Παρασκευή 17 Ιουνίου 2011 στις 12.00
Παρέμβαση στη μητρόπολη για την κατάληψη Σχολείο
Επίθεση στον Ελεύθερο Κοινωνικό Χώρο "Σχολείο για τη Μάθηση της Ελευθερίας"
Ανοιχτό κάλεσμα σε Πανελλαδική ημέρα Δράσης:
- ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΕΛΕΥΘΕΡΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ
- ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΙΣ ΜΕΘΟΔΕΥΣΕΙΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ
- ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΠΑΛΛΟΤΡΙΩΣΗ ΚΑΙ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ, ΑΜΕΣΑ
Για τη Θεσσαλονίκη, Παρέμβαση στη μητρόπολη Θεσσαλονίκης, Παρασκευή 17/06/2011, στις 12:00
ΕΚΚΛΗΣΙΑ, ΚΡΑΤΟΣ και ΔΕΗ, ΘΕΛΟΥΝ ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΜΑΓΑΖΙ
Την ίδια ώρα που οι ζωές μας απειλούνται και μαραζώνουν, επειδή οι πλούσιοι πλουτίζουν περισσότερο και οι δυνατοί πατάνε πάνω στις ανισότητες αυτού του κόσμου, την ίδια ώρα που για τους περισσότερους οι τελευταίες εξελίξεις έχουν μετατρέψει την μισθωτή σκλαβιά σε αμισθί σκλαβιά, η εκκλησία επανέρχεται, όπως κοινώς λέμε, σαν τον δολοφόνο στον τόπο του εγκλήματος, για δεύτερη φορά.
Μετά από 6 χρόνια θυμήθηκε την ύπαρξη του εγκαταλελειμμένου κτιρίου του 12ου δημοτικού σχολείου επί της οδού Μπιζανίου και Βασ. Γεωργίου, που εδώ και πολύ καιρό επαναλειτουργεί ως ελεύθερος αυτοοργανωμένος χώρος μάθησης, από όλους εμάς.
Είναι γνωστό, ότι από το συγκεκριμένο κτίριο αποβλήθηκαν οι μαθητές της γειτονιάς με αποφάσεις βασισμένες σε διφορούμενες μελέτες περί καταλληλότητας του κτιρίου και εξαιτίας λαθών και συμφερόντων από τη μεριά τόσο της πολιτείας όσο και της εκκλησίας. Μικροπολιτικά και οικονομικά συμφέροντα στέρησαν από τη γειτονιά μία ακόμη πολύτιμη λειτουργία, εδώ και χρόνια, παρά τις προσπάθειες και κινητοποιήσεις του συλλόγου γονέων και κηδεμόνων και των ανθρώπων της γειτονιάς, οι οποίοι βασίστηκαν ακόμα και σε προεκλογικές υποσχέσεις.
Από το 2004 το κτίριο ήταν παρατημένο, έρμαιο στην φθορά του χρόνου, άδειο από ζωή, από σκόπιμη αδιαφορία της ιδιοκτήτριας εκκλησίας προκειμένου να καταφέρει πιο εύκολα μέσω της ερήμωσης του, τον αποχαρακτηρισμό του ως σχολείο και την μετατροπή του σε οτιδήποτε θα μπορούσε να αποφέρει οικονομικό και όχι οποιοδήποτε κοινωνικό όφελος.
Η ΚΡΙΣΗ ΤΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΜΑΣ
Σε μια συγκυρία όπου συντελείται η διάλυση του κοινωνικού ιστού και κάθε πτυχή της ζωής μας καθορίζεται από τις οικονομικές δραστηριότητες, κανόνας για την καθημερινότητα μας γίνεται η εξατομίκευση. Το κράτος αδυνατεί να καλύψει οποιαδήποτε κοινωνική ανάγκη, υφαρπάζει όλα τα δημόσια αγαθά και τα ιδιωτικοποιεί. Πλέον, δεν υπάρχει τίποτα που να πορεύεται από τις ανάγκες των ανθρώπων και να καταλήγει στους ανθρώπους, κι όχι στο κέρδος.
Η εξουσία θέλοντας να επιβάλλει τη συμμόρφηση στα σχέδιά της, τρομοκρατεί και καταστέλλει κάθε φωνή που της αντιτίθεται. Πρόσφατα παραδείγματα είναι οι άγριοι ξυλοδαρμοί διαδηλωτών σε απεργιακές διαδηλώσεις, η καταστολή των τοπικών αγώνων (πχ Κερατέα), τα πογκρόμ αλλοδαπών και οι επιθέσεις σε χώρους που λειτουργούν ελεύθερα και αυτοοργανωμένα.
