kinimatoramaημερολόγιο από/για το κίνημα

Διακλαδική απεργία από τα κάτω

29/10 18:30 ΤΣΙΜΙΣΚΗ ΜΕ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ: ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ-ΜΙΚΡΟΦΩΝΙΚΗ

1/11 12:00 ΚΑΜΑΡΑ: ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ-ΠΟΡΕΙΑ

Το Σωματείο Βάσης εργαζομένων στο χώρο της ψυχικής υγείας και κοινωνικής πρόνοιας στηρίζει το κάλεσμα των 7 σωματείων που αποφάσισαν την κήρυξη διακλαδικής απεργίας την 1 Νοέμβρη. Με τη σειρά μας καλούμε τους εργαζόμενους/ες στον χώρο της ψυχικής υγείας και της κοινωνικής πρόνοιας να απεργήσουν την μέρα εκείνη με κεντρική αιχμή τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας και τις αυξήσεις στους μισθούς μας.

Στον κλάδο μας βλέπουμε ολοένα και συχνότερα συναδέλφους/ισσες να εργάζονται με μισθούς κατώτερους από τον βασικό, με το πρόσχημα της "εργασίας για απόκτηση προϋπηρεσίας". Την ίδια στιγμή, τα αφεντικά στις ΜΚΟ και στα κέντρα παροχής υπηρεσιών ψυχικής υγείας, όπως και σε πολλά κέντρα λογοθεραπείας πληρώνουν τους εργαζόμενους και τις εργαζόμενες με 2,5 ή 3 ευρώ την ώρα, τη στιγμή που αυτά αμείβονται με 10πλασια ποσά από τους λήπτες των υπηρεσιών.

Οι συνθήκες εργασίας είναι τόσο αβέβαιες -καθώς συχνά δουλεύουμε με δίμηνες συμβάσεις, με συμβάσεις έργου ή με μπλοκάκι- που δεν γνωρίζουμε καλά-καλά αν θα συνεχίσουμε να δουλεύουμε την επόμενη μέρα. Προφανώς δεν λείπουν και οι υπερωρίες (συχνά απλήρωτες), τα σπαστά ωράρια και οι επισφαλείς συνθήκες εργασίας. Με λίγα λόγια, οι τύχες μας, εξαρτώνται καθαρά και μόνο από τα κέφια των αφεντικών μας.

Πρόσφατα χαρακτηριστικά παραδείγματα αποτελούν οι αιφνιδιαστικές απολύσεις στην ΜΚΟ ΜΕΤΑδραση , όπου στις 31 Αυγούστου απολύθηκαν 2 εργαζόμενοι αλλά και οι απολύσεις δύο εργαζόμενων στην ΜΚΟ Άρσις -μελών του υπό σύσταση σωματείου εργαζομένων Άρσις- καθώς και η εκδικητική απόλυση στην ΜΚΟ Praxis την ίδια περίοδο. Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις, όπως και σε άλλες τόσες, η εργασία μας καλύπτει πάγιες και διαρκείς ανάγκες και κρίνουμε ΑΝΑΓΚΑΙΟ να καλύπτεται από συμβάσεις αορίστου χρόνου, να έχουμε σταθερό μισθό και ασφάλιση.

Η συμμετοχή μας στην διακλαδική απεργία εντάσσεται στο ευρύτερο πλαίσιο λειτουργίας του σωματείου, όπου προτάσσει την αδιαμεσολάβητη οργάνωση στους χώρους εργασίας, μακριά από τους εργατοπατέρες της ΓΣΕΕ και της
ΑΔΕΔΥ και τον γραφειοκρατικοποιημένο συνδικαλισμό. Η συμμετοχή όλων μας στην διακλαδική απεργία είναι επιτακτική, για να αναθαρρήσουμε, να δείξουμε τη συλλογική μας δύναμη στους εργοδότες μας, την ίδια στιγμή που αυτοί μαζί με τις εκάστοτε κυβερνήσεις κάνουν ότι μπορούν για να περισταλεί το δικαίωμα των εργαζομένων στην απεργία.

Καταλήγοντας, παραθέτουμε απόσπασμα από το κείμενο των 7 σωματείων που συμμετέχουν στην διακλαδική απεργία της 1ης Νοέμβρη:

"Εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι αμείβονται με πολύ χαμηλούς μισθούς, μισθούς που οριακά εξασφαλίζουν την επιβίωση. Εδώ και χρόνια, με τους νόμους των Μνημονίων έχει επιβληθεί κατώτερος μισθός 586 ευρώ μικτά (και για τους νέους κάτω των 25 υποκατώτατος μισθός 511 μικτά). Οι Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας (ΕΓΣΣΕ, κλαδικές, επιχειρησιακές) ουσιαστικά έχουν διαλυθεί. Στις περισσότερες περιπτώσεις εκεί που υπάρχουν ΣΣΕ, είναι είτε «διακοσμητικές», είτε για να καταγράφουν την εργασιακή χειροτέρευση. Για εμάς τους εργαζόμενους είναι επιτακτικό να δουλεύουμε με μισθούς σύμφωνα με τις ανάγκες μας και με Συλλογικές Συμβάσεις που θα κατοχυρώνουν και θα διευρύνουν δικαιώματα."

Παλεύουμε για:
- Αυξήσεις στους μισθούς σύμφωνα με τις ανάγκες μας.
- Κατάργηση της μισθολογικής διάκρισης σε βάρος των νέων σε ηλικία εργαζομένων (υποκατώτατος μισθός για κάτω των 25 ετών).
- Να καταργηθεί η νομοθετική ρύθμιση που επιτρέπει ορισμό του κατώτατου μισθού με κρατική παρέμβαση.
- Επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων και της ισχύος των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας (ΣΣΕ).
- Επαναφορά των μισθών-ημερομισθίων-ωρομισθίων στα επίπεδα που προέβλεπαν οι ΣΣΕ (Εθνική Γενική, κλαδ διαπραγματεύσεις για μισθολογικές αυξήσεις.
- Κατάργηση των μνημονιακών νόμων που υπονόμευσαν την ελεύθερη προσφυγή των σωματείων στον Οργανισμό Μεσολάβησης και Διαιτησίας (ΟΜΕΔ).
- Επεκτασιμότητα των συλλογικών συμβάσεων. Κανένας εργαζόμενος χωρίς συλλογική σύμβαση.
- Μείωση του χρόνου εργασίας.

ΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΣΤΑ ΔΙΚΑ ΜΑΣ ΧΕΡΙΑ!
Να κάνουμε την 1η Νοέμβρη το πρώτο απαραίτητο βήμα για την ταξική οργάνωση και αντεπίθεση, το πρώτο και απαραίτητο βήμα που θα σπάσει το φόβο που νοιώθει ο καθένας μας μόνος του, το πρώτο και απαραίτητο βήμα που θα κάνουμε όλοι και όλες μαζί.

ΝΑ ΜΗΝ ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΚΑΝΕΝΑ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟ ΜΟΝΟ ΤΟΥ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗΝ ΕΡΓΟΔΟΤΙΚΗ ΑΥΘΑΙΡΕΣΙΑ

ΣΥΜΒΑΣΕΙΣ ΑΟΡΙΣΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ/ΕΣ ΚΑΛΥΠΤΟΥΝ ΠΑΓΙΕΣ ΚΑΙ ΔΙΑΡΚΕΙΣ ΑΝΑΓΚΕΣ

ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ ΑΓΩΝΑΣ ΣΤΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ

Σωματείο Βάσης Εργαζομένων στον χώρο της ψυχικής υγείας και κοινωνικής πρόνοιας

ΔΙΑΚΛΑΔΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ

Οργανωμένη από τα κάτω

Στις 30 Μαϊου βρεθήκαμε αντιμέτωποι με την προκήρυξη μίας εργοδοτικής απεργίας που κάθε άλλο παρά έκπληκτους μας άφησε. Γνωρίζουμε πολύ καλά τη στάση της ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ, όπου με τις πυροτεχνικές απεργίες λειτουργούν ως τροχοπέδη για τη διεκδίκηση των αυτονόητων εργατικών δικαιωμάτων. Αυτή τη φορά όμως επέλεξαν με ξεκάθαρο τρόπο να σταθούν και απέναντί μας. Ευαγγελιζόμενοι την ¨Κοινωνική Συμμαχία¨, συντάχθηκαν με όλον τον επιχειρηματικό κόσμο (ΓΣΕΒΕΕ, ΕΣΕΕ, Δικηγορικός Σύλλογος Ελλάδας, ΤΕΕ, Οικονομικό Επιμελητήριο) καλώντας βέβαια και τους εργαζομένους να κατέβουν στον δρόμο χέρι-χέρι με τα αφεντικά τους. Απέναντι σε όλο αυτό το διαταξικό συνονθύλευμα με πρόταγμα την ανάκαμψη της εθνικής οικονομίας εμείς παίρνουμε ξεκάθαρα ενάντια θέση, κηρύσσοντας ως δικιά μας ημέρα αγώνα και απεργίας την 1Η Νοέμβρη.

Μια απεργία καλεσμένη από "τα κάτω" (σωματεία βάσης, πρωτοβάθμια), μακριά από λογικές ανάθεσης, εργατοπατέρες και κλειστά Διοικητικά Συμβούλια των Κλαδικών Σωματείων. Μακριά από τον επίσημο συνδικαλισμό του εργατικού κέντρου που αντιμετωπίζει τις απεργίες ως πυροτεχνηματικές εκτονώσεις της κοινωνικής δυσαρέσκειας. Αναγνωρίζουμε εξάλλου, οτι μια απεργία δεν φέρνει την άνοιξη... Για εμάς η απεργία αυτή είναι μια αφορμή να ξαναβρεθούμε στους δρόμους, να αναζητήσουμε τους κοινούς μας τόπους, να συναντηθούμε με συναδέλφισσες και να προσπαθήσουμε να σχηματίσουμε κοινότητες αγώνα δίνοντας ραντεβού στους χώρους εργασίας μας, στις διεκδικήσεις με τα αφεντικά μας, στους κοινούς μας αγώνες… και γιατί όχι να λειτουργήσει ως μια απεργία-απαρχή της οργάνωσης από τα κάτω.

Οι συνθήκες του κλάδου μας είναι λίγο ως πολύ γνωστές σε όλους και είναι ίδιες με αυτές που συναντάμε και στους υπόλοιπους εργασιακούς κλάδους. Εξοντωτικά 8ωρα που γίνονται 10ωρα και 12ωρα με τις υπερωρίες ως επί το πλείστων απλήρωτες. Καθόλου έως ελάχιστα ένσημα ώστε να καλύπτεται το αφεντικό σε περίπτωση ελέγχου. Επιδόματα και δώρα (χριστουγέννων, πάσχα) ούτε κατά διάνοια. Και όταν αυτά δίνονται πρέπει να λέμε και ευχαριστώ σαν να μας έκαναν δώρο από την καλή τους την καρδιά. Ρατσιστικά παραληρήματα και Σεξιστικές συμπεριφορές και διακρίσεις με βάση το φύλο ή τη σεξουαλικότητα μας . Εργατικά ατυχήματα που οδηγούν στο θάνατο. Εκδικητικές απολύσεις και απειλές όσους αγωνίζονται.

Η εργασιακή μας συνθήκη λοιπόν στον κλάδο του επισιτισμού με λίγες λέξεις περιγράφεται ως εξής: ανασφάλεια-τρομοκρατία-εκμετάλλευση.

Ας το πούμε λοιπόν ξανά

Καμιά ειρήνη με τα αφεντικά

Γιατί απέναντι στην εργασιακή εκμετάλλευση και τη συλλογική κατάθλιψη εμείς επιλέγουμε ως όπλα μας την αντίσταση, την αυτοοργάνωση και την αλληλεγγύη.

Γιατί δε θα επιτρέψουμε σε κανένα αφεντικό και φασίστα να μας κλέβει τη ζωή.

