Παρασκευή 16 Νοεμβρίου 2018 στις 18.00
Μοτοπορεία αλληλεγγύης στον αναρχικό Μάριο Σεϊσίδη
Γενάρης του 2006. Ληστεία στην Εθνική τράπεζα διασταύρωση Ιπποκράτους και Σόλωνος. Οι μπάτσοι σκορπούν τον πανικό και παραλίγο τον θάνατο με 19 σφαίρες. Τραυματίζεται βαριά και συλλαμβάνεται ο αναρχικός Γ. Δημητράκης. Παράλληλα εκδίδονται εντάλματα σύλληψης για τους Γ. Τσιρώνη, Σίμο Σεϊσίδη και Μάριο Σεϊσίδη όπου οι δύο πρώτοι αθωώθηκαν.
Αναμφίβολα στα 12 χρόνια που μεσολάβησαν, η υπόθεση αυτή είχε πολύ βαριές συνέπειες για τους συντρόφους που κυνηγήθηκαν από την καταστολή.
Ενάντια στην εξοντωτική πρωτόδικη απόφαση των 36 χρόνων, στεκόμαστε δίπλα στο σύντροφο Μάριο Σεϊσίδη στην τελευταία φάση αυτής της πολύχρονης υπόθεσης. Στεκόμαστε δίπλα του στη δύσκολη μάχη που έχει να δώσει στο εφετείο, υπερασπιζόμενοι τον ίδιο και την παρακαταθήκη αντίστασης και αλληλεγγύης που έχει αφήσει αυτή η υπόθεση μέσα στην ιστορία του κινήματος.
Μοτοπορεία αλληλεγγύης στις 16 Νοεμβρίου. Συγκέντρωση στην πλατεία Εξαρχείων, στις 18.00.
Συγκέντρωση αλληλεγγύης στον σύντροφο Μ. Σεϊσίδη που δικάζεται στις 21 Νοεμβρίου, στο εφετείο Αθηνών (Λουκάρεως), στις 9:00.
Συνέλευση αλληλεγγύης στον αναρχικό Μάριο Σεϊσίδη
πηγή : https://athens.indymedia.org/post/1592797/
Λευτεριά στον αναρχικό Μάριο Σεϊσίδη: Μοτοπορεία 16/11 πλ. Εξαρχείων 18.00 - Δίκη 21/11 Εφετείο 9.00.
ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΝ ΑΝΑΡΧΙΚΟ ΑΓΩΝΙΣΤΗ ΜΑΡΙΟ ΣΕΪΣΙΔΗ
ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΕΣ ΚΑΙ ΛΗΣΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟ, ΚΡΑΤΟΣ, ΝΑΤΟ ΚΑΙ ΕΕ
Ο σύντροφος Μάριος Σεϊσίδης, στις 21 του Νοεμβρίου θα δώσει μια ακόμα μάχη. Ίσως την κρισιμότερη όλων, την τελική μάχη. Στρατευμένος πάνω από μια 20ετία στο αναρχικό κίνημα, ο σύντροφός μας, αυτή τη φορά, δεν θα δώσει τη μάχη του στις κατειλημμένες λεωφόρους των συγκρούσεων και των διαδηλώσεων, ούτε στους σκοτεινούς παράδρομους της εξωθούμενης φυγοδικίας, αλλά στις δικαστικές αίθουσες του εφετείου Αθηνών. Εκεί, όπου η αστική δικαιοσύνη θα επιχειρήσει, μάταια, να καθαρογράψει το τελεσίδικο μήνυμα εξόντωσης του.
