Δευτέρα 8 Οκτωβρίου 2018 στις 20.30
Ανοιχτή γενική συνέλευση του Εκχ " Σχολείο"
ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΙΠΟΤΑ,
ΑΣ ΓΙΝΟΥΜΕ ΤΑ ΠΑΝΤΑ
πόλη : λαβύρινθος προς την ελευθερία
Η δόμηση-διαμόρφωση των σύγχρονων πόλεων είναι συνυφασμένη με έναν τρόπο ζωής βασισμένο πάνω στην εκμετάλλευση της εργασίας, το θέαμα και την κατανάλωση. Οι χώροι που απομένουν για μας και τις ανάγκες μας, χώροι όπου οι άνθρωποι θα μπορούν να συναντηθούν, να δημιουργήσουν, να αλληλεπιδράσουν να συνάψουν σχέσεις αλληλεγγύης και συντροφικότητας εκλείπουν. Η εντατικοποίηση της καθημερινής ζωής φανερώνει το πως ακόμα και ο προσωπικός μας χώρος και χρόνος διαμορφώνεται με βάση τα κυρίαρχα πρότυπα του καταναλωτισμού της διασκέδασης της αποχαύνωσης και της εξατομίκευσης.
Επανοικειοποιούμαστε τους δημόσιους χώρους, επαναπροσδιορίζοντας το χώρο και το χρόνο με βάση τις δικές μας ανάγκες, ενάντια στα συμφέροντα που μας θέλουν παραιτημένους και αδρανείς απέναντι στην καταπίεση. Απελευθερώνουμε τους δημόσιους χώρους από την εγκατάλειψη και την αδιαφορία της εξουσίας. Δίνοντας τόπο στην ελευθερία και την αυτοπραγμάτωση του ατόμου και του συνόλου μέχρι την ολική κοινωνική χειραφέτηση από οποιοδήποτε καταπιεστικό, εκβιαστικό θεσμό και εξουσιαστικό έλεγχο. Στόχος μας λοιπόν είναι η οργάνωση και η λειτουργία αυτού του κτιρίου ως ελεύθερου κοινωνικού χώρου, με κατεύθυνση προς την ελεύθερη μάθηση, την προώθηση μιας κουλτούρας συνεργασίας, αλληλεγγύης και αυτοκαθορισμού στη βάση της άμεσης δράσης και της άμεσης συμμετοχής, μακριά από ιδεολογικές αγκυλώσεις δόγματα και αυτοαναφορικά πρότυπα.
κρίση : μια νέα συναίνεση ή η δυνατότητα της κοινωνίας για αυτοθέσμιση
Η κρίση, όπως παρουσιάζεται σήμερα από τους κυρίαρχους αποτελεί πρόσχημα για την επιβολή ενός οικονομικού & κοινωνικού κανιβαλισμού που παρουσιάζεται ως λύση για τη σωτηρία του συστήματος. Η κρίση είναι πολύ βαθύτερη και ουσιαστικότερη, είναι η ιδεολογική κρίση αυτού του συστήματος που αδυνατεί πλέον να νομιμοποιηθεί στη συνείδηση της κοινωνίας. Οι υποσχέσεις , για ευημερία, ανάπτυξη και ευτυχία πάνω στις οποίες σφραγίστηκε η ύπαρξη αυτού του συστήματος πλέον καταρρέουν. Φαίνεται πια πως η ευημερία επιφυλάσσεται γι' αυτούς, ενώ από την άλλη η φτώχεια, η εξαχρείωση και η πείνα για όλους εμάς.
Πρόθεση μας δεν μπορεί να είναι άλλη παρά η συνολική ρήξη μ' αυτό το χρεοκοπημένο και κοινωνικά απονοηματοδοτημένο σύστημα, μπροστά στην δυνατότητα που εγείρεται για την κοινωνία να πάρει τη ζωή στα χέρια της συλλογικά και από τα κάτω. Μέσα από διαδικασίες αυτοοργάνωσης και άμεσης δημοκρατίας δημιουργούμε νέες κοινωνικές σχέσεις, σχέσεις αλληλεγγύης και αξιοπρέπειας που πραγματώνονται μόνο μέσα από τη λογική του αγώνα και της αντίστασης απέναντι σ' ότι εκβιάζει της ίδιες μας τις υπάρξεις. το εγχείρημα αυτό δεν αποτελεί παρά μια απόπειρα προς αυτή την κατεύθυνση, ένα παράδειγμα του πώς θα μπορούσε να οργανωθεί η ζωή σε κάθε γειτονιά από εμάς τους ίδιους.
από την ελεύθερη μάθηση, στη μάθηση της ελευθερίας
Στόχος του "ελεύθερου κοινωνικού χώρου Σχολείο για τη μάθηση της ελευθερίας" είναι ο πειραματισμός πάνω στην ελεύθερη μάθηση και η επαναδιαπραγμάτευση της γνώσης. Η πραγμάτωση αυτής μέσα από συμμετοχικές διαδικασίες αυτομόρφωσης, σε διάφορα γνωστικά πεδία, στοχεύει στην υπέρβαση των ρόλων δασκάλου μαθητή και την ανατροπή της λογικής της αυθεντίας, αλλά δεν σταματά εκεί. Σκοπός της είναι μέσα από τέτοιες διαδικασίες να περάσουμε στην παραγωγή γνώσης από και για την κοινωνία και μέσα από την έμπρακτη αμφισβήτηση του υπάρχοντος και την σύγκρουση με το κυρίαρχο μοντέλο εκπαίδευσης να οδηγηθούμε στην ατομική και συλλογική χειραφέτηση. Διότι η γνώση αποτελεί απαραίτητο όπλο στη διαδικασία απελευθέρωσης του ατόμου, μέσα από αυτή γεννάται η κριτική σκέψη και το άτομο πραγματώνεται ως ον αμφισβήτησης και συνείδησης απέναντι σε σκοταδιστικές και αυταρχικές λογικές.