Απέναντι σε όλα αυτά, το πρόταγμα και η ύπαρξη των ελεύθερων κοινωνικών χώρων καθίσταται μια κοινωνική αναγκαιότητα. Μέσα από τέτοιους χώρους, κοινωνικά κινήματα αντίστασης, πειραματισμούς αυτοργάνωσης και κοινωνικές δομές αλληλεγγύης και ισότητας, αντιστεκόμαστε σε όσα μας επιβάλλουν. Προτάσσουμε άλλες αξίες που ανταποκρίνονται στις ανάγκες μας. Δημιουργούμε άλλου τύπου κοινωνικές σχέσεις και δομές αμεσοδημοκρατίας, αυτοργάνωσης, αντίστασης και αλληλεγγύης.
Από την πρώτη κιόλας στιγμή με πολύ προσωπική εργασία και έξοδα το κτίριο καθαρίστηκε, απολυμάνθηκε, επιδιορθώθηκε και συντηρήθηκε με σεβασμό στην ιστορικότητα του και την αρχιτεκτονική του μορφή, μετατρέποντας το από ερείπιο σε ζωντανό χώρο μάθησης, αξιοπρέπειας και αντίστασης στον εξεφτελισμό των ζωών μας.
Στον κοινωνικό χώρο «Σχολείο για την μάθηση της ελευθερίας» γίνονται ελεύθερα μαθήματα ξένων γλωσσών, μουσικής, χορού και προβολές ταινιών, εκδηλώσεις, συναυλίες, λειτουργούν δανειστική βιβλιοθήκη, studio μουσικής, χαριστικό παζάρι, θεατρικό εργαστήρι, αίθουσα υπολογιστών, ομάδες αυτομόρφωσης, κοινωνικό μαγειρείο και καφενείο, ενώ παράλληλα φιλοξενούνται εκθέσεις καλλιτεχνικού περιεχομένου. Όλα αυτά με σκοπό και βασικό πρόταγμα την απελευθέρωση των ζωών μας, μέσα από τον επαναπροσδιορισμό και την ελευθερία της γνώσης, και την κάλυψη των αναγκών μας, με εργαλεία μας την αυτοοργάνωση, την ισότητα στις αποφάσεις και τις ευθύνες, δίχως αρχηγούς, εκπροσώπους ή ηγέτες.
Σήμερα που η εικόνα της εκκλησίας έχει απογυμνωθεί, μετά από σωρεία οικονομικών σκανδάλων εις βάρος της δεν διστάζει να δείξει ξεκάθαρα το πραγματικό της πρόσωπο. Με μοναδικό σκοπό την εξυπηρέτηση των επιχειρησιακών της συμφερόντων και το κέρδος, θέλει να αποβάλλει την αυτοοργάνωση, την κοινωνική δράση και αλληλεγγύη. Με μεθοδεύσεις, μηνύσεις και αγωγές, θέλει να επανακτήσει το κτίριο και να εξοντώνει οικονομικά και ποινικά όποιον έχει τολμήσει να αντισταθεί στην αδικία και ανισότητα που συντελείται.
Η γύμνια των επιχειρημάτων της εκκλησίας δεν σταματάει εδώ. Ο εκπρόσωπός της, προκειμένου να μην απαλλοτριωθεί ένα πανάκριβο παραλιακό οικόπεδο της εκκλησίας (στο οποίο οι κάτοικοι ζητούν εδώ και χρόνια να ανεγερθεί νηπιαγωγείο), δε διστάζει να αντιπροτείνει στο Δημοτικό Συμβούλιο το κτίριο του 12ου δημοτικού Σχολείου, το οποίο ως εκ θαύματος θεώρησε στατικά κατάλληλο γι' αυτό τον σκοπό. Η στατικότητα, δηλαδή, του κτιρίου κρίνεται κατάλληλη ή ακατάλληλη, ανάλογα με τα οικονομικά συμφέροντα της εκκλησίας.
Το εγχείρημα του Ελεύθερου Σχολείου μπορεί για κάποιους να είναι ένα άψυχο περιουσιακό στοιχείο προς οποιαδήποτε χρήση, όμως για εμάς είναι χώρος ζωής, αλληλεγγύης, αξιοπρέπειας, δημιουργικής έκφρασης και ελπίδας γι' αυτό θα σταθούμε όλοι δίπλα του και θα το υπερασπιστούμε μεχρι τέλους, απέναντι σε όποιον το απειλεί.