Στις 21 του Νοέμβρη θα διεξαχθεί μια πολιτική μάχη, που αφορά, τόσο σε νομικό επίπεδο την κατάρρευση του σαθρού κατηγορητηρίου και την οριστική συντριβή του αστυνομικοδικαστικού αφηγήματος περί ''ληστών με τα μαύρα'', όσο και σε πολιτικό, αφού ύστερα από μια δεκαετία αφηνιασμένου ανθρωποκυνηγητού, μια ανθρωποκτόνων προθέσεων σύλληψη και μια ρεβανσιστικού τύπου πρωτόδικη απόφαση, αυτός που πρέπει να δικαστεί και να καταδικαστεί δεν είναι ο Μάριος, αλλά η αστική δικαιοσύνη και οι ένοπλοι υπηρέτες της.
Η υπόθεση των ''ληστών με τα μαύρα'', όντας πεδίο για την πιλοτική εφαρμογή των νέων κατασταλτικών μεθόδων, αποκτά μια ακόμα κρισιμότερη σημασία σχετικά με την εδραίωση μιας νέου τύπου καταστολής και για τις μάχες που πρέπει να δοθούν εναντίον της. Έτσι, και η αλληλεγγύη στον αναρχικό Μάριο Σεϊσίδη δεν αφορά μονάχα την αυτονόητη συμπαράστασή μας σε έναν κοινωνικό αγωνιστή, αλλά και την αντιπαράθεση με το καθεστώς, που στις πλάτες του συντρόφου μας, προετοίμαζε και προεικόνιζε το δόγμα για τη μεταγενέστερη κατασταλτική πολιτική που εφαρμόζεται και σήμερα.Ήταν λοιπόν το 2006, όταν έπειτα από τη ληστεία της Εθνικής τράπεζας στην Σόλωνος και τη σύλληψη του αναρχικού Γιάννη Δημητράκη, οι διωκτικοί μηχανισμοί εκπονούν μια πρωτοφανέρωτη για το αναρχικό κίνημα κατασταλτική επιχείρηση. Εντάλματα σύλληψης για κοντινούς συντρόφους του συλληφθέντα, προσαγωγές ''υπόπτων'' και ''διαρροές'' των ονομάτων συντρόφων στα ΜΜΕ, εφεύρεση του ευφυολογήματος των ''ληστών με τα μαύρα'' ως απόπειρα αναβάθμισης των δραστών σε μια οργανωμένη ομάδα διάπραξης ληστειών, απόπειρα ποινικοποίησης των δομών κινηματικής αλληλεγγύης μέσω του επονομαζόμενου ''επαναστατικού ταμείου''.
Η ''κατάσταση έκτακτης ανάγκης'' που επιβλήθηκε από τις διωκτικές αρχές το 2006, είχε στόχο αρχικά την εξουδετέρωση των όποιων κοινωνικών αντανακλαστικών απέναντι στην κατασταλτική ασυδοσία που θα επακολουθούσε, επιχειρώντας να αποσπάσουν συναινέσεις μέσω της τρομοκράτησης και του φόβου. Η ακατάσχετη προβολή από τα δελτία ειδήσεων των κάθε λογής τρομοσεναρίων, αποσκοπούσε στην απρόσκοπτη και αθρόα στοχοποίηση αναρχικών συντρόφων και εντέλει του αναρχικού κινήματος γενικότερα. Όμως, ακόμα παραπέρα, αυτή η επιχειρούμενη χειραγώγηση της ''κοινής γνώμης'' στόχευε και την ίδια την κοινωνία και τις όποιες αντιστάσεις της.
Το γεγονός πως οι δύο από τους τρείς συντρόφους που εξωθήθηκαν στην φυγοδικία μαζί με τον Μάριο Σεϊσίδη, αθωώθηκαν πανηγυρικά, ως απόρροια των εξόφθαλμα ανυπόστατων στοιχείων που ακόμα και ένα αστικό δικαστήριο δεν μπορούσε να παραβλέψει, δεν αναιρεί στον πυρήνα του το νέο κατασταλτικό δόγμα, αλλά το ενσαρκώνει. Το δόγμα που εφορμά από την ''αντιτρομοκρατική εκστρατεία'' που εξαπολύουν τα δυτικά κράτη και στο εσωτερικό τους, αφορά την κατασκευή πειστηρίων, την καταπάτηση των έστω και αστικών δικαιωμάτων, την στοχοποίηση, την σύλληψη, την επικήρυξη και τη φυλάκιση των εκάστοτε υπόπτων, μέχρι οι ίδιοι να αποδείξουν την αθωότητά τους.