Το κτίριο όπου στεγάζεται ο "ελεύθερος κοινωνικός χώρος Σχολείο για τη μάθηση της ελευθερίας" χτίστηκε το 1897. Έπειτα από διάφορες χρήσεις πέρασε μέσω ανταλλαγής στην ιδιοκτησία της εκκλησίας που το εκμεταλλευόταν νοικιάζοντας το στο κράτος και για αρκετά χρόνια λειτουργούσε ως σχολείο. Η εκκλησία επικαλέστηκε εν τέλει το πρόσχημα της μη στασιμότητας του κτιρίου προκειμένου αυτό να χαρακτηριστεί ως ακατάλληλο ως σχολείο και να εκμισθωθεί ως κέντρο διασκέδασης σε ιδιώτη. Χαρακτηριστικό είναι ότι σε απόσταση μηνών ο ίδιος φορέας γνωμάτευσε μια ότι το κτίριο είναι κατάλληλο και μια ότι είναι ακατάλληλο. Έτσι ο χώρος έμεινε κλειστός και εγκαταλελειμμένος επί 6 χρόνια , παρά το πάγιο αίτημα των κατοίκων για σχολική στέγη στην περιοχή. Από τις 5/6/10 το κτίριο καταλήφθηκε και λειτουργεί ως ελεύθερος κοινωνικός χώρος.
Ο "ελεύθερος κοινωνικός χώρος σχολείο για τη μάθηση της ελευθερίας" είναι ένα ανοιχτό εγχείρημα όπου ο καθένας μπορεί να συμμετάσχει είτε ως άτομο είτε ως συλλογικότητα, σεβόμενος τα πολιτικά χαρακτηριστικά του. Όλες οι αποφάσεις λαμβάνονται από τη διαχειριστική συνέλευση, βασισμένες στις αμεσοδημοκρατικές-αντιιεραρχικές σχέσεις όπου ο καθένας συμμετέχει ως άτομο, μέσα από τη διαδικασία συνδιαμόρφωσης.
CITY: LABYRINTH TO FREEDOM
The way modern cities are built and configured is incident to a lifestyle based on labour exploitation, spectacle and consumption. Places left for us and our needs, places where people can meet, create, interact, and establish relations of solidarity and comradeship cease to be. The intensification of everyday life reveals that even our personal time and space is formed according to the mainstream consumption, entertainment, listlessness and individualization patterns.
We re-appropriate public spaces, redefining time and space on the basis of our needs, against the forces that want us resigned and inactive against oppression. We liberate public spaces from the neglect and the indifference of authorities. We give way to freedom and self-realization of all, up to the total social emancipation from any oppressive, coercive institution and any authoritarian control.
So, our goal is to organise and function this building as a libertarian social space, with direction to the libertarian education. To forward a culture of co-operation, solidarity and indeterminism, in the basis of direct action and direct participation, far away from ideological preconceptions and dogmas and self referential standards.
CRISIS: A NEW CONSENSUS OR THE CHANCE OF THE SOCIETY FOR SELF-INSTITUTION
The crisis, in the way it's appeared by masters, is an excuse to enforce the economic and social cannibalism that is presented as the only solution to save the system. The crisis is much deeper and much more crucial. It is the ideological crisis of this system that cannot be legitimized in the consiousness of the society. The promises about prosperity, development and hapiness, on which the existence of this system relied, now collapse. As it seems prosperity awaits them, while for us there is only gust, degradation and hunger.
Our goal is the total collision with this broke and socially meaningless system, as the possibility for society to get life in its own hands collectively has already risen. Through self-organizing and direct democratic processes, we form new social relations. Relations of solidarity and dignity that can only be realised through struggles and resistances against anything that extotrs our occurrence. This venture is an attempt towards this direction, an example of how we could organise our lives in each and every neighbourhood.
FROM THE LIBERTARIAN LEARNING TO THE LEARNING OF FREEDOM
The purpose of the "libertarian social place school of learning freedom" is to experiment on libertarian learning and the re-determination of knowledge. Its completion through participatory processes of self-learning on various cognitive fields, aims to the transcendence of the role 'teacher-student' and overturns the logic of authority, but it doesn't stop there. We aim to move to the production of knowledge, through those procedures, and through the factual challenging of the existing and the conflict with the dominant model of education. To move towards the individual and collective empowerment. Knowledge is the essential weapon in the process of liberation of each person. Through knowledge arises the critical thought and each person is fullfilled as a being of dispute and consciousness against any obscurantist and authoritarian concepts.
The building where the "libertarian social place school of learning freedom" is housed, was built in 1897. After several usages, through an exchange, it became the property of the church. The church was exploiting this building renting it to the state and for several years it was used as a school. At last, church relied on the pretext of non-static of the building in order to condemn it as inappropriate for school and to lease it as an entertainment center to an owner. It is characteristic that at a distance of months the same body opined one that is appropriate and one that it is inappropriate. That's why this place has remained closed and abandoned for 6 years, despite the constant demand of the neighbors for school in the area. Since 5/6/10 this building has been squatted and functions as a libertarian social place.
The "libertarian social place school of learning freedom" is an open procedure where everyone can participate either as an individual or as a collectivity, respecting its characteristics. The decisions are taken collectively through consensus that are based on co-organization through anti-hierarchical and direct democratic processes, in which everyone can participate.
Ελεύθερος Κοινωνικός Χώρος Σχολείο, για τη μάθηση της Ελευθερίας
Ανοιχτη γενικη συνελευση
Δευτερα 20:30
Βασιλέως Γεώργιου & Μπιζανίου