόμους ενάντια σε όσους τους εκμεταλλεύονται. β) η εξέγερση μπορεί να γίνει αυθόρμητα και αυτοοργανωμένα χωρίς την καθοδήγηση "επαγγελματιών" επαναστατών. γ) οι μπάτσοι είναι σκυλιά του κράτους και των αφεντικών και υπακούν πειθήνια στις εντολές τους ακόμα και όταν ολόκληρη η κοινωνία βρίσκεται απέναντί τους. Στάθηκαν στο πλευρό του αμετανόητου δολοφόνου Κορκονέα αναθέτοντας ως δικηγόρο υπεράσπισής του τον Κούγια. Ο ίδιος ο Κορκονέας δήλωσε ότι δεν ζητάει συγγνώμη για την δολοφονία του Γρηγορόπουλου επειδή δεν υπήρξε ένας απλός 15χρονος αλλά ήταν αντιεξουσιαστής. δ) όταν το κράτος δει μεγάλο μέρος του πληθυσμού του στρέφεται εναντίον του, δε θα διστάσει να χρησιμοποιήσει ακόμα και τον στρατό, όταν οι αστυνομικές δυνάμεις δεν επαρκούν, για να το αντιμετωπίσει. Κατά τη διάρκεια της εξέγερσης δόθηκε στα στρατόπεδα που βρίσκονται κοντά σε μεγάλες πόλεις εντολή ετοιμότητας για επέμβαση.

Σήμερα, 10 χρόνια μετά οι αιτίες που οδήγησαν στην εξέγερση συνεχίζουν να υπάρχουν σε ακόμα μεγαλύτερο βαθμό. Οι εργαζόμενοι είναι αναγκασμένοι να δουλεύουν 7 μέρες την εβδομάδα, ανασφάλιστοι με εξαιρετικά χαμηλούς μισθούς, ακόμα και απλήρωτοι για να καλύψουν μετά βίας τις βασικές τους ανάγκες. Οι συντάξεις μειώνονται συνεχώς, η ανεργία αυξάνεται και ειδικότερα στους νέους που αυτή τη στιγμή ξεπερνάει το 50%. Φοιτητικά δικαιώματα και κατακτήσειςκαταστρατηγούνται (σίτιση, άσυλο, δωρεάν μεταπτυχιακά, διδακτική επάρκεια κ.α). Μειώνονται οι δαπάνες για υγεία και κοινωνική πρόνοια την ίδια στιγμή που ξοδεύονται υπέρογκα ποσά για την αγορά καινούριου πολεμικού εξοπλισμού. Μετανάστες και πρόσφυγες παραμένουν στοιβαγμένοι σε camps και hot spots. Μέσα σε όλα αυτά έρχεται να προστεθεί και η φασιστική απειλή. Οι φασίστες, που τον Δεκέμβρη του 2008 επικροτούσαν τη δολοφονία του 15άχρονου μαθητή, έχουν σήμερα ενδυναμωθεί χάρη στην κοινωνική νομιμοποίηση που τους έδωσαν τα μακεδονικά συλλαλητήρια. Το τελευταίο διάστημα, μάλιστα, προσπαθούν να σπείρουν τη νεοναζιστική ρητορική τους στα σχολεία έχοντας ως πρόσχημα το μακεδονικό.

Για όλους αυτούς τους λόγους συμμετέχουμε και στηρίζουμε την πορεία για τα 10 χρόνια από τη δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου την Πέμπτη 6/12 στις 12:00 στην Καμάρα. Οφείλουμε να αγωνιστούμε για τα δικαιώματά μας ενάντια σε κράτος, κεφάλαιο, φασίστες και αφεντικά με το ίδιο πάθος και μαχητικότητα. Να αναζωπηρώσουμε την εξέγερση του 2008 και να την μετατρέψουμε σε κοινωνική επανάσταση.

ΜΠΑΤΣΟΙ, ΤV, ΝΕΟΝΑΖΙ
ΟΛΑ ΤΑ ΚΑΘΑΡΜΑΤΑ ΔΟΥΛΕΥΟΥΝΕ ΜΑΖΙ

ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ ΑΓΩΝΑΣ ΣΕ ΣΧΟΛΕΙΑ, ΣΧΟΛΕΣ ΚΑΙ ΧΩΡΟΥΣ ΔΟΥΛΕΙΑΣ
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟ

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΕΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ

ΟΛΟΙ/ΕΣ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ

κάλεσμα : Αυτόνομο Σχήμα Πληροφορικής

email: autoexnomosxhmexaplhrofoexrikhs@gmexail.com

πηγή : email που λάβαμε στις 5 Δεκέμβριος 11h