Όμως, ενώ οι σύντροφοι Σίμος Σεϊσίδης και Γρηγόρης Τσιρώνης κατάφεραν να απεμπλακούν οριστικά από το πολυετές κυνηγητό εναντίον τους, για τον σύντροφο Μάριο Σεϊσίδη τα πράγματα φαίνεται πως είναι διαφορετικά. Όντας ο τελευταίος πολιτικός κρατούμενος για την συγκεκριμένη υπόθεση, ο Μάριος αποτελεί σημειολογικά το εχέγγυο για το κατά τα άλλα καταρρακωμένο γόητρο των διωκτικών αρχών. Τα 36 χρόνια κάθειρξης που του επιβλήθηκαν πρωτόδικα, αποτυπώνουν την πρόθεση για την πολυετή αιχμαλωσία του συντρόφου μας, ως λάφυρο, ως έσχατη δικαίωση μιας κουρελιασμένης κατασταλτικής μανίας.
Σε αυτή τη μάχη ο σύντροφος Μάριος Σεϊσίδης δεν μπορεί να είναι μόνος. Για 10 και πλέον χρόνια το κίνημα αλληλεγγύης στάθηκε ώριμα στο πλευρό των συντρόφων που διώχθηκαν για την συγκεκριμένη υπόθεση, κατάφερε να σπάσει την απομόνωση και την τρομοκρατία, να αποδομήσει τα τρομοσενάρια και τα κουρελόχαρτα των δικογραφιών, κατάφερε να απελευθερώσει τους κρατούμενους συντρόφους μας. Στις 21 του Νοεμβρη, μαζί με τον Μάριο, το κίνημα αλληλεγγύης θα δώσει και αυτό την τελική του μάχη. Για να κλείσει οριστικά αυτός ο κύκλος, για να βγούμε νικητές, για να πάρουμε πίσω και τον τελευταίο σύντροφό μας.
Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ
ΜΟΤΟΠΟΡΕΙΑ: ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 16/11, ΠΛΑΤΕΙΑ ΕΞΑΡΧΕΙΩΝ , 18:00
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ: ΤΕΤΑΡΤΗ 21/11, ΕΦΕΤΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ, 9:00
Ταξική Αντεπίθεση (Ομάδα Αναρχικών και Κομμουνιστών)
Μοτοπορεία αλληλεγγύης στον αναρχικό Μ. Σεϊσίδη Παρασκευή 16/11 πλατεία Εξαρχείων - 6μμ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΑΝΑΡΧΙΚΟ ΜΑΡΙΟ ΣΕΪΣΙΔΗ
Η υπόθεση ξεκινάει στις 16 Γενάρη του 2006 όπου πραγματοποιείται ένοπλη ληστεία σε παράρτημα της Εθνικής Τράπεζας στο κέντρο της Αθήνας, στην οποία συλλαμβάνεται τραυματισμένος βαριά ο αναρχικός Γιάννης Δημητράκης από τις αστυνομικές δυνάμεις. Εκείνη την περίοδο, οι διωκτικές αρχές σε συνεργασία με τα καθεστωτικά μέσα ξεκινούν ένα παιχνίδι κατασκευής εντυπώσεων περί ύπαρξης «ληστών με τα μαύρα», για διασυνδέσεις με ένοπλες οργανώσεις και για ύπαρξη ενός «επαναστατικού ταμείου». Το κράτος εφαρμόζει την «αντιτρομοκρατική» πολιτική, μία στρατηγική καταστολής με στόχο την εξουδετέρωση του εσωτερικού εχθρού. Ασκούν διώξεις με τις διατάξεις του άρθρου 187 περί εγκληματικής οργάνωσης, προσπαθούν να προωθήσουν ένα προφίλ για τους διωκόμενους αγωνιστές ως κάτι ξεκομμένο από το κίνημα. Η στοχοποίηση γύρω από το περιβάλλον (φιλικό και πολιτικό) του τραυματισμένου συντρόφου είχε φανεί από τις πρώτες μέρες της υπόθεσης. Ένας από αυτούς που θα κατηγορήσουν για την ληστεία στην Σόλωνος και για 6 ακόμη ληστείες στο κέντρο της Αθήνας, που έγιναν την περίοδο 2002-2006, είναι ο αναρχικός Μάριος Σεϊσίδης. Βγαίνουν εντάλματα σύλληψης για τους Σίμο Σεϊσίδη, Μάριο Σεϊσίδη και Γρηγόρη Τσιρώνη, οι οποίοι επιλέγουν τον δρόμο της φυγοδικίας. Το 2009 οι 3 καταζητούμενοι σύντροφοι επικηρύσσονται με το ποσό των 600.000 ευρώ.