Γιατί θέλουμε να ανασάνουμε ξανά!

Για όλους αυτούς τους λόγους και επειδή η εποχή της απάθειας και των ατομικών λύσεων έχει προ

πολλού τελειώσει και δε θέλουμε να πουλάμε τον εαυτό μας για ψίχουλα για να ζήσουμε...

ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ :

Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας που να καλύπτουν όλους/ες τους εργαζόμενους/ες. Καμία και κανείς μόνη απέναντι στ'αφεντικά!

Άυξηση του κατώτατου μισθού με βάση τις ανάγκες μας. Θα είναι μια καλή αρχή!

Παροχή από τις επιχειρήσεις οχήματος/συντήρησης/καυσίμων και μέτρων ασφαλείας για τους διανομείς. Για να μην πεθαίνουμε στη δουλειά.

Πλήρης ασφάλιση για όλους και όλες - ένσημα βαρέα και ανθυγιεινά - ελεύθερη πρόσβαση στην περίθαλψη. Η ζωή και η υγεία μας είναι πάνω απ' την τσέπη τους. Δε θα δουλεύουμε μέχρι τα γεράματα.

Κατάργηση της μισθολογικής διάκρισης σε βάρος των νέων σε ηλικία εργαζομένων (υποκατώτατος

μισθός για κάτω των 25 ετών).

Καταβολή δώρων, επιδομάτων και προσαυξήσεων για υπερωρίες/βραδινή/κυριακάτικη εργασία. Μην αφήνεις το αφεντικό σου να σε κλέβει!

Βελτίωση των εργασιακών συνθηκών - κατάργηση της ηλεκτρονικής παρακολούθησης/εφαρμογή διαλειμμάτων/παροχή γευμάτων εν ώρα εργασίας. Δηλαδή τα αυτονόητα.

29/10 ΜΙΚΡΟΦΩΝΙΚΗ - 18:30 ΤΣΙΜΙΣΚΗ ΜΕ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ

1/11 ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΠΟΡΕΙΑ - 12:00 ΚΑΜΑΡΑ

ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ στον εκφοβισμό των αφεντικών,

ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ σε όλους τους χώρους εργασίας,

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ μεταξύ των εργαζομένων.

Σωματείο Σερβιτόρων-Μαγείρων και λοιπών εργαζομένων

στον κλάδου του επισιτισμού Θεσσαλονίκης

Επικοινωνία με το σωματείο:

e-mail: swmaexteioservexitorwn@yexahoo.gr
http://ssmthess.espivblogs.net

Σωματείο Σερβιτόρων Μαγείρων Θεσσαλονίκης
(και λοιπών εργαζομένων στον κλάδου του επισιτισμού)

*Το Σωματείο Σερβιτόρων Μαγείρων και λοιπών Εργαζομένων στον κλάδο του Επισιτισμού είναι σωματείο βάσης. Αυτό σημαίνει πως λειτουργεί με τακτικές γενικές συνελεύσεις, οι οποίες αναγνωρίζονται ως το μόνο όργανο λήψης αποφάσεων και στις οποίες συμμετέχουν όλοι ισότιμα και μακριά από τη λογική της ανάθεσης του γραφειοκρατικού συνδικαλισμού, των αρχηγών και των ειδικών. Είναι ανοιχτό σε όλες/όλους τις/τους εργαζόμενες/ους του κλάδου, εκτός φυσικά από αφεντικά, υπεύθυνους, προϊστάμενους, φασίστες, σεξιστές, ομοφοβικούς και αυτούς που προσπαθούν να αντλήσουν ψήφους ή υπεραξία για το κομματικό τους μαγαζί.

πηγή : email που λάβαμε στις 24 Οκτώβριος 19h

Εμπρός για ένα ακηδεμόνευτο ταξικό μέτωπο φοιτητών - νέων - ανέργων - εργαζομένων ενάντια στο κράτος και τα αφεντικά

Μέσα στη δίνη της καπιταλιστικής κρίσης υπερσυσσώρευσης το εργασιακό περιβάλλον έχει απορρυθμιστεί πλήρως, με απώτερο σκοπό να διασωθεί επιτυχώς το ντόπιο και το διεθνές κεφάλαιο μέσα από την οξυμένη ταξική αφαίμαξη των από τα κάτω, οι οποίοι καλούνται να αποπληρώσουν εξ ολοκλήρου τη ζημιά της κρίσης κι έτσι να κάνουν τους πλούσιους πλουσιότερους. Ο εργασιακός μεσαίωνας είναι εδώ για τα καλά. Η ανεργία χτυπάει κόκκινο, με ιδιαίτερα αυξημένα ποσοστά στους νέους, ενώ δεν είναι λίγα τα περιστατικά των εκδικητικών απολύσεων και της άρνησης της καταβολής των δεδουλευμένων από την εργοδοσία. Οι μισθοί συμπιέζονται προς τα κάτω, τα επιδόματα ψαλιδίζονται διαρκώς και οι εργαζόμενοι καλούνται να προσαρμοστούν σε ελαστικές και εντατικοποιημένες εργασιακές συνθήκες, χωρίς σταθερά ωράρια, με ελάχιστες ή και καθόλου άδειες, απλήρωτες υπερωρίες, μηδαμινά μέτρα ασφαλείας και χωρίς ένσημα επί των πλείστων. Συν τοις άλλοις, η εργασία τις Κυριακές, αλλά και οι δυτικοφερμένες φόρμουλες ξεζουμίσματος των εργαζομένων όπως οι Λευκές Νύχτες και οι Black Fridays αποτελούν δυσβάσταχτο βραχνά στις πλάτες τους. Την ίδια ώρα, τα προγράμματα μαθητείας ή αλλιώς απλήρωτης εκπαίδευσης κερδίζουν συνεχώς χώρο στην εργασιακή πραγματικότητα. Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, ο πιο ισχυρός μοχλός πίεσης των εργαζομένων προς τα αφεντικά, δηλαδή η απεργία, τίθεται στο στόχαστρο βάσει των μνημονιακών ρυθμίσεων, καθώς πλέον απαιτείται η συγκατάθεση του 50% + 1 των εγγεγραμμένων μελών ενός σωματείου για να κηρυχθεί απεργία, καθιστώντας την στην ουσία ανέφικτη.

Απέναντι στη λογική της εξατομίκευσης, της μανίας για τη συμπλήρωση και την ανανέωση του βιογραφικού με ατελείωτα σεμινάρια, ημερίδες, μεταπτυχιακά, έξτρα πτυχία ή βεβαιώσεις τεχνικών γνώσεων και εθελοντισμό, καθώς και του αχαλίνωτου ανταγωνισμού, εμείς αντιπαρατάσσουμε τους συλλογικούς αγώνες στη βάση των κοινών μας ταξικών συμφερόντων. Αντί να τρωγόμαστε μεταξύ μας για το ποιος θα αρπάξει τη θέση του άλλου ή για το ποιος θα παίρνει δυο ψίχουλα παραπάνω, πρέπει να ορθώσουμε το ανάστημά μας ως ένα συλλογικό σώμα που έχει κοινά υλικά συμφέροντα και ανάγκες, κοινούς ταξικούς εχθρούς, και να σηκώσουμε το γάντι της μαχητικής αντίστασης σε αυτούς που μας καταπιέζουν και κλέβουν τον πλούτο που παράγουμε με την εργασία μας. Ο κατακερματισμός του συλλογικού μας σώματος είτε ως φοιτητών είτε ως εργαζομένων συμφέρει μόνο τα αφεντικά και το κράτος.

Επειδή επιλέγουμε να αγωνιζόμαστε συλλογικά και ακηδεμόνευτα για την υπεράσπιση των ταξικών μας συμφερόντων, καλούμε σε στήριξη της απεργιακής πορείας στις 1 Νοεμβρίου, 12:00 στην Καμάρα. Η διακλαδική αυτή πανελλαδική απεργία καλείται από σωματεία βάσης και πρωτοβάθμια σωματεία και είναι οργανωμένη από τα κάτω, δηλαδή μέσα από οριζόντιες διαδικασίες και μακριά από κομματικούς πατερναλισμούς και γραφειοκράτες συνδικαλιστές. Σε μια ιστορική συγκυρία κατά την οποία το κεφάλαιο αναδιαρθρώνεται με επιθετικούς όρους απέναντι στη χειμαζόμενη κοινωνική βάση, ως μέρος της οποίας λογαριάζουμε και τους εαυτούς μας, θεωρούμε επιτακτική την ανάγκη συγκρότησης ενός ακηδεμόνευτου ταξικού μετώπου φοιτητών-νέων-ανέργων-εργαζομένων ενάντια στο κράτος και τα αφεντικά, για την ανασυγκρότηση των ταξικών μας αντιστάσεων και τη συλλογική προάσπιση των ταξικών μας συμφερόντων.

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΑΤΟΜΙΣΜΟ, ΤΟΝ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΑΡΙΕΡΙΣΜΟ

ΑΓΩΝΙΖΟΜΑΣΤΕ ΣΥΛΛΟΓΙΚΑ ΚΑΙ ΑΚΗΔΕΜΟΝΕΥΤΑ ΣΤΗ ΒΑΣΗ ΤΩΝ ΚΟΙΝΩΝ ΜΑΣ ΤΑΞΙΚΩΝ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΩΝ

ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΠΟΡΕΙΑ:
ΠΕΜΠΤΗ 1 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2018
12:00, ΚΑΜΑΡΑ

* Στηρίζουμε τα μπλοκ των σωματείων βάσης

Ελευθεριακό Σχήμα Φιλοσοφικής

πηγή : https://www.facebook.com/eleutheriakosximafil…

ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΤΗΝ ΔΙΑΚΛΑΔΙΚΗ ΑΠΟ ΤΑ ΚΑΤΩ ΑΠΕΡΓΙΑ ΤΗΣ 1/11

Στην απεργία σύντροφε

Μην πας να δουλέψεις

Άσε κάτω τα εργαλεία

Είναι ώρα να παλέψεις

Στην απεργία, εκατό, στην απεργία, χίλιοι,

Στην απεργία, μάνα, πάω κι εγώ.

Στην απεργία, εκατό, στην απεργία, χίλιοι,

Εγώ γι' αυτούς, μάνα, κι αυτοί για μένα.

[AlaHuelga, Ισπανικό εργατικό τραγούδι]

Τέσσερα χρόνια μετά τις εκλογές του χειμώνα του 2015 η σημερινή συνθήκη μας βρίσκει αντιμέτωπους με μία κατάσταση ολοένα και πιο ζοφερή στο κοινωνικό και ταξικό πεδίο. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ έχοντας εκπληρώσει ένα μεγάλο μέρος των υποχρεώσεών της ως προς το, εγχώριο και μη, Κεφάλαιο, έχει κατορθώσει να περάσει όλα εκείνα τα μέτρα που οι προηγούμενες κυβερνήσεις δεν μπόρεσαν καθώς βρέθηκαν αντιμέτωπες με τις διεκδικήσεις και τους αγώνες των από τα κάτω, την πυκνή πολιτική περίοδο που ακολούθησε την εξέγερση του Δεκέμβρη '08.

Το πλαίσιο της ολομέτωπης επίθεσης του κράτους και του κεφαλαίου στα πληβειακά στρώματα περιλαμβάνει την κατάργηση της Κυριακάτικης Αργίας, την εφαρμογή καταναλωτικών θεσμών όπως οι «Λευκές Νύχτες» και οι «Μαύρες Παρασκευές», το χτύπημα στις συλλογικές συμβάσεις εργασίας, την εξάπλωση των ελαστικών μορφών εργασίας με τις θριαμβολογίες για την πλασματική μείωση της ανεργίας που συνοδεύει αυτή την ελαστικοποίηση της εργασίας, την επίθεση στο ασφαλιστικό και συνταξιοδοτικό των εργαζομένων και την αύξηση των εργατικών «ατυχημάτων», για τα οποία πλέον η ευθύνη δεν βαραίνει τον εργοδότη.Τελευταίο στιγμιότυπο σε αυτό το κρεσέντο αποτελούν οι πλειστηριασμοί πρώτης κατοικίας και η περιστολή του δικαιώματος κήρυξης απεργίας από τα σωματεία. Μία κίνηση η οποία θέτει εμπόδια και ουσιαστικά καταργεί την απεργία, καθώς για την κήρυξή της απαιτείται πλέον το 50% των οικονομικά τακτοποιημένων μελών του σωματείου.

Συνεπικουρικά ως προς την πολιτική της κυριαρχίας, την οποία διεκπεραιώνει το πολιτικό προσωπικό της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, είναι η στάση και η δράση των ξεπουλημένων στο Κεφάλαιο συνδικαλιστών εργατοπατέρων των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ. Η δημιουργία του νέου μορφώματος της λεγόμενης «Κοινωνικής Συμμαχίας», δηλαδή ένα όχημα των εργοδοτών με πρόταγμα την ταξική συνεργασία μεταξύ των εκμεταλλευτών και των εκμεταλλευομένων, έχει σκοπό να διεμβολίσει τις απεργίες, γεγονός που αναδεικνύει περίτρανα τον φιλοεργοδοτικό ρόλο της ΓΣΕΕ. Είναι φανερό ότι σε συνέχεια της στάσης της στο δημοψήφισμα του 2015, η ΓΣΕΕ περνάει σε ένα άλλο επίπεδο, αυτό της ξεκάθαρα και ανοιχτά εχθρικής θέσης απέναντι στο κοινωνικό και ταξικό κίνημα. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο προκηρύχθηκε η γενική απεργία της 30του Μάη φέτος, από κοινού με τα αφεντικά (εργοδοτικοί φορείς και επιμελητήρια).

Από την άλλη, συμπληρωματική εικόνα αποτελούν οι κινήσεις της κυρίαρχης τάξης να αναβαθμίσει την εμπλοκή του ελληνικού κράτους στους διακρατικούς ανταγωνισμούς, μέσω της αύξησης της πρόσδεσής του στο άρμα του ΝΑΤΟ, τόσο στα Βαλκάνια (κύρια αιχμή η επίλυση του «Μακεδονικού») όσο και στην νοτιοανατολική Μεσόγειο (όξυνση της αντιπαράθεσης με το τουρκικό κράτος, ενόψει της εκμετάλλευσης των πλουτοπαραγωγικών πηγών στο Αιγαίο), συνθέτοντας με τον τρόπο αυτό το συνολικότερο πλαίσιο της επίθεσης της κυριαρχίας στις ζωές μας. Οι πληβείοι καλούνται να ευθυγραμμιστούν με τις επιδιώξεις του εκάστοτε κράτους και να δώσουν μέχρι και τη ζωή τους για τα συμφέροντα των αφεντικών, ντόπιων και πολυεθνικών. Στο εσωτερικό των κοινωνιών κατασκευάζονται οι εσωτερικοί εχθροί, μέσω της πριμοδότησης του εθνικισμού από το κράτος και το κεφάλαιο, προς εκπλήρωση των συμφερόντων τους. Αυτό το οποίο επιφυλάσσει η κυριαρχία για όσους αντιστέκονται στην καπιταλιστική βαρβαρότητα είναι μία διαρκώς αυξανόμενη σε ένταση καταστολή με διώξεις, περιστολή δικαιωμάτων και στοχοποίηση τόσο από το επίσημο κράτος όσο και από το μακρύ του χέρι, το φασιστικό παρακράτος (φασίστες μπράβοι στην υπηρεσία των αφεντικών σε εργατικές κινητοποιήσεις, όπως στην COSCOστον Πειραιά κ.α.).

Είναι πρόδηλο ότι μετά και την εμπειρία των τεσσάρων χρόνων διαχείρισης της εξουσίας από τα αριστερά δεκανίκια της, οι από τα κάτω δεν έχουν τίποτα άλλο να προσμένουν από άλλη μία ανάθεση των συμφερόντων, των προσδοκιών και των αναγκών τους σε κάποιον άλλο επίδοξο εκφραστή. Όση ματωμένη ανάπτυξη κι αν υπόσχονται, όσα μνημόνια κι αν σκίστηκαν, το ερώτημα παραμένει: Καπιταλισμός ή Κοινωνική Επανάσταση.

Μια πρώτη απάντηση θα δοθεί από τους από τα κάτω και είναι η απεργία της 1ης Νοέμβρη. Αυτοοργανωμένα, με όρους ισότητας και ελευθερίας, μέσω των σωματείων βάσης των εργαζομένων αγωνιζόμαστε ενάντια στην υποτίμηση και την εξαθλίωση της ζωής μας. Οφείλουμε να αγωνιστούμε με σαφή προσανατολισμό, να κάνουμε μέσα από τον συνεχή και οργανωμένο αγώνα τις απεργίες ξανά επικίνδυνες για το κράτος και τα αφεντικά. Με οργάνωση στη βάση, οριζόντια και αντιιεραρχικά σχήματα και από τα κάτω συνελεύσεις γειτονιών, μαζί με φοιτητές, μαθητές, εργαζόμενους, άνεργους, να δώσουμε στους χώρους εργασίας, τα σχολεία και τις σχολές, τη μάχη του ταξικού και κοινωνικού αγώνα. Με πυξίδα την οικοδόμηση ενός κόσμου ισότητας, ελευθερίας και αλληλεγγύης.

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΚΑΙ ΚΡΑΤΙΚΗ ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ

ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΖΩΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΑΤΑΞΙΚΗ, ΑΝΑΡΧΙΚΗ, ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ

ΑΦΕΝΤΙΚΑ ΚΑΙ ΦΑΣΙΣΤΕΣ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ ΑΠΟ ΠΑΝΩ ΣΑΣ

ΔΙΑΚΛΑΔΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΠΟΡΕΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΚΑΤΩ 1/11 | 12:00 | ΚΑΜΑΡΑ

Συλλογικότητα για τον κοινωνικό αναρχισμό «Μαύρο & Κόκκινο»,

μέλος της Αναρχικής Πολιτικής Οργάνωσης - Ομοσπονδίας Συλλογικοτήτων

Αυτοοργανωμένη Απεργία 1η Νοέμβρη

1η Νοέμβρη απεργούμε σε μια απεργία οργανωμένη από μας. Από σωματεία βάσης διαφόρων κλάδων και εργατικές συλλογικότητες, χωρίς γραφειοκράτες και κόμματα.

Οι εργαζόμενες κι οι εργαζόμενοι δεν πιστεύουμε το παραμύθι της εξόδου απ' τα μνημόνια, με τις αστείες αυξήσεις του βασικού μισθού, την επιλεκτική επαναφορά των συλλογικών συμβάσεων και την κατάργηση του υποκατώτατου μισθού για τους νέους, μιας ρύθμισης που παραβίαζε ακόμα και το αστικό σύνταγμα, επιβάλλοντας διακρίσεις με βάση την ηλικία. Η αριστερή κυβέρνηση χρειάστηκε τρία χρόνια για να την καταργήσει!

Δεν συναινούμε στην ταξική ειρήνη που έχουν εξασφαλίσει για τους εργοδότες και την κυβέρνηση τα ξεπουλημένα γραφειοκρατικά και κομματικά συνδικάτα στον ιδιωτικό και τον δημόσιο τομέα. Χαρακτηριστική είναι η απαξιωτική και υπονομευτική στάση που κράτησαν απέναντι στην απεργία της 1ης Νοέμβρη, επειδή είναι οργανωμένη από τα κάτω, από σωματεία βάσης και ενεργά πρωτοβάθμια σωματεία, που στηρίζουν τη δράση τους στην πραγματική συμμετοχή των εργαζομένων στις συνελεύσεις τους, χωρίς κομματικές παρατάξεις και τη γραφειοκρατία των διοικητικών συμβουλίων. Οι εργατοπατέρες δεν θέλουν τέτοιες απεργίες, τις φοβούνται και γι' αυτό μπλόκαραν τη συμμετοχή στην απεργία των εργαζομένων όσων σωματείων μπορούν να ελέγξουν. ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ και ΠΑΜΕ αφοπλίζουν και συκοφαντούν κάθε επικίνδυνη εργατική αντίσταση.

1η Νοέμβρη απεργούμε και κατεβαίνουμε στο δρόμο, διεκδικώντας για όλους και όλες:

-Συλλογικές συμβάσεις εργασίας με πραγματικές αυξήσεις, σύμφωνες με τις ανάγκες μας

-Λιγότερες ώρες δουλειάς

-Κατάργηση της κυριακάτικης εργασίας

Διεκδικούμε να πάρουμε πίσω τον πλούτο που εμείς παράγουμε, τον πλούτο που μας κλέβουν. Όσο περισσότερο οι εργαζόμενες και οι εργαζόμενοι υποχωρούμε, τόσο χώρο αφήνουμε στα αφεντικά για να αυξάνουν τα κέρδη τους στις πλάτες μας.

ΝΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ

ΝΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΤΙΣ ΖΩΕΣ ΜΑΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΑΣ

ΝΑ ΞΑΝΑΚΑΝΟΥΜΕ ΤΟΝ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΜΟ

ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟ ΓΙΑ ΤΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ

ΕΣΕ

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΚΗ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΗ ΕΝΩΣΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

ese-thessalonikis.gr| fb: ΕΣΕ Θεσσαλονίκης

Συνέλευση κάθε Τρίτη 20.00 στον ελευθεριακό χώρο Sabot (Γκαρμπολά 4, Μπιτ Μπαζάρ)

πηγή : https://www.facebook.com/ΕΣΕ-Θεσσαλονίκης-149…
πηγή : email που λάβαμε στις 29 Οκτώβριος 12h

ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΤΗΡΙΞΗΣ ΤΗΣ ΔΙΑΚΛΑΔΙΚΗΣ ΚΑΙ ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΗΣ ΑΠΟ ΤΑ ΚΑΤΩ ΑΠΕΡΓΙΑΣ ΤΗΣ 1ΗΣ ΝΟΕΜΒΡΗ

ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΤΗΡΙΞΗΣ ΤΗΣ ΔΙΑΚΛΑΔΙΚΗΣ ΚΑΙ ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΗΣ ΑΠΟ ΤΑ ΚΑΤΩ ΑΠΕΡΓΙΑΣ, 1ΗΣ ΝΟΕΜΒΡΗ

H κρατική και καπιταλιστική βαρβαρότητα εντείνεται μέσα από τις πολιτικές αναδιάρθρωσης που πλήττουν καθημερινά την μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία ενώ οι διαχειριστές της εξουσίας προσφεύγουν ξανά στο εμπόριο ελπίδας υποσχόμενοι την έναρξη μιας περιόδου ευημερίας. Η προπαγάνδα περί καπιταλιστικής ανάπτυξης και κερδοφορίας δεν μπορεί να σημαίνει τίποτα περισσότερο από την επίταση της εκμετάλλευσης, της καταστολής, των κοινωνικών και ταξικών αποκλεισμών, την υποτίμηση της εργασίας, την καλλιέργεια του κοινωνικού κανιβαλισμού και την λεηλασία της φύσης.

Η επίθεση που εξαπολύουν τα πολιτικά και οικονομικά αφεντικά στους από τα κάτω έρχεται να πάρει μορφή μέσα από τις συνθήκες εκμετάλλευσης που επιβάλλουν, από τα αντικοινωνικά και αντιεργατικά μέτρα που προωθούν και από την καταστολή κάθε κοινωνικής και ταξικής αντίστασης ενάντια στην κρατική και καπιταλιστική βαρβαρότητα. Διαμορφώνεται με αυτόν τον τρόπο μια ζοφερή πραγματικότητα μέσα στην οποία καλλιεργούνται οι όροι κοινωνικής εξαθλίωσης και ανέχειας αλλά και οι συνθήκες εξαίρεσης και εξόντωσης των αδύναμων και όσων αντιστέκονται, από τα στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών μέχρι την δολοφονία του Ζακ. Η εργοδοτική αυθαιρεσία και τρομοκρατία, οι εργατικές δολοφονίες που βαφτίζονται εργατικά ατυχήματα, η κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, η απελευθέρωση των απολύσεων, τα εξαντλητικά ωράρια, το άνοιγμα των μαγαζιών τις Κυριακές, οι «λευκές» νύχτες, οι «μαύρες» Παρασκευές, οι πλειστηριασμοί 'α κατοικίας, οι συλλήψεις απολυμένων εργατών και η προσπάθεια εγκληματοποίησης της συνδικαλιστικής οργάνωσης και δράσης (διώξεις ΣΣΜ) αποτελούν παραδείγματα της ολοένα και εντονότερης επίθεσης των κυρίαρχων στα πληβειακά στρώματα. Σε συνέχεια της εξαθλίωσης των από τα κάτω επικυρώνονται διατάξεις σχετικά με την απεργία, δυσχεραίνοντας την κήρυξή της από πρωτοβάθμια σωματεία και τα σωματεία βάσης, ενώ η γραφειοκρατική συνδικαλιστική ηγεσία κηρύσσει απεργία σε συνεργασία με εργοδοτικούς φορείς, απαξιώνοντάς την και επιχειρώντας να αποδυναμώσει αυτό το όπλο που έχουν στα χέρια τους η κοινωνία και οι εργάτες.

Απέναντι στην επίθεση του χρεοκοπημένου κόσμου κράτους και καπιταλισμού που επιβάλλει την φτώχεια, την εξαθλίωση, την εξατομίκευση και τους πλαστούς διαχωρισμούς ανάμεσα στους ανθρώπους της τάξης μας ,επιλέγουμε να αγωνιστούμε από τα κάτω όλοι μαζί, ντόπιοι, μετανάστες, φοιτητές, μαθητές, εργαζόμενοι και άνεργοι. Η μόνη πραγματική προοπτική για να ζήσουμε με αξιοπρέπεια είναι η οργανωμένη κοινωνική και ταξική αντεπίθεση των καταπιεσμένων και εκμεταλλευόμενων για την ανατροπή του κόσμου της εξουσίας, μέσα από συλλογικούς αγώνες, με πυξίδα την οικοδόμηση μια κοινωνίας ισότητας, αλληλεγγύης και ελευθερίας.

Ενάντια στην εργοδοτική τρομοκρατία και την κρατική καταστολή προτάσσουμε την ταξική αλληλεγγύη, υπερασπιζόμαστε την απεργία, παίρνουμε την ζωή στα χέρια μας. Στηρίζουμε την διακλαδική και από τα κάτω απεργία της 1ης Νοέμβρη.

Ακηδεμόνευτοι, αδιαμεσολάβητοι κοινωνικοί και ταξικοί αγώνες μέχρι την παγκόσμια Κοινωνική Επανάσταση.

Οργάνωση και αγώνας για την Αναρχία και τον Ελευθεριακό Κομμουνισμό.

Αναρχική Πολιτική Οργάνωση - Ομοσπονδία Συλλογικοτήτων-

Απεργιακές Πορείες την Πεμπτη 1/11

Αθήνα

12 μ. στα Χαυτεία

Αναρχικές Συλλογικότητες "Κύκλος της Φωτιάς" & "όμικρον 72" - μέλη της ΑΠΟ

Διαδήλωση με το μπλοκ της Συνέλευσης Αναρχικών για την Κοινωνική & Ταξική Χειραφέτηση

Θεσσαλονίκη

12 μ. στην Καμάρα

Συλλογικότητα για τον Κοινωνικό Αναρχισμό Μαύρο & Κόκκινο

πηγή : https://apo.squathost.com/καλεσμα-στηριξησ-τη…

Να οργανώσουμε την αντεπίθεση της τάξης μας ενάντια στο κράτος και τα αφεντικά | 1 Νοεμβρίου: Διακλαδική απεργία από τα κάτω

Κάλεσμα στήριξης - ανακοίνωση της Αναρχικής Ομοσπονδίας για τη διακλαδική απεργία από τα κάτω στις 1 Νοεμβρίου.

Να οργανώσουμε την αντεπίθεση της τάξης μας ενάντια στο κράτος και τα αφεντικά, στηριζόμενοι στη συλλογική μας δύναμη και την αυτοοργάνωση.

Για τη διακλαδική οργανωμένη "από τα κάτω" απεργία των σωματείων βάσης στις 1/11

Δεν έχουμε τα ίδια συμφέροντα με τα αφεντικά μας. Αντίθετα μας χωρίζει μια άβυσσος. Όπως τ' αγρίμι κι ο κυνηγός o ένας παλεύει για τη ζωή κι ο άλλος εναντίον της.

Στον καπιταλισμό υπάρχει μια μεγάλη αρετή: Το κέρδος. Όσο περισσότερο σκληραίνει η εκμετάλλευσή μας τόσο πιο πολύ κερδίζουν τ' αφεντικά. Όσο λιγότερο πληρωνόμαστε τόσο περισσότερο πλουτίζουν. Όσο πιο πολύ δουλεύουμε τόση περισσότερη υπεραξία παράγουμε για εκείνους. Κι όσο μειώνεται η συλλογική μας δύναμη τόσο αυξάνεται η επιβολή τους πάνω μας. Αυτοί μας θέλουν σκλάβους. Απομονωμένους, αλλοτριωμένους και υποτακτικούς.

Και στην άλλη πλευρά είμαστε εμείς. Όσοι και όσες δουλεύουμε. Όσοι και όσες πουλάμε την εργασία μας για να έχουμε να ζήσουμε. Η συνείδηση της θέσης μας, η οργάνωσή μας και οι διεκδικήσεις μας μπορούν να φέρουν τα πάνω - κάτω στη κοινωνία. Για πολλά χρόνια η έκφραση μας μονοπωλείτο απ' αυτό που ονομάζουμε γραφειοκρατικό συνδικαλισμό. Έναν συνδικαλισμό υποταγμένο και ξεπουλημένο στα συμφέροντα των αφεντικών μας. Άτομα που χτίσανε πολιτική καριέρα και όνομα πάνω στις πλάτες μας, κουμαντάριζαν τους αγώνες μας, τους φούσκωναν και τους ξεφούσκωναν ανάλογα με τις ορέξεις των κομμάτων που στήριζαν και στηρίζονταν. Αξίζει να επισημανθεί πως κατά την προηγούμενη άνοιξη οι έκπτωτες συνδικαλιστικές ηγεσίες της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ προχώρησαν στη σύσταση της «Κοινωνικής Συμμαχίας», μιας σύμπραξης δηλαδή με μία σειρά από εργοδοτικές επαγγελματικές ενώσεις, προκηρύσσοντας, μάλιστα, μια καρικατούρα απεργίας υπό τη μορφή έκκλησης των εργαζομένων για συμμετοχή σε «εθνική μέρα δράσης». Η πρωτοβουλία αυτή αποτέλεσε μία ακόμα πράξη διαταξικής ειρήνης από μεριάς του γραφειοκρατικού συνδικαλισμού και πειθάρχησής του στις απαιτήσεις των αφεντικών. Είναι καιρός, επιτέλους, εμείς οι ίδιοι να συναντηθούμε και να οργανώσουμε την πάλη μας. Να θέσουμε τις ανάγκες μας, τους στόχους και τη στρατηγική μας αυτόνομα και ανεξάρτητα απ' τους εργατοπατέρες, τα κόμματα και τ' αφεντικά μας. Να χτίσουμε δηλαδή δομές αδιαμεσολάβητης ταξικής οργάνωσης.

Είναι ξεκάθαρο πια πως αυτή η ιστορία πρέπει να τελειώσει. Πρέπει εμείς οι ίδιοι να συναντηθούμε και να οργανώσουμε την πάλη μας. Να θέσουμε τις ανάγκες μας, τους στόχους και τη στρατηγική μας αυτόνομα και ανεξάρτητα απ' τους εργατοπατέρες, τα κόμματα και τ' αφεντικά μας. Να χτίσουμε δηλαδή δομές αδιαμεσολάβητης ταξικής οργάνωσης.

Και το καλό είναι πως η αρχή έχει ήδη γίνει. Πανελλαδικά τα παραδείγματα σωματείων βάσης, δηλαδή οργανωμένων από τους ίδιους τους εργαζόμενους και με οριζόντια δομή, είναι πλέον πολλά. Ταυτόχρονα πολλές είναι πλέον οι αυτόνομες συνελεύσεις εργαζομένων και ανέργων διαφορετικών κλάδων.

Στις 1 Νοέμβρη λοιπόν μια πρωτοβουλία οκτώ σωματίων βάσης καλεί διακλαδική και «από τα κάτω» απεργία, ενώ πλήθος άλλων σωματείων και εργατικών συνελεύσεων στήριξε και θα συμμετέχει στην απεργία. Με αιτήματα που ανταποκρίνονται στα πραγματικά προβλήματα και στις ανάγκες μας καλούμαστε να δώσουμε μια πρώτη μικρή αλλά ελπιδοφόρα μάχη.

Να κάνουμε την αδιαμεσολάβητη ταξική οργάνωση υπόθεση της πλειοψηφίας των εργαζομένων

Να παλέψουμε για τις πραγματικές μας ανάγκες

Μέχρι να σπάσουμε τις αλυσίδες της μισθωτής σκλαβιάς

Κινητοποιήσεις κατά την ημέρα της διακλαδικής απεργίας από τα κάτω, Πέμπτη 1 Νοεμβρίου:

- Αθήνα: Απεργιακή συγκέντρωση και πορεία, Χαυτεία, 12:00. Στηρίζουμε τα μπλοκ των σωματείων βάσης.

- Θεσσαλονίκη: Απεργιακή συγκέντρωση και πορεία, Καμάρα, 12:00. Στηρίζουμε τα μπλοκ των σωματείων βάσης.

- Ηράκλειο: Μικροφωνική συγκέντρωση, Λιοντάρια, 18:00.

Αναρχική Ομοσπονδία

anarchist-federation.gr

anarexchist-feexderation@riseup.exnet

twitter: twitter.com/anarchistfedGr

fb: facebook.com/anarxikiomospondia2015

Youtube: Αναρχική Ομοσπονδία

Τα αιτήματα της απεργίας:

• Αυξήσεις στους μισθούς σύμφωνα με τις ανάγκες μας.

• Κατάργηση της μισθολογικής διάκρισης σε βάρος των νέων σε ηλικίαεργαζομένων (υποκατώτατος μισθός για κάτω των 25 ετών).

• Να καταργηθεί η νομοθετική ρύθμιση που επιτρέπει ορισμό τουκατώτατου μισθού με κρατική παρέμβαση.

• Επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων και της ισχύος τωνΣυλλογικών Συμβάσεων Εργασίας (ΣΣΕ).

• Επαναφορά των μισθών-ημερομισθίων-ωρομισθίων στα επίπεδα πουπροέβλεπαν οι ΣΣΕ (Εθνική Γενική, κλαδικές, επιχειρησιακές) πριν τημνημονιακή λαίλαπα, ώστε αυτά τα επίπεδα να αποτελέσουν βάση γιαδιαπραγματεύσεις για μισθολογικές αυξήσεις.

• Κατάργηση των μνημονιακών νόμων που υπονόμευσαν την ελεύθερηπροσφυγή των σωματείων στον Οργανισμό Μεσολάβησης και Διαιτησίας (ΟΜΕΔ).

• Επεκτασιμότητα των συλλογικών συμβάσεων. Κανένας εργαζόμενος χωρίςσυλλογική σύμβαση.

• Μείωση του χρόνου εργασίας.

πηγή : https://athens.indymedia.org/post/1592576/

πηγή : email που λάβαμε στις 30 Οκτώβριος 12h