Ο Γιάννης Δημητράκης, που είχε παραδεχθεί τη συμμετοχή του στη ληστεία της Ε.Τ.Ε στη Σόλωνος, καταδικάστηκε στο εφετείο σε ποινή 12,5 ετών κάθειρξης.
Τον Μάη του 2010 συλλαμβάνεται ο Σίμος Σεϊσίδης, με βαρύ τραύμα που καταλήγει στον ακρωτηριασμό του κάτω δεξιού του άκρου. Στην δίκη που ακολούθησε αθωώθηκε για την υπόθεση της απαλλοτρίωσης της Εθνικής τράπεζας στη Σόλωνος. Αργότερα, τον Μάη του 2015 σε επιχείρηση της αντιτρομοκρατικής συλλαμβάνεται ο Γρηγόρης Τσιρώνης και ο Σπύρος Χριστοδούλου, ενώ ο Σπύρος Δραβίλας αυτοκτονεί προκειμένου να μην πέσει στα χέρια των μπάτσων. Επίσης, και ο σύντροφος Γρηγόρης Τσιρώνης αθωώθηκε για την ίδια υπόθεση.
Στις 4 Αυγούστου του 2016, μετά από 11 χρόνια φυγοδικίας, ο Μάριος Σεϊσίδης συλλαμβάνεται μαζί με τον Κώστα Σακκά σε μπλόκο της αστυνομίας στην Σπάρτη μετά από καταδίωξη και πυροβολισμούς από τους μπάτσους χωρίς οι σύντροφοι να φέρουν όπλα ή να προβάλλουν αντίσταση. Αργότερα, η αντιτρομοκρατική θα τους βασανίσει προκειμένου να τους αποσπάσει βίαια δείγμα DNA.
Την Τετάρτη 21 Νοέμβρη ξεκινά το εφετείο του συντρόφου Μ. Σεϊσίδη, ο οποίος πρωτόδικα είχε καταδικαστεί στην εξοντωτική ποινή των 36 χρόνων κάθειρξη για τη ληστεία στην Εθνική Τράπεζα το 2006 αλλά και τη συναυτουργία σε 3 απόπειρες ανθρωποκτονίας (του φρουρού της τράπεζας και δύο μπάτσων).
Μοτοπορεία Αλληλεγγύης - Παρασκευή 16 Νοέμβρη πλατεία Εξαρχείων στις 6μμ
Συγκέντρωση στο Εφετείο (Λουκάρεως) Τετάρτη 21 Νοέμβρη στις 9πμ
ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΕΣ ΚΑΙ ΛΗΣΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΚΡΑΤΗ ΚΑΙ ΟΙ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΕΣ
ΕΝΤΟΣ - ΕΚΤΟΣ
ομάδα αντιπληροφόρησης και αλληλεγγύης για τους πολιτικούς κρατούμενους
πηγή : https://athens.indymedia.org/post/1